REKLAMA

Korzyści z przytulania. Dimitrova i Stawiszyński o deficycie dotyku w pandemii

Nasze wewnętrzne konflikty
Data emisji:
2021-01-27 19:00
Audycja:
Nasze wewnętrzne konflikty
Prowadzący:
Tomasz Stawiszyński, Cveta Dimitrova
Czas trwania:
28:39 min.
Udostępnij:

W tym odcinku „Naszych wewnętrznych konfliktów” rozmawiamy o dotyku. A dokładniej rzecz biorąc o tym, co nauka mówi o wpływie dotyku na dobrostan psychiczny. Ale - jak to zazwyczaj w tych rozmowach bywa - po pewnym czasie przenosimy się w głębsze rejony i zastanawiamy nad stosunkiem do ciała i cielesności w zachodniej (i wschodniej) kulturze.

Kruchość i rozumienie. Dimitrova i Stawiszyński o „Co robić przed końcem świata" Jesteśmy zmęczeni. Dimitrova i Stawiszyński o wycieńczeniu pandemią

AUTOMATYCZNA TRANSKRYPCJA PODCASTU

Transkrypcja podcastu
dzień dobry sweter Dimitrowa i Tomasz Stawiszyński dobry wieczór albo dzień dobry o konsekwencjach utraty dotyku rozmawiamy o oddalaniu się stopniowym w toku rozwoju naszej kultury od tego pierwotnego, a jakże potrzebnego doświadczenia no i też oczywiście o tym jak ten dotyk zanika w trakcie pandemii, bo badania dotyczące tej kwestii właśnie będą punktem wyjścia tej naszej rozmowy no to zapraszam nasze wewnętrzne konflikty podcast psychoterapeutyczno filozoficzny w Guardianie Rozwiń » ukazał się bardzo ciekawy tekst niedawno pt. Lost Taczała jak udało Hagi afekt elementach manto hard to znaczy utracony dotyk jak rok bez przytulania wpłynął na nasze zdrowie psychiczna w, z którego wynika, że jest to poparte twardymi danymi naukowymi brak kontaktu fizycznego z innymi ludźmi brak takiej bezpośredniej obecności innych ludzi no wpływa bardzo negatywnie na nasze psychiczne samopoczucia to są oczywiście pewne reminiscencje tematu znacznie rozleglejsze, w którym się tutaj już zajmowaliśmy, do którego też na pewno będziemy wracać, bo to jeden z podstawowych wątków współczesności, czyli samotność po prostu no i społeczna izolacja społeczna izolacja doświadczenie samotności to m.in. jest właśnie doświadczenie deprywacji od dotyku deprywacji od bliskości fizycznej no właśnie, ale to to bardzo interesujące spojrzenie na to jak to doświadczenie pandemiczne na nas wpłynęło jakie, jakie efekty wywarło zresztą obserwacja nie tylko dotyczące pandemii, ale pandemia oczywiście wydobywa to wszystko co jeszcze jeszcze mocniej to co i tak jest jakąś kondycją współczesności no bo w tym tekście w Guardianie wspomnianym przez siebie pojawia się też Szymon taka obserwacja, że np. liczba osób zamieszkujących na swoje gospodarstwa samodzielnie samotnie żyjących w wielkiej Brytanii w ciągu około 10 lat wzrosła o 16%, a te społeczne izolacja czy wywołane lockdownem czy w ogóle tymi wszystkimi restrykcjami związanymi z koronawirusem nasiliła pewną świadomość też braku dostępu do innych ludzi w takim wymiarze właśnie bardzo bardzo pierwotnym cielesnym współdzielenie jakiejś przestrzeni, ale też właśnie ten wymiar dotyku jest tutaj niezwykle ważne no bo dotyk pełni pewną funkcję myślę, że każdy z państwa to, że na podstawie dosyć elementarnego doświadczenia nie trzeba tutaj się żadnych badań odwoływać w pełni funkcjonującą kojąco uspokajającą przytulanie kojarzy się też jakimś takim doświadczeniem poczucie ukojenia bardzo często tak naprawdę słowa w momentach, kiedy jestem trudna, kiedy mierzymy się jakimś kryzysem są zastępowane przez naszych bliskich właśnie takim gestem gest na czele żadnego się mi się skądinąd też dobre porównanie, bo oczywiście dzieci jak nam wiadomo ten posługują się tym obiektem przejściowym, jakim jest Miś, kiedy np. nie są bezpośrednim otoczeniu swoich opiekunów w Sieniawie miał takie objęcie jak czuła ja wiem, ale myślę o tej czułości, którą generuje, jakby właśnie to uczucie do tak dotyku i kontaktu z no w przypadku misia no właśnie nie jest także nie nie przytulamy się jednak do obiektów, które jakiś sposób przypominają ten rodzaju odczuć fizycznych, które mamy, kiedy mamy kontakt z innym człowiekiem myślę, że zaraz do tego wrócimy, że w ogóle to jest doświadczenie bardzo bardzo pierwotne bardzo wczesne, ale jeszcze przed pandemią tak naprawdę np. Katerina FOT Topol, która jest bohaterką tego tekstu miażdży armie oni tak, ale też znaną być może niektórym osobom ze środowiska psychoterapeutyczne go z racji tego że zajmuje się m.in. właśnie badaniami nad percepcją nad percepcją inwentaryzacją doświadczeń przeżywanych w ciele jest zatrudniona na już na wydziale Hana mityczne w każdym razie ona zajmuje się właśnie czy w ogóle założycielka międzynarodowej Międzynarodowego Towarzystwa dotyku efektywnego, więc bada to zagadnienie dotyku efektywnego już od lat 2017 takiego, który ma komponenty emocjonalną tak już 2017 roku np. ukazał się takiej nauki taki rezultat takich badań, które przeprowadziła u nas w zespole z innymi osobami, które właśnie badały czy pewien rodzaj dotyku oczywiście chodzi o specyficzny rodzaj dotyku nie chodzi o byle jaki rodzaj dotyku czy ma moc w pewnym sensie właśnie ukojenia pewnego stanu napięcia fizjologicznego, czyli np. obniża poziom kortyzolu itd. w sytuacjach, kiedy ktoś doświadcza właśnie poczucia społecznej izolacji czy po prostu jakiegoś rodzaju ostracyzmu wyłączenia z grupy itd. nie będę dokładnie treści tego badania przytaczać, ale tutaj tą istotnym istotnym elementem, jakby właśnie znaczącymi zmieniającym kondycję jest ten dotyk, który aktywuje pewne obszary naszej percepcji, które są no i wywoływane przez taki delikatne powolne głaskanie to znaczy chodzi o to, że np. ktokolwiek nas po prostu dotknie tylko, że jeszcze forma rodzaj tej ekspresji ma istotne znaczenie z punktu widzenia tego jak to będzie przez nas mózg przetwarza dane Pers cytowany jak będzie się przekładał na nasze doświadczenie emocjonalne no jak będzie się przekładało zatem na naszą gospodarkę hormonalną, bo tutaj też sporo mowy o jest w tym tekście o tym po prostu jak bliskość fizyczna z uwagi też na szczególną strukturę skóry jej no i jej charakter jej natura i różne połączenia nerwowe, które w niej występują jak to wszystko razem wpływa na gospodarkę hormonalną, a w szczególności nam substancje, które hamują wydzielanie kortyzolu, czyli hormonu stresu, który różne nie fajne rzeczy w organizmie czyni i jest jednym z takich głównych markerów przewlekłego stresu właśnie no, więc wydaje się że, że Toma rozliczne skutki dla zdrowia psychicznego dla zdrowia fizycznego natomiast ja jeszcze 1 rzeczy pomyślałem w tym kontekście, które już tutaj wcześniej mówiliśmy to znaczy o w ogóle wpływie takiej bezpośredniej obecności na sposób postrzegania drugiego człowieka na to w jaki sposób emocjonalnie przeżywamy czyjąś obecność jak pracuje nam metali za co ja, czyli ten ta funkcja, która pozwala nam rozumieć, że naprzeciwko nas jest ktoś, kto ma osobne umysł, kto kieruje się własnymi intencjami to też przeżywa różne emocje taki sposób w jaki my przeżywamy nie jest tylko jakimś konturem albo gdy traktor, który nam wszedł w pole i w związku z tym jest dla nas albo źródłem przyjemności albo źródłem dyskomfortu ale, ale nie precyzujemy go jako osobne jednostki no, więc w tej sytuacji, w której tutaj przez długi czas wszyscy pozostajemy większość z nas przynajmniej, bo są ludzie, którzy pracują od początku tak jak pracowali dla nich nie ma tego rodzaju różnice jak dla osób, które przeniosły się do do online mu albo osoby, które po prostu kontestują te reguły jest wiele takich osób słyszałem, że w pewnej popularnej górskiej miejscowości np. w ostatni weekend tłumy ludzi tłumy ludzi wszędzie były jakoś nikt tam się specjalnie nie przejmował obostrzeniami no, więc okazuje się że, że bynajmniej nie wszyscy w tym wirtualnym świecie się zanurzy w trakcie trakcie pandemii, ale nasz to jest bardzo poważna zmiana, która bezpośrednio uderza w takie uwarunkowania hard zerowa ludzkiego organizmu są jak wiadomo są surowe i Hart zerowe uwarunkowania mamy w swoim organizmie w kulturze, w której hardware Software to jest właśnie ta treść, a nie wiem czy słyszą państwo, ale włączył się ekspres do kawy to są takie, a on przechodzi proces jakiegoś samooczyszczania się w tym momencie cykliczne jakoś zapominamy zawsze należy mu ten proces uruchomić samoczynnie wcześniej przed Vonn rozpoczęciem nagrania no i potem są takie efekty, ale jest pewien pewna składowa doświadczenia pandemicznego nagrywania i słuchania takich podcastów, że właśnie różne urządzenia albo istoty nie ludzkie istoty jak kolega Bertrand, który akurat śpi odpukać nie zorientował się, że nagrywamy, bo zawsze wierzę nagrywamy, że trzeba wtedy się odezwać tym razem nie no ale wracając do tego że, że ten rodzaj ten rodzaj no powiedziałbym uderzenia w hard Wear, czyli ten wymiar cielesny biologiczne są tu warto nie dokończyłem poprzednio ta co to całe uwarunkowania takie kulturowe różne idee treści różne przekonania, które mamy także oczywiście bardzo głęboko kształtujące nasz sposób doświadczania rzeczywistości, ale harder to jest to, czego tam za bardzo zmienić się nie da no, więc tutaj wygląda na to, że ta kwestia znaczenia bliskości fizycznej i tego, żebyśmy jednak mieli interakcje z innymi ludźmi jest kwestią hard Wear to znaczy jest związana po prostu z pewnymi wbudowanymi w nasze organizmy dyspozycjami ewolucyjne mi do tego, żeby więzi budować, żeby funkcjonować w grupach no więc, więc może to być bardzo poważne konsekwencje, jeżeli właśnie tego rodzaju aspekt naszego doświadczenia zostanie w pewnym momencie wyjęty, a został zresztą już wcześniej był wyjmowany intensywnie i ograniczany przez ekspansję wirtualnych światów na, na które na różne sposoby w ostatnim czasie narzekaliśmy, ale można było zaryzykować twierdzenie, że historia kultury zachodniej to jest historia w pewnym sensie zapominania tego właśnie bardzo pierwotnego doświadczenia, które ja bym powiedziała, że jest bardzo zakażenia mające one bardzo pierwotne ty mówisz o charakterze ja myślę o tym, że zmysł dotyku jest jednym z takich najbardziej pierwotnych podstawowych wykształconych niektórzy nawet jest ekipa analityk francuskiego, gdzie Azji, który mówi, który buduje, jakby całą swoją koncepcję wokół nie wokół takiego obrazu ja ja skóry, czyli właśnie tej cielesnej przede wszystkim nie percepcji czy na takim właśnie też wprowadzone do tej powłoki cielesnej może zaraz do tego wrócę ale, ale w ogóle czy też doświadczenie z kolei wspomniana już Katerina FOT Topol bada np. pewien proces pewne procesy teraz regulacji jakiś takiej kochamy starzy pomiędzy matką dzieckiem będącym w brzuchu matki, kiedy jeszcze się rozwija płód kiedy, jakby zachodzi interakcja pomiędzy no tym organizmem żywym, który jest wewnątrz brzucha i tym organizmem matczynym i mimo tego, że mamy bardzo często takie wyobrażenie, że tak naprawdę ten to te rozwijające się w brzuchu matki dziecko to jest coś to tylko cisza, jakby w pewnym sensie tym życiem, które płynie od matki to właśnie jest to bardzo specyficzny rodzaj takiej wzajemnej regulacji i to pierwsza wzajemna regulacja pot odbywa się na poziomie właśnie takiej percepcji no taki właśnie powłoki, które się wykształca powoli co znaczy pierwszy też jakiś w ogóle doświadczenia po przyjściu dziecka na świat też są bardzo mocno dotykowe zresztą są też zwraca się bardzo uwagę na na ten kontakt skóra do skóry po narodzinach dziecka, ale no to jest takie no to coś takiego odwołującego się do najbardziej pierwotnych w pewnym sensie potrzeb i czegoś co orientuje na najbardziej podstawowym poziomie świecie znaczy tak to jest nie do przeskoczenia, a nasze znaczy historia naszej cywilizacji w dużej mierze to jest jednak historia odchodzenia od albo dewaluować tego zmysłu na rzecz 3 no przede wszystkim wydaje mi się, że postrzegania postrzegania wzrokowego no przebywania, jakby w świecie idei, ale też myślę bardzo mocno takim no Plateau niskim wzniośle Aniu, właśnie tego co jest poza materialnym poza konkretne poza jednostkowe na, a współczesny świat współczesne technologie dostarczają nam wszelkich narzędzi do tego, żeby rzeczywiście się od tego oddalać no to jest ciekawe, bo to generuje jakiś bardzo głęboki rodzaj tęsknoty to znaczy tęsknoty, które być może w głębokim sensie jesteśmy świadomi na co dzień, a której doświadczamy właśnie w takich sytuacjach jak ta, którą mamy do czynienia teraz co właściwie prowadzi nas już do, a skoro ten aspekt kulturowy poruszy poruszyła do takiego fundamentalnego problemu relacji czy postrzegania relacji pomiędzy ciałem umysłem ciałem, a psychiką ciałem duszą i tego rozszczepienia, które zachodniej kulturze jest silnie obecna jest oczywiście na różne sposoby obecne i rozmaicie można wywodzić źródła tego rozszczepienia od orlików tak przyjęło się wywodzić naj ten najbardziej jakoś źródłowo bezpośrednio ten rodzaj dualizmu, który później oczywiście też jest u Platona obecny bardzo mocno Platon rozwija w taki sposób intelektualnie finezyjne niezwykle później później w chrześcijaństwie oczywiście zyskuje nową jakość, ale takim gościem, który najmocniej to wszystko rozmontował i rozparcelowano człowieka na 2 obszary jeszcze jest oczywiście jest oczywiście Kartezjusz który, który ten dualizm skodyfikował można powiedzieć nadał mu taką fundamentalną fundamentalną struktura fundamentalny charakter no i ten taki chrześcijańską kartezjański sposób myślenia o o cielesności jako czymś kompletnie odrębnym od wymiaru psychicznego czy tego wymiaru subiektywnego jest czy podmiotowego właśnie psychologicznego duchowego, jakkolwiek to nazywać jest bardzo mocno wciąż jeszcze zakorzeniony w nie tylko w naszym myśleniu, ale też przede wszystkim właśnie w naszym doświadczeniu naszej psychologii, że mamy to mocno no i w języku co siłą rzeczy też kształtuje nasz sposób to znaczy bardzo trudno mówić o tym doświadczeniu cielesnym jako, o czym jest nie odrębne od od doświadczenia efektywnego czy atak przecież jest znaczy bardzo to przedstawię też perspektywy współczesnej neuronauki znaczy właśnie tym się m.in. ona zajmuje, że w pewnym sensie buduje połączenia pomiędzy tym co jest przez nas umysł postrzegane jako czysto fizjologiczne biologicznej tak dalej co przeradza się jakiś rodzaj doświadczenia sensów to jest oczywiście temat bardzo rozległy, ale ale, ale rzeczywiście no też rzuca inne światło na takie doświadczenie psychologiczne albo budowanie poczucia własnej podmiotowości czy tożsamości i tutaj wracam do tego ja skóry tego rzeczonego idzie Azję który, który był sceptyczny wokół wobec z kolei takiej la Karnowski konstrukcji podmiotu, czyli takiej zorientowanej na właśnie język i właśnie myślał o skórze jako takim najbardziej mu to znaczy po pierwsze, zwraca uwagę na to, że mi, że skóra jest postrzegane w pewnym sensie jako właśnie ten rodzaj zewnętrznej powłoki, która kojarzy się z powierzchnią, czyli powierzchnia jest jak wiemy w naszym sposobie myślenia czymś wartościowa rem gorzej niż głębia wnętrze zewnętrze itd. itd. na można oczywiście bardzo wielu tutaj kulturowych kontekstów się doszukiwać, a tak naprawdę jest warunkiem możliwości to znaczy właśnie te powierzchnie właśnie ten dodatek właśnie ta konstruowanie się czegoś co zaczyna być pewną subtelną barierą pomiędzy ja ani ja, ale też możliwością czy tym czymś co łączy ja z niej w taki sposób bardzo bezpośredni jest w ogóle warunkiem możliwości doświadczenia w pewnym sensie tak, bo bo jak się wszystko zlewa za sobą jak nie ma barier granic to to wtedy oczywiście doświadczenie nie jest możliwe znaczy to jest taki model doświadczenia psychotyczne ego, w którym właśnie tę barierę zanikają kompletnie i różnice zanikają i właśnie trudno rozróżnić w tym stanie, gdzie jestem ja, gdzie jest świat, gdzie jest, gdzie jest moje ciało gdzie, a gdzie, gdzie nie te przestrzenie się ze sobą mieszają i to doświadczenie zostaje takie kompletnie z perspektywy kogoś, kto no funkcjonuje w takim struktury zwanym świecie chaotyczna i absurdalne wręcz ja mam ciągle jakoś na uwadze też perspektywa wschodnią w tym kontekście to znaczy perspektywę taką z 1 strony obecną w tradycji jogi, gdzie właśnie nie postrzega się ciała jako istotnie odrębnego od wymiaru duchowego psychicznego raczej myśli się właściwie w kategoriach trochę przypominających platońskich postawy to znaczy takich no tak w takim modelu rzeczywistości, która funkcjonuje na różnych obszarach zagęszczania różnych poziomach zagęszczenia i ciało jestem takim najbardziej gęstym poziomem, a kolejne coraz bardziej się subtelnie dają albo albo odwrotnie można ten ruch opisać, czego właśnie ruch nie Super niania zagęszczania no i w tym sensie ta praktyka cielesna co też w różnych tradycjach przed antycznych obecna i buddyzmie i tam ręcznym i w różnych szkołach country, które są tradycji hinduistycznej obecne, że tam no ten obszar cielesności, która często w różnych także tych wschodnich ascetycznych tradycjach postrzegana jest jako źródło problemów raczej, ale właśnie w tych tran Anh ręcznych ujęciach 100 no poprzez poprzez właśnie ciało realizuje jakiś program oświeca Ania wyzwolenia itd. i to ciało jest w ogóle fundamentalnym wehikułem, bez którego się nie ruszy na tej drodze no tak w tradycji cha cha jogi np. tak jak w tradycji kraju np. no cóż od biegliśmy istotnie w każdym razie ja, zwłaszcza odbierze jest interwencja radnego swoje hipotezy ploty niskie właśnie mnie tak zastanowiły myślę, że w pewnym sensie na bardzo taki obrazowy opis zresztą państwo nie widzieli jak tam pokazywał kolejne hipotezy gest jest pomocą asany logicznych od razu powiem tylko, dokonując ruchów ręką, ale no właśnie, że w pewnym sensie umysł czeka w taką stronę, zwłaszcza że próbujemy też opisywać coś co jest no być może trudno uchwytne kilku używam słowa uchwytne to też mam jakieś takie skojarzenia tym, że podobne słowo faktyczne i w ogóle uważam, że jednak kwestia ta funkcja dotyku jest czymś niezwykle ważnym i czym rzeczywiście bardzo jednostkowym w tym sensie, że w tym doświadczeniu jakiegoś takiego odizolowania się od kontaktu w pewnym sensie z rzeczywistością takiego o takiego zanurzenia się w świecie symulatorów w naszej współczesności to jest coś takiego bardzo gruntu Wiącek wydaje mi się, że to gruntowanie jest w pewnym sensie tym tym tym najistotniejszym czynnikiem tego tego doświadczenia kontaktu cielesnego z drugą osobą i stają przed oczami raczej takie zdjęcia różne, które też biegały internet w czasie pandemii, kiedy ludzie na konstruowali różne takie nosi ścianki działowe taki jakiś dziwnych materiałów takich jakich folii czy czegoś, gdzie można było włożyć ręce jak taki jak takie rękawy, żeby można było się przytulić, czyli jak z 1 strony mieć doświadczenie tego bliskiego kontaktu z drugiej strony na ograniczyć ryzyko transmisji wirusa co tak bardzo poruszające to znaczy, że ludzki umysł na różne pomysły wpadnie, żeby móc jak by sięgnąć po coś takiego, ale wydaje się, że to jest taki w ogóle bardzo pierwotny odruch taki też no to doświadczenie np. bycia przytulony generuje od razu przynajmniej w moim umyśle jakieś takie obrażenie jakiejś formy ochrony jakiejś formy objęcia też być może nie tylko objęcie cielesnego właśnie objęcia umysłem doświadczenia mówi się centralizacji doświadczenia drugiego człowieka to znaczy takiego przyjęcia na poziomie, który jest w pewnym sensie nie za pośredniczący przez słowa ja oczywiście za pośredniczenie nie jestem specjalnie przeciwna w ogóle umiejętność też symbolizować wydaje mi się funkcją bardzo znaczącą dane 3 czy fundamentalną dla naszego rozwoju, ale z drugiej strony z drugiej strony właśnie mam wrażenie, że niepokojący jest poziom za pośredniczenie, jakie dzisiaj mamy skłonność popadać i że to za pośredniczenie są jednak czymś co przeciwstawia się w takiej czy inny sposób bliskości czyli w jaki sposób nas odkleja jakiś sposób właśnie no i usuwa grunt spod nóg no tak i to i to w łączy się jeszcze bardzo wieloma innymi takimi aspektami które, które w tym całym kontekście współczesnymi pandemicznym nas dotykają, więc powiedziałbym, że nawet w jakim sensie trochę ostatni bastion takiego poczucia oparcia bezpieczeństwa czy czegoś właśnie co idzie z takiego bardzo pierwotnego poziomu tutaj pada w momencie, kiedy jesteśmy skazani na na izolację ale, toteż znowu wydają się istotna z innej zupełnie perspektywy, podążając za myślą Jamesa Harmana, że trudne doświadczenia są pewnego rodzaju inicjacją takie obszary rzeczywistości, których nie dostrzegali byśmy, gdybyśmy ich nie mieli Otóż no mam wrażenie, że możemy teraz my wszyscy doświadczyć tego, czego znaczna część ludzi na co dzień doświadcza to znaczy, że stajemy się nagle wszyscy ludźmi samotnymi w jakim sensie oczywiście każdy na inny sposób czy my różni ludzie na na różny sposób z uwagi na swoją osobistą sytuacja no ale w dużym stopniu ten rodzaj deprywacji, której na co dzień doświadczają często ciągnące się latami ludzie samotni jest jest dojmujący przypominasz sobie kiedyś rozmawialiśmy o takiej firmie, która uruchomiła usługę przytulania dać takich parlamentarnych dlatego to rzeczywiście specyficzna sprawa wrócimy do niej jeszcze tymczasem bardzo państwu dziękujemy za te nasze wewnętrzne konflikty i zachęcamy do przytulania się rzecz jasna jak najwięcej oczywiście bezpiecznych warunkach nie wyłącznie bezpieczne dziękuję bardzo, przypominamy, że mamy maila nasze wewnętrzne konflikty małpa Gmail com nasze wewnętrzne konflikty małpa Gmail com najbardziej Dąbrowski oczywiście z wydawcą tej obecnie inaczej do usłyszenia usłyszenia podcast psychoterapeutyczno filozoficzny dziękuję na tokfm PL w naszej aplikacji mobilnej kolejny odcinek w środę po dziewiętnastej Zwiń «
Transkrypcja podcastu

PODCASTY AUDYCJI: NASZE WEWNĘTRZNE KONFLIKTY

Więcej podcastów tej audycji

REKLAMA

POPULARNE

REKLAMA

DOSTĘP PREMIUM

Słuchaj podcastów TOK FM bez reklam, oraz sprawdź jak działa nowe internetowe radio TOK+Muzyka. Wybierz pakiet Standardowy i słuchaj wygodniej w aplikacji!

KUP TERAZ

SERWIS INFORMACYJNY

REKLAMA

Najnowsze Podcasty

Więcej podcastów

REKLAMA
REKLAMA
Array