Rok z pandemią - "Bezsens, bezwład, otępienie"

AUTOMATYCZNA TRANSKRYPCJA PODCASTU

poranek Radia TOK FM to było dokładnie rok temu 4marca 2020 roku podczas konferencji prasowej ówczesny minister zdrowia Łukasz Szumowski ogłosił pierwszy potwierdzony przypadek zakażenia koronawirusem w naszym kraju dziś pacjent 0 pan Mieczysław Opałka mówi tak choroba w jaki sposób naruszyła moją egzystencję mój stan zdrowia także różne inne wydarzenia nie pozwalają na taką aktywność jak sobie życzył mój świat się zmienił, a jak zmienił się świat nas wszystkich Rozwiń » zmieniło życie nas wszystkich o tym porozmawiamy z naszym pierwszym gościem prof. Arkadiusz Karwacki katedra badań jakości życia socjologii stosowanej Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu dzień dobry panie profesorze dzień dobry panie witam państwa porozmawiamy o projekcie życie codzienne w czasach koronawirusa jest to projekt, które jest prowadzone przez Pański Uniwersytet, a także Instytut gospodarstwa społecznego szkoły głównej handlowej zebrali państwo ponad 400 pamiętników napisanych przez ludzi w różnym wieku z różnych środowisk i różnym statusie społecznym, choć zna reprezentację kobiet klasy średniej i na tej podstawie podjęto próbę diagnozy co się u nas zmieniło no co się zmieniło panie profesorze zmieniły się niewątpliwie warunki, którym przychodzi nam funkcjonować te warunki rzeczywiście dyktuje nam pandemia koronawirusa, ale raczej stawiałbym tezę, że pandemia nie tyle ujawniła, jakie nowe problemy nowe charakterystyki naszego bytowania codziennego ile bardziej wyraziście pokazała już okrzepły charakterystyki naszego funkcjonowania na samych i jeszcze bardziej wyraziście taki dopalacz trochę pokazała nam te problemy, z którymi jako społeczeństwo całe, ale także jako jednostki mierzyliśmy się już wcześniej to zaczniemy od relacji międzyludzkich piszą państwo tak my Polacy jesteśmy emocjonalnymi sprinterami, ale brakuje nam wytrzymałości maratończyka jak powiedziała jedna z autorek pamiętników umiemy się kochać, ale nie umiemy się lubi ciszę i jest coś co co powinno skłaniać do refleksji co wynika z analiz tych pamiętników jesteśmy zapewnił sobie też wiemy, że jesteśmy zdolni do nagłych porywów serca pomoc uwielbienie poświęcenia, ale szybko się opalamy słomiany zapał gaśnie i tracimy zainteresowanie tak jest tak rzeczywiście nasza analizę przede wszystkim tych opowieści naszych pamiętnika, którzy dzielili się swoją codziennością dokładnie potwierdzały nie tylko jako refleksja nad nami część pamiętnika starała się taką refleksję przedstawić jak to wygląda z tymi naszymi relacjami z więzią między namiary generalnie po takim preferowanie oceny innych ludzi wokół nas którą, którą popełniali w swoich pamiętnikach nasi autorzy rzeczywiście da się taki wniosek postawić tak jesteśmy potrafimy się kochać nie potrafimy się lubić jak nasza jedna z pamiętnika Arek brakuje nam życzliwość takiej utrwalonej życzliwości brakuje takich konsekwencji takiej wyrozumiałości wobec drugiego człowieka wokół nas wszystkim brakuje nam zaufania co wiąże się z innym takim odkryciem to trudno też nazywać jakimś odkryciem nowej prawdy ona jak mówiłem na początku ale kiedy patrzenia na innych ludzi przez pryzmat przez taką soczewkę nierówność porównywania tego co mają inni tego co mam ja i budowania takich układów, które stale się porównuje, starając się analizować chociażby w kontekście zaopiekowania przez państwo innych ludzi innych kategorii osób, bo mnie samego także tego na co mogą pozwolić codzienności nie ludzie te nierówności, gdyż generalnie wyznaczają taką optykę naszego postrzegania drugiego człowieka jednocześnie przekładają się na nieufność i na taki nagły to są zwroty zwroty akcji tak jeśli chodzi o czy za euro spadł do irytacji zazdrości złości nieufności tak tak dokładnie tak to jest taki moment, w którym nagle tak pojawia się we mnie jakiś współczucie pojawiają się chęć niesienia pomocy pojawia się we mnie jakaś jakaś relacja z kimś, ale za moment jest proza życia jest moje dalej indywidualistyczny mierzenie się z problemami mojego życia, które wypierają o nagłą emocją ten nagły emocjonalny poryw i za chwilę znów wraca nieufność nieufność, jaką często bazuje na tym, że staramy się przetrwać przede wszystkim staramy się w tym swoim codziennym zmęczeniu uważam, że jest bardzo ważne słowo z perspektywy portretowania doświadczeń Polaków różnych kategorii to tak jak mówię na przestrzeni wielu lat w naszym kraju umęczeni rzeczywiście wygrywa w jaki sposób w tym emocjonalnym porywy serca pojawia się właśnie czyni ufność czy jakaś pretensja jakieś ryzyko związane z faktem, że wokół mnie są inni ludzie i mówię raczej raczej mogą w jaki sposób zagrażać stabilności nawet to dopytam o to umęczonego przed chwilą pan powiedział panie profesorze, że pandemia jest jak dopalacz, czyli intensyfikuje bądź utrwala te zjawiska te mechanizmy, które obserwowaliśmy już przed marcem 2020 roku, jeżeli chodzi o to męczarnie to też tak było, że umęczeni byliśmy już przed pandemią pandemia tylko to wzmacnia to męczenia emerytów rodziców młodych ludzi tak tak to jest oczywiście taki proces, który trwa wiele lat wiele lat, którym przedstawiciele jak pani powiedziała pani redaktor różnych kategorii społecznych, a więc i seniorzy, którzy w swoich pamiętnikach opisywali to wieloletnie doświadczenie chociażby łączenia takiego indywidualnego przetrwania chociażby opieką nad inną osobą zależną miłym starszym mężem partnerem partnerką żoną w rodzinie i opiekuńczy przy jednocześnie niskich emeryturach on rzeczywiście niezwykle obciążają i czynią życie takim poligonem zmagania tak, żeby przeczytać każdy kolejny dzień rodzice z dziećmi, którzy rzeczywiście zostali wzmocnieni wyraźnie wybrzmiewa w pamiętnikach programem 500 plus to co jak udało poczucia godności także w kontekście konsumpcyjny zaspokaja różnych potrzeb, ale jednocześnie wciąż także zmagający się, chociaż w warunkach pandemii to edukacją zdalną z próbą godzenia życia zawodowego rodzinnego z trudnościami w dostępie czasami w różnych środowiskach opieką instytucjonalną nad dzieckiem są też takie męczenie codzienności, który przetrwa zarówno w kontekście zawodowym jak w tym rodzinnym wypełnić te wszystkie swoje role, które codzienność przynosi młodzi ludzie u progu startu życiowego także taką niepewnością co przyniesie przyszłość udaje się znaleźć na rynku pracy czy jednocześnie te oferta, którą otrzymają na rynku pracy to będzie taka, która ma dla nich wartość przedstawia pani jakąś wartość, którą oni będą w stanie przyjąć zaakceptować, jakby swoje siły włożyć w ten rynek pracy oczywiście to męczenie takie, które związane z czasami takim brakiem poczucia sensu sensu zmagań sensu wkładania wysiłku każdy kolejny dzień przy jednoczesnym jeszcze brakiem pomysłu brak jakiejkolwiek alternatywy to znaczy ja wiem, że coś nie tak w moim życiu, ale nie bardzo wiem co mógłbym zmienić to jest czy mam w sobie siły ewentualnie, żeby szukać tego co chciałabym chciałbym zmienić, a z drugiej strony też państwo zwraca uwagę na to, że pojawiają się takie głosy opisy, że pandemia niczego nie odmieni, że ona się skończy wszystko wróci stare koleiny, a my dalej będziemy tacy sami jeśli chciałbym zwrócić uwagę na 1 rzecz państwo podkreślają, że pamiętnikach, że nasycili swoje teksty takimi określeniami jak bezsens bezwład otępienie zapomniani opuszczeni samotni zestresowani zbyt zajęci odrębnej sali twierdzą państwo, że Polacy to ludzie z problemami w zakresie zdrowia psychicznego pytanie tylko czy są już oficjalnie zdiagnozowanie czy jeszcze nie pojawiają się reakcje ucieczkowe alkohol narkotyki zakupy seriale gry media społecznościowe no i pojawia się także tabletka, bo pamiętnika, że częściej piszą o lekach niż o terapiach, czyli próbujemy poradzić sobie jakoś w taki doraźny sposób tak zdecydowanie tak i chciałbym powiedzieć nawet więcej to znaczy pandemia koronawirusa tak postaci, którą znamy dzisiaj on się skończy tak oczywiście być może program szczepień być może to się będzie wygasało tak, ale za nami już za horyzontem jak za rogiem jak ananas moim zdaniem kolejna pandemia pandemia która, która wiąże się z dolegliwościami w sferze emocji dolegliwościami w zakresie chorób psychicznych już WHO w 2000 siedemnastym roku ogłosiła depresje pierwszą chorobą świata w tym nr. 1 niewątpliwie kiedyś skończy się nasza taka wewnętrzna dyscyplina przetrwania okresu pandemicznego, kiedy rzeczywiście ta mobilizacja, która jest dzisiaj bardzo jeszcze odpłacić trochę jeszcze, aby od kolejnego do kolejnego ogłoszenia, jakby informacji o stanie takim epidemiologicznym by wciąż jeszcze mobilizuje ale gdy ten mechanizm mobilizacji jakiś sposób odpuści tak jak by na moment odetchniemy wtedy czeka nas jeszcze większa intensyfikacja ponoszenie kosztów tej mobilizacji tej zmiany, którą zmiany warunków jeszcze raz podkreślam zmiany warunków, które dziś doświadczamy jednocześnie także z konsekwencjami również w innych sferach ekonomicznymi tak dane, które też złożą się nasze zdrowie psychiczne, więc czeka nas kolejna pandemia właśnie zaburzeń psychicznych zaburzeń emocjonalnych, którą będziemy musieli zmagać oczywiście stawia wyzwanie czy całym systemem instytucjonalnym przez państwo w kontekście maksymalnego mobilizowanie zasobów, żeby organizować pomoc, żeby budować w zasadzie kampanii oferty profilaktyki i oferty rzeczywiście w zakresie porad psychiatrycznych psychologicznych, żeby rzeczywiście mobilizować zasoby, żeby na te wyzwania, które przed nami odpowiedzieć tak oczywiście to jest niezwykle istotna kwestia mówienia w ogóle tych dolegliwościach sferze psychicznej budowania takiego warunku, żebyśmy potrafili przyznawać się do tego czasami jest nam część to wyzwanie w kontekście środowiska pracy w kontekście różnych przestrzeni takich instytucjonalnych w życiu publicznym, którym przychodzi nam na co dzień funkcjonować, gdy stykamy się drugim człowiekiem z ogromnym na razie wzrost oni nie widzimy tych, którzy mieliby NATO wyzwania odpowiedzieć jeszcze na koniec krótko, bo to niezwykle istotne relacje z państwem pamiętnik wskazują na taką niezgody obywateli na ten model obywatelstwa, który został im w czasie pandemii zaproponowany to znaczy z 1 strony państwo od obywateli oczekuje wymaga silnie ingeruje w ich życie, a z drugiej strony nie ma żadnej oferty wsparcia tak ludzie to czują nie rozumieją logiki podejmowanych obostrzeń czują się porzuceni przez państwo to też jest w jaki sposób okrzepły już problem zna problem relacji pomiędzy tym, dlaczego mam uprawnienie w państwie a w jaki sposób co wiąże się z jakimiś moimi obowiązkami oczywiście pandemia zmusza akt nakłada obowiązek na ludzi sprawujących władzę do tego, żeby ją radzić radzić tak podają decyzje, które ingerują naszą codzienność to możemy z perspektywy naszej codzienności często niedostrzegane albo mamy po prostu dość tym swoim umęczeni, którym mówiliśmy różnego rodzaju regulacji tych ingerencji nawet jeśli one są dla nas korzystne nawet jeśli one w jaki sposób mają chronić rozwiązywać problem tutaj rzeczywiście to jest przede wszystkim głos klasy średniej klasy średniej, która powiem to dobitnie po osiemdziesiątym dziewiątym roku nigdy nie była, używając tego języka politycy targetem dla klas rządzących na partię tak naprawdę klasę średnią nie patrzyła jak potencjalny podmiot po, wokół którego czyta, którego potrzeby będzie starała się odpowiadać to jest bardzo jak duże zaniedbanie czy klasa średnia przede wszystkim jak podkreśla, że w małym stopniu jesteśmy podmiotem, którego potrzeby rozumie w zakresie chociażby różnego rodzaju usług społecznych, które mamy stałe zapotrzebowanie edukacyjnych wysokiej jakości elitarny dostęp chociażby opieki nad osobami zależnymi wielu innych chociażby prozdrowotnych usług ma na to zapotrzebowanie na wszystko musimy płacić własnej kieszeni jeśli chcemy i usług wysokiej jakości szybko dostępną islam nas frustracja panie profesorze niestety muszę postawić panu kropkę prof. Arkadiusz Karwacki Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu był moim państwa gościem rozmawialiśmy o projekcie życie codzienne w czasach koronawirusa panie profesorze dziękuję rozmowa bardzo serdecznie Zwiń «

Rok z pandemią - "Bezsens, bezwład, otępienie"

AUTOMATYCZNA TRANSKRYPCJA PODCASTU

PODCASTY AUDYCJI: PORANEK - KAROLINA LEWICKA

POSŁUCHAJ RÓWNIEŻ

DOSTĘP PREMIUM

SERWIS INFORMACYJNY

Wydanie z godziny 07:00

Najnowsze Podcasty

Ameryka Łacińska drugą ojczyzną! Pisarz, podróżnik, reporter Roman Warszewski

Magdalena Gościniak. Jeden las, jedna wiedźma i ludzi tłum

Czas na zakaz sprzedaży żywych karpi

Duchy i demony Hani Rani

TOK FM

Polecamy

Popularne

GOŚCIE TOK FM

Gazeta.pl

WYBORCZA.PL