REKLAMA

Styl Tamary Łempickiej

Andymateria
Data emisji:
2021-03-07 15:00
Audycja:
Andymateria
Prowadzący:
Anna Wacławik, Anda Rottenberg
Czas trwania:
13:47 min.
Udostępnij:

Bez nich wiedza o sztuce byłaby mniejsza: wspomnienie Wiesława Juszczaka i Małgorzaty Sobieraj Czym była szkoła paryska?

AUTOMATYCZNA TRANSKRYPCJA PODCASTU

Transkrypcja podcastu
Andymateria to będzie zagadka prosto i piękna jako osoba, której dotyczy Żydówkę polsko-rosyjskie korzenie jedno z najdroższych Marek, o czym niedawno wspólnie wspominały my Wandy Mater jedna z najdroższych malarek i obrazy osiągają zawrotne ceny na aukcjach światowych 16 i ćwierć 1 000 000USD za ostatni obraz sprzedany w ubiegłym roku i mówimy to z dumą radością, że to nasz człowiek w świecie Anda Rottenberg historyczka krytyczka sztuki Anna Wacławik-Orpik redaktorka Rozwiń » Radia TOK FM i Andymateria w niedzielne popołudnie, czyli krótko o sztuce dzień dobry pani do dzień dobry pani Anna i Tamara Łempicka się dziwię, że tak żeśmy jakoś o nich zapomniały może, dlatego że bardzo tylko to nie jest koniecznie to co mamy w domach i sercach nie wszyscy mamy w domach i nie wszyscy mamy w sercach to jest bardzo atrakcyjny styl, ponieważ nie ma w nim napięcie i na czasy trudne, kiedy ludzie żyją w napięciu o bardzo dobry, bo pozwala odetchnąć odwrócić uwagę na chwilę od poważnych spraw tego świata jak to się manifestowało w malarstwie Tamary Łempickiej w niedawno wydanej w 3 miesiące czy 2 miesiące temu książce Łempicka to jest nowa seria Boscha Marianna Potocka pisze, że jej postaci były wycięte z tektury chodzi o sposób kształtowania brył, a właściwie ciału kobiet głównie czy aktów, które ona wzięła w moim przekonaniu Piero della Francesca, bo studiowała w bardzo uważnie we włoszech malarstwo skład dziewczęta i przyglądała się nie tylko kolorystyce, a w tamtym czasie we włoszech używano kolorów czystych i jasnych, ale też temu jak tworzono bryły no nie wszyscy tę bryłę wydobywali taki sposób je Piero della Francesca, ale też monumentalne kształty takie troszkę kamienne, które Tamara Łempicka zamieniła tekturowe niestety światło cieniem po brzegach nagle się okazały bardzo pasujące do stylu epoki Artego bardzo bardzo charakterystyczne znaczy właściwie trudno nie rozpoznać obrazu Tamary Łempickiej będzie ona geometrię formy troszeczkę, ale tak naprawdę tworzy bryły szalenie umowną to jest dalekie od realizmu loki są wyroki wyglądają jak paski papieru zakręcone albo kokardy takie są takie taśmy do pakowania kwiatów np. czy zdobienia kwiatów, jakie pociągnie nożyczkami to zniesie, żeby tak robią takie Świderski no, więc ona też liderki malowała jako włos to nadzwyczajna osoba, ponieważ od wczesnej młodości umiała stawić na swoim wymuszała na swojej rodzinie coroczne podróże do Włoch, ale rodziny było stać, więc wymuszenia powiedzmy, że nie były bardzo bolesne no rodzinę było stać w Sankt Petersburgu do momentu, kiedy nastąpiła rewolucja potem było też na to warszawską rodzinę to chodziło raczej jej babkę ze strony matki tak czy inaczej rzeczywiście była to burza bogata burżuazja i Tamara jednak bardzo lojalna wobec tego pierwszego męża, bo wnet niedużego wyciągnęła z bolszewickich więzień to spowodowała, że trafił ów efekcie do Paryża przez świecy prawda no on okazał się człowiekiem słabym, który żył traumy nie móc zarabiać należało wziąć sprawy swoje ręce to była skandalistka nawet samym Paryżu, ale świetnie umiała trafić do właściwych kadr do właściwych, jakby tu powiedzieć klientów, bo ona malowała portrety na zamówienie malowała portrety ludzi bogatych, a nawet bardzo bogatych i brała za to duże pieniądze, utrzymując rzeczywiście te portrety oraz akty centrum stylu art oko z połamanymi złamanym tłem takim Kuby żyjący jak to widzimy np. NATO na portrecie księżnej Sasal, gdzie modelka stoi na schodach, a w tle ma połamane kup listy ręcznie pejzaż miejski to bardzo interesujące, bo one wchłonęła z epoki wszystko wszystkie osiągnięcia sztuki tamtego czasu nie zapominajmy, że rok 1925 to nie był rok, w którym a kubizm rozpowszechnione cały świat ona chwytała, a to co było najgorętszy w sztuce tamtego czasu tej bohaterki są niebywale wyemancypowana oczywiście, ponieważ są, jakby czymś rodzaju pars pro toto część jej samej ona wybierała szczególnie te do aktów, które nie były portretami, czyli niekoniecznie, bo portretami takie kobiety pulchne piękne powabne seksowne i wyzwolony no sama, bo absolutnie niezwykłej urody kobietą to nie przeszkadzało pani niczego takiego nie sugerowałam wariant jest powód, dla którego dzisiaj oni mówimy, ponieważ w 1990 roku w teatrze studio inicjatywę i to chcę oddać hołd Waldemara Dąbrowskiego wówczas dyrektora centrum studia zostało wyreżyserowane przedstawienie pt. Tamara, które było awangardowe tamte czasy, ponieważ to przedstawienie było chłodzone ja akurat była premier to było bardzo kosztowne przedstawienie, ponieważ chodziło się po całej przestrzeni centrum sztuki studio po schodach po holach ale gdzie stały bufety z bardzo dobrym jedzeniem i odbywała się i sztuka trwała równocześnie w wielu miejscach krótką należało za każdym razem spróbować podążyć za tylko za jednym z bohaterów, a dotyczy to z pobytu w siedzibie dana funkcja pisarza, jakby powiedzieć rozwiązłe go również, który miał różne zawirowania światopoglądowe także może podążyć i dlaczego to mówię, dlatego że po 30 latach teraz studio wznawia to przedstawienie, które jest grane już mnie także pojedynczy bohater się pojawia to czytam, lecz cały zespół to jest gra zespołowa w tym aktorzy mieszają się z publicznością sztuka miesza się życiem i to mnie bardzo cieszy, że znowu będzie można pójść do teatru naprawdę ani oglądać go przeszło komputera to prawdę teatry odmrożone no, więc dlatego zachęcam państwa nie tylko do przyjrzenia się obrazu Tamary Łempickiej w Polsce prawie nie ma, ale można je obejrzeć w internecie można obejrzeć albumy z tego punktu widzenia z punktu widzenia tego, że była przedstawicielką swojej epoki później, kiedy uciekła przed nazizmem do Ameryki ze swoim drugim mężem no właśnie tu jesteśmy etapie jak udało się przeżyć wojnę no uciekli do Stanów zjednoczonych trzydziestym ósmy roku, czyli tuż przed zdążyli zapięć dwunasta właściwie jeszcze zdążyli, bo już wtedy imigracja do Stanów, bo bardzo bardzo ograniczony no tak szalona nie leciała z Berlina z Paryża jednak zdaniem to jest bardzo poważne różnice myślę za co zapłacić za tę wizję chyba już była wtedy znaną artystką była bardzo znane wtedy i pisze o tym, a autor przepraszam nie pamiętam nazwiska takiej książki, która opowiada o Paryżu roku 1938 m.in. właśnie o o tam, że dałem epickiej krótko mówiąc wyjechała do Stanów i tam, że nie odnalazł jako artystka jeszcze przez chwilę miała troszkę powodzenie, ale okazało się, że rynek amerykański nie ma takiej bochen, tym bardziej żona wylądowała w gruncie rzeczy w Kaliforni potem w Kaliforni nie za bardzo, nawet jeżeli mieszkała we were Here z, czyli centrum filmowym to się tam odnalazł jako artystka na przeniosły się potem do Teksasu potem do Meksyku zgorzkniała dlaczego, dlaczego zgorzkniała panią, bo jak się nie ma takiego powodzenia, do którego jest przyzwyczajony one swoją największe sukcesy tarcza odnosi w wieku lat 27 to o jakie ma lat 45 i tego sukcesu już niema to się gorzkimi panie ona nie przewidziała tę rzeczona mogła podejrzewać, że kiedy wróci na rynek i i zabójstw jeszcze raz, ale w Ameryce po pierwsze, jeszcze artystki kobiety nie były za bardzo uznawane mówiłyśmy 4× o losach kobiet artystek, które rozkwitały za plecami swoich mężów i długo nie uzyskiwały poklasku to samo dotyczyło również Tamary, a na, ale nie przestała być ekscentrycznym, ponieważ kazała się spalić, a prochy rozsypać nad wulkanem w Meksyku no, tak więc proszę państwa żadna wyprawa na Podlasie, chociaż to już w ogóle nie ten kierunek nigdzie nie wchodzi w tym przypadku w rachubę zatem pani pytanie, którego nigdy pani zadaje pani lubi malarstwo Tamary Łempickiej leczy ono uwodzi ja mam stosowne do sztuki w stosunek bardzo szczególne czyjaś chce dowiedzieć czegoś więcej niż to co jest namalowane natomiast te obrazy, które najpierw uwagę swą urodą taką takim wywiadem dekory Dekor to nie jest moja ulubiona kategoria w sztuce, ale za tym rekordem jest życie bardzo ciekawe i pewnego punktu widzenia, a są one są świadectwem postawy tej kobiety, które postanowiły się przebić jako artystka nie zapominajmy, że w Paryżu też kobiety nie cieszyły się wielką sławą 1925 roku od tego też nasze przebiła w Paryżu i to, że zaistniała w tak wyrazisty sposób było wynikiem sposobu malowania, a zatem za tymi obrazami jest strategia bardzo określona talent no talent oczywiście, ale też strategie poza przyjemnością patrzenia na tę wycięte z tektury postaci jest też wiedza o determinacji, jaką przebijała się przez świat sztuki, a ta, a przybyły znikąd osoba znikąd, dlatego że ona nie mogę powierzone ze Szwajcarii, bo mieszkała w Lozannie również albo Włoch albo z Rosji rewolucyjny czy miasta Warszawa, którego przyjeżdżało do do Paryża bardzo duża innych artystów, którzy nie przebili o tym będziemy mówić o przyszłości prawda, a ona tak jestem dziwnie przekonana, że za 100 lat będzie jeszcze bardziej popularna nie wiadomo jak będzie ze strony pani Anno, ale na razie jej popularność rośnie przynajmniej jeśli chodzi o ceny tym materialistyczny akcentem pożegnamy się z państwem do następnego tygodnia Anda Rottenberg i Anna Wacławik-Orpik Zwiń «
Transkrypcja podcastu

PODCASTY AUDYCJI: ANDYMATERIA

Więcej podcastów tej audycji

REKLAMA

POSŁUCHAJ RÓWNIEŻ

REKLAMA

DOSTĘP PREMIUM

TOK FM Premium 40% taniej! Dostęp do nagradzanych podcastów, wszystkich audycji z anteny oraz Radio TOK FM bez reklam w świątecznej zniżce.

KUP TERAZ

SERWIS INFORMACYJNY

REKLAMA

Najnowsze Podcasty

Więcej podcastów

REKLAMA
REKLAMA