Ciąg dalszy podróży po Wilnie: Czas na Centrum Sztuki Współczesnej

AUTOMATYCZNA TRANSKRYPCJA PODCASTU

Andymateria nie będzie zajączka ach, co więcej nie będzie o jajkach nie będzie też o zmartwychwstaniu świętem nietypowe pani Anno z ze względu na panujące całą sytuację covidową budzi się co prawda wiosna jakoś nie bardzo podniosły nastrój no właśnie mnie się obudził krokusy w ogródku Anda Rottenberg historyczka krytyczka sztuki Anna Wacławik-Orpik moja przewodniczka po radiu TOK FM wobec tego skoro pomimo świąt nie będzie ani króliczka ani o zmartwychwstaniu ani o Rozwiń » jajkach ani też rockowi to też państwo darujemy to wrócimy do zawinionego już tydzień temu tematu zdążyliśmy wtedy powiedzieć pani Anna zdążyła powiedzieć opowiedzieć słuchaczom o pewnej litewskiej artystce starszego pokolenia i zapowiedział byśmy, że jeszcze przez jakiś czas pokręci się po Wilnie i że dziś dzisiejszej Andymaterii opowie pani artystce młodszego pokolenia ja bym oczywiście tak bardzo chętnie opowiem, ale zwróciła uwagę generalny NATO, że co prawda Litwy leży na wschód od Polski północny wschód Polski, ale mam często takie poczucie, że to jest bardziej zachodni kraj niż Polska jeśli chodzi o kulturę np. też kulturę bycia codziennego stosunek do zadań o Horyzonty, które mają ziemi przedstawiciele tamtejszej inteligencji jestem pod nieustannym wrażeniem w związku z tym chciałabym zwrócić uwagę państwa dzisiaj na centrum sztuki współczesnej, które funkcjonuje w Wilnie od 30 lat i niezmiennie jest kierowany przez tę samą osobę kiedyś młodego dzisiaj dojrzałego w pełni sił kuratora, który na znane nam Mickiewicza i Kiejstut, czyli instytucja kuzyna SA, bo to jest osoba, którą ja podziwiam od dawna jak już pomijam to, że kiedy był kuratorem litewskiej odsłonę Biennale weneckiego dostał nagrodę bardzo dawno temu, że bardzo radykalny projekt ten prawie nie było sztuki i który dalej obsługuje Bielecki Biennale rozmaitymi kuratorem lektury cały czas otwarty na świeże zjawiska w sztuce litewskiej jednocześnie, pamiętając o litewskiej tradycji nowoczesności, bo w tym centrum mieści się archiwum mało pozytywnego, ale twórcy ruchu Fluxus przyjedzie naczelne, czyli krótko mówiąc tam przychodzimy i wiemy, skąd wziął najbardziej radykalny międzynarodowy ruch w sztuce współczesnej w latach od końca lat sześćdziesiątych, w którym uczestniczył jazda, bo jest nam dzień pani bardzo wielu innych artystów to jest umiejętność, o czym mówiłem już poprzednio umiejętność zdyskontowania udziału Litwinów w ruchu międzynarodowym czy międzynarodowej sztuce światowej ilekroć jestem w Wilnie to nie jest zdarza się tak często chodzę do tej tego budynku, który mieści się w centrum miasta, o czym już wspomniałem, żeby zobaczyć takie jest siódma do zaproponowania i teraz 25kwietnia ma 4 wystawy, których chcesz się skoncentrować się 2, a jednocześnie zwrócić też uwagę na to kogo cerkiew to zaprasza kuratorów, więc zrobiła na mnie ogromne wrażenie młoda artystka litewska Laura Kamińska IT, czyli Kamińska tura, który oddano ogromną ale, żeby on tam zajęła się mediacją czy negocjacjami między rzadka rozrzuconymi dziełami, a te dzieła są zarówno robione przez artystkę jak i wyjęte z poprzednio 6 i np. budowała ona taką ścięto piramidę środkową, a przedstawioną do ściany, które jest perfekcyjnie wykonana biała schody, a pod nimi ustawiła 2 pary butów z rolkami dla rolkarzy albo z sił od sufitu powiązane z sobą kokardki sznurowadła i prawie nie widać to przez cięcia się zbliżyć, żeby zobaczyć, że to są sznurowadła po prostu, czyli krótko mówiąc ona nadaje nowe znaczenia czy czy wypełnia nowymi znaczeniami rzeczy zwyczajne bądź też wydobywa poprzez perfekcję wykonania coś co leży do dzisiaj do takiego świata przedmiotów użytkowych masowej produkcji np. stelaż pod stół taki zwykły metalowy stelaż, który jest tylko bardzo perfekcyjnie wykonany pokryty technicznie perfekcyjnie farbą czarną i ten strach stoi sobie na środku sali i mówi sam sobie też jestem ładny albo po stawia na bardzo dużym podejście 1 kostkę cukru, ale innym podeście w ustawie kieliszek, którym z wodą, który jako druga kostkę cukru rozpuszczona i czeka aż wyparuje woda i kostkę cukru przestanie być kostką, a przybierze kształt tego rozszerzonego kieliszka to są wszystko działania, które są z 1 strony dają wizualny oderwane do tego jeszcze pisze teksty takie bardzo poetyckie, które gdzieniegdzie w tej sali są rozrzucone pozwala odetchnąć oczom, a jednocześnie zwraca uwagę złożymy ten romantyzm ukryty romantycy rzeczy no nie powiem że, że tak jak cisza, bo to było w sumie mało romantycznej jest bardziej widać cały PiS-u w co tu, więc ja bardziej video związek z Moniką Sosnowską kom Monika Sosnowska drugą stronę ona de konstruuje przedmioty i używa brutalnych materiałów natomiast Laura Kamińska IT jest osobą, która delikatniejsze jeśli chodzi o podejście do przedmiotów i z w zasadzie wydobywa ich piękno poprzez oddzielenie funkcji to jest artystka znana w Polsce też uczestniczy w jakiejś wystawie zbiorowej w Krakowie, ale objechała już właściwie całą Europę włącznie z miejskimi Moskwą Skandynawię i tak naprawdę jak bardzo lubiła, żeby ktoś zwrócił na nią uwagę i zaproponował jej indywidualną wystawę oraz w Polsce, ponieważ jest tego wart akcja też zwrócić uwagę na to kto był kuratorem wystawy to bardzo ciekawe, bo to jest młody mężczyzna urodzony w Los Angeles, który przyjechał do tego krańca Europy i zamieszkał w małej wsi koło Białegostoku funkcjonuje jako postprawdy SA pracuje w całej Europie w Monachium głównie, ale też w Meksyku Kanadzie Stanach Zjednoczonych Portugalii Danii Grecji itd. Otóż to jest bardzo interesujące, że kuzyna znajduje młodych kuratorów bardzo oryginalny, bo niejeden znaczy rzadko zdarza taki kurator z Los Angeles, który chce mieszkać na wsi pod Białymstokiem i jak gdyby ogarnąć ten horyzont tych peryferyjnych stron, czyli w 1 strony Podlasie, ale z drugiej sąsiedzka Litwa prawda no ładnie to pani ujęła pani do rzadko zdarza kurator młody z Los Angeles, który chce mieszkać w małej wiosce pod Białymstokiem wydaje się, że to jest jedyny taki przypadek, a przynajmniej w żadnym innym nie słyszał mnie nie, bo ja słyszałem te rzeczy nie chodzi o Białystok ale, ale swego czasu winny się brytyjski kurator, który mieszka tam 10 lat i właściwie Wilno stanowiło trampoliny dla jego późniejszej międzynarodowej kariery to się zdarza natomiast no oczywiście nie tak często, ale tam zawsze tak mieszka tam pod meczetem w tym Białymstokiem natomiast co się dzieje w samym budynkiem on idzie do remontu centrum sztuki współczesnej przenosi do teraz remontowane z kolei Pałacu Radziwiłł z ogromnymi salami już miejscu planuje tam co je jako nową szansę ale, korzystając z tego, że ten modernistyczny budynek, którym dzisiejsze mieści czyny modernistyczne, którym się mieści czy są modernistyczny byśmy powiedzieli centrum zrobić inną wystawę młodego znowu artysty litewskiego, który nazywa Jurgi Pesković, czyli Paskiewicz, która polega na dekonstrukcji pod dalsza tego budynku, gdzie on po prostu otworzył poddasze odwiesił geometrycznie też ściany, które budowały podaży i świetliki i stworzył tam instalację dźwiękową zbierającą różne sią bardzo podobnie okresie Cracovia kule tylko jest tam jednocześnie prowadzone muzyka, dlaczego każe nie robi i wchodzisz to jest także oczywiście pamiętać o tym co z budynkami, żeby Robby Gordon Matta Clark Amerykanin, który pokazywał podszewkę budynków, ale inaczej zupełnie do tego podchodzi ten młody Litwin trzydziestoparoletni w związku z tym okazało się, że są to takie zbiegi okoliczności, które można wykorzystać dla sztuki i po pozwolić artyście się, że tak po, że tak rozchód lać w ogromnej przestrzeni, w której nie ma nic tylko de konstruowane na Podlasie i ten dźwięk, który jest niebywale no zajmujący czy to jest tak panią duże dyrektor takiej instytucji to to będą pani doświadczenie pytać, który jest równocześnie kuratorem, bo nie zawsze idzie w parze jedno z drugim, który pracuje tyle lat w zawodzie takim swojej branży ma już taki rodzaj widzenia sztuki że, że w pewnym momencie musi zacząć rezygnować z niektórych artystów na rzecz innych np. na rzecz zaproszenie człowieka, który z Los Angeles przyjeżdża mieszka pod wioską w Białymstoku, bo np. ma dojmujące wrażenie, że on już wszystko w życiu kiedyś widział to nie jest tak, ale przypuszczam, że tutaj raczej chodzi o to, że tam na bardzo mały zespół ja pracowałam po dziewięćdziesiątym szóstym roku a kiedy dopiero wszedł do tego budynku, bo tam się wydała 1 odsłon takiej wystawy sztuka z Polski, którą wiozłem biały z Budapesztu potem ją pokazano we wszystkich stolicach krajów bałtyckich i oczywiście pozwalałam jemu odkrywać sztukę polską, ale były takie poczucie, że on na cały czas odświeża swój umysł jednocześnie zdając sobie sprawę z tego, że nie puści młodej krwi to instytucja się zestarzeje i ta młoda krew to są ci młodzi kuratorzy on nie ma poczucia, że zabraknie czegoś prawda albo, że on też straci jako dyrektor przeciwdziała się wzbogaca i wzbogaca swoją instytucję od gościnne występy tych młodych, ale oczywiście sam też bardzo duże, odkrywając niebywale czujny jeździ po świecie zaproszony do Polski do różnych żyli i korzysta wówczas tego, żeby obejrzeć co się dzieje, jakie są nowości w Polsce, więc ja bym zwróciła uwagę raczej na coś innego na to, że łaty wileńskie czy litewskie nie mają poczucia, że już na HP tego dyrektora w interesie go zmienić tam jest zasada, jeżeli ktoś jest dobry to powinien dalej prowadzić jakąś instytucję, a nie mówić pan już miało to teraz szukamy świeżego i to co zrobią nowe procesy z Dorotą Monkiewicz, że Noto teraz kogoś innego będziemy szukać, toteż robi Polski w zamku Ujazdowskim w warszawskim to też robi drzwi we wszystkich instytucjach albo prawie wszystkich instytucjach muzealnych rzesze daje kontrakt na parę lat, a potem jest problem przedłużymy nie przedłużymy może komuś damy nowemu, więc dlatego w końcu na tym co od czego zaczęłam się czasami mam wrażenie, że Litwa jest na zachód od Polski, ale pani narobiła smaku na tę wyprawę do Wilna nie ukrywam, że szykuje się na pani wystawy trudny wiek, która tam jest właśnie pokazywana przy okazji swój nos nad muzeum sztuki nowoczesnej, o ile tylko czas na centrum sztuki współczesnej wszystkiego najlepszego proszę państwa z okazji świąt Wielkanocy i abyśmy siedzieli w tym jej dzieckiem w sposób powściągliwy jeśli chodzi o zasady panujące w pandemii jednak za tym ściskam panią wirtualnie z wzajemnością usłyszymy się za tydzień po piętnastej w Andymaterii, czyli programie o sztuce w radiu TOK FM Anda Rottenberg i Anna Wacławik-Orpik antymateria Zwiń «

Ciąg dalszy podróży po Wilnie: Czas na Centrum Sztuki Współczesnej

AUTOMATYCZNA TRANSKRYPCJA PODCASTU

PODCASTY AUDYCJI: ANDYMATERIA

POSŁUCHAJ RÓWNIEŻ

DOSTĘP PREMIUM

SERWIS INFORMACYJNY

Wydanie z godziny 19:00

Najnowsze Podcasty

Pomnik Lecha Kaczyńskiego w Lublinie, a właściwie wielka ściana. Budowa trwa. Są też skargi do WSA

Ekonomia360: Ten rok bez przestrzeni na obniżkę stóp procentowych

Podsumowanie dnia (29.05.2023)

Kogo PiS wyśle do walki o schedę po Andrzeju Dudzie? Lewicka o czworgu kandydatów

TOK FM

Polecamy

Popularne

GOŚCIE TOK FM

Gazeta.pl

WYBORCZA.PL