REKLAMA

Zofia Turowska o Gustawie Holoubku: "Warto się na nim także dziś oprzeć"

Kultura Osobista
Data emisji:
2021-04-07 11:40
Audycja:
Czas trwania:
14:48 min.
Udostępnij:

Gościem audycji jest pisarka Zofia Turowska, opowiada o pracy nad biografią Gustawa Holoubka pt: "Gustaw. Opowieść o Holoubku" Rozwiń »

Zofia Turowska: "Chciałam przede wszystkim opowiedzieć o człowieku. Musiałam długo nad tym pracować, żeby zbliżyć się do niego. Pomogło mi to, że jestem spoza środowiska." Zwiń «

POLECAMY KSIĄŻKI

Gustaw. Opowieść o Holoubku
Zofia Turowska

AUTOMATYCZNA TRANSKRYPCJA PODCASTU

Transkrypcja podcastu
kultura osobista dzień dobry przed mikrofonem Marta Perchuć Burzyńska gościem kultury osobistej jest Zofia Turowska pisarka autorka wielu znanych książek biograficznych, do których to opozycji dołączyło ostatnio książka Gustawa Holoubka Gustaw opowieść Holoubka książkę wydało wydawnictwo marginesy ja panią serdecznie witam w kulturze osobistej dzień dobry bardzo pani państwo wielkiego wyzwania pani podjęła wyzwania trudnego i odpowiedzialnego podeszła pani to postaci Rozwiń » Gustawa Holoubka jego życiorysu założeniem, że będzie to przede wszystkim opowieść o kim na przede wszystkim o człowieku tak bym powiedział najkrócej, choć muszę powiedzieć, że dosyć trudno mi było przełamać taką barierę, gdy jednak wielkości tego aktora i jest wielkości człowieka i musiałem dosyć długo nad sobą pracować, żeby po prostu tak się zbliżyć do niego właśnie jako partner my da nam nie tylko do opisywania, ale do poczucia, więc kami, ale powiem szczerze, że może w tym pomogą Micka, że jestem jednak spoza środowiska nie jestem krytykiem teatralnym nie nigdy nie prawda nie brałam udziału w tej chwili wielkich przedstawieniach i tym i wreszcie jak sobie z tego zdamy sprawę ta, jakby odpuściła mi i po stanowiła, ponieważ Sejm jak i słuchacze wiedzą pan Gustaw był przede wszystkim człowiekiem chcemy, więc chciała tak pomyślałem, że może by było najprościej, żeby jego powieść ułożyć tak może za mocno powiedziane, ale jako dramat sceniczny, żebyśmy mogli i Czytelnicy czy najpierw ja, a potem Czytelnicy mogli po prostu wziąć udział w takim dialogu między panem Gustawem jego najbliższymi jego przyjaciółmi jego kolegami prawda no i ze mną, żeby zatrudniać logować i myślę, że to mi pozwoliła po prostu tak trochę lżej podejść do tego takiego chińskiego Kiema na dobre powiedziała pani o tej próbie zbliżania się do Gustawa Holoubka i ten proces zbliżania się wyglądał proszę panie ja już mówiłam, ale ja sobie wydrukowałem 3 portrety pana z Chin Gustawa, a i tak długo patrzyłam na te potwierdza Asia właśnie widziałam, ale teraz mówiąc seria pomogło mi bardzo, bo trzeba powiedzieć, że ta książka powstała z takiego spisku 3 kobiet to znaczy mnie pani Rudzińskiej z wydawnictwa marginesy i brytyjskim pani Magdy Zawadzkiej która, jakby im na zawiesiła mi, że możemy pokazać różne dokumenty prawda osobiste mniej osobiste listy i źle jak były po prostu nie będę w tym wspierać zaglądać przez dziurkę od klucza tylko rzetelnie po do tego podejdę no i to pozwoliło po prostu sięgać do nagrań do wypowiedzi do właśnie listów od różnych ludzi do dokumentów prawda nawet sądowych, że mogłam po prostu troszeczkę inaczej na to spojrzeć życie Gustawa Holoubka tak jak pani powiedziała człowieka sceny sceny pani pogrupować rozdziały, nazywając scena miejsca jest 12 tak się zastanawiałem 12 tyle tyle ilu było Gustawa Holoubka czy jednak ma pani poczucie pewnej spójności w tym, jaką osobą był ja myślę, że Żyto może je dla mnie nie było także za każdym razem był inny to znaczy naturalnie się zmienia jak każdy człowiek może on tym bardziej prawda, bo to jest jednak zawód szalenie no i wchodzący człowieka do głębi, ale widać było tę zmianę jego od Krakowa tych dziecięcych młodzieńczych lat poprzez Katowice wszystko to bardzo o takie zapadło w jego sercu i pamięci te pobyty szczególnie uważać bardzo to Kraków to takie magiczne jak mówią miejsce, gdzie się urodził i potem ta Warszawa, więc na tym polega ta zmiana to znaczy ja myślę, że Jeślinie zmienią w duszy jeśli chodzi o jakąś młodzieńczą swoją i zawsze miał taką mimo wyglądu mimo tego, że się prawda pochylił się, że i te choroby go nękały to jednak zachowywał taką przyjemną młodość w sobie jest, że nie był start nie był poważnym takim facetem, który jak pielęgnuje prawda cię o ten wiek, więc to mieć też pozwoliło pomyśleć że, że by się zwrócić szczególnie tak pochylić i iść w stronę takiego bardzo człowieczeństwa nikt nie zaprze prawda tak faktycznie, bo przecież miał różne sprawy te właśnie jak 2 koleje swojej historii życiowej bardzo takie intensywne, bo ich dotykał polityki i wybrał udział prawie we wszystkich takich zawirowaniach naszych historycznych i potem prawda miał 3 małżeństwa i miał troje dzieci więcej to niebyły takie wszystko bardzo władza niewiedza minister mam faktury go postawić na takim pomniku, ale właśnie taki na ulicy, żeby sobie chadzał no właśnie, bo powiedziała pani od tych momentach trudniejszych w jego biografii biografie często buduje się wokół rys, jakie pojawiają się w życiu każdego z nas tych jest sporo pani dostrzegła w życiorysie Gustawa Holoubka i nie chodzi mi sensacyjne odkrycia, które miałyby rzucić bohatera pani książki z piedestału, na którym z pewnością zbiorowej wyobraźni stoi no ja myślę, że jak każdy człowiek prawda tylko nie wszystkim mamy jakby okoliczność życiową wykazać się czy pokazać swój charakter w takich zawirowania prawda, że my i PIT chyba im do kiedy Gombrowicz tak powiedział, że unikaj gwałtownych wiraży mogą oczywiście sadzić siodła, więc myślę, że przynajmniej no od 2 albo 3 takie potężne wiraże miał pan Gustaw prawda, kiedy musiał się opowiedzieć, po której ze stron czy słusznie historycznej prawda czy nie miał też można powiedzieć, że wyrazem była tylko w sposób no i można mieć pozytywny, ale wielkim mirażem była przecież niezapomniana rola prawda, gdzie dach i Kai improwizacja, która przeszła do historii teatru, ale też zostawiła przecież jakąś cząstkę siebie wstyd panu Gustawie więcej zawirowania, które każdy człowiek ma tylko i zależy prawdę jakich uczestnicy jak uczestniczy tak po boku notę na temat wybiera życie, a jak pan Gustaw i siłą rzeczy musiał uczestniczyć, bo był przecież i przywódcą całego środowiska prawda artystycznego jako prezes związku, więc musiał się, jakby troszkę zaprzyjaźniać z różną władzę no właśnie tymi wydawcy miał granic zaangażowanie polityczne, którym pani wspomniała scena polityczna Gustawa Holoubka bycie posłem senatorem jest taki fragment jego biografii, które niesamowicie rzetelnie i ciekawie pani opisuje, ale tak sobie pomyślał można by też ten rozdział nazwać scenę publiczną, bo jemu tak jak pani pisze zresztą chodziło głównie sprawy ani o politykę, choć sam o tym mówił tak to były nieustające kalkulacje co zrobić, żeby zrobić świństwa, a jednocześnie być pożytecznym tak to wszystko prawda oczywiście no naturalnie był człowiekiem publicznym szczególnie wtedy, kiedy brał udziału prawda politycy, ale jak mówi jak został przywódcą tego całego środowiska nie mógł no po prostu albo mu musi zgodzić na wsi euro przewodnictwo prawda, ale potem jak już sektor już niema odwrotu można tylko zachować twarz, więc myślę, a przy tym to jest ważne dla słuchaczy pan Gustaw nikt nie należał do partii nigdy i my takie psy dawało mu pewnie takim Henrika do rozmów prawda do domów i toczenia przetargów, jakby na korzyść tego środowiska pani Zofia, pisząc książkę miałaby jakieś takie momenty zwrotne momenty ważne w sensie biograficznych odkryć, które np. wpłynęły na to jak jak to opowieść prowadzić może w takich, żeby były jak mógł jak już się zaprzyjaźniłam z panem Gustawem tak, ale można powiedzieć się zbliżyłem do tej postaci to jakby ta forma by ukształtowała się, więc jeśli o to chodzi nie natomiast jego postępowaniu czyli gdy prawda taki to dla mnie było prostych na takim zaskoczeniem to, że np. grały znakomicie wystawiał na konie na myśliwych prawie ściga prawda taki drobiazg, ale jednak świadczy o tym jego za sędzie hazardowym, który prawda nie był nie wchłonie broń Boże chorobliwej, ale strasznie emocjonującego co pokazuje, że gdzieś trzeba wyładować prawda te wszystkie swoje emocje i przede wszystkim tomie bardzo ich dlatego na nie chciałabym tu pomnika postawić, ale naprawdę ogromny i w taki ładunek w tych przyjaźniach największych to się bardzo rzadko zdarza, żeby ludzie naprawdę tak emocjonujący na co dzień takie zawody uprawiających tak się przyjaźnili mówię tutaj o PL o przyjaźni mieszka z panem Konwicki, ale takimi ludźmi spoza zupełnie środowiska i to były trwałe gorące najwspanialsze w ogóle w życiu przyjaźń jakich może trafić jak np. panią Zofią buddyjską prawda asy min z 1 i Bukowiny Tatrzańskiej to jest niepowtarzalna historia i to było coś w tym tak naturalnego w tej opowieści pana Gustawa o tej przyjaźni i pani Zofia, która opowiadała, że po prostu człowiek myśli, że ktoś nie mogło zdarzyć, ale co się zdarzyło, pisząc książkę często zadawała sobie pani pytanie, które rozpoczyna pani książkę kim był jest Gustaw Holoubek, że się o nim pamięta czy pani, że zna już odpowiedź po napisaniu tej biografii na to pytanie no może też nie do końca, choć te cechy, które czytelnik przeczyta absolutnie zaważyły prawda na na wyborze pana Gustawa, bo chciałem powiedzieć, że może ta książka jest naprawdę aktualne na te czasy to nie jest jakiś z tego taka ramota przypominająca dawnego aktora, choć wielkiego, ale naprawdę był przede wszystkim przedstawiciele inteligencji przedstawicielem tego co w moralności i w postępowaniu i człowieka jest bardzo ważne i Hg w byłym, chociaż miał wiele prawda my z ujemnych cech jak każdy człowiek, ale podstawy miały to była kultura taka oparta jego i o o o coś się wychował w kraju i na powiedziałabym, że to był przedstawiciel światowej kultury i to jest najważniejsze dzisiaj, bo naprawdę warto się na takich my człowieku oprzeć i popatrzeć jak to jego życiu i ścieżki jest szły, w jakich człowiek musi dokonywać różnych wżyciu wyboru, ale nigdy nie nie tracić twarzy przez media przetacza się w tej chwili dyskusja o przemocy w Polskim teatrze mobbingu hierarchiczności teatru polskiego i czytając książkę myślę sobie jak to się do tego co się teraz dzieje co się odkrywa odniósł właśnie Gustaw Holoubek z tych wspomnień aktorów chociażby z czasów, kiedy był dyrektorem teatru dramatycznego w Warszawie wynika, że potrafił zarządzać kierować prowadzić zespół sprawiedliwie, ale powtarzał też, że nie ma demokracji w teatrze to prawda prawda, bo no, bo i to jest prawda w tym i jest słuszne uważam też, że są takie dziedziny życia, w których nie mamy co się wie pani dopatrywać demokracji, bo naprawdę sam zdolniejsi mądrzejsi szlachetniejsze i musimy to przeznaczenia, a poza tym wydaje mi się, że w tej książce jest bardzo taka pouczająca opisana scena, którą pisałam ze spotkania pana ustawa by SA z młodzieżą aktorską w Krakowie prawda i autem bardzo jest celną na ten czas przedstawia, jakby należało dzisiaj grać Romea prawda Szekspira i gdy i ten fragment po prostu uważam, że na bardzo jest charakteryzujący się nie trzeba zmuszać kogoś do prawda fizycznej przemocy, żeby poznał co to znaczy Gustaw opowieść o holu łupków scenariusz i reżyseria Zofia Turowska książkę wydało wydawnictwo marginesy Zofia Borowska była gościem kultury osobistej bardzo pani dziękuję za to spotkanie na łączach sklepowych dziękuję bardzo, pani państwo do usłyszenia wczesna informacja to wyliczenia usłyszenia Zwiń «

PODCASTY AUDYCJI: KULTURA OSOBISTA

Więcej podcastów tej audycji

REKLAMA

POSŁUCHAJ RÓWNIEŻ

REKLAMA

DOSTĘP PREMIUM

Słuchaj wszystkich audycji Radia TOK FM kiedy chcesz i jak chcesz - na stronie internetowej i w aplikacji mobilnej!!

Dostęp Premium

SERWIS INFORMACYJNY

REKLAMA
REKLAMA
REKLAMA