Co to znaczy być Białorusinem? O tożsamościach tworzonych w krajach byłego bloku wschodniego

AUTOMATYCZNA TRANSKRYPCJA PODCASTU

w Agnieszka Lichnerowicz teraz zgodnie z zapowiedzią państwa gościem jest dr Anton Sojuszu daje dzień dobry dzień dobry witam serdecznie doktor esej koleją jest związany ze studium Europy wschodniej na Uniwersytecie warszawskim będziemy rozmawiać o post kolonializmem w naszej części Europy post sowiecką kości, czyli o budowaniu odzyskiwaniu konstruowaniu tożsamości pamięci historycznej historii geografii w głównie w Białorusi, ale oczywiście będziemy mam nadzieję tak Rozwiń » myślę kontraktowe stoczy czy porównywać jakość do tych procesów, które miały miejsce po osiemdziesiątym dziewiątym po dziewięćdziesiątym roku w w Polsce czy w Białorusi inspiracją do tej naszej rozmowy z 1 strony i zaraz od tego zaczniemy są oczywiście dramatyczne wydarzenia z Białorusi, które mają miejsce szczególnie ostatnim roku po w sfałszowanych wyborach sierpniowych w ubiegłym roku masowych powszechne bezprecedensowych protestach tak brutalnie no na ten moment w każdym razie zdławione czy ograniczonych przez brutalny reżim z drugiej strony inspiracją tej rozmowy będzie książka autorstwa państwa gościem dr sejf oleju, czyli książka pt. postkolonialne historiografia casus 1 średniowiecza zaczęłaby właśnie od tej diagnozy czy od od tego momentu od protestów od tej mobilizacji niezwykłe niezwykłej mieszkańców Białorusi taka jedna z tez, które się pojawia to kto to jest różnie ujmowane aż boję o tym mówić, że to jest moment już takiego może statycznego, ale albo bardzo ważny moment kształtowania się narodu białoruskiego dojrzewania narodu białoruskiego dorastania narodu białoruskiego nie mam jak pan to nazwie okresu ich rozumiem ja jestem osobiście przeciwny takim tezom, że odbywa się w tej chwili dopiero teraz w 20202000 również nie dopiero po każdej jakiś ważny etap ważny w no tak, że to jest ważny etap kształtowania narodu kwestia kształtowania narodu moim zdaniem to jest coś innego tu po prostu 2020 rok raczej społeczeństwo zademonstrował to co jest zdolne pokazało, że jest jednością, że wszystkie te kwestie, które wg, których mówili, że Białorusini są tam nie do kształtowanej narodem, że nie mają społeczeństwa, że są pod wpływam pod wpływach pod wpływami Rosji czy kogokolwiek innego, że nie mają języka historii kultury to właściwie taka zewnętrzna zewnętrzna wizja Białorusi tak to taki park sowiecki, gdzie nie do końca jest ukształtowany naród no tak sobie tam oni żyją natomiast rok 2020 pokazał, że społeczeństwo właśnie z panią na ten temat rozmawialiśmy rok temu akurat społeczeństwo zademonstrowała, że jest jak najbardziej społeczeństwem, że czuje czuje się solidarnie, że ta Solidarność jest narodowa Obywatelska jakakolwiek pokazała pokazała także niezwykłą kreatywność i umiejętność mobilizacji w trudnych trudnych chwilach inna sprawa to już dotyczy tego no co się stało po roku, a po roku czasu właściwie niedawno była rocznica wybuchu tych protestów powyborczych na Białorusi po wyborach się po po roku czasu się okazało no generalnie ten problem jest od dawna już na Białorusi prześladuje może już od momentu od początku dwudziestego wieku że dobro porzucił ten dwudziesty jest dwudziesty wiek tak to od dziewięćdziesiątego pierwszego wieku elity polityczne nie są w stanie reagować adekwatnie na pewne zapotrzebowanie na pewne manifesty społeczeństwa po prostu go nie do końca wyczuwa i no właśnie słowa pana misji w tym sensie elity, czyli to w tym konkretnym przypadku ostatniego roku elity polityczne ruszy też zjawisko wielowarstwowej skomplikowane tak, bo mamy te elity oficjalne państwowe, które mają swoją tak powiem, a swój kształt i swoje przyczyny istnienia tak swoje przyczyny egzystowania, ponieważ ani, zwłaszcza się wywodzą z tej starej nomenklatury sowieckiej jeszcze, która albo pozostała na swoich miejscach albo po prostu tzw. aparatczyk, którzy dostali później stanowiska przy przyjął Łukaszenko po roku dziewięćdziesiątym czwartym i nocą najgorsze już zdążyło się wychować nowe pokolenia na tych samych właśnie starych jeszcze postsowieckich zasadach to jest ta właśnie stara sowieccy sowiecka nomenklatura teraz już jest odmłodzona można powiedzieć tylko w takim wariancie białoruskim natomiast drugi kształt elity białoruskiej, czyli ta narodowa, która właściwie głosi proklamuje państwo narodowe historia język kultura cały ten cały ten zespół, który miałby definiować współczesną Białoruś, które w ciągu tych 30 lat w jakiś w jakim stopniu transformować się w to coś jest teraz, czyli zobaczyliśmy to w 2020 roku, kiedy społeczeństwo białoruskie zobaczyła coś nowego na rynku politycznym, że to niebyła oferta właściwie taka antyrosyjska pro narodowa dystryktu anty Łukasz Jankowski dopiero dopiero 2020 roku się pojawiła elita polityczna, która mówi w języku nie wiem dla przykładu rosyjski mówi o potrzebach samego społeczeństwa i dlatego to wywołało pewien pewien poziom zaufania wśród obywateli obywatele Białorusi natomiast natomiast niestety już w momencie, kiedy zostali tak powiem wypędzeni z kraju, kiedy znaleźli się na emigracji nie do końca wyczuwając tracą poczucie realizmu tak, czyli tych realnych potrzeb społeczeństwa w pewnym sensie wydają się trochę od razu opowiedział pan tę tezę w jakim sensie swoje książki czy można by powiedzieć, że prawie udało się tak jak to zrozumiał, ale proszę poprawić upraw czy bardzo, ale czy to nowa elita właśnie, która się pojawiła symbolem były 3 kobiety na początku w każdym razie to nowy wyrwała się właśnie tych uwikłań tych wszystkich postkolonialnych pułapek i paradygmatów, ale zaraz do tego przejdę, bo opowieść byłaby w zasadzie tak o ona ona o Polsce, która tak bardzo w latach dziewięćdziesiątych i wcześniej zresztą przecież pojawiła się ta kategoria chciała być Europą środkową bardzo wyraźnie, odcinając od Wschodu i po osiemdziesiątym dziewiątym roku oczywiście najważniejszy był już wielokrotnie opowiedziano, jakby ta integracja takiego języka używaliśmy tzw. Zachodem z Europą zachodnią złośliwi czy prawicy czy lewicy mówią, że w zasadzie w szeroko pilarkę włączyliśmy, żeby szybciutko skopiować to co mają na Zachodzie przyjąć jako swoje, a na odpowiedź NATO w ramach tzw. w klasie mówi amerykańska można powiedzieć pojawiła się druga grupa, która zaczęła, jakby poszukiwać prawdziwej tożsamości odkopywać się z najpierw spod tego sowieckiego wschodniego jarzma teraz z tego Zachodniego jarzma, sięgając do jakich prawdziwych tożsamościowych mitów odkupując je raczej, pisząc i to byłaby dziś opowieść o Polsce i w pewnym uproszczeniu, gdyż ciągle tak rozumie odbijamy się od tych różnych postaw jak proszę ewentualnie się odnieść skomentować to moje ustawienie Europy Środkowej, ale czym różni się różnią się te zmagania tożsamościowo historiograficzne w Białorusi od tych w Polsce to jest dobre pytanie na na cały sens rybę poza tym jest na pewno na ten temat cała tak, ale proszę wskazać, chociaż oczywiście te główne punkty do refleksji rozumiem no kluczowym tutaj jest rok dziewięćdziesiąty pierwszy, kiedy rozpadł się imperium sowieckie, który w zasadzie był kontynuacją imperium rosyjskiego tutaj można też pokusić na taką myśl, że w zasadzie imperium sowieckie Slasha rosyjskie jest ostatnim imperium dziewiętnastowiecznym, który się rozpadło dopiero pod koniec wieku dwudziestego dwudziestego i w związku z tym wszystkie te procesy, które towarzyszyły rozpadowi imperium np. po roku 1918 byli charakterystyczne dla imperium sowieckiego, czyli ten kształt w zależności w zasadzie kolonialne tutaj też może o tym porozmawiamy, dlaczego mówimy o kolonializmie o imperializmie w kontekście sowieckim rosyjskim no wyszło wyszło, że tak powiem małe i te kraje peryferyjne, czyli Kraka kraje kolonialne zetknęli się z rzeczywistością realnością i odpowiednio odpowiednio w odpowiedni sposób na NATO rzeczywistość reagowały natomiast, jeżeli mówimy Europy Środkowej to tutaj warto powiedzieć, że po roku osiemdziesiątym dziewiątym no w zasadzie w Polsce się rozwinął taki nurt akademicki intelektualny, który się ze studia po w zależności owe czyli, który przyjmuje aparat metodologiczny orientalizm bądź studiów albo krytyki postkolonialnej natomiast mówi, że Polska nie było kolonią i nie było kolonizatorami natomiast było w stanie zależności i uzależniała kogoś i wygrane pół peryferia czas czasami tak ta i tak tak pół peryferia niektórzy mówią peryferie po prostu, więc główną zasadniczą różnicą jest taka, że to co się stało po roku osiemdziesiątym dziewiątym, że powstała ta postkomunistyczna Europa Środkowa i po roku dziewięćdziesiątym pierwszym po pierwszym powstała po sowiecka Europa wschodnia i Europa Środkowa, czyli cała ta racja cała ta tekstu Elizabeth Europy Środkowej z lat siedemdziesiątych osiemdziesiątych dążyła do tego, aby nie być Wschodem, czyli ta teza, że my nie jesteśmy Wschodem my jesteśmy Europą jesteśmy cywilizacją europejską być może trochę taką odmienną jesteśmy środkową ani zachodnią, ale nie jesteśmy na pewno Wschodem w związku Radzieckim podobne teksty nie mogły po prostu funkcjonować istnieć, tym bardziej warto powiedzieć tutaj ten wątek imigracyjny, który w przypadku Polski, czyli Apolonia, które działa aktywnie za granicą i miała dostęp do środowisk akademickich intelektualnych, a wręcz też politycznych mogła takie tezy tak takimi tezami operować natomiast kraje typu Białorusi Ukrainy Mołdawii byli pozbawieni takich możliwości i po roku dziewięćdziesiątym pierwszym zetknęli się w zasadzie z tym czym się stykają kolonii po wyzwoleniu się z ze stanu w zależności imperialne szkolenia będziemy zaraz kontynuować te rozmowy, czyli co w takim razie, jakie są możliwości aby, jakie są pokusy może bardziej będzie państwo powiedział doktorantem esej faluje Saj Fulara je przepraszam autor książki postkolonialne historiografia casus 1 średniowiecza po informacjach za kilka minut wracamy w uwikłana w stereotypie typy oczekiwania transformacyjne i demokratyczne ze strony obserwatorów Zachodu m.in. Europy Środkowej Białoruś pozostaje dziś zjawiskiem być może najbardziej niepojętym lub najmniej wyjaśniony w Europie wschodniej, a peryferyjność jest oczekiwana przez innych to jest taki wydają się znaczący fragment z książki postkolonialne historiografia doktorant na sali koleje, który jest państwa gościem dr Saif oleju związany ze studium Europy wschodniej na Uniwersytecie warszawskim no właśnie rozmawiamy trochę o tym tajemniczym najmniej wyjaśniony zjawisko, czyli Białorusi oczywiście wychodząc może to trzeba podkreślić bardzo wyraźnie za założenia właśnie co jest tożsamość zatem bo, zwłaszcza teraz przy znów przed dyskusjach o migracjach niektórzy posługują się takim sformułowaniem chronić tożsamość co konstruuje tożsamość białoruską polską artysta tożsamość znowu bardzo pytanie, które warte jest całego roku chyba akademickiego, żeby wyjazd, ale jednak tropy w przypadku wspólnoty, którą rozumiemy jako białoruska czy Polska to tutaj się przykładają właściwie moim zdaniem przekładają się te czynniki zależności, które przez długie długie dziesięciolecia obowiązywały w ramach tych 2 społeczeństw białoruskiego polskiego, jeżeli mówimy o społeczeństwie białoruskim tutaj warto podkreślić, że w odróżnieniu np. od Polski nie było tradycji państwowości nie było zarówno taki takich możliwości do tworzenia swojej wiedzy nie było czasu historyczny historia dwudziestym wieku np. na stworzenie swoich niezależnych elit politycznych na początku elit intelektualnych, które później przechodzą elity polityczne i odpowiednio, rozbudowując cały ten system edukacyjny gospodarczy kulturowy tak dalej tak dalej tak na Białorusi tego nie doświadczyli jak zasadzie i wszystkie były kraje postsowieckie nie mieli takiej możliwości, ponieważ ten okres pomiędzy rozpadem imperium rosyjskiego i stworzenia państwa sowieckiego był bardzo bardzo krótki, więc w zasadzie najdłuższa walka trwała bodajże w Azji środkowej, która w zasadzie była dołączono imperium rosyjskiego i rosyjskiego najpóźniej w latach 70 dziewiętnastego wieku, więc tutaj była reakcja po dziewięćdziesiątym roku historyków polityków i obywateli tak, bo jednak tożsamość tak mówiąc wprost co wydaje się wart decyzji to jest też, jakby tworzenie mitów na rzecz pewnej spójności tak, czyli to jest i może trochę odkrywanie to pytam pana jako historyka na ile jest odkrywanie prawdy, a na ile to jest interpretowanie jej, a w ostateczności nawet w ogóle mitologii zaufania trochę trochę upraszczając natomiast przytoczy bodajże ulubionego autora wśród badaczy wśród teoretyków krytyki postkolonialnej Benedykt Anderson, który napisał książkę wyobrażone wspólnoty czyli, który tak znowu w uproszczeniu mówiąc pojmuje tożsamość jako konstrukt, czyli to jest to coś konstruuje i jest moderna tak, czyli jest współczesne i w zasadzie każdą tożsamość można zbudować tylko, że zależy teraz od zasobów od rozumienia funkcjonowania tego jak funkcjonuje dyskurs polityczny jak i kiedy trzeba korygować ten język społeczno-polityczne kulturowej tak dalej, tak więc tutaj na, jeżeli mówimy o tożsamości białoruskiej to mówimy o zjawisku przede wszystkim nowe natomiast, jeżeli mówimy to w zasadzie to dotyczy tak nie utrudnia wyszczególniając prawie każdego z każdego kraju postsowieckiego w tym też od częściowo i krajów Europy Środkowej tożsamość jest przede wszystkim to co się powinno rozwijać organicznie to jest powinien być wybór ludzi na podstawie tego powinna być tworzona wspólnota natomiast zarówno, jaki Europy Środkowej taki w Europie wschodniej, która była jednak tutaj warto też podkreślić, że była jedną z centralnych części imperium sowieckiego w mniejszym stopniu rosyjskiego natomiast no tworzyła ten triumwirat, czyli Moskwa Mińsk Kijów byli znajdowały się by byli takim jądrem imperium sowieckiego, więc po uwolnieniu się roku dziewięćdziesiątym pierwszym ta tożsamość była raczej oczekiwano wg pewnych standardów wg wg pewnych algorytmów funkcjonowania tej tożsamości w tym regionie, czyli powinien być załóżmy język powinna być kultura powinna być historia powinna być państwo narodowe żeby, żeby też to było obecne zarówno w dyskursie i Europy Środkowej tak i wśród intelektualistów narodowych Europy wschodniej, że jeżeli potrafimy skonstruować państwo narodowe to wtedy dogonimy Europy będziemy już żyć w pięknym świecie cywilizacji zachodniej czy nacjonalizm jako emancypacja tego kolonializm tak tak tak tak to jest generalnie to jest naturalna reakcja wspólnot postkolonialnych państw postkolonialnych elit postkolonialnych, czyli nacjonalizm jako reakcja, która zapada tuż po uwolnieniu się natomiast tak jak wspominał o tym noc słynny teoretyk dwudziestego wieku Edward Said, który w swej książce orientalizm napisał, że nacjonalizm jest raczej potrzebny dla procesu dekolonizacji, a w dekomunizacji dekolonizacji i ruchu antykomunistycznego natomiast w okresie post kolonialnym jest zupełnie zbędne i doprowadza do konfliktów i do sytuacji kryzysowych w zasadzie miał rację nacjonalizm w swoje oferty w post kolonializmem, który ma swoją ofertę ten nacjonalizm no tworzy niezbyt przyjazne formy to w zasadzie później doprowadza do doprowadza do realizacji takich kategorii np. jak inne, czyli tak bardziej konkretnie mówiąc migranci, że to są obcy to są inni inny jest zawsze zły, ponieważ nasza wspólnota jest najwspanialsza, a ten inny zawsze zagraża my możemy zaakceptować innego natomiast ten inny musi się podporządkować naszym zasadom naszym regułom naszą przyjąć nasz język historia kultury tak dalej tak dali innej drogi nie ma tak właściwie działa ten nacjonalizm po zależnością czy postkolonialne natomiast w sytuacji Białorusi w odróżnieniu np. od Polski tutaj pani pytała o różnice w stacji białoruskie ten schemat nie zadziała, ponieważ Białoruś jednak możemy rozumieć w kategoriach postkolonialnych nie pozwala na czołowych było wprost uzależniona od imperium była kolonią było peryferia częścią składową imperium co za tym idzie za tym idzie cały bagaż orientalizm, chociaż może tutaj też niezbyt prawidłowy ten termin Orient paliwo jest orientalną używanie stosowanie terminu rywali ze stosunku do białych społeczeństw Europy, choć od razu zastrzeżenie rozwinę ta książka jest rozwinięciem tych wszystkich zastrzeżeń czyli dlaczego nowa kategoria jest użyteczna ale jakie są pułapki zagrożenia jej stosowania pozwolę sobie zrobić, bo to jest fascynujące, ale rzeczywiście na roczny wykład, bo chciał zapytać i co jakby w efekcie tego to znaczy co miało największy wpływ, jaki koncepcji czy jak inspiracji właśnie na kształtowanie się noc z tożsamości samo identyfikacji Białorusinów po dziewięćdziesiątym po roku dziewięćdziesiątym pierwszym przede wszystkim warto powiedzieć kim byli albo czym byli elity, które próbowali tworzyć tę narrację próbowali zmieniać dyskurs istniejący wiedzę w takim szerokim abstrakcyjnym nieco rozumieniu wiedzy o samej Białorusi i stworzyć propozycję dla społeczeństwa białoruskiego czym jest Białorusi czy ktoś je tak, dlaczego my jesteśmy powinniśmy być Białorusinami, dlaczego powinniśmy rozmawiać w języku białoruskim ten krótki etap rozwinięcia rozwinięcia się elit narodowych tzw. na Białorusi do roku dziewięćdziesiątego czwartego, bo to jest jednak taki okres data, która prowadzi taki kres taką granicę w kasie tak czy wyborem wszedł tak zraszaczy co w zasadzie było bardzo logiczne bardzo wytłumaczenia się mówi, że to są pierwsze pierwszy i najbardziej uczciwe wybory na Białorusi, czyli w roku 90 czwartym na nich uczciwie wygra Łukaszenko, więc absolutnie tutaj to odzwierciedla całą sytuację społeczeństwa, która było zdezorientowane tutaj nie nie trzeba iść za tym, że jeżeli mówimy o Polsce, toteż nie przytaczać jakieś fakty tak po prostu sobie wyobrażam załóżmy 102030% społeczeństwo chciałoby istnieć bez bez związku Radzieckiego chciałaby być Europą to się udało tak, ponieważ już były gotowe odpowiednie elity intelektualne polityczne Solidarność, która później została tą elitą polityczną, która za wykonana pisma podziemne intelektualista migracja, która później stworzyła w zasadzie już obecną Rzeczpospolitą natomiast na Białorusi takie możliwości nie było społeczeństwo znajdowało się w stanie frustracji, czyli było załamane zdezorientowane nie widział co się dzieje, dlaczego to co funkcjonuje to co się podobało w zasadzie większość części społeczeństwa białoruskiego już przestało istnieć, a w związku z tym to się odbija na sytuacji gospodarczej materialne to jest najważniejsza rzecz zapaść ekonomiczna tak odbywa się de klasyfikacja bym powiedział, czyli tak klasa sowiecka klasy, jakby to nie zabrzmiało, że związek radziecki walczył przeciwko masowości natomiast związek radziecki opierał się przede wszystkim na wytworzoną przez siebie klasę średnią i ta klasa średnia została załamana po prostu została zmarginalizowana i nieużyteczne i niepotrzebne dlatego to spowodowała wzrost emigracji i właściwe takiego załamania życiowego i tutaj, jeżeli ktoś wychodzi z taką tezą, że my mamy mówić w jakim języku i uczyć dzieci dla lepszej przyszłości tak dalej tak, ale to oczywiście to żaden sposób do takich do takiej osoby do takich rodzin nie przemawia, tym bardziej że te elity, które próbowali to po relacje nawiążę tutaj też jest bardzo ważny moment elity narodowe oni byli też hitami sowieckimi posługiwali się wywodzili oni dostali wykształcenie oni pracowali oni funkcjonowali w tym systemie z tym trybem myślenia sowieckie oni zaczęli oni zmienili matrycy ideologiczną, ale w zasadzie metody i sposoby przemówienia tworzenia tych narracji pozostały te same natomiast druga elita, która później się zmaterializowała w postaci Łukaszenki przemówiła do społeczeństwa czyli, jeżeli popatrzymy na materiały audiowizualne, które dostępne w zasadzie w internecie z kampanii wyborczej Łukaszenki dziewięćdziesiątego czwartego roku to my zobaczymy taki stary sowiecki archetyp człowieka lidera, który jeszcze po tych fabrykach wychodzi do tłumu rozmawia obiecuje mówi obiecuje pokój obiecuje zarobki, ale trzeba się postarać trzeba więcej pracować wtedy będzie wszystko okej nie nawiązuje relacji drażniących typu, że nasze dzieci powinni się uczyć białoruskiego czy uczyć historii kultury, że powinniśmy odrzucić te relacje z Rosją te warto powiedzieć, że w przypadku państwa kolonialnego to jest niemożliwe postkolonialnego odrzucić całkowicie relacja z centrum, tym bardziej że w przypadku z Rosją tutaj sytuacja jest odmienna np. od kolonializmu takiego klasycznego Zachodniego, gdzie jest to typu Morskiego, a tutaj jest jednak lądowy, czyli to jest tuż obok i te elity już postsowieckie Łukasz Jankowski stara sowiecka nomenklatura zobaczyła Łukaszence właściwie ten od Porto odpowiednią opcję zaakceptowało go i w zasadzie społeczeństwo zarówno zaakceptował, ponieważ przemówił do nich tym, czego potrzebował wraz mam nadzieję on kontynuację tej opowieści, ale dziś będziemy ją zaraz zawieszać, więc jak to się w hasło format 30 lat później, czyli mogłabym zaryzykować taką tezę, że to co się stało symbolicznie w każdym razie przyjmiemy ten moment roku dwudziestego i protesty to było przekroczenie, jakby tych 2 sposobów myślenia i ana czy nawet, iż połączenie ich synteza tych 2 perspektyw wyjście poza ograniczenie tej takiej powiedziałbym na nacjonalistycznej, która właśnie szuka w średniowieczu symboli tej postsowieckiej to jest też właściwie to wracając do drugiego bodajże pytania pani, dlaczego Białoruś jest niepojęta niejasnych właściwie, dlatego że są tam procesy, które nie są tak oczywiste, ponieważ ten model Narodowy który, czyli ten nacjonalizm typu państwowego nawet tak, czyli europejskiej taki stąd stanowisko europejskiej właściwie nieważne nacjonalizmu jest w zasadzie to jest to samo tylko się nazywa czasami inaczej np. patriotyzm, ale też coś innego, więc tutaj warto powiedzieć, że np. ta sama Ukraina, która poszła po roku 2014 po zrozumiałem przyczyną tą drogą to i jest zrozumiała dla zewnętrznego obserwatora tak i jest zrozumiała dla Rosji, która manipuluje tym na arenie międzynarodowej w dyskursie medialnym i próbuje coś z tego ugryźć stary legitymizować w jakim sensie natomiast Białorusi takie scenariusze po prostu niemożliwe, ponieważ ta koncepcja narodowa zarówno ta po sowiecka, czyli taka oficjalna narracja o przyszłość ma rację wiedzy ona z o nas samych ona stworzyła w zasadzie to jest jedyne pole tylko, że są 2 ukierunkowania no tak właśnie tej tzw. mimikry postkolonialnej, czyli próbom utożsamianie się z z czymś próbą strategią wyjścia z tego stanu natomiast tutaj mówimy raczej o tym, że ta tożsamość jest jednak w 1 polu wiedzy o Białorusi, czyli zarówno, jaki ten Narodowy Białorusi albo Białorusinka, jaki ta oficjalna ona wie doskonale te same symbole te same daty w historii tych samych te same nazwiska odnosi się do tych samych rzeczy w przyszłości być może doraźnych symboli natomiast wiedza jest ogólna dla dlatego dla tej przestrzeni z tym, że oczywiście tutaj jest wchodzi okres chodzi tutaj kwestia oportunizmu ideologicznego politycznego, która już później, gdy jednak człowieka tak sobie 3 kropki ciąg dalszy nastąpi między czasie dla zainteresowanych lektura czeka postkolonialne historiografia do autora dr Antoni taj pula jest związany ze studium Europy wschodniej na Uniwersytecie warszawskim był państwa gościem bardzo dziękuję za te rozmowy koniecznym by ciąg dalszy, ale dziś już nie, bo dziś to koniec magazynu tyle dla państwa przygotowałyśmy z Katarzyną Morawską program realizował Jacek Kozłowski informację Zwiń «

Co to znaczy być Białorusinem? O tożsamościach tworzonych w krajach byłego bloku wschodniego

AUTOMATYCZNA TRANSKRYPCJA PODCASTU

PODCASTY AUDYCJI: MAGAZYN RADIA TOK FM

POSŁUCHAJ RÓWNIEŻ

DOSTĘP PREMIUM

SERWIS INFORMACYJNY

Wydanie z godziny 17:00

Najnowsze Podcasty

"Wędrówka tusz" - jakie jest miejsce zwierząt we współczesnym świecie?

Ujarzmić kobiece lęki. Czego i z jakiego powodu się boimy?

[WORD BOOSTER] "Manageable" - słowo, które zastąpi Ci całe zdanie!

Trawniki - kosić często czy jak najrzadziej? O korzyściach dla środowiska i naszego portfela, gdy wybierzemy drugie rozwiązanie

TOK FM

Polecamy

Popularne

GOŚCIE TOK FM

Gazeta.pl

WYBORCZA.PL