"Współczesny nastolatek staje przed dużo większą liczbą wyzwań niż 30 lat temu". O zdrowiu

AUTOMATYCZNA TRANSKRYPCJA PODCASTU

dobry wieczór to jest dobra terapia przy mikrofonie Armen Mekhakyan dziś wyjątkowo sam bez Zuzanna Piechowicz, ale w trakcie audycji wyjaśnia państwo dlaczego, ale jest z nami ze mną z państwem wyjątkowy gość udało nam się zaprosić pana dr. Tomasza rybnickiego, który jest psychologiem specjalistą psychoterapii dzieci młodzieży jest certyfikowanym psychoterapeutą poznawczo behawioralny oraz superwizora TDI dydaktykę tego samego Towarzystwa w myśl, że moglibyśmy długo Rozwiń » wymienić zasługi pana doktora natomiast skrócą to wszystko podziękowaniami za to, że zgodził się pan z nami spotkać, żeby porozmawiać o niezwykle istotnej kwestii mianowicie o problemach psychicznych dzieci młodzieży, choć przyznam, że skoncentrujemy się w trakcie tej rozmowy na młodzieży będziemy chcieli nieco więcej uwagi poświęcić na na starsze dzieci zaczną od takiego pytania, które nurtuje mnie i naszych słuchaczy, ponieważ otrzymaliśmy bardzo wiele maili i m.in. dlatego postanowiliśmy tę audycję nagrać, ponieważ otrzymaliśmy, którzy mieli postanowiliśmy pogrupować państwa pytania i spróbować wspólnie z panem doktorem znaleźć odpowiedzi na nie właśnie oczywiście przypominam, że nasza audycja nie nie spełnia funkcje psychoterapeutyczne jest ta audycja Psycho edukacyjne w związku z tym będziemy chcieli odpowiedzieć na państwa pytania w miarę możliwości tak, żeby zachęcić państwa do szukania eksplorowania dalej jedynie, zaznaczając pewne kierunki i tak jak podczas każdej naszej audycji nie będziemy chcieli rozwiązywać konkretnych problemów jak przeglądamy dane statystyczne to widać bardzo wyraźnie, że liczba osób dzieci nie tylko w Polsce, ale szczególnie skupiliśmy na Polsce i cierpiących na różne zaburzenia psychiczne rośnie pana zdaniem od czego jest uzależniona, dlaczego tak jest widzimy wzrost liczby dzieci młodzieży, które zmagają się z dużymi problemami psychicznymi, jeżeli chodzi o przyczyny, dla których obserwujemy wzrost obserwujemy go zarówno zgłaszalności na oddziały psychiatryczne na konsultacje w izbach przyjęć jaki by na praktyce indywidualnej to wydaje mi się, że podstawowym podstawowym przyczyną podstawową przyczyną jest większa świadomość zarówno nauczycieli jak i rodziców oraz samych dzieci, jeżeli chodzi o rozpoznawanie lub we wzbudzaniu w sobie myślenia o tym czy mojemu uczniowi mojemu dziecku przypadkiem nie dolega jakiś problem, jeżeli chodzi o ogólne rozpowszechnienie zaburzeń psychicznych ono w zasadzie pozostaje nam tym samym poziomie natomiast na pewno jesteśmy znacznie bardziej świadomi tego, że takie zaburzenia psychiczne istnieją cha jest w ciągu ostatnich 2030 lat naprawdę bardzo dużo zrobiono w zakresie szeroko pojętych działań edukacyjnych ukierunkowanych na rodziców nauczycieli oraz młodzież w tym kierunku także trochę z zbieramy tego pozytywne żniwo oczywiście też z drugiej strony mamy skutki pandemii, czyli masowego zamknięcia nas w domach zaburzenia prawidłowych procesów rozwojowych u dzieci zmiany struktury konieczności wypracowania nowych metod radzenia sobie, a które z pewnością przyczyniły się do chęć większego do zwiększonego poziomu stresu i wtórnie przyczyniły się do ujawnienia się problemów, które być może nie ujawniłyby się, gdyby nie ostatnie 2 lata które, które no mieliśmy szczęście przeżywać, czyli całkiem podobnie akurat wypadku pandemii jak dorosłych podobnie to się objawiało, gdybyśmy wrócili na chwilę do do do sposobu życia naszego współczesnego zupełnie, pomijając pandemię nawet myślę teraz w mediach społecznościowych o dostępie do internetu o oczekiwaniach dotyczących nauki czy pana zdaniem współczesny nastolatek ma trudniej jeśli chodzi o kształtowanie się osobowości czy jakieś, gdzie jego zdrowie psychiczne łatwi łatwiej trudniej zadbać o jego psychiczny zdrowie psychiczne niż np. w 2030 lat temu, gdybyśmy analizowali aż takiego nastolatka myślę, że w porównaniu z tym co się działo 30 lat temu, a ilość się na wyzwania przed którymi stoi nastolatek i role, których musi po pogodzić jest znacznie większa niż znacznie większa obecnie niż wtedy wtedy 2030 lat temu, żeby nastolatek mógł się rozwijać w sposób optymalny dla niego musi w sposób naturalny rozwojową kształtować swoją tożsamość musi kształtować siebie nowych rolach w rolach przyjaciela rola chłopaka po to, żeby później mógł być mężem partnerem musi się, bo kształtować samodzielnych rolach społecznych niezależnych od rodziców i jeżeli popatrzymy na czynniki ryzyka, które mamy w obecnych czasach na to co się dzieje tzw. obecnych czasach to ilości wyboru ilość możliwości ilość opcji często wzajemnie wykluczających się, które przed euro, które są oferowane przez świat współczesny nastolatkowi także przez media elektroniczne lub głównie przez media elektroniczne powoduje, że ciężko jest znaleźć punkt odniesienia, od którego można zacząć kształtować swoją swoją tożsamość swoją indywidualność swoje umiejętności radzenia sobie emocjami swoje umiejętności radzenia sobie z kryzysami takimi jak np. rozpad związku czy utrzymanie się czy nawiązanie relacji z innymi osobami także mogę powiedzieć, że jestem myślę trudniej niż to miało miejsce 30 lat temu myślę, że około myślę, że w tamtym czasie ta łatwość polegała na pewnej abstrahując od znaczyła łatwiej znaczy to łatwiejsze parowanie się to łatwiejsze definiowanie się myślę, że było powiązane zwiększą strukturą społeczną abstrahując od kontekstu politycznego ekonomicznego to jednakowoż łatwiej było powiedzieć kim są rodzice kim są nauczyciele to też było widać na na poziomie tego jak się wracamy do tych ludzi na sobie pozwalamy na sobie nie pozwalamy było łatwiejsze zdefiniować w subkulturze było łatwiej się określić w rolach które, które nie przynależy do rodziców ani nauczyciel tylko do nas samych, więc myślę, że tego po prostu obecnie jest no wyborów jest znacznie znacznie znacznie więcej i nawet naczep niektóre środowiska otoczenia nawet inaczej mamy sytuację w imię nawet przestajemy definiować czy też też płeć przestaje mnie definiować i lewo to powoduje powoduje, że może, że mamy wrażenie, że jest po prostu trudniej dokonać dokonać wyboru, podsumowując pana wypowiedzi rzeczywiście jest trudniej przede wszystkim, dlatego że zbyt dużo przed siebie zbyt wieloma decyzjami taki młody człowiek stoi i ta to definiowanie nie jest tak jednoznacznie łatwo jak ja ileś lat temu pytam o to, dlatego że bardzo często taki młody człowiek jest zawsze przebywa z rodzicami, którzy często porównują się mówią, że jak ja byłem twoim wieku to tamto i czasami odnoszę wrażenie, że rodzice w gabinecie nie bardzo rozumieją problemy dzieci by Odra np. mówią, że no wydaje mi się temu dziecku niczego nie brakuje bardzo dbam o to, żeby były zaspokojone potrzeby materialne w często z nim rozmawiam ma dużą swobodę jakoś często rodzice porównują ewidentnie możliwości, jakie oni mieli jako młodzi ludzie do tych możliwości, które mają dzisiejsi młodzi i nie rozumieją, dlaczego to może być dla nich trudne, dlaczego to może doprowadzać to kryzysu psychicznego takiego młodego człowieka jak między czasie będę zaglądał do maili, które otrzymaliśmy od słuchaczy i umówmy się także będę w trakcie tej naszej rozmowy po prostu odczytywał niektóre z tych wiadomości, które zawierają pytania Otóż mamy pytania od pani Katarzyny, która pisze, że w napis w tym mediów skracając, że będzie to nie cytować całości, że nie wydaje mi się, że w czasach, których my byliśmy dziećmi jakoś szczególnie rodzice się interesowali dobro stanem psychicznym dziś moim zdaniem pisze pani Katarzyna znacznie więcej uwagi poświęca na kwestie związane ze zdrowiem psychicznym młodych ludzi, dlaczego zatem taki jest, że wydaje się, że dzisiejsi młodzi ludzie mają trudniej i częściej zmagają się z trudnościami z obszaru życia psychicznego, jakby pan doktor odpowiedział na te pytania rzeczywiście tzw. dawniejszych czasach ilości uwagi poświęconej dzieciom w sensie no w sensie jakościowym prawdopodobnie prawdopodobnie była znacznie mniejsza myśli nie znam badań na ten temat, jeżeli chodzi o Polskę natomiast mówię tutaj jakby bardziej z perspektywy też po prostu mojego własnego doświadczenia też życiowego klinicznego gdzie, gdzie nos prosty sposób istniało słowo mieliśmy takie słowa jak dziatwa np. mieliśmy mieliśmy rodziców, którzy też dużo pracowała mieliśmy ojców, którzy nie byli szczególnie zaangażowani natomiast to wszystko zebrane do kupy w połączeniu ze strukturą, którą w pewnym sensie oferowała w przyszłości szkoła kiedyśmy mówiono o tym jak nie wychowa dom to nie wychowa szkoła to w połączeniu z pewną strukturę niejako zmuszało dziecko nie zmuszało dzieci też nastolatków jako grupy do tego, żeby sobie radzić coś takiego się zadziało we współczesności, że zaczęliśmy rzeczywiście bardzo dużo uwagi poświęcać takim aspektom tam inaczej bym aspektom zmiany roli zmiany roli funkcjonowania zmiany roli w ogóle rodziców rodziców nieobecnych rodziców bardzo obecnych wręcz nad opiekuńczych chroniących swoich dzieci przed złem tego świata co w takim ogólnym modelu uno powoduje, że z wieloma rzeczami, z którymi się człowiek kiedyś musiał konfrontować teraz tej komputer teraz tej konfrontacji młody człowiek przechodzić nie musi podam taki bardzo myślę klasyczny prosty przykład kiedyś można naczepę no w umowie w umowie ogólnej społecznych istniało takie coś jak są lub co prawda jest kimś nie zgadzałem to znaleźliśmy za nas na tę szkołę sprawę załatwialiśmy teraz, jeżeli dojdzie do takiego aktu bardzo często dorośli angażują się takiej sprawy w sposób nadmiarowy łącznie z zaangażowaniem służb i no efektem tego jest efektem jest tego jest nadmierne zaangażowanie dorosłe życie siedzieć także dla zgadzam się z tym co zgadza się z tezami, które są postawione w liście liście słuchaczki zatem moglibyśmy powiedzieć, że jednym z takich istotnych przyczyn, przez które dochodzi do problemów jest brak samodzielności umożliwiliśmy tak to podsumować powiedziałbym, że często znaczy zbytnie powiedział inaczej zbytnie ingerowanie w świat dziecka w pewnych rzeczy rzeczy, z którymi dziecko spokojnie może sobie poradzić szczególnie w takich rzeczach związanych z funkcjonowaniem interpersonalnym szkolnym na zwracamy obecnie za dużo uwagi na tt obszary funkcjonowania dziecka, w których ona spokojnie może sobie poradzić musimy, więc ingerować w świetnie to jest 1 punkt, do którego ja bym chciał jeszcze wrócić później, a jak pana zdaniem masie w zabawa czy generalnie hobby pasja, jakie zainteresowanie dziecka versus właśnie były pewne pewne problemy z funkcjonowaniem społecznym wtedy, jeżeli dziecko zwyczajnie nie ma nie ma zainteresowania nie jest w żadnej subkulturze nie ma nie ma jakiegoś szczególnego Abby czy to może negatywnie wpłynąć na jego rozwój albo na jego dobrostan psychiczny dla poziomie uogólnienia można powiedzieć, że no w jaki sposób należałoby się niepokoić prawda, bo jeżeli mamy nastolatka który, której nie socjalizm czuje się w obrębie grupy rówieśniczej Ninie, która jest, która wyznaje jakieś normy, jakie zasady, jakie sztabu, które są odrębne od świata dorosłych nieistotne co to jest no to powinno nas do zasady to w jakim stopniu niepokoić czemu czemu tego na czym czemu te naturalne procesy rozwojowe nie zachodzą z, a z drugiej strony nie zawsze musi tak powiedzieć, że dziecko ma zasada, że dziecko musi socjalizm bać się przez dobrze, że brak socjalizacji czy też to, że człowiek niema zainteresowań przebywa w domu powoduje zaburzenia funkcjonowania no można sobie wyobrazić proste sytuacje gdzie, gdzie ktoś jest wychowywany w lesie mieszka z rodzicami lat 20 i nie ma kontaktu z rówieśnikami z powodów naturalnych co, więc powodów geograficznych natomiast niekoniecznie oznacza to, że wyrośnie z tego człowiek w jaki sposób w jaki sposób ułomny w jaki sposób zaburzony obciążone chorobami psychicznymi w tak jest jest jest to bardzo wyczerpująca odpowiedź jeśli chodzi o właśnie kontakty społeczne czy czy jakieś habit czy przynależność do jakiegoś jakimś ugrupowania w jakimkolwiek miałoby być znaczeniu natomiast jeśli chodzi o samą potrzebę zabawy dziecka w międzyczasie zerkam na takie badania, które były przeprowadzone kilka lat temu w stanach by przez zespół takiego mikro biologa Jacka Person który, który wystąpi taki wniosek, że dzieci, które nie mają umiejętności nie nie nie nauczyły się czerpać przyjemności stosownej z zabawy jako takiej byt to w sposób znaczny znaczące odbija się na ukształtowaniu się ich osobowości co pan o tym myślicie czy jeśli rodzice np. dużej trosce o to, że dziecko powinno się uczyć powinno być dobrze wychowany cokolwiek by to oznaczało spełniać szereg różnych oczekiwań, więc w związku z tym nie ma czasu na głupoty tzw. czyli na zabawę wygłupiali się, jaki to to może mieć wpływ na rozwój dziecka no powiedziałbym, że bardzo duże, ponieważ potrzeba zabawy rozumiane zarówno jako aktywność społeczna jak aktywność poznawcza, czyli taka, która buduje będzie nowe umiejętności jest odzwierciedleniem nie tylko naturalnego rozwoju mózgu, ale też, ale też odpowiedzią na potrzebę dziecka, którą jest autonomia zabawa jest ona jest potrzeba która, która powoduje powoduje sprzyja m.in. temu, że dorosłości taki człowiek ostrzega się jako osobę, która jest sprawcza, która potrafi przekształcać własne otoczenie, która jest w stanie wyznaczać cele i rzeczywiście marnowanie na czele nie niedopuszczanie do tego, żeby dziecko marnowała czas na głupoty, czyli chcieli, żeby się bawiło jest powiedziałbym na czym uznałbym to za problem dość dość istotny mamy mamy do czynienia z dużą grupą rodziców, którzy zainteresowani właśnie rozwojem swojego dziecka bardzo dużą wagę przywiązują do aktywności edukacyjnych zna niektóre z tych dzieci mają zabudowany czas edukacyjne od godziny ósmej rano do godziny dziewiętnastej bez możliwości innego innego rodzaju spontanicznej aktywności trudno przewidzieć, jakby co będzie skutkiem tego, ale można się domyśleć się, że będzie znaczył taki człowiek będzie będzie prawdopodobnie może być bardzo dobrym pracownikiem korporacji natomiast niekoniecznie już mieć umiejętność poprowadzenia czy też poprowadzenia zespołu wspomina, który będzie rozwojowy dla tego zespołu także była kiedyś tak się jednak nie pytał kiedyś takiej książki wpadło w oczy, dlaczego trójkowej uczniowie zatrudniają piątkowych uczniów i myślę, że to jest jak odpowiedź na na pańskie pytanie prawda, że ci wujkowi uczniowie części członkowi uczniowie dość często właśnie mają możliwość mają możliwości doświadczania różnego rodzaju aktywności spontanicznej związek, a także różnego rodzaju błędów, które im się zdarzają urazów, ale też eksplorować otoczenie na własnych warunkach co poszerza repertuar różnego rodzaju umiejętności to bardzo ważny temat, szczególnie że w tydzień temu rozmawialiśmy na temat dobrego wychowania bardzo wielu naszych słuchaczy dzwoniła, żeby się podzielić czym ich zdaniem jest dobre wychowanie jak oni byli wychowani dobrze lub źle i to co teraz mówi jest szalenie istotne w takim kontekście, że czasami my jako rodzice podejmują różne aktywności wychowawcze oczywiście mamy bardzo szlachetne pobudki, ale takie przysłowie dobre wychowanie, czyli to co powinno się to co nam się wydaje, że jest poprawny to co społecznie jest jako wysoce cenione niekoniecznie jest dobre dla rozwoju dziecka w sensie kreatywności w sensie uczenia się na własnych błędach itd. to bardzo bardzo Che MOS wolę sobie tutaj mogę to oczywiście oczywiście chodzi o to inaczej widzi pan macie problem polega na nasz problem brak problem polega na tym że, że nie ma optymalnego modelu wychowawczego nie można powiedzieć, że ktoś wymyślił co zrobić, żeby wychować nie wiem szczęśliwe dziecko dziecko bez zaburzeń psychicznych natomiast natomiast właśnie chodzi o model wychowawczy to czy to na czym on jest oparty czy on jest oparty na tym, że dzieci uczą takie działanie oparte na tym, że mamy takiej takich chłodnych głów, który pokazuje, że potrzeby dorosłych są ważniejsze, kiedy dorośniesz to będziesz sobie spełniał na razie ma się podporządkować dorosły masz być spokojny może być grzeczny siedzi z nami restauracji nie jest nie jest poważnym problemem tak długo jak jest to pewien mogę obecnie niestety szczególnie myślę w naszym w naszym, jakby kręgu w naszym kraju mamy kłopot z ustaleniem nowej umowy społecznej odnośnie tego czym ten model wychowawczy ma być, więc mamy bardzo zróżnicowane pomysły na to jak dzieci wychowywać bez odniesienia do tego jak to robią jak to robią inni myślę, że to jest większym problemem braku uzgodnionego społecznie Moderną niźli złe mogę samodzielnie zły model jest lepszy niż brak jakiegokolwiek jasne jest z punktu widzenia rozwoju dziecka tu jest to to bardzo dobry moment, żebyśmy zadali takie istotne pytanie liczę na to, że pan doktor pomoże nam to zrozumieć się mianowicie rodzi się dziecko dziecko ma zaspokojone wszelkie potrzeby takie materialne jest zdrowe fizycznie wszystko jest dzieckiem dobrze dzieje na którymś momencie dochodzi do do ukształtowania się czegoś co nazywamy osobowością, a często na naszej audycji mówimy o zaburzeniach osobowości czy zechciałby pan doktor wyjaśnić czym tak naprawdę jest zaburzenie osobowości czy w ogóle jest osobowość, którym mówimy no i jakiego rodzaju działania w procesie wychowawczym mogą doprowadzić do do takiego niewłaściwego ukształtowania się osobowości, a generalnie rzecz biorąc, jeżeli mogę mielibyśmy mówić o tym co o tym czym jest temperament temperament jest pewną wrodzoną wrodzonym garniturem reagowania na stresor i na wyzwania otoczenia możemy mówić, że urodziła się na dziecko np. towarzyskiej możemy mówić, że urodziła dziecko lękowe mówi możemy mówić, że urodziło się nam dziecko, które tak się szybko szybko wzbudza taki impulsywny, a zatem mamy pewien czy pewien garnitur, gdy Cetera Mental tempera mentalny jest bardzo dużo teorii temperament, ale teoria temperamentu jest bardzo dużo natomiast na to nakłada się aspekt funkcjonowania w relacjach, który to aspekty, które to aspekt już jest ma niekoniecznie powiązane z temperamentu prawda, bo jak największe rodzi dziecko no to jeszcze ma oprócz tego, że jesteśmy społecznie już od od urodzenia lata jeszcze musimy w tej doświadczyć pewnego rodzaju relacji pewnego rodzaju doświadczeń, które nie będą, które będą powodowały, że będziemy prawidłowo funkcjonować w społeczeństwie prawidłowo funkcjonować w relacji z samym sobą oraz prawidłowo funkcjonować bliskich relacjach z innymi osobami o zaburzeniach osobowości mówimy wtedy po nieprawidłowo kształtującej się osobowości mówimy wtedy, jeżeli wzorce, jeżeli sposób funkcjonowania zarówno dziecka na czym osoby w wieku nastoletnim, czyli osoby dorosłej znaczący sposób zaburza jego funkcjonowanie w różnych obszarach życia jest destrukcyjny dla redakcji jest destrukcyjny dla np. rozwoju rozwoju zawodowego i zaburzeniach osobowości o ten ta destrukcja ten problem jest widocznie we wszystkich obszarach funkcjonowania człowieka lub większości i większości obszaru takiego funkcjonowania, czyli w zasadzie możemy powiedzieć, że wtedy, kiedy obserwujemy że, że ta osobowość wpływa destrukcyjnie na dziecko, czyli dziecko ponosi same koszty negatywny z tego powodu no to już powiększy się martwić, bo tak zaczął pan tych o tym temperamencie, czyli rozumiem, że jeżeli dziecko się właśnie rodzi albo albo takie bardziej lękowe albo bardziej z tendencją do wyrażania złości tak dalej to jest byt absolutnie normalne nie ma nie mamy tutaj niepokoju dzieci się różnią jedno może być takie drugie inne natomiast w trakcie wychowywania czy kiedy dziecko dorasta uczy się pewnych charakterystycznych sposobów radzenia sobie z życiem dobrze rozumiem inaczej wykształca w sobie te pewne cechy pewne cechy tak jak np. podejrzliwość jak agresja jak nadmierna podatność na odrzucenie jak tendencja do wycofywania się, które w sposób istotny będą utrudniać funkcjonowanie tej jednostki społeczeństw, czyli np. doprowadzą do tego, że nie może ukończyć szkołę albo ma ogromne trudności w szkole potem z pracą relacjami itd. tak klub funkcjonuje w wielu relacjach ma problem utrzymania się z nim w nich jest kłótliwy przykład ma problemy z ma problemy z samą dyscypliną ma bardzo często bardzo często wchodzi w agresywne niestabilny relacje w zasadzie nie tylko bliskie, ale też np. ze współpracownikami w pracy ma skłonność do właściwości do nadmiernej podejrzliwości chcę jest całe duże, bo i, jeżeli chodzi o zaburzenia osobowości to w zasadzie mówimy już o grupie zaburzeń, czyli takich og ogród 1 grupie problemów, które już uznajemy za problem kliniczny kliniczne, czyli taki który, który rozpoznajemy gabinetach to jest temat, który wymaga jeszcze doprecyzowania, więc po krótkiej chwili do państwa wracamy także teraz zapraszam na krótką przerwę dobrze my możemy kontynuować wie pan chciałbym jeszcze zapytać o oto co robić jeśli widzimy już, że naszego nastoletniego dziecka są pewne widać wyraźne problemy w funkcjonowaniu społecznym w szkole w relacjach z rówieśnikami w domu itd. co możemy zrobić czy to jest także za każdym razem, kiedy widzimy pewne niepokojące zachowania w niepokojące reakcje naszych dzieci to czy za każdym razem powinniśmy szukać psychoterapeuty czy jest coś co możemy zrobić przed podjęciem decyzji o tym, że powinniśmy z dzieckiem zgłosić na psychoterapię w, gdybyśmy mogli odnieść do jakich konkretnych przykładów to to ja tu sięgnę po rzeczy się też bardzo dobra jest sięgnę po pytania, które mamy od pani pani np. pyta o to, że wychowuje dziecko sama syn ma 11 lat i ma ogromny problem z wybuchami agresji w nawiasie pani napisała złości, ale domyślam się że, aby potem potem wyjaśniła chodzi o to, że dziecko bardzo często przeklina nie chcę się uczyć zdarza się, że chodzi o z domu, ale do szkoły natomiast szkoły nie trafia ma bardzo poważne problemy w nauce wygląda na to, że są takie problemy, których moglibyśmy powiedzieć to są wychowawcze czy w sytuacji, kiedy dochodzi do wniosku, że mają dziecko ma problemy wychowawcze nie uczy się wulgarnie się odbywa nie jestem w stanie dogadać się jeśli, choć jakieś obowiązki domowe to to czuję wtedy powinienem się z tym dzieckiem zgłosić do psychologa no uważam, że do dziecka nad dzieckiem warto się zgłosić do psychologa do psychiatry myślę, że w pierwszej kolejności do psychologa wtedy, kiedy ja jako rodzic przy pomocy moich różnego rodzaju oddziaływań prób wpłynięcia na zachowanie dziecka nie jestem w stanie sprowadzić do NATO co moim zdaniem jest prawidłowe tak, czyli nie jestem w stanie wyeliminować np. wybuchów złości przy współpracy z nauczycielami nie jestem w stanie doprowadzić do tego, że dziecko wraca do szkoły czy też przestaje przestaje mnie przestaje sprawiać problemy które, które zaburzają funkcjonowanie, jeżeli moje zasoby jako rodzica okazują się niewystarczające to jest to dobry moment nie ma na to, żeby podejrzewać, że dziecko ma jakieś zaburzenie psychiczne na tylko na to, żeby poszukać pomocy w zakresie rozbudowania zarówno rozumienia problemów dziecka, ale też jest tego jak nowe rozumienie problemów dziecka może wpłynąć na na ich usunięcie często jest także jako rodzice ja też jako rodzic tak ma, jeżeli mój syn sprawia jakieś problemy to ja podejmuje swoją interpretację tego zachowania jakoś o nim myślę np. myślę o tym, że chce mojej uwagi albo myślą o tym, że czegoś musi nie celować w oparciu o to co wiem co umiem, czego nauczyło życie moja wiedza staram się to skorygować do psychologa poszedłbym wtedy, gdyby te zachowania, które utrudniają funkcjonowanie mojego syna my nie podlegały nie podlegały byłoby niemożliwe do usunięcia przeze mnie leczył się zgłosił po pomoc to jest ogromnie cenne co pan mówi, dlatego że często ja słyszy takie wypowiedzi rodziców, że widzę dziecka pewne problemy wychowawcze i znajdźmy kogoś, kto ten, kto nam załatwi trochę tak znaczne psychologa, do którego odstawimy dziecko trochę jak samochód na przegląd i niech to się naprawi to co pan mówi teraz dla mnie wyjątkowo istotne, bo słyszymy w odpowiedzi, że jeśli mamy dziecko, które przeżywa jakiekolwiek problemy najpierw musimy włożyć wysiłek my jako rodzice musimy się zastanowić co co my możemy zrobić, bo to dziecko potrzebuje rozumie naszej uwagi dopiero wtedy, kiedy dochodzimy do wniosku, że te nasze działanie nie przynoszą skutku to idziemy z jakąś rzeczywiście swoją konkretną z jakim wysiłkiem, który włożyliśmy do specjalisty będę tych konkretnych pytań zadawał dalej, a nawet zbyte to drugie pytanie, które pani wysłała jest trochę bardziej skomplikowane, bo dotyczy samookaleczeń pani napisała, że zauważyła zupełnie omyłkowo, że u piętnastoletniej córki są ślady po samookaleczeniach one były skrzętnie ukryte w takich miejscach, których nie sposób zauważyć co w takiej sytuacji powinnam zrobić na razie nie wiem co robić i nie chcę się przyznać że, że zauważyłam że, że rzesze samo okala samoopalaczy sam okalecza musi się też przyznać, że przejrzałam cały telefon i skrzynkę mailową, żeby zobaczyć czy coś się dzieje, o czym nie wiem i w dalszym ciągu jest ogromny niepokoju, bo nie wiem czy powiedzieć jej że, że wiem co się dzieje, a jeśli powiedzieć co zrobić dalej ogromnie się moje dziecko sobie coś zrobi koniec cytatu inaczej tutaj bym na czym może nieźle co radził załodze zastana zastanowiłbym się nad tym czemu czemu tak słuchaczka skrzętnie stara się nie ujawniać córce tego, że coś widzi co uniemożliwi zachował w jej zachowaniu w tym przypadku samookaleczeń oraz temu czemu skrzętnie i bez wiedzy własnej córki przegląda się przejrzała jej telefon, a być może jest inaczej by być może czegoś obawia brak reakcji córki na to kiedy noc ujawni córce to, że wie o tym, że ona się samookaleczeń i być może tutaj jest pies pogrzebany prawda być może tutaj jest kłopot polegający na tym, że Rze, że boimy się reakcji dziecka na to, że się czegoś Jerzemu coś zakomunikuje, że coś wiemy, że dziecko się zdenerwuje, że dziecko, że dziecko będzie nas odrzuci na i staramy się tego na wszelkie strony, że tak powiem zapobiec co by mecz może problem samookaleczeń i nie w tym akurat przypadku tego przypadku nie znam, ale ogólnie tego typu przypadkach napędzać co zrobić myślę, że absolutnie przestać unikać prawda w sposób taki spokojny powiedzieć co widziałem co widziałam na niebie na ramieniu córki na nodze córki i otworzyć ten temat, tym bardziej że na samookaleczenia, bo są z 1 strony wskazaniem do jakiegoś rodzaju oddziaływań psychoterapeutycznych, ale z drugiej strony mogą też przejście znacznie dalej, czyli zachowania o charakterze o charakterze samobójczym natomiast w większości nastolatków samookaleczenie nie mają charakteru samobójczego co do zasady definicji, bo w ogóle samookaleczeń nie mają charakteru samobójczego natomiast absolutnie bym tutaj ten temat córką z córką poruszył apel, gdyby pan przy okazji wyjaśniło nieco więcej na temat mechanizmu, dlaczego w ogóle dochodzi sama Colette co takie co takie dziecko doświadcza to znaczy wydaje się, że będąc rodzicem, który właśnie odkrywa że, że dziecko samo okaleczeń są to panika przerażeni jest tak dużo, że tak jak pan wspomniał zresztą tutaj widać po mailu słuchaczki może pierwsza reakcja być niewłaściwe, czyli unikanie, ale jeśli już nawet przeprowadzimy rozmowy z dzieckiem to co warto wiedzieć jako rodzic, przeprowadzając rozmowy jak rozumieć ten problem dlaczego, dlaczego taka nastolatka postanawia się samookaleczeń są czy przyczyn jest na przyczyn samookaleczenia jako takich jest całe mnóstwo mogą to być przyczyny, które sąd inaczej natomiast generalnie rzecz biorąc związane z najrzadziej one są związane z chęcią pozbawienia siebie żyć o tym warto pamiętać generalnie najczęściej samo uszkodzeniach mówimy o tzw. funkcji, czyli co samo uszkodzenia dużym cudzysłowie umożliwiają umożliwiają osobie wykonującej najczęściej chodzi o przerwanie bólu emocjonalnego o o to, żeby przekierować go ból psychiczny na swoje własne na swoje własne ciało IFT w tym aspekcie, jeżeli mamy tego rodzaju ból psychiczny, który może być związany z przeżywaniem różnych trudnych sytuacji życiowych może być związany też SZ z z tym, że znaczy nieumiejętnością radzenia sobie z emocjami w pewnym sensie należy traktować jako coś adaptacyjnego to znaczy to znaczy, jeżeli mamy osobę, która ma kłopoty z przerwaniem bólu psychicznego winny sposób poprzez porozmawiania iński poprzez rozwiązanie problemu, który doskwiera i kieruje się ku samo uszkodzenia to najczęściej jest to na czym można rozumieć jako czynnik ochronny przed próbą samobójczą także, tym bardziej jeżeli własne dzieci widzimy tego typu problemy, tym bardziej we wartość tak powiem uruchamiać rozmowę rozmowę na ich temat, zanim samo uszkodzenia przestaną być na tyle skuteczne, że przy odpowiedniej podatności genetycznej czy decyzji przerodzą się np. w zaburzenia depresyjne czy dołączyć coś się do nich zaburzenia depresyjne, a następnie ewentualne na ewentualne próby samobójcze najczęściej chodzi o usunięcie bólu psychicznego zwrócenie na siebie uwagi wtedy, kiedy nie mam umiejętności porozumienia się z otoczeniem, ale też mogą pełnić rolę karania siebie za własne potrzeby u niektórych nastolatków mogą też pełnić funkcję taką tożsamością ową, czyli być elementem ma być elementem tego jak siebie jak siebie postrzegają czym kim się identyfikują także także tych funkcji, które są powiązane z wykonywaniem tego tego jego zachowanie całe mnóstwo myślę, że nie to niekoniecznie znaczy myślę że, że warto pamiętać, że nie chodzi tylko wyłącznie o modę czy też o to, że nastolatkowi odbija nie jest to standardowe zachowanie standardowy sposób radzenia sobie z emocjami, choć rozpowszechnienie czy też rozwiązywania różnego rodzaju problemów, które dotykają taką taką osobę natomiast generalnie rzecz biorąc no tego typu zachowań populacji jest generalnie dość dużo, bo jest to około 20% jest w ogóle około 20% nastolatków, którzy dokonują takich aktów co nie zmienia faktu, że nie jest to zachowanie, które przyjmujemy za normatywne umówiliśmy się rozładowuje emocje poprzez samookaleczenia, nawet jeżeli tak wiele osób to co roku, podsumowując sytuacja w jeszcze jeśli pani nas słucha to to sytuację bardzo poważne, więc należytego bagatelizować zresztą po panelu widać pani tego nie bagatelizuje pani bardzo przejęta w związku z tym zachęcamy do tego, żeby spojrzeć na tę sprawę tak jak pan doktor powiedział jak pewnego rodzaju komunikaty jak jakiś sposób radzenia sobie dziecka z czymś czym sobie radzi i tak sobie pomyślałem jak pan zaczął mówić o o tym, że dla ciekawe, dlaczego pani się obawia porozmawiać z dzieckiem jakoś to jest tajemnicy być może to też jakiś taki model rodzinny, że trudnych rzeczach nie rozmawiamy no ma też doświadcza trudnej sytuacji teraz w kontakcie dziecka też jakość trudności są wraz ze skonfrontowania się z tym, więc być może jest to też jakiś taki model, który jest kontynuowany w domu dziecko też coś przeżywał czym nie jest tanie rozmawiać w sposób akces do pana często oczywiście zawsze za SLD zawsze staramy się szukać wsparcia osób, które zajmują akurat tego typu zagadnienia jak samookaleczenia NATO natomiast zastrzeżenia do tego co chcę powiedzieć, bo często odpowiedź na często odpowiedź dotycząca przyczyn jest jednak z przyczyn samookaleczeń leży w zachowaniu rodzica i być może nasze zachowanie rodzica wobec samo okaleczeń, a może mieć postawę właśnie tego, że unika mówienia o tym, że ja wiem, bo np. boją się niezadowolenia krzyku córki obrazy córki tego, że córka nie przestanie kochać mogę mogę też udawać, że to jest nic poważnego się mogę obśmiewać samookaleczenia i jak się przyjrzeć co jako rodzic wokół tego robić to często tam znajdzie się 1 odpowiedzi na temat przyczyn samookaleczeń mojego dziecka bardzo dziękuję to bardzo słuszna podsumowanie przechodzi dalej do pytań mamy też pytania dotyczące tego w jaki sposób mogę rozpoznać obraz objawy depresyjnej kilka osób napisała pod maile maila o podobnym podobnej treści mianowicie są opisy smutku płaczu rezygnacji problemów z nauką czy byłby pan w stanie powiedzieć na jakie kwestie warto zwrócić uwagę jeśli niepokoi nas toczy czasami dziecko nie zmaga się jakimś epizodem depresyjnym generalnie rzecz biorąc ten przekonacie chodzi tutaj pewną znaczy o zwracanie uwagi na pewne na pewno zmiany w zachowaniu i funkcjonowaniu dziecka, która jest niecharakterystyczna dlatego dziecka możemy mieć nastolatka np. który jest, który jest generalnie mrukiem prawda natomiast natomiast od pewnego od pewnego czasu to od bycia mrukiem przerodziła się dodatku w to, że siedzi 24 godziny przed komputerem prawda niż nie ma problemy ma problemy z zasypianiem i pojawiło się w tym przypadku jest to przykład może pojawiło się coś nie charakterystycznego w zachowaniu dziecka są zasady to, o czym Nacho na co warto zwracać uwagę szczególnie w przypadku nastolatków to pewne znaczy to pewne to pewne różnicowanie pomiędzy buntem właśnie depresja, ponieważ często rodzice mają takie wrażenie, że to co jak funkcjonuje mój nastolatek to jest związane bardziej z buntem prawda to, że nie wychodź z domu prawda albo to, że ze mną, że rzezie, że ze mną mniej rozmawia to co będzie charakterystyczne dla buntu, a zatem nie powinno nas szczególnie niepokoić to, że zachowania takiego nastolatka będą mu czemu służyły będą np. służyły temu że, że może spotykać się z grupą rówieśniczą jak się mnie uczy prawda będą służyły temu ne, że będzie mógł sformułować jakiś pogląd na jakiś temat np. taki, że nas nie lubi albo nimi nie lubi poglądów politycznych, które wyznajemy albo Real albo religii, które wyznajemy generalnie rzecz biorąc generalnie rzecz biorąc w depresji będziemy obserwowali tak takiego rodzaju zmiany funkcjonowania naszego dziecka, która będzie nie będzie mu służyła, ale nie w sensie rozwojowym tylko nie będzie tylko będzie, jakby cofała cofała, a zatem będziemy obserwować na poziomie emocjonalnym właśnie smutek brak odczuwania przyjemności wrażliwość nie są to emocje, które są, jakby typowe charakterystyczne dla codziennego funkcjonowania nastolatka będzie też obserwować niską samoocenę wypowiedzi takie rezygnacje inne, że wszystko nie ma sensu rozpamiętywanie porażek pogorszenie koncentracji co znowu w przypadku dziecka, które się po prostu buntuje nie jest charakterystyczne to znaczy, jeżeli się nam koncentruje, jeżeli ona zaczyna mieć zaburzenia koncentracji uwagi problemy koncentracji uwagi zaczyna wypowiadać negatywne myśli to jest w depresji wypowiada w sposób globalny i zaburzenia koncentracji uwagi czy funkcjonowania społecznego czy bezsens jest uogólniony uogólniony nie ma takiej sfery funkcjonowania dziecka, która byłaby nie dotknięta tą zmianą w jego funkcjonowaniu, którą dostrzegamy, czyli widzenie się zmienia globalnie to znaczy plon inaczej na globalną zmianę funkcjonowania tak i minus np. chodził na inaczej, jeżeli np. chodził na imprezy spotykał się z kolegami koleżankami korzystał z komputera i uczył się prawda i globalnie doszło do jakiegoś pogorszenia globalnie doszło do jakiej zmiany in minus, jeżeli mamy sytuację, że się uczył chodził z koleżankami prawda wychodzi na imprezy itd. i wycofał się z jednej z tych aktywności niekoniecznie musi to nam wskazywać na globalne pogorszenie funkcjonowania prawda dobrze mamy mamy następne pytanie by tutaj przy okazji też powiem, że otrzymujemy bardzo różne pytania, a nasi eksperci nie zawsze w chcą odpowiadać na wszystkie pytania, więc jeżeliby jakieś pytanie było nie pana obszaru to oczywiście po spokojnie proszę o tym powiedzieć, ale przeczytam to pytanie mianowicie otrzymaliśmy znowu byłyby 6 pytań o środkach psychoaktywnych więcej połączeń i wy brzmienia ogólnych pytanie takie jak ja mogę rozpoznać, że moje dziecko korzysta z jakich środków psychoaktywnych chodzi tu o głównie to palacze co zrobić jeśli jeśli już wiem, że dziecko korzysta z takich środków, jeżeli inaczej jak rozpoznać co jest bardzo myślę pytanie do terapeuty terapeuta uzależnień natomiast od umów co do co co do zasady ważne rodzic będzie widział zmiany w funkcjonowaniu zachowaniu dziecka cykliczną związaną ze z przyjęciem danej substancji rozumiem, że okres działania jest ograniczony w czasie to po pierwsze, zmiany są charakterystyczne dla danej substancji amfetaminy marihuany dopalacze one są w miarę charakterystyczne dla dla danej substancji myślę, że tutaj nie jestem ekspertem, ale ja jako rodzic będę czytał prawda, jakby jakie na jakie zmiany w zachowaniu zwracać uwagę by, jeżeli chodzi o substancje psychoaktywne natomiast, jeżeli taki problem dotyka dotyka moje moje dziecko na pewno jest to tak jak w przypadku samookaleczeń co najmniej powody do wyrażenia wyrażenia niepokoju tego czym się młody człowiek zajmuje do po do poszukania poważnej rozmowie tego co mu to ewentualnie daje UE czym to pomaga, dlaczego te w takich w takich aspektach, gdzie akurat np. rozwiązanie rozwiązanie takich rzeczy, jakie popularność również Znicza na czemu w tym poszukuje i na wyraźne obserwowanie czy nie dochodzi do procesu uzależnienia ta liczy funkcjonowaniu dziecka nie idzie w kierunku uzależnienia od tego typu substancji myślę, że podkreślił bym jako słowo klucz to co pan powiedział mianowicie zainteresowałby zapytał co co dziecku daje, dlaczego myślę, że nie są oczywiste pytanie czasami jesteśmy tak spanikowani, że dziecko korzysta z jakich środków psychoaktywnych reagujemy nadmiarowa bardzo dużą złością, wprowadzając jakieś różne restrykcje zupełnie nie interesują się tym, dlaczego to co pan powiedział jest jest dość istotne, żeby właśnie się zastanowić tak jak w wypadku samookaleczeń, o co chodzi oto komunikat co służby będą też bym pewnie znaczy ze, zachowując zimną krew, ale myślę, że też będą pewnie miałyby w pewnym sensie Sejm jako rodzic no też pewnie był spanikowany myślę, że m.in. dlatego że nie mamy kodów kulturowych na takiej substancji dopalacze mamy kody kulturowe na takie substancja alkohol jak papierosy natomiast na narkotyki dopalacze nie mamy ta panika jest często z tym z tym powód jest powiązana jest natomiast na młodzież w pewnym sensie na swój znaczy swój wzorzec w ich mniemaniu szkodliwego spożywania dopalaczy myślę ma nie zmienia, że niektórych niektórych z nich może się przerodzić w bardzo poważnych uzależnień zapytam jeszcze o jedno jako ostatnie pytanie to znowu był kilka maili w sprawie problemów około rozwodowych pytanie dotyczy tego w jakim wieku ile dziecko domyślam się o to chodzi w, kiedy możemy się zdecydować na rozmowy z dzieckiem o tym, że rzeczywiście się rozwodzi co to znaczy to jest jedno pytanie drugie pytanie dotyczy tego czy zapoznanie partnerem partnerem partnerką nowym matki lub ojca jest stosowne jeśli dziecko ma 11 lat tak tak takie otrzymaliśmy pytania czy pierwsze pytanie czy w ogóle powiedzieć dziecku prawdę się rozwodzić mecz czy zacząć wymyślać jakieś historie że, że będziemy osobno mieszkali, ale nic nie zmienia czy po prostu wyjaśnić dziecku czy nie to może tylko zaczniemy w sposób dostosowany rozwojową przyp, a przy użyciu naprawdę dużej ilości obecnie dostępnych na rynku książkowym poradników i te byłyby część z nich polskich autorów autorek absolutnie powiedzieć natomiast powiedzieć wtedy, kiedy się faktycznie dostajemy wtedy, kiedy myślimy o rozwodzie nie wtedy, kiedy rosła rozważamy wtedy decyzję i podejmujemy taką decyzję płatna jest zawsze trudna sytuacja bez względu na to ile dziecko ma lat jest zawsze nienormatywne kryzys, który który, przez który dziecko musi przejść natomiast czym bardziej będzie miał tak powiem no rodziców świadomych tego, że prawda uruchamia adaptacji, bo fałsz fałsz nie uniemożliwia do pracy, jeżeli będę mówił, że tata mieszka z nami na mieszka obok, ale no tak naprawdę mieszka z nami prawda będziemy razem jeździć na wakacje to unieruchamia to on uniemożliwia to zaadaptowanie się dziecka do zmiany, a naraża je np. na tkwienie w napięciu, które w napięciu fałszu w napięciu nie rozwiązanego kryzysu, który jest pomiędzy rodzicami, więc znaczy, jakkolwiek trudne jest powiedzenie o tym dziecku tak tak inaczej, jakkolwiek jest to trudne to i tak bardziej wskazane niźli niźli znaczy życie w takiej atmosferze kłamstwa zapisał się tego partnera w wieku lat 11, jeżeli rodzic jest on rozstali rozumiem tak, jeżeli pan ma powstać ma poznał nowego partnera, aby z, którym chce on dalej pójść przez życie to absolutnie absolutnie zapoznać prawda, jeżeli już doszło do takiego do takiego pogłębienia tej relacji, że jesteśmy w miarę pewni gotowi na to, żeby ta relacja trwała tak to nie widzę powodu, dla którego mielibyśmy takim partnerem dziecka zapoznać się, o ile oczywiście przeprowadziliśmy proces rozstaje wcześniej Anna jest sianie znowu rozumiem w myśl tego co pan powiedział fałsz uniemożliwia adaptację pewnym, że to zdanie podoba los umożliwia adaptację, ale też tutaj nowe, a propos tej sytuacji rozwodem czy Poznania nowego partnera prawda, nawet jeżeli już, nawet jeżeli już przeszliśmy przez kryzys rozwodu i poznaliśmy nowego partnera i zapoznajemy go z dzieckiem netto w pewnym sensie pokazujemy także, że sytuacja rozwodu dla niego dorosłości, a tak, nawet jeżeli już skrzywdzi jest nawet już doznał tego typu sytuacji kryzysowej trudno doznał dużo ludzi rozstaje w zasadzie stan na dzień dzisiejszy pewnego rodzaju norma to są to to to jest rozwiązywali prawda to znaczy trzeba tkwić w trudnej relacji można nawiązać nową i toteż jakby z pewnego rodzaju optymizmem pokazuje, że dorosłym życiu można tak oraz rozwiązywać trudne sytuacje i że jest nadzieja dla mnie jakby pozostali też często jest to bardzo cenne, podsumowując wszystko co do tej pory powiedzieliśmy tak sobie myślę, gdyby nas słuchał rodzic, który teraz właśnie odkrywa, że ma pełne różne myśli wyrzuty sumienia czy dobrze sobie radzi czy przywołuje wychowuje swoje dziecko czy czy nie popełniać błędów, gdy miał pan podać jakąś 1 radę jakąś wskazówkę co robić, żeby nie skrzywdzi dziecko wiem, że to jest bardzo trudne tak to jest tak jakbym je znał odpowiedź na pytanie niebawem prawdopodobnie był właścicielem Radia TOK FM ani jego rozmówca podmiotowi właścicielem wie pan na czym myślę, że odpowiem tak odpowiem przewrotnie rodzice, którzy się, jakby boją oto, że krzywdzą dziecko lub w ogóle myślą o tym dziecku prawdopodobnie znaczy prawdopodobnie są na tyle świadomi różnego rodzaju roweru różnego rodzaju rzeczy tak jak słuchacze, którzy siedzą, bo siedzą słuchają rozumiem, że siedzą słuchają poseł zaangażowanymi rodzicami, że ryzyko tego, że robią dużo krzywdy swojemu dziecku w życiu jest jest może niekoniecznie dramatyczne natomiast bardziej bym zwrócił uwagę na rodziców, którzy w ogóle uznają, że nie mają żadnych problemów wychowawczych żadnych problemów o charakterze relacyjnym ze swoimi dziećmi powiem tak powiem tak już, zamykając same kraj często znaczy mówię mojej praktyki klinicznej naj naj więcej informacji najwięcej niepokoju najwięcej pytań o radę najczęściej mają ci rodzice, którzy kompletnie tego nie potrzebują natomiast najwięcej z poradnictwa najwięcej zdradza Ania skorzystaliby ci rodzice, którzy uznają, że nie mają żadnych problemów wychowawczych i tak mógł odpowiedzieć na pytanie, jakie skrzywdzić jak nie skrzywdzić jak skrzywdzić dziecka inne odpowiedział nie wiem pan państwo sobie wybiorą jak nie skrzywdzi dziecka odpowiedziałbym życiem życiem w równowadze życiem równowadze w równowadze z pracą w równowadze, jeżeli chodzi o zgodę NFZ w równowadze swoich wartości równowadze kontaktów międzypokoleniowych równowadze wymagań i zabawy w równowadze to jest ta równowaga bardzo dziękuję ja myślę też, że tego typu aktywności jak dobra terapia taka Psycho edukacja zachęci właśnie tych rodziców, którzy rzadziej się zastanawiają nad tym czy czy nie popełniają czasem jakiś błędów bardzo dziękujemy naszym i państwa gościem był pan dr Tomasz Rybicki psycholog psychoterapeuta specjalista dzieci będzie Jerzy psychoterapii dzieci młodzieży superwizora certyfikowany psychoterapeuta polskiego Towarzystwa terapii poznawczo pechowy ramy jeszcze raz bardzo dziękujemy tego wieczoru dziękuję bardzo Zwiń «

"Współczesny nastolatek staje przed dużo większą liczbą wyzwań niż 30 lat temu". O zdrowiu

AUTOMATYCZNA TRANSKRYPCJA PODCASTU

PODCASTY AUDYCJI: DOBRA TERAPIA

POPULARNE

DOSTĘP PREMIUM

SERWIS INFORMACYJNY

Wydanie z godziny 09:00

Najnowsze Podcasty

Góralczyk: "Chiny liczą się z przegraną Rosji"

Marek Sawicki: "Ja nie jestem bliski Pisowi, ja jestem bliski Polsce"

"Platformie i Lewicy nie przybyło tyle, ile ubyło Hołowni"

"Małym partiom może nie opłacać się startowanie ze wspólnej listy"

TOK FM

Polecamy

Popularne

GOŚCIE TOK FM

Gazeta.pl

WYBORCZA.PL