Troska. Pierwsze słowo w państwie?

AUTOMATYCZNA TRANSKRYPCJA PODCASTU

niedzielny świąteczny magazyn Radia TOK FM kłaniam się państwo ponownie Przemysław Iwańczyk z nami pani Olga Gitkiewicz dziennikarkę autorkę książek dzień dobry dzień dobry generalnie pewnie nasi słuchacze zauważyli bądź też zauważyć, że dziś nieco refleksyjnym tonie staramy się uciekać w tematach jak państwo proponujemy od takich bieżących spraw troszeczkę spojrzeć z dystansu pokusić o pewną refleksję też prosiłbym, żebyśmy zrobili w naszej rozmowie bowiem Rozwiń » tematem będzie troska i właściwie należałoby od tego zacząć czym ona jest czy aby w tym okresie świątecznym to ten temat będzie przewijał się dziś często u uwydatnia się najbardziej myślę, że się uwydatnia rzeczywiście i czym jest więc, że troska bardzo wielu osobom bardzo ją i ludziom kojarzy się tak potocznie powiedziałabym taki publicystyczny sposób jak zmartwienie albo czymś okresie troszczymy, ale akurat ja rozumiem troskę bardziej w kategoriach analitycznych powiedziałabym, bo będę też badać naukowo socjologicznie właściwie bada już i miał ważną poprawkę to jest też kategorie takie pojęcie, które się poddaje analizie obserwacji i przede wszystkim rozumiemy jako taką relację kilku osób co najmniej 2 osób i ona może się manifestować naprawdę rozmaitych obszarach dzisiaj akurat bardzo się przyglądam wreszcie pracowniczej oraz miejsc pracy, ale uważam, że właściwie dzisiaj i mamy mnóstwo obszarów, w których troskę warto trochę odzyskać trochę mniej odważnie mówić trochę trochę w ogóle przypomnieć i wydaje mi się bardzo często troska się kojarzy z taką z takimi czynnościami opiekuńczymi albo zawodami opiekuńczymi albo z relacją matka dziecko rodzi dziecko i AJA uważam, że troska powinna trochę wyjść z domu trawiastej przestrzeni prywatnej, a i takich relacji bardzo bliskich opartych na więzach krwi tektury i po prostu zresztą to nie jest jakiś mój nowatorski pomysł są badaczki badacze, którzy od lat powtarzają, że troska i może się rozciągać na relacje państwowe na ekonomię na po prostu relacje międzyludzkie i wydaje się, że nie tylko czas około świąteczne, a również np. pandemia bardzo pokazała, że z 1 strony są ogromne deficyty troski dzisiaj, ale z drugiej strony jest ludziach ogromna gotowość to nie tylko potrzeba, ale również gotowość udzielania świadczenia troski, bo przecież wszystkie akcje, kiedy np. do globalnej czy kwarantanny i kiedy kontakty były zabronione, a jednocześnie ludzie wyciągali pomocne ręce świadczyli tę troskę i robili obcym ludziom zakupy założyli do domu, ale też takie zupełnie inne drobne gesty typu np. niem machanie osobom zamkniętym w domach przez okno albo koncerty na balkonach niektórzy chodzili i koncertowali na balkonach czy np. to co przedstawiciele służby medycznej i zaczęli wymyślać na bieżąco zaś na świat niektórzy malowali uśmiechy czy zapisywaliśmy na kombinezonach imiona żaby i używek pacjenci, żeby osoby chore trochę lepiej się poczuły się bardziej aplikowane bardzo deszczowy tak, bo pan mówi o potrzebie odbudowania tej troski, ale z drugiej strony żyjemy w świecie, w którym najczęściej mówi się o egoizmie to już nie niezależnie czy chodzi o stosunki w relacji w pracy czy takie społeczne, ale linii podziału jest naprawdę wiele ta troska dziś zabijano jest właśnie tymi tym podziałem tak czy na polu polityki czy na polu ekonomicznym czy czy też właśnie na tej wielkiej wojnie z pandemią było poczucie zagrożenia też wzbudza nas chęć pomagania, ale przede wszystkim zatroszczenia się samego siebie swoich najlepszych prac związanych więzami krwi też tak też tak myślę tylko, że myślę sobie, że w ogóle się tym języku liberalnym, które na co nie mamy do czynienia na takie słowa troska rzeczywiście jest mało miejsca, bo my promujemy raczej rzut kości radzenie sobie zaciskanie zębów do przodu Pracuj ciężko, a dopracujemy się act osoby nie poradził ten zostaje Stellą i raczej społeczne akceptujemy radzenie sobie nawet bardzo wysoką cenę, a i uważam, że takim kraju, jakim jest teraz Polska kraju bardzo podzielonym pełnym nierówności ba na bardzo wielu poziomach a bo mamy bardzo duże zróżnicowanie dochodowe i odbudowują się podziały klasowe mocną i to się ten język przestaje sprawdzać i taki język troski i gest troski relacje troski dodaje mi się, że jednak sprawdzają się oni najbardziej, bo troska zakłada, że dostrzegamy te osoby, które sam może właśnie trochę słabsze są na pozycji osoby potrzebującej tak i że jeżeli się około trojga, jeżeli już jestem gotowa do troski to przyjmuję, że to jest okej, że nie zawsze wszyscy muszą sobie świetnie radzić i zaciskać zęby i nie potrzebować żadne wsparcie na troskę na ile troskliwej pani w słowo, bo chciałbym jeszcze 1 wątek rozszerzyć na ile troska jest potrzeba naszą wewnętrzną, a na ile jest ona potrzebna, żeby ją skonsumować w tym, żeby inni zobaczyli na kogoś ktoś kogoś troszczy o czynie nazbyt, więc pod nadzorem, ale wzajemności lub docenienia tak za troskę tak jak z ekspozycji graniczącej z ekshibicjonizm mem z naszą troskę trzeba uwypuklić pokazać światu, bo inaczej nie będzie tyle Warta, więc zajrzeć dla mnie to jest bardziej potocznie rozumiana troska, bo ta troska, która jest relacją z kategorii bardzo może taką analityczną i w ujęciu powiedzmy socjologicznym psychologicznym rozmaitym ujęciu czy krytycznej teorii feministycznej, a jednak i o troskach nie oczekuję wzajemności troska nie oczekuję docenienia oczywiście może nie jest to idealne porównanie, ale niektórzy badacze niektóre badaczki uważają, że taką archetyp liczne relacje z troski relacja rodzi dziecko i ja nie jestem do końca fanki w inne tego porównania, ale jeżeli sobie popatrzymy na ten poziom NATO i dziecko nam nie dziękuję bardzo, często na troskę o dziecko bardzo często wręcz będzie się zachowywać wbrew naszym oczekiwaniom będziemy bardziej zmęczeni będziemy się czuli nadmierną odpowiedzialność, która często przytłacza i tak może być bardzo często w relacjach troski np. i te akcje rozmaite charytatywne, które w, których chętnie uczestniczymy przed świętami ja bardziej wiąże z pewnym odruchem serca z życzliwością czasem litością z miłosierdziem, ale nie nazwałabym ich troską, bo dla mnie troska to jest pierwsza relacja relacja to jest jakaś interakcja a kiedy np. robi przelew albo rowie jakieś zakupy i zaworze do ośrodka dla osób potrzebujących nie do końca relacja jest raczej reakcja dowiaduje się, że albo myślę sobie co mogę teraz zrobić, a jest raczej pomoc niż taka troska, o której ja lubię myśleć, czyli mówimy w tej chwili o tej trosce mierzono ją, która jest mierzona nie wiem wysokością przelewu bądź też powierzeniem komuś w tej roli troszczącego się, kiedy my nie mamy czasu albo ochoty dosyć wygodne jest to znaczy zgodne zrobienie przelewu nie jest bardzo angażujące tak naprawdę, jeżeli mamy środki jeśli mamy wolne środki, a i zapytanie i rozpoznanie jak taki taka uważność i odpowiedzialność za kogoś, kto naprawdę jest realnej potrzebie i takich osób w tej chwili jest w Polsce mnóstwo bo, bo jednak Polska jako państwo się takiej troski obywateli rzeka, choć mówi inni mówią, że polityka silnego dosyć głośno o tym, że żel mają rozmaite grupy społeczne aż o słabszych osoby starsze rodziny pracowników nawet, ale tak naprawdę to mamy mnóstwo ludzi sytuacji słabszej sytuacji, gdy ci, którzy potrzebują, a troski, bo sądy to są osoby na granice to są samotne matki są osoby nieheteronormatywne są osoby z niepełnosprawnością i oczywiście istnieją organizacje, które pomagają takim osobom organizacje pozarządowe i można wspierać 1 zresztą bardzo do tego zachęcam, jeżeli wykonasz środki i ale to jest jakiś rodzaj transferu troski to to to nie jest działanie to nie jest wyjście naprzeciw potrzebom innych osób takie aktywne wejście uważne są takie słowa, których są takie słowa, które w ogóle się kojarzą z takimi dużymi słowami w ogóle nie tylko troska, ale również takie i jej małe małe substancje, które się troszkę składają np. 1 szacunek odpowiedzialność wrażliwość uważność to wszystko jakoś tam składa się troska czy wsparcie kogoś, kto doświadcza akurat cierpienia i tak myślę sobie to rzeczywiście troska szacunek odpowiedziałem, że wszyscy są podstawowe słowa tak naprawdę podstawowe jakiś nasze też to jest na podręcznym wyposażeniu tak naprawdę nas tylko chyba często o tym zapominamy dziękuję pani bardzo za naszą rozmowę, która znakomicie wprowadza atmosferę tego niedzielnego świątecznego magazynu Radia TOK FM Olga Gitkiewicz dziennikarkę autorkę książek była naszym gościem dziękuję za chwilkę wracamy do państwa jej kolejni nasi goście kolejny temat Zwiń «

Troska. Pierwsze słowo w państwie?

AUTOMATYCZNA TRANSKRYPCJA PODCASTU

PODCASTY AUDYCJI: NIEDZIELNY MAGAZYN RADIA TOK FM - PRZEMYSŁAW IWAŃCZYK

POSŁUCHAJ RÓWNIEŻ

DOSTĘP PREMIUM

SERWIS INFORMACYJNY

Wydanie z godziny 09:00

Najnowsze Podcasty

"Obywatele przejęli ulicę i demonstrację"

"Młodzi nie chcą Donalda i Włodzimierza. Chcą oferty"

Lider KOD: Marsz zaczęliśmy 8 lat temu i skończymy go jesienią

"Społeczeństwo mądrzeje, polityka głupieje" - Poranny przegląd prasy Jacka Żakowskiego

TOK FM

Polecamy

Popularne

GOŚCIE TOK FM

Gazeta.pl

WYBORCZA.PL