Pamięć wykrzywia i remiksuje. Niezwykła sztuka Mikołaja Sobczaka

AUTOMATYCZNA TRANSKRYPCJA PODCASTU

głównym partnerem paszportów polityki i fundatorem nagrody kultura zdalna jest Sebastian Kulczyk kultura na weekend w paszportu zaprasza Piotr Sarzyński dzień dobry państwu witam w kolejnej kulturze na weekend w naszym podcaście dział kultury polityki dziś spotkanie z kolejnym tegorocznym laureatem paszportu polityki, a właściwie jednym z dwojga laureatów w dziedzinie sztuk wizualnych gościem naszym jest pan Mikołaj czak witam dzień dobry jak minęło już troszeczkę nie tak Rozwiń » duża od od uroczystości gali czy emocje opadły emocje opadły, ale one nie mogą do końca opaść, ponieważ cały czas komuś się przypomina, żeby złożyć gratulacje co jest bardzo miłe by nie spodziewałem się, że ta nagroda będzie miała aż taki oddźwięk wśród znajomych i nie tylko z Polski co chyba najbardziej zaskoczyło, więc naprawdę emocje były bardzo duży, tym bardziej że szczerze byłem też zaskoczony tą nagrodą dlatego bardzo się cieszy też, że nie przygotowałem do niej zbyt nie tylko pozwoliłem sobie iść na żywioł i przyjąć to wszystko tak jak los chciał ci rozumiem, że tak troszeczkę ciemną zakładał pan, że w tej ostatniej ostatniej prostej zwycięzcą będzie Jana Shostak uważałem, że na pewno Jana zasługuje bardzo na te nagrody nie, żebym uważał, że ja na nią nie zasługuje tylko wydawało mi się, że skoro ono trzeba będzie wybierać 1 osobę to tutaj jednak aktywność medialna Jany i głośności krzyku prawdopodobnie wygra tą działalnością muzealną galeryjnych, w której ja zdecydowałem się funkcjonować natomiast oczywiście nie odbiera to ani krzty ważności żadnej z naszych ścieżek jest po prostu bardziej decyzja formalno teoretyczna powiedziałbym niż niż stricte wartościujące na pewno tak, tym bardziej że, o czym jeszcze będziemy za chwilę rozmawiać też nie zajmuje się pan na malowaniem ładnych pejzaży ów ani robieniem en filmów o pięknie rosnących świadkach, a rozumiem, że te głosy z zagranicy, których pan wspomina to być może płynęły z Holandii, gdzie akurat pan jest w tej chwili w w trakcie dłuższego pobytu tak teraz jestem rezydentem na rejsach Academie w Amsterdamie przez kolejne 2 lata rezydencję zacząłem we wrześniu 2021 roku i jest to naprawdę fantastyczne miejsce dla młodego artysty lub artystki, żeby tam być musi móc się rozwijać w absolutnie komfortowych warunkach, ponieważ rejs Akademię instytucją powołaną do tego, żeby po prostu robić artystom artystką dobrze i zapewnić im jak najdogodniejsze warunki do rozwijania swojej twórczości i oczywiście by współ rezydenci rezydentki składali gratulacje, ale myślę, że najmilsze było to, że instytucje kultury sztuki, z którymi miałem przyjemność współpracować czy sam czy w duecie np. z Nicolasem grafen, który już tworzymy razem od 7 lat zauważyły te nagrody im wszystko sobie przy tłumaczyły można Google translate czy gdziekolwiek i pisały bardzo bardzo miłe wiadomości wydaje się, że to było też fantastyczne że, a ta nagroda również wyszła trochę poza nasz Narodowy obszar, ponieważ to jest chyba w dzisiejszej polityce najważniejsze taki właśnie ostatni czas taka troszeczkę huśtawka ne huśtawka emocji nastrojów zdarzeń chyba możemy powiedzieć na niedługo w sumie przed paszportami pan dosyć dramatyczne wydarzenie tak to prawda zresztą wszystko jest ściśle związane ze sztuką w i kto logistyka wystawa Beresia sztuka zgina życzę mnie trochę sztuka zgięła nos było to w Bielsku-Białej, kiedy razem z tarasem Rybnikiem, z którym współtworzymy wystawę dotyczącą procesów brzydko powiem polonizacji innych w zachodniej Ukrainie na Wołyniu w okresie, zwłaszcza międzywojennym drugiej Rzeczypospolitej byliśmy na tzw. wizycie lokalnej, żeby zobaczyć przestrzeń, a teraz zrobił tam pierwszy w historii instytucją prowadzenie w języku ukraińskim, bo sam pochodzi z Wołynia i oprowadzał po bielskiej jesieni, a jedno takich atrakcji naszego wyjazdu weekendów w Bielsku było iluś tam lecie jubileusz zadymki jazzowej takiego słynnego festiwalu, który odbywa się już od wielu lat właśnie w Bielsku i po imprezie, którą bardzo mile wspominam ze względu na nasz cudowny stolik z Agatą smalcem i Atom Piekarską, która będzie też kuratorką wystawy w Bielsku wyszliśmy już lekko zrobieni w lokalnym Bocianem, ale bez przesady stwierdzić, że dojdziemy do mieszkania na pierwsze, bo mieliśmy 300m no i pod klubem na przystanku autobusowym stała grupa 6 chłopaków raczej nastolatków, którzy nauczyli za obcą krew zasad nie myślę, że nowym nowym post kampanijnym Andrzeja odbudowy zwyczajem zaczęli krzyczeć za nami pedały my, jakby stwierdziliśmy, że najlepszym rozwiązaniem będzie to zignorować natomiast ja w swojej naiwności, kiedy oni jednak zaczęli do nas pod biegać odwróciłem się i chcę powiedzieć opaski dajcie spokój, a no właśnie za to dostałem pięścią nos także Góra nosa została złamana i trzeba boju nastawiać nie było to bardzo bolesne natomiast dźwięk ruch ocenia kości przy każdym uśmiechu od nich nie należy do najprzyjemniejszych w latach to można powiedzieć, że wydarzenie rzeczywiście bardzo przykre takie inne takie brutalne zderzenie z polską rzeczywistością to by jak przypuszczam też harmonijnym egzystowania w Holandii, ale dobrze w tej sekwencji, że pierwszy zdarzyło coś takiego później zdarzyła zdarzyły paszporty polityki i jak się okazuje trochę nieoczekiwany dla dla pana zwycięstwa co także jeszcze raz gratuluję, bo tych gratulacji wiele, ale teraz za bardzo dziękuję jestem naprawdę szczęśliwy bardzo dumny świetnie wróćmy w takim razie z niebezpiecznych zaułków Bielska miały ISIS gali w TVN-ie do sztuki, a nawet powiedziałbym, że wróci jeszcze się jeszcze dużo dużo mocniej cofnijmy w czasie i zaczną takiego troszeczkę pytania może może dziwnego może nie Otóż chciałbym spytać czym szkole podstawowej gdzieś na tym poziomie fascynował się pan obrazami Jana Matejki nie ma, dlaczego zmierzamy w Arizonie Lu ma też zdążyłem zahaczyłem podstępna czytaniu muszę przyznać, że jestem absolutnie klisz owym stereotypowym artystą, który od dziecka uwielbiał sztukę i bardzo się nią fascynował do tego stopnia, że w garażu, kiedy remontowaliśmy dom zbierałem klepki parkietowe, ponieważ gdzieś przeczytałem, że przez analiza jest olej na drewnie nie do końca rozumiem, o co chodzi z tym olejem, ale drewno, jakby pojąłem, więc zaczynałem malować na nas na płytkach parkietowych albo jak przeczytałem, że coś z olejem na płótnie to po prostu kradłem babci matki i na nich próbowałem akwarelami czy farbą plakatową coś stworzyć czy jest to jeszcze był taki okres przedszkolny pewnie przedszkolnym wczesnoszkolnym ta tak i oczywiście od razu miałem takie zapędy bardzo zupę SOS kie zapraszałem ich koleżanki kolegów, którzy tak pracowali w warsztacie artystycznym wysycha pytać to rodzaj fabryki albo pozowali albo zamach musi mnie zamawiać obrazy z, więc albo byłem po prostu nadwornym artystą podwórkowym albo byłem księdzem to były 2 role, które grałem w zabawach i przyznaje się, że jedne właśnie z moich pierwszych prac, czyli w technice farby plakatowe nasz macie to był rejs tam i pamiętam, że bardzo byłem dumny ze sceny, która w oryginale Matejki nie istnieje, ale ja namalowałem, że na balkonie już stoi Katarzyna druga ze swoimi faworytami patrzy na tego Rejtana i byłem bardzo dumny z tej listy takich kobiecej plotkarskiej sceny balkonowe, gdzie tutaj rozgrywa jakiś męski dramat nie przejdziecie tutaj sobie prawda te zupełnie inna energia po prostu obserwuje całą scenę zwierzę ma nad nią kontrolę i też mamy właściwie 2 bardzo ważne punkty wyjścia, o których możemy za chwilę porozmawiać, czyli po pierwsze jednak festyn fascynacja malarstwem historycznym, a drugie skłonność do remiksu jakiegoś do cytowania, ale rozbudowywania tego co jest, bo tak Katarzyna no świadczyłoby o tym, że już pracowała wyobraźnia prawda nie tylko czyste kopiowanie chęć jak najdoskonalsze go od tworzenia tego co wielki mistrz zrobił tak znaczy i jest w tym doświadczenie z dzieciństwa coś zostało ze mną do dzisiaj, czyli jak to nazywam rozkoszować się nieudolnością pamięci np. bardzo Lubie zapisywać z pomysłów na obrazy albo szkicować albo pisać przez scenariusze do filmu lubię to układać wszystko w głowie i pozwalać tym rzeczom się zapominać i pozwalać tym rzeczom się zmieniać dlatego jako dziecko też oglądałem obrazy natomiast nigdy nie malowałem ich ze zdjęcia tylko malowałem jest pamięci oczywiście ta pamięć wykrzywia je tak jak słusznie pan zauważył trochę remisowała i właściwie to doświadczenie postanowiłem jak zatrzymać na morze nie postanowiłem trudno być świadomej decyzji, ale on został ze mną do dzisiaj, a dorastał pan, gdzie to jest bardzo trudne pytanie, ponieważ zawsze, kiedy ktoś pyta, skąd jestem to zwykle mówię Warszawy, ponieważ spędziłem tutaj najwięcej najdłuższy czas w moim życiu natomiast urodziłem się w Poznaniu, gdzie studiowali moi rodzice potem ich kariera naukowa potoczyła się także przenieśli się na Uniwersytet w Bydgoszczy potem los Polski tak chciał, że mieliśmy transformację, więc stwierdzili, że pójdą też winną winną stronę, więc przenieśliśmy się do Inowrocławia do Pakości pod Inowrocławiem taką bardzo słynną Kalwarię barokową, która myślę, że też miał duży wpływ na mój rozwój i a i potem była Warszawa potem była mała iskrzy event potem znowu usuwam Warszawa, więc trudno powiedzieć, gdzie dorastałem, ale może bardziej w Wielkopolsce może to by była tata auta, ale było w tym też dużo wędrówki bardzo i oswajania nowych miejsc przyzwyczai tak jakby dzisiaj żyje właściwie 1 plecakiem i walizką właściwie trudno jest sobie wyobrazić, że mam jedno miejsce, w którym jestem cały rok np. ostatni rok pandemiczny w Warszawie bardzo mnie utwierdził w tym, że to nie jest mój styl życia i po prostu czekałem aż będzie można swobodnie przekraczać granice dlatego szczepiły się od razu jak tylko mogłem, ponieważ to jednak było bardzo duże udogodnienie proszę państwa szczepcie się pozostań przy tym przy tych pana potyczkach z historią przeszłością z pamięcią z tradycją, czyli tym wszystkim co było, a to w sumie jak obserwuję taką sztukę młodych to jest to częsta fascynacja raczej młodzi artyści wszystko jedno w jakim jaki mecz się wyrażają najchętniej opowiadają o samych sobie swoich aktualnych przeżyciach swoich własnych doświadczeniach niedawnych o traumach radością tego typu rzeczach ME w wydawałoby się, że taka chęć zmierzenia się z historią bliższą dalszą to jest raczej właściwość twórców dojrzałych i tutaj tutaj tego nie było znaczy właśnie to było prawda, czego niby powinno być czy czy to jakaś taka tradycja rodzinna, że w liście chętnie w domu np. rozmawianie o swoich przodkach powiedzmy albo po albo popularne były książki historyczne w domu to znaczy, skąd to takie chęć patrzenia w przeszłości w i jeśli miałbym podążać za tropem wyznaczonym przez pana pytaniu to powiedziałbym, że na pewno fakt, iż dorastałem w wielopokoleniowej rodzinie, czyli razem z rodzicami dziadkami miał bardzo duży wpływ, ponieważ jednak w pamięci dziadków świadczenia drugiej wojny były cały czas bardzo żywe bardzo żywe i bardzo emocjonalne dlatego pamiętam, że jednak ich opowieści one nie były neutralnymi opowieściami jak sensacji dwudziestego wieku tylko były nasyconym mi takim też świadomością własnego odchodzenia relację do oglądania śmierci, która towarzyszy dziecięcym zabawą na pewno na pewno właśnie ten to rodzaj wychowania czy czy struktury rodziny miał duży wpływ to chyba na tyle przepraszam, że przerwy inspirujące, że nawet jeden z pierwszych filmów, które pan tworzył był właśnie oparty głównym motywem były te te opowieści rodzinne od kraju ma bowiem tak tak zresztą miałem w ogóle takie jakiś bardzo silne poczucie, że czy ten film będzie dobry zły oni tytuł czy pamiętasz tamten obóz, a on musi musi zostać zrealizowany wyczułem, że jest rodzaj jakiegoś długu i fakt, że jeśli ja nie zarejestruje tego film dotyczył historii obozu właściwie koncentracyjnych go takiego obozu pracy, który po wojnie Polacy stworzyli dla Niemców, którzy nie zostali wysiedleni, a nie zostali wysiedleni, dlatego że albo byli już niezdolni ze względu na wiek albo na stan zdrowia albo to były sieroty, więc to był taka okazja do rewanżu do wyrzucenia z siebie całej agresji takiej chęci zemsty za działalność nazistów na właściwie sąsiadach, bo jednak to to były to były cały czas te tereny, z których ja pochodzę były cały czas w między Niemcami Polakami oczywiście bardzo trudnej historii, ale no jest to rozmowa chyba na inny podcast w każdym razie mój dziadek dorastał w sąsiedztwie tego obozu zresztą obok kamienicy, w której on mieszka przy ulicy szkolnej z jego wspomnień tak wynika, że był masowy grób Niemców, których po prostu Polacy rozstrzelali od tak głównie cywili no od tak, bo byli przed właściciele sklepu z butami, więc zabicie tych właścicieli pozwalało okraść sklep i jest to 1 historia, gdzie nie ma wygranych, bo nikt nie ma w wojnie wygranych i doskonale to chcę być wiemy, ale z zrobiłem to palce po wydaje się, że powinienem wiedzieć powinniśmy wiedzieć, że w wojnie w konflikcie nie ma nigdy wygranych jest tylko umowna kategoria natomiast Apropos tego czy ja zajmuje się tylko historią i nie ma tych wątków autobiograficznych to wydaje mi się, że tak naprawdę moje prace są zawsze jednak bardzo intymne związane z moją biografią moimi przeżyciami jednak osoby, które spotykam czy czy, w których miałem przyjemność zakochać one bardzo rozwijały mnie i też naprowadzał na różne wątki, o których którymi wcześniej np. nigdy bym się nie zainteresował dlatego też odkrywanie różnych kultur czy różnych historii poprzez moich bardzo bliskich przyjaciół czy osoby partnerskie jest dla mnie arcyważne, ale też mam świadomość, że ja nie jestem sam na świecie to nie jest tak, że mam przekonanie, iż mój organizm produkuje jakiś nadzwyczajny chemikalia to jest jednak fizjologia, którą my w większości oprócz jakiś patologiczny dzielimy dlatego kiedy odczuwam strach to prawdopodobnie te same impulsy powodują, że również pan go odczuje i stwierdziłem, że najlepszą właśnie ścieżką do opowiedzenia o tych przeżyciach emocjach relacjach złamanych sercach albo wręcz przeciwnie by rosnących w sercach to będzie, kiedy ja je ubiorę w różne czy historyczne mitologiczne czy szeroko rozumieć kulturowe zjawiska, żeby też moje prace były rodzajem ekranów projekcyjnych, na których pan również może odbić swoje doświadczenia dlatego cieszyłem się z tego uzasadnienia w polityce, że oczywiście te prace są intelektualne, ale też Sony emocjonalnym wyzwaniem, ponieważ to jest dla mnie bardzo ważne, żeby cały czas istniało w nich takie silne emocjonalną psychologiczne napięcie w czy i historii jest rozumiem, jakby taką sceną, na którą można, na której można odpowiadać pewnych rzeczach korzystać z tej scenografii, która tam była budowana przez lata, ale czy też jest taki mechanizm, że ta historia posłużę się taką takim wręcz banalnym powiedzeniem, które najchętniej ich nauczyciele historii właśnie powtarzają ucznia na początku, że historia nauczycielką życia to znaczy czy z tego kontaktu z historią też czy czegoś się mógł pan nauczyć coś zrozumieć współczesności czy czy historia pana przypadku ten kontakty był tylko scenografią do opowiadania własnych emocji, ale czy też mówi źródłem pewnej wiedzy i pewnym pewnego doświadczenia, które pozwala rozumieć to co się dzieje w tej chwili panie ze świata absolutnie tak absolutnie tak oczywiście sztuka ma zawsze pewien wymiar indywidualny ja bym go nazwał nawet zdrowym egoizmem miejsc to jednak rodzaj terapii przerabiania też swoich rzeczy badania swoich granic, ale przede wszystkim wydaje się, że to jest taki najbardziej pierwotny wręcz wymiar sztuki sztuka pozwala nam zrozumieć system, w którym funkcjonujemy dlatego ja mam taką swoją kuchenną psychologiczną teorię na temat rysunku, a że jednak każdy z nas zaczyna od rysunku i potrzebuje, żeby sobie ustawić np. relacje w rodzinie hierarchii w rodzinie, żeby zrozumieć w ogóle system, w którym funkcjonuje i historia i fantastycznie to w tym pomaga zresztą opowiadam o swoim doświadczeniu jak bardzo podłe zgłębiając historię, poznając różne fakty czasami mówię historia, ale może mnie też mówić przeszłość, bo niektóre rzeczy nie weszły do oficjalnych narracji i zdają sobie właściwie sprawę, dlaczego ja jestem taki, jaki jestem, dlaczego funkcjonuje w takich systemach myślenia, dlaczego nie wiem no nawet będąc okrutnym czujemy wyższość nad niektórymi ludźmi jakby, skąd się bierze zresztą świetnie odbijała sytuację z migrantami nie tylko tymi z bliskiego Wschodu, ale ty jesteś bardzo bardzo bliskiego Wschodu czy Białorusi Ukrainy i jakby oglądając, przyglądając się temu co wydarzyło się powiedzmy od Unii lubelskiej aż do drugiej wojny światowej właściwie od dziewięćdziesiątego pierwszego roku, kiedy przed Ukraina odzyskuje niepodległość było mi trochę wstyd, że Rze, że wychowała mnie taka historia taki system i a ja o tym nie widział nikt mi o tym nie powiedział, że jednak nie było także to były idylliczne kresy piękne bardzo wszystko miło aż o zmianie kochali swoich chłopów i mówili po 3 słowa w języku ukraińskim, a jak były jakieś święta to błogosławił ich przed dworkiem pozwalali sobie dawać prezent to, że był bardzo brutalny system pełen pełen wykorzystywania takiego niewolniczego umorzenie tyle kolonialny co stricte feudalny i też system, który miał całą ideologię wokół tego zbudowano np. właśnie lud ukraiński nazywany był czarnym, więc to też jest fascynujący w takiej perspektywie widzenia czarny jako niewolnik do tego stopnia, że nawet wierzono, że Ukraińcy mają czarny szkielet, że pochodzą po prostu ziemi, więc z czarną ziemi, więc muszą ją uprawiać po to, są stworzeń, więc są tacy Czarni, czyli podludzi czarne podniebienia dokładnie dokładnie, więc jak też ta historia, mimo że wydaje nam się, że tak bardzo mikro jest taka bardzo nasza taka tak naprawdę to jest historia ludzkości tylko skupiona akurat w tym szkle powiększającym na tym drobnym kawałku ziemi wołyńskiej, ale równie dobrze widzimy podobne strategie, kiedy przyglądamy się w białej supremacji w stanach Zjednoczonych, gdzie właśnie to kolor skóry decyduje o wyższości niższości kogoś i są problemy, w których my zostaliśmy zmuszeni przez system edukacji przez lekcji historii dorastać i kształtować swoje poglądy dlatego to często się podkreśla to zresztą Travica uwielbia podkreślać, że nauczycie się samodzielnego myślenia właśnie dlatego po prostu traktuje tę sztukę jako naukę samodzielnego myślenia wystawy jako po prostu otwarte źródła dla widzów proszę o zęby gdyśmy dzielmy się tym i wyciągnięcie z tego swoje wnioski bardzo lubię też dawać wszystkiego na tacy dlatego czasami zarzucany jest mi przed konfliktem w vanie spraw, ale właśnie na tym polega cały urok, a takim najbardziej chyba znanym, jeżeli ktoś się interesuje sztuką i powiedział nawet ze spektakularnym w połączeniem tej przeszłości i reinterpretacji przeszłości tym co się dzieje w tej chwili, jakby łączeniem tych światów jest są pana pracy, w których dokonał pan rzeczy, która by się wydawało aż taka wręcz dla pierwszych to absurdalna, czyli połączenie en i kultury i 1 osób dra klin z żołnierzami wyklętymi, czyli hut światu który, które są zupełnie po 2 stronach pewnego kontinuum prawda w proszę opowiedzieć coś o tym jak w ogóle do tego doszło jak można to pozycja Skorży i proca skojarzy z Otóż i to za mnie to było bardzo oczywiste w mojej głowie, jakby wydawało mi się, że to są dokładnie te same strategie tylko po prostu w trochę innych fatałaszki ach, ponieważ kultura drag była dla mnie szczególnie ważna w ogóle w odkrywaniu swojej wrażliwości i też, a możliwości bardzo swobodnej ekspresji takich jakie, jaką ja bym chciał taki właściwie wolnej od ego, czyli tego jak powinienem się zachowywać albo jak nie powinienem się zachowywać i też co było bardzo istotne to jest kultura, która wyrasta z tradycji teatru i to właściwie teatru antycznego, gdzie wszystkie role łącznie z kobiecymi były odgrywane przez mężczyzn dopiero osiemnasty wiek wpuszcza kobiety na scenę, więc to też jest moment, kiedy z tej funkcji sakralnej doprowadzenia widzów do katharsis drag zaczyna być funkcją komediową staje się nierozłącznym elementem kabaretu np. z okresu międzywojennego i widziałem też zdradza właśnie rodzaj zaklinania rzeczywistości czegoś bardzo związanego w ogóle z klasą z pochodzeniem, gdzie na chwilę można było stać się Super gwiazdą czy superbogaczy szkołą czy bogaczem, bo mamy też drag King nów i i po prostu rozkoszować się tym życiem, które by system cały czas obiecywał jakoś ono nigdy nie mogło się spełnić, więc na tej scenie to się spełniało trochę tak jak szaman przebrany za niedźwiedzia wywołuje powodzenie w polowaniu i analizując właściwie cały fenomen żołnierzy wyklętych i i tego ich modowego anturażu te wszystkie koszulki patriotyczne też te spektakle uliczne pełne pirotechniki i funku zrozumiałem, że tak naprawdę jest to sposób z Ideal ideologiczną propagandowy prawicy czy skrajnej prawicy do tego, aby mężczyźni mogli poczuć się znowu mężczyznami, czyli ci zagubieni we współczesnym systemie, zwłaszcza młodzi chłopacy często w niezbyt komfortowej sytuacji na rynku pracy, których chętnie zastąpiłyby pytaniom robot tanią siłą roboczą ze Wschodu oni nagle mają w sobie znowu to prostu wchodzą w ten drag wchodzą w drag obrońców Europy w białej, które nigdy nie była biała wchodzą w drag obrońców lekcji religii czegokolwiek co cokolwiek tam sobie wyobrazimy i mogą mogą przebierać za tych żołnierzy mogą odgrywać ich rolę tych ich Super bohaterów dokładnie tak samo jak braku odgrywają rolę supergwiazd i też Super bohaterek już w pewnym stopniu osób, które sprawiają, że czujemy się silniejsi dzięki dzięki twórczości stąd to połączenie tych po prostu 2 strategii tylko, że 1 jest tym celebracją kobiecości, a druga jest celebracją, więc takiej toksycznej męskości wydały mi się być tak naprawdę dokładnie tą samą grą dlatego postanowiłem je ze sobą zderzyć i pokazać, że te podziały są absolutnie sztucznie wywoływane przez władzę, której raczej zależy na tym, żeby jednak nastawić przeciwko drugim, bo wtedy łatwiej kontrolować wiadomo, że strach jest najlepszym do tego narzędzie proszę państwa stało się także nie minęła nam rozmowa w większości na historii na rozmowie historia nie na rozmowie o sztuce, ale pewnie tych wątków byłoby dużo więcej może jeszcze kiedyś mam nadzieję uda się do nich wrócić, więc porozmawiać wtedy o sztuce, ale sądzę, że to też było bardzo ciekawe doświadczenie również dla miłośników naszych podcastów nagle, bo zazwyczaj się rozmawia z artystą o bezpośrednio o, jakby świecie, gdy świecie artystycznym który, który tworzy tutaj mieliśmy okazję troszkę porozmawiać o czymś innym i choć oczywiście bezpośrednio związanym z tym co pan robi także dziękuję za rozmowę życzę dalszych sukcesów dziękuję bardzo, mam nadzieję, że my, że jeszcze będzie mieli okazję porozmawiać o Pańskiej sztuce państwa żegnam i zapraszam na kolejne programy z cyklu kultura nabyte Zwiń «

Pamięć wykrzywia i remiksuje. Niezwykła sztuka Mikołaja Sobczaka

AUTOMATYCZNA TRANSKRYPCJA PODCASTU

PODCASTY AUDYCJI: GOŚCINNIE: KULTURA NA WEEKEND TYGODNIKA POLITYKA

POSŁUCHAJ RÓWNIEŻ

DOSTĘP PREMIUM

SERWIS INFORMACYJNY

Wydanie z godziny 00:00

Najnowsze Podcasty

Awans w socjalistycznej Polsce - jakie emocje rodził, jakie odziedziczyliśmy? [ludowa historia emocji]

Polskie kontrole na granicy ze Słowacją, niemieckie kontrole na granicy z Polską - czy i jak wpłyną na życie Twoje i Twoich bliskich?

Przesyt emocji

Anatomia afery

TOK FM

Polecamy

Popularne

GOŚCIE TOK FM

Gazeta.pl

WYBORCZA.PL