Miastowidzenie. Fotografie Czesława Olszewskiego

AUTOMATYCZNA TRANSKRYPCJA PODCASTU

dzień dobry Cezary łasiczka to jest program off czarek witam państwa bardzo serdecznie za chwileczkę wyjaśni cóż to za dźwięki Szanowni Państwo, ale muszę powiedzieć, że teraz chyba bardziej niż kiedykolwiek jesteśmy skazani na obrazy, bo za naszą granicą toczy się wojna federacja rosyjska zaatakowała Ukrainę i w jaki sposób o tej wojnie dowiadujemy się m.in. za pomocą obrazu za pomocą zdjęć także za pomocą filmów czy też za pomocą obrazów dlatego wystawa, która Rozwiń » od wczoraj właśnie wczoraj wernisaż dzisiaj to wystawa trwa w domu spotkań historia wydaje się, że jest wystawą, która trafiła w czas szczególny, chociaż sama o wojnie bezpośrednio nie mówi miasto widzenie fotografie Czesława Olszewskiego to jest wystawa, która jak wspominałem można oglądać w domu spotkań z historią w Warszawie państwa moim gościem jest kuratorka tejże pani prof. Marta Leśniakowska z Instytutu sztuki Polskiej Akademii Nauk dzień dobry pani profesor witam panią bardzo serdecznie dzień dobry witam wszystkich Czesław Olszewski zacznijmy może od od niego, bo to jeden z najwybitniejszych polskich fotografów także architektury tak rzeczywiście Czesław Olszewski jest postacią, która stosunkowo niedawno jest znana szerszemu gronu odbiorców miłośników fotografii, a ponieważ, mimo że jego nazwisko jest bardzo dobrze znane w kręgu badaczy architektury, zwłaszcza architektury nowoczesnej im także od pewnego czasu także badaczom choreografii to jednak zdjęcia nie były właściwie w ogóle okazywane przez wiele wiele lat z różnych powodów m.in. dlatego że nie było takiego zainteresowania tego rodzaju obszarem wizualną, jaką jest fotografia architektury, a już, zwłaszcza fotografia architektury nowoczesnej Czesław Olszewski tak się szczęśliwie złożyło no i mając na swoim koncie bardzo duży dorobek i udało się ten dorobek pewny w znacznej części uratować z pożogi wojennej on się znajduje znajduje w dyspozycji syna Czesława Olszewskiego prof. Andrzeja Olszewskiego znanego bardzo historyka sztuki historyka FOT architektury, który te ze znaczną część tego Depo tego tego zasobu zdeponował w Instytucie sztuki Polskiej Akademii Nauk przez bardzo wiele lat dwójka funkcjonowały właściwie tylko jak taki ma jako taki materiał badawczy dla tych, którzy się zajmowali problematyką międzywojennej po architektury, a także problematyką architektury dawnej, którą również Olszewski fotografował przed mniej więcej 15 lat ja się tymi fotografiami i zaczął interesować z wielu innych powodów nie tylko, dlatego że te zdjęcia są pan plastycznym dokumentem epoki, w której Olszewski działał warto tutaj przede wszystkim powiedzieć kim on był bo, bo to jest istotne dla dla postrzegania tego co on zrobił z architekturą nowoczesną i fotografią tej architektów Otóż, ale szewskim należy do tej niezwykłej generacji urodzonej pod koniec dziewiętnastego wieku urodził się w 1800 dziewięćdziesiątym czwartym roku jako młody człowiek zaczął edukację studia na wydziale architektury Politechniki warszawskiej w okresie międzywojennym, czyli w tej najbardziej nowoczesnej najwybitniejszej szkole architektury ówczesnej Europie to była rzeczywiście jedna z najważniejszych szkół w międzywojennej Europie szkoła wydział architektury na Politechnice założony jeszcze w 1915 roku przez ówczesne władze okupacyjne niemieckie na mocy sformułowanego wówczas zestaw nikt w tej szkole w krótkim czasie wykształciła się potężna grupa bardzo wybitnych nowoczesnych architekt wszyscy reprezentujący architektura, którą możemy oglądać na fotografiach Czesława Olszewskiego właśnie należą do tej do tego nurtu awangardowej modernistycznej czasem nowoczesnej, ale nie awangardowej architektury wszyscy reprezentowali taką postawę bardzo chcielibyśmy, aby tutaj Olszewski studiując dość krótko architekturę miał kontakt bezpośredni przyjaźnił się po prostu z tymi młodymi studentami, a potem architektami i kiedy ostatecznie podjął decyzję co do swojej drogi życiowej i odszedł ze czynnego uprawiania architektury nigdy tej architektury nie skończy zajął się właśnie fotografią i dlatego jego zdjęcia są tak tak intrygujące, ponieważ one są rodzajem takiej deklaracji pokoleniowej Olszewski należał do tego środowiska znał doskonale wszystkich tych architekt przyjaźnił się z nimi rozumiał tę nowoczesną architekturę, którą oni projektowali realizowali jego spojrzenie na tę architekturę nowoczesną było spojrzeniem tamtego pokolenia, a więc mamy tutaj do czynienia z UE tego rodzaju działalność, która w swojej pierwszej warstwie jest związana m.in. z taką działalnością powiedzielibyśmy dokumentacyjną on pracował na zamówienie przede wszystkim 2 bardzo prestiżowych międzywojennej Polsce czasopism związanych z architekturą i projektowanie mianowicie pracował dla architektury budownictwa oraz dla takiego ekskluzywnego czasopisma Arkady i oczywiście te jego zdjęcia były robione na zamówienie tych redakcji, realizując w ten sposób winie ideową estetyczną programową tych czasopism z one właśnie w tych 2 czasopismach tda można było zobaczyć co się ówczesnej Polsce realizuje co jest co jest o jak najmodniejsze najbardziej przez najbardziej progresywne w dziedzinie architektury, a więc w pierwszej warstwie możemy powiedzieć, że szewski wykonywał dokumentację realizacji powstających w ówczesnej Polsce, które były dziełem owej generacji, do której on przynależy, ale dość niewdzięczne zadanie tak dość nie wiem czy te zadania, ale on od razu dał się poznać jako ten fotograf, który potrafił z tej architektury wydobyć coś więcej niż tylko taką prostą dokumentach dokumentacyjną ość to są w istocie fotografie bardzo silnym ładunku estetycznym one realizują pewną określoną estetykę modernistycznej fotografii wszystkie są czarno-białe przyglądać widza w ogóle bierze nawet Quest reprezentują taką modernistyczną fotografie wszystkie są czarno-białe, bo to była epoka, kiedy jeszcze koloru właściwie prawie w ogóle nie było to był dopiero moment eksperymentowania z fotografią kolorową, która tak naprawdę weszła dopiero po drugiej wojnie światowej, chociaż już w późnych latach trzydziestych mamy pierwsze tego przejawy, ale Olszewski pozostał wierny fotografii czarnobiałej fotografował w bardzo szczególny sposób średnio formatowych albo wielkoformatowym aparatem fotograficznym i fotografował te obiekty architektury nowoczesnej zawsze w pełnym słońcu i dążył do tego, żeby te zdjęcia były przede wszystkim realizowane w lipcu, ponieważ lipcowe słońce w naszej szerokości geograficznej ma taką właściwość, że wydobywa bardzo silny światłocień ten światłocień został przez Olszewskiego na tych fotografiach wygrany do perfekcji widzimy wspaniały klarownie czyste fotografie czarno-białe o bardzo silnym takim właśnie takiej gradacji od bieli czerni, które realizują ten podstawowy postulat fotografii modernistycznej, a mianowicie, że fotografia jak to mówiła szkoła Dachau po powinna pokazywać rzeczywistość taki sposób, żeby została ta rzeczywistość przez odbiorcę zobaczą ona i doceniona właśnie na tych fotografiach Olszewskiego możemy oglądać jak tylko realizował, a przede wszystkim 1 bardzo interesujący moment, ponieważ fotografują w tym pełnym, lecz lipcowym letnim słońcu pewien sposób tutaj nie ma pewności świadomie czy nie, ale rajd nawiązywał w jaki sposób czy też dostrzegł dostrzec swoje możemy pewne związki pomiędzy nowoczesną fotografią, a sposobem patrzenia na formę architektoniczną, którą uprawiali malarze nowożytnej taki np. Canaletto malował swoje wg ty wat przede wszystkim VAT wg warszawskie były właśnie robione czy blasku lipcowego słońca to, żeby uzyskać siłę koloru i siłę światłocienia i dokładnie podobny sposób patrzenia na formę architektoniczną dostrzegamy u Olszewskiego, więc mamy tutaj wbrew pozorom nie tylko nowoczesność, ale także nowoczesność, która jest w bardzo ciekawy sposób rem zanurzona także doświadczeniach przeszłość pani profesor mnie tutaj na chwileczkę zatrzymajmy się nie powrócimy do miast widzenia, czyli do fotografii Czesława Olszewskiego do tej wystawy po informacjach Radia TOK FM informację o dziesiątej 20 już za kilka minut pani prof. Marta Leśniakowska z Instytutu sztuki polskiej Akademii nauki z państwa moim goście w czarne jak pani prof. Marta Leśniakowska z Instytutu sztuki Polskiej Akademii Nauk opowiada o wystawie miasto widzenie, czyli w fotografiach Czesława Olszewskiego ta wystawa do zobaczenia w domu spotkań z historią w Warszawie w fotografie wybrane wyselekcjonowane fotograf jest niecała setka, jeżeli się nie mylę, a wybrana została jednak wystawić 95 tak wybrała pani z kilku tysięcy ponad 7000 tysięcy negatywów które, z którymi mamy do czynienia mamy zdeponowane u siebie w Instytucie do tego doszło jeszcze kilka fotografii pochodzących, ale to dosłownie pojedyncze sztuki, które pochodzą z muzeum Narodowego w Warszawie i muzeum Warszawy, bo tam też znalazło się kilka jego fotografii, ale podstawowe główne zbiór jego zdjęć znajduje się u nas w Instytucie sztuki no dobrze wracamy w takim razie, bo też zastanawiam się, jakim kluczem pani wyszła, bo w ogóle przejrzenie tylu tysięcy negatywów fotografii to jest to jest naprawdę praca tytaniczna no tak rzeczywiście, ale ta czy to jak przynależy do mojego ducha mojej profesji i stanie jest wcale zajęcie nieprzyjemne wręcz przeciwnie taka melioracja taka archeologia w archiwach jest niezwykle przyjemną przyjemnym etapem pracy badawczej, który otwiera różne możliwości przyjrzenia się, jakiego rodzaju pytania temu takiemu zasobom możemy zadawać jak właśnie zacząłem zadawać tym w fotografią Olszewskiego pytania z zarówno z punktu widzenia architektury, czyli co one pokazują, a po drugie w jaki sposób Olszewski tę architekturę pokazuje skupiłem się tutaj wyłącznie na architekturze nowoczesnej, ponieważ międzywojnie jest epoką, którą ja się szczególnie zajmuje wobec tego zależało mi na tym, żeby zobaczyć w jaki sposób on swoich zdjęciach kreuje o krajobraz kulturowy powstały w międzywojniu w kilku miejscach w Polsce, ponieważ te zdjęcia dotyczą 3 miast Warszawy przede wszystkim ze względu na potężny ruch budowlany, który wtedy miał miejsce w Warszawie, która się przekształcała z prowincjonalnego miasta organizowany garnizon pan karp sąd w planie nowego tak zgodnie z nowego rosyjskiego w nowoczesną europejską demokratyczną metropolie stolice demokratycznego młodego państwa, które wróciło przecież po osiemnastym roku na mapę Europy i wszelkimi sposobami manifestowało swoją swoją przynależność do kultury europejskiej kultury zachodniej drugim miejscem, które fotografował Olszewski jest Gdynia jedno 2 miast w Europie, które w tamtym czasie powstawało na surowym korzeniu i ta wspaniała nowoczesna architektura gdyńska ten modernizm gdyńskiej, które budzi taki entuzjazm taką fascynację badaczy jest również tematem fotografie Olszewskiego i trzecim miejscem nie z Ciechocinka kurort, który również w okresie międzywojennym w latach na 30 przekształca się taki bardzo ciekawy nowoczesny i nowe nowoczesne uzdrowisko, gdzie zastały zrealizowane budynki my projektowane przez właśnie reprezentantów nowej warszawskiej szkoły architektury tych młodych modernistów tam przede wszystkim pracował Romuald głód, a jego autorstwa jest jeden z najpiękniejszych najbardziej nowoczesnych założeń pływalnia solankowa wspaniała wspaniała realizacja, która została zlokalizowana na tle tężni tych wspaniałych obiektów dziewiętnastowiecznych i i na tych zdjęciach Olszewskiego możemy oglądać o nędzę pływalnie w Ciechocinku w czasie w w stanie jej krystalicznej czystości to zresztą cechą wszystkich zdjęć Olszewskiego, ponieważ on sfotografował tę architekturę momenty, kiedy ona powstała, czyli czas w momencie, kiedy jeszcze czas na tej architekturze nie zaczął pracy ona była krystalicznie czysta idealnie wykończona nie było tam żadnych ingerencji przyrody to była to to były to są portrety architektury w stanie ich takie ponadczasowe idealnej formie tak jak tradycja uczy jak jak wygląda reprezentacyjny portret zawsze jest ponadczasowy i zawsze pokazuje najpiękniejszą stronę osoby portretowanej i dokładnie tę taki akt taką strategię przyjął tutaj Olszewski, fotografując nowoczesną architekturę wstanie takim jak ona była oddawana do użytku z tego punktu widzenia te fotografie także mają niezwykle ciekawy aspekt zarówno dokumentacyjny, ponieważ bardzo wiele z tych obiektów w ogóle już nie istnieją one zostały albo zniszczone nawet w przypadku pływalni ciechocińskiej elita to ten barbarzyńskie zniszczenie, które tam się dokonało miało miejsce w końcówce dwudziestego wieku u tamtejsze władze podjęły decyzję, żeby to wszystko zburzyć i ta wspaniała pływalnia już nie istnieje istnieje wyłącznie na tych na tych zdjęciach Olszewskiego, a równocześnie mamy także chwile tych zdjęciach właśnie ten aspekt tym świadczące o tym, jakiego rodzaju estetykę preferował Olszewski, fotografując właśnie takie ani inny sposób te białe białe budyń, ponieważ użycie czarnobiałego medium czarnobiałych fotografii ma tutaj jeszcze inny aspekt, a mianowicie realizował się w ten sposób taki do VAT czy też taka definicja modernistycznej architektury, która została wypracowana w okresie międzywojennym przede wszystkim przez korpus Giera ta słynna jego definicja, że architektura nowoczesna to jest biała bryła oblana powietrzem niż słońcem i z jeszcze zanurzona w zieleń to są właśnie te podstawowe kryteria, które decydują o tym co jest nowoczesne co nowoczesna nie jest i te białe bryły pokazane na czarno-białej fotografii ukształtowały w istocie świadomości czym jest nowoczesna architektura, ponieważ były reprodukowane tych wiodących czasopismach przed wojną wpłynęły także na świadomość taką historię za liczne historie graficzną, ponieważ przez pryzmat tych czarnobiałych fotografii my przez długi czas rozumieliśmy i akt odczytywał szliśmy architekturę nowoczesną, jakby nie dostrzegając tego, że w istocie nie wszystkie nowoczesne budynki były białe nie wszystkie były białymi gry była jak chciał kary korpus zje niektóre były bardzo intensywnie pokrywane kolorem sam korpus zje używał czasem koloru, więc tutaj to myła się tak tak tak, a falsyfikacji ja została dokonana, ale co się właśnie dokonało za sprawą czarno-białej fotografii, która wpłynęła na obraz architektury nowoczesnej pierwszej połowy dwudziestego wieku jeszcze tego co robiono po drugiej wojnie światowej, więc to jest kolejna, jakby warstwa tego co co zawdzięczamy Olszewskiemu możemy patrzeć na to jak kształtuje się my postawa widza postawa odbiorcy wobec pewnego zjawiska w tym wypadku architektury w na na podstawie zdjęć, które nie jest, z którymi strony mamy do czynienia jest w tym wszystkim jeszcze bardzo ciekawa sprawa związana właśnie z tą estetyką, że tutaj nie tylko chodziła otok gen tzw. kulturę bieli jak to powiadał korpus zje, dla którego w biały kolory farb biała geometryczna forma miała szczególne szczególny walor filozoficzne etyczne tutaj na całe jego program unijny dotyczący architektury nowoczesnej się w tym zawierał, ale fotografia Olszewskiego była także z takim świadectwem związku polskich architektów polskich fotografów architektury ze z z koncepcjami fotograficznymi estetycznymi Bauhausu z tym co nazywamy nową rzeczy rzeczowości Neue zachęcaj, która była właśnie fundowana na tej koncepcji fotografa Warchał z Alberta Ranger praca, który właśnie jak już tutaj wcześniej wspomniałam uczył o tym, że fotografia powinna służyć dokładnie do tego do czego został stworzony aparat fotograficzny, a mianowicie do pokazywania rzeczywistości tak detal rzeczywistość była zauważona i doceniona przez ulica za pani profesor to to zawiesimy tutaj informacje nieoczekiwanie znów nas jak zima zaskoczyły, ale powrócimy po informacjach do rozmowy o fotografii Czesława Olszewskiego i o tej wystawie, którą można oglądać w domu spotkań z historią pani prof. Marta Leśniakowska z Instytutu sztuki Polskiej Akademii Nauk jest państwa moim gościem informacje o dziesiątej 40 zlote brutto w Trade tak w domu spotkań z historią w Warszawie można już oglądać wystawę miasto widzenie fotografie Czesława Olszewskiego te fotografie to fotografie zdjęcia architektury to są zdjęcia komercyjne przede wszystkim, ale dzisiaj po latach widzimy więcej to są zdjęcia budynków domów, które tworzyli jego koledzy koleżanki jego rówieśnicy dzisiaj oczywiście znamy jako klasyk klasyków modernizmu, ale wcześniej to pewnie byli jego koledzy koleżanki, którzy przyjmowali świetne zlecenia i budowali nowe państwo także na poziomie ideologicznym, a dzisiaj patrzymy na te fotografie inaczej i patrzymy także na to jeśli tak można powiedzieć pani profesor, czego nie widać zastanawiamy się nie wiem nad płcią koloru barwy przestrzeni zdecydowanie tak, ponieważ na dzisiejsze znowu metody analizowania obrazu są oczywiście znacznie znacznie poszerzone o różnego rodzaju strategie metodologicznej m.in. ja jestem to badaczką, która reprezentuje m.in. reprezentuje taką taką orientację na brak ostrych inną, czyli przyglądam się pewnym zjawiskom w przeszłości z perspektywy dzisiejszy dzisiejszego czasu, ponieważ te zdjęcia ujawniają nam to, czego wcześniej albo w ogóle nie dostrzegano albo nie było to możliwe, żeby to dostrzec dopiero dziś dzisiejsza nasza i wiedzę i nasze nasze kompetencje wynikające z upływu czasu my się ze znajomości historii ze znajomości pewnych zjawisk kulturowych pozwalają nam na nowo odczytywać na kulturę z przeszłości i dlatego te fotografie Olszewskiego są tak niezwykle intrygujący i jak tutaj państwu opowiadam o tym to widać bardzo wyraźnie, że one są właśnie wielowarstwowe, że nie tylko tutaj chodzi o tą o tę autobiografię wizualną samego autora chodzi także tę deklarację pokoleniową o pokazanie kultury owych białych ścian białych brył, które powstawały i były taką najbardziej progresywną linią w krajobrazie architektonicznym międzywojennej Polski tego młodego kraju, który się tutaj gwałtownie modernizował, ale równocześnie zależało mi bardzo na tym, żeby ta wystawa była może nawet przede wszystkim właśnie wystawą fotografii tu architektura jest tematem, ale jak widać dość takim w takim ujęciu poszerzony, ale zasadniczym tematem tej wystawy, którą myśmy tutaj przygotowali dla państwa jest właśnie osoby wystawa fotografii jako bardzo ciekawego szczególnego tematu fotograficznego, który rządzi się swoimi prawami to nie jest tak, że stajemy przed budynkiem naciskamy migawkę to jest bardzo specyficzna wiedza inna innego rodzaju wiedza fotografia architektury wymaga innej innego podejścia do formy to w przestrzeni i do różnych kwestii związanych z bryłą architektoniczną niż to się dzieje np. w przypadku fotografowania portret portret fotografii portretowej czy fotografii krajobrazowej jakiejkolwiek innej fotografii architektury jest szczególnym odrębnym, jakby od obszarem, w którym w, którym możemy obserwować w jaki sposób w jaki sposób ta w końcu młoda dziedzina o przypominam na porządku, że choreografia pojawia się dopiero w latach trzydziestych dziewiętnastego wieku ich ciągu dziewiętnastego dwudziestego wieku potrafiła wypracować rozległe metody Choto grafomania właśnie architektury nie tylko w takim aspekcie dokumentacyjnym to wszystkiego bardzo dobrze widać on robił zdjęcia no jak pan słusznie zauważył w celach komercyjnych to były zdjęcia na zamówienie nie było robione Cohna More, ale one miały konkretny cel do zrealizowania miały dla Morea solidni można powiedzieć właśnie miał jeszcze realizowały pewien pewien ideowy czy ideologicznych parkiet reprezentowany przez te czasopisma którymi on współpracował, a więc punktem wyjścia była komercja, ale punktem dojścia jak dzisiaj na to patrzymy okazuje się, że mamy do czynienia z artystą w pełnym tego słowa rozumieniu jeszcze jest tutaj kilka wątków, które chciałabym państwu bardzo wyraźnie z uwaga groźne skomponować tę wystawę moim kolegą współ kuratorem tej wystawy był fotograf pan Tomasz Kubańczyk, który tutaj bardzo intensywnie się zaangażował wiedzy pierwszy różne sprawy związane właśnie z post produkcją tych zdjęć panie wszystkie są idealnym stanie, ale zależało nam również na tym, żeby wydobyć jeszcze 1 aspekt topografii Olszewskiego wtedy będą państwo oglądać tę wystawę to proszę zwrócić uwagę na to, że Olszewski pokazuje miasto niemal wyludnione tam prawie nie ma ludzi nie tylko na kilku zdjęciach widać jakieś przymykając sylwetki cała jego uwaga jest skupiona jest krokusowa ana na obiekt architektoniczne na jego formę materiał fakturę światłocień detal to jest tematem jego fotografie jego jego widzenia i dlatego ta wystawa na została przeze mnie zatytułowana miasto widzenie, ponieważ uzyskujemy tutaj taki powiedziałabym od raz oniryczne surrealistyczny to jest właśnie ten rodzaj obrazowania miasta, który nie ma nic wspólnego z reportażem tutaj nie widać zgiełku nowoczesnego miasta tutaj widać architektura która, jakby jest my jak jest deklarowana z otoczenia i ten tytuł miasto widzenie akcentuję właśnie to dla ich sposób Olszewski patrzył na to miasto jakiś sposób w komponowanych auto nowoczesną architekturę czy też raczej wydobywał tę architektura z kontekstu Miejskiego z tego zgiełku z tego wszystkiego co to architekturę nowoczesną odpad i Kate już ta wystawa przez nas została za za komponowane na tą przyszłe mamy rzecz, że ta jednak pełnić tę opowieść i wtedy wpadłam na pomysły, żeby dołożyć do tej ekspozycji ścieżkę dźwiękową, którą tutaj pan redaktor na początku puścił fragmenty tej ścieżki dźwiękowej ścieżka, która jest dźwięk to są zebrane dźwięki miasta ptaki wróble jak gołębie jakiś sieć zamiatają ulice słyszymy kroki kobiety w NATO rytuał, że dźwięki tak tak są nią fragment jakiegoś cię Jezu, który się dociera do nas z jakiś knajpy wokoło, której przechodzimy zależało na tym, żeby ta przestrzeń ekspozycyjna nabrała takiego takiej innej takiej przestrzennej głębi i ten dźwięk, jeżeli będą państwo bardzo zachęcam do obejrzenia wystawy będzie dźwięk nadaje tak takiego specyficznego taki specyficzny klimat przypominający trochę kino film to jest właśnie to co tutaj udało nam się doskonale mam nadzieję uzyskać, ale swoją drogą to, bo to trochę przypomina takie papierowa nie tak, albowiem przypominamy też kina trochę przedwojenne w takim sensie, ale oto mamy obrazy oto mamy ciszę i ta cisza jest do dorzuca na później tu też mamy takie jak pani profesor powiedziała wypreparowane obrazy pozbawione tego co w mieście właściwie jest chyba najcenniejsze, czyli ruchu życia tak, bo tak to mamy pustynię w pewnym sensie architektoniczną pustynie, a tutaj ten ruch zgiełk zostaje do rzucony w postprodukcji niejako no tak sobą, że przede przede wszystkim, dlatego że obraz każdy obraz poza obrazem filmowym, ale obraz malarski fotograficzny z natury swojej jest obrady obrazem statycznym niemym ona mówi tylko za pomocą tego co widzimy na obrazie, ale nie ma nie ma tych tego wszystkiego co ten obiekt otacza w realnym życiu i ten ta idea, żeby dodać do tych surrealistycznych wypreparowanych z ze zgiełku Miejskiego nowoczesnego miasta ujętych zdjęcia architektury dodać właśnie takie dźwięki poszerzające tę percepcję wydaje mi się, że to daje daje taki dobry dobry wasze filmowy filmowy efekt, więc bardzo państwa zachęcam, żeby w czasie oglądania tej wystawy wsłuchać się także jest w tym, że resztę dyskretną ścieżkę dźwiękową, która się tutaj nie także będzie pojawiała jeszcze chciałam o 1 rzeczy powiedzieć sądzę, że to jest właśnie ten moment, kiedy te warto po wspomnieć o tym, a od te od waszej strategii propos seryjne, czyli patrzymy na przeszłość dzisiejszego punktu widzenia, ponieważ ze względów różnych tam technicznych im i my ze względów bezpieczeństwa, ale także ze względu na troskę o czystość tej ekspozycji, która jest bardzo taka modernistyczna minimalistyczna tam jest tylko Biel szarość czerń w tej w tej wystawie nic więcej tam nie ma, ale zależało na tym, żeby jeszcze 1 moment tutaj podkreślić jeśli chodzi o recepcję fotografie Olszewskiego, ponieważ te zdjęcia, które od dłuższego czasu ja ne Ross oraz co i ówdzie pokazuje, ale nigdy takim w tak dużym zakresie to jest pierwsza wielka wystawa Olszewskiego obejmująca jak już mówiliśmy 95 zdjęć, a temu będzie towarzyszył bardzo duży album, który znajdzie się z o 100 reprodukcji fotografii nowoczesnych Olszewskiego Otóż zależało na tym, żeby pokazać jak fotografia jest dzisiaj Percy powołana przez współczesnego artysty czy odbiorcy i jest dotarła do 2 artystów dwójki artystów, którzy w swojej twórczości malarskiej i inspirują się m.in. czy też w traktują fotografię czarno-białą fotografię Olszewskiego jako taki impuls dla tworzenia swojej własnej wizji nowoczesności jednym z jedną z tych osób jest Maria Isner bardzo znana przecież malarka, która od wielu wielu lat specjalizuje się w tworzeniu właśnie malarskich portretów nowoczesnej architektury, które to obrazy powstają na podstawie czarnobiałych fotografii z międzywojnia wczoraj z nią rozmawiałam była na wernisażu zresztą będzie w pewnym momencie miał spotkanie ona będzie o swojej twórczości opowiadała jak ona właśnie przykłada wagi robi transmisję czarnobiałego obrazu fotograficznego da obraz malarski, używając koloru i ona właśnie sięgnęła m.in. Ochota po fotografie Olszewskiego nieistniejącego już obiektu, który jest na naszej wystawie pokazane w dużym formacie mianowicie takiego bardzo zresztą ciekawego architektonicznie takich przystani klubu Wioślarskiego klubu wodniackiego policjantów nad Wisłą re i to zdjęcie takiej właśnie okrętowej architektury takiego stylu Stream Lifestyle został właśnie przez panią Marię Kister wykorzysta ten za fotografia została w przez nią użyta do stworzenia wersji malarskiej wersji kolorze i ta fotografia obraz tej ten obraz jest na wystawie niedostępnych wprawdzie w oryginale, ale jak państwo będą na wystawie to przy tej fotografii Olszewskiego tego klubu policyjnego zobaczą państwo znak czuła i jak się pięknie na ten jak się państwo tam zalogują to pojawi się właśnie obraz namalowany przez panią Marię pisze mamy już zaawansowane technologie pani profesor, a oczywiście, a druga praca, która również to metoda została udostępniona m.in. dlatego że obraz został zmienił właściciela i już jest niedostępne to jest praca bardzo ciekawego artysty gdańskiego pana Dariusza grabu sza, którego twórczości się też intensywnie przygląda, ponieważ on on reprezentuje taki nurt współczesnego malarstwa nawiązującego czy dialogu mającego z Edwardem Hopper rem i waśnie Dariusz Graboś z okazji wystawy takie ma nieduże wystawy Olszewskiego, którą ja zrobiłam muzeum Gdyni kilka lat temu zobaczył zdjęcie Olszewskiego pokazujące wnętrze sądów te świeżo zbudowanych właśnie w Gdyni i mając czym prędzej domalował dziewczyny po kolorowa i Polak odpada, a tak odtworzył czy też w pewnym sensie w i wagi nowa sobie jak ten kolor w pierwotnie wyglądać dużo dalej organizacja niespełna słucham nie było dużo do magnackiej stoczyły jeździć no tak ale, ale samo wicie niezwykłe, dlatego że zdjęcie właśnie takie w klimacie no właśnie Koperski im bardzo ostry światłocień padające słońce oświetlające podłogę bardzo ładne zdjęcie zbudowane właściwie na taki kratownice na takiej czystej geometrii i Graboś wprowadził nie tylko kolor, ale także wprowadziła się taką tajemniczą nieco postać młodej kobiety siedzącej plecami do nas i tutaj można snuć różne opowieści różne interpretacje właśnie, dlatego że uzyskał taki efekt Horowski bardzo im tak to wygląda proszę państwa tak wygląda recepcja, ale fotografa działającego 90 lat temu, którego zdjęcia są okazują się dla nas dzisiaj tak bogate w różne tropy możemy analizować najróżniejsze sposoby nie tylko patrząc na to, jaką ma świadectwo minionej epoki, która była, ale już i nieba zmian aktor, dziękując da dziękuję pani profesor miasto widzenie fotografii Czesława Olszewskiego w domu spotkań z historią tutaj do końca września, jeżeli pamiętam pani prof. Marta Leśniakowska z Instytutu sztuki Polskiej Akademii Nauk była państwa moim gościem informację o godzinie jedenastej już za kilka minut po informacjach wracamy do programu off czarek Zwiń «

Miastowidzenie. Fotografie Czesława Olszewskiego

AUTOMATYCZNA TRANSKRYPCJA PODCASTU

PODCASTY AUDYCJI: OFF CZAREK

POSŁUCHAJ RÓWNIEŻ

DOSTĘP PREMIUM

SERWIS INFORMACYJNY

Wydanie z godziny 06:00

Najnowsze Podcasty

Dzień dobry!

Kiedy poznamy wyniki wyborów? Czym jest exit poll?

Jak przeliczane są mandaty w wyborach do Sejmu? Czyli słynny system D’Hondta

Cisza wyborcza w internecie. Czy trzeba usuwać stare posty w mediach społecznościowych?

TOK FM

Polecamy

Popularne

GOŚCIE TOK FM

Gazeta.pl

WYBORCZA.PL