Za granicą giną ludzie, a ja mam iść do kina? Posłuchaj, czym jest "syndrom ocalałego"

AUTOMATYCZNA TRANSKRYPCJA PODCASTU

tokfm PL poleca audycja internetowa portalu Radia TOK SA codziennie czytam o kolejnych osobach dzieciach, ale też zwierzętach, które giną w Ukrainie wojna toczy się tuż obok jest, więc dla nas z 1 strony bardzo realna, a z drugiej jednocześnie żyjemy w naszych domach pracujemy, a te wszystkie wydarzenia obserwujemy głównie za pomocą mediów i niewiele możemy z tym zrobić tak rodzi się poczucie bezradności co z nim z kolei zrobić ja nazywam się Małgorzata Czyńska naszą Rozwiń » gościnią jest teraz dr Małgorzata Łysek psycholożka psychoterapeutka z katedry psychologii klinicznej katolickiego Uniwersytetu lubelskiego dzień dobre dzień dobry pani doktor do czego może nas doprowadzić poczucie bezradności przede wszystkim do tego, że nie mamy siły działania nie mamy siły do chronienia siebie lub innych też w trudnej sytuacji, jeżeli ktoś staje się bezradne to prowadzi to bardzo często do wycofania się z życia działań z aktywności i w takiej na takie takiej dużej skali pewnie do takiego poczucia no właśnie beznadziei bezradności, która odbiera nam możliwości zapanowania nad jakimś kryzysem zdajemy sobie sprawę, że nawet, jeżeli komuś pomagamy obecnie to i tak nie uratujemy wszystkich zrobić z takim poczuciem żeby, żeby właśnie nie doprowadzić do tego, o czym pani wspomniała czyli, żeby nie stracić siły i nie stracić poczucia sensu działań, których ewentualnie podejmujemy musimy wziąć w tym pod uwagę myślę, że takie takie 2 rzeczy, które przychodzą od razu do głowy pierwsza rzecz jest taka, że decyzje takie przyzwolenie, że mnie nie byliśmy nie jesteśmy przygotowani na jakie zdarza zdarzenia prawda one spadają na na spadło spadają na nas w różnych okolicznościach życiowych w różnych sytuacjach życiowych również naszych, którzy tu naszych mówiąc mam myśli mówiąc naszych mam myśli to, że my jesteśmy na razie jak bezpieczni i ale sytuacja wojny po spowodowała, że angażujemy się czy chcemy angażować w różne działania, niemniej jednak emocje strachu niepokoju, który na, które nie byliśmy przygotowani tak szybko eskalował, że jeśli one wysoko zyska eskalują bardzo wysoko to można zacząć odczuwać w pewnym momencie właśnie to bezradność poczucie beznadziei, a ta bezradność poczucie beznadziei może pogłębić nasz kryzys, ponieważ wtedy jesteśmy mniej zmotywowani do podejmowania działań żeby, żeby pomóc to po pierwsze po drugie to co przyszło do głowy to że, żeby się temu nie dać no to właśnie musi, jakby do, czego nas wszystkich zachęcała do monitorowania tego jak się czuje na ile, jakby to co się ze mną dzieje to jest właśnie tyle czy tra a jakie mam zasoby ku temu, żeby sobie z nimi poradzić na jakim poziomie mam te emocje jak bardzo jestem też skupiony NATO na tym, żeby sobie pomóc tak, żeby sobie sobie o swoje emocje zadbać żeby, jakby nie pozwolić rozkręcić się poczucie bezradności beznadziei, bo poczucie bezradności beznadziei rozkręca się jeszcze takiej sytuacji, kiedy my nie mamy wpływu na to co się dzieje no a na sytuację wojny na sytuację takiego kryzysu, jakbyśmy chcieli no to bezpośrednio do sytuacji wpływu nie mamy możemy tylko zdefiniować wokół siebie koło wpływu mamy możemy zdefiniować możemy skoncentrować się na tym co możemy zrobić, czego nie, a to co możemy zrobić, czego nie być może pozwoli nam uniknąć lub nie wpadać w poczucie beznadziei bezradności powiedziała pani, że taką pierwszą rzeczą, którą możemy zrobić to monitorować swoje uczucia w jaki sposób to robić o przede wszystkim przepraszam, że to zabrzmi to banalnie, ale rzeczywiście tutaj no refleksja i nazwanie emocji tego co się ze mną dzieje będzie bardzo istotna część z nas pewnie bardziej część z nas mniej potrafi robić, ale po chcę podkreślić, że to umiejętność, której w każdym momencie można się nauczyć w każdym momencie można można nabyć takie umiejętności w taki sposób, że jeżeli sama przed sobą czy sam przed sobą tego nie robiłem do tej pory nie robiłam, ale mogę dzielić się z tym co czuje z przyjaciółmi bliskiej miejsc partnerem partnerką z kimś do kogoś zaufanie, bo jeżeli sama nie potrafi nazwać tego jak się czuje to może ktoś w tym pomoże, a więc to była pierwsza taka taka rzecz, która do, której bym zachęcała siebie na wszystkich, ale również myślę, że to co może nam pomóc w zarządzaniu emocjami to warto, żeby sprawdzać to jak się też, że nie jesteśmy sami, że inni też określony sposób czują, że powinniśmy zadbać o siebie taki sposób, że oprócz emocji sprzed wojny też mamy obowiązki też jakaś normalność też mam jakieś działania, które na, który ma wpływ też oprócz obowiązków po powinni powinienem powinnam pozwolić sobie jakieś przyjemności jakiś odpoczynek bez względu na to co się dzieje jak w pewnym sensie rutyna Drodzy Państwo nas chroni i bycie w tej rutynie nas chroni to jest nasz zasób, który mamy, jeżeli możemy być w tej rutynie to też pozwala nam się właśnie łatwiej mimo wszystko zatrzymać nazwać zareagować podzielić i wtedy się nawet co dalej projekt nie wpędzić się poczucie winy, jeżeli za granicą giną ludzie nie wiem jest sobota wieczór i mam iść do teatru jasne nazywane w psychologii mamy taki termin nawet NATO to jest termin syndrom ocalałego, czyli taki syndrom który, gdy na naszych tak jak pani powiedziała, gdy na naszych oczach dzieje się coś tak poruszającego wojna, gdy ktoś ginie walczą o życie, a ja sobie siedzę w domu odpoczywam ciekawe czy do teatru i rzeczywiście, jeżeli widzimy to z pozycji takiego bezpiecznego obserwatora to mamy takie poczucie winy ja mam lepiej to jest oczywiście najczęściej osób to się pojawia taki syndrom ocalałego pojawia się u osób, które dotknęła jakaś tragedia albo czasami, jakby taka emocja która, jeżeli sami jesteśmy w kryzysie albo, jeżeli my mamy lepiej to mamy to może takie centrum się pojawić natomiast bardzo często emocja pojawia się u ludzi, którzy mają kłopot z myśleniem o sobie dobrze, czyli to ta tak taki syndrom pojawia się też u osób, które myślą nie myślą o sobie, że mają prawo do własnych potrzeb, że nie myślą często osoby są wartościowymi osobami obwiniają się o to, że ktoś ma gorzej to jest taki schemat, któremu warto się przyjrzeć, jeżeli ktoś się w tym czasie żyję tak tak, dlaczego mam takie skłonności, skąd się to wzięło, bo jeżeli zaczną się, jakby wpadać w takie błędne koło takiego poczucia winy to rzeczywiście to też może wpędzić w takie poczucie beznadziei tak myślenie o sobie, że jestem no właśnie beznadziejny, bo poleży sobie w domu odpoczywam ktoś ginie, a nie mam wpływu na to, że ktoś ginie, ale mam wpływ na to w jaki sposób sobie myślę i co mogę zrobić w sytuacji dla kogoś, ale mogę robić coś sytuacji dla kogoś pod warunkiem również, że dbam o siebie bez zadbania o siebie to pomoc może się bardzo szybko wyczerpać, a co miała pani myśli mówiąc o tym, że po pierwsze, właśnie powinniśmy czy też przydałoby nam w takich sytuacjach, kiedy odczuwamy bezradność monitorować nasze nastroje poprzez rozmowy albo nie wiem też są takie dzienniczka uczuć, gdzie można po prostu sobie notować swoje Stano wić też co wpływa na nasze samopoczucie co nam pomaga, a co nie, ale odpowiedziała pani, że kolejnym takim krokiem jest zastanowienie się nad własnymi zasobami i co się kryje WHO mówiąc o osobach mam myśli to co ma każdy z nas jestem głęboko przekonana, że każdy z nas ma zasoby przyczyn nie zawsze sobie uświadamia o osobach jak mówią o zasobach mam myśli 2 rzeczy po pierwsze, zasoby takie osobiste, czyli to co Macan każdy z nas, czyli np. umiejętność radzenia sobie w sytuacjach trudnych umiejętność radzenia sobie ze stresem posiadanie osób bliskich posiadanie umiejętności kompetencji takich żeby odczuwać przyjemność np. tak na zasadzie takim mamy ich zainteresowania coś robię w czasie wolnym co jest dla mnie fajne kompetencje umiejętności zdolności wszystko to co nasze zasoby wewnętrzne i warto jak w sytuacji trudnej kryzysowej, kiedy już emocje opadną przejść przyjrzeć się tym osobom zewnętrznym, bo to jest no właśnie dobry moment mogą z nich skorzystać, ale oprócz tego mamy też osoby często zewnętrzne, czyli takie, które mogę przeznaczyć na pomaganie innym to są też bardzo różne zasoby np. mogą być pieniądze to może być wiedza może być transport to mogą być pierogi komuś przekazane mogą być ubrania wszystko to co mam jako zasób zewnętrzny, czyli krótko mówiąc te swoją bezradność czy to swoją beznadzieję, która może się pojawiać w obliczu bardzo silnych emocji, jakimi są strach lęk kontroluje w taki sposób, że koncentruje się bardziej na zasobach, czyli co mogę zrobić dla siebie z wewnątrz, ale też co mam na zewnątrz czy mam ochotę się tym podzielić mam ochotę coś z tym zrobić w jaki sposób, bo jednak mimo wszystko jakąś sprawczość mamy, ale jak rozumiem w pierwszej kolejności jednak musimy sobie podać tę przysłowiową maskę z tlenem, a dopiero potem możemy zatroszczyć się o innych i Inter matka podać się piękna metafora lepiej bym tego nie ujęła dokładnie tak, bo jeżeli my odetniemy sobie prąd no to nie wystarczy nam energii nie wystarczy nam z zasobów zdaje się, że one będą nam potrzeba trochę dłużej niż niż 2 tygodnie czy 3 dr Małgorzata Łysek psycholożka psychoterapeutka z katedry psychologii klinicznej katolickiego Uniwersytetu lubelskiego była naszą gościnią bardzo dziękuję bardzo, dziękuję za rozmowę tokfm PL poleca audycja internetowa portalu Radia TOK SA Zwiń «

Za granicą giną ludzie, a ja mam iść do kina? Posłuchaj, czym jest "syndrom ocalałego"

AUTOMATYCZNA TRANSKRYPCJA PODCASTU

PODCASTY AUDYCJI: AUDYCJA INTERNETOWA TOKFM.PL

POSŁUCHAJ RÓWNIEŻ

DOSTĘP PREMIUM

SERWIS INFORMACYJNY

Wydanie z godziny 19:00

Najnowsze Podcasty

Ekonomia360: Ten rok bez przestrzeni na obniżkę stóp procentowych

Podsumowanie dnia (29.05.2023)

Kogo PiS wyśle do walki o schedę po Andrzeju Dudzie? Lewicka o czworgu kandydatów

"Decyzja prezydenta nie zaskoczyła mnie"

TOK FM

Polecamy

Popularne

GOŚCIE TOK FM

Gazeta.pl

WYBORCZA.PL