Pomoc ludziom z terenów ogarniętych wojną

AUTOMATYCZNA TRANSKRYPCJA PODCASTU

niedzielny świąteczny magazyn Radia TOK FM Przemysław Iwańczyk kłaniam się państwu ponownie z nami jest Jakub Kiersnowski prezes klubu inteligencji katolickiej dzień dobry kłaniam się panie Jakubie dzień dobry panie redaktorze dzień dobry państwo trwa dobry dobrym pomysłem będzie podyskutować o pomaganiu oraz, że skłaniają nas do tego święta, które zawsze niezależnie od światopoglądu niezależnie od wyznawanej religii są momentem refleksji, ale też chyba sytuacja na Rozwiń » świecie sądzę, że skłania nas do tego byśmy zastanowili się na ile jesteśmy egoistyczni w swoich działaniach na ile potrafimy dać siebie innym proszę wybaczyć za ten patos ale, ale też myślę i usprawiedliwia samo usprawiedliwiam się, że jest to w tym momencie dość uzasadnione pełna zgoda myślę, że tak naprawdę od 2 lat jesteśmy w nieustannym procesie jakiegoś pomagania sobie wzajemnie, czyli od momentu pandemii kiedy, kiedy no też rozpoczęliśmy prawda różne formy pomocy działania, a i to jest jakiś taki niesamowity czas zupełnie inny niż ten wcześniejszy, jeżeli tak spojrzeć na to NATO z góry i to oczywiście warto się nad tym zastanowić do czego nas to dalej prowadzić, gdzie jeszcze pójdziemy ale, ale za nami naprawdę piękne z jej strony bardzo trudny, bo w trudnych sytuacjach trudnych momentach, a z drugiej strony piękne, jeżeli chodzi o to jak najmniej mówimy o polskim społeczeństwie odpowiedziało na na te tragedie, które są z nami od od 2 lat proszę nadużywać pańskim zdaniem jak te 2 sytuacje, które pan, w których pan wspomniał, zwracając także do pandemii różnią się od siebie w tym w wyzwalaniu w nas potrzeby pomocy innym czy czy jest to właściwy dość podobny mechanizm, który zadziała w każdym człowieku czy też jednak biorąc pod uwagę okoliczności sprawia to, że mamy do czynienia z zupełnie innymi porządkiem oczywiście mamy do czynienia z innymi porządkami do zupełnie inne, jakby formy pomagania zupełnie innych sytuacjach jakiejś mierze nieporównywalnych, ale obie wyzwalają zezwalają właśnie potrzebę pomocy tak pandemia to był ten czas tak blisko nas troski o naszych najbliższych o tych bezbronnych tutaj w najbliższej okolicy osoby starsze chore, gdzie wspólnie staraliśmy się wzajemnie sobie pomóc, zakładając maski szczepiąc się, wspierając właśnie szpitale no tutaj wielkie wielkie wyzwanie dla naszych lekarzy i całego personelu medycznego pielęgniarek prawda wszystkich osób ratowników medycznych staraliśmy się wspierać to było coś takiego z 1 strony nam się wydawało to bardzo bym powiedział obciążającej na pewno takie była, ale jakoś jednak troszkę w tym czasie było rozłożone, a teraz mamy do czynienia z tragedią olbrzymia niewyobrażalna w zasadzie, jeżeli mówimy o wojnie w Ukrainie i ta pomoc musiała urosnąć no geometrycznie trochę, bo bardzo krótkim czasie trafiło do nas bardzo dużo naszych gości z Ukrainy, którym no posadzie staramy się na każdym kroku pomagać i mam wrażenie, że to się dzieje i że robimy to dobrze proszę mnie dobrze zrozumieć, ale myślę, że kolejność tych wyzwań i ich skala była chyba właściwa, czyli najpierw nie wiedzą o sobie wiele, bo takich momentów próby wiele pokoleń po prostu nie miało sprawdziliśmy się wewnątrz kraju jeśli chodzi o okres teraz wychodzimy z pomocną dłonią do do innych i to wcale takie oczywiste nie było nie wiem czy pamięta pan różnego rodzaju badania, które wcale nie wskazywały na taką chęć niesienia pomocy, choć te deklaracje z reguły bywają zdecydowanie wyższe niż niż rzeczywistość później pokazuje, gdyby było odwrotnie miałbym wątpliwości, choć oczywiście nie ma równoległej rzeczywistości, żebyśmy sprawdzili prawda, czyli najpierw wybuch wojny później pandemia to na pewno ta pandemia była chyba takim no jakieś przygotowaniem źle zabrzmi nikt nie nie chcę tak mówić, ale rzeczywiście tak jak pan redaktor wspomniał to taki no tak poznaliśmy siebie byliśmy bliżej siebie zobaczyliśmy, że w ogóle pomaganie, czyli wspomaganie sprawdziliśmy się w tym, a nagle przyszła ta wielka tragedia wojny Ukrainie jeszcze po drodze akurat mojej perspektywy była tragedia i dalej jest granicy polsko-białoruskiej tak tu powiedzmy mniejsza część społeczeństwa, ale akurat ta, w której której blisko, że tak, po której działamy, jakby w obszarze też stanęła na wysokości zadania to był pierwszy taki zryw pomocowy tak dla uchodźców dla dla osób które, które nagle większej liczbie potrzebowały pomocy, bo też pamiętajmy, że wiele organizacji pozarządowych nieustannie udziela takiej pomocy uchodźcom tylko, że nie mieliśmy do czynienia z taką zwiększoną w krótkim czasie liczbą liczba osób, które trzeba pomóc no i to też stopniowo nas jako środowisko akurat KIK-u Warszawskiego również przygotowało do tej pomocy jeszcze większe, jaką jest dzisiejsza tragedia wojny i i potrzeba pomocy uchodźcom z Ukrainy w jaki sposób gdzieś przenikają się te pomocy indywidualnej systemowe bo, bo myślę, że 1 wynika też z drugiej, ale też wielu Polaków odczuwa potrzebę zrobienia czegoś miota się troszeczkę w tej w tym w tym poczuciu i i pytanie czy to już tak energicznie współgra z osobą by rzeczywiście ta pomoc była efektywna czy czy wciąż jeszcze wymaga to zdecydowanej poprawy pańskim zdaniem to znaczy zdecydowanie odpowiedzieliśmy bardzo dobrze jako jako społeczeństwo, ale właśnie w takich odruchach pojedynczy albo właśnie organizacji pozarządowych, ale trochę mniejszych powiedział grupach zdecydowanie i to chyba cały czas kuleje od od początku pandemii również, jakby w takim pomaganiu systemowym tak to znaczy, żeby to było jakoś lepiej skoordynowane pytanie czy to po prostu się tego nie dało zrobić czy jednak gdzieś gdzieś czegoś zabrakło tak mam wrażenie, że tu chodzi o granicę polsko-ukraińską sytuacja również bardzo jest ogromne wzmożenie społecznej bardzo wielu różnych środowisk organizacji grup lokalnych, które się organizują no gdzież pro brakuje jednak takiej pomocy systemowej, która w niektórych elementach pomału się tworzy, ale wydawałoby się jesteśmy jesteśmy już naprawdę długo po rozpoczęciu wojny za chwileczkę będą 2 miesiące jak jak ta tragedia trwa i znajdował się już pewne rzeczy powinny być nie oparte tylko na wzmożeniu takim społecznym prawda aktywności społecznej tylko już ogarnięte przez przez struktury po prostu państwa proszę powiedzieć na czym polega akcja jest Iker jest karta jest akcja zakupu karetek dla Ukrainy dla szpitali ukraińskich takie rzeczy gdzieś siedziały, ale to co my w tej akcji robimy to oczywiście mamy bardzo dobrze zdiagnozowane potrzeby kontakty z konkretnymi lekarzami w krainie tutaj dobre zaplecze po stronie polskiej, żeby te karetki były właściwie przystosowane jakoś do ceny, żeby była dostosowana i pamiętajmy, że zakup takich karetek to nie jest tylko potrzeba momentów frontu wojny gdzie, gdzie karetki po prostu musiały jeździć i wozić rannych tylko niestety Ukraina doznała ogromnych strat po prostu zostały zniszczone szpitale w związku z tym również właśnie zaplecze ratownicze i po prostu trzeba ten system odbudować, żeby on służyć również w tym, gdzie może dzisiaj nie ma już frontu ludziom, ale chorzy są dalej ranni są dalej i po prostu nie stać musimy pomóc uratować kolejne życia, żeby ofiarami tej wojnie nie były osoby nawet niebędąca na froncie tylko po prostu ze względu na to, że nie da się udzielić pomocy, więc chcemy dostarczyć rzeczywiście możliwie dużo zależności od tego ile uda się zabrać środków i kupić karetki najpierw, żeby jeździły w różnych miastach Ukrainy i ratowały ludzkie życie po prostu każda każda każda karetka no to jest to ile uratowanych rzecz tak 1 karetka służy wielu osobom jest inwestycja taka długoterminowa zapytam o to, bo w bardzo często ludzie są zadania owcami lubią mieć poczucie jakiegoś celu przy czym tutaj ta skala pomocy, która jest potrzebna Ukrainie jest właściwie taka bezkresne nie ma nie ma końca biorąc pod uwagę liczbę ofiar liczbę poszkodowanych liczby tych, którzy pomocy takiej specjalistycznej medycznej potrzebują to jest taki czynnik który, który determinuje czy wręcz przeciwnie pańskim zdaniem to jest czynnik, który zdecydowanie powinien powinien determinować i czy nie musimy pamiętać, że to do tego ogromu, który pan powiedział bardzo różnych tragedii, które wydarzyły musimy dołożyć to, że z chwilą zakończenia wojny o jak najszybciej ta tragedia się nie skończy tak czy przed nami jest naprawdę bardzo długi marsz odbudowy Ukrainy wiele traum no trzeba wrócić do przypomnieć sobie prawda jak to było po drugiej wojnie światowej znaczy jak jak wyglądała Europa odbudowywanie jej odbywanie stosunków międzynarodowych alei i ludzkich tak dalej to jest ogrom zadań przed nami czy coś co się wydarzyło i cały czas może jeszcze do niedawna wydawało nam się, że za chwilę może się skończy to już nawet o działaniach wojennych tak, ale to jest coś co będzie nas determinowało, jakby życie Europy nas Polaków na pewno powinna na wiele lat bardzo często organizacje pomocowe decydują się nieść pomoc nawet dużej niezgodzie ze swoim profilem działalności myśli pan, że to jest jakby naturalny naturalna potrzeba chwili która, która właśnie takie takie działania te też determinuje czy jednak powinniśmy to w jaki sposób usystematyzować też każda pomoc jest istotna, ale też próbuje zastanowić nad istotą pomagania nad efektywnością tej pomocy czy ze skalą, jaką mieliśmy teraz do czynienia to oczywiście każde ręce były potrzebne tak każde zaangażowanie i to niema wątpliwości, że tylko dzięki temu udało nam się ogarnąć jakiejś mierze to to ogrom i 2 o około 2,51 000 000 czy 3 nawet mówi się ludzi prawda, którzy uciekli z Ukrainy ze względu na wojnę i tam niesienia pomocy, więc było zadań było bardzo dużo oczywiście czasem trzeba będzie się profesjonalizuje dać i skupiać na konkretnych działaniach wg umiejętności kompetencji poszczególnych organów czy czy organizacji to, tak więc pan wspomniał o tym co dzieje się na granicy białoruskiej czy nie uważa pan, że to jest najlepszy dowód na to jak bardzo wiele zależy od kontekstu w jakim posadzimy daną daną sytuację dane dany problem daną tragedię no niestety tak znaczy to czy my się mierzymy jako kick prowadzimy od października zeszłego roku punkt interwencji kryzysowej na granicy polsko miał przy granicy polsko-białoruskiej, gdzie codziennie cały czas nieustannie nasi wolontariusze dyżurują i udzielają pomocy humanitarnej osobom, które znajdują się w podlaskich lasach jest to pomoc 24 godziny na dobę i to co mamy być ostatni czy mamy do czynienia tamto to mamy do czynienia z ludźmi tak jakby tam spotykamy ludzi kobiety dzieci osoby starsze mężczyzn, ale po prostu jest człowiek i takim samym człowiekiem mamy do czynienia na granicy polsko ukraińskiej przez ludzi, którzy tutaj do nas przyszli dlatego dla nas nie ma różnicy w pomaganiu tak naszym zadaniem też takim chrześcijańskim jest pomaganie drugiego człowieka drugiemu człowiekowi, ponieważ każdemu człowiekowi należy się godne życie od poczęcia do naturalnej śmierci i i żadnych wypadkach prawda śmierć w lesie nie jest godna śmierć pod ostrzałem za życie życie w lesie nie jest godne życie pod ostrzałem niezgodnej tak samo śmierć w lesie niezgodna w pełni sposób śmierć pod po prostu brutalnym terrorem i ostrzałem cywilnych miejsc to też jakiś mierze nad człowiek na taką nie zasłużył w ogóle brak można być zasłużenie na śmierć to jest prawda rzecz, która wszystkich spotka tylko właśnie chodzi o to, żeby to w sposób godny, więc dla nas nie ma nie ma różnicy czy pomagamy tu czwarty narracji przyzna pan też medialnej ta różnica jest wyrysowana i to dość wyraźny no narracji niestety medialny jest, ale nie do końca znajduje dla nich uzasadnienie poza taką narracją polityczną która, która no politycznie każdy może mieć jakiś swój prawda pogląd i ale tak naprawdę stanowisk mamy do czynienia to mamy też do czynienia na granicy polsko białoruskiej z ludźmi, którzy również uciekają przed traumą wojny to, że nawet dzisiaj nie spadają na głowy bomby spadały jeszcze nie tak dawno i żyją w warunkach zupełnie niegodnych i nie należy się dziwić temu, że człowiek chce spot z, żyjąc kilka lat w takich warunkach też zmienić te oblicza swojego życia swoich dzieci tak samo będzie tutaj z Ukrainą to znaczy, gdyby było także, że Ukraina zostałaby przez Rosję najechał na zajęta w pewien sposób to jest też pewien, że przez lata ludzie po prostu byli terroryzowani prawda i po prostu regularnie stamtąd uciekali ci, którzy by się stawiali temu reżimowi, który zapanował, więc to co Ukraina zrobiła i że na razie wydaje się no przy odsunęła ten front trochę prawda nie dała się tutaj najeźdźcy to tylko nam pewien sposób nam jako Polakom czy tutaj w Polsce, która graniczy pewien sposób nie chcę po słowo może pomoże jest nie czy właściwym, ale dała nieco niepokoju dało trochę spokoju nie będzie tylu, jakby wewnętrzny uchodźców w ciągu iluś najbliższych lat mówimy, a uchodźcy, których spotykamy na granicy polsko-białoruskie to są uchodźcy syryjscy uchodźcy z Iraku Kurdystanu z Afganistanu bardzo różnych państw które, gdzie toczyły się wojny bądź dalej się toczą, ale ci ludzie są po prostu prześladowani bądź nie mają żadnych perspektyw na zmiany na poprawę swojego życia, a pamiętajmy też trochę o tym mówią, że te święta zaznaczymy jak każdy człowiek w swoim życiu kiedy, kiedy podejmuje pewne wybory to raczej podejmuje w kierunku poprawy jakości tego życia prawda i każdy ma po prostu do tego prawo tak to jest to jest wrodzone prawo każdego człowieka, żeby żyć godnie i i oto godność walczyć tak i jako akurat kraj cywilizowany czy kontynent cały europejski prawda cywilizacja zachodnia, która tak szczycimy mamy bardzo, że tak duże zobowiązania wobec tych, którzy urodzili się w innych państwach gdzie, gdzie toczy się wojna to kto się to kto gdzie się urodził nie jest jego jak ani zasługą ani winą więc, więc musimy podchodzić do każdego człowieka tak samo jak podchodzimy do siebie zapytam pana jeszcze od formy pomocy klubu inteligencji katolickiej pomocy Ukrainie użyję tego tego ogólnego sformułowania, bo też tak jak powiedziałem wcześniej rozparcelowanie iście państwo te siły na bardzo odległe od siebie fronty proszę powiedzieć kilku ust tych inicjatyw m.in. o szkole dla ukraińskich uczniów o hostelu który, który jest tak jak pan sam powiedział też formą pomocy dla tych, którzy narażają swoje życie na granicy polsko-białoruskie nie tylko polsko ukraińskiej z klub inteligencji katolickiej w Warszawie jest stowarzyszeniem to znaczy jesteśmy taką typową fundacją prawda gdzie, gdzie mamy zespół ludzi, którzy pracują koncentrują się na jakimś konkretnym działaniu jesteśmy stowarzyszeniem osób świeckich katolików chrześcijan i dlatego podejmujemy bardzo różnorakie działania, bo każdy specjalizuje się czy jak widzi siebie trochę innym działaniu tak jak pan redaktor wspomniał 2marca zaraz na początku wojny otworzyliśmy hostel dla uchodźców z Ukrainy nie ukraińskich nie ukraińskich obywateli, ponieważ nasze ustawy nie objęły tych osób pomocą, a takich osób w Ukrainie było bardzo dużo to często byli studenci czy współmałżonkowie, którzy nie mają obywatelstwa ukraińskiego i te osoby miały prawo przebywać u nas około 15 dni dlatego stworzyli hostel interwencyjny 70 miejsc mieliśmy w sumie to dzisiaj przyjęliśmy ponad 600 osób z 34 narodowości różnych i dajemy im takie pełne wyżywienie pełną możliwość tutaj kilka dni po bycia zorganizowania sobie jakiegoś dalszego życia też pomagamy prawnie i psychologicznie transportowo logistyczny no i staramy się im dać wszystko, czego potrzebują często im dajemy podstawowe rzeczy oczywiście higieniczne, bo zdarzało się na początku wojny, zwłaszcza że ludzie do nas przyjeżdżali w ręku 1 właśnie reklamówką czy ze śpiworem, który mieli wszystkie rzeczy to zarzucanie na plecy tak trzeba też wyposażyć plecaki walizki na dalszą podróż, więc to jest taka 1 działalność druga jest takie też pan redaktor wspomniał szkoła ukraińska to jest szkoła stworzona taka może powiedzieć polowa szkoła wiemy też naszych doświadczeń ludzi, z którymi współpracujemy, że we wszystkich obozach na bliskim Wschodzie, gdzie przebywają uchodźcy, jakby kwestia edukacyjna jest jedną z pierwszych rzeczy, które starają się organizacje humanitarne zaopiekować, żeby dzieci, które są ofiarami wojny już musiały opuścić swój kraj nie traciły też nie były dodatkowo jak poszkodowane ze względu na edukację tak na utratę możliwości rozwijania się u dzieci jest to bardzo wrażliwa kwestia tak każdy tydzień miesiąc życia i strata tych możliwości nauki jest czymś poważnym i dlatego pomyślimy też, żeby Warszawie taką szkołę stworzyć i udało się to dosyć krótkim czasie 24 dni postawiliśmy taką szkołę gdzie, który uczy się 270 uczniów re i uczelni ukraińskich, gdzie kadra spełni ukraińska mamy zatrudnione w 33 osoby jest to dzieło wspólne, bo oczywiście też staramy się łączyć razem z fundacją nasz wybór prowadzącą ukraiński dom razem ze stowarzyszeniem przymierza rodzin z polską fundację szkolną to takie 4 organizacje udało się do szkoły postawić przy wsparciu przy wsparciu fundacji są wydać dyrektora, która wspiera działania, bo to jest oczywiście też dosyć kosztowne przedsięwzięcie, bo nauczyciele zatrudnieni dzieci mają pełne wyżywienie budynek trzeba było wynająć wyposażyć go też wszystkie dzieci dostały wyprawki no i chcemy, żeby dokończyli w warunkach ukraińskich na prawie ukraińskim oświatowym rok szkolny tak, żeby mogły dostać świadectwa ukraińskiej to jest szkoła do końca czerwca na razie co będzie dalej to będziemy rozmawiali pod koniec kwietnia pewnie z początkiem maja prowadzimy też już od samego początku takie działania świetlicowe dla dzieci po południki tzw. również przy wsparciu przymierza rodzin fundacji Marii Montessori to 4 szkoły, w których odbywają zajęcia popołudniowe dla dzieci i zajęcia również dla mam, bo to jest bardzo ważne, żeby zaopiekować się tutaj kobietami przede wszystkim które, które przyjechały i dać możliwość wsparcia prawnego psychologicznego zorganizowania się po prostu tutaj tutaj życia od mamy też zespół, który zajmuje się pomocą mieszkalnictwo mieszkań mieszkania ową znajdowania mieszkań była zła, zwłaszcza ważne prawda pierwszym okresie, kiedy najbardziej intensywnie goście z Ukrainy do nas przebywali, więc z zorganizowaliśmy kilkaset różnych miejsc noclegowych dla tych osób i jeszcze 2 takie rzeczy ważne jedno jest pomoc Humanitarna tam do Ukrainy oczywiście, gdzie wozimy też po prostu pomoc konkretne miejsca my bardziej takie miejsca trochę mniejsze tak ale gdzie też to zaprzyjaźnionych sióstr, z którymi współpracujemy, gdzie też zastój jest duża migracja ze wschodniej Ukrainy dużo ludzi prawda jest na zachodniej Ukrainie i tam tam przebywa też te miejsca wesprzeć stan wozimy transporty humanitarne rzeczy tutaj robimy zbiórki no i takim jedną z rzeczy, które rozpoczęliśmy na samym początku jest bardzo wymagającą bardzo delikatna bardzo wrażliwą to jest ewakuacja dzieci i osób dorosłych niepełnosprawnych ze sprzężonymi niepełnosprawnościami i my zajmujemy się ewakuacją ośrodków takich można wiedzieć domów dziecka dużych tylko musimy też w zdaję sprawę, że Ukrainie domy dziecka to są bardzo często ono olbrzymią liczą po kilkaset nawet nieraz osób ewakuowaliśmy w sumie 400 takich dzieci i młodych dorosłych to są osoby ciężko niepełnosprawne ze sprzężonymi niepełnosprawnościami wymagające specjalistycznych transportów no tutaj to jest element, który mówiliśmy na początku naszej rozmowy pierwsze pierwsze 2 takie transporty zorganizowaliśmy zupełnie można samodzielnie i bo nie było jeszcze struktur, które w tym pomagały przy kolejnych szczęśliwie powstały już struktury rządowe komórki, które się zajmują pomocą w organizacji takich transportów rzeczywiście tutaj korzystamy, jakby w związku z tym zasobów mamy łatwiejszy dostęp to straży pożarnej do portowców, którzy pomagają prawda przenoszeniu tych dzieci, bo trzeba je z 1 miejsca pociągu przełożyć to prawda do drugiego potem znaleźć miejsce tutaj na chwilę na mostek, a docelowo znaleźć ośrodek tym też zajmujemy, w którym one będą mogły już być właściwie zaopiekowane i to bardzo trudno takie miejsce znaleźć tutaj również chciałem zaznaczyć, że w tej pomocy zaangażowała się oczywiście pani prezydentowa Agata Duda i z drugiej strony pani prezydentowa Załęska i jest jakaś taka współpraca, gdzie pomagają w ewakuacji tych tych dzieci no to takie były bardzo delikatne wrażliwe kwestie po i wymagają stałej opieki bardzo często intensywnej medycznej w pomaganie to też niezależnie od naszego charakteru skorupy, którą każdy z nas ma, ale nie próbuje się otoczyć w chwili kiedy, kiedy czuł się w jaki sposób zagrożone tutaj zagrożenia żadnego nie ma poza tym, że empatyczni wchodzimy w historię każdego z tych ludzi, których pomocy wymaga i pytanie na ile w stanie jest człowiek przyjąć znam wolontariuszy, którzy jeździli na granicy, którzy kursowali po Polsce rozwożąc Ukraińców do punktów recepcję innych w miastach po kilku takich kursach powiedzieć, że nie dają rady nie dają z powodu emocji, które wylewają się tam samochodzie tej rozpaczy ten nadmiar tragedii też potrafi przytłoczyć tego, który nie jest tragedią dotknięta, który idzie z pomocą tak oczywiście to jest niezwykle ważne, żeby zaopiekować się samym sobą czy wolontariuszami również mamy kilku specjalny zespół do tego profesjonalistów 20 profesjonalistów, którzy dają właśnie wsparcie wolontariuszom tak osobom, które przyjęły rodziny do domów osoby, które właśnie pracują w różnych działaniach które, które prowadzimy, żeby zawsze można było zadzwonić skonsultować się umówić na spotkanie i zrzucić siebie ten ciężar, bo tak jak pan redaktor działu to są bardzo historia często trudne i no tak wymagającej niezwykłej właśnie wrażliwości, ale potem umiejętności też poradzenia sobie, bo my mamy w sobie dużo chęci pomocy dużo wrażliwości, ale potem to tak jak pan redaktor odkłada się nas i musimy z tym poradzić to samo dotyczyło granicy polsko białoruskiej dalej dotyczy też od początku grupa granica i Fundacja ocalenie, który był stworzony zespół pomocy psychologicznej dla wolontariuszy po to, kim się spotykamy tam, w jakich widzimy tragicznych sytuacji tych ludzi, kiedy możemy tylko pomóc w tym lesie pomocą humanitarną butelką wody prawda ciepłym śpiworem opatrzenia jakiś stóp i innych ran, ale nie możemy dużo więcej niestety pomoc w ich tragedii to też było bardzo obciążającej i tutaj przy tym kryzysie przy kryzysie w tej wojnie również tak jak wsparcie bardzo potrzebne i chyba to jest takie ważne dla nas wszystkich, żebyśmy wiedzieli, że to, że musimy sobie dać czas, żeby na nowo zebrać siły jest czymś naturalnym i zgodnie z tą maksymą, że najpierw musimy zabezpieczyć ratownika, żeby mógł skutecznie udzielać się pomocy to musi mieć świadomość tak znaczy nie robić czegoś ponad nasze siły, bo to będzie później anty skuteczne lepiej odetchnąć dać sobie możliwość przewietrzenia jakieś takiego czasu prawda dla siebie i potem będzie mógł znowu wrócić tak jak rozmawialiśmy na początku ta pomoc będzie cały czas potrzebna tak znaczy w różnym wymiarze, ale to jest długi długi marsz przed nami, więc musimy być wszyscy w dobrej kondycji, a nie ma pan takie obawy, że nie chciałbym pewnie pan nasi słuchacze także była trzecia okazja w krótkim czasie do tego by wykazać się Solidarnością empatią my nie będziemy na to gotowi, że wszy emocjonalnie zostaniemy den tym wszystkim wzięci proszę wybaczyć sformułowania, ale myślę, że ono adekwatne do do stanu ducha Polaków w tej chwili, którzy po pierwsze, żyli przez lata strachu w pandemicznym teraz żyją w strachu przed wybuchem wojny, ale emocjonalnie są zaangażowani w Ukrainę tak jakby lata wojna była u nas oczywiście tak to znaczy trochę nie wiemy co przyniesie nam co przyniesie nam życie tak ma naprawdę wrócimy myślami do nie będą jesieni dziewiętnastego roku, kiedy je Szcze w ogóle o tej pandemii w zasadzie była cisza to wydawałoby się, że no tak jest w miarę spokojnie tak mi się wydaje prawda nagle świat przyspieszył nagle zaczęły dziać się tak trudne sytuacje, więc trudno powiedzieć co przyniesie nam świat obyśmy rzeczywiście mieli przed sobą jakąś możliwość chwili oddechu też jako jako świat jako Europa jako Polska tutaj i ale wiemy też, że no z wspieramy też być może żniwo pewnych to ponoć zabrzmi ale, ale różnych naszych zaniedbań mówi jako globalnie jako jako jak ja jako świata tak, bo kwestia wracam do migracji tak czy kwestia migracji jest czymś co nas czeka tak jak kryzys ekologiczny i którym jakoś wydaje się w końcu udało się przebić i zaczynamy myśleć prawda i no to on będzie też swoje przełożenie długofalowo na kwestie migracyjne to czy, nawet jeżeli podejmiemy dzisiaj już powinniśmy podejmować działania na południu świata, żeby tam się były warunki możliwe do życia to i tak przez najbliższe dziesiątki lat emigracja stąd będzie postępowała zmiany klimatyczne takie będą my jako społeczeństwo jako Polska tutaj jako Europa musimy się do tego przygotować tak znaczy nie damy rady się zupełnie od tego odciąć, bo po prostu żyjemy na 1 planecie i świat świat się zmienia naszych oczach myślę, że warto też sobie uświadomić, że tak jak było nie będzie tak, ale też jesteśmy w stanie, jeżeli właśnie przyjmiemy to, że świat się zmienia i będziemy mieli też się w mojej perspektywy jakieś akurat taką, jaką jako katolik tak jako jako chrześcijanie mam perspektywę jeszcze pewnego powiedział z góry wsparcia i i możliwości odniesienia się to zaufania to do to po prostu się być gotowi na te zmiany będzie nam łatwiej przyjąć łatwo sobie z tym czasem zmian radzić tak jak zadałem panu pytanie, bo nie zmieni nie zmieni się skala problemów tutaj u nas w Polsce być może bardzo błahych i tych potrzeb też błahych w stosunku do tego co dzieje się na Wschodzie w tej chwili ale, ale także my sami sobie powinniśmy pomagać to pytanie czy będziemy na to gotowi wybrać coś co kiedyś było gigantycznym problemem teraz zmalało do minimum w obliczu jeszcze większej tragedii, która dzieje się, gdzie indziej, kiedy wrócimy do względnej normalności pytanie czy znów zaczniemy zauważać to co kiedyś było dla nas problemem na naszej ulicy w naszym domu na naszym osiedlu w naszym mieście mam nadzieję, że będziemy to zauważać, ale również zobaczymy, że skala naszych problemów, kiedy którymi się mierzyliśmy właśnie w porównaniu do skali jak urodzisz się mierzymy nie jest zaś znaczy łatwo sobie dzięki temu będziemy radzić z tymi problemami takimi podział bieżącymi może mniej będziemy jakoś nie narzekać może będziemy potrafili przyjąć inaczej swoje jakieś działania sąsiadów nie sąsiadów, ale oczywiście też musimy być wierni swoim ideałom i wierni jak takiemu podejściu bym powiedział do wartości demokratycznych np. o tym chciał powiedzieć tak jakby bo jednak mamy być krajem cywilizowanym kraju właśnie, który potrafi sprostać trudnym wyzwaniom to się da zrobić tylko, jeżeli mamy właściwie poukładane nasze relacje w państwie nasze nasze działania kiedy, ale i za właściwe poukładane one w strukturze światowej, bo nie da się radzić z dużymi problemami samemu tak trzeba to musi być współpraca wielu państw międzynarodowa i wtedy wtedy właściwie odpowiem, więc nie możemy zapominać oczywiście o problemach naszych krajowych, ale też musimy przyłożyć do nich właściwą miarę i tak dziękuję panu bardzo za to świątecznie rozmowy nieco refleksyjną, ale myślę, że sytuacja też czas nie tyle tego wymaga co skłania nas to do takich refleksji tak bardzo dziękuję życzę wszystkim, żebyśmy właśnie potrafili być się wrażliwi na drugiego człowieka, ale również wrażliwi na siebie na swoje potrzeby, a wszystko to, żeby się jakoś mogą zamknąć się no i dążyć do wspólnego dobra tak i to jest chyba niezwykle ważne do rozmowy do dialogu, żebyśmy siebie nawzajem obrzucali mówiąc brzydko jakimiś błotem i i po prostu potrafili nawzajem sobie ufać mimo równi z po to, byśmy i wszystko robili na dla dobra drugiego człowieka to są takie moje życzenia Jakub Kiersnowski klub inteligencji katolickiej z nami kłaniam się panu bardzo serdecznie dziękuję pozdrawiam naszym słuchaczom także dziękujemy za wspólnie spędzony czas mówi to w imieniu swoim także Tomasza Kopki wydawcy tego programu, a także naszych realizatorów Macieja Gorczyńskiego oraz Krzysztofa lewica teraz informacje usłyszę państwa po godzinie siedemnastej Zwiń «

Pomoc ludziom z terenów ogarniętych wojną

AUTOMATYCZNA TRANSKRYPCJA PODCASTU

PODCASTY AUDYCJI: NIEDZIELNY MAGAZYN RADIA TOK FM - PRZEMYSŁAW IWAŃCZYK

POPULARNE

DOSTĘP PREMIUM

SERWIS INFORMACYJNY

Wydanie z godziny 06:00

Najnowsze Podcasty

Dzień dobry!

Dlaczego Polacy nie palą się do protestów?

Freud vs Clausevitz. Dlaczego ludzie zaczęli prowadzić wojny i wciąż to robią? [Ehrenreich]

Rada UE ostatecznie przegłosowała przepisy zakazujące sprzedaży nowych aut spalinowych od 2035 roku. Jak oceniasz te decyzję?

TOK FM

Polecamy

Popularne

GOŚCIE TOK FM

Gazeta.pl

WYBORCZA.PL