Poczucie ewentualności. Dimitrova i Stawiszyński o kłamstwie i konfabulacji

AUTOMATYCZNA TRANSKRYPCJA PODCASTU

dzień dobry sweter Dimitrowa i Tomasz Stawiszyński dzień dobry albo dobry wieczór nie będziemy dzisiaj rozmawiali o łamaniu w ogóle nie będziemy rozmawiali dzisiaj będzie cały odcinek kast psychoterapeutyczne filozoficzny oczywiście nie powiedziałem prawdy, bo będziemy rozmawiali właśnie o łamaniu i pewnych szczególnych odmianach kłamania jak sądzę na nie będzie to odcinek pełen ciszy przeciwnie w Bytowie, bo mnie trochę ten poziom grozy, które trwać jeszcze rynek jak Rozwiń » tam grozy w wielki niepokój pędził, ale wiedziałem, że nie mówię prawdy, kiedy mówiłem to co powiedziałem rozpoczęciu naszego programu za ja chcę tzw. mówiąc szczerze inspiracją do tego tematu było pytanie, które powstało w mojej głowie ono oczywiście w różnych wariantach już się wcześniej pojawiało w odniesieniu do rozmaitych postaci, ale tym razem pojawiło się w kontekście na tej postaci, która nie schodzi z czołówek rozmaitych materiałów medialnych takich czy innych kiedyś mówiło, że nie schodzi z pierwszych stron gazet, ale co to za czasy były dawno temu, że pierwsze strony gazet był jakimś wyznacznikiem trendów dzisiaj to zdecydowanie już nie są pierwsze strony gazet tylko nagłówki w portalach internetowych w mediach społecznościowych w w każdym razie oczywiście o Władimira Władimirowicza Putina chodzi i różne narracje, która wokół tego co się z Ukrainą dzieje on uruchamia on i jego ludzie i liczne opowieści o tym jak to osoby zamieszkałe w Rosji przyjmują w sposób taki stuprocentowy właśnie te oficjalne propagandowe treści, które tam są emitowane w ramach wojny informacyjnej przypomina mi się taka historia, którą zresztą opisałem w jednym z felietonów dla tygodnika powszechnego jakiś czas temu, bo pisze takie felietony raz na 2 tygodnie w tygodniku powszechnym polecam zresztą dzisiaj jak państwo słuchają tego tej naszej rozmowy to właśnie się też ukazał nowy numer tygodnika tam jest mój felieton, ale jakiś czas temu pisałem o takim i ukraińskim restauratorzy i muzyku niższych Carrefour nie, który wystąpił w jednym z programów CNN wcześniej taki post na Instagramie zamieścił, w którym relacjonował swoją rozmowę ojca dziś Misiaka, który mieszka w Kijowie, a jego ojciec mieszka w Rosji no i Misiaka, który zdziwiony był bardzo, że po tych informacjach o inwazji na Ukrainę ojciec w ogóle się do niego nie odzywa nie dzwoni nie pyta co słychać jak się masz synu czy jesteś bezpieczny na końcu sam do tego ojca zadzwonił no i zaczął opowiadać o tym, że tu czołgi jeżdżą ludzie uciekają, że on sam gdzieś tam, chroniąc dziecko wraz z żoną i z tym dzieckiem musiał uciekać, a ten ojciec mówi słuchaj co ty gadasz toż to jest nieprawda wcale tak nie jest w ogóle nie jest dokładnie odwrotnie tam pojechali na specjalną operację rosyjscy żołnierze, żeby was wyzwolić, żeby wam pomóc, żeby właśnie, żebyście byli bezpieczni i w ogóle tak nie jest wcale jak ty mówisz no i nie było żadnej możliwości, żeby przekonać tak właśnie kacu i opowiadał w tym programie co do tego ojca notą z całą pewnością wiedział przepraszam wierzył w to co mówi w tym sensie wierzchowców czy miał subiektywne poczucie, że wie, jaki jest tak naprawdę natomiast co do tego Putina i co do różnych jego bliskich współpracowników albo np. jakieś postaci, które występują w rosyjskich mediach i tą narrację propagandową uskuteczniać ją albo np. co do różnych postaci, które pojawiają się w Polskiej sferze publicznej i właśnie podłączają się pod ten rodzaj opowieści to ja sobie pytanie naprawdę zadaję czy oni to rzeczywiście wierzą czy oni to nie wierzą czy oni kłamią, bo są cyniczni, bo po prostu tak pragmatycznie stosują jedną z narzędzi dezinformacyjnych 3 też oni w jaki sposób rzeczywiście uznają, że to co mówią jest adekwatna tutaj oczywiście można było się przyglądać różnym manifestacją tak go próbować analizować zresztą bardzo wiele osób sobie zadaje pytanie i czy przypuszczam, że też bardzo nam jest trudno myśleć w pewnym sensie tamtą tę drugą perspektywę to znaczy, że właśnie jakoś jesteśmy pozbawieni kontaktu, ale krótko mówiąc albo, parafrazując to co powiedziałeś w gruncie rzeczy to jest pytanie o poziom kontaktu z rzeczywistością to znaczy czy właśnie to jest nim jednak świadoma manipulacja np. intencjonalne działanie oczywiście zawsze to dotyka kwestii skali czy to jest także ktoś w pewnym sensie to jest rozumiem taka twoja wątpliwość czy ktoś, kto wpada w pewnym sensie taką spiralę no staje się takim tą częścią tego co znaczy, że nie da się, że jednak człowiek na pewno skłonność umysłu ma pewną skłonność do tego, że po konstruować sobie, jaki świat, który jest spójny wewnętrznie, nawet jeżeli on jest czy, jeżeli jakieś sygnały z rzeczywistości temu przeczą i czasem wręcz 3 taką stronę właśnie to pójścia w zaparte, czyli właśnie w stronę różnych takich dysfunkcji psychicznych, ale nie o tym rozmawiamy tylko właśnie rozmawiamy mechanizmy, które zresztą jest coś podobnego do tego co jest tematem, który się szczególnie interesuje, czyli właśnie do tego mechanizmu też teorii spiskowych, czyli właśnie tego, że w pewnym sensie system się spóźnia, czyli właśnie w jakimś sensie umysłu zmierza w stronę taką demokratyczną znaczy, czyli nie jakąś polifonii różnych stanowisk głosów tylko, że jest jakaś taka próba centralizowania uspójnienia racji właśnie nie dopuszczania różnych części rzeczywistości to jest też casus fundamentalizmu różnego rodzaju, gdzie jest taka monolit na wizja, ale ja nawet bym chyba nie myślało polifonii czy czy różnych aspektach tylko sądzę, że tutaj chodzi po prostu o to, że faktycznie ten obraz świata w głowie kogoś takiego, kto wpada fundamentalizm albo wpada w teorie spiskowe myślenie spiskowe raczej, bo jest to pewna specyficzna odmiana fundamentalizmu moim zdaniem właśnie no i aby obraz świata kogoś takiego jest właściwie nienaruszalne to znaczy on jest domknięty gotowy ewentualnie można go tylko wzmocnić czy zintensyfikować wchłania każdą krytykę ma metody na to, żeby się z każdą krytyką jakoś uporać i żeby ją ksiądz tak naprawdę swoje rejestry i i to jest jakaś taka charakterystyczna cecha właśnie tej kondycji natomiast tutaj no mamy oczywiście zdefiniowane takie zaburzenia czy takie odmiany zaburzeń, która łączą się kłamstwem czy kłamstwem patologicznym polegają na tym, że człowiek opowiada rzeczy nieprawdziwe mitoman Ania pseudo loggia fantastyka to jest właśnie klasyczny przykład takiego zaburzenia czy takiego takiego zjawiska psychologicznego, które właśnie cechuje się nie ustaną taką potrzebą opowiadania historii, które nie są zgodne z prawną przy czym one zazwyczaj oczywiście polegają na tym, że ktoś opowiada o sobie i na swój temat jakieś niezwykłe zupełnie historia prezentuje przy czym znowu cechą definicyjne tego zaburzenia pseudo loggia fantastyka czy też syndromu syndromu Dell Ricka, bo to Anton Dell BRIC właśnie skądinąd dosyć późno, bo w 18001001. roku opisał to ten syndrom no, więc cechą tutaj istotną jest to, że to nie są urojenia to znaczy, że ten ktoś wie, że kłamie, a zarazem no właśnie zarazem opowiada nieustannie takie historie i przypuszczam, że zachodzi w nim jakiś rodzaj takiego szczególnego stanu czy czyjego jego umysł popada w taki szczególny stan, w którym z 1 strony on wie, że mówi nieprawdę, ale z drugiej strony jakaś jego część też wierzy w to co mówi to jest trudne do scharakteryzowania, ale wydaje mi się, że bardzo wielu przypadkach właśnie na czymś takim to to polega zresztą obcą ideologię fantastyka też bardzo ciekawie pisze Herman James Hillman Dessau, skąd i w ogóle się przygląda ma taką serię esejów, w których przygląda się różnym różnym syndrom czy różnym właśnie tzw. zaburzeniom psychicznym jest świetny esej o masturbacji np. jego też narcyzm różne są różne są są o panice czy o atakach paniki lęku, ale jest właśnie taki takich kilka fragmentów obcą ideologię fantastyka, gdzie też mówi o pewnej fantazji i innego życia czy też fantazji właśnie różnych różnorakich żyć różnorakich ścieżek którymi mogą lasy przebiegać, ale tu jest jakiś rodzaj takiego specyficznego zakłócenia na poczucie rzeczywistości mam wrażenie ja nie wiem czy te wszystkie rzeczy, które wymieniłeś są leczone pewnie są jakimś kontinuum, ale trochę wydaje mi się, że różnych wątków zjawisk dotyczą, bo to, o czym teraz powiedziałeś to jest jednak właśnie o pozostawaniu jakiegoś rodzaju kontakcie z rzeczywistością na poważnie to nie jest urojenie to nie jest takie popadnie cięcie odłączenie od tej rzeczywistości tylko znowu rośnie to jest pytanie Oscara, ale myśląc trochę innym językiem od innej strony, bo oczywiście, kiedy rozmawiamy o tym bardzo abstrakcyjnie ani na konkretnym przykładzie to to wtedy bardzo trudno jakiś rodzaj uogólnienia, ale we mnie pojawia się pytanie dotyczące tego, jaką funkcję też to spełnia to znaczy, że można oczywiście tak trochę się do zdystansowania się uśmiechać do tego, ale to może w pewnym sensie być bardzo istotnym mechanizmem obronnym zresztą właśnie znowu pytanie i jak w jaki sposób w jaki funkcji itd. ale wszyscy w mniejszym lub większym stopniu mamy jakiś wymiar prawdopodobnie takiego doświadczenia może nie takiego, jakie ty opisały dokładnie, ale takiego, że w gruncie rzeczy wszyscy dążymy w stronę jakichś samo zakłamanie różnych iluzji wytwarzania sobie pewnej rzeczywistości, która do końca taką żyć z tak przystające do tej rzeczywistości, jeżeli nie wchodźmy w kwestii dyskusji o tym co istnieje obiektywnie, ale czy jeśli już takie wspólnego gruntu, że od tego odbiega i idei tutaj wydaje mi się, że ten to od czego zaczęły, czyli kwestia Putina to jest trochę jednak co innego znaczy, że właściwie to pytanie o cały taki kontekst, który w pewnym sensie umożliwia 3 czy nawet napędza czy zasila jakąś alternatywną rzeczywistość, której można być np. alternatywną rzeczywistość skali Państwowej, czyli najkrócej mówiąc na czym czym się karmi jak funkcjonuje np. dyktatura jak funkcjonują systemy autorytarne, czyli na dziś jest też coś takiego żona nie żyjesz pewnego dnia czy żyjesz w jakimś sensie w jakim rozdwojenia, ale zarazem no i pyta rzeczywiście traci do czystej staje się realnością to znaczy, gdy faktycznie to co jest doświadczeniem tego mężczyzny, który pisałeś jego kontaktu z ojcem jest o przebywaniu 2 alternatywnych światach tak no to jest cenne rozróżnienie, bo tutaj czas rzeczywiście te rozróżnienia wprowadzić, bo bo w jaki sposób faktycznie pomieszały mi się te po czy ja pomieszał trochę porządki na początku jest wszakże to jedno pytanie, które spaja tę różne przykłady, o których tutaj mówimy, bo pomimo tego, że niewątpliwie kłamstwo rosyjskie jest kłamstwem systemowy jest kłamstwem używanym bardzo cynicznie pragmatycznie jest kłamstwem zinstytucjonalizowany i mającym też taki ściśle praktyczny wymiar no to jednak faktycznie pytanie czy ten, kto tym się posługuje w pewnym momencie zaczyna przyjmować tę narrację na zasadzie różnych procesów racjonalizacji też, które przecież występują w umyśle zaczyna sam uznawać, że to co głosi jest zgodne z prawdą no jest jest pytaniem, które nie jest nowe powiedziałby mi się pojawia wielokrotnie w przypadku i kwestii rosyjskich różnorakich w ogóle kwestii ideologii ustroju totalitarnego et Cetera czy pytanie czy ludzie, którzy funkcjonują tego typu reżimie i zachowują się tak jakby przyjmowali pewne opowieści pewne narracje czy oni to naprawdę wierzą czy oni stosują wyłącznie mimikra jest pytaniem zadawanym wielokrotnie i żywym cały czas go Hetmana do tak mam to jest jeszcze coś innego, bo Hetman już jest właśnie bardzo świadoma strategia stosowana pojęcie rodem z kultury islamu, które o, którym pisze Miłosz zniewolony myślę opowiadając, że właśnie pewna grupa intelektualistów funkcjonujących w reżimie komunistycznym bardzo świadomie no Hetman w kulturze islamu to jest po prostu postawach czy też, jakby rodzaj postawy, która usprawiedliwia to, że muzułmanin może udawać nie muzułmanin w sytuacji, kiedy jego życie jest zagrożone, kiedy jest jak w takich warunkach, która na które, które stanowią środy by na zagrożenia niebezpieczeństwa no i tutaj adaptowane przez Miłosza to pojęcie do funkcjonowania w systemie komunistycznym miało być właśnie rodzajem postawy, która polegała na tym, że ktoś w warstwie zewnętrznej zgłasza akces do ustroju jest aktywnym głosicielem np. jakich ideologicznych przekonań not słowem funkcjonuje i udaje kogoś, kto jest, kto jest zaangażowany ktoś to wszystko wierzę, ale zewnętrznie zachowuje wolności wewnętrznie jest od tego daleki, czyli właśnie przyjmuje środa takiej takiej postawy, która w, która polega na na kłamstwie po prostu ale, ale świadomymi w pewnym celu czynione trochę mi się skojarzyło to, o czym teraz mówisz z tez z innego rejestru, ale jakoś od początku tejże mówił mi się nasuwa skojarzenie z niegdysiejszą słynną wypowiedzią Donalda ram z FRD 100 trochę jeszcze niema wyjaśnienia tak naprawdę, którędy to jest skojarzenia moje idą, ale nie zacytuję bezpośrednio potem było nie to jest czysty ciekawe na różne sposoby też analizowana wypowiedział mamy znane wiadomy rzeczy, o których wiemy, że wiemy wiemy również istnieją znane niewiadome innymi słowy wiemy, że są pewne rzeczy, których nie wiemy, ale są również nieznane niewiadome takie, o których nie wiemy, że ich Niewiem trochę wydaje mi wszystko prawda efekt krążymy trochę w tym rejestrze to znaczy, że i tutaj jest ilość zmiennych to znaczy, że właściwie trochę w pewnym sensie zadajesz pytanie o to ile jest możliwe to, żeby jakiś sposób zachować 2 kiedy, kiedy rejestry właśnie takiego czegoś co jest wystawiane na zewnątrz pokazywane co jest z tą prawdą noszono w środku jest czymś co zaczyna się jakoś uspójnienie to znaczy, że nie da się w pewnym sensie funkcjonować w szczepieniu, chociaż zdarza się bardzo często to też jest coś co spełnia jakąś funkcję ochronną, że czasem funkcjonujemy właśnie rozszczepieniu dlatego, że to czemu służy to znaczy na nie mówię tylko negatywnych zjawiskach, ale też czasem funkcjonujemy w taki sposób właśnie, dlatego że pewnych rzeczy nie da się połączyć to znaczy, że dla dobra ja tej sprawy czasem rozszczepia mam tak, że np. nie wiem jest jesteśmy w jakiejś nie wiem na dramatycznej sytuacji tak dalej i musimy dostosować jakieś okoliczności, które wymuszają na przyjęcie powiedzmy, że jakiś nie wiem po prostu zaprzeczenie jakiemuś własnemu stanowi chociażby związek z największym skrócie taki opis i wracając do Putina, bo to jest czy kilka warstw 1 jest taka, że kierujemy uwagę bezpośrednio na osoby jej umysłu itd. ale w gruncie rzeczy, żeby też też coś bardzo systemowego znaczy na ile na poziomie zbiór zbiorowym człowiek jest w stanie właśnie nadać pochłonąć jakiegoś rodzaju narracji, czyli ulega jakiejś takiej zbiorowej iluzji czy właśnie za fałszowaniu to jest zawsze pytanie, które dotyczy wszystkich zjawisk, które jakiś sposób są dla nas takie rzeczy, kiedy stajemy w rozumieniu zatem pytanie jak to jest możliwe, że coś się wydarzyło tak, że np. nie było na to reakcja był jakiś rodzaj zgody i było, że to nam się wydaje absurdalne wydaje się, że z tym rodzajem zdziwienia w pewnym sensie zadajesz pytanie Putina co do Putina to raczej chyba nie ma wątpliwości, że on to wszystko nie wierzy co gada, chyba że jest skrajnie opętany swoją ideologią co oczywiście jest też możliwa nie jest ileż składowych tej ideologii, które zostały już dobrze opisane i która jakoś pozwalają jak się wydaje rozumieć to co ten człowiek robi jakość odtwarzacz czy tak konstruować sobie rozmaite jego motywacje, chociaż wciąż on jednak pod wieloma względami pozostaje nieodgadniony dlatego wszyscy się zastanawiają co dalej zrobi to na co go stać i o co tak naprawdę chodzi m.in. dlatego że właśnie do końca nie wiemy czy on to wszystko naprawdę wierzy czy czy on jest tylko skrajnie cynicznym pragmatykiem psychopatą, a psychopaty to jest w każdym z tych przypadków, ale na ale, ale właśnie to nie jest jasne natomiast przypominam, że taki fragment z książki bardzo dobrej Rosji Pitera po randce trwają rodzi wnosi ci, gdzie używa takiej kategorii ulotki, czyli takiego uśmieszki charakterystycznego, który jego zdaniem właśnie jest taką cechą dystynktywną rosyjskiego społeczeństwa tam wszyscy zachowują się tak jakby właśnie wszystko przyjmowali wierzyli w to całą oficjalną propagandę, jakby kupowali tą narrację, która jest narracją oficjalną, ale jak się do siebie odnoszą i rozmawiają ze sobą na ten temat no co się tak charakterystycznie uśmiechają takim uśmieszkiem delikatnym to jest bardzo subtelny taki uśmieszek ten uśmieszek zdaniem pomarańczowa właśnie takim rodzajem relatywizacji tej całej przejeżdżał ujęcia w cudzysłów pewne dane wzięcia cudzysłów takiego sygnału takiego mrugnięcia okiem, że to, że jednak my tego wszystkiego tak do końca poważnie nie bierzemy, chociaż znowu pewnie są takie przypadki to jest przez casus z tych słynnych rozmów Teresy Torańskiej oni, ale w ogóle różnych rozmów z takimi dygnitarza mi ustroju komunistycznego i świadectw na temat tego co myśleli sobie dygnitarze ustroju nazistowskiego noże ci ludzie rzeczywiście opowiadali, zwłaszcza to dotyczy tych rozmówców Torańskiej, że oni faktycznie byli bardzo głęboko do tego wszystkiego przekonani to znaczy, że oni funkcjonowali też w dużym stopniu zaprzeczeniu nawet w czasach stalinizmu, kiedy był terror, kiedy było wiadomo czy można było w każdym razie mieć wiedzę na temat tego co dzieje się w łagrach i jakiego rodzaju policji, aby tam mamy przemoc też była przemocą stosowaną instytucjonalnie nie był to zbrodniczy system po prostu, a i to nie jest także dowiedzieliśmy się o tym w osiemdziesiątym dziewiątym roku tylko już znacznie znacznie wcześniej było to wiadomo jednocześnie była w tych ludziach jakaś głęboka wiara i stosowały stosowali oni czy też ich umysłach dokonywały się pewne mechanizmy polegające na tym, że oni zakłamywanie sobie tą realną realną, a po rzeczy realną rzeczywistość Nora realną twarz tego systemu Hey i właśnie wprowadzali siebie samych jakiś taki dziwny stan pomiędzy to znaczy niby coś w nich wiedziało, ale jednocześnie, ale jednocześnie tego wiedzieć nie chcieli działali tak jakby tego nie było ale, ale coś nie dawało spokoju wyższe od tego typu stan mi chodzi o pro, zachowując wszelkie proporcje oczywiście tak na marginesie uwagę czy nie jest tak, że to jest coś chcemy wszyscy nader często robimy no na pewno przedstawiciel wierzą wierzący psychoanalityk na pewno tak powiedział, ale pewnie nie tylko wierzący wskazali tego, bo tutaj akurat neuro naukowiec, że prawdopodobnie z nim zgodził, że ludzki umysł jest umysłem, który nieustannie sam siebie wyprowadza w pole właśnie, w którym współistnieją równolegle różne wykluczające się dane i z powodzeniem mogą one funkcjonować na to jest mnóstwo przykładów, że na razie ludzie zachowują się w sposób zagadkowy to znaczy wyznają też przyznają się do uznawania pewnych przekonań, a przed zachowują się zupełnie inaczej nie dlatego, że to jest jakiś rodzaj właśnie cynizmu, dlatego że że tej sprzeczności, jakby sami nie nie dostrzegają czy jakoś nauczyli się i ją ignorować, ale przygotowane to specjalnie pewien cytat nam okoliczność tej rozmowy uważam, że to jest jedna z najbardziej przenikliwych jeden z najbardziej przenikliwych opisów pewnego mechanizmu psychologicznego, który który, o którym też w poniekąd trochę rozmawiamy tutaj będę czytał fragment jednej z największych niewątpliwie powieści XX-wiecznej, czyli człowieka bez właściwości Roberta Musila w przekładzie Krzysztofa Radziwiłła Kazimierza Runowski go 1 Zelt sir ne i ten fragment brzmi tak, jeżeli chce się przejść pomyślnie przez otwarte drzwi co trzeba wziąć pod uwagę fakt, że mają one stałą futrynę ta zasada, której stary profesor zawsze trzymał wynika po prostu z poczucia rzeczywistości nie da się ukryć to już tutaj moje strącenie no tak faktycznie to jest właśnie poczucie rzeczywistości chce się przejść przez otwarte drzwi trzeba wziąć pod uwagę fakt, że mają one stałą futrynę wracam do lektury jeśli wszakże takie poczucie istnieje, a nikt nie może wątpić, że ma na swoją rację bytu to musi również istnieć coś co można nazwać poczuciem ewentualności, kto je ma nie mówi np. nigdy to czytam to się stało stanie albo musi się stać, a jedynie zakłada, że coś mogłoby miałoby albo musiałoby się stać a kiedy się takiemu człowiekowi, o czym mówi, że to taki jest jak jest wtedy myśli sobie, że prawdopodobnie mogłoby być również inaczej w ten sposób poczucie ewentualności dałoby się po prostu zdefiniować jako zdolność do uwzględnienia wszystkiego co równie dobrze mogłoby się zdarzyć oraz do nieuznawania za ważniejsze tego co jest od tego, czego nie ma widzimy, że wyniki takiego twórczego uzdolnienia mogą być godne uwagi niestety często ujawniają, że to co ludzi wprawia w zachwyt okazuje się marnym blichtrem, a to, czego zabraniają jest dozwolone lub też zarówno jedno jak i drugie zgoła obojętne ludzie mający poczucie ewentualności żyją jak to się mówi otoczeni delikatną pajęczyną utkaną z ułudy wyobraźni marzeń i trybów warunkowych u dzieci, które zdradzają takie skłonności wypalenia się radykalnie, a dorosłych, którzy posiadają nazywa się wobec dzieci fantasta ami marzyciela ami słabeuszami lub wiedzący wszystko lepiej krytyka ta mi, jeżeli chcę się tych głupców pochwalić nazywa się ich również idealistami, ale w ten sposób określa się jedynie ich słabszą odmianę, która nie rozumie rzeczywistości albo jej melancholijnie unika to znaczy tych, których brak poczucia rzeczywistości stanowi prawdziwe kalectwo to co nazywamy ewentualnością obejmuje wszakże nie tylko marzenia chorych nerwowo osób, ale również niezniszczone jeszcze zamiary Boga jakieś możliwe przeżycie lub możliwa prawda nie równają się rzeczywistemu przeżyciu lub rzeczywistej prawdzie minus wartość rzeczywistego istnienia, ale mają w sobie przynajmniej w mniemaniu swych zwolenników coś boskiego ogień polot wolę twórczą świadomy utopił zoom, który nie lęka się rzeczywistości, ale traktuje ją jako zadanie do spełnienia i odkrycie do dokonania zresztą nasza ziemia nie jest jeszcze wcale tak leciwa chyba nigdy nie była dotąd naprawdę brzemienna jeśli chce się w łatwy sposób odróżnić ludzi o poczuciu rzeczywistości od tych o poczuciu ewentualności wystarczy pomyśleć o pewnej określonej sumy pieniędzy wszystkie w ogóle możliwości zawarte np. w kwocie 1000 Marek tkwią w niej oczywiście niezależnie od tego czy się ją posiada czy nie tu moje strącenie, kto Kanta czytał ten rozpoznaje pewne nawiązania fakt, że pan ja lub pan ty ją posiada tak samo nie może jej nic dodać jak jakiejś róży czy kobiecie, ale tylko głupiec wsadza pieniądze do pończochy twierdzą ludzie o poczuciu rzeczywistości dzielny człowiek nimi operuje nawet urodzie kobiety ten, kto ją posiada bezsprzecznie coś dodaje albo ujmuje rzeczywistość stwarza możliwości nic nie byłoby bardziej błędne niż temu przeczyć, ale w sumie czy przeciętnie są to zawsze te same możliwości, które się powtarzają aż do chwili, kiedy przyjdzie człowiek, dla którego rzecz rzeczywista nie oznacza więcej niż pomyślała on dopiero nadaje nowym możliwościom ich sens i cel, budząc do życia no właśnie w z tego całego fragmentu mogły jeszcze za długo czytać bo, bo jest to rozległy opis, gdzie dostarczyć nam materiału na seminarium rozłamu no bez przesady ten 1 wątek wydaje się najistotniejsze Otóż to, że ktoś o poczuciu ewentualności nie traktuje wcale tego co jest jako stojącego wyżej od tego co mogłoby tylko być i zawsze myśląc o tym co jest rozważa równolegle rozmaite warianty no i co co jest prawdopodobne jest dla niego równie rzeczywiste jak to co już zrealizowane czy to co coś się się rzeczywiście wydarzyło to jest trochę kwintesencja mam wrażenie tego, o czym rozmawiamy, bo zarówno w tych wariantach pseudo Logi fantastyki, jaki w tych różnych właśnie ideologicznych uwiedzenia ach, jaki już w różnych formach takiego przekonywania samego siebie do różnych spraw mamy właśnie to w grze to poczucie ewentualności to znaczy uznawanie za rzeczywiste czegoś co wydaje nam się, że mogłoby faktycznie istnieć skoro jeszcze nawiązały do Kanty to jednak w trakcie tego wywodu cały czas sobą natężenie krytyki dowodu onkologicznego istnienia Boga, ale to rzeczywiście zostawmy sobie na inne wątek pomyślałam o warunkach możliwości powstawania tego wszystkiego, o czym mówi właśnie i że przekładając to bardziej na to co bieżącej to co obserwujemy to analizujemy na ten przykład w czasie poprzez posłużyły to zastanawiam się, jakie warunki możliwości są też jak i jaka jest baza jak jest grunt potrzebny do tego, żeby w pewnym sensie takie tendencje w określonych momentach w określonych w społeczeństwach określonych grupach w określonym czasie się nasilały czy właśnie rozpuszcza całe to mi się wydaje szczególnie jakoś pociągająca zwróciło moją uwagę wcześniej to, że powiedziałeś nie ma tutaj się otworzyło dużo wątków, ale zwrócił moją uwagę, że powiedziałeś może już mylę, ale z przekonaniem, że na pewno Putin jest bardzo cyniczne, a później wiedział, że jednak tego nie wiem powiedziałem, że jest psychopatą na pewno, a co do tego jest cyniczny czy nie najpierw powiedział coś rodzaju, że tak, że tak, ale no właśnie, że tutaj konformizm, że ludzie rzeczywiście zastanawiając cały czas to jest taka czysta pragmatyka czysty cynizm czy on to rzeczywiście wierzy że, że cały czas jest taki rodzaj niepewności co do tego z całą pewnością, chociaż teraz mam dużo wątpliwości co za okres 2 mecze jest także tym pewna skłonność czy potrzeba uspójnienie tak jak mówił wcześniej jest oczywiście w różnych funkcjach, ale czym jest charakterystyczne jest to, że należy ona posiada tak jak powiedziałem o tym, że pewne rzeczy mają skłonność do wchłaniania wszystkiego to ona też posiada pewien pewną ograniczoną to znaczy pewien potencjał wywrotowy w takim sensie, że myśląc o myśleniu czy stanie umysłu, który jest taki właśnie totalitarny czy autorytarny to jest jakaś potężna skłonność do tego żeli, żeby eliminować wszelkie głosy, które sprzeciwu wszelkie głosy, które zaburzają pewną wizję wszelkie wtargnięcia rzeczywistości, które wracają do góry nogami ten rodzaj jakiegoś spójnego systemu, który został wytworzony w tym sensie to jest stan, który nie może trwać wiecznie to znaczy to nie jest stan, który daje się utrzymać to jest coś co też zjada swój własny ogon w pewnym sensie i i tutaj we mnie cały czas jest to pytanie, że wydaje się, że rzeczywiście funkcjonujemy czasach, które bardzo temu sprzyjają pewnie czynników, które powodują, że tak jest jest multum ich teraz nie będę nawet próbowała wymieniać, chociaż pewnie też nie nie dałabym rady, ale ani o jakaś taka zdolność do pewności która, która musi siebie w ten sposób karmić, która musi się w ten sposób utwierdzać jest czymś co na pewno jest skazane na zguby z 1 strony to znaczy, że dziś to musi mieć swoje granice, ale zastanawiam się, dlaczego co powoduje, że nie jesteśmy w stanie jakoś pomieścić w sobie właśnie tej wielości perspektyw czy tego tych alternatywnych głosów czy jakichś elementów rzeczywistości, które mają potencjał burzenia czegoś, a jednocześnie, które do nas nie niszczyły i to jest w ogóle pytanie trochę z pewnego punktu widzenia Gniewosz zdolność do utrzymywania czegoś co jest demokratyczne w nas, ale też w sensie myślenia w ogóle a, ale też myślę o tym jak bardzo się to ma do wątków, które bardzo często tutaj poruszane, czyli do, a w kwestii poruszanie się jakimś wspólnym świecie to znaczy świeci, w którym jest jakaś wspólna rzeczywistość czy common Sense tzw. znaczy jakiś rodzaj zgody co do tego, że i jakaś te coś coś na Polski często tłumaczy zdroworozsądkowy ogląd rzeczywistości istnieje, bo właśnie coś takiego się dzieje, że w gruncie rzeczy funkcjonujemy w realiach, które bardzo umożliwiają to, żeby odbudowywać się świata, których te uzgodnione rzeczywistości czy ten Mień czy to negocjowane rzeczywistości nie są aż tak bardzo dostępnej, w których możemy się od nich odgradzać to wszystko prawda albo inie bardzo dziękujemy za to spotkanie Bartosz Dąbrowski oczywiście wydaje audycja dziękujemy do usłyszenia do usłyszenia podcast psychoterapeutyczno filozoficzny tylko na tokfm PL z naszej aplikacji mobilnej kolejny odcinek w środę po dziewiętnastej wdzięczność Zwiń «

Poczucie ewentualności. Dimitrova i Stawiszyński o kłamstwie i konfabulacji

AUTOMATYCZNA TRANSKRYPCJA PODCASTU

PODCASTY AUDYCJI: NASZE WEWNĘTRZNE KONFLIKTY

POSŁUCHAJ RÓWNIEŻ

DOSTĘP PREMIUM

SERWIS INFORMACYJNY

Wydanie z godziny 16:00

Najnowsze Podcasty

Trzy hipotezy o dronach w Moskwie: "Wszystkie fatalne dla Kremla"

Walka o światowy traktat (anty)plastikowy - paryskie starcie

Byli na terenie Polski i prosili o pomoc. "Polska po drugiej stronie płotu"

Oliwa z oliwek jest najdroższa od ponad 25 lat - a co z cenami innych olejów spożywczych?

TOK FM

Polecamy

Popularne

GOŚCIE TOK FM

Gazeta.pl

WYBORCZA.PL