Festiwal w Cannes. Kto wygra, kto trafi w nastrój?

AUTOMATYCZNA TRANSKRYPCJA PODCASTU

kultura na weekend w kolejnym odcinku kultury na weekend wita państwa Bartek Chaciński i łączymy się z siedemdziesiątą piątą edycją festiwalu filmowego w Cannes, gdzie przebywa nasz korespondent, czyli Janusz Wróblewski halo halo witam Bartku witam państwa dzień dobry festiwal powoli dobiega końca ta 705 długo oczekiwana post pandemiczna edycja powiedz może czy widać słychać czuć jakieś ślady pandemii i i czy czymś ten festiwal od początku się odróżniał jeśli chodzi Rozwiń » o atmosferę no tak po re w porównaniu z tym co było rok temu, gdzie festiwal odbywał się w takich warunkach no bardzo trudnych ograniczenia były bardzo duże i wszyscy czuli obecność tej pandemii tak tutaj jak za czarodziejską różdżką wszystko zniknęło w zasadzie od pierwszego dnia trwania festiwalu nie pojawia się zagrożenie nie pojawia się myśl o zagrożeniu, chociaż niektórzy uczestnicy jest całkiem niemało noszą tutaj maseczki z własnej nieprzymuszonej woli, ale nie wpływa to żaden sposób ani na opóźnienia pokazów ani na obostrzenia, których nie ma ani na atmosferę, która jest zgoła odmienna niż tak jak mówię przywykliśmy do czasów pandemicznych zabawa trwa ne wszystko tutaj odbywa się jak najlepszym porządku i tylko taką pamiątką po pandemii są zapowiedzi przygotowane na wszelki wypadek, ale organizatorzy już tego nie zlikwidowali i że w czasie projekcji prosimy założyć maseczki i nie ich nie zajmować, ale jak wiadomo my we Francji pandemia została kwestia oficjalnie tak jak w Polsce uznana za nieistniejącą w związku z tym ta prośba już też jest nie respektowana i kto chce to zakłada, kto nie chce miarą tego większość tego nie właśnie luz w kinach w takim razie kreacje na czerwonym dywanie, bo to wszyscy widzimy w serwisach ze zdjęciami twoje relacje oczywiście też czytamy na bieżąco w serwisie polityka PL powiedz jak miał tak najogólniej powiedzieć jak jak kino autorskie przeżyło tę hibernacji dwuletnią, jaki obraz na względną hibernacji oczywiście wiemy, że rzecz, że coś działo, ale ale w jakim w, jakiej kondycji to kino zostaliśmy w tym roku w Cannes do to jest wyjątkowo udana impreza wyjątkowo ambitny program tutaj za los został nam za serwowane i to jakby obu stron pytasz kino autorskie, ale też kino komercyjne zostało tutaj jak już w swojej najlepszej formie zaprezentowane w kinie autorskim nie da się wyróżnić 1 trendu, bo każdy zaproszony tutaj gości to jest wielki twórca, który ciągnie za sobą swój rodzaj kina swoją estetykę ten rodzaj wypowiedzi właśnie, dla której mówimy, że jest to kino autorskie, więc czy to będzie dzień gra Jerzy Skolimowski będą klony czy Krystian łączu każdy z nich tworzy zupełnie inne kino, ale te filmy, które oni nie tylko oni tutaj pokazują są naprawdę bardzo bardzo wysokim poziomie i to kino bardzo się również podoba im pytanie tylko jest jedno czy te filmy, które są tutaj pokazywane trafiają nastrój ludzi czy odbijają potrzebę spotkania się akurat takim filmami taką wypowiedzią o program tegorocznego festiwalu został, jakby szczególnie przygotowany właśnie pod kątem odpowiedzi na bardzo ważna pytania, które wszyscy sobie teraz zadania i to nie tylko chodzi o wojnę na Ukrainie my, która tutaj cały czas ciąży waży, do której się wiele wiele projekcji odnosi, ale też pytania natury egzystencjalnej społecznej politycznej jak w ogóle urządzić świat na nowo, jakimi wartościami powinniśmy kierować co jest problemem w danym kraju w danym regionie co co najbardziej, jakby waży i żeby tutaj nie mówić rzeczy ogólnikowych, a przejść do konkretów na to kiedy obie spojrzy się na taki film RMN to jest tytuł tego filmu Krystiana mówił z produktu wyprodukowanego w Rumunii test, który w, jakim sensie opisuje całą sytuację Europy Środkowo-Wschodniej, czyli tej, w której my żyjemy to jest, który opowiada o demonach przeszłości w postaci historii, która zawsze tutaj w każdym regionie ciąży najbardziej, ale dostało w tym śmie ujęte w taki bardzo interesujący sposób, ponieważ każda każdy z bohaterów tego filmu pochodzi, jakby z innego regionu narodowościowego etnicznego tam się spotykają ne rumuńscy Węgrzy rumuńscy Niemcy mówi się o Cyganach i jest następnie takie zderzenie tożsamościowe na na na jak w takim eset przygranicznym terenie to jak napięcie które, które powoduje zderzenie tych kultur tradycji tożsamości zupełnie innych na, jakby zostaje w tym filmie bardzo silnie podkreślane i pokazane ciekawy film, w którym my problemy również emigracji spotykają się na ekranie i bardzo bardzo wyrazisty sposób zostaje, jakby by krzyczano i pokazany problem i nie niemożności identyfikacji w w tak takiej styczniu w kierunku takiego nacjonalizmu i np. typowo węgierskiego czy też polskiego, gdzie szliśmy chcielibyśmy tworzyć jednowymiarowy jednak liczny naród tego już w dzisiejszym świecie nie uda o tym o tym np. ten sił to mnie uspokoiły bardzo Januszu, bo to znaczy, że wiemy pamiętam pamiętam, że kino rumuńskie i przed pandemią było bardzo mocnej w Cannes zawsze zawsze miał dobrą reprezentację, więc wracamy do tego stałego do przerwanej właśnie opowieści o kinie, ale powiedz jak my Polacy odnaleźli w tej jak mówi w tej aktualnej sytuacji w tej też w tej emocji roku 2022 z filmami kręconymi zapewne nieco wcześniej my mamy mocną polską reprezentację w tym roku w Cannes oczywiście no właśnie pewnie powinienem to Polaków od polskich twórców zacząć oczywiście wszyscy tutaj czekaliśmy bardzo mocno na premiera nowego Jerzego Skolimowskiego i bio, a i to jest ogromna niespodzianka to jest 1 jedno z najważniejszych osiągnięć w polskiego reżysera był odmienny w w z estetyce w stosunku tego co było do tej pory u niego, chociaż miał kilka okresów kilka sposobów wyrażania własnego świata to ten film być może najbardziej nawiązuje do do 11 sekund, bo też jak składa takich epizodów szybko montowanych ze świata widzianego z różnych punktów widzenia, ale takim bohaterem filmu jest osiołek, który reprezentuje Duce człowieka zagubionego we współczesnym świecie próbującego się odnaleźć w nowszy w rzeczywistości, która jest przeciwko niemu sam sam Skolimowski opowiada film o drodze, na którą przechodzi to zwierzę osiołek od cyrku do rzeźni, czyli od, jakby można powiedzieć symbolicznie na momentu narodzin do śmierci każdy z nas ten ten cechy sposób egzystencji poznaje smakuje, a w tym przypadku mamy do czynienia z taką tragedią, a pokazującą bezsilność zwierzęcia na i tak jak mówię również w duszy człowieka, która się pod zwierzęciem kryje na wszystko co spotyka nas drodze bardzo przejmujący egzystencjalne firm, które tej bardzo podobał, więc myślę, że Jerzy Skolimowski nie wyjedzie Scan bez nagród nie wiemy tylko jakie to będą natomiast w tym konkursie serca Ryga ne z swój trzeci film fabularny pokazała Agnieszka Smoczyńska premiera w jej jej filmu bliźniaczki i odbyła się wczoraj i inne to również był bardzo udany sensy z pierwszych recenzji, które już się ukazały wynika, że się podoba w świecie anglosaskim ale, ale są jednak pewne tutaj zastrzeżenia do tego filmu to jest historia 2 czarnoskórych i nielegalnym imigrantem, który trafiają do do do Wielkiej Brytanii tam postanawiają milczeć nie odzywać się do do nikogo w zasadzie również swych rodziców do do rówieśników i przez ten bardzo długi czas od 3 wczesnej młodości tworzą swój własny język, którym porozumiewają tylko ze sobą to jest taka historia alienacja jednocześnie choroby psychicznej, bo one zostają tak zdiagnozowane kiedy, kiedy trafiają do do więzienia za drobne przestępstwa i firm próbuje opisać ich świat wewnętrzny, dlaczego one właśnie takie się stały i nie daje Agnieszka Smoczyńska na to odpowiedzi takim zarzutem który, który padł w recenzjach, które tutaj my pokazały jest to, że nie pokazała autorka problemu należycie rasizmu, czyli tego czy mamy tak naprawdę walczyły chyba przeciwko czemu się buntowały to jest temat, który jest ogólnie obecne niewinny, choć czarnoskóre bohaterki czasy lat osiemdziesiątych więc, jakby ten problem chyba rzeczywiście był kluczowy w życiorysie ale, ale firmy został pominięty ta sprawa jest tych 2 sióstr jest bardzo głośna powstało kilka książek na ich temat toczy się nie u nas u nas firm będzie o tym opowiadał Smoczyński po raz pierwszy natomiast wali i Stanach Zjednoczonych jest głośna sprawa u nas dziś najgłośniej komentuje się występ Roberta Lewandowskiego i jego żony na czerwonym dywanie nie wiem czy miałeś okazję przejść obok niej nie miałem okazję jechać po czerwonym dywanie po dziennikarze nie mają tam za bardzo wstępu coraz bić to nie jest dla nas świat i te schody są dla wielkich gwiazd, ale jest to całe mnóstwo Polaków my niekoniecznie właśnie tych, którzy przyjechali z filmami, ale też tych, którzy pokazują tutaj swoje projekty filmowe próbują zdobyć finansowanie jest widziałem wczoraj Janka Komasy w nas jest też ne Paweł Pawlikowski no na pewno nie jest w stanie z Pesy z wymienić inne nawet drobnej części tych wielkich nazwisk, które tutaj sam jest Agnieszka Holland, która jest jedną z jurorek takiego nowego konkursu filmów dokumentalnych i cała masa ciała masa wspaniałych nazwisk z Polski myślę też organizatorzy, świętując w środę my 75 lecie tego festiwalu zaprosili naprawdę znaczną część swoich przyjaciół wśród, których również mieszczą się polscy twórcy i było naprawdę bardzo wiele zaznacza bardzo Januszu tego momentu, kiedy rzeczywiście ciężar tego co się dzieje w kulturze środek ciężkości jeszcze przenosi się na na tych parę dni już teraz w sposób taki elektryzujący, bo czekamy na werdykty festiwalowe do Cannes, ale ja mam, dlaczego teraz najtrudniejsze pytanie wiem, że to jest coś okropnego jak zapytam o twoje pewne no nie tyle przewidywania co co może pewne czucie tego co co może zostać docenione jeszcze przez kamieńskie żyli przez tworzyli głównego konkursu przede wszystkim, bo ja mówię o tym, że to jest trudne, bo werdykt właściwie za kilkadziesiąt dochodzi lada chwila, ale jednak na no, więc to jest tak, żeby być uczciwym należy powiedzieć, że jeszcze mamy 3 filmy my, czyli przez dziennikarzy, którzy oglądają śledzą ten konkurs do obejrzenia będzie mówimy o, a my prawie wszystkich innych firm hodowanych przez być może właśnie te ostatnie będą decydujące tego nie wiemy, więc tutaj proszę wziąć tą poprawkę z stawkę była wyrównana w tym roku bardzo dużo filmów, które mogą spokojnie kandydować do do czołowych nagród na wymienić kilka filmów, które też tutaj bardzo bardzo podobały tych ostatnich rewelacji my to na pewno film Close Lukasa Donata to jest taki młody holenderski reżyser, który debiutował filmem GL, a my ten jest szokująca, a historią opisująca na transformację seksualną młodego chłopca, który chce być dziewczyna być może część państwa co zobaczyła on był pokazywany na nowych horyzontach, a później dystrybucji Fin piorunujący natomiast Kloss blisko tej tematyki krąży on jakby cofa nas te historie transformacji do czasów dwunastoletnich odkryć swojej tożsamości przez 2 chłopców, którzy są przyjaciółmi, ale z kolei historia właśnie takim dopiero pierwszym sygnale kimś jest zarazem decydującym o film powiedział na emocjach na wielkich cudownych scena psychologicznych strusie goście nie mówi językiem wprost niczego z każda scena jest obrazem, którego należy wyciągnąć wniosek, a w zasadzie poczuć coś się pod dialogami odbywa niesłychanie wrażliwe i chyba najbardziej taki ulotne, które tutaj został pokazany myślę, że też je dostanie sporo nas nie będzie sporo, ale na pewno jakąś nagrodę dostanie również bardzo mocnym takim akcentem, który się tutaj pojawić pod koniec festiwalu były filmy Hirokazu korridy japońskiego reżysera, który już zdobył kilka lat temu złotą palmę za złodziejaszków no i teraz okazał się Broker, czyli sprzedawca no też taka bardzo traumatyczna historia o dzieciach oddawanych do okna życia z czy w tutaj to akcja tego czy o to czy w Busan, czyli w Korei i reżyser ryby jest my typy nie jest publicystą jest psychologiem, który próbuje rozwikłać zagadkę, dlaczego kobiety oddają rocznie są zmuszone oddać swoje świeżo narodzone dzieci to adopcji czy też pod opiekę obcych ludzi, jakie są tego konsekwencje bardzo no dołujące, ale z drugiej strony chwytające za serce film pokazujący jakich relacjach pozostają ludzie, którzy tracą rodzina także próbujący coś na wzór rodziny zbudować piękny wzruszający Chin w myśl również, że nie bez szans na nagrody w sza ma cechy są bracia dar da ne, którzy przywieźli tym razem Fink firmy takie prościutkie i jak zwykle u nich taki moralitet tym razem z bardzo prostym przesłaniem pod adresem w zasadzie całej Europy, która przeżywa boom Emine i imigracyjnym, gdzie na jak skarży ze stron napływają obcokrajowcy próbujący tutaj w Europie znaleźć swój raj swoje lepsze życie są wykorzystywani w ten czy inny sposób przez Europejczyków i przesłanie tego filmu w stosunku do akurat w tym wypadku takich afrykańskich czarnoskórych dzieci, które są zmuszane do do do oddawania pieniędzy za to, że mogło się zjawić w Belgii na przesłanie takie, dlaczego my nie nie nie nie nie pozwolimy im po prostu żyć na własnych warunkach przecież wystarczy dać pracę wystarczy im dać narzędzia do tego, żeby one sobie to życie urządziły przestaną być przestaniemy tworzyć problemy dla siebie dla nich w naszym świecie film, jakby takim innym wielkim wołaniem otrzeźwienia racjonalizmu prostotę rozwiązań, których brakuje w tej strasznej trudnej napiętej sytuacji nie wiem, że wielu miejscach na świecie bardzo piękny film, który który, który właśnie winę unosi nas ten problem no i takim czarnym koniem myślę, że może być też dramat psychologiczny Jamesa Greya Amerykanina, który tutaj jest bardzo bardzo lubiany i faworyzowany, bo w zasadzie większość jego film miała premierę na festiwalu, ale żaden chyba wysokich nagród nie otrzymał dzień zgrai Armageddon Time my historia też emigracyjna u ukraińskich Żydów, którzy emigrują do Stanów zjednoczonych tam dym 3 pokoleniowej rodzinie 8 to pierwsze pokolenie w czasie drugiej tuż przed drugą światową wyemigrowała już kolejne 2 pokolenia żyją oni próbują sobie ułożyć życie w nowym Jorku i to jest taka historia, która niby też już wielokrotnie opisywana i literaturze filmach o inne i mamy przecież historia małej mały Włochy w Nowym Jorku diaspory żydowskiej polskiej no wielu narodowości, które irlandzki który, które z tych swoich korzeniach i zapominam New od tych korzeniach od tych korzeni czy też właśnie o próbie amerykanizacji swojego życia opowiadały nam tym razem to jest taka taka opowieść też w kierunku moralitetu co jest dobre co jest złe w jaki sposób ne zaczął się opowiedzieć za jakimi wartościami, bo opowiada, że grają o bardzo młodym dziecku ze szkoły z gimnazjum w zasadzie z które, które podlega różnym wpływom chce być artystą chcę być wyróżniającą się osobowością, więc eksperymentuje i idzie różne strony popełniał straszne błędy kradnie ląduje prawie, że w więzieniu i pyta tutaj nie jest w tym filmie zadawane takie co jest lepsze gdzie, gdzie jest świat wartości ne, który nas trzyma w pionie stąd też tytuł Armageddon Time, ale one tak ironiczną, bo cały film jest nostalgiczną ironiczny, w którym pomaga nie pojawia tylko ona jest na na takich nutach wesołych wprowadzana tak by nie wprost i myślę, że dla dla dla tej subtelności, którą ten prezentuje myślę, że on również tutaj bardzo podoba to to jeszcze jedno pytanie związane z twoją chyba jedną z ostatnich korespondencji mianowicie napisać dość twardo, że najważniejszy film w Cannes pokazał Sergiej Łoźnica tutaj chodzi już film pozakonkursowy poza poza głównym konkursem naturalne historia zagłady prawda to jest mój tytuł, a inżynierze para przełożyła się również przełożymy na razie z grubsza na Polski ten tytuł oryginalny tak ponad co to jest za film w 2 słowach i bo rozum do sportu historia to jest historyczny dokument znowu, który się wpisuje jakoś w dzisiejsze realia w prawdzie to napisałem jak napisałem, że to jest najważniejszy film, ale festiwalu, dlatego że najważniejszą kwestią, którą teraz żyjemy myślę jest problem wojny Ukrainie w jakiś sposób coś po pierwsze, co się tam dzieje w jaki sposób my na to reagujemy na i jak w ogóle świat będzie wyglądał, kiedy ta wojna się skończy film Sergieja Łoźnicy jest takim my dokumentem, ale tak jak wspomniałeś historycznym fanklub wód działowym, czyli zbudowanym z archiwaliów od początku do końca to są materiały wyjęte z przepastnych archiwów różnych kraju dotyczące drugiej wojny światowej, więc niemający nic wspólnego ze sprawy z Ukrainą dzisiaj czasami współczesnymi, ale rzecz dotyczy na zabijania na masową skale cywilów w czasie drugiej wojny Ano światowej nie chodzi o łapanki rozstrzeliwania obozy koncentracyjne tylko o 1 rodzaj zadawania śmierci, czyli z nieba spadają bomby to są te naloty dywanowe prowadzone przez wojska brytyjskie na terenie Niemiec, gdzie kolejne miasta niemieckie, gdzie produkuje się los sprzęt wojskowy także, a także wszystko potrzebne do do maszyny wojennej, a te miasta są identyfikowane bombardowane od od 1 od 0, czyli razem z budynkami, w których mieszkają zwykli ludzie i zostają po prostu same ruiny ten film wydobywa z w tej przeszłości zdjęcia, których ja pewnie większość widzów nie miała pojęcia, że w ogóle zostały tak dokładnie udokumentowane bo, że reżyserzy tych dokumentów którzy, którzy nagrywali też sny masowej zagłady z doskonale wiedzieli co rok co robią czy uczestnicy są i to potem było przedstawiane w formie materiałów propagandowych ze strony brytyjskiej i również Niemiec w tej, bo Niemcy też bombardowali Londyn w podobny sposób traktują niektóre dzielnice daniu im się znacznie mniej udało zabić niż niż właśnie Brytyjczykom ne ten i próbującym się zemścić w ten sposób na nazistach Fin zrównuje obie te masakry mówią o narodowości i pokazuje to po prostu z punktu widzenia humanistycznego ludzkiego, że bez bez kontekstu politycznego, że stoją za tym przecież z 1 strony w ludzie, którzy popierali Hitlera który, którzy doprowadzili do tej wojny, którzy wierzą w nazizm to dla, a na łącznicy jest nieważne dla niego to są po prostu cywile ludzie, którzy nie mają broni nie walczą na froncie to są dzieci kobiety starcy, którzy niepotrzebnie giną w wojnie to w sposób właśnie taki zorganizowanym to samo po stronie brytyjskiej to pokazuje w niej słychać nie w dramatycznych mocnych scenach, a wniosek i który z tego płynie jest taki, że niczego nastawiona nie nauczyła, że masowe mordy mienie miliony ofiar ludności cywilnej, jakby powtarzają się przy każdej przy każdym kolejnym konflikcie tego oczywiście w filmie nie ma natomiast oglądając nie sposób pomyśleć o Syrii nie sposób myśleć o innych wojnach, których również bomby spadały czy np. Wietnam, gdzie również podobny sposób by Amerykanie niszczyli ludność cywilną mamy te metody jako cywilizacja opanowana i Łoźnica mówi pamiętajmy się nie możemy dać powtórzyć kolejny enty raz w tej samej tragedii, bo przecież to dzieje teraz na naszych oczach na Ukrainie, więc nie zamykajmy oczu na na te tragedie pomyślmy jak możemy temu zapobiec nie róbmy dalej piekła niewinnym ludziom to jest bardzo naiwne przesłanie, ale niesłychanie mocne, ponieważ odwołuje się do sumienia odwołuje się do odpowiedzialności do ich właśnie humanizmu nie poglądów światopoglądów nominalne przynależności etnicznej nacjonalistyczne jakiekolwiek innej to jest nieważne ważne jest to, że giną niewinni ludzie i to robi szokujące wrażenie, ponieważ ta prostota przesłania przy wstrząsających relacji wobec tego co się działo w drugiej wojnie światowej na na robi robi piorunujące wrażenie widziałem ludzi wychodzących w trakcie film, ale nie, dlatego że było coś nie tak albo, że się nudzili tylko nie mogli znieść obrazu śmierci, którą Łoźnica ne pokazuje wychodzili na drżących nogach unikając, bo nie byli w stanie wytrzymać tego, bo od razu widzieli co się dzieje właśnie w Ukrainie czy Syrii to jest automatyczne czy dzisiaj nie sposób tego filmu oglądać tylko jako dzieła historycznego to się ogląda jako dzieło autentycznie współczesne na temat tego kim jesteśmy my ludzie asystujący przy tym patrząc na to godzących się na to, iż także tę machinę wojenną wspierają bardzo dziękuję Janusz byt jeśli chodzi o relacje z kantonu nie chcę spekulować wszystkiego będzie jeszcze zapewne sporo innych wątków w twoim obszernym tekście na łamach polityki w przyszłym tygodniu jest dużo jeśli chodzi o ten twardy taki autorski sposób opowiadania historii w dokumentach w twojej rozmowie Sergiej Łoźnica opublikowanej no ty też wiosną wczesną wiosną tego roku w polityce na relacje mogą państwo znaleźć na bieżąco na stronie polityka kropkę PL skan o kończącej się 705 edycji tamtejszego festiwalu opowiada Janusz Wróblewski bardzo bardzo dziękuję ja też dziękuję bardzo, trzymajmy kciuki za Jerzego Skolimowski ma tak trzymamy kciuki za naszych za Jerzego Skolimowskiego reż Agnieszka Smoczyńska też może w tej swojej sekcji festiwalowej to tam można wygrać prawda uczynić tak tak tu oczywiście też na to liczone w bardzo bardzo bardzo dziękuję państwu również za uwagę zapraszam na kolejny podcast za tydzień dziękuję odznaczenia Zwiń «

Festiwal w Cannes. Kto wygra, kto trafi w nastrój?

AUTOMATYCZNA TRANSKRYPCJA PODCASTU

PODCASTY AUDYCJI: GOŚCINNIE: KULTURA NA WEEKEND TYGODNIKA POLITYKA

POSŁUCHAJ RÓWNIEŻ

DOSTĘP PREMIUM

SERWIS INFORMACYJNY

Wydanie z godziny 18:00

Najnowsze Podcasty

"Działania profrekwencyjne napotykają problem. Te wybory są skojarzone z nieszczęsnym referendum"

52# [Techstorie Light] Chat GPT ma zyskać głos i wzrok, czyli przegląd nowości AI. I ważny proces o przyszłość internetu

Polityk w butach sportowca czy sportowiec w garniturze polityka

PE o polskiej aferze wizowej; UE zabezpiecza pomoc dla Ukrainy przed “zmęczeniem” [relacja T.Bieleckiego]

TOK FM

Polecamy

Popularne

GOŚCIE TOK FM

Gazeta.pl

WYBORCZA.PL