Owacja na stojąco po canneńskiej premierze The Silent Twins

AUTOMATYCZNA TRANSKRYPCJA PODCASTU

zobaczenia zaprasza Patrycja Wanat dzień dobry raz jeszcze witam państwa festiwalu filmowego w Cannes siedemdziesiąta piąta edycja dziś wieczorem się kończy na ceremonii zamknięcia dowiemy się, kto otrzyma złotą palmę, a dziś w programie rozmowy nie tylko festiwalu, ale również o przyszłości kina o sukcesach polskich filmowców oraz recenzja Top gan na Ricka, który właśnie trafił do polskich kin zaczynamy od Agnieszki Smoczyńskiej, której debiut anglojęzyczny Silent Rozwiń » Mińsk kilka dni temu miał tutaj swoją światową premierę i ta premiera zakończyła się 6 minutową owację na stojąca zostańcie z nami zaczynamy magazyn filmowy Agnieszko jesteś 1 w zasadzie z niewielu reżyserek reżyserów, którzy pracują na własnych tekstach tu właśnie szukasz scenariuszy to właśnie szukasz ciekawych opowieści tak samo było z USA 1 min zgłosiła się do siebie Andreas Giel, która przedstawiła niezwykła opowieść o milczących bliźniaczka powiedz niczym ta opowieść tak bardzo cie ruszyła wzruszyła historia, która i prawdziwą historią John dzień ferii Wąs nie chcę zdradzać nie chce zdradzać, o czym to jest do końca, dlatego że warto zobaczyć w kinie gdzie, kiedy powiem za dużo to już nie będzie, jakby tego przeżycia tria miałam czytając scenariusz czytając straszenie Silent Twins i to jest historia miłości tak ogromnej, która powoduje, że nie jesteśmy w stanie żyć z tą drugą osobą, ale również nie jesteśmy w stanie żyć bez niej o relacji 2 sióstr bardzo silnej, ale też toksycznej, a w końcu wyzwalające no ponoć nie będzie inspirowała się, ale mówiąc w wywiadach, że twoja mama miała bardzo dużo życiu dlatego, tak więc taka siostrzeńca jest jest ci bliska dziś myśli o niej zaś musiała się również w trakcie prac nad tym filmem fakt to prawda moja ja się wychowywałam między się oczywiście, że w 1 mieszkaniu w 1 domu, ale między 7 siostrami mojej mamy która, które wychowywały się bez matki i wiem nigdy nie spotkałam się tak silną więzią, która potrafi być również bardzo niszcząca, ale też bardzo budująca i zawsze była dla mnie tajemnica myślę, że przez to też, że było to coś starałam się zrozumieć jako dziecko teraz staram się zrozumieć jako kobieta być może dlatego też to ciągnie mnie tą stronę dlatego właśnie siostrzeństwa, które jest taką wyjątkową relację myślę tak ze stanem rzeczy mogę zaryzykować stwierdzenie patrząc na swój trzeci film też trochę czytając o tym o winie, nad którym pracuje teraz na teraz na czwartym filmem tak myślę, że te ciemne zakamarki umysłu bardzo interesują, a co więcej jeszcze to psyche jest bardzo powiązane z ciałem tak to prawda i to jest pewnie wypowie to, o czym powiedziała wybieramy intuicyjnie też też zafascynowało w tej historii to, że miałam szansę opowiedzieć o 2 młodych piszących dziewczynach, które chciały być usłyszane, które walczyły o to, żeby komunikować się ze światem poprzez sztukę i i to było dla mnie, gdyż taki bardzo bardzo fascynujące inne i też ich relacja historia jest naprawdę wyjątkowa to, że wydawał wydarzyła się naprawdę wydarzyło się w Anglii no to wszystko zebrało się na torze, a że miałam siłę taką energię zrobić film chciałem zapytać jeszcze o pracy z aktorkami nawet niosą wybór aktorek ponoć Letitia Wright od początku w tym projekcie była później Tamara Lorenz również przez reżyserkę castingu została tutaj wybrana, ale bardziej chciałam zapytać jak AM pracowały nad tą rolą może nawet właśnie cieleśnie nawet nad synchronizacją niejako ruchów obcych kobiet, które mają wcielić się właśnie bliźniaczki tak siostry tak mocno się nawiązać tak mocno relacje, które właśnie powiedziała wiesz to jest to jest także lepiej się rajd ona była na zasadzie takiej wizji znaliśmy jako aktorkę, ale musiała się też zgodzić ja muszę zobaczyć przedstawienie i potem do nich dobraliśmy partnerkę dosyć długo aczkolwiek, kiedy zobaczyłam Tamarę Laurę faktycznie było także widziałem, że to jest ona tak jak zasugerowała wcześniej karmy kociej reżyserka castingu tak jak powiedziała ten sposób też wieść dziewczyn przez to, że one były 1 organizmem, dlatego że spędzały ten czas w zasadzie od urodzenia w 1 pokoju razem w tej w swoim świecie swoich niesamowitej wyobraźni swojej fantazji i też, kiedy wychodziły na zewnątrz do świata to były takie były połączone nie niewidzialną taką linią ze sobą też sposób, jaki się poruszały był to też było bardzo wyjątkowy tutaj zaprosiłam do współpracy Kaya Kołodziejczyk, która jest choreografką, która jest szkoły czy moc ruchu i ona ona pracowała z dziewczynami i też, żeby ten ruch, żeby busy chroniczny i zaczęło się od tego, że wspólnie oddychasz, że ma ten sam rytm oddychania i dziewczyny John dzień fair pod też patrzyły, która pierwsza ruszy jak np. siedziały gdzieś przy kimś albo gdy szły, że zawsze czekał na ten pierwszy krok tej drugiej, jeżeli 1 stała to druga stała z czasami było bardzo trudno dla nich, która ma zrobić wykonać ten pierwszy krok zresztą to też jest w książce Marii wolę też było w scenariuszu nie ma tego filmu, bo to będą sceny widziałam za bardzo też wytłumaczyła i to było fascynujące zobaczyć 2 osoby, które tak naprawdę 1 organizmem nie oglądałam takie oryginalne krótkie bardzo nagrania, które możemy znaleźć w internecie właśnie sióstr Gibbons ma się wrażenie, że one są połączone jakąś taką niewidzialną nicią na razie właśnie ruch 1 osoby od razu wywołuje reakcję tych dróg tak dokładnie tak było też ludzie, którzy z nimi żyli ich nauczyciele czy potem też koleżanki koledzy dokładnie to wina, że one były połączone po prostu ze sobą nawet sami jak potem już były w szpitalu czy jak były też w areszcie, bo nie chcę też, jakby zdradzać za dużo nie były nie widziały siebie nawzajem siedział na w tych samych pozycjach pytały książkę powiedzmy na koniec jeszcze chciałbym zadać oto Kan, bo widziałyśmy się tutaj parę lat temu oczywiście przy okazji fugi cement krytykę to była ta sekcja właśnie, w której w, której w miał swoją premierę teraz już zresztą regat, czyli w zasadzie to sekcja, która zbiera to co najciekawsze w kinie w światowym no i wszyscy mówią, że do Rze, że do Cannes trzeba się trochę do tego klubu dostać, ale jak już ktoś dostanie to festiwale dość mocno patrzy co reżyserzy reżyserki produkują, jakie firmy kolejne robiono oczywiście w jaki sposób opiekują się en tymi swoimi Kamińskim twórcami wytrzyma takie właśnie ci jeszcze zaopiekowane przez przez ten festiwal muszę powiedzieć, że tak mówią wszystkie osoby, które mają też kontakt z festiwalem, ale ja ja tego nie odczułam, dlatego że nie znam nikogo tutaj jest ani z programem rów, czyli tych osób, które relacjonują filmy ani nie nieznane jego formą ani Krystiana Jeana wąż nazywa, ale słyszałam faktycznie tak, że w momencie, kiedy twój film się tutaj już pojawi to chcą zobaczyć kolejny film stare nie znaczy, że wybiorą, bo jest wielu twórców, którzy przecież pokazywali potem nie nie nie mieli szansy pokazać filmy tutaj dalej w Cannes i ale chyba jest coś takiego, że na pewno wtedy jest to oko na pokona na filmy tego reżysera i w tym duży w tym wypadku też na pewno tak było, że może po prostu kojarzyli mnie właśnie Critics Week a tym bardziej ogromnie cieszę, że przed tak naprawdę zdecydował o tym czy jesteśmy tutaj czy nie, że jesteśmy właśnie w tej sekcji sercem Rygaard jak powiedziała sekcji, gdzie są autorskie filmy młodych twórców, którzy poszukują swojego języka, które nie opowiadają w sposób konwencjonalny i które mają taką energię niesamowitą, bo to jest chyba też to co wyróżnia firmy tutaj pamiętajmy o tym, że tutaj było też śmierć znalazł w Resku tutaj też border tutaj był też Anthimos prawda parę lat temu składem, więc to jest nie nie niesamowity taki przeżycie być między tymi wszystkimi reżyserami z rękami twórcami dziękuję bardzo, Agnieszka smoczy dziękuję bardzo, jeśli niema teraz czasu na słuchanie zajrzeli później na tokfm PL Zwiń «

Owacja na stojąco po canneńskiej premierze The Silent Twins

AUTOMATYCZNA TRANSKRYPCJA PODCASTU

PODCASTY AUDYCJI: MAGAZYN FILMOWY „DO ZOBACZENIA”

POPULARNE

DOSTĘP PREMIUM

SERWIS INFORMACYJNY

Wydanie z godziny 07:00

Najnowsze Podcasty

Simona - postać niezwykła. Rozmowa z reżyserką filmu o Simonie Kossak

Życie to za mało. Reportaże o stracie i poszukiwaniu nadziei

Poszukaj siebie na tym zdjęciu - o filmie ''W ciemności''

Edyta Bartosiewicz: Po raz pierwszy czuję swoją wartość

TOK FM

Polecamy

Popularne

GOŚCIE TOK FM

Gazeta.pl

WYBORCZA.PL