O twórczości Mieczysława Wejmana

AUTOMATYCZNA TRANSKRYPCJA PODCASTU

Andymateria Andymateria w radiu TOK FM, czyli cotygodniowy program o sztuce piętnasta z minutami w studiu Anda Rottenberg historyczka krytyczka sztuki dzień dobry pani do dzień dobry pani Anna Anna Wacławik-Orpik redaktorka Radia TOK FM dzisiaj w Andymaterii artysta, który przeczy twierdzeniu, jakoby świadek był osobą obojętną, jakby mógł zachować neutralną pozycję wobec obserwowanych wydarzeń np. wszyscy badacze okrytego okresu dotyczy okresu wojny drugiej wojny światowej Rozwiń » zwracał uwagę na niedostatek świadectw związanych z zagładą artystycznych świadectw artystycznych forum daniu zakazu literackimi również mówią o tym, że to nie jest funkcja tego, że w ogóle nie było świadek związanych z wojną były i twórczości toczyła wciągu cały okres drugiej wojny światowej właściwie prawie żaden twórca nie przestał tworzyć, ale nie pozostawiono dzieł związanych konkretnie zagładą wymieni rzecz czwórkę 4 nazwiska i od niedawna właśnie Mieczysława Wejmana w tym w Kowalskiego kogoś tam jeszcze nałogu to byli twórcy małych form również, dlatego że w okresie przestało mówić po czterdziesty szóstym roku na skutek polityki, jaka panowała w Polsce pod wpływem polityki Stalina nie rozróżniano zagłady od nieszczęścia całego narodu polskiego nie rozróżniano to jest ładne słowo pani do podwładnych eufemizm na pominięcie pewnych kwestii nazwiemy tożsamościowo narodowościowych Mieczysław Wejman bohater dzisiejszej Andymaterii nieprzypadkowo, dlatego że w życiu żydowskim Instytucie historycznym w Warszawie otwarto niedawno wystawy jego akwafort i szkiców do tych kwot rysunków piórkiem prezydent otwarto, jakby wszystko co udało się Piotrowi, żeby stanowi bony autorem tej wystawy zebrać, a co się łączy 1 cykl z wiosny 1944 roku stworzonych wiosną czterdziestego czwartego roku, choć zdaje się, że odnoszących się jednak do wydarzeń wcześniejszych na co wskazują różni badacze twórczości artysty i to są bardzo ciekawy, a żałuje, że tak mało znane ciekawe, bo one to w ogóle istniały w kat mojej świadomości, a przypadkiem, robiąc galerię sztuki dwudziestego wieku odkrył ją zasobach muzeum Narodowego Piotr Rypson pan układał te galerie w tamtym czasie odkrył grafikę z cyklu tańczący i jak sam się zwierza tutaj w katalogu po prostu przeżył szok, a nam pani stracił pracę w muzeum Narodowym troszkę czasu zajęło na zbadanie całości okazało się, że w zasobach pozostałych po daj my nie jego syn przede wszystkim odnalazł w archiwach artysty ten cykl i dodatki do tego cyklu również artysta dodaje również artysta no i to jest tak oczywiste co na tym jest, że trzeba było pewnego dość długiego zastanawiania się myślę, że te zastanawianie było też udziałem w Katarze rzucone, żeby przełożyć na znaczenie to co widzimy dla tych grafika czy na tych rysunkach one są wypełnione właściwy postaciami tańczących Arlekin nów na ogół lekkiej nów mimów z realizowanych troszeczkę stylizowanych na one Picassa z okresu niebieskiego, kiedy ten tylko postacie malował, ale też czy rzeczkę takich lekko groteskowych, którzy tańszą robią piruety w powietrzu bardzo dziwne figury przyjmują i to wszystko odbywa jakiś tajemnice architekturze o opresyjnej, gdzie pani, że to był rodzaj tak to zrozumiałem graficznego komunikatu zakamuflowane ego komunikatu, który interpretacyjne trudności mogły sprawiać badaczom twórczości Mieczysława Wejmana na szczęście jest też wspomniany już też przez panią świadectwo syna artysty, który mówił, że jego tato był wstrząśnięty reakcją Warszawy na zagładę getta tą słynną już karuzelą tą atmosferą, która w mieście panowała poza murami getta, że to była jego reakcja na obojętność świadków od to była też akcja alegoryczny sposób wielopiętrowe tonie było to się on dokumentował przy pomocy rysunków to co widział czy też mógł podejrzeć przez jakieś prawie niemożliwe do lodówki do getta, bo był przecież po aryjskiej stronie, ale po pierwsze, dużo się mówiło o zagładzie getta wtedy i i właśnie te opowieści były na ustach bardzo wiele osób, ale po drugie to jednak wyobraził sobie, że nawiąże do cyklu Goi bardzo znanego i pewności wojny, ale tak, a jednocześnie wejdzie na piętro takiej alegorii związanej z teatrem komedia Dell Arte i to bardzo ciekawie komentuje Luiza nader, powołując się na inne badania czy innym przykład Małgorzata Melchior i pisze tak Małgorzata Melchior wypowiedziach ocalałych na temat okresu ukrywania się wskazuje na dość często pojawiającą się terminologii teatralną porównanie swojej ówczesnej sytuacji egzystencjalnej teatrem zachowań grą aktorską czy maska Radom mógł z dbałości o wygląd zewnętrzny charakteryzacją badaczka podkreśla takie wyrażenia jak m.in. wcielanie się w postaci odgrywanie roli nakładanie maski granie komedii przebrani, a także towarzyszącą ukrywającym się, że tą na aryjskich papierach świadomość podziału na aktorów publiczność, a więc zdaje się, że Wejman znalazł sposób na to, żeby ten teatralność komedię graną w taki sposób przedstawić, a jednocześnie jednak daleko nie od wieku od realiów o przeczytajmy co pisze Piotr Rypson na temat tego pierwszego z tych klub, który wtedy odkrył w muzeum Narodowym do tej pracy dla kraju rampy widzimy 3 nagie postaci 2 kobiety mężczyzny jedna z kobiet leży otwartymi oczyma i że rzucanymi ramionami jak martwa druga wyciąga prawą rękę, ale Ewą zwraca ku twarzy siedzący mężczyzna kieruje twarz ku górze z tą oglądając też wodze szeroko otwartymi ustami na 2 kolejne sylwetki kobiet lecące w dół i ten motyw Jan potem mówi o motywie sylwetek wyskakujących okien płonącego getta jako czymś co w było na ustach wszystkich nie tylko dokument ta w znamy te zdjęcia dokumentów organem ropę ze sprawozdania likwidacji getta, ale też osób, które to widziały po to, było wyżej muru i to konwencja, którą stosuje artysta jest zdaje się być takim właśnie połączeniem tych scen widzianych i opowiedziany opowiedzianych, ale ubranych taką formę zna, żeby pewnych rzeczy nie mówić wprost, żeby równocześnie próbować do tego dystansować, ale jednak zostawić świadectwo dotyczące dającej Boya oczywiście kazałam praca daje Menzel bardzo grafik Emalia znamy późniejsze prace najczęściej z cyklu rowerzysta, który też był alegorią w winnym stylu rzetelnie robiono i przyznaje dla mnie to było odkrycie, bo nigdy wcześniej tych okupacyjnych prac nie widziałem i to, że można było je przeanalizować jeśli jestem pełna podziwu zarówno dla Piotra, że cenna dla ludzi nader, która umiała znaleźć bardzo interesującą głęboką interpretację tego cyklu to jest bardzo chyba ważna też odkrycie dlatego przede wszystkim, że tych świadectw nie ma to jest właśnie to pan Jan co czasami wydaje, że potrafią tylko artyści opowiedzieć rzeczy, których nie to opowiedzieć po jest w tych rysunkach i groza i Itaka bezradność też wobec tego na co się patrzy o cała cały absurd mieści się w takim razie żywię między tym, o co naprawdę chodzi, a tym jak są rysowane te sylwetki bony są dekoracyjne bardzo w przemienny, które ten liczący sylwetki są bardzo dekoracyjny nie ma ich wyglądzie tego co jest grafika goj ważne jest też to, że w czasach, kiedy powstawały prace niewolno było tego robić to znacznie wolniej nie wolno było powielać trudno sobie wyobrazić by artysta świadkowie by osoby, które nawet chciały dokumentować tego rodzaju scenę przecież nie wolno było fotografować czysto znalazł sią na to, żeby dać świadectwo, gdy pani być może to był fajny dobry zbieg okoliczności, dlatego że jego szwagier był w zarządzie Kedywu Ystad i on zaczął się ukrywać, żeby godnie, a łańcuszku nie wywózka no i wyprowadził się ze swojego mieszkania na Żoliborzu do jakich komórki niedaleko i żeby się nie nudzić wziął ze sobą element też kupił okazyjnie zestaw płytek graficznych mógł ktoś tam pomógł zrobić ten kwas i trochę papieru piórko tusz i siedział przez parę miesięcy tworzył te ten cykl i za nader też wspomniana już przez nas wcześniej rozmawiała z synem artysty i zaznaczamy bardzo dużo informacji o tym kim był, jakie są jego korzenie pochodzi z rodziny wielodzietnej to tylko tak na koniec antymaterii dołożymy miał zostać księdzem był nawet w seminarium, w którego zrezygnował sam no ale poszedł na Akademii szczęśliwie dla świata tańcząc w 1944 Mieczysław Wejman wystawa do 13października w żydowskim Instytucie historycznym w Warszawie polecamy to nie jest duża wystawa akces 1 salka bardzo do pięknie zaaranżowane, a to nie są takie malutkie gryficki można się przyjrzeć ułożone bardzo pewnej logicznie, ale doradzała bym kupić zakup katalogu, bo każda grafika jest komentowana to bardzo rozjaśnia, jakby tło, które jest możliwe do interpretowania tej pracy Anda Rottenberg Anna Wacławik-Orpik antymateria w niedzielę po piętnastej w radiu TOK SA Zwiń «

O twórczości Mieczysława Wejmana

AUTOMATYCZNA TRANSKRYPCJA PODCASTU

PODCASTY AUDYCJI: ANDYMATERIA

POSŁUCHAJ RÓWNIEŻ

DOSTĘP PREMIUM

SERWIS INFORMACYJNY

Wydanie z godziny 05:00

Najnowsze Podcasty

Kiedy poznamy wyniki wyborów? Czym jest exit poll?

Jak przeliczane są mandaty w wyborach do Sejmu? Czyli słynny system D’Hondta

Cisza wyborcza w internecie. Czy trzeba usuwać stare posty w mediach społecznościowych?

Jak oddać ważny głos? Pamiętaj, by dobrze postawić znak X!

TOK FM

Polecamy

Popularne

GOŚCIE TOK FM

Gazeta.pl

WYBORCZA.PL