Lekarz z Polski operował rannych żołnierzy w Donbasie. "Wszystko, co mieliśmy, to prymitywny aparat USG, słuchawki i ręce"

AUTOMATYCZNA TRANSKRYPCJA PODCASTU

w TOK 360 dr Piotr Wolak jest specjalistą chirurgii ogólnej, a także lekarzem lotniczego pogotowia ratunkowego z Krakowa ostatnie tygodnie spędził jako wolontariusz w Ukrainie na terenie działań wojennych w Donbasie w szpitalu wojskowym, gdzie trafiali ranni żołnierze frontu był pierwszym obcokrajowcem od początku wojny Ukrainie, który dotarł do tej placówki wzmocnił kilkuosobowy zespół chirurgów ukraińskich fragment rozmowy Anny Wacławik-Orpik z dr. Piotrem Polakiem już Rozwiń » teraz w TOK 360, a całość w niedzielę po dwudziestej w programie wywiad pogłębiony ten szpital był jednostką za improwizowaną czy mieści się jakimś budynku, który był przynajmniej elementarny sposób przygotowany do tak poważnych interwencji medycznych jak chirurgia głównie tym się zajmował Hill w ogóle głównym polem naszym działalności jak chodzi o medycynę taką wojskową, aczkolwiek też zdarzali się pacjenci z jakimiś tam internistycznym i problemami, które wystąpiły przy okazji pobytu na froncie natomiast 99% pacjentów to były rany najczęściej rany odłamkowe byli to żołnierze nie mieliśmy do do czynienia z cywilami szpital cywilny jest ewakuowany w ogóle poza dają frontowy natomiast to miejsce wchodzi szpital wojskowy, który jest ktoś tam rozwija i tam też działa szpital ukraińskie cywilne, jeżeli nie dotyczy to dużych wielkich miast typu Kijów Lwów czy 3 dni pro wyglądają mniej więcej tak jak polskie szpitale tak 2530 lat temu, więc jeżeli sobie możemy przypomnieć jak te szpitale wyglądało to tak wygląda w tym momencie na Ukrainie my nie mieliśmy do wstępu do nowoczesnej diagnostyki obrazowej tomografia rezonans co jest w zasadzie możliwe w większości sadów na pewno w każdym dużym centrum urazowym od ręki myśmy nie mieli tej tego komfortu mieliśmy tylko bardzo prymitywny aparat łaskie nasze ręce i słuchawki i to były nasze 3 narzędzie diagnostyczne i na tej podstawie podejmowaliśmy decyzje techniczne, gdybym miała uruchomić wyobraźnię to wyobrażam sobie trochę tak jak w filmach, że widzę osoby, która zostaje ranna koledzy z Legią wynoszą w jaki sposób transportując do szpitala i czy tak wyglądał dokładnie w ten sposób to są pewne zasady ewakuacji medycznej z pola walki czytelnego Medevac ku na na początku faktycznie z tego przyszło przysłowiowego okopu ten żołnierz ewakuowany do takiego pierwszego punktu medycznego, gdzie pomocy udzielają ratownicy medyczni, a następnie jest transportowany do szpitala stabilizacyjnego, czyli taką, w której pracowałem w tej wejście w 1 uwagę, że ewakuacja to nie jest tak jak sobie wyobrażamy w Polsce, że przyjeżdża karetka i następnie po piętnastym tak to osoba się znajduje w szpitalu w zależności od sytuacji ogniowej na froncie w zależności od dostępności siły środków wojskowych tak ewakuacja może trwać godzinę, ale może trwać 8 godzin, więc zdarza się, że ta ranna osoba po prostu musi zaczekać na możliwość przewiezienia do szpitala z tego też powodu te osoby docierają w różnym stanie, jeżeli nawet doszło do zdarzenia narządów jamy brzusznej klatki piersiowej to żołnierz, który trafi szybciej ma brzydko mówiąc no większe szanse niż ten, który trafił później do szpitala, w którym zabieg chirurgiczny może być wykonany i co za tym idzie w związku z tym mieliśmy pacjentów na różnym etapie rozwoju wstrząsu najczęściej kwota rocznego od początkowego etapu, kiedy był jak to medycy nie mówi się skompensowane, czyli te czynności życiowe były wymiary wydolne lub wydolne po pacjentów w ciężkim z rekompensat zwanym wstrząsie krwotocznym czy zdarzyło się uratować komuś życie w takich takiej osobie, która przyjeżdża w ostatniej chwili wierzy, że to była twoja praca ja dokładnie wyliczyła nawet ilość zabiegów, które tam wykonałem jak chodzi o aparatami, czyli zabiegi na jamie brzusznej pacjentów w ciężkim stanie to były to 42 operacje w tym czasie w czasie mojego pobytu to było w ciągu 4 tygodni i dodatkowo były jeszcze 3 zabiegi na klatce piersiowej taką osobą, którą udało się nam uratować najbardziej zapadło mi pamięć to był młody żołnierz z po całym klatkę piersiową penetrująca do brzucha, gdzie doszło do urazu płuca serca wątroby i zabieg był naprawdę heroiczne, bo obrażenia takie mieszane klatkowy brzuszne są obrażeniami bardzo dużym dużej śmiertelności dużym naj często złem efekcie leczenia ma tego, że wcześniej wdroży się postępowanie chirurgiczne u tego żołnierza okazało się, że główna przyczyna była rana serca wykonaliśmy zabieg na klatce piersiowej wydobyliśmy z serca odłamek zaczęliśmy go potem zaopatrzyliśmy uważnie jamy brzusznej i z tego co się potem dowiedziałem ten żołnierz dzisiaj żyje nie jest być może stanie, który umożliwia mu opuszczenie szpitala już takiego typowego natomiast, że jest w kontakcie spotkał się ze swoją rodziną swoimi dowódcami i to był mój największy sukces chodzi o mój pobyt na Ukrainie i chciałby jeszcze 1 rzecz powiedzieć, że taka ilość zabiegów, o której mówiłem, czyli to jest to prawie 50 operacji tego typu u pacjentów w ciężkim wstrząsie jest równe wieloletniej pracy w centrum urazowym tym pracy w szpitalu wojskowym wyznacza napór pacjentów napór pacjentów jest znowu proponowany przez sytuację ogniową na froncie były takie dni, kiedy przyjeżdżali do nas żołnierze w ilości 2 Czech oczywiście nie wszyscy też byli bardzo ciężkim stanie, bo część tych żołnierzy miała obrażenia kończyn obrażenia powiedzmy tułowia, które nie generowały jamy brzusznej nie czy też nie powodowały ciężkiego stanu ogólnego natomiast inne dni to były na nasz kot to jest napływ w przeciągu 2 godzin 40 żołnierzy w tym, o ile pamiętam 6 w ciężkim stanie w warunkach cywilnych w Polsce 1 pacjent masaże w ciężkim stanie potrafi go zablokować na godzinę czy 2 godziny natomiast dać sobie, że do takiego sadu przy przyjeżdża czy przylatuje 6 pacjentów naraz, więc jest to naprawdę ogrom pracy ogrom wysiłku personelu i nie ma zaplecza takiego w takim szpitalu, że możemy sobie ściągnąć oddział jeszcze 3 lekarzy pielęgniarki 2 solowe do pomocy tylko musimy sobie radzić tymi siłami środkami, które mieliśmy ja byłem tam piątym chirurgiem, bo pracowało tam powiedzmy etatowo 4 chirurgów i Ukraińców w tym Ukraińców natomiast te piąta para rąk to była naprawdę wielka pomoc i możliwość luzowania tych osób do jakichś innych celów czy po prostu odpoczynku, bo praca była całodobowa tak to trzeba powiedzieć to kiedy Spały no między między okresami, kiedy napływali żołnierzy Rand generalnie najczęściej spaliśmy w dzień wieczorami zaczynało się piekło po prostu sytuacja na froncie w Donbasie wygląda wyglądała nie wiem jak wygląda teraz, ale wówczas wyglądała w ten sposób, że ostrzał artyleryjski czy zrzuty min z planów, bo to były główne przyczyny obrażeń tych żołnierzy rozpoczynały się z nadejściem zmroku używały kamizelki kuloodpornej hełmu i temu podobnych systemów obrony, gdzie alarmów lotniczych używaliśmy środków ochrony osobistej, czyli hełmu kamizelki najczęściej odbywało się to w ten sposób, że jeżeli było duże zagrożenie ostrzałem w trakcie zabiegu zbieraliśmy je pod pod nasze ubrania chirurgiczny w ten sposób na ciężkie jest przecież no lekki nie jest około 30 kg mniej więcej da się swobodnie operować narzędziami chirurgicznymi takim na ręce balastem ręce są w miarę wolne natomiast no cóż no po 0203. zabiegu czują to plecy kolana, więc jest to obciążające, ale da się w ten sposób pracować jest to trudne na pewno, ale możliwe inne sytuacje, kiedy zbieraliśmy tego typu sprzęt na siebie to był okres przejścia z budynku szpitalnego do schronu, więc tak używaliśmy tego typu rzeczy bywali pod ostrzałem tak były takie sytuacje nie każdy też atak kończył się trafieniem, ponieważ działała i obrona przeciwlotnicza ukraińska albo te rakiety przelatywały nad nami dalej mogę powiedzieć troszeczkę ogólnie, ponieważ zdradzanie zbyt wielu szczegółów no nie jest możliwe natomiast ostrzelany został pewien obiekt wojskowy w pobliżu naszego szpitala szpital nie został trafiony bezpośrednio bronią rakietową natomiast z powodu bliskości tego tego celu to się stało w nocy myśmy wykonywali zabiegi tak się złożyło, że okna wychodzące z sali operacyjne były co prawda zabezpieczone, ale znajdowały się naprzeciwko tego celu, więc doszło do uszkodzenia tego gen wybicia szyb awarii zasilania na kilka minut potem wszystko stało oczywiście odtworzona natomiast opłata najbardziej niebezpieczna sytuacja dla nas natomiast, jeżeli wykonuje się zabieg operacyjny pod ostrzałem w ogóle bardzo szybko chciałem się operuje to jest chyba też inna sprawa no to nie bardzo możemy, że tak powiem zostawić tego chorego z krwawiącym narządy jamy brzusznej i zejść do schronu na chwilę, więc po prostu się to wykonuje z pewnego rodzaju ryzykiem natomiast jest to wpisane w kontekst działań działań na froncie dziennikarka Radia TOK FM Anna Wacławik-Orpik rozmawiała z dr. Piotrem Wola okiem specjalistą chirurgii ogólnej lekarzem lotniczego pogotowia ratunkowego, a także wolontariuszem, który operował rannych żołnierzy przy frontowym szpitalu w Donbasie cała rozmowa w niedzielę o godzinie dwudziestej w programie wywiad pogłębiony TOK 360 wraca za chwilę Zwiń «

Lekarz z Polski operował rannych żołnierzy w Donbasie. "Wszystko, co mieliśmy, to prymitywny aparat USG, słuchawki i ręce"

AUTOMATYCZNA TRANSKRYPCJA PODCASTU

PODCASTY AUDYCJI: TOK360

POSŁUCHAJ RÓWNIEŻ

DOSTĘP PREMIUM

SERWIS INFORMACYJNY

Wydanie z godziny 06:00

Najnowsze Podcasty

Czy film "Chłopi" ma szansę na Oscara?

Przegląd prasy polskiej i polskojęzycznej

Dzień dobry!

Euro: scenariusze dla Polski [raport]

TOK FM

Polecamy

Popularne

GOŚCIE TOK FM

Gazeta.pl

WYBORCZA.PL