Nastrój się na Varsovię: Grzegorz Kozłowski, Paweł Gadzina (część 2)

AUTOMATYCZNA TRANSKRYPCJA PODCASTU

nastrój się nawet sowy Polska orkiestra kameralna to pierwsze wydanie to jest 1 wielka rodzina pasja wspólne podróże wspólne inspiracje no takie wspólne cierpienie dzieci trafiająca absolutne Absolut dużo potu krwi i US doszło dużo sami dużo no może o tym świadczyć fakt że, że bardzo wielu wspaniałych kolegów koleżanek kolegów świetnych muzyków no po prostu nie dawali rady nie wytrzymywali tej presji tego tego stres no bo rzeczywiście, kontynuując normalne studia Rozwiń » solisty liczne to każdy z nas jest nauczony musi wyjść stanąć zagrać solo koncert mocarstw koc Brahmsa itd. OKE to się ćwiczy miesiącami i potem to powiedzmy można się za produkowanie, a tutaj trzeba było wybrane czy 34 takty wciągu próby nagle zagrać samemu i to dobrze trzeba było zabrać nie każdemu się dodawało, aczkolwiek nobilitacji koledzy, na których patrzyłem z podziwem nie mogę zrozumieć, jakim cudem ani to dają radę i tak właśnie był Grzesia oraz, który jak znakomicie ułożone aparat gry i on te noty takie wszystkie trudne wygibasy, a czas powiedzieć się, że w charakterystykę drugich skrzypiec, czyli jak pany nasz mistrz mówił skrzypiec wewnętrzne wręcz w bo tak właśnie kiedyś powiedział Słuchajcie nie ma to, że są pierwsze drugie skrzypce, bo to jakoś tek to jakby uwłacza tym drugim skrzyp sąd w zasadzie drugie, ale czy one są też takie ważne dlatego to będą psy przez zewnętrzne atrybuty skrzypce wewnętrzna chyba powstało my często ten też stwierdzenie w czasie właśnie prace nad są tam, gdzie sędziego, bo te są tak skonstruowane, że na przemian w pierwszej przejmujący tak dokonanie zamachu na oświatę tak samo trudno też nic tak tak samo tak samo wymagające takiej samej precyzji i wtedy chyba właśnie państwo stwierdził, że w czynie pierwszej drugiej piosenka, aby mówić skrzypce zewnętrzny sklep Sezam wnętrz ta bardzo do teraz 1 rodzina pracujecie razem mieszkacie razem podróżujecie razem cierpieć razem na przychodzi ten moment, w którym maestro Jerzy Maksymiuk mówi ja wysiadam no to w do tego do tego dochodziło tak jakby nie tak nagle, ale noc rozwija rozwija się ta sytuacja to przychód przyszedł taki moment, bo myśmy bardzo dużo podróżowali siłą rzeczy było mniej czasu na robienie nowych utworów bazowaliśmy na szerokim takim 1 fundamencie, gdzie tam był Serenada Czajkowskiego były sonaty Rossiniego itd. oczywiście Serenada Dworzaka no cudne utwory znanych Edward oka i ale jednak graliśmy to w kółko, ale graliśmy też w kółko o tym, że dlatego, że ten repertuar na orkiestrę kameralną taki, którego wciąż słuchania właśnie świat jest ograniczone nas tak regaty jak repertuar symfoniczny być może też to było powodem, że Maestra wyśmienita w kółko grali to samo a, a dziś już chyba ta mający przecież to jest człowiek, który po prostu ma tyle w głowie różnych rzeczy i tyle wizji, że w następnym momencie ja się wcale nie wierzyć że, że coś zaczęło brakować te prawdopodobnie stwierdził, że w no dziś to chciałby się rozwijać dalej te przysłowiowe trąby puzony, o których nam mówił potrzebował tego no ale dla was także coś się dla nas było coś zaczyna tak no tutaj się akurat tak złożyło że, że np. ta sytuacja, kiedy no dowiedzieliśmy się, że jednak Miss pojedzie no tak byliśmy wtedy w wielkiej rozterce i pamiętam, że orkiestra z z dyrektorem generalnym na lata wiele razy informowaliśmy rada dyskusji i zdania były podzielone część część uważała że, że powinniśmy kontynuować to co po Polska jest taka na osiągnęła natomiast dyrekcja wybrańcy i duża część też uważała, że powinniśmy pójść nową drogą w, zwłaszcza że już orkiestra była o kwoty może Sydney 81004. roku, kiedy będą się przyjechał na tą była wtedy jeszcze Polska orkiestra kameralna, mimo że się uważa że, że to jest jakby początek Sinfonii Varsovii im mniej taki symboliczny ta natomiast jeszcze przez 23 lata z pod kierunkiem Maksymiuka i po później ja się sędziemu przejazd z dnia stanie będą nieodżałowany, który w, który prowadził jako lider od pulpitu jeszcze wypełnialiśmy stare, jakby zobowiązania ze rząd dalej z sukcesami co na to wiedzieć, bo to, że ja się jak ta nie da jak zastąpił w stojącego szefa przed całą orkiestrą od pulpitu to też była wielka sprawa i są poszliśmy trochę śladami Akademii, bo okazało się, że my serum Marine tak samo miał dość pewnym momencie i też zostawił swoją wspaniałą orkiestrę a, a ona potem prowadziła jako koncern zadania, a ona brane od pulpitu stąd pamiętam koncert, kiedy przyjechali do Warszawy właśnie już bez Marine era i też było znakomicie, a w ogóle nie zrazili się raz mieliśmy właśnie z Anglii 1 koncert graliśmy działają na branżę taki eksperyment zawiązały siedział jako prowadząca z 1 koncesję zagraniczną Mitta, ale jeszcze nie powiedzieliśmy bardzo fajne rzeczy, kiedy i, kiedy jeszcze zaczynaliśmy jak zdobywać ten świat, kiedy Akademia przyjechała z Mariner do Warszawy na koncert i po koncercie zostali zaproszeni cała orkiestra 2 orkiestry stwierdza pojedynek nie kole oraz na kolację w Bristolu zrealizowane to wieża serwowali i nie pamiętam, ale pamiętam, że było cudownie moc, bo ci ludzie jak lisy no siedzieliśmy przemieszanie brzemię zdań rozmawialiśmy każdy ja także skrzypce drugi mniejszy niż jest zapewne swobodna atmosfera a kto miał trochę po angielsku to sobie jakoś radził, ale Totem jak to zwykle bywa przy kolacjach im dłużej kolacja trwała tym jakoś na łatwiejsze nawiązuje ze zmowy Hiszpani pewnie z zresztą my była rewanż był opłata taka ważnie wagi zdobyło też każdy zresztą sam się ze są i wtedy pan Mariner pamiętam bardzo ciepło się u nas wypowiadał i ci i Anglicy w myśl troszeczkę obawiali, bo wiadomo za żelazną kurtyną dziś jakiś dla nich to zaścianek przecież prawdę oni byli dla nas bardzo serdecznie zresztą ciekawa sprawa, bo w potem po wielu po wielu latach, kiedy już, kiedy już Sinfonia Varsovia funkcjonowała znaczne, że tak powiem wypełniła ten ten ten cały to cały przestrzeni, na którym się ze statków pojawił się w ze statków to za chwilę jeszcze powiedzieć, o co chodzi pojawił się dyrygent, który się nazywał Christopher Green Anglik ją przyjeżdża do Warszawy na próby, a tak patrzymy chce jest znana gęba Mateusz wierzby w wiele wiele wiele lat policję o tym, że wiele wiele lat później, a oczy tak patrzy na niektórych i tak w materiałach cesarz w tych starych Stach no i się okazało, że odbył uwagi NRA i wtedy był w Warszawie i był na tej kolacji, ale jeszcze wracając do pana Greena to i potem przez jeszcze ładnych parę lat mieliśmy sporo z nim w produkcji jak tylko chciałem jeszcze może wrócić do do tego swojego spostrzeżenia, że my byliśmy jak rodzina myślę, że w tamtych czasach było to o tyle łatwiejsze, że my byliśmy, jakby 1 pokolenie tak no może była między nami różnica 23 lata 5 starsi koledzy, ale w zasadzie byliśmy, jakby z tego samego pokolenia i im dłużej graliśmy w orkiestrze to poznawaliśmy część z nas chodziła wcześniej już na emeryturę niektórzy z innych powodów odchodzić od symfonii, a przychodzili coraz młodsi ludzie i teraz w zdają do orki jest młodzi ludzie, którzy są mu mogliby już prawie być naszymi znika widz to naprawdę świetne, a nie jak nie dzieci ulicy już prawie że, ale jest wracając do tej do tej atmosfery do tej rodzinny tak powiedzmy szerzej po pomyślnej to jeszcze druga refleksja, która mi się tak nasuwa, że też w trakcie prób, kiedy myśmy robili jakieś nowe rzeczy to w udało się nam jakoś tak w wypracować taki styl pracy, że w pewnym momencie już nie tylko mistrz narzuca nam i swoją, jakby interpretację i wymagania, ale sami między sobą, jakby już wiedzą z co my potrzebujemy mieliśmy szansę jak gdy mieć trochę wpływu na to jaki będzie ostateczny kształt tego nowego utworu to znaczy chcę tutaj powiedzieć, że coś co dzisiaj nie do pomyślenia, że np. przychodzi dyrygent rezydent prowadzi próbę i koniec orkiestra musi wykonywać polecenia dyrygenta i jeśli ktoś mógł być dyrygentem weź jakąś polemikę czy coś zasugerować to tylko pan koncertmistrz, bo taka jest hierarchia i okej tamtych czasach było zupełnie inaczej my doszliśmy do takiego momentu, kiedy można było coś powiedzieć suszyć, żebyśmy spróbowali, a może tak, a może tutaj zamiast tego łuku zagrać oddzielnie albo najprzeróżniejsze rzeczy rów więcej przestrzeni właśnie na takie uzgadnianie taką wspólną jako ślad, ale przecież oprócz tej przestrzeni oprócz tego repertuaru kameralnego mieliście warszawską jesień o etat w tak, ale to też były orki utwory pisane na orkiestrę kameralną ba nawet dedykowane spełni specjalnie warsztat muzykę do uczestnika Zbigniewa Bojarskiego albo Divertimento Marka Stachowskiego ryzyka opadających liści jej budzić Sikorskiego nie muzyka opadających liści to chyba Paweł Łuczyński, a Sikorski tak strony wrze z różnych dziedzin zapach i jeszcze był drugi tak sporo dlatego INFOR PL prezes Zbigniew Majcher kontra Senat, czyli o rodzajach wina Sobolewskiego to do to główna, czyli zaś uznawane za 2 stare Metronomy każdy w swoim tempie tam gry w każda grupa musiała grać z innym metodom my coś na pomysł w ogóle rok i czekają te warszawskie się nie graliśmy co roku te nawet ty by chyba dostaliśmy jest w sumie 2, a i tak resort już nas jakieś nagrody nagrody tak to Maksym Miss nasz kochany będzie to jest ciekawa sprawa, że ma nadzór wykonanie albo pierwsze wykonanie w Polsce część trafia część traktatów, a w różnych zagranicznych też, bo każdy ofert występ się skandal z kilku utworów nie tylko polskich zaczęliście np. pamiętam, a zaprzyjaźniliśmy się potem z tym kompozytorem studiował u nas Japończyk padł taki rama Sudera on Andrus studiował kompozycję dania o kogo konkurs pięćdziesiąty ósmy rok taka no być może taki utwór jego grać tak być może w każdym sądzie w Polsce nawet całkiem dobrze mówił dziś nauczył się z polską mówić i potem proszę sobie wyobrazić, że UE my mieliśmy z nim świetny kontakt kilka razy pojechaliśmy do Japonii i nagle przychodził po koncercie do nas rozmawiał z nami zapraszał nas do siebie to też ciekawostka a jaki tam są ciekawe zwyczaje on, gdy w Japonii jest także no pójść do kogoś do domu to jest w ogóle najwyższy poziom tak, ale ludzie niestety niczego innego nie dostąpili natomiast zastąpiliśmy innego zaszczytu, że takich bliskich przyjaciół nie możesz zaprosić do swojego baru, do którego chodzi często i tam każdy ma swoje, że tak powiem to jest Resovia na swoją bułeczkę, na których stoją i jego trunki i ich kart i ten barman niema prawa i komuś innemu nalać, że tak powiem zarezerwowanej bułeczki i wystąpiliśmy tego zaszczytu, że pan na suk era właśnie wspólnie z Grzesiem, a zapraszam was mieszkaliśmy wtedy też od lat coraz kilkakrotnie zapraszał do tego baru i gości u nas i to w ogóle cudowne było, bo był bardzo też takiej pomocy były przypominam trudne czasy, więc zawsze pytał czy nie potrzeba nam czymś pomóc w klasie kupić aparaty fotograficzne widać mimo gmina ta co, a marzeniem było w, ponieważ ja jeszcze na studiach zainteresowałem się fotografią w i jak tylko udałem się parę groszy zarobić kupiłem sobie najpierw Zorka 5 w, gdzie Zorka 4 to z, ale pamiętam, że potem mieć praktykę od, a zadanie wieża trakcji to już był efekt mojej, bo jest wyjazdów z Polska wiązanka lepsze zdjęcia lista minął, a oczywiście, że tak, ale te i wracając do tych chwil i dla tej fotografii lub ja robiłem masę zdjęć i dokumentowania wszystkie swoje wyjazdy z polską jest kameralną do dzisiaj mam kilka albumów, w których przechowuje negatywy raz tę pasję fotograficy na to dyrektor kontraktu na razie Rynkowski no ale właśnie wracając jeszcze na chwilę do pana na udary to on, kiedy nam oferował jakąś swą swoją pomoc to zawsze mówił dat cha to była taka sytuacja, kiedy chcieliśmy kupić futerał nas do skrzypiec i tam przy okazji tej kolacji dziś tam przy parku zwiedziliśmy się, że chcielibyśmy kupić futerał, bo wiadomo Polski w, a i to, że dobrze ja mam taką dają sprzedawcę to pewnych wie i tak sprzedaż Caddy została otwarta w już niestety w kontakt się urwał ale, ale sprzedawca KO to jest takie miłe wspomnienia, ale jeszcze pamiętam, że jeśli chodzi o ten bar to tam ten zwyczaj jest taki, że jak ja bym sam przyszedł tak tego baru i powiedział, że jestem przyjacielem pana mat Dayli to mogę się z jego butelki napić to będą o tym pamięta niestety brak wywiązania się musi pan znaleźć sobie takiego jak udaje, że system VAR w tabeli wartę no przecież coś silnika jest jakaś knajpka barek, a wracając do warszawskiej jesieni to przecież też były świetne kompozycje wybitni kompozytorzy kompozytor Chinki dzisiaj czytając listę kompozytorów to się czyta naprawdę jak w Lutosławskiego pamiętam graliśmy oddalić te Saski Macewicz bard amin pamiętamy będę Tarczyński jest zgierski angielska pań kompozytorka pani Glory jako owca ja zapamiętałem ten utwór efekt, ponieważ jezdnia w obu sprintach w rękach wiązania wobec Serba zło smyczki daczy Włosi ze smyczków i rozkręcić niemiecki Włosi założyć od góry smyczek od dołu i wtedy się grało po wszystkich stronach 4 stronach, bo na nim luźnym włosiem różnymi robił się łuk i wtedy wszystkie 4 strony, bo na skrzypcach wiadomo, że trzeba, żeby na każdej stronie to celną płaszczyznę wręcz, a tutaj wyróżnić dlatego też nazwa wniosek o pensji Brzezinka 1800 siedemdziesiąty ósmy roku nasze ja pamiętam, że z wielu utworach maestro się on tak emocjonalnie podchodzi do tego jako kompozytor tak, że jak mu się uważa, że czasami w jest źle napisane i zmieniał za za zgodą czasami jak był kompozycja ta za zgodą kompozytora i najczęściej kompozytorzy byli bardzo zadowoleni to pomaga dach, a z taką formę już slajd w Sianowie kompozytor żyje to możemy zapytać tak, bo na szczęście na szczęście jeszcze żyje te z, a jeśli chodzi o warszawską jesień to my to oczywiście wiadomo muzyka współczesna utwory pisane na bieżąco przez kompozytorów młodych starszych, ale muszę przyznać, że np. ja w bardzo mi w pamięci zapadł 1 taki koncert warszawskiej jesieni, kiedy po całym koncercie utworów tych mocno współczesnych nawis nagle zagraliśmy coś dziwnego i konsternacja była w sali był początek koncertu, a-moll skrzypce, a to lub początek Bacha koncertu, który zagraliśmy kilkanaście razy wolniej pojawianie się z mimo 1 nucie po 1 nucie tylko sama ta harmonia to oczywiście był genialny pomysł no bo wiadomo na jeśli ktoś ma taką w obrazie jak pan akcyjny NATO to tylko on był na coś takiego ta wszyscy mówią co to jest już to zaginiony kompozytor życzę czesne, które dochodzą zwracam się pojawiały współczesne brzmienie do jak się okazuje jak się to wszystko tak rozłoży tą samą harmonię jak się da czas, kiedy można usłyszeć, kiedy tam się zazębiają najprzeróżniejsze dźwięki to nagle się okazuje, że to jest Senat współczesna muzyka i to to na mnie zrobiła też tną ca pamięta, ale ta jako coś wielkiego NATO były wielkie wydarzenia dla nas, dlatego że w tamtych czasach warszawska jesień była z niesłychanie prestiżowa w prestiżowe wydarzenie na cały świat nadal, bo tutaj tworzyły się największe dzieła Penderecki Lutosławski i mianownik jest panów Niki sza zresztą Szymański 80 jest taki to była, jakby dodatkowa dla nas trampolina bo, bo na tę na ten festiwal zjeżdżali się i krytycy i menadżerowie z całego świata i znowu mając, słysząc taką, a taki zespół no po prostu chcieli mieć siedzibę sprzedawać czy wszyscy chcieli mieć nowy taki okres, kiedy rzeczywiście, ale mało tego nie dość, że świetnych Salah to przecież jak ja sobie dzisiaj tak czasami myślę z jakimi solistami nam przyszło grać to po prostu aż nie mogę sam wierzyć, bo wtedy byliśmy w biegu dobra dzisiaj jedziemy tu dzisiaj Carnegie Holiday w jutro Albert hołd no potem jesteśmy w Sydney to wiadomo no to Sydney Opera House i człowiek tak jakby trochę się przyzwyczaił do tego, że świetne są świetni soliści, ale teraz jak ja patrzę na to no to Boże drogi, a i Schering i kiwi te Kanawa i Morris Andrei James Galway i stropami z Izraelem do te nazwiska to po prostu, ale żeby, żeby nie popaść w taką megalomania tata to mieliśmy mnóstwo koncertów również w Polsce dlatego szef o dziwo w tamtych czasach filharmonię miały spore budżety i stać było i Filharmonia zaprasza inna sprawa zapraszanie orkiestry z z nas lekami z przejazdem itd. i myśmy grali w Tarnowie wiele mniej górze w Elblągu świetlica w Gliwicach z tak tak różnych mniej ważne nawet gra w Tarnawie oraz Barlinek ten spot razy jak czytam na pot po to, żeby mieć nocleg tak padł w Franciszek jak z Niemiec jechaliśmy nie można było ciurkiem przyjechać do Warszawy autokarem no bo to była NRD jeszcze granice itd. czasami się stały 2 godziny na każdej granicy z Polski do NRD Iza Rd do reform i pan kończy zorganizował tam mieliśmy nocleg w Barlinku udało się załatwić koncert w Barlinku sztuki przy okazji SZ się zgadza radę z mieliście graliśmy pod między tournée graliśmy bardzo dużo koncertów w takich naprawdę niedużych i miejsca to pamiętam Zakopane laliśmy go pamięta no ale tam graliśmy na kwestiach 16 Ivanovski tam zresztą pierwszy raz zagrana była rama chowa się dyrekcja i Wojtka Wiśniewskiego maestro nie może odżałować rząd wtedy odmówił nie na 1 Artego prawykonania Orawy Kilara nastrój się nawet sowy Zwiń «

Nastrój się na Varsovię: Grzegorz Kozłowski, Paweł Gadzina (część 2)

AUTOMATYCZNA TRANSKRYPCJA PODCASTU

PODCASTY AUDYCJI: GOŚCINNIE: NASTRÓJ SIĘ NA VARSOVIĘ

POSŁUCHAJ RÓWNIEŻ

DOSTĘP PREMIUM

SERWIS INFORMACYJNY

Wydanie z godziny 23:00

Najnowsze Podcasty

Trochę o cyfrowych renowacjach, trochę Chmielewskim, trochę o Tatim

Dziś Dzień Dziecka - gdybyś miał lub miała wehikuł czasu, co powiedziałbyś/powiedziałabyś młodszemu/młodszej sobie?

Test: Dacia Sandero i BMW M3

O trosce

TOK FM

Polecamy

Popularne

GOŚCIE TOK FM

Gazeta.pl

WYBORCZA.PL