REKLAMA

Autyzm. Niektóre osoby w spektrum dowiadują się o tym dopiero w wieku dorosłym. Tak jak Monika

Kolorowe ptaki
Data emisji:
2022-12-26 00:40
Audycja:
Czas trwania:
24:37 min.
Udostępnij:

Oto kolejna z cyklu rozmów o autyzmie - naszym gościem jest Monika, która prawdy o sobie dowiedziała się po diagnozie, którą postawiono jej w wieku dorosłym. "W szkole byłam uznawana za osobę nieśmiałą, inną. Niektórzy traktowali mnie, jakbym była upośledzona".

AUTOMATYCZNA TRANSKRYPCJA PODCASTU

Transkrypcja podcastu
dzień dobry witam wszystkich w radiu TOK FM to jest program, w którym przedstawiamy spektrum autyzmu jego różnorodność wielobarwność ja nazywam Anna Gmiterek-Zabłocka i w tej chwili zaproszę państwa na rozmowę z Moniką Monika jest osobą dorosłą już w wieku dorosłym właśnie dowiedziała się o tym, że jest osobą w spektrum autyzmu Monika Dąbrowska mamy 35 lat jestem z małej wioski 15 km od Tomaszowa mazowieckiego wieś nazywa się Dąbrowa w gminie Inowłódz i Monika w Rozwiń » twoim przypadku ty wiesz, że masz spłat program, kiedy od 16 lat, czyli mniej więcej około dwudziestego roku życia doszłam do tego po wieloletnich poszukiwaniach co jest ze mną nie tak, dlaczego zachowuje się tak jak się zachowuje, dlaczego jest mi tak bardzo ciężko w życiu to nie przyszło olśnienie tak znienacka tylko dużo czytałam na ten temat chciałam coś zmienić w swoim życiu nie chciałam się tak męczyć jak do tej pory się męczyłam Night skończyła studium pracownika socjalnego tam było bardzo dużo psychologii dzięki temu właśnie zaczął on lepiej komunikować się z ludźmi otwierać się na ludzi bardzo tego chciałam przede wszystkim to jest kluczowe w tym no właśnie do Warty mówi, że czuła się inna czuła, że coś się z tobą nie tak co można myśli konkretnie to, że nie potrafiłam otworzyć się na rówieśników i na innych ludzi czułam się ograniczona, ponieważ nie potrafiłam tak spontanicznie wyjść do ludzi sprawiało mi problem nawet wyjście z domu przed dom, bo bałam się, że tam kogoś spotkam, że może trzeba będzie powiedzieć dzień dobry i ja bardzo chciałam tego uniknąć i to jest także szukała co jest co się dzieje tak szukałam szuka rodzice nauczyciele w tamtych czasach, gdy chodziłam do szkoły to byłam po prostu uznawana za osobę nieśmiałą zamknięty w sobie nikt nie patrzą NATO w kategoriach choroby czy zaburzenia tylko po prostu nieśmiałe dziecko może wyrośnie kiedyś z tego pan może nie jak to się z tym czułeś źle się czułam śle się czułam będący ograniczoną czułam, że ludzie traktują mnie inaczej, że może nie wiedzą jak do mnie mają podejść, ponieważ widzą, że mnie wszystko tak też że, że jest mi ciężko cokolwiek powiedzieć z nawet czasami czułam, że czułem nie wiem czy to jest adekwatne czy to nie jest mylne, ale czułam, że niektórzy ludzie po prostu traktują mnie, jakbym była upośledzona nie była upośledzona umysłowo, ale sama tak stwierdziłam, że po prostu jednak społecznie troszkę była upośledzona, że to jest jednak jakiś rodzaj upośledzenia jeśli człowiek nie może funkcjonować w społeczeństwie tak jak reszta ludzi jeśli tak jak w moim przypadku autyzm nie jest zdiagnozowany we wczesnym dzieciństwie i nie jest terapeuty izolowany to człowiek nie wie co się z nim dzieje do tak do końca nie wie jak ma o tym rozmawiać ze społeczeństwem, więc społeczeństwo też nie wie jak ma podejść do człowieka no bo w tamtych latach, gdy chodziłam do szkoły no to morze były te reportaże w telewizji, ale to było to atak sporadycznie mało, kto oglądał woleli ludzie seriale oglądać niż takie pouczająca filmy dokumentacyjne, których się mówiło o autyzmie zespole Downa to wszystko wynika po prostu z niewiedzy myślę, że trzeba po prostu o tym mówić, ale to jest także np. w szkole miała takie jakieś problemy z rówieśnikami problemy z nauką miałam problemy z nauką i problemy z rówieśnikami miała również dzieci po prostu wiedziały, że jestem inna i tym bardziej mnie napiętnował to inność, bo one były otwarte śmiałe, a ja siedziałam w końcu się ze spuszczoną głową i się nie odzywałam na lekcji było podobnie czy na przerwie na lekcji było podobnie z nauką miałam problem tak do czwartej klasy jak w z czasów wczesno szkolny to prawie nic nie pamiętam, ponieważ było to poza poza moją świadomością to nauka odbywała się po prostu byłam tam ciałem na tych lekcjach, ale nie duchem nic mnie nie docierało to świadomość trzeba tak napływać około czwartej klasy wtedy od odkryłam swój talent do języków, bo w trzeciej klasie to jeszcze nie bardzo to szło byłam miałam angielski w trzeciej klasie, ale unikałam go, ponieważ pojawił się nowy nauczyciel w szkole i i to bardzo było dla mnie taką taką barierą, że musi się skonfrontować czymś nowym nie dość angielski jeszcze nowy nauczyciel ogólnie lubię czytać lubiłam czytać i to wydaje mi się, że mnie uratowało, że to, że lubiłam czytać czytałam, choć nie rozumiałam czytałam czytałam czytałam w pewnym momencie zaczęłam rozumieć czy nie rozumiała, czego przenośni uczuć wyrażonych w tych książkach różnych pojęcie nie rozumiałam różny różnych tak różnych sytuacji tak uczyłam się uczuć właśnie ksiądz z książek filmów takich familijnych filmów takich familijnych w ogóle z filmów amerykańskich uczyłam się tej mu Miki tam było bardzo bardzo fajnie było to wszystko pokazane jak te uczucia wyglądają w rodzinie jak ludzie się uśmiechają lub są źli lub okazują jakieś inne emocje tego wszystkiego uczyłam się z filmów lub książek książki tak kury myślę, że książki uratowały w większości jest życie to jest także do życia zespół Aspergera jest trudne, bo życie z zespołem Aspergera jest trudne do momentu dopóki człowiek nie uświadomi sobie co się z nim dzieje i że to jest uwarunkowane w jaki sposób genetycznie, a nie jest winą człowieka, że jest, jaki jest życie z Aspergerem i jest trudne o, tyle że ludzie nie rozumiejąc co się ze mną dzieje, bo nie siedzą w mojej głowie po prostu nie rozumieją, dlaczego mają się dostosować do mnie, dlaczego mają ściszyć telewizor, bo przeszkadza, dlaczego mają Trzaska drzwiami, dlaczego mają nie używać całej chmury perfum, ponieważ się dłuższe jest to po prostu dla mnie za dużo nie dość gra głośno telewizor, czyli radio telewizor albo nawet jeszcze dodatkowo jeszcze 2 telewizory Radia plus iPhone plus jeszcze ktoś się z pryska chmurą perfum 10203. czwarty człowiek plus jeszcze migające jakieś światła to wszystko sprawia, że to właśnie jest dla mnie najtrudniejsza przebyć cofanie wszystko razem zbiera łączy się po prostu i nie wiadomo do czego nam się danym momencie odnieść i wtedy jak tych bodźców jest tak dużo to jak reagujesz w i agresja się mnie załącza po prostu się załącza agresja, z którą staram się radzić zamiast krzyczeć przecież ten cholerny telewizor to pytam się czy mogłabym poprosić o 2 stopnie niżej ten głos lub pytam się czy mogę się odciąć, czyli zamknąć drzwi do pokoju, w którym jest telewizor i staram się ogarnąć, mimo że przez dwoje drzwi słyszę ten telewizor, ale mimo wszystko zawsze jest lepiej niż jak było w ogóle nie znacznie zamknięta staram się po prostu radzić sobie z tym staramy się przy tą agresję przed kierunku chować przeczekać, żeby się to nie rozwinęło w złym kierunku do pewnego momentu życia po prostu siedziałam jesienią wzywałam, czyli sytuacji przymocowania co się działo płacz do pewnego momentu życia tak różne takie wydawałem jak byłam niezadowolona z czegoś to takie dziwne dla otoczenia dźwięki wydawałam, gdyby bałam się czegoś co było takie irracjonalne to był strach dla dla ludzi, a dla mnie to było takie realne zagrożenia w pewnym momencie życia pojawiła się mnie autoagresja w tym przez długi czas nie mogłem sobie poradzić, ale dzięki temu, że czytałam książki poznawałam siebie starałam się zrobić coś w tym kierunku, żeby zrobić coś dla siebie po prostu dla dla lepszego życia, żeby mi się lepiej funkcjonowało w tym społeczeństwie to właśnie mamy sobie teraz spokojnie się zimę tak jesteśmy w miejscu, w którym jest dużo bodźców rozmawiamy jestem spokojna nie ma żadnej agresji w tobie czy rozumiem, że to jest kwestia pewnego uczenia się czy emocji opanowania tak to kwestia wyłączenia, kiedy przyszłam tutaj to pierwszej chwili było tak taki chaos mojej głowie nowe miejsca dużo ludzi nowych ludzi muzyka dymy ogniska dzieciaki, które biegają pomiędzy zraszaczy i piszczą i to jest mam taką wizję po prostu takiej ścianę takiej ściany, że widzę co się dzieje wokół wokół mnie ale jakbym za taką szklaną kulą jestem i staram się to ogarnąć i teraz w tym momencie, kiedy już tu jestem około 2 godzin to już wtopiła się to tło jest dobrze to opanowanie to jest to nie jest także to nie pozostanie bez Echa, bo ten nadmiar bodźców, mimo że jest fajnie jest Super chcę, żeby było fajnie chce wychodzić do ludzi, ale wiem, że wrócę do domu będę musiał wyciszyć totalnie odciąć od od wszystkiego co nie będzie łatwe, bo wrócę do domu, gdzie już ktoś jako średnią z dnia prowadzi ja będę musiał znowu w tym odnaleźć i tak dwa-trzy do 4 dni po takim wydarzeniu ja jeszcze jestem ciągle naładowana tym i w Musie kontrolować jeszcze bardziej siebie, żeby nie wybuchnąć, żeby to złym kierunku nie poszło, czyli to ten spokój jest taki pozorny po tak to jest wyuczone jesteś w stanie np. pracować w tym momencie nie jestem w stanie pracować, ponieważ jestem zajęta bardzo frapującą sprawą jak budowa własnego domu Niejestem wstanie ogarnąć 2 rzeczy naraz 2 frapujących trzeciego praca wymaga tego, żeby być w tej pracy całym sobą i budowa domu jest dla mnie również takim wyzwaniem ja jestem cała cała tym żyje po prostu tę budową, a co to jest dom co to ma być sądom to ma być mój osobisty prywatny dom Samopomocy i bez barier rowy akustyczny Acoustic akustyczne z dedykacją dla mnie, ponieważ system auto jest taką, a bez barier rowy będzie również z dedykacją dla mojego niepełnosprawnego chłopaka, który porusza się na wózku to będzie również ułatwienie dla mnie ten dom bez barier rowy, ponieważ ja też mam małe trudności zdrowotne od urodzenia cierpię zmagam się z tak 2 genetycznymi chorobami 1 to jest sport ja druga to jest zespół Rh SA do nosa jest to związane z zaburzeniem mięśni i kości stawów mam zbyt wiotkie stawy i zbyt słabe napięcie mięśni przez co jest mniej po prostu trudniej czasami jestem męczyli Ewa bardzo szybko się męczy właściwie męczy się niczym czasami jest tak, że wystarczy tylko się schyla i i jestem zmęczona po prostu ten dom realizuje dzięki wsparciu swoich własnych 2 rąk i głowy, mimo że artystyczne, ale to są moje naj głównie się sponsorzy w tym momencie pracowałam pracowałam byłam żyłam tym Tomasz pod tak potrafię potrafię żyć tylko 1 czynnością, więc ja byłam całą sobą w tej pracy to była praca opiekunki osób starszych w Niemczech będą tam w Niemczech po prostu żyłam tylko tym potrafi żyć całym sercem tylko przy 1 czynności, która wymaga jednak uwagi poświęcenia rolą praca z osobami niepełnosprawnymi i starszymi jest bardzo i frapująca ja tam jestem dla kogoś, więc ich moje moje ja moje sprawy moje życie odsuwany jest na bok ja nie potrafię inaczej jeśli opiekujesz się jakimś całym sobą realizuje potrzeby czyjeś, ale niestety swą moje potrzeby są spychana przeze mnie samą na dalsze plany, ponieważ nie nie potrafię inaczej dlatego jestem bardzo ciężko pogodzić pracę zawodową w tym momencie z budową domu, ponieważ jestem tak bardzo zaangażowana w to budowę, że nie jestem w stanie myśleć o niczym innym budowa domu co ważne wg własnego projektu wg własnego projektu zaprojektowałam ten dom, bo wiedziałam co jest potrzebne dla mnie dla mojego chłopaka że, żeby mieć lżej w życiu dzięki temu będę miała dom bez barier rowy powstało co najmniej około 30 projektów, zanim doszło do tego idealnego projektu, który się właśnie realizuje ataki najtrudniejszy moment w swoim życiu takiego niezrozumienia związanego z zespołem Aspergera pamiętasz jakiś taki wyzwiska nie wiem sytuacja życiowa było tego dużo, więc nie wiem to, do której sytuacji w zasadzie mogłabym się odnieść wiele razy tak tak było ludzie nie rozumieją, ponieważ niesie nie siedzą w mojej głowie to jest główna przyczyna tego, że nie są w stanie tego zrozumieć, ponieważ nie słabną ten nie widzę po tobie i po twoim zachowaniu, że ten krzyk szczekanie psa bardzo przeszkadza tak to jest takie znienacka ja wiem, że pies musi czekać, bo to jest wierze i taka jest jego rola, gdy wiem, że coś będzie hałasować to potrafi się do tego przygotować w momencie, gdy coś znienacka huknie albo wścieknie tak jak piasek to jest właśnie także podrygują je, ale jeśli to są Control jakiś kontrolowane zaplanowane hałasy to to wtedy jest lepiej ja sama, mimo że jestem przed tym chowano autystyczne co nie to nie to nie znaczy, że też nie lubi się do stymulować taki sposób, że sobie tam półkę coś spółkami sztukami tylko wiemy, że to jest już wiem, że jeśli uderzy w szklankę ona za 9 to jest moje celowe działanie, ale jeśli np. sama znienacka stuknęła szklanką o drugą szklankę nie będzie, chociaż nie było to zaplanowane, ale zdarzyło się, że talerz szklanka stuknie np. no to wtedy też reakcja jest zupełnie inna niż niż, gdybym sama to to wywołała świadomie to pozycja jeszcze najpierw o tym czy ta diagnoza twoja, na którą poszła tą to był twój świadomy wybór chciała wiedzieć co się dzieje tak to był mój to był mój świadomy wybór chciałam wiedzieć co się dzieje chciałam pracować nad sobą, żeby lepiej w tym społeczeństwie funkcjonować pamiętam że, choć bałam się tłumów bardzo to przeszkadzało jak np. weszło się wchodziłam w rynek na targowisko i tam było dużo ludzi na nie znosiłam tego, ale byłam często zmuszona tam wchodzić, bo trzeba było coś kupić, kiedy świadomie zaczęłam podjęłam pracę nad nad sobą nad swoim swoimi ograniczeniami musiałam się sama do tego, żeby wchodzić w NATO targowisko musiałam się do tego, żeby chodzić na solarium, chociaż tego nie cierpiała nie była to kompletnie potrzebne, ale musiałam się musiałam się wychodzić do fryzjera, bo to był kontakt z drugim człowiekiem to były sytuacje społeczne i dzięki temu to dzięki takiej auto terapii no chyba zaszły daleko tak zaszły daleko rozmawiamy spokojnie bez nerwów to powiedzmy jeszcze gdyby miała powiedzieć tym osobom, które w życiu nie spotkały się ze spektrum, które nie wiedzą kompletnie nie wiedzą np. cały czas utrzymują, że spektrum to autyzm to choroba ta albo, że to są ludzie dziwni inni zdarzają się też takie określenia tutaj słyszałam od części z was nienormalni to co byś powiedziała tym autyzm to jest coś co to jest zespół Aspergera ten autyzm to spektrum myślę, że ludzie neuro typowy za bardzo nastawili się na to, że ktoś jest inny, więc trzeba potępiać, zapominając o tym, że oni też mają swoje różne upodobania dla nas audytów nie do końca zrozumiałe normalne ludzie na odpowiedź zastrzegają sobie takie prawo do do tego, żeby rządzić się swoimi prawami i zapominają, że każdy tak naprawdę może być czymś i różnorodny inny że, że każdy ma do tego prawo każdy ma prawo 1 człowiek, pomimo że nie jest auto z tą człowiek euro typowy 1 może lubić czarną herbatę, a drugi może lubić owocową herbatę i czy to znaczy od razu, że jest ten co nie lubi czarnej herbaty to jest dziwny albo ten co lubi owocową herbatę to jest no najlepszy myślę, że to to jest kwestia tolerancji tolerancji nad od otwartości na drugiego człowieka i myślę, że także to jest kluczowe słowo po prostu tolerancja otwartość na drugiego człowieka, gdyby świat był urządzany zarządzany przez osoby w spektrum to ten świat zdecydowanie byłby logicznie niższe, ponieważ auto czyści mają swoje określone schematy działania nie robią zbyt pochopnie niczego takiego on tak jak ludzie Europy powie ten przykład można no można mnożyć przykłady, ale np. któregoś razu jechałam swoim własnym autem i okazało się, że są roboty drogowe i sobie tak pomyślałam tak przecież ta droga była niedawno robiono okazało się, że te roboty drogowe związane są z tym, że będziemy w tym miejscu robiona kanalizacja i sobie myślę tak nie można było najpierw zrobić kanalizację potem położyć nawierzchnię tylko trzeba było zrobić nawierzchnię za dwa-trzy lata zrywać odnowa nawierzchni i robić kanalizację to jest takie bardzo nielogiczne to jest marnowanie funduszy, które można byłoby przeznaczyć na coś dużo silniejszego niż takie po prostu marnowanie marnowanie zasobów wdzięku jak taki sposób to właśnie odbieram, że po prostu, gdyby auto rządzili światem byłoby naprawdę lepiej na tym świecie właśnie, bo regulaminy zasady reguły to jest coś co dla ciebie ważne akt też to jest także nie lubię czasem jakiegoś odstępstwa zmiany lub zmiany głównie zaplanowany przeze mnie, bo przez jeśli są zmiany zaplanowane przez kogoś to również na nie reaguje albo przywykną albo nie przywykną albo się z tym zgodzę albo nie albo będę się starała przynajmniej, ale ogólnie no lubię, kiedy jest tak właśnie wszystko robione po kolei równo poukładane i robione od pierwszej kolejności do ostatniej nie od ostatniej do pierwszej wszyscy marnuje się zasoby zasoby też nie daje finansowe to jeszcze ludzkie, bo siła się zużywa po prostu lubię tak, żeby było jak należy urząd teczkę autyzm to ciężkie pytanie autyzm dla mnie to coś co czyni mnie wyjątkową co nie znaczy, że czuje się lepsza od innych ludzi, ale czuje się wyjątkowe, ponieważ mam wiele zmysłów wyostrzony bardziej niż ludzie neuro typowy widzę więcej słyszę słyszę więcej dzięki czemu mogę też wczuć się drugiego człowieka i jego emocje ktoś nie musi wiele mówić, ponieważ jego emocje przenikają przez moje kości także wiem, kiedy jest szczęśliwy, kiedy jest zdenerwowany, kiedy jest niepewny, kiedy jest znudzony albo po prostu zmęczony proszę państwa była Monika Dąbrowska, której bardzo dziękuję za tę otwartość i za chęć porozmawiania zemną wiem, że dla części osób w spektrum wcale nie jest to łatwe by się tak otworzyć także, tym bardziej dziękuję, a wszystkich państwa zapraszam na kolejną odsłonę cyklu o spektrum autyzmu Zwiń «

PODCASTY AUDYCJI: KOLOROWE PTAKI

Więcej podcastów tej audycji

REKLAMA

POSŁUCHAJ RÓWNIEŻ

REKLAMA

DOSTĘP PREMIUM

Słuchaj wszystkich audycji Radia TOK FM kiedy chcesz i jak chcesz - na stronie internetowej i w aplikacji mobilnej!!

Dostęp Premium

SERWIS INFORMACYJNY

REKLAMA
REKLAMA
REKLAMA