Refleksje zza kamery. Reżyserki o kinie i formie filmowej

AUTOMATYCZNA TRANSKRYPCJA PODCASTU

kultura osobista dzień dobry przed mikrofonem Marta Perchuć-Burzyńska moimi państwa gościnią jest dziś prof. dr hab. Małgorzata Radkiewicz z uniwersytetu Jagiellońskiego film znawczyni autorka książki refleksje zza kamery reżyserki kinie i formie filmowej witam serdecznie dzień dobry państwu pani profesor historii kina pełno jest nadal białych plam jeśli chodzi o kobiety na pewno, chociaż nie chodzi tutaj wyłącznie o białe plamy, ale raczej o postacie dorobek filmowy albo Rozwiń » właśnie teoretyczne, którym zajmuje się mojej książce w pozostający gdzieś w cieniu na marginesie tego co uznajemy za taką kanoniczne historie, z której bardzo często pewne nazwiska, zwłaszcza w Kownie znikają albo pojawiają się wyłącznie w krótkich notatka nie, pozwalając tak naprawdę poznać ogromu tego dorobku, który stanowi no jednak niebagatelny wkład w rozwój kina narodowych kinematografii czy w ogóle refleksji film w dla mnie ta książka w bardzo przysłużyć się może właśnie jednak w wypełnianiu pewnej luki poznawczej i może pokazać, że tak naprawdę już od zarania dziejów zarania dziejów kina oczywiście kobiety miały do powiedzenia i do pokazania ważne rzeczy, ale nie były słyszane albo co gorsza tak jak pani profesor przed chwilą powiedziała ich zasługi przypisywano mężczyznom jak w historii pierwszej bohaterki pani książki, czyli ślizgi blasze pierwszej reżyserki w historii kina jak pani Pisz tak to w ogóle jest bardzo spektakularny przykład bowiem Lis blasze jeszcze jako ślizgi zaczęła swoją współpracę z logo momentem, czyli jednym z czołowych producentów filmowych, ale też pionierów całej tradycji filmowej w Europie zaczęła współpracę bardzo wcześnie wspólnie z momentem oglądała filmy braci linie i tak ten materiał zainspirował postanowiła sama stanąć za kamerą i tworzyć filmy, które wykraczały poza taką prostą rejestrację scenek fascynujących ruchem dynamiką na pewno państwo kojarzycie te filmy braci linie, które pokazywały, a tu wyjście robotnic fabryki to przyjazd pociągu na stację natomiast ligi, ale uważała, że trzeba za pomocą kamer opowiadać historie, który ludzi za fascynują, które przyciągną uwagę i załogą od przystał na taką wizję kina pozwolił jej stanąć za kamerą realizować filmy i 1900 w tym roku, kiedy odbywała się w Paryżu wystawa światowa anielski miała na koncie już dość pokaźny dorobek filmy były krótkie, więc można było ich realizować więcej i na wystawie zaprezentowała te obrazy on się oczywiście bardzo spodobały były niesłychanie pomysłowe i też inscenizacyjnie atrakcyjne dla bardzo i postanowiono algi nagrodzić ale kiedy wręczono nagrodę przygotowywano dyplom nie bardzo wiedziano w jaki sposób sformułować za co i dla kogo jest nagroda i szukano odpowiedniego słowa, które odda ten wkład pracy, a ligi i to co pani powiedziała, że właśnie kobiety często pozostawały w cieniu mężczyzny wpłynęło na odbiór ligi uważam, że jest osobą, która pracuje razem z logo Monte, ale nie zasługuje na nazwanie jej pracy ani zmiany reżyserki ani pionierki kina, więc wręczono jej dyplom, który zatytułowano dyplom dla współpracowniczki chętnym i ta sytuacja właśnie ukazuje w jaki ich kontekstach ta twórczość kobiet i na początku kina, ale też późniejszych okresach mogła zaistnieć miała szansę wybrzmieć i w jaki sposób postrzegali ją współcześni tym, że stać w no w tej postaci też bardzo ciekawe jest to, że tak jak pani pisze Giles się nie akceptowała nowych tendencji w kinie jej kariera zakończyła się w roku dwudziestym, kiedy na amerykańskie plany przed ostatni film, czyli bruk na imię kolejna natomiast opisywana przez panią reżyserka aktywistka publicystka, że Mędrek miała już świadomość tej ewolucji w kinie, ale jak sama mówiła odrzucała filmy mówione, ale popierała dźwięk firmie to jest w ogóle nas ciekawe spojrzenie na kino i rozwój kina osoby, która była niesłychanie zaangażowana taką działalność awangardowo też eksperymentalną związaną ze stosowaniem różnych środków wyrazu na ekranie i to, że była jednocześnie publicystką miała, zanim przystąpiła do realizacji filmu miała już doświadczenie redaktorki osoby piszącej dla poczytnych magazynu to sprawiło, że o wszystkich tych narzędziach, które wykorzystywała na planie jako reżyserka umiejętnie pisała i ciekawe jest również to, że potrafiła o tym swoim warsztacie dyskutować zarówno w kategoriach praktycznych tego co sama stosowała podczas realizacji kolejnych filmów jak się sprawdzały szczególne rozwiązania na ekranie, ale ta się w takiej perspektywie teoretycznej, która pozwalała z problematyki Zobacz nie tylko kwestie związane właśnie takimi doraźnymi potrzebami czy doraźnymi dyskusja, jakie toczyły się w latach dwudziestych w kinematografii francuskiej, ale także europejskiej światowej natomiast, że media poszły jak gdyby o krok dalej próbowała na podstawie tych swoich doświadczeń reżyserskich, ale też przemyśleń stworzyć rodzaj takiego słownika języka filmowego i w tym słowniku filmowym szczególnie ceniła te pojęcia takie jak choćby montaż czy podwójna ekspozycja obrazu, ale też wiele innych środku ceniła, zwłaszcza za to, że pozwalały na taką kreatywność na twórcze po UE podejście do filmowego obrazu i na stworzenie czegoś co ona nazywała filmową symfonią, a więc utworu bardzo złożonego wielo głosowego, gdzie żaden z środków nie dominuje tylko tworzą pewną spójną harmonie i w tej spójnej harmonii nie bardzo potrafiła znaleźć miejsce dla dźwięku dla słowa mówionego próbowała sobie gdzieś nowe środki wyrazu, które pojawiło się pod koniec lat dwudziestych pisać, ale jak twierdziła w swoich publikacjach niekoniecznie utożsamiała się właśnie taką może żadną skalą tego języka filmowego i zaprzestała twórczości filmowej fabularnej natomiast nadal była aktywna na obszarze kina była publicystką była też taką animatorka ruchu, który z współczesnej perspektywy możemy nazwać klubami filmowymi dyskusyjnymi klubami filmowymi i była też osobą odpowiedzialną za produkcję kronik filmowych, a więc te doświadczenia awangardowe związany z taką wypowiedzią filmową, która jest niesłychanie atrakcyjna wizualnie przykuwa uwagę, ale też potrafi zmieścić za pomocą dłużnych rozwiązań filmowych symbolicznych metaforycznych zmieścić dużo treści w bardzo takim spójnym i przejrzystym komunikacie to z pewnością było niesłychanie skuteczne to połączenie doświadczenia awangardowego z potrzebami właśnie kroniki filmowej dokumentacji bieżących wydarzeń w kolejne bohaterki pani książki to oczywiście kolejne myśliciel i reżyserki publicystki, ale też wojowniczki na polu feministycznym, które postrzegały kino też jako pole pewnej dyskusji walki o równouprawnienie powiedzmy o Laurze my way reżyserce i badacz, która uprawiała własną teorię feministyczną dotyczącą kina tak jak pani pisze bardzo interesujące, a z drugiej strony gdzieś tam przerażające są wnioski dotyczące chociażby postaci kobiecych w firmach tworzonych przez mężczyzn to jest również ciekawa postać, która jak opisane przeze mnie poprzedniczki łączyła wiele aktywności w swoim życiu i pokazuje, że pewne zjawiska, które łatwo zaklasyfikować jako efekt drugiej fali feminizmu, czyli jakieś głosy krytyczne związane z analizą kultury patriarchalnej albo zjawiska związane z kinem eksperymentalnym, że one tak naprawdę były ze sobą bardzo mocno splecione i to co Lora marnej proponowała jako reżyserka filmowa tworzyła w latach siedemdziesiątych filmy w duecie ze swoim partnerem szpitale wolne było efektem jej 2 bardzo takich konsekwentne przemyśleń analiz związanych z percepcją kina tego właśnie, które określamy mianem głównego nurtu kina hollywoodzkiego, czyli też tego kina, które ze względu na swoją popularność zaś się bardzo mocno oddziałuje na sposób postrzegania świata na interpretację świata i także na interpretację męskości kobiecości ról płciowych związanych z określonymi sytuacjami społecznymi życiowymi i mając to zaplecze intelektualne mogła wobec tego kina sformułować określone pytania to pytanie, które ją przede wszystkim notowało było pytanie o to, jakie mechanizmy stoją za tym, że postrzegamy takie ani inne obrazy na ekranie i mechanizmy próbowała diagnozować, posługując się właśnie narzędziami feministycznym, czyli pytającymi o zasady funkcjonowania kultury patriarchalnej o sposoby postrzegania kobiet w przestrzeni publicznej przestrzeni kultury wizualnej to wszystko spowodowało, że NATO kino hollywoodzkie interesowały ją takie firmy, które no bez wątpienia stanowią kanon światowego kina jak im Alfreda Hitchcocka czy Josefa von Sternberga jednak spojrzenie, które za plus zaproponowała nalej miało wywrócić ten sposób oglądu Hollywoodu jako maszyny produkującej te Wyśnione wizję biało ten sposób oglądu podważyć odwrócić, jakby do góry nogami i to pytanie, które postawiła, kto patrzy, dlaczego patrzy w takiej ani inny sposób sprowokowało ją do bardzo wnikliwych oglądu poszczególnych filmu, ale też w ogóle poetyki kina, w której jak mówiła kobieta najczęściej jest obiektem niezwykle atrakcyjnym erotyczny obiektem pożądania męskiego dziedzica, które jest władcą spojrzenia jest tym razili izolowanym odbiorcą, który stanowi centrum centrum akcji, ale też centrum całej tej sytuacji kinowej, w której może komfortowo oglądać spektakl kobieta jest częścią tego spektaklu i kiedy foty wszystkich przemyśleniach sama stanęła zakazanego próbowała pokazać, że naruszenie reguł tego spektaklu może przynieść zupełnie inne poglądy kobiety kobiecego doświadczenia życiowej sytuacji kobiet często pada w książce kilka razy na pewno to sformułowanie kino kobiet kinem buntu myśli pani, że wszystkie bohaterki mogłyby się pod tym sformułowaniem, które zrodziło się w latach siedemdziesiątych podpisać myślę, że tak, bo każda z nich na swój sposób buntowała się przeciwko, jakby wolno w porządku z 1 strony temu porządkowi kinowe menu nowej reprezentacji obrazom, które takie dominujące kino kino głównego nurtu tutaj dominujące nie w tym sensie, że nie ma żadnych alternatyw, ale w tym sensie, że jest to kino wszechobecne, które ze względu na skalę produkcji dystrybucji jest po prostu dominującym na ekranie czy winnego rodzaju media natomiast ten bunt wobec właśnie kinowej reprezentacji sprawia, że każda z tych kobiet opisywanych przeze mnie jako reżyserka próbowała stworzyć alternatywny obraz, więc tutaj ten bunt gdzieś będzie stale zaznaczony natomiast drugi porządek, przeciwko któremu buntowały się wszystkie te reżyserki myśliciel ski i teoretycznie mniejszym lub większym stopniu to jest taki porządek kulturowy, który właśnie sprawia, że jako kobiety jako reżyserki jako akademiczki jako osoby aktywne w sferze czy to publicystycznej czy wręcz politycznej były postrzegane tak nie inny sposób tutaj siła tego buntu była bardzo podobna bez względu na to czy mamy do czynienia z przełomem dziewiętnastego dwudziestego wieku jak w przypadku walizki w klasie, która musiała bardzo mocno i nieustannie podkreślać, że ma coś do powiedzenia coś do zrobienia w kinie, mimo że jako kobieta we Francji tego okresu była pozbawiona praw do głosowania nie była podmiotem politycznym nie mogła też zarządzać wytwórnią filmową, w której pracowała, kiedy pojechała już do Stanów zjednoczonych i gasiła buntu jest równie duża ulotek my way, która na fali właśnie tych cech ministry różnych krytycznych postaw wobec rzeczywistości postanawia tworzyć postanawia realizować filmy, ale też pracować na Uniwersytecie i uprawiać tego rodzaju refleksję, która ten bunt wyrazi i tego rodzaju wątki znajdziemy też tych chyba od współczesnych reżyserek, jakimi są Aleksandra Łukaszczyk cywilnymi, a bardzo dziękuję prof. dr hab. Małgorzata Radkiewicz z uniwersytetu Jagiellońskiego film znawczyni autorka książki refleksje z kamer reżyserki o kinie formie filmowej była gościnią kultura osobista dziękuję bardzo, dziękuję bardzo zapraszam do lektury zarówno książki jak i filmu omówionych przeze mnie reżyser ja również dołączam się do tych zaproszeń dziękuję Tomaszowi obce za pomoc w przygotowaniu programu dla słuchaczy TOK FM mamy kilka egzemplarzy książki czekam na maila na adres dla was małpa TOK kropkę FM Marta Perchuć-Burzyńska do usłyszenia Zwiń «

Refleksje zza kamery. Reżyserki o kinie i formie filmowej

AUTOMATYCZNA TRANSKRYPCJA PODCASTU

PODCASTY AUDYCJI: KULTURA OSOBISTA

POSŁUCHAJ RÓWNIEŻ

DOSTĘP PREMIUM

SERWIS INFORMACYJNY

Wydanie z godziny 02:00

Najnowsze Podcasty

"Podróże z pazurem." O podróży stopem z psem dookoła świata ... nie tylko samochodem

"UE chce nam zabrać władzę nad lasami". Prawda czy fałsz?

Przylatuje jerzyk do gniazda a tam "termomodernizacja". O ochronie ptaków mieszkających w budynkach

''Literatura uwalnia nas od determinacji i ciasnoty''. Prof. Koziołek o książce ''Czytać, dużo czytać''

TOK FM

Polecamy

Popularne

GOŚCIE TOK FM

Gazeta.pl

WYBORCZA.PL