„Jak nie zabiłem swojego ojca i jak bardzo tego żałuję” w reżyserii Mateusza Pakuły

AUTOMATYCZNA TRANSKRYPCJA PODCASTU

dzień dobry przed mikrofonem Marta Perchuć-Burzyńska jutro w teatrze Łaźnia nowa w Krakowie premiera spektaklu jak nie zabiłem swojego ojca jak bardzo tego żałuje w reżyserii Mateusza Pakuły spektakl, który powstał na podstawie głośnej książki wydanej przez wydawnictwo nisza nominowanej w zeszłym roku m.in. do nagrody literackiej Gdynia i nagrody literackiej imienia Witolda Gombrowicza Mateusz Pakuła dzisiaj gościem kultury osobistej Witaj serdecznie dzień dobry witam, kiedy Rozwiń » rozmawialiśmy o twojej książce jakiś czas temu w kulturze osobistej mówiłeś, że historią o umieraniu swojego ojca, który umierał w cierpieniach na raka trzustki, ale także opowieścią o tym co to powoduje w tych, którzy w umieraniu towarzyszą chciałeś wywołać dyskusję na temat dopuszczalności eutanazji w Polsce czy masz takie poczucie, że coś udało się w tej sprawie poruszyć wydaje mi się, że tak to jaki rezonans wywołała ta książka no przeszło moje najśmielsze oczekiwania i wydaje mi się, że ta dyskusja a, chociaż ona oczywiście nie trafiła do Sejmu nie nie została jeszcze poddana takiej takiej dyskusji, jakby publicznej politycznej, ale ta dyskusja, a wydaje mi się taka oddolna Obywatelska jako ruszyła jak obserwowałem też takie wzmożenie po ostatnim wywiadzie, którego udzieliłem dla oko Press wydaje mi się, że no ludzi bardzo interesuje ten temat, że moje doświadczenie to też się okazało przy okazji recepcji tej książki, że to moje doświadczenie, że jest doświadczeniem tysięcy, że jest nas Legion i i że to jest naprawdę poważna kwestia do rozstrzygnięcia myślę że, że w najbliższym czasie w Polsce jest to konieczne w powiedziałeś jest na Legion ja myślę, że dzięki tobie po prostu wiele osób w końcu znalazł mu, że sposób jakieś konkretne słowa zdania, które pomogę pomagają im wyrazić to co czują albo to co czuli w podobnej sytuacji do twojej sytuacji tak oczywiście, bo poza tym, że ta książka jest jakimś stopniu manifestem takim polityczną społeczną anty religijnym domagam się właśnie legalizacji eutanazji, ale też myślę, że to mnie też zaskoczyła przy okazji recepcji książki myślę że, że przy okazji spektaklu też tak będzie że, że przede wszystkim to działanie tej książki było takie jak nazywam to działaniem sama dając sem to znaczy że, gdzie jak zobaczyli przejrzeli się w tym w tej historii zobaczyli, że to co czują myślą jest normalne naturalne że, że ten tygiel emocji uczuć to jest coś coś normalnego złości wściekłości rozpacz bezradność przede wszystkim to jest to jest normalna sprawa, że Rze że, że czujemy tak w podobnych sytuacjach wszyscy no i przede wszystkim tak tak jak mówisz to znaczy myślę, że znalezienie tych słów to znaczy, że nagle to, że ktoś daje nam daje nam słowa po pomaga nam wyrazić uczucia emocje czy obie ubiera jest zdania ubiera narrację to jest jakaś rzecz, która myślę bardzo bardzo pomaga daje ulgę no myślę, że właśnie sprawia, że i Czytelnicy książki ja potem, które dostaje wiadomości od Czytelników wszyscy czujemy się mniej samotny w w tej rozmowie w oko Press przyznało również, że jednej z najbliższych ci osób ta książka bardzo pomogła tak tak myślę, że niejednej to znaczy na pewno na pewno pomogło w bardzo o mojej mamy, czyli osobie, która no myślę, że rzeź była na najbardziej zdruzgotane śmiercią umieraniem na jego ojca natomiast inni członkowie rodziny na okres tej bliższej tej dalszej myślę również było dla nich ogromnie silnie terapeutyczne dla mojego młodszego brata i dla matki mojego ojca, którego przeżyła rok i w związku z tym też bardzo cierpiała dla dla siostry mojego ojca szwagra mojego ojca nocne dla całej rodziny, która w tej w tej współdziała to znaczy, że doświadczała bardzo mocno tego tego procesu umierania razem z moim ojcem nikt po lekturze nie powiedział po co to napisałeś takie intymne to było przecież nasze przeżywanie nie było takiej reakcji oczywiście za sam pojawiają się w tej z tej opowieści też postaci opisane na nie nie nie cukierkowe czy czy można powiedzieć że, że mają jakieś takie jest negatywny czy jakiś taki krytyczne ryzyko jako krytycznie podchodzę do tego co światopoglądowo sobą reprezentują czy charakterologicznie, ale myślę, że wszyscy mieli też takie przekonanie, że to jest po prostu prawda i że że tam nie nie ma absolutnie żadnego żadnego myślenia kolory chowania no i że to jest potrzebne w tym sensie, że no ten temat społeczny bardzo uprawomocnienie mi uprawomocnił o tym mówiłem wielokrotnie, że no pewnie gdyby gdyby, gdyby nie ten Cannes temat eutanazji jak nie miał potrzeby i nie miałbym takiego poczucia, że muszę napisać te książkę i jakby rywali cała nasza intymna do sfery publicznej w twoim życiu wiele się zmieniło także od wydania książki publicznie ogłosiła m.in. że dokonałeś aktu apostazji czy wyjście z kościoła katolickiego było również podyktowane tym jak bardzo kościół podobnie jak też inne instytucje zawiódł uciekł, kiedy twój ojciec umierał tak się z zastanawiam myślę, że cały ten proces po prostu spowodował we mnie, że potrzebowałem tego gestu takiego publicznego nie ma formalnego tego gestu faktycznie wypisania się i posiadania tego papierka po prostu wcześniej miał takie poczucie, że nie jest mi absolutnie potrzebne samo to pójście proszenie się o wypisanie jest dla mnie ratunku niezbędne i jak jakieś upokarzające i i że nie chce tego robić, ale no umieranie mojego ojca by zawód związany właśnie z tym jak te instytucje m.in. kościół najbliższa parafiach zachowywały to znaczy jak nie umiały się zachować w takiej sytuacji go to na pewno nie upewniła tylko w jakimś takim przekonaniu że, że to są instytucje też bezradne w tych w tych rejonach, w których powinny właśnie pomagać no chyba chyba chyba nie tyle sama sama śmierć umieranie mojego ojca, ale po prostu wszystko to co się, gdyż Smagło w sferze publicznej politycznej wokół kościoła to spowodowało, że po prostu miałem takie poczucie żeby, żeby nie, żeby nie zwymiotować do wewnątrz przy następnym skandalu związanym z kościołem muszą dokonać postawy w zdecydowały się adaptować książkę na teatralną scenę na potrzeby teatru czy myślisz, że opowieść o umieraniu pokazana na scenie będzie miała jeszcze silniejszy odbiór myślę, że tak może być czy bardzo bardzo długo uważałem, że to nie jest odpowiedź do teatru dlatego napisałem książkę sztukę, ale w pewnym momencie po prostu wymyśliłem w jaki sposób obsadą owo konstrukcyjnie mógłbym tę historię przenieść do teatru tak, żeby nie była taka rodzajowe 2 realistyczna z serialową filmową potraktowana opowieść na kiedy wymyśliłem, że ta historia może opowiedzieć czwórka aktorów mężczyzna w moim wieku to stwierdzam, że znajduje w ten sposób jakiś taki potrzebny dystans to tej historii taki sceniczny aktorski dystans, który pozwoli opowiedzieć historię tak, żeby właśnie niebyła niebyła rodzajowej pretensjonalna, ale oczywiście też w pewnym momencie pracy miałem takie poczucie, że teatr jeszcze działa na no ona na wielu innych poziomach i emocjonalny wizualnych to znaczy że, że oprócz opowieści oprócz oprócz historii tekstu no jest oczywiście interpretacja konkretnych aktorów emocjonalne interpretacje, ale przede wszystkim to co dla mnie to jest ważne w teatrze to co potrafi zrobić muzyka jak poruszy emocjonalnie to co potrafi zrobić obraz przestrzeń na no to to jest coś co myślę powoduje jeszcze no na wielu poziomach po prostu odbieranie historii no oczywiście odbieranie wspólnotowa to znaczy, że to jest zupełnie inne doświadczenia myślę, że wspólne przeżywanie wzruszanie się płukanie zmianie niż w takim taki indywidualny odbiór po prostu czytaniu książkę wracając jeszcze do tego potwornego narratora to jest trochę także każdy z tych aktorów, który reprezentuje na scenie swoje alter ego to jest jakaś oddzielna cząstkę swojej emocjonalności twojego stosunku do tego co co się wydarzyło myślę że, że rzecz, że to nie jest takie proste raczej jest tak, że każdy z tych aktorów ma poza taką rola właśnie alter ego taką rolą narracyjną ma też zadania przypisane to znaczy Andrzej Plata, który jest właśnie narratorem i takim chyba na najbardziej największy procent ciemną Janek Jurkowski, który przyjmuje na siebie oprócz roli narratora, a role takich pierwszoplanowych postaci kobiecych, czyli mojej mamy mojej siostry Szymon sławkowski, który odgrywa wszystkie role i chyba jest ich około 20 rolę druga trzecia planowe typu, a i tak takie komediowe absurdalne albo okropne postaci to znaczy, że babcia Natale wszystkich lekarzy księży pielęgniarki i ciotki wujków itd. przez wszystkich tych tych tych właśnie trzecie trzecie planowe postaci i Wojciech Niemczyk, który jest największym procencie moim ojcem, a więc te role role nie są właśnie to nie jest taki podział myślę jakiś taki emocjonalny no mu mózgowy tylko bardziej bardziej jeśli chodzi o przejmować przyjmowania na siebie konkretnych konkretnych postaci całego tego kalejdoskopu podobno ostatnie słowo spektaklu należy do twojego brata tak oprócz czwórki znakomitych aktorów to jest taki mój Dream Team no do tego Dream teamu dołączył mój brat Marcin, który jest pianistą jazzowym i współtworzy muzykę grano żywa i współtworzy w ogóle całą warstwę emocjonalną muzyczną jest też współ kompozytorem i faktycznie są sceny, w których też gra po prostu aktorsko gra samego siebie, bo też bardzo mocno uczestniczą oczywiście w całej historii no i ostatnie tak ostatnie słowo coś, czego też nie chciałbym zdradzać, bo tego nie ma książki c jest takich spektaklu epilog który, który jest takim takim naddatkiem wobec książki no faktycznie ostatnie słowo należy go do Marcina w premiera jak nie zabiłem swojego ojca jak bardzo tego żałuje w teatrze Łaźnia nowa w Krakowie już jutro kolejne spektakle w sobotę w niedzielę tydzień później premiera w teatrze imienia Żeromskiego w Kielcach Mateusz Pakuła reżyser spektaklu dramaturg także pisarz autor książki jak nie zabiłem swojego ojca jak bardzo tego żałuje, bo gościem kultury osobistej bardzo dziękuję im dziękuję serdecznie dziękuję Tomaszowi obce za pomoc w przygotowaniu programu Marta Perchuć-Burzyńska do usłyszenia wczesna informacja Zwiń «

„Jak nie zabiłem swojego ojca i jak bardzo tego żałuję” w reżyserii Mateusza Pakuły

AUTOMATYCZNA TRANSKRYPCJA PODCASTU

PODCASTY AUDYCJI: KULTURA OSOBISTA

POPULARNE

DOSTĘP PREMIUM

SERWIS INFORMACYJNY

Wydanie z godziny 19:00

Najnowsze Podcasty

Ekonomia360: Inflacja zmusiła nas do mocniejszego zaciskania pasa

Czy Chiny będą wspierać Putina? Ukraińcy obserwują wizytę Xi Jinpinga w Moskwie

Podsumowanie dnia (21.03.2023)

PiS na banowanym Tik Toku, kłopoty banku start-upów i coraz doskonalsza sztuczna inteligencja

TOK FM

Polecamy

Popularne

GOŚCIE TOK FM

Gazeta.pl

WYBORCZA.PL