Już Cię nie lubię i nie chcę z Tobą rozmawiać. Duchy Inisherin nareszcie w kinach

AUTOMATYCZNA TRANSKRYPCJA PODCASTU

Krzysztof Kwiatkowski krytyk filmowy jest teraz z nami dzień dobry czy Krzysztofie dzień dobry, a będziemy rozmawiać o filmie duchy niż Erin Martina McDonagha być może państwo już ten tytuł słyszeliście myślę, że na pewno jeśli słuchacze magazynu filmowego i chociaż raz na jakiś czas, bo to jest tytuł, który pojawiał się zarówno w takich no i informacjach newsowych kolejnych nominacjach albo nagrodach dla dla filmów na bardzo czekaliśmy na to aż duchy niż Erin Rozwiń » trafią do do kin w całej Polsce, zwłaszcza że też na kilka dni poznamy nominacje oscarowe naj przypuszczam, że również ten film w tych nominacjach się pojawi być może państwo pamiętacie, że przy złotych globach to właśnie obok Faber Manu to duchy i niższe Erin wyrosły tutaj takiego faworyta tych rozgrywkach oscarowych, a po drodze przecież ogłoszono nominacje do nagród Bafta, czyli tak znanych brytyjskich Oscarów, gdzie duchy niż zdobyła 10 nominacji podczas gdy Hermanowi właściwy przypadł nowa jesteśmy będziemy się może zastanawiać ze za chwilę tutaj jak przyszłość tych 2 filmów my się potoczy, chociaż oczywiście nie będziemy rozmawiać-li tylko o nagrodach to jest po prostu jakaś taka historia, która niezwykle po prostu chwyta za serce widzów za serca widzów na całym świecie przyznam się państwu, że duchy niż rynku trwała mnie z całą swoją zawiłość i prostotą z 1 strony to co tam dzieje się emocjonalnie na na ekranie trzyma napięcia z drugiej strony jest to bardzo prosta historia, ale tutaj właśnie pewnie będziemy rozmawiać za chwilę samym dramaturgów i reżyserze, czyli Marty nie ma Dona, który te historie potrafi tak rozpisywać zresztą charakterystyczne, że to taki film pełen pełen przeciwieństw 1 strony właśnie omawiać zawiłości to rzeczywiście film, który zostaje w sercu, ale też intelektualnie fascynujący i zostaje człowiek ma jednocześnie to bardzo prosta historia tak naprawdę, ale też UE to rzadki przypadek, kiedy jako dziennikarze jako krytycy możemy polecić z czystym sumieniem film, który świetnie ogląda, który jest pyłem, który skrzy się właściwie takim ironicznym humorem błyskotliwością, a jednocześnie, a jednocześnie zapisem tragedii tak naprawdę, więc bardzo bardzo psuje też poleca się po prostu dobrze ten duch niż ci po prostu fantastycznie wręcz oglądają nawet niedobrze no dobra to co to jest historia, proszę bardzo, co to jest za skomplikowana i prosta zarazem historia historia jest prosta właśnie, bo jak ktoś nawet tam ostatnio wywiad z Colinem Farrellem miło mówi mój Patryk, czyli ten bohater sprawia wrażenie, jakby wygrał raz na loterii jest nieodłącznym synem tej ziemi uśmiechnięty patrzy w niebo podziwia konstelacje chmur zaraz ma spotkać przyjaciela, ale tak właśnie zaczyna się zapis bolesnej utraty niewinności człowieka uczciwego i oczywiście idzie sobie ten Patrick przez wyspę, bo rzecz rozgrywana przed przepraszam odbywana fikcyjnej wyspie niż Erin, a fikcyjnej, ale oczywiście przypominającej dziesiątki takich miejscowości u wybrzeży Irlandii i idzie przez tę wyspę spotkać Colman Kolba, którego zna przecież od urodzenia, który jest jego najlepszym przyjacielem, z którym byli nierozłączni call wcale nie chce go widzieć i mu po iluś po iluś próbach nagle słyszy Patryk Kąkol ma jeszcze nic się stało nie kłóciliśmy się nie powiedzieć niczego po pijaku nic złego nie zrobiłeś już po prostu nie Lubie no tak to się wszystko życie właśnie proszę państwa co jest wolny za początek filmu PET i Patryk może powiedzieć aha dobra sorry, a tu u do Magdy agencji cała zaczyna rozwijać historia wokół tego daru właśnie nie może on jest dobrym człowiekiem, który tylko chce ze swoim przyjacielem napić piwa, a nie może, niemniej w stanie tego zrozumieć, a natomiast to jest niesamowite właśnie, bo zaraz chwilę później wszystko to przerodzić się bardzo bolesny konflikt kąt, który po drodze gdzieś straci swoje i tak umówmy się dosyć nikłe podłoże no i Martin McDonagh będzie w laboratorium obserwował rodzącą się niechęć złość może nienawiść nawet opowiedziały się o tym o tym laboratorium to to jest właśnie bardzo ciekawe te wszystkie takie historie, które odbywają się w zamkniętych społecznościach albo właśnie na Wyspach, bo tam można obserwować takie ludzkie postawy ludzkie jest takie zachowania właśnie na małej na małej przestrzeni tutaj też też to mamy, że te dzieci i niby na tej wyspie nic nie dzieje, ale te dzięki temu, że to jest mała mała przestrzeń i no dość rzadko zaludniona no to można faktycznie budować tutaj bardzo ciekawą konstrukcję relacji pomiędzy pomiędzy tymi bohaterami no ten dramat właśnie powiedzieliśmy tych sprzecznościach w zostawmy na chwilę Colina Farrella i jego Patrika w, a jeżeli chodzi skody nie zostawić klinów tak, ale wrócimy do niego za chwilę spokojnie jest cel na obiecuje obiecuje na pewno do Colina Farrella wrócimy kto by nie chciał, ale mamy call ma do Artego, czyli jego tego przyjaciela, który jego przyjacielem przestaje być Brendan lisy też świetna świetna rola zresztą wszystkie te kreacje aktorskie są tam wspaniałe Jon jest w takim wieku, w które można siedzieć kryzys wieku średniego czy cokolwiek, kiedy odmówi nie chcę tracić czasu na taki small Talki miny z właśnie moim dotychczasowym przyjacielem chce stworzyć coś wielkiego, bo ile lat zostało do śmierci chcę coś po sobie pozostawić ich w pewnym momencie zaczynamy rozumieć tego górował tego nieprzyjemnego początkowo mężczyzna nie wiem czy też tak miałem, że ten konflikt jest bardzo ciekawy tak, bo absolutnie konflikt 2 postaw życiowych to znaczy właśnie znowu przeciwieństwa, bo ten film z 1 strony czy na pewno zaraz powiem bardzo też ważny społecznie w gruncie rzeczy powiedziałbym analizuje całe procesy, mimo że opiera się na relacji 2 mężczyzn to całe procesy grupowe, ale to pewnie zaraz powiemy natomiast tak, a można też oczywiście mikroskali rozpatrywać jako dramaty zupełnie prywatne z 1 strony jestem upadły, który właśnie jest jak sam mówi jest miły jest najważniejsza cecha jest dobrym uczciwym człowiekiem, a z drugiej strony call, który sam jest muzykiem też grana grana skrzypcach i komponuje no tak jak, ponieważ za po sobie zostawić dzieło gdzieś siłą rzeczy jest wynieść mniejszy to jest niesamowite twórczości Martina McDonagh cha trochę tak jak wszystkie postaci 3 billboardów za Ebbing Missouri z jego poprzedniego filmu tak, że on nagle nagle widzę zupełnie inaczej zmienia zmienia sposób patrzenia na nie to znaczy z 1 strony jestem patrz, które spełnia się we wspólnocie spełnia się w byciu z innymi spełnia się w codziennym stawianiu czoła losowi, a z drugiej tamten taki samozwańczy piaskowy intelektualisty jest fantastyczne zupełnie scena w barze kiedy na kilka nudny wiesz jak nie wytrzymuje i mówi garnie także duże jest wredny na co tamten odpady mają też kogokolwiek siedemnastego wieku za to, że był miły nie mocarstwa zna cały świat no tylko, że pojawia się siostra siostra Patrika, która na to mówi w obronie brata mocarzy 18 wieku, ośmieszając tego samozwańczego inteligenta, mówiąc że ten król jest, choć trochę nagina ale, ale po to, właśnie po to, żeby pokazać, że Marcin jak domek nie ocenie stanie, jakby rzeczywiście każdą postawę tutaj zrozumieć opowiada o nieprzystosowaniu, bo właściwie każdy w tej wiosce, gdzie teoretycznie fantastycznie pasują, bo tam spędzili całe życie każdy jakoś nie pasuje każdy inny inne jest też siostra pogrążona w menu Holy oczytana jako jedna z niewielu w całej miejscowości inny jest chłopak, który szuka sił, który w rodzinie pełnej przemocy dorasta i nagle szuka odrobiny potwierdzenia, że świat może być dobry na migi artystyczne więc, więc państwo mogą tak myśli się czy znajdzie dużo dobroci czy nie no i też film, w którym gdzie byśmy nie przyłożyli ucho usłyszymy trochę inną opowieść to jest niesamowite w tej w tej w tej prostej historii ma do nas, że możemy też odczytywać ten film np. jako opowieść o odpowiedzialności czy też od o tym czy do końca życia jesteśmy odpowiedzialni za osoby za przyjaciół za swoje rodzeństwo mamy prawo do własnych wyborów własnego życia czy jednak gdzieś te relacje już są tak mocne, że nie możemy podejmować decyzji bez oglądania się na uczucia innych, toteż dziś jest moim zdaniem historia tego tego film absolutnie nawet tego nie rzeczywiście jakoś to pominąłem w tym swoim odbiorze, ale też zwrócił mi na wspólny znajomy Artur Zaborski uwagę, że to też jest film o depresji czy to też jest w nim pogrążania się w rozpaczy o o poczuciu, że nie ma już czy ministerstwo już po co właściwie, więc też temat ten element jest przejmujący tak jak mówię ten film jest wprost tych niby czy dialogach może nie proste ale, ale w tej prostej sytuacji jest niesamowite zupełnie błędne tak, ale jeśli jeszcze spojrzeli byśmy na ten film szerzej to zaczęły mówić cały takim społecznym obrazie w ogóle tego tego co ta nasza gra też to wtedy trzeba zwrócić uwagę po pierwsze, rzecz rozgrywa na wyspie, ale cały czas gdzieś z głównego lądu dochodzą odgłosy strzałów, a strzałów wybuchów i prac patrzy w kalendarz jest kwiecień 1923 roku to jest okrutne moment w historii Irlandii cały dwudziesty, jakie właściwe kroki będą historii Irlandia jest moment, kiedy właściwie sama wojna ta niepodległość skończyła podpisano traktat pokojowy, ale wybuchła wojna bratobójcza wojna domowa ta sama wojna na składkę dla uczy powiada wietrze, puszczając jęczmień, gdzie najbliżsi ludzie stanęli nagle po 2 stronach barykady czas musi do siebie nawzajem strzelić, więc ten w ten pozornie niewinny konflikt, który tak zaczyna się od zabawnego dialogu nagle staje się przypowieścią o nietolerancji nienawiści o ludziach, którzy nagle zwracam się przeciwko sobie i mówię pewne mają już samo to środek konfliktu nie ma znaczenia, bo po nienawiść już jest z nienawistne jeśli celem samym w sobie wszystkiemu temu przyglądają się zwierzęta fantastycznie w tym filmie tak pies call ma osiołek Patryka zwierzęta, które poprzez chcą dobrze żyć ci nie mają w sobie cienia agresji układu o swoje łby na kolanach swoich opiekunów i przyjaciół ludzkich i inni mają w sobie cienia złości gniewu czystą miłość oddanie chęć po prostu wspólnego bycia no Marcin ma do nas jeszcze przyjrzyjmy się nieco tej en ne postaci to jest w ogóle reżyser powiedziałam podkreśliłam też to słowo dramaturg w przedstawieniu go, bo od pewnego czasu to był to była właśnie persona świetnie znana może lepiej znana środowisku teatralnemu nawet nie ani filmowemu to prawda tak zdecydowanie inaczej to coś w tym filmie zresztą w tym filmie trochę tu teatralną, wprawiając reżysera co co nie jest niczym cienie w żadnym zarzutem potem świetnie się broni jako film oczywiście natomiast tak i to charakterystyczne dla niego powiedział w wywiadzie dla Gracjana, że nikt nie chce smutnych filmów oczywiście podział przekornie, bo robi smutne filmy tak naprawdę umówmy się 3 billboardy zabił mi roli były filmem o traumie tragedii rozpaczy po morderstwie córki na ta, a to jest film nienawiści woli rodzącej się w wojnie rodzącej się na co dzień tuż obok naszych codziennych relacjach, więc oczywiście to nie są filmy wyłącznie pogodna jest świetnie napisany zwraca uwagę na maj Smetana zwraca uwagę na, a ironia życia na torze, że nawet tragicznych czasach na co dzień śmiemy siebie jest to cecha bardzo irlandzka, choć pan Tomek się wychował w Londynie nazywa się w londyńskim Irlandczykiem, ale irackiej rodziny pochodzi, a i to też coś co łączy nas z Irlandią to znaczy umiejętność znaczy wobec trudnej historii wobec bolesnej historii wobec wszystkich tragedii, których doświadczaliśmy oba te oba te społeczeństwa umiemy się z tego śmiać mamy bardzo specyficzne czarne poczucie humoru podziwiam tę zdolność MAK do naga w wybieraniu aktorów i dawania im mniej oczywistych jednak już tutaj mamy tyle podobnie mamy tego Colin Farrell, który obiecał, że do niego do niego wrócimy no naprawdę Pharrell robi coś niesamowitego z tą z tą rolą z tą historią tak rzeczywiście opowiada o tym, o czym mówił o utracie niewinności i tę utratę niewinności widać w jego oczach online czy na początku filmu inne na końcu dużo bardziej zawzięte zranione, ale też się też już są oczy człowieka, który znów niestety dorósł do tego, żeby ranić innych, a z kolei Brendan Bison odwrotnie na na początku wydaje się twardą skałą po prostu i czy kim twardo stąpający po ziemi, a czasem odsłania wrażliwość delikatność na cały ten cały ten rozmiar melancholii, którego wchłania jak ruchome Piaski no cóż proszę państwa bardzo gorąco polecamy wróżę też dużo tych nominacji oscarowych temu filmowi 2004. no miejmy nadzieję znając jeszcze chwilę warte absolutnie każdego docenienia zresztą element listą Colin Farrell marki Magda to są starzy starzy znajomi poprzez wcześniej opracowali i też to co chciałem dodać, że to, że dziś prowincja teatralne Martina Macrona to 1, ale też bardzo mocno eksperymentował z kinem gatunków, bo właśnie drugi 7 psychopatów na to były filmy wręcz jednocześnie ciekawa, ale wręcz rozrywkowe i fantastyczne oglądania się może stąd ten sukces tego filmu, że Rze, że tutaj po prostu świetnie łączy z 1 strony taką teatralną głębie przyglądania się relacjom między ludzkimi tej historii z jednak właśnie tak jak powiedzieliśmy na początku z takim taką opowieścią filmową, którą się po prostu świetnie ogląda od pierwszej sceny pełni się zgadzam Krzysztof Kwiatkowski krytyk filmowy był teraz z nami opowiadaliśmy państwu o duchach i niższe Green film od tego weekendu w kinach no cóż gorąco polecamy Krzysztof bardzo dziękuję za rozmowę dziękuję serdecznie też Zwiń «

Już Cię nie lubię i nie chcę z Tobą rozmawiać. Duchy Inisherin nareszcie w kinach

AUTOMATYCZNA TRANSKRYPCJA PODCASTU

PODCASTY AUDYCJI: MAGAZYN FILMOWY „DO ZOBACZENIA”

POPULARNE

DOSTĘP PREMIUM

SERWIS INFORMACYJNY

Wydanie z godziny 11:00

Najnowsze Podcasty

Fotowoltaika w firmie. Czy to się opłaca?

Potencjalne zarzewia kolejnych konfliktów - Tajwan i Himalaje [Świat w 2023]

Czy 500 plus pójdzie w górę? "Nie będzie łatwo wprowadzić nowe programy, które będą kosztowne"

M. Witucki: "Przedsiębiorcy zaczęli głosować nogami i wiara w to, że tu warto inwestować, jest coraz mniejsza"

TOK FM

Polecamy

Popularne

GOŚCIE TOK FM

Gazeta.pl

WYBORCZA.PL