Wojenne "zwykłe" życie. Jak wygląda codzienność w zbombardowanych miastach i spalonych wioskach. Tomasz Wolski i Piotr Pawlus o filmie "W Ukrainie"

AUTOMATYCZNA TRANSKRYPCJA PODCASTU

Ukrainie taki tytuł nosi film dokumentalny Piotra Pawlus i Tomasza Wolskiego, który będzie miał swoją premierę już niedługo za kilka tygodni na festiwalu filmowym w Berlinie sekcji forum Piotr Pawlus Tomasz Wolski są teraz z nami dzień dobry czy rygle i opowiedzą nam nieco o pracy przy tym niezwykłym filmie zresztą chyba pierwszy wywiad na ten temat prawda pierwsza taka rozmowa na pewno radio tutaj za lawinę nieco przypuszczam trochę tematów, ale mam nadzieję, że będziemy Rozwiń » jeszcze do nich wracać, bo jest, o czym rozmawiać no lato 2022 roku jeździcie po ukraińskich miastach miasteczkach wsiach naj próbuje uchwycić takie codzienne życie można by powiedzieć zwykłe, gdyby nie to, że toczy się w nim wojna i zaczynacie film od takich ujęć drogich samochodów kogoś na rowerze taki obrazek można wypowiedzieć normalny, ale oczywiście ta normalność w cudzysłowie tę normalność tego obrazu zaburza nam gigantyczny lej po bombie to właśnie takich zderzenie w ten w tym waszym dokumencie jest jest bardzo duża no to zależne to jest troszkę to co powiedziałaś nasze założenia były właśnie waśnie takie to znaczy, że nie chcemy pokazywać wojny jako takie, dlatego że no jesteśmy bombardowani newsami cały czas informacjami i właśnie na bieżąco tak wszystko w wszystkie te nieszczęśliwe rzeczy, które pan się dzieją straszne niesprawiedliwe no my mamy właśnie na swoich telefonach komputerach nowszy kilka minut po tych z potem zdarzenia pierwsze nastanie interesowało po drugie nie mogliśmy konkurować żaden żaden sposób nawet nawet po prostu nie chcieliśmy się przyjrzeć temu jak Ukraińcy żyją w właśnie w tym tych trudnych dla nich czasie jak sobie radzą jak wygląda ich taka codzienność nowa codzienność dla nas zaskoczeniem dla nich to jest no bo po wielokroć zaskakujące natomiast trzeba jakoś funkcjonować trzeba jakoś żyć i nasi trwało właśnie to jak to jak to normalne życie teraz normalne normalne życie wygląda czy coś was zaskoczyło właśnie zaskoczyła VAT wzrasta no taka taka dziwna normalność właśnie tego tego życia, gdzie tam od czasu do czasu słać alarmy bombowe i są jakieś takie resztki domów wpisany w zasadzie już w krajobraz Piotr Pawlus tak jeśli chodzi o by pewnego rodzaju zaskoczenie to ono było związane z tym, że wyjeżdżając to spędzam około dwóch-trzech tygodni raz był wyjazd miesięczne i 5% do polskiej, gdzie tych alarmów nie było, więc dla mnie to było o takie przyzwyczajenie się do tych alarmów Adla tych ludzi mieszkających czy miastach czy na wsiach no to już tak bardzo powszechnie mało, że to było pewnego rodzaju codziennością, że nie może np. Mikołaje końcówka marca rakiety spadały raz na jakiś czas to ludzie i tak wychodzili na Targ tak, choć do sklepów no musieli się odnaleźć codzienności tym codziennym życiu to było coś takiego szokującego, bo ja po chwili po paru tygodniach wracałem do Polski, gdzie jest cisza spokój punkt to jest dokument obserwacyjny i jakby to banalnie zabrzmiało każde ujęcie w zasadzie mówi nam oczywiście więcej niż en niż 1000 słów, ale zastanawiam się jak jak wybieraliście te kadry jak wybieraliście tych swoich mimo wolnych bohaterów bohaterki jeśli chodzi o wybór to zawsze przed każdym wyjazdem to 100 maszyn dużo rozmawialiśmy mieliśmy pewnego rodzaju znaczy kierowaliśmy się scenariuszem, który napisaliśmy i tylko, że to wszystko były pewne pomysły, które oczywiście trzeba było w trakcie podczas podróży weryfikować i dużą rolę odegrało takich działań policyjne, że czasami przypadkowo napotyka Kani ludzie popychali nas bardziej do przodu w sensie, żeby szukać gdzieś dalej i okazało się, że tam można zbudować scenę filmową w sensie to jest tak w kontekście tragedii, która się tam wydarza mówienie obudowaniu sceny filmowej za takie absurdalne, ale tak tak to się wydarza, że to było bardzo takie intuicyjne działanie może ważne w tym wszystkim jest ten koncept, którego otrzymaliśmy, bo film składa się ze statycznych właśnie takich można po długich by ciekawych ujęć no nie tutaj ani nie proponuje mu widzowi szybkiego montażu dynamik dynamicznych akcji wręcz przeciwnie przyglądamy się temu zwyczajnemu w życiu no i też uczyliśmy się troszeczkę tej rzeczywistości uczyliśmy się też tej rzeczywistości, którą którą, którą rejestrowaliśmy, dlatego że właśnie w każdym ujęciu pomimo tego, że nie chcieliśmy mieć tej wojny to wojna musiała mi musiała być musiała ona istnieć ona musiała jakoś funkcjonować, dlatego że w przeciwnym razie właśnie takie takie ujęcie można było zarejestrować no gdziekolwiek indziej tak i więc ten kontakt wojenne zawsze musiał musiał się znaleźć w tym ujęciu to była taka myśl, która podczas zdjęć jak będą cały czas przyświeca przyświecała, ale to właśnie dla mnie to z to to zdarzenie to w jaki sposób też ten ten być może to tu też to jest kwestia montażu to już wasza słodka tajemnica jak to zostało zrobione mogą od strony kogoś, kto im zobaczył powiedzieć, że to zderzenie noe miał największą siłę takie zderzenie po prostu osób, które wracają z jakimiś nie wiem siatkami np. można by powiedzieć wracają z Targu tak jak nie wiem dzisiaj idziemy po prostu sobie na Targ jest weekend robimy zakupy na niedzielny obiad i nagle w tym kadry chodzi nam spalony budynek albo dzieci, które po prostu już stają się na huśtawce huśtał się naprzeciwko spalonego bloku de takie drobne ziarenka pod powieką powiedziałabym one one działają najmocniej czuje się tam spokój na ekranie, ale ten spokój zamiast nomen omen uspokajać ten spokój paraliżuje tak, bo wydaje się że, że rzecz, że w gruncie rzeczy to najbardziej my najbardziej byśmy w stanie się zidentyfikować i jakby w siebie w postawić w w tych sytuacjach, które firmuje Emmy czy każdy chyba z nas nie widzi tu większość może nie ciężko, że każdy, ale większość z nas nie widzi siebie bronią w ręku w okopach ta jest to to jest trudne tak abstrakcyjny dla nas widoki takie poczucie, że mogliśmy się znają takiej sytuacji, żyjąc w takim świecie w jakim żyjemy trochę głównym jak się okazuje, że z okresu abstrakcja natomiast, bo aż się to co powiedziałaś, jakby idąc na zakupy no wszyscy muszą chodzić na zakupy tak dzieci muszą bawić muszą się uczyć muszą chodzić do szkoły pan tego że, że ta rzeczywistość nie jest, jaka jest ona portu wojennego natomiast ta ta normalność musi musi siedzieć na skraju głodu, bo trzeba zrobić dowiedzenia trzeba jakoś czy z zajęć czas właśnie pociech czy odciągnąć ich też od tego co się co się dzieje właściwie za z za oknem nie myślę, że to, że to działa właśnie dlatego, dlatego że nam łatwiej identyfikować z tym co obserwujemy znakami no w pewnym momencie kilkaset czy tam kilkadziesiąt nawet metrów od 2 spadają pociski, a wy jesteście Wlecz się staracie się coś pić nie wiem zakładam, że może to herbata w towarzystwie żołnierzy, skąd wzięła ta scena, skąd wyszli w ogóle tam wzięliście łaskawa to ciekawe my kach to scenę by nagrał w maju i będąc nie do końca naszych nie więcej wiedząc w jakim kierunku ten ten dzień się potoczy, ale nie wiedziałem, że to będzie operacja wojskowa no bo jak też nie znam języka rosyjskiego ani ukraińskiego ukraiński to troszkę rozumiem widziałem, że pojadę z żołnierzami, ale nie wiedziałem, że to jest operacja operacja wojskowa i pojechaliśmy na linii frontu, gdzie tam w pewnym momencie też film jest, że samochody zawracają i jest taki fragment to jest, że zawracają, dlatego że z naprzeciwka ty w sensie to w oddali Rosjanie nadjeżdżają, bo oni napierali od tamtej strony od takich ukrywali się też, jakby po drugiej stronie lasu i będąc z na czyta się wymieszała zarówno Piechota, jaki artyleria co powodowało, że te pociski zamiast z, strzelając między między siebie w sensie jeśli chodzi o między ciągami no to przy okazji mogło to jeszcze trafić na na piechotę, gdzie w, które w, której m.in. była, więc no di mówi, że bardzo spokojnie no już trochę czasu minęło, a na to by taki moment, że akurat w tym dniu o osiemnastej nie o dziewiętnastej, bo rano wyjechałem wyjechaliśmy, a o dziewiętnastej miałem ciężarówkę do Lwowa, żeby wrócić do Polski, bo musiałem być w Polsce to była środa musiała być w Polsce w piątek i ich dojechały w piątek na dwunastą do Polski, więc ze wszystkim zdążający miałem zrobić, a jeszcze na koniec chciałbym chciałam zapytać o 1 rzecz propos tych Check pointów, które bawiły się dzieci, bo to jest bardzo właśnie ciekawa sprawa ci prawdziwi żołnierze dzieci również zadają tam kilka bardzo charakterystycznych pytanie przejeżdżającym kierowcom co o nich pytają dlaczego no by te, jeżeli dobrze no pewnie nie powtórzy tego dobrze, ale oni pytają o rzeźby, żeby po, żeby osoba kierowcy kierowca powtórzył słowo UKS nica, a z tego co się dowiedzieliśmy to jest to jeszcze jedno jest takie słowa które, które właściwie jest to jest nazwa kolejnej w Ukrainie chodzi o to, że Rosjanie nie potrafią tego poprawnie wypowiedzieć, a raczej syty czyli, czyli 1 i identyfikują w ten sposób kto, kto jedzie tam jest taka scena, który chłopiec zatrzymuje proszę opowiedzenie tego słowa mówi to Ukrainiec puszek i kierowca jedzie dalej bardzo wam dziękuję za ten za ten film za rozmowę premiera filmu już niedługo w Berlinie i nic z jakimi emocjami w ogóle czekać na to na to spotkanie pierwsze spotkanie z widzami to od razu z nos międzynarodową publicznością no w chyba by obaj jesteśmy podekscytowani, bo dosyć spore zaskoczenie, bo nas oczywiście, że ten film się zakwalifikował tak duży festiwal, tym bardziej że mieliśmy świadomość, że filmów o Ukrainie o wojnę o tym co tam się dzieje takich bardziej intymnych mocniejszych powstaje całe mnóstwo, a jednak został wybrany nasz taki prosty w pewnym sensie skromny skał misję, a więc bardzo jesteśmy bardzo się jesteśmy bardzo ciekawi jak jak widzowie zareagują cóż czekamy na tę na tę premierę tutaj Tomasz Wolski powiedział tak skromnie, że taki ważny festiwal no, gdy ten ład festiwali światowych, czyli ta najważniejsza trójca festiwali Berlin Wenecja Kane właśnie w Berlinie ten film sekcji forum będzie miał swoją premierę dziękuję wam za rozmowę dziękuję dziękuję i czekamy również na to aż mam nadzieję, że FIM w Ukrainie trafi również na ekrany w Polsce do dystrybucji via również bardzo państwu dziękuję za dzisiejszą audycję z całą godzinę Patrycja Wanat do usłyszenia za tydzień w sobotę po godzinie dziesiątej zniknęła audycja nic straconego publikujemy wszystkie jako podcasty na tokfm PL Zwiń «

Wojenne "zwykłe" życie. Jak wygląda codzienność w zbombardowanych miastach i spalonych wioskach. Tomasz Wolski i Piotr Pawlus o filmie "W Ukrainie"

AUTOMATYCZNA TRANSKRYPCJA PODCASTU

PODCASTY AUDYCJI: MAGAZYN FILMOWY „DO ZOBACZENIA”

POPULARNE

DOSTĘP PREMIUM

SERWIS INFORMACYJNY

Wydanie z godziny 09:00

Najnowsze Podcasty

"Rozbrajanie stereotypów i zatwardziałych serduszek". Tranzycja potrafi uwolnić i pozytywnie wywrócić życie

"Jaka Bucza, jaka agresja?" Rosja przewodniczy Radzie Bezpieczeństwa ONZ

100 tys. głosów Polonii do kosza? "Policzyliśmy 98 głosów w godzinę. W dobę udałoby się 1,5-2 tys. Takich komisji jest około 50"

Zawody drugiej kategorii. Rząd reguluje pracę m.in. dietetyków i robi to źle

TOK FM

Polecamy

Popularne

GOŚCIE TOK FM

Gazeta.pl

WYBORCZA.PL