"Chora na siebie", "Podejrzana" i "After Sun" - art house'owe premiery w kinach

AUTOMATYCZNA TRANSKRYPCJA PODCASTU

magazyn filmowy do zobaczenia Patrycja Wanat wciąż w studiu do mnie dołączyła teraz krytyczka filmowa miesięcznik kino drogi wiele innych miejsc Adriana Prodeus dzień dobry dobry będziemy państwa przeprowadzać trochę przez premiery filmowe tego tygodnia bardzo dużo ciekawych tytułów w ostatnim czasie w kinach się pojawia, ale myślę, że pogoda również taka, że po tych śnieżnych szaleństwach można zaszyć się na kilka godzin w kinie na pewno nie będzie to czasy sen Rozwiń » stracony chciał porozmawiać o 3 firmach chorej na siebie podejrzanej i after sam to są wszystkie firmy, które gdzieś tam pewnie określili byśmy en de mianem archaizm, ale każdy z tych filmów jest zupełnie inne i dla ludzi, którzy szukają pewniejszego czegoś trochę innego w kinie trochę innych emocji trochę inne historie, ale każdy z tych filmów gorąco gorąco polecam i może przed informacjami Radia TOK FM zacznijmy od chorej na siebie, bo to będzie dobry taki łącznik pomiędzy maści los, a firmami cięższymi jak np. after Sano chora na siebie, czyli debiut zresztą Adrianna też prosto ze Skandynawii, więc stronę ocalał, gdzie toczy się akcja prowadzenie i to trochę daje kontekst tego w ogóle w jaki sposób kino norweskie opowiada współczesności wydaje się, że znamy filmy Joachima Triera i innych twórców, którzy opowiadają o problemach młodych ludzi może dość absurdalnych może dojść może to są problemy pierwszego świata, ale jednak te filmy są niebywale trafione jeśli chodzi o taką szczerość w pokazywaniu na nim naszych niespełnionych jakiś pragnień jakiś dążeń, które w ogóle nie pasują do świata i ten film opowiada o dziewczynie, która no mam wrażenie, że ma za mało uwagi jej chłopak jest wziętym artystą jest właśnie zaczyna robić karierę, a ona, mimo że uczestniczy w jego działaniach, ponieważ pomaga mu kradzieży mebli, które stają się częścią tych instalacji artystycznych to jest jakoś tak na marginesie zepchnięta przez niego no ale widać, że nie są jedyne problemy ona w ogóle czuje się jakoś zepchnięta przez świat na margines i rusza ojca przez matkę RO nów, ale tak też może nam się przypomnieć film najgorszy człowiek na świecie, gdzie również bohaterka miała taki problem, że toczyła się niekochana jakaś taka niespełniona wciąż nie znalazła swojej drogi pisała jakiś tekst to bohaterka też w pewnym momencie zaczyna pisać teksty, ale jej główna droga ekspresji to okazuje się być choroba co wydaje się bardzo ciekawe on ona próbuje zachorować no specjalnie bierze takiej lektury tutaj w naszej szerokości geograficznej nazywa się krokodyle nazywał się kiedyś niemal 20 lat temu, ponieważ próbuje wywołać u siebie objawy chorobowe, które sprawiłyby, że jej bliscy otoczenie zaczną się nią interesować ważne jest, żeby objawy chorobowe były widoczne na zewnątrz żar, ale to nie był jakiś taki wewnętrzny ból tylko, żeby to było to wyglądało brzydko wszyscy widzieli od razu albo jak brzydko nastaje model tak wyrażę narzeczem staranność rację ma rację w każdym razie charakterystycznie widocznie prokurator daje on chodzi tutaj o pewną, jakby walkę o taką uwagę, a ten przyjmą iść no właściwie jak nasza bohaterka pogrąża się w tym swoim poszukiwaniu to widzimy, że cały ten świat wokół niej jest konstruowany na właśnie intencyjną ości ludzie jakby przed nie wiem no przelicytował ją się, kto dostanie jeszcze więcej atencji i cała ta spirala uruchamia się w momencie, kiedy bohaterka próbuje pomóc komuś, kto rzeczywiście próbuje pomoc po potrzebuje pomocy jest kobieta pogryziona przez psa, ale widzi, jaki spektakl towarzyszy temu, że ludzie interesują się, że komuś się stało ja się podoba jeśli to podoba nadają się, że to jest bardzo ciekawa diagnoza współczesnego świata wrócimy zaraz po informacjach Radia TOK FM może jeszcze o tym narcyzm je w porozmawiamy, ale mamy jeszcze i podejrzaną i w ten sam też tutaj do do omówienia godzinę 11 także teraz informacje Radia TOK FM Adriana Prodeus krytyczka filmowa jest z nami w studiu i wracamy już chwilę gazem firma do zobaczenia Patrycja Wanat dzień dobry raz jeszcze Adriana Prodeus krytyczka filmowa wciąż ze mną studio i zaczęliśmy rozmawiać o filmie chore na siebie en film Christophera Bobbi to jest przywołaliśmy tutaj nazwisko jak i Joachima Triera, bo te gdzieś on również w tym filmie maczał palce i to tak jak mówiłyśmy jest trochę taki podobny styl opowieści skandynawskiej o współczesności dzienne, ale można parę minut poświęcić temu temu filmowi z 1 strony mamy właśnie tutaj taki moim zdaniem bardzo celne obserwacje dotyczące narcyzmu tego jak my potrzebujemy uwagi jednak naprawdę nie chcę tutaj płaszcza tego co się zmieni, bo to nie tylko o to chodzi, ale w ogóle, że gdzieś mamy takie braki tej uwagi nie wiem czy to wynika z wychowania czy właśnie z pędów, którym żyjemy, że później ne czy nawet nie później, ale od początku po prostu bardzo chcemy te braki w jaki sposób wypełnić na główna bohaterka wypełnia w ten sposób, że próbuje poprzez kręcenie się chorobę próbuje zwrócić na siebie uwagę chcę, żeby ludzie jej współczuli chcę, żeby chłopaki współczuł, że jesienią zaopiekował, a z drugiej strony mamy to ciało bardzo ważny też i w tym filmie w ogóle współcześnie tak taki wydaje się, że to oskarżenie płynie tutaj zarówno po w stronę kultury, która jak wychowuje nas wychowała nas jakimś kulcie takiego idealnego ciała tam nieprzypadkowo sesja fotograficzna modowa odbywa się w muzeum Vigelanda w takim bardzo z ważnym w Oslo miejscu, gdzie takie no groteskowe jakieś takie wyidealizowane chciała się kłębią tworzą wielkie piramidy ciał patrzących na to naszą bohaterkę, która swoje ciało trochę potraktowali dzieło sztuki można powiedzieć przerażające, a z drugiej strony w tym filmie bardzo trudno powiedzieć co jest realne co jest fantazją, ponieważ nasza bohaterka cały czas wyobraża sobie jak różne osoby zareagują na to co ona im powie albo jak nie wiem znajdziesz na okładkach pism jak rozróżnić na jej pogrzeb jedzie na pogrzebach jest jakby ona żyje cały czas na pograniczu fantazji i rzeczywistości wydaje się, że media w ogóle pewne wyobrażenie krążące w mediach rządzą jej życiem prawda zacierają granice wydaje się, że to jest bardzo ciekawy film właśnie pod tym względem co wielu psychologów też mówi, że bardzo wiele chorób, zwłaszcza autoimmunologicznych jest swego rodzaju nieuświadomione bym nie wiem sposobem na to, żeby zdobyć pewną uwagę, żeby poprosić o opiekę itd. tutaj widzimy wszystko dosłownie na ekranie musimy się z tym zmierzyć trudno oderwać oczy od ekranu tak tak nowy chora na siebie w kinach już jest, ale również w kinach w tym tygodniu i w ten sam i podejrzana oraz kilka innych filmów oraz też maści lasu, który rozmawialiśmy wcześniej każdy film trochę dla ludzi, którzy poszukują być może czegoś innego w kinie, a w ten sam film, o którym jest bardzo głośno już od wielu wielu tygodni bardzo subtelny przepiękny film o film no właśnie jak jako film warto wiedzieć, żeby też nie zdradzić państwo za dużo z 1 strony relacji ojca córki, bo to jest historia opowiadana właśnie z perspektywy dojrzałej kobiety, która opowiada z tej relacji z ojcem ale, toteż jest historia o o depresji o tym życiu i za szybą nieco, więc pewnie tam było na pokazie w kinie tego filmu faktycznie reakcje widzów są bardzo bardzo mocne jest bardzo bardzo wielu widzów, którzy płaczą na na tym filmie, chociaż ja przyznam szczerze nie miałam jakiegoś takiego bardzo mocnego jakoś ten trend im bardzo mocny emocjonalnie mnie akurat nie nie dotknął mnie również jest, ale widział ten dwukrotnie za pierwszym razem jak osiągnie bardzo zachwycił na poziomie takim wizualna forma, bo rzeczywiście zrealizowany w sposób absolutnie imponujący to znaczy Charlotte US debiutantka, która ma na swoim koncie na wiele nagradzanych krótkich metraży ona, przygotowując scenariusz do tego filmu zebrała całą masę różnych wspomnień z wakacji z lat dziewięćdziesiątych, które miała, które mieli jej znajomi wyciągnęła z tego pewnego rodzaju esencja i można przez moment ulec takiemu wrażeniu, że je, że Okaj jest też trochę naszych wakacjach, które przeżywaliśmy jako dzieci będąc z rodzicem na takim na takim wyjeździe gdzieś w latach dziewięćdziesiątych w Polsce raczej się w Turcji nazwał go pamiętam no ale nieważne chodzi o prawie, jakby klimatom pewne rozmowny on, że jeśli paliwa na Mazurach wydobycia biwak na Mazurach oczywiście to jest jakaś próba takiego spędzania wartościowego czasu razem ten ojciec jest bardzo czuły dla córki bardzo jej okazuje miłość mają bardzo bliską relację można pozazdrościć naprawdę no ale w tym wszystkim kryją się też różne rzeczy nie wyrażone, w które są trochę na marginesie tego filmu jest trochę opowiada jak horror, że tutaj spędzamy fani wakacje, ale jednak na krawędzi kadru widzimy coś mrocznego widzimy coś niewypowiedzianego widzimy, że nagle ktoś odwraca zaczyna płakać nie wiem, dlaczego tam bardzo dużo zostawiona w sferze domysłów są to napięcie to jest niesamowite, że właśnie tak jak wydział filmowy można opowiedzieć tak bardzo napięć wzbudzić tak bardzo napięcia i to wystarczy np. czekać kamera dłużej zatrzymana na tafli morza, którego nie wypływa nurek tora tak tak i jakby czujemy, że coś się stanie, ale nie wiemy komu ja pierwszy raz kominami, gdy szukam dziecku co się stanie prawda czy ojcu co się stanie może komuś innemu będą świadkami wypadku cały czas mamy w takim napięciu, ale równocześnie, delektując się właśnie tymi wszystkimi formalnymi rozwiązaniami, bo to tam jest i fotografia błyskawiczna Polaroid wypraw datki rodzaj wywoływania zdjęć widzimy na ekranie są z w po prostu zdjęcia z chaosu cofane przyspieszane wszystkie zakłócenia to cała tkanka taka materialna, która nie ze mną myślę że, że wielu znam z nas przywodzi różne wspomnienia, kiedy drugi raz oglądam ten film to bardziej skupiałam rzeczywiście na i na tym jak córka jest świadoma samego początku, że coś nie tak ona nie wie dokładnie co, ale próbuje to sytuację oswoić próbuje rozśmieszyć próbuje, żeby było fajnie jak dzieci prawda, która ją napięcia niewiążące chodzi, ale wiedzą podświadomie także coś tutaj coś się wydania grali za zasłoną tak i jakoś tak bardzo sprecyzowała rzeczywiście z tym dzieckiem, która w, który chce po prostu, żeby było dobrze dzieci bardzo na nie wkładają dużo relacji, czego rodzice często nie widzą prawda jest rodzicem to dopiero widzę jak dziecko ile starań wykonuje żeby, żeby właśnie było fajnie było bezpiecznie było miło więc, więc jakoś to mnie to nie bardzo ujęło w tym filmie są ważne sceny muzyczne 1 scena śpiewu karaoke, gdzie ta córka śpiewa luzem mają, lecz czyn aria, gdzie rzeczywiście jak się wsłuchać w tekst piosenki to on dosłownie opowiada to co się dzieje na ekranie jak wiemy, czego naprawdę dotyczy ta historia są też sceny taneczne, dlatego że na polu maska grający ojca rzeczywiście odgrywa taką wręcz wydaje się taneczną rola bardzo dużo się dzieje w jego ciele na początku przyjeżdża na wakacje z ręką w gipsie jest taki trochę jakiś usztywnione taki prawda nienaturalnym różne rzeczy sprawiają mu problem potem sobie sam zdejmuje ten gips rozcina to też ważna scena w filmie i jego ekspresja cielesnego taniec taniec, który się wstydzić córka uważa, że ta substancja nie tańczy i Legii dużego robili tak jak to jak to dzieci ona zniechęca do tego tańca, ale my widzimy, że w tym ciele coś jest jakby domaga się wyrażania i no w tym filmie jest scena ich wspólnego tańca, która jest bardzo przejmująco chyba taki emocjonalny szczyty tego filmu, gdzie rzeczywiście no cała jakaś melancholia poczucie straty i takiej niemożności spotkania się, mimo że obie strony tego bardzo chcą jest jest w tym tańcu wyrażona to jest pasja, która mnie najbardziej chwyciła za serce widzisz teraz mam ciarki na plecach, gdy o tym rozmawiamy to w 2 też to jest zależne wysoka Anders oraz, na którą oni spontanicznie wykonują na parkiecie i no bardzo polecam, żeby choćby tam scena zobaczy tak zresztą pomysł skoro nie powiedziała to decyzje takie objawienie trochę aktorskie wszyscy się nim bardzo teraz zachwycamy zresztą jest nominowany do Oscara kilku innych nagród to też jest wydaje się, że warto też dla tej pary właśnie dla polany kara dla młodziutkiej franki Corea ten ten film zobaczyć tak to dziewczynka jesteś wspaniała oni mają jakąś taką bardzo naturalną więź Pol ska no jest w tej chwili takim nie wiem nowym typem mężczyzny prawda takiego gdzieś złamanego delikatnego czułego w tego rola w serialu norma piwo przyniosą ogromne ogromne uznanie potem wystąpił w takiej mniejszej roli w filmie córka Magellana alfę no ale wydaje się, że tutaj pokazał po prostu pełną skalę swoich swoich możliwości i dziwię się jeśli nie dostanie za to rola Oscara dziś tego typu na faworyta no tak, chociaż konkurencja duża, ale to do Oscarów jeszcze proszę państwa w marcu wrócimy na pewno na koniec jeszcze powiedziałyśmy 2 debiutach tak, a na koniec jeszcze dzieło uznanego twórcy, który ma wielu wielu fanów również w Polsce ETA ciąg koreański Coco ukraiński reżyser z Korei Południowej wraca z podejrzaną naj cóż znów dostajemy dzieło tak członkach dostajemy takie kino klasyczna to jest ciekawe prawda, że niektórzy twórcy Niewiem czy mają takie ambicje czy mają w ogóle taki sposób myślenia, żeby od razu zrobić dzieło, których jest w kanonie ten film od razu mógłby być wydany w kryterium Cole en Złotek prawda serii itd. ponieważ jest tak nie wiem dojrzałym takim skończonym filmem czy to jest strategia taka nie była udana czy nie to już każdy sobie sam zdecyduje większości widzów ten się jednak podoba, ponieważ ono nosi znamiona ogromnej takiej erudycji reżysera, który zdecydował w ogóle, żeby zająć się kinem po obejrzeniu zawrotu głowy Vertigo Alfreda Hitchcocka i podejrzaną w pewnym sensie składa hołd temu filmowi oczywiście nie należy chyba oglądać tego filmu 300 porównanie, bo na pewno straci wtedy, ale no film podobnie jak Vertigo dzieli się na takie 2 części pierwszą część wmieście głównymi bohaterami są tutaj policjant taki w policji kryminalnej, który ma różne sprawy 1 sprawa szczególnie go jakoś tak dotyka no i ta jego podejrzana tytułowa w tej danej sprawie staje się taką jego główną nie wiem partnerką do prowadzenia śledztwa, ale też do pewnego romansu, który który, w który ten mężczyzna się z chwilą graniczny punkt wyjścia nowe realia bardzo klasyczny kina Mar no ale potem jak ten film dzieli się właśnie 2 części druga część, która już poza miastem, kiedy bohaterowie spotykają się niby przypadkiem w jakiej takiej nie wiem już dzisiaj bardziej prowincjonalnej Japonii nie w Japonii Korei przepraszam to jest zupełnie inna historia tam zaczynają zupełnie panować inne prawa istotnym punktem takiej narracji staje się smartfon, który z 1 strony służy do kontrolowania, ale też do kontrolowania własnych tajemnic do tego, żeby kogoś wyśledzić, ale też do kogo do tego, żeby coś sfabrykować sfałszować bardzo ciekawie ten ten przedmiot jest użyty to co w filmie park wg najbardziej się podobało to jest to, że oni całe powiedziane takim węgla wszystkie kontury postaci przedmiotów są zamazane widzimy wszystko w takim w takim w takiej właśnie mgle tak takim takim rozlaniu, ale to usypia naszą uwagę i może sprawić, że w takiej nie wiem Senna trochę odrętwienie wpadniemy, a tymczasem po to, właśnie rozmaitą powierzchnią zdarzeń jest taki bardzo precyzyjny bardzo ostry mechanizm bardzo brutalny, który różna różne tutaj zachowania postaci nakręca to jest bardzo konsekwentnie przeprowadzone rzeczywiście do samego końca to oparcia nóg sam mówi o tym filmie to jest to, że my bardzo lubimy być okłamywani, że my chętnie ulegamy takim różnym iluzjami lubimy być tacy właśnie Ziemiec wszystko zamazał naprawdę przyjemna tracimy kontrolę, ale to jest jakieś takie niepokojące natomiast zachęca do tego, żeby jednak w tej mgle w tym rozważaniu spróbować otworzyć oczy wyostrzyć wzrok i zrozumieć co tak naprawdę oglądamy i no myślę, że do ostatniej sceny ten film rzeczywiście zaskakujące, więc nie chciałbym tutaj spalić widzą rozwiązania myślę, że jest to bardzo odświeżające narracyjna rozwiązanie to co proponuje Marciniuk jest w ten sposób zrobiłyśmy jakoś w ogóle nie oczywistą klamrę, bo 13 los rozmawialiśmy o zakłamaniu i o tym jak lubimy sobie siebie okłamywać te i tutaj kończyny przy zupełnie innej firmie zupełnie innej stylistyce filmowej kończymy podobnym wnioskiem Adriana Prodeus bardzo dziękuję krytyka filmowa w ogóle miesięcznik kino m.in. państwu bardzo dziękuję za dzisiejszą całą audycję Night już polecane, a w ten sam podejrzana chora na siebie, ale też maści losy w kinach i to proszę się spieszyć, bo w przyszłym tygodniu również bardzo ciekawe premiery, ale nie będziemy rozmawiać no już za tydzień w sobotę po godzinie dziesiątej dzisiaj bardzo dziękuję Patrycja Wanat do usłyszenia Zwiń «

"Chora na siebie", "Podejrzana" i "After Sun" - art house'owe premiery w kinach

AUTOMATYCZNA TRANSKRYPCJA PODCASTU

PODCASTY AUDYCJI: MAGAZYN FILMOWY „DO ZOBACZENIA”

POPULARNE

DOSTĘP PREMIUM

SERWIS INFORMACYJNY

Wydanie z godziny 09:00

Najnowsze Podcasty

"Jaka Bucza, jaka agresja?". Rosja przewodniczy Radzie Bezpieczeństwa ONZ

100 tys. głosów poloni do kosza? "Policzyliśmy 98 głosów/h. W 24h udałoby się 1,5-2 tys. Takich komisji jest około 50"

Zawód dietetyka pod znakiem zapytania. "Nie wierzymy w ochronę zkaresu obowiązków i tytułu zawodowego"

Żarty nie są takie proste. Do beki potrzebny jest kontekst

TOK FM

Polecamy

Popularne

GOŚCIE TOK FM

Gazeta.pl

WYBORCZA.PL