Zbrodnia i kara. Dlaczego oglądamy historie seryjnych morderców i detektywów

AUTOMATYCZNA TRANSKRYPCJA PODCASTU

o fascynacji złem i tym jak seriale zapraszają nas do tańca ze śmiercią ósma 10 podcast gazety wyborczej w ja nazywam się Radosław Czyż, a państwa moim gościem jest Andrzej Kulasek dziennikarz redaktor wyborczej TV dzień dobry dzień dobry witam serdecznie Andrzeju co ludzie widzą seryjnych mordercach to jest bardzo pytanie i się nad nim wielokrotnie zastanawiałem nie, znajdując odpowiedzi dlatego poszukałem kogoś mądrzejszego od siebie i znalazłem na taką rozmowę, którą Rozwiń » serwis medonet przeprowadził z dr. Wojciechem placem, a z Instytutu biologii Uniwersytetu gdańskiego on postawił taką bardzo ciekawą teorię, zaznaczając jednocześnie, że nie jest nam żaden sposób udokumentowana naukowo, że fascynacja zwykłego przeciętnego człowieka seryjnym mordercą bierze się stąd, że mózg lubi władzę generalnie władza sprawia nam przyjemność i to zarówno władza, którą my możemy sprawować jak władza, którą obserwujemy jak ktoś sprawuje nad kimś w tym przypadku o dziwo, fascynuje nas właśnie dominacja seryjnego mordercy nad swoimi ofiarami to uruchamia w mózgu ośrodek odpowiedzialny za przyjemność innymi słowy obserwowanie czegoś takiego sprawia przyjemność to jest ciekawa teoria i myślę, że mógł się z nią zgodzić, ale wydaje mi się, że ona, przechodząc już teraz do właśnie obserwowania mam nadzieję głównie fikcyjnych jednak seryjnych morderców w telewizji w serialach filmach widzimy tak mi się wydaje, że wciąż jest to temat, którym nie jesteśmy nasyceni wciąż powstaje ich więcej te seriale często coraz bardziej podkręcają często brutalność czy macabre tych rzeczy, które na ekranie dzieją i zastanawiam się co takiego musiałoby się działać na ekranie, żebyśmy jako widzowie stwierdzili to już za dużo tego już oglądać nie chcę i czy masz głowę jakiś taki serial, który ciebie taki druk wzbudził żadna nie to to już jest za dużo przyznał się, że nie dotknąłem nawet z serialu o czy kraju do męża tak bardzo chwalonego tak bardzo do ocenianego ze względu chociażby na rolę główną i in sposób przedstawienia głównego bohatera, gdyż przy no dla mnie jednak stawianie w samym centrum ma uwagi czy czekanie wątpili chorego i który dokonał okrutnych naprawdę bestialskich mordów na niewinnych ofiarach w pewnym sensie wszyscy co dla mnie wynaturzenie już jest to dla mnie pościg za sensacją już jest to dla mnie licytacja o rząd dusz widzów, a w, której gra się znaczonymi kartami, do której ja absolutnie nie da się zaprosić, a i tak to jest wydaje się bardzo ciekawy przykład, bo o no to jest historia oparta na prawdziwych bardzo makabrycznych wydarzeniach rodziny ofiar Jeffreya Dahmera wciąż żyją wciąż pamiętają tamtych wydarzeniach i tutaj nagle dochodzą momentu, gdzie każdej strony są bombardowane twarzą zabójcy fakt, że granego przez aktora to też ciekawy wątek, do którego zaraz przejdę, ale muszą do tych wspomnień siłą rzeczy wracać, bo nagle plakat koło, którego przyznają do pracy im tych tragediach przypomina i nie dziwię się, że był w kontrze do popularności tego serialu tak duży też jakaś potrzeba w społeczeństwie powiedzenie stop, że to, jakby jest już przesadą tego oglądać nie chcemy i tutaj też wątek aktora i one Piter wciela się, że kraje do mera no aktor bądź co bądź przystojny młody dobrze wyglądający emanujący jakąś charyzmą jak dobrze by nie wcielił się w postać Dahmera raczej człowieka skrytego budzącego niepokój jakoś nie zachęcającego w pierwszym kontakcie do nawiązywania z nim głębszej znajomości albo co pan charyzmatycznego jako swoje ofiary poznawał po premierze serialu widzieliśmy na TikToku czy w innych mediach społecznościowych masę filmików, gdzie głównie młode kobiety wzdychały do niego jak on jest biedny niezrozumiały przez społeczeństwo jak go naprawiła, jaki jest ciekawy wspaniały, zapominając zupełnie o tym, że no taka postać istniała naprawdę i nie była wcale fajnym człowiekiem, do którego takie emocje żywić powinniśmy i czy nie wydaje ci się, że jedynym wyjściem w telewizji czy filmie dla dalszego rozwijania tego gatunku jest odejście od tych rzeczy tzw. Truck sejmowych, czyli opowiadających o prawdziwych historiach w formie dokumentów czy w formie seriali inspirowanych prawdziwymi wydarzeniami pójście tylko łącznie fikcję myślę, że tak, zwłaszcza że jakiekolwiek pobudki nie kierowały by twórcami, którzy opisują prawdziwe zbrodnie i pokazują prawdziwych zbrodniarzy nasze prawdziwe postaci, które rzeczywiście żyły zadawały taki ogrom bólu cierpienia, jakkolwiek oni nie tłumaczyli powodów tak, bo rejon MERCI zdaje się, ale tłumaczył się tym rząd chciał pokazać głównie fuszerka policji, która zaniedbała móc aspektów śledztwa dlatego dane tak długo wymykał się organom ścigania to samo w samo czasu rozmawiałem z Samem Orlik tonem, a który zagrał w serialu Jona Bomber opisującym zamachy dokonane przez Kaczyńskiego w Stanach Zjednoczonych on z kolei mówił ja zapytam go, skąd bierze się w ludziach fascynacja złem mówi my absolutnie nie chcemy czegoś takiego o robić nie chcemy wzbudzać się sympatii do Kaczyńskiego nie chcemy robić z niego bohatera popkultury chcemy po prostu pokazać jak było naprawdę jak bardzo niebezpiecznym był człowiekiem i jak społeczeństwo może sobie z tym radzić poprzez no skody pikowaną o oczywiście prawo oraz odpowiednie narzędzia do wyłapywania karania takich jednostek natomiast później rozmawiałem z Benem barem, który również występował w tym serialu gra jednego z dyrektorów FBI odpowiedział że, chociaż myśmy nie chcieli robić z niego bohatera to ja sam widziałem na jakieś zabawy halloweenowe mnóstwo ludzi przebranych za Jona bombera mało tego jechałem kiedyś z kierowcą taksówki, który woził ludzi przebrany po prostu jak ją na Bonda, czyli tych o okularach przeciwsłonecznych zakapturzony wypisz wymaluj zamachowiec, który rozwala Amerykę także wydaje się, że ten trop, którym wspomniałeś, czyli odejście od prawdziwych zbrodni prawdziwych zbrodniarzy, a pokazanie filmów sensacyjnych seriali sensacyjnych seriali kryminalnych tylko opartych na wymyślonych wykreowanych historiach scenariusza i postaciach, a czy no właśnie nie wydaje dziś wracając jeszcze na sekundę do Jana Webera opowiadały się, jaki system może tam jest taka scena, w której bohater grany przez samą ring tona w pewnym momencie sam w jakim drobnym stopniu zaczyna sympatyzować, z czym zamachowcem, którego stara się wytropić ściga, więc czy to nie stoi trochę w sprzeczności z intencjami twórców, że taką cenę jednak w serialu zawarli pierwsze mnóstwo Amerykanów zastanawiało się potem manifeście ją na bombera, który przecież nie można go tak jak Elbląg w czambuł po całości potępił on wskazywał na zagrożenia cywilizacyjne na niszczenie przyrody przez człowieka to są przecież rzeczy, które rozsądnie podane i rozsądnie tak jakby przeprowadzane są bardzo potrzebne są każą nam się zastanowić się czy rzeczywiście się nie zapewniliśmy myśmy naprawdę w którymś momencie rozwoju cywilizacyjnego nie kręcili złą uliczkę no tylko nie można tego podawać się w sposób, jaki to robiły już Bomber tak nie można siłą i terrorem wskazywać ludziom drogi, którą powinni pójść, więc c myślę, że to mieli na myśli twórcy akurat tego serialu, żeby pokazać żeby, że może stanąć pomnik się zastanowić nad nad sobą swoim postępowaniem nad tym, dokąd zmierzamy to brzmi strasznie fatalnie, ale tak właśnie wydaje mi się jest i być może, jeżeli odpowiemy sobie na to pytanie wówczas w naszym społeczeństwie w naszym świecie i nie będzie więcej nową barów teraz rozmawiając i na bombę przypomniał mi się inny serial, który powstał w podobnym czasie mówi o bohaterze Davida Finchera, który opowiada o duchu agentach FBI inspirowany jest prawdziwą pracą człowieka, który był pionierem tzw. profilowania psychologicznego seryjnych morderców stworzonego na podstawie rozmów z osadzonymi w wydanym właśnie seryjnymi mordercami i tą serial fascynujący nie tylko, dlatego że był stworzony przez Finchera, więc jakby, a był po prostu takim thrillerem czystej formie, gdzie dwudziesto minutowa scena dialogu więzieniu, gdzie wiadomo było raczej bohaterom nic złego wstecznie może i tak po prostu sprawiała, że zaciskali ma gdzieś ręce na poręczach fotela już kanapy, ale ten serial, mimo że było oparte na faktach i pokazywał odwzorowanych serialu, ale jak najbliższy rzeczywistości seryjnych morderców do teraz na YouTubie widać filmiki, które porównują archiwalne materiały filmowe z tym jak niektórzy z tych antybohaterów byli pokazywani w serialu i to jest często tak łudząco podobieństwo, że momentami trudno uwierzyć, że ktoś byłby w stanie tak dobrze w tak złe postaci odegrać natomiast siłą tego serialu było też to, że on niczego nie dramatyzował nie robił z nich bohaterów skupiał się na przedstawieniu suchych faktów i na tym jak problematyczne dla tych agentów jest wchodzenie coraz głębiej w głowę tych ludzi, jakie na nich odcisk to silne piętno i wydaje mi się, że jeżeli już opowiadać o tym, że ma być to jakaś przestroga dla społeczeństwa, żebyśmy takich ludzi wśród nas nie mieli to jest dobra metoda albo pójść w czystą fantazję i tutaj myślę o serialu Hannibal, który był jakimś przykładem milczenia owiec i innych powieści Thomasa Harrisa w serialu głównym bohaterem jest agent FBI Will Graham, którego Graf kadencji, a Mads Mikkelsen jest jego psychoterapeutą Hannibalem hektarem, który czasem okazuje się, że też ma swoje za uszami od tej nie trzeba chyba najsłynniejszego zabójcy popkultury przedstawić państwu, ale kreacja Mikkelsena jest znakomita to jest serial, który pokazuje to najbardziej mroczne strony człowieczeństwa fascynacji śmiercią właśnie tej dominacji, której wspominałem na swoją ofiarą w sposób bardzo abstrakcyjne tak przez zdecydowany, że niektóre kadry ze scen zbrodni tam nadawałyby się do przeniesienia na płótno uprawienia ramy powieszenie jakimś muzeum, że odcinały jak najbardziej człowieczeństwo z tego czynu z tej ofiary i sprawiało, że to były rekwizyty tylko włącznie to była jakaś sztuczka iluzjonisty, a nie opowieść o prawdziwych ludziach i prawdziwym cierpieniu i wydaje się, że to też jest ciekawa droga do pokazywania mocnych stron naszej natury czy fascynacji właśnie takim skrajnym złem, czyli pójście fantazję jak największą, że to niema nic wspólnego z rzeczywistością tylko nieprawda nie ma tych Hannibala widziałeś jakiś inny serial, który właśnie w tę stronę szedł ja, zanim odpowiemy pozwolę jest jeszcze przyczepić się może uciec pisze Manhattan, którym wspomniałeś się, ponieważ Mietek Sarah bardzo podobał absolutnie nie odczuwają fascynacji patrząc na seryjnych morderców którymi przeprowadzali wywiady główni bohaterowie tego serialu, ponieważ wydaje mi się, że zarówno świat my handel, jaki chociażby pierwszy sezon serialu detektyw nie tyle pokazywało zbrodnie i proces się to wszystko co dzieje się w głowach seryjnych morderców i bardziej wskazywał wypukła tak jakby problem jak zbrodnia zmienia człowieka i to nie mordercę, a kogoś, kto musi rozwiązać jak bardzo jest to niebezpieczne jak bardzo szkodliwe jak bardzo jest to nazywam się za przykre, ale to nie jest JST ogromne bolesne bardzo doświadczenie człowieka, który z grupy rzeczy jest dobry natomiast obcując z takimi faktami takimi zbrodniami z takimi zbrodniarzami, którzy to popełniają czasami bywa bezradny to jesteś moim zdaniem siłą tych tytułów, chociaż oczywiście jest morderca mordercy i zbrodni przez nich popełniane pokazane takimi, jakie były, bo się w przypadku detektywa, a jak rozpisał to scenariusz to jednak na pierwszy miejscu był ten człowiek, który mierzy się z tą zbrodnią i wszystkie procesy zarówno wewnętrzna jak i zewnętrzne, których doświadcza, który musi sobie poradzić to było fascynujące obserwować jak ci dobrzy ludzie radzą sobie typowano, a teraz, nawiązując do tego wystylizowani zbrodni do pokazania jej już tak przez zdecydowane sposób, żeby broń Boże widz nie pomyślał, że to mogło zdarzyć się naprawdę myślę, że jest to jakaś droga dla twórców którą, jeżeli chcą realizować podobne fabuły powinni podążać i wydaje się, że chociażby serial radość czy szmaciane lalka opowiadające również o seryjnym mordercy, który popełnia zbrodnie już tak wyrafinowane zadaje śmierć nad tak po jakieś naprawdę nawet nie racjonalne sposoby, bo oczywiście seryjny morderca odczuwa przyjemność, kiedy ktoś cierpi tak to są już tam kwestie psychologiczne, których absolutnie nie podejmuje się poruszać, bo nie jestem specjalistą natomiast wiadomo sprawia przyjemność zadawanie bólu ze względu na jakieś dysfunkcje w w jego własnym mózgu jego własnym umyśle natomiast to jest już tak przez realizowane tak ubrane w różne tak jak mówię rekwizyty także rzeczywiście być może przypomina to bardziej kuglarskich sztuczkach niższe o coś co mogłoby się wydarzyć naprawdę i coś co mogłoby nas przerazić się zniesmaczeni oburzyć i doprowadzić do jakich się konsekwencji, bo mu wyobrażam sobie tak mógłby się naprawdę tutaj w tym momencie twórcy chyba już tak bardzo pokazali to w sposób właśnie przez stosowany, że chyba trudno byłoby nam przenieść do prawdziwego życia wiemy oglądając to jest fikcja to jest jakaś świat fantazji tak jak nie wiem euforia pokazuje życie ludzi młodych no i widać, że to jest teledysk to nie jest prawda to jest jakaś tam fantazje na ten temat to podobnie, jeżeli chodzi o ukazanie zbrodni i wydaje się, że ma rację jest w serialu Magda, które państwo będą mogli BBC Four zobaczyć od 14lutego natomiast chciałbym wrócić na chwilę do detektywa już kończąc ostatnio żona mnie zapytała, jakie było takie 5 swoich absolutnie ulubionych seriali, które widziałeś i pierwsza myśl 2 pierwszy sezon 3 detektyw, jakby to serial, do którego wracałem wiele razy, który bardzo Lubie i świetny scenariusz Nika PiS lato i świetna główne role Marii konnych i DHL są natomiast tak tam obcowanie z tym złem odciska ogromne piętno na życie 1 drugiego bohatera w różny sposób 1 sam gdzieś w ciemność zanurza jakieś wewnętrzne demony do niego przez obcowanie przychodzą drugi no nie radzi sobie przez co w życiu rodzinnym ucieka w jakiś hedonizm, bo też nie radzi sobie z tym cierpieniem, z którym obcuje, ale sam koniec tego serialu wydaje się, że to będzie dobra klamra też dla tej dość ponurej mrocznej naszej rozmowy, kiedy stoją przed szpitalem patrzą w nocne niebo i tam pada takie pytanie, że czy to wszystko miało sens, bo generalnie przepraszam za spojler udało im się schwytać mordercę nie udało im się schwytać wszystkich ludzi, którzy nad nim Stali odkryli większe spisek, który był poza zasięgiem i poczuli, że w, jaki sposób odnieśli też porażkę i wtedy ten bardzo taki depresyjny nich listy czy te bohater McConaughey oraz call patrzenie moim wypadł tam jest masa ciemności, ale są gwiazdki są te białe punkty i co znaczy, że jednak może w końcu będzie więcej może w końcu wygramy, że jakby ta ciemność nas nie zaleje i będzie więcej światła na świecie to mam nadzieję, że podobne wnioski na koniec będą wyciągali inni twórcy seriali o no najgorszych z nas i ludziach, których społeczeństwo chcielibyśmy widzieć jak najmniej dziękuję bardzo, rozmowę Andrzej Kwasek moim gościem dzięki serdeczne Zwiń «

Zbrodnia i kara. Dlaczego oglądamy historie seryjnych morderców i detektywów

AUTOMATYCZNA TRANSKRYPCJA PODCASTU

PODCASTY AUDYCJI: GOŚCINNIE: WYBORCZA, 8:10

POSŁUCHAJ RÓWNIEŻ

DOSTĘP PREMIUM

SERWIS INFORMACYJNY

Wydanie z godziny 04:00

Najnowsze Podcasty

Skręt w prawo. Czy dzisiejsza Europa zaczyna przypominać tę z lat 30. XX wieku?

Futerał, czyli książka o życiu PRL-owskich wnętrz

Jak powinny wyglądać relacje Polski i UE? Debata osób kandydujących do parlamentu

Zetki na rynku pracy

TOK FM

Polecamy

Popularne

GOŚCIE TOK FM

Gazeta.pl

WYBORCZA.PL