Zdarza się, że dziesięciolatek mówi: "nie chce mi się żyć". Gdy dziecko choruje na smutek

AUTOMATYCZNA TRANSKRYPCJA PODCASTU

żyć lepiej psychologia codziennie rozmowy z ekspertami reportaże poradniki czytaj o relacjach emocjach na wysokie obcasy PL Kosznik żyć lepiej codziennie czworo dzieci w Polsce próbuje odebrać sobie życie psychologowie alarmują, że na pięcioro dzieci, które przyjmują troje samookaleczeń, bo nie radzą sobie z emocjami w ten sposób krzyczą o pomoc już od dziesięciolatka można usłyszeć nie chcemy się żyć i dziecko mówi to seria co się dzieje, że nasze dzieci są tak Rozwiń » przygnieciony życiem, dlaczego są takie smutne przestraszone, dlaczego brakuje im sił, żeby mierzyć się życiem i co my rodzice opiekunowie możemy w tej sytuacji zrobić o tym porozmawiamy dzisiaj przy mikrofonach Agnieszka urazi Ińska i Magdalena Keller, a to jest podcast wysokich obcasów być rodzicem wysokie obcasy nastolatek dzwoni na numer telefonu zaufania po próbie samobójczej zaalarmował służby zjawiają się z niego w domu okazuje się, że w pokoju obok siedzieli rodzice i pojęcia nie mieli ich sen czy córka cierpi tak się dzieje to nie jest bajka bardzo często rodzice dowiadują się o tak bardzo złym stanie psychicznym dziecka są zszokowani, bo pojęcia nie mieli dzieje się coś złego jak dziecku pomóc na czas jak nie przegapić nadciągającego kryzysu od m.in. będziemy pytać naszą gościnie, a jest z nami pani Anna SA gust psychoterapeutka dzieci młodzieży tra pracuje fundacji słonie na balkonie Fundacja słonie na balkonie pomaga dzieciom po traumach i w kryzysie psychicznym dzień dobry pani Anna dzień dobry witam panie witam państwa, a ja na początku chciałam powiedzieć, że bardzo cieszymy tutaj fundację zostałyśmy ja zostanę zaproszona do pani podcastu, ponieważ mamy poczucie, że to jest niezmiernie ważny temat, którym należy mówić głośno należy mówić często faktycznie te statystyki są aktualnie zatrważające coraz większa ilość dzieci młodzieży boryka się z trudnościami natury psychicznej normy oczywiście dorośli jesteśmy od tego, żeby po pierwsze to zauważyć tak jak pani powiedziała wcześniej no oczywiście podjąć jakieś takie odpowiednie interwencje, że my, żeby tym dzieciom po prostu pan no właśnie jak zaczynamy od statystyk, które tutaj sobie przygotowałam, że w ubiegłym roku KG Policji alarmowała, że liczba prób samobójczych dzieci młodzieży wzrosła o 77%, a najnowszy raport wskazuje, że od stycznia do października ubiegłego roku w Polsce doszło do co najmniej 1715 prób samobójczych podjętych przez dzieci nastolatków, a 127 zakończyło się śmiercią no to są tylko można chodzić tylko liczby prawda, a ale, ale one porażające sytuacja poważna czy dramatyczne pani Anno, a ja jestem przekonana, że to jest sytuacja dramatyczna ja powiem więcej statystyki, o których pani przed chwilą wspomniała ona niestety już nie są aktualne, ponieważ najnowsze statystyki mówią o tym, że w ubiegłym roku tych prób czy 2022 tych prób wg szacunków policji było 20003jeden z czego 150 niestety zakończyła się zgonem i to nie są próby, które obejmowały styczeń zwykle te statystyki jeszcze dotyczą stycznia w związku z tym nadzieje w stosunku do 2020 roku, który w naszej ocenie był trudnym rokiem to był rok przypomina pandemiczne te statystyki wzrosły o 150% to jest ogromna ilość ja mam takie poczucie, że to już nie jest stan no zatrważający stan dramatycznie i metą widzimy każdego dnia pracujący w naszej fundacji, ponieważ wspieramy dzieci w kryzysie psychicznym dzieci po kramach dzieci zmagających się z eset i zaburzeniami natury psychicznej, że tych dzieci zgłaszających się po pomoc jest coraz więcej też dzieci mają coraz trudniejsze cięższe objawy w związku, z czym tak uważam, że sytuacja dramatyczna, ale my mówimy próba samobójcza mówimy samobójstwo, ale pod tym kryją się konkretne sytuacje konkretne dzieci konkretna młodzież kogo pani widzi się w gabinecie, a my w naszej fundacji widzimy dzieci i w zasadzie od takich małych i 78 latków po nastolatków widzimy dzieci, które zmagają się na co dzień z trudnościami psychicznymi dzieci, które relacjonują lęk dzieci, które relacjonują smutek obniżony nastrój brak motywacji brak energii dzieci, które mówią o tym, że są samotne, a dzieci, które mają trudności w nawiązywaniu i podtrzymywaniu satysfakcjonujących relacji rówieśniczych dzieci, które przenoszą swój świat do internetu, ponieważ w takim realnym życiu jest im po prostu trudno być w społeczeństwie dzieci, które zamykają się w swoich pokojach izolują mocy świata dorosłych, ale też dzieci, które mogą na co dzień zdawać się być takimi dzieciakami, które całkiem nieźle sobie radzą, po czym okazuje się że, gdy zależy od podszewki to są dzieci pełne owe pełne niepokojów dzieci z niską samooceną dzieci, dla których każdy dzień jest naprawdę ogromnym wyzwaniem, o czym my jesteśmy w stanie znaleźć jakiś wspólny mianownik pani wymieniła tutaj sporo problemów, z którymi te dzieci na już nawet 7 ośmioletnie mierzą, ale czy jest jakieś źródła początek tego, dlaczego te liczby nagle zaczęły tak wzrastać, a jeszcze bardzo często nad tym zastanawiał zastanawiamy się też na takich cyklicznych naszych spotkaniach zespołu, ponieważ jesteśmy praktykami w związku z tym na co dzień pracujemy z dzieciakami, które te trudności w sobie noszą, a ja mam takie poczucie, że dzisiejszy świat nie jest przychylny on jest przychylny nie tylko dzieciom, ale także ich rodzicom i opiekunom dorosłych, z którymi oni codziennie spotykają UE proszę pamiętać o tym, że tak naprawdę początkiem była pandemia, czyli ten moment, w którym dzieci zostały wyizolowane ze swojego stałego środowiska zostały zamknięte dolna z dorosłymi, z którymi no też są różne w relacjach, a po pandemii w zasadzie, kiedy zaczęliśmy się w miarę stabilizować przyszedł kryzys wojenne w związku, z czym te dzieci kolejny raz stały przed takim momentem, gdzie musiał mierzyć się z kolejną adaptacją z falą bardzo trudnych informacji, które napływały z zewnątrz z poczuciem zagrożenia zdestabilizować sytuację w kraju na świecie tak naprawdę z nowymi osobami, które przypływały do środowisk w zasadzie jeszcze bez stabilizacji po pandemii zostaliśmy wrzuceni na głęboką wodę na kontekście wojny Ukrainie i tego wszystkiego co ta wojna ze sobą przyniosła, a ja mam takie wrażenie, że dorośli trudno sobie z tym radzą, a co też powoduje, że dzieci nie będą sobie radził najlepiej ze swoimi emocjami ze stresem presją, którą odczuwają, jeżeli my jako dorośnie nie czujemy się dobrze nie jesteśmy w stanie zadbać tak naprawdę chyba do końca emocje i stan psychiczny nasze dzieci jesteśmy w stanie po prostu z pustego nalać do nich jak takie trochę nawala my ja nie wiem czy nawala ja mam wrażenie, że dorosły jest trudno, jeżeli ja jako dorosły nie mam brakuje na ten moment zasobów nie czuje się dobrze, a sam czuje się jak przebity przygnębiony te sam nie wiem co będzie za chwilę mam poczucie, że różnie może być pracę na finanse w związku z inflacją także nie są pewnie takim źródłem poczucia bezpieczeństwa dla wielu osób to Niejestem wstanie też zaopiekować się chyba do końca emocjami mojego dziecka nie wiem czy nawala myślę, że my sami jesteśmy po prostu trudnym momencie i toteż nie przekłada na nasze dzieci z drugiej strony też proszę pamiętać, że dziecko to nie jest tylko kontekst rodziny rodziców, że dziecko żyje w społeczeństwie dziecko codziennie spotyka nowe sytuacje w szkole dziecko jest aktywny w internecie, która jest bardzo często też źródłem presji i ocenę, a i negatywnych informacji na nasz temat, ale też na temat w ogóle świata tego co nas spotyka w związku z tym tak naprawdę to co się dzieje z dzieckiem wypadkową różnych aspektów, o których mówicie nie tylko rodzina, bo też nie chciała, żebyśmy my jako dorośli padali takie poczucie winy, że to z naszego powodu dzieci się czują jesteśmy czynników na nasze dzieci wpływa to co się dzieje dookoła nich, ale też takie indywidualne pewnie predyspozycje każdego dziecka to, nawiązując do tego co pani przed chwilą powiedziała jeszcze odniosę się do historii dramatycznej, którą Agnieszka przytoczyła na wstępie o chłopcu, które podjął próbę samobójczą w pokoju obok nieświadomych rodziców to skoro nie chcemy za bardzo winić tych rodziców nie nie chcę mówić na zalanie to może z drugiej strony może to dzieci coraz lepiej się maskują umorzone się chowają nie chcą z nami rozmawiać o tych problemach dzieci, zwłaszcza nastolatki rzeczywiście proszę pamiętać, że przechodzą taki etap operacji od rodziców to jest taki moment, kiedy dzieci zwracają się w grupie rówieśniczej trochę oddalają się od dorosłych, a no może możemy pomyśleć o tym w tych kategoriach, ale myślę też sobie, że tak naprawdę to co jest chyba najbardziej istotnej co jest najważniejsze to, żeby mimo to próbować z tym dzieckiem relacje nawiązać to znaczy bez uważnym i czułem na to co dziecko mówi na to jak się zachowuje na to jak radzi sobie w szkole jak radzi sobie w grupie rówieśniczej, a na te wszystkie zmiany, które gdzieś dziecku możemy zaobserwować, jeżeli dziecko zamyka się w tym pokoju pani przytoczyła tę historię, której powiedziano mi się w pokoju obok toczyła się, jakby życie rodzinne, a drudzy nie widzieć co się tam dzieje, jeżeli to się zdarza notorycznie to przecież możemy wejść zobaczyć tak powiedzieć część słychać też sygnał, że jesteśmy obok i myślę sobie, że to są takie małe rzeczy, które dziś rodzic może zawsze zrobić, jeżeli widzimy, że dziecko się od nas oddala, jeżeli widzimy, że dziecko, a niechętnie przebywa w naszym towarzystwie dziecko zamyka to naszym obowiązkiem jako rodzica jest próbować ten kontakt podtrzymywać taki sposób w jaki jest wg nas najlepsze, a sytuacja, w której dziecko kompletnie nie nawiązuje rozmowę nie nawiązuje relacji nie chce przebywać w towarzystwie dorosłych jest dla nas zawsze sygnałem, iż to jest zawsze taki moment alarmowy, w którym jako dorośli powinniśmy zrobić krok do przodu ku temu dziecku, a natomiast nie izolować się nie zamykać obok spokoju my nie jesteśmy w stanie dzieci pilnować chciałbym też o tym powiedzieć, jeżeli dziecko na głowie podjęcie myśli takie, że chce sobie odebrać życie ja tam jest bardzo intensywna i a taka zaporowa to, a może to zrobić w różnych okolicznościach niekoniecznie bogów pokoju natomiast rzeczywiście ważne, żebyśmy na te dzieci po prostu byli uważni, żebyśmy na mnie patrzyli, żebyśmy z nimi rozmawiali, żebyśmy byli ciekawi co o nich słychać, bo wg mnie to jest zawsze taki i krok, który może przed tym ostatecznym ostateczną decyzją po prostu zabezpieczyć no ale wiemy, kiedy ma się nastolatka to to dokładnie takie sytuacje się spotyka pewnie, że dziecko odburknął nie ma ochoty rozmawiać się zamyka się w tym swoim pokoju i to też bywa normalne, że nastolatek nie zawsze nie wszystkie nastolatki mają ochotę być rodzicem traktować jak przyjaciela jest taki moment buntu, którym rodzice nastolatków sobie tam opowiadają także to dziecko trochę oddala no, więc co zrobić, że dziecko nie chce rozmawiać zamiast np. pomyślałam to jest ten moment, kiedy no trochę zawsze to źle, ale nie mam teraz innego wyrażenia zgody na siłę także te środki na siłę powinniśmy skierować do specjalisty nowo lepiej chyba zapobiec niż niż, żeby doszło do tragedii zawsze lepiej zapobiec ja jestem absolutnie zgadzam natomiast myślę sobie, że rodzice są takim pierwszym punktem odniesienia i myślę sobie, że co innego jest narzucać jako rodzic co innego jest powiedzieć Hej, widzę co się stało dzieje mam wrażenie, że ostatnie jest część trudno coś się zmieniło, a pamiętać, że tutaj jestem pamiętaj, że się od ciebie martwi niepokoje nożem zadał różnych rzeczach porozmawiać i dać dziecku przestrzeń na to być może za chwilę to dziecko po godzinie po 2 albo po tygodniu przejdzie nam coś powie ja nie mówię o tym, żebyśmy robili to mi no tak bardzo, a naciskając, jakby na to dziecko natomiast dając taką furtkę i dając mu swoje zainteresowania, a wg mnie to jest bardzo ważne, bo dziecko może chwilę odczekać może zrobić tego natychmiast, ale ma takie poczucie, że my jesteśmy tymi osobami, które są dla niego wsparcie i do których to dziecko może się w pierwszej kolejności zwrócić, jeżeli mamy takie wrażenie, że to nie przynosi efektu rzeczywiście z dzieckiem dzieje się coś niepokojącego to po pierwsze, rodzi sam może skorzystać z konsultacji psychologicznej opowiedzieć psychologowi co martwić co niepokoi zaciągnąć takiej informacji jak może z tym dzieckiem na tematy porozmawiać, ale i też nie tylko dla siebie, ale także poniekąd dlatego dziecka uzyskać pomoc wg mnie najgorsze co możemy zrobić to nie zareagować jak zareagować w różny sposób da, a ja wam opowiem jak wpadła w pułapkę, ponieważ mam córkę, która nie jest nastolatką jeszcze wkrótce pewnie zostanie w ubiegłym roku pan mieć ona miała 9 lat zaledwie, więc była maleńkim dzieciątkiem jak dla mnie nic i zacząłem zaobserwować, że no nie wiem nie za bardzo chcą uczyć nie za bardzo się chce ćwiczyć po grana instrumencie i pamiętam, że wiele tygodni trwało, kiedy ja uważałam, że jej co się stało, że myśleniu Chem ni no wiek no nie było nie wywołują one na dziecko widziałam zmianę no pewnie widziałam, ale ja skupiłam się na tym że, że to się pojawia trójka, że się pojawiła niechęć do do doskonalenia talentu, który się ma w wiecie, o co chodzi o mnie się jak ja się na tym skupiłam co się z tym dzieckiem dzieje czy właściwe skupiam się na sobie na swojej złości UE potem dopiero w momencie kiedy, kiedy moja córka przestała ona rezygnowała z kolejnych aktywności, które sama sobie wymyśla, które są dla niej ważne np. czy były wtedy przestała chodzić na basen nie chciał chodzić na basen i momencie też wielka miłość konie, kiedy ona przestała się domagać, bo zaprowadzenia na na zajęcia konne w tym momencie pomyślałam Jezu, co naprawdę coś nie tak i zobaczyłam, że ona, jakby wtedy, jakbym coś wiecie w małe dziecko dziewięciolatka, która miała włosy na na oczach nie odgranicza organy, żeby się za nimi chowała ubierała się na czarno i po szkole po prostu około godziny siedemnastej np. wtedy, kiedy normalnie powinno być radosne tryska powinna wiedzieć co powinna, ale ze zwyczajną, ale jako mama masz prawo do tak dawno, bo takich oczekiwań nie zgadza się także wielu uważa radosna itd. a tutaj po prostu np. się zwiała i szła spać tak jakby w tym momencie zapaliła się lampka alarmowa zobaczyłam, że moje moja córka jest po prostu smutna, że na jakiś problem, że i no cóż akurat udało chyba skupiamy się na tym, żeby miał więcej radości życia nie nie nie byłyśmy u specjalisty, chociaż się zastanawiałam nad tym, żeby może po prostu się takiego specjalisty udać, bo sytuacja wydawała mi już alarmująca w tym momencie, ale po co o tym opowiadam, bo karne udało się radość życia jest wróciła wróciła chęć do do dożycia i i po prostu one znowu światło w oczach moja córka ma natomiast jak jestem czujna, ale chodzi o to jak łatwo wydaje mi się jestem świadoma wydawało się, że w tym świadomą mamą okazało się, że wcale nie przez wiele tygodni moje dziecko cierpiało tam były problemy problemy relacyjne w szkole były źródłem tego tego pewnie 1 ze źródła jej źródeł problemu natomiast chodzi o to jak łatwo przegapić i tras chciałam, korzystając z okazji, że pani jest z nami pani Anno poprosić o taki nie wiem wykaz w punktach dla takich mam, którym się wydaje, że są takie mądre i czujne, a nie są tak jak ja nie byłam, żeby pokazać nam powiedzieć po prostu na co mam zwracać uwagę, bo jeżeli dziecko bardzo smutnej mówi jestem smutny myśli samobójcze to jest sprawa prosta tak dramatyczna, ale prosta albo wspomniała, że to zamykanie spokoju już jest takie trochę nie wiadomo tak mnie to ono na stole rano, kiedy nastolatek ma prawo tak każdy ma prawo w zasadzie tak dlatego proszę proszę nam dać taki poradnik dla dla rodziców, którzy nie chcą niczego przegapić na co zwracać uwagę, a ja chciałem na początku powiedzieć, że dziś jest o tyle trudna sprawa, że one właśnie rzadko kiedy przyjdą powiedzą powiedzą, że są smutne i że mają myśli samobójcze prawda dzieci to jest także tak naprawdę pierwszym co widzimy zmianę zachowania dziecka a bo nie ma takiego wyglądu no może niektóre mają, ale zwykle jest także dziecko nie ma takiego wglądu w siebie to co się z nim dzieje, aby umieć opisać dorosłemu swoje przeżycia swoje emocje swoje uczucia tak jak ma to osoba dorosła prawda osoba dorosła przejdzie do psychologa i powiedzieć dobre od jakiegoś czasu dokładnie od miesiąca obserwujące u siebie spadek energii wsparł spadek motywacji problemy ze snem itd. dzieci tego nie mają to co widzi dlatego my jesteśmy tacy ważni, jakby my jako dorośli jako rodzice jesteśmy bardzo ważny w tej diagnostyce tego co się dzieje z dzieckiem, bo my widzimy obserwujemy też co pani powiedziała pewne zachowania dziecka to co pani powiedziała jest bardzo ważne, bo jak pierwszą taką oznaką może być utrata zainteresowań czy dziecko przestaje robić rzeczy, które do tej pory sprawiały dziecku radość rezygnuje z piłki nożnej nie chce chodzić na te konie np. o których pani wspomniała nie uczęszcza już na rysunek i w zasadzie to co do tej pory było źródłem przyjemności zostaje odsunięte na dalszy plan, a dziecko może wyglądać na bardziej smutne może mu towarzyszyć spadek energicznie mam wrażenie, że dziecko może być taki trochę spowolni małe, ale kłopot polega na tym, że małe dzieci może pójść w drugą stronę czy dziecko staje się bardziej pobudzone np. bardziej wrażliwe proszę pamiętać, że depresja u osób dorosłych bardzo często no jest powiązana ze smutkiem natomiast dzieci małych niekoniecznie to nie musi być smutek, ale może być np. wzmożona drażliwość, a dziecko zaczyna mieć problemy ze spaniem, czyli nie chodzi spać o tej godzinie, w której spał wcześniej na problemy z zasypianiem albo bardzo wcześnie się wybudzenie może spać albo w nocy pojawiają się obszernych spaniu np. w postaci koszmarów nocnych to jest to co na pewno powinno wzbudzić naszą czujność i dzieci mogą mieć zmiany w obszarze jedzenie, czyli jedzą mniej albo drugą stronę zaczynają się nadmiernie objadać, a towarzyszy i niskie poczucie własnej wartości, czyli mówiąc wygłaszają takie zdania, że się do niczego nie nadają, że nic niewarte, że świat byłby lepszy bez nich, czyli to wszystko co wskazuje na to, że no nie postrzegają siebie jako pełnowartościowe osobę dzieci mogą się izolować od grupy rówieśniczej czy znaczkach przestają się spotykać z rówieśnikami po szkole, ale proszę też pamiętać o tym, że w przypadku nastolatków to w ogóle nie może nie musi być widoczne nastolatkowie, którzy mają depresję bardzo często w zasadzie w relacjach społecznych funkcjonują tak jak wcześniej czy chodzą na imprezy spotykają się ze znajomymi i to często myli dorosły dorosły się wydaje, że wszystko jest określić, bo na imprezie wrócił tak jak zwykle zadowolony natomiast pod spodem już coś tam się może dziać, a problemy z nauką kłopoty z koncentracją czy mam wrażenie, że dziecko, które do tej pory nie miała problemów odrabianie lekcji, a na szkoleniach realizowało te obowiązki i no zupełnie zadowalający sposób od jakiegoś czasu ociąga się odrabianie lekcji nie potrafi się skoncentrować wszystko rozprasza czyli jakby mogła powiedzieć o dzieciach to w zasadzie wszystkie zmiany, które obserwujemy u dziecka to jest coś my powinniśmy szczególnie zainteresować, a ja nie mówię, że te wszystkie zmiany oznaczają depresję, ale to jest taki sygnał na to, że coś w życiu dziecka się dzieje tylko temu dziecku może być trudna i im szybciej my zareagujemy w odpowiednim momencie pani to się udało, czyli pani dostrzegła to co się dzieje dziś problem został rozwiązany wsparła pani swoje dziecko to jest Super czy jeśli zareagujemy odpowiedni sposób odpowiednim momencie to może być także te cięższe objawy tego dziecka się po prostu nie rozwinę, jeżeli przegapimy to może być tak, że dowiemy się o tym w momencie, który naprawdę będzie trudno i w którym na pewno wsparcie terapia ewentualnie farmakoterapia będzie musiała być takim procesem znacznie wydłużony właśnie skoro jesteśmy już przy takiej poważniejszej terapii to, jeżeli dojdzie do takiego momentu, kiedy już wiemy, że sami sobie z tym problem nie poradzimy no to w w czasach, kiedy no Polska psychiatria leży powiedzmy sobie szczerze, gdzie możemy się udać czy zostaje nam tylko wyłącznie prywatna droga leczenia czy ciężar pieniądza ciężkie pieniądze też trzeba czekać za ciężkie pieniądze też trzeba czekać ja jestem absolutnie niestety zgadzam w każdym mieście funkcjonują poradnie, a tzw. poradni pierwszego poziomu my także jesteśmy w ramach fundacji taką poradnią te poradnie świadczą pomoc psychologiczną psychoterapeutycznych oraz środowiskowy, bo warto powiedzieć o tym, że w zasadzie kierunek, w którym powinniśmy pójść jako osoby pracujące z dziećmi to jest przerzucenie, jakby takiej opieki ambulatoryjnej, czyli takie szpitalnej na pomoc środowiskową, czyli pracę w środowisku dziecka w szkołach domach, a więc warto sprawdzić na stronach NFZ-u, gdzie najbliżej znajdują się te pierwsze poziomy tam państwo każde państwo może uzyskać informacje odnośnie tego, jakie są terminy przyjęć to jest pierwsza rzecz są poradnie psychologiczno-pedagogiczne, do których można się zgłaszać nie tylko wtedy, kiedy dziecko na trudności szkolne, ale także wtedy, kiedy dziecko ma trudności natury emocjonalnej i w zasadzie bardzo często jest także to są też takie poradnie pierwszego rzutu, czyli jeśli np. nauczyciel pedagog widzi, że co się dzieje z dzieckiem obserwuję w szkole to często też prosi rodziców o kontakt z poradnią psychologiczno pedagogicznej gdzie, a dziecko także może dostać się wsparcie to są takie miejsca oczywiście poradni zdrowia psychicznego, gdzie jest psycholog i psychiatra dedykowane dzieciom młodzieży to także są miejsca, w których można szukać pomocy bardzo jest po prostu o tym wiedzieć i wydaje mi się, że niektórym osobom trudno znaleźć informacje odnośnie tego, gdzie szukać pomocy natomiast ja też te na apeluje do wszystkich szkół, aby w każdej takiej szkole były listy miejsc, które rodzic może, do których może zadzwonić, który może się udać my także mamy coś co może być użyteczny dla rodziców, bo nie ma uruchomiliśmy kilka miesięcy temu telefon wsparcia dla opiekunów rodziców dzieci, które doświadczają trudności psychicznych trudności emocjonalnych i pod numer telefonu, który jest bezpłatny można dzwonić codziennie od godziny piętnastej do godziny dwudziestej dyżurują tutaj psycholodzy zarówno polskojęzyczni, jaki ukraińską fizycznie ni wydarzeń na cele osób z Ukrainy i przy tym telefonie można dowiedzieć się co zrobić w danej sytuacji jak zareagować jak wesprzeć dziecko, gdzie znaleźć najszybszą pomoc, a tak, aby dziecko było odpowiednio zaopiekowane numer telefonu to jest 800800602 i ja serdecznie zapraszam do dziś do rodziców, jeżeli mają jakiekolwiek pytania lub wątpliwości to myślę, że zawsze lepiej skonsultować te z psychologiem ze specjalistą, żeby albo rozwijać swoje wątpliwości albo uzyskać informacje odnośnie tego co można zrobić, żeby temu dziecku pomóc bardzo dziękujemy to na pewno ważne dla dla rodziców także w mieście poprosiła, żeby pani, bo duży ten numer jeśli można jasne numer telefonu to jest 800800600 dba Cuper i teraz taka sprawa, ponieważ wy macie pod opieką ponad 400 dzieci prawda hebrajski chętnych jest bardzo dużo wiadomo, że to potrzeba jest ogromna ale, żeby świadczyć pomoc potrzebne są również pieniądze można wesprzeć dzieci, wspierając was prawda można można do tego serdecznie zachęcamy działała od 10 lat rzeczywiście bardzo się rozeszli my, ale też widzimy, że to jest jakby i taki kierunek, który niestety będzie się pogłębiał, czyli tych dzieci potrzebujących pomocy psychologicznej coraz więcej jeśli ktoś miałby chęć wesprzeć naszą fundację tak dzięki temu zapewnimy pomoc psychologiczną szerszej grupie dzieci to bar mowa prawda darmowych absolutnie darmową tak jak najbardziej my prowadzimy terapie indywidualne terapie rodzinne terapie grupowe dla dzieci młodzieży arteterapia i wsparcie środowiskowe, więc tak naprawdę tych oddziaływań jest bardzo duża, jeżeli ktoś miałby chęć nam pomóc wesprzeć nas nasze dzieciaki serdecznie zapraszamy należy wtedy wypełnić PIT, a i wpisać KRS numer to jest 0000400922 wydaje mi się, że no warto o tym pamiętać, bo każdy z nas może i taki sposób pomóc dzieci dzieciom młodzieży bardzo serdecznie pani Anna dziękujemy za te rady za ten poradnik dla rodzica na co zwrócić uwagę bardzo serdecznie w imieniu rodziców naprawdę no i coś życzymy, żebyście państwo mieli jednak jak najmniej dzieci jak najmniej prac my też sobie tego życzymy bardzo serdecznie dziękuję w imieniu swoim w imieniu fundacji ta usłyszenia zrozumienia dziękuję dziękuję to był spotka wysokich obcasów żyć lepiej psychologia codziennie rozmowy z ekspertami reportaże poradniki czytaj o relacjach emocjach na wysokie obcasy PL Kosznik żyć lepiej Zwiń «

Zdarza się, że dziesięciolatek mówi: "nie chce mi się żyć". Gdy dziecko choruje na smutek

AUTOMATYCZNA TRANSKRYPCJA PODCASTU

PODCASTY AUDYCJI: GOŚCINNIE: BYĆ RODZICEM

POSŁUCHAJ RÓWNIEŻ

DOSTĘP PREMIUM

SERWIS INFORMACYJNY

Wydanie z godziny 19:00

Najnowsze Podcasty

Państwo kontra opozycja

Sport360: Iga Świątek zmierzy się z Wieroniką Kudiermietową

"Jesteśmy zakładnikami pornograficznej polityki". Symetryści o stanie gry przed wyborami i relacjach z Ukrainą

Zakopane rozczarowane. Polska będzie walczyć o Igrzyska Olimpijskie, ale letnie

TOK FM

Polecamy

Popularne

GOŚCIE TOK FM

Gazeta.pl

WYBORCZA.PL