"Nie byłam w stanie założyć rajstop. Wtedy zrozumiałam, że pora iść do psychiatry". Emilia Dłużewska o depresji

AUTOMATYCZNA TRANSKRYPCJA PODCASTU

część nazywam adresowana to jest podcast spółka z książkami od kas, który po najciekawszych książkowych nowościach rozmawiam z ich autorami trzydzieste trzecie urodziny spędziłam pijąca PRL tańcząc całym wszystkim popadnie w depresję zdiagnozowano u mnie 2 tygodnie później dzień kobiet jak na ten kraj wyjątkowo adekwatnie pisze Emilia Dłużewska w swojej książce jak płakać miejscach publicznych to pełen autoironii i celnego humoru opis zmagań autorki z depresją czy Rozwiń » wypada śmiać się tak poważne zaburzenia, dlaczego pierwszą wizytą u psychiatry jest jak rozmrażanie lodówki jak powiedzieć własnym rodzicom, że jest się na lekach antydepresyjnych zapraszam do wysłuchania rozmowy z autorką książki jak składać w miejscach publicznych moją dzisiejszą gościnią jest Emilia Dłużewska dziennikarka autorka książki jak płakać w miejscach publicznych część Chess Emilia wydała książkę, w której opisuje swoje przeżycia związane z depresją książka jest świetna zarówno tekstowej graficznie dodamy też autorem, ale jeśli Noska zrobiła okładkę jestem niezmiernie wdzięczna za to tak okładka jest Super zresztą tak samo jak to co nakład możemy przeczytać co zachęca do ton do przeczytania książki już od pierwszego zdania ja może przeczytam dziwi was, że słynny komik często chorują na depresję nie dziwi raczej, że nie wszyscy ludzie z depresją zostają komórkami nauczyliśmy się doprowadzać ludzi do ataków śmiechu opowiadaniem o toksycznych bliskich przebytych traumach ostrożni kalibru jemy żarty by nie przekroczyć granicy, której śmiech zmienia się litość i Emilia twoim zdaniem w Polsce depresji można żartować, bo jako społeczeństwo to chyba jednak mamy problem z trudnymi tematami z dystansem no i żartowania ma na takie właśnie tematy myślę, że można żartować tylko, że trzeba być ostrożnym wtem nawet chyba nie, dlatego że my go społeczeństwom to znaczy takie też myślę, że my społeczeństwo problem z dystansem, ale też dlatego, że to jest trudne i myślę, że można też kogoś skrzywdzić żartując, że akurat jeśli mówimy o zdrowiu psychicznym jest jeszcze tak duża takich przekonanie, że to jest właśnie ich nie poważny problem, że wydaje się, że tu jest raczej ryzyko, ale mimo wszystko Mister można i że warto wtedy nie spotkała się z takim zarzutem, że twój sposób mówienia o tym problemie gdzie trafiali ZUS je nie spotkałam się oczywiście biorę pod uwagę, że to może pojawić spotkają się co było jakiś bardzo miła bardzo zaskakujące dla mnie z osobą, która wydarzy czyta ten ciężko się śmiała jak zaczynałeś miast i tak dawała po łapach miała wrażenie, że test nie w porządku że, że ona śmieje z mojej depresji, ale jednak bardzo starałam, żeby ludzie śmiali czytając książkę, więc my to bardzo ucieszyło i też półek i takie fajne, bo ja zupełnie nie myślałam, że ktoś może czuć nieswojo z tymże gotowi, ale też odebrany taką dużą wrażliwość empatia tej osoby w tak by dodajmy, że książka mili mówi o poważne problemy, ale jest ono jest bardzo zabawna jak swoje porównania metafory, których używasz bardzo celne są też jesteśmy podobnego rocznika, więc też wiele z nich trafia do mnie do moich różnych skojarzeń, ale powiedz, bo generalnie to jest także ostatnio dużo mówimy o depresji dużo mówi o nim w mediach w przestrzeni publicznej i to dobrze, bo bo, jakby coraz więcej osób ma świadomość jest po prostu choroba dosyć poważna, która może być bardzo poważne konsekwencje coraz mniej ludzi trafiali ZUS je, ale z drugiej strony mam wrażenie, że takiego etapu, w którym nie mówiło się o tym prawie wcale ludzie wstydzili się wręcz przyznawać, że się z tym zmagają przeszliśmy do etapu, którym mówi o tym bardzo dużo osób i powiedz cytuje jako osoba, która przeszła zetknęła się z tym problemem realnie na własnej skórze czytając np. kolejną aktorkę piosenkarkę, która mówi o swojej depresji, a jednocześnie w międzyczasie nagrała film gra płytę wystąpiła w filmie wróciła 15 000 pięknych postów na Instagrama czy to nie jest moim zdaniem trial izolowania tego problemu właśnie moim zdaniem uzupełnienia i jej chciałem powiedzieć, że jak czytam wywiad z aktorką piosenkarką, która mówi o tym, że doświadczyła depresji czuję, że to Super, ale może nie na miejscu, bo nie uważam, że to Super, że przechodzą przez depresję natomiast wydaje mi się, że to jest bardzo potrzebne i że właśnie chyba im bardziej osoba jest widoczna i im bardziej to jest w jakimś takim kontraście z tym jak ona jest postrzegana jak funkcjonuje w mediach społecznościowych o tym ważniejsze to jest chyba wyjątki wrażenie, że jednak potrzebujemy jako społeczeństwo tego, żeby pokazywać, że co jak się prezentujemy światu nie musi zawsze odzwierciedla tego jak się czujemy i myślę, że właśnie takie pokazywanie, że no wiesz dzisiaj jest np. aktorką tą częścią swej pracy jednak to, żeby wyglądać olśniewająco się uśmiechać jest też obecna w mediach społecznościowych i pokazywać na premierach i pozować na ściance itd. i no i to po prostu jest jest praca tych osób jak najbardziej nie widzę nic złego w tym, że one robią, że też właśnie się uśmiechają i wydaje mi się fajne to, że potrafią też przyznać, że to jest tylko jakiś wycinek rzeczywistości także to co pokazują w mediach społecznościowych to nie jest całe życie tak tak też to, że po prostu można mieć takie życie, które z zewnątrz wygląda na Super życie i może nawet gdyby istniało jakiekolwiek obiektywne mierniki tego czy ma dobre życie ono było dobrym życiem i tak się można w tym, że źle czuć też w porządku, a powiedz, bo też, jakby to, że dużo się tej depresji ostatnio mówi no to mówi też różny sposób i różne rzeczy na temat depresji się pojawiają jest na przygotowanie naszej rozmowy przeglądałem trochę internety co bywa czasami ryzykowne no ale nazwa przeróżne informacje i przeróżne wskazówki dotyczące tego jak rodzić sobie z depresją od witamin po odpowiednią dietę itd. jakie największe bzdury udało zdarzyło się usłyszeć bądź przeczytać na temat depresji takie też fachowo pomocowe no na pewno to, że depresja jest modą misję trochę nie chce o tym mówić, ponieważ z dnia mam takie wrażenie jednak pewnej frustracji i chwalenie głową w ścianach i ale też takiego takie absurdalności tego stwierdzenia, bo on się pojawia w różnych odsłonach i ról z różnych stron natomiast no to jest ktoś to takie założenie, że teraz ludzie mają za dobrze i w związku z tym, że mają za dobrze to oni sobie wymyślają problemy i właśnie podpatrują tych wież piosenkarek i aktorek, którą węże mają depresję ani teraz też będą mieli depresję MiTo irytuje, dlatego że jest po prostu absolutnie niezgodne zwiedzą naukową, która jednak bardzo jasno mówi, że depresja jest choroba ona ma swoje miejsce w ICD 11, czyli w przepraszam w spisie chorób nie potrafi tego teraz tego profesjonalnie nazwać i ma swoje symptomy i w ogóle po prostu jest rzecz, która nie istnieje, jakby w grupie jakich wszyscy rozpuszczone pani z Warszawy tylko dotyka bardzo różnych ludzi, a w bardzo różnym wieku bardzo różnych grup klas społecznych no i też mniej irytuje to, bo to, że to jest nieprawda to jedno, ale też myślę, że to jest szkodliwe, bo ja mam takie doświadczenie osobiste, ale też znam inne osoby, które miały podobnie, czyli właśnie to były osoby, które potrzebowały pomocy potrzebowały pójścia do psychiatry diagnozy wsparcia, a miały problem, żeby w ogóle zacząć, bo im się też wydawało, że one sobie to wmawiają albo, że przesadzają albo się nad sobą użalają ja mam totalnie wrażenie nad sobą użala i że powinnam tam wiesz postawić do pionu po prostu wzięcie w garść, tak więc skaczę po 33 płaskiej, ale to pewniejsza jest odpowiedni no takie i to ja mam takie poczucie mimo tego, że ja widziałam teoretycznie jest depresja i co więcej wiedziałam, że właśnie udział w depresji nie mają taki problem, że może po prostu trudno jest im zrozumieć poważną ości ich stanu, więc troszkę strzela jak czytam o tym, że o takim bagatelizowaniem właśnie takim, że o jej, bo teraz wszyscy będą mieli depresję wszyscy będą chodzić do psychiatry Super niech sobie wszyscy chodzą do psychiatry koniec psychiatra będzie dostępne w ramach NFZ-u, a nie prywatnej opieki i naprawdę z liczby psychiatrzy są ekspertami zdrowia psychicznego to jest dziwne, że w ogóle muszę takie zdanie wypowiedzieć, ale wypowie i są ludzie, którzy kończą bardzo trudne studia długie Rudno starzy specjalizację oni się na tym znają jeśli do psychiatry przyjdzie osoba, która nie ma depresji to naprawdę można założyć psychiatra powie tej osobie żona nie mam depresji, ponieważ nie wiemy przyjdzie, kto ortopedy ktoś powie, że ma złamaną nogę, a nie ma to też ortopeda pewnie to powie, a nie włoży nogę gips do takiej wizji wizyta u psychiatry nieuzasadniona raczej nikomu krzywdy nie zrobi problem z języków wierzę, że nie zrobiono fermy w czy ta świadomość to, że jak mówimy coraz więcej no ja łudzę się, że jednak w społeczeństwie świadomość na temat depresji rośnie czy to sprawia, że porad typu właśnie wejście w garść przestać się użalać nad sobą kiedyś to ludzie mieli gorzej albo nadal są ludzie, którzy mają gorzej czy czy takie rzeczy słyszy się coraz rzadziej nie wiem tego na pewno słyszy się rzadziej w mojej bańce, która jest jednak no jest to różnymi względami uprzywilejowane są osoby pracujące w mediach mieszkające w dużym mieście w ogóle też interesujące się często tym nie mające pieniądze, żeby chodzić na terapię itd. myślę, że tych porach może nawet jeśli nie jest mniej to przynajmniej funkcjonują też takie inne porady to to jakoś zostaje zdekonspirowany na i akcji ktoś pewnie powie w którymś momencie wyższe kary, ale jest szansa, że będziesz wiedziała jak na to zareagować już po prostu też, bo też ktoś powiedział, że to się wydarzy i że to nie znaczy, że musi żyć garstka jak wpisze się długo hasło depresja to jeden z pierwszych by od podpowiedzi jest jak rozmawiać z osobą w depresji więc, jakby sam fakt, że ludzie szukają tego typu porad też wydaje się, że gdzieś tam świadomość pokazuje, że ona rośnie tym Super ciekawa możemy na tę chwilę faktem jest dla mnie Super ciekawe, że to już nie jest tylko kwestia depresji tylko w ogóle takie poradniki śnieg rozmawiać z kimś w depresji jak rozmawiać z kim kryzysie one pokazują bardzo nie jesteśmy w ogóle nauczeni znów my jako społeczeństwo radzenia sobie z trudnymi emocjami innych osób i że nawet na takim poziomie właśnie prostej rozmowy ja np. łapie się cały czas na tym, że wszystko co intuicyjnie przychodzi do głowy to są rzeczy, które są kompletnie nie pomocne i że to jest właśnie to, że no okej no jak, ale będzie lepiej, ale pomysł, że inni mają go, że jest mnóstwo takich rzeczy, które jakoś naszą musimy tym nasiąkać socjalizacji boja wiem, że nie tylko ja tak mam, a jednocześnie one są, zupełnie jakby drugą stronę niż to co psycholodzy tłumaczą, że działa faktycznie, czyli po prostu być z tą osobą, czyli jakoś nazwanie emocji nie mówienie, że wszystko będzie dobrze ważenie powinna się czy smutna tylko, gdybym dopuszczenie w ogóle tego i jest cały czas koszty książek, które bardzo trudna tak, bo tu dochodzimy do tego, że w ogóle ją takie wrażenie, że w przestrzeni publicznej te negatywne emocje czy to smutek złość nie są tak do końca dobrze widziane właśnie chyba dlatego, żeby nie potrafią po prostu nie reagować trochę tak wiesz też są jakieś granice nowe też uważam lekki poziom złości w przestrzeni publicznej już, że nie zawsze jest dobry, ale tak też i to też jest akurat troszkę związane z płcią, czyli wydaje mi się, że kobietom czasową specjalizowane jako kobiety jest bardziej wolno pokazywać smutek mnie złość mężczyznom odwrotnie, więc właśnie nie wiem awanturujących się na środku ulicy facet nie jest jakby te to nie jest coś co tam po prostu uważam, że nie spoko jest okej, ale jakoś dopuszczalne mieści nam się w głowie awanturujący się na środku ulicy kobieta będzie w Radko, ale z kolei płacząca kobieta, a przez to siedząca na ławce na pewno dużo mniej będzie ściągać na siebie uwagę i dużo naturalnie to ludzie przyjmą niż faceta, który płacze być może faktycznie to szukanie tych odpowiedzi na pytanie jak reagować na te emocje osób gdzieś w naszym najbliższym otoczeniu co jakiś zwiastunem dobrej zmiany tego, że być może gdzieś tam społeczny tylko zaczniemy w końcu uczyć chciał teraz trochę skupić się na to wiem czy dla ciebie diagnoza taka już od profesjonalisty była zaskoczeniem czy gdzieś już wcześniej wiedziałaś co co dolega to po prostu potwierdzenie swoich domysłów to były takie 2 równoległe procesy w mojej głowie, czyli jednocześnie wiek usłyszałem panie 1 000 000 pani depresję, bo tak tymi słowami się do mnie zwróciła psychiatra po już kredyt dosyć długi około godzinnym spotkaniu i jednocześnie miałam takie poczucie trochę ulgi, że okej no właśnie zostało nazwane i czyli faktycznie to nie jest tak, że po prostu powinnam tak się czuć, a jednocześnie uwagę powiedział my psychiatrzy, że mam wrażenie, że oszukała i że po prostu przyszłam tutaj właśnie się użalać nad Sową, a przecież inni mają gorzej, a więc już mogę wziąć w garści tak dalej itd. i Jerzemu szóstki tak teraz o tym myślę, że to jest jakby absurdalne, że ja naprawdę miałam takie dosyć poważne poczucie, że szukam osoba, która jest specjalistką w dziedzinie w dodatku wcale nie, próbując oszukać w jej ręce jest jakoś musiałem poukładać celem moja psychiatra, który serdecznie pozdrawiam misji akurat tego słucham również doktorat w ogóle za specjalizację one jakby bardzo dobrze wykształconą osobą, czyli dietetyk to jest manipulowała ekspertkę tak, ponieważ oczywiście mnie w właśnie dyrektor siedziałam po Cannes przez 45 mięso to jednocześnie wspinała na szczyty swoich umiejętności manipulacji aktorstwa nawet nie wiem po co bo jakby nie miałam taki założenie, że muszę, występując w diagnozę, a pamiętasz ten moment, którym do ciebie dotarło, bo wtedy też bardzo celnie porównuje w swojej książce jedynym z pierwszych akapitów, że z pójściem do psychiatry trochę z rozmnażaniem lodówki nigdy nie mów nowego moment pamiętam ten moment, żeby dotarło, że to może jednak już pora pamiętam kilka takich momentów, bo to jakoś nawarstwiło w tym pamiętam moment, który zresztą pisze w książce, kiedy poszłam odebrać jedzenie na wynos i pokażą całą drogę do tego miejsca zeszło odebrać jedzenia no i po to, właśnie wzięłam garść postawiłam topiono poszłam do pani powiedzą dzień dobry uśmiechnęła się zapłaciła w bok najwyższą sobie dalej płakałam idąc to było do lekarz trzynasta szło przez przez Mokotów w Warszawie i świeciło słońce, bo ponoć naokoło jest i tak szła mi płakałam mające taki moment, kiedy myślisz tu chyba jest coś co powinno mnie zaniepokoić, ale oczywiście nie wystarczyło na potem pamiętam taki dzień, kiedy się najpierw się popłakałam z 4× tak po prostu jakiś jakiś niesprecyzowanych powodów potem się popłakałam, że zniszczyłam sobie dzień płacząc, a między czasie próbował wyjść na spacer z moim chłopakiem i nie mogą założyć rajstop zawsze zakładałam rajstopy tylko musiał się 2× zatrzymać PiS nie miał siły tego zrobić i rejsowymi chyba najbardziej utkwiły w głowie pewnie dlatego, że to była jakaś rzecz związana z fizyczności bardziej, że to już jest, bo to, że człowiek oczywiście myślę, że jest mu smutno i płaci od tego wymyślania tym łatwiej obronić niż to, że właśnie wymyśliła, że jesteś w stanie założyć rajstopy to też jest taka, że żyje w ogóle nie, gdyby nie wymyśliła by tego, gdyby chciał to wymyślić wyszedł wchodzimy w nie wpadłaby na to, że coś takiego możemy się wydarzyć na Top model, którym postanowiła, że jednak bez pomocy chyba będzie ciężko ogarnąć, a potem był kolejny problem, czyli wybór specjalisty znaczy psychiatra akurat nie miał problemu na szczęście, ponieważ bliska osobami powiedział dużo dużo, zanim się zorientowałam, że faktycznie przejść do psychiatry takie zdanie, które w ogóle bardzo polecam i zdarzyło się go używać czyli jakby co mam dobrą psychiatra i to było w ogóle jest cały czas wie o tym mówię to tylko porusza przepraszam, ale to to było świetne, bo to było takie zdanie, które nie było naciskiem nie było nawet kimś takim dopytywanie zostawiał mi dużo przestrzeni, której potrzebowała, a jednocześnie właśnie momencie, kiedy musiałam znaleźć psychiatrę podjęłam decyzję to się nie rozbiła o jakieś takie rafy, że teraz właśnie muszę wciąż szukać coś tatko miał po prostu nazwisko numer telefonu i no tak naprawdę to chcą co masy ciężarów ze mnie zdjął samotną, którego Rybus psychoterapeutą z psychoterapeutą tak to też było takie konkretnie się szukanie perypetie opisuje też w książce, więc może nie wszystko będziemy zdradzać powiem podnieść stanowiła taka rzecz czy depresję da się ukrywać przed najbliższymi przed najbliższym otoczeniem nie wiem przez w stanie odpowiedzieć tak za cały świat jak przed najbliższym nie była w stanie ukrywać natomiast mają w stanie ukrywać przed ba przynajmniej no dosyć długo też w którymś momencie ją nawet takie dalsze osoby się więcej zorientowały, że np. nie do końca jestem w stanie pracować, mimo że uważam, że jestem, ale przed najbliższymi mnie po prostu no ja akurat miał także strasznie dużo płakałam naprawdę bardzo dużo czasu spędzam płacząc pokazała albo bez powodu albo z powodu jakiś taki totalnie błahych, więc nie wiem do końca być może są osoby, które potrafią lepiej maskować niż ja, ale wydaje się, że w takiej najbliższej relacji jednak trudno jest ukrycie natomiast w trochę dalsze już w uważam, że absolutnie można po mnie właśnie zastanawia czasem się pojawiają, kiedy pojawia się dziś ma jakieś doniesienia o tym, że coś się stało zazwyczaj tragicznego i że gdzieś tam podłożem była czy jest depresja okazuje się, że otoczenie było zaskoczone tym faktem właśnie się zawsze wtedy zastanawiam na ile można być faktycznie zaskoczonym depresją kogoś bardzo bliskiego im np. mieszkasz w domu, a więc to też trochę przeraża perspektywy rodzica po prostu dniem ty jak kiedyś nie przegapię np. jego sygnał wysłał je też tego nie wiem, a jest mi trudno sobie wyobrazić z drugiej strony wiem też, że mamy w mózgu różne takie wypadki które, które mają nas teoretycznie chronić i często nas chronią, ale też np. znają nam przeoczyć różne rzeczy które, które np. był zbyt trudna albo bez ich boimy i też tutaj widzę teraz zaczynam mówić tak bardzo ostrożnie, bo od razu mam wrażenie, że tym osobom, które nie zauważają się jakoś imputuje to one są wrażliwe, bo nie dbają o wyborze jako zwykły sposób się na nie pokazuje palcem, że może to niezupełnie wina to jest trochę ich wina, a nie znamy zupełnie nie wiemy jak sytuacja wygląda od środka nie znamy ich też troszkę co jest w okropnym stanie jak się powie głośno powiem każdy ma inaczej, więc wyż bardzo bym chciała zdjąć no właśnie w grę jak na wiek jak najmniej używać kategorii winy nienależytej użyła ale, żeby mnie się w głowie coś takiego od razu odparzeń jak to bliscy nie wiedzieli ginie w takie tylko baba tak jak nie wiecie ich, a i tak zawsze zazwyczaj winna matka, która nie zwracał uwagi ojciec, który zapracowany itd. ale faktycznie gdzieś pewnie w wyobraża sobie, zwłaszcza w rodzicach nastolatków, tym bardziej teraz dużo mówimy o tym od tej fali represji i jaki samobójstw wśród dzieciaków, że gdzieś tam ten lęk się pojawia, że można coś przegapić coś przeoczyć i stąd właśnie to stąd moje pytanie no ale pewnie tak jak mówi że, że to zawsze jest taki jednostkowej trudno oceniać, tym bardziej że zresztą też to co piszesz nie każda depresja wygląda tak samo nie na osobę w depresji zachowuje się dokładnie tak samo, więc je też bardzo polecam zadawania ludziom pytanie jak się czują on jest trochę zbijając stropu jak też nie jest do niego przyzwyczajone też może w pierwszej chwili namierzyć, ale myślę, że właśnie się uda swoisty kie pytaniu i zadawać je faktycznie mając przynajmniej chwilę, żeby posłuchać odpowiedzi to jest taka dosyć dobra pierwsza lekcja, bo też często ludzie się źle czują to powiedzą dlatego takie nie nasienia u nas bardziej co słychać myśleć skupiamy na tym co się dzieje wokół nas ani co się dzieje słychać co tam wszystko dobrze nie tylko nawet u nas w krajach anglosaskich też działa z resztą się tam z bardzo nie znam języków na tyle, żeby być w stanie ocenić, ale taki jest właśnie takie wieś pytanie od pytanie otwarte które, chociaż znam nawet jeśli tak mi się wydaje, że nawet jeśli ktoś nie chce nie może nie potrzebujemy nie odpowiadać szczerze to jest taka szansa, że na chwilę zastanowi nad tym może sobie, chociaż odpowiedź to też jest ważne ten swoją książkę odniosłam wrażenie, że nie miała poza bardzo takich momentów czy miałaś, a może to jest moje błędne wrażenie, że wstydziła się swojego smutku swojego stanu nie miałam za bardzo miałem trochę poczucie winy, że jestem taka 300 np. bardzo kiepską dziewczyną, bo jedno o takim moich najbliższych relacjach pisze w tej książce i nie robię tego świadomie bo, bo ona nie do końca ma być zapisem mojego życia wszystkiego co się ze mną działo też chciałem zostawić ludziom wokół mnie przestrzeń niekoniecznie od razu pakować do książki na atak miał np. takie poczucie, że noże biegniemy np. czas, który mogę spędzić z moim partnerem jest absolutnie dla tej cechy ostępy i nieciekawy i nie fajne nic, że po prostu nie ma świat nic do zaoferowania i też zaznaczyć nie nie było nie wynika absolutnie z tego, że ktoś miał do mnie pretensje czy mój chłopak czy przyjaciele, ale po prostu czuje, że no, jakby w tych interakcjach, jakby wchodzi w interakcję i przy każdej kieszeni wynajmiesz kasztana w drugiej wspinaczy nie ze wskazaniem wszystkich pomoc zaoferował, więc w czeka gdańskich dobre pytania jest rysowała czy nie miała taki moment, że wstydziła się, a okej tak, bo co sobie Jan sam sobie o tym też uwagę bardzo ciekawe jest też pierwszą osobą, którą miasto spytała mam przekonana czy bardziej czy nie wstydziła napisał w książce tego była przekonana, że ludzie będą o to pytać być może nikt nie spodziewa wstyd upomniał, ale nie wstydziłam się, bo jednak tutaj akurat działało to, że mamy wiedzę i rozpoznanie tego, że to jest, że to nie jest mój wybór najogólniej się staram trzymać czegoś takiego, żeby stwierdzić rzeczy, które nie są zgodne z moimi wartościami i troszkę tak mam wrażenie, że taki sposób jakoś wstyd, że tak funkcjonujący wstyd może być konstruktywne, bo to jest coś takiego właśnie zrobić coś głupiego zrobić coś co nie chciałaby, żeby ktoś zrobił to by się tego wstydzisz, ale jednocześnie, żeby nie wstydzić rzeczy, które są niezgodne z czyimiś wartościami znacznie być może są osoby, które uważają, że nie należy zwlekać swoich prywatnych spraw na zewnątrz i spoko, jakby każdy ma inne potrzeby i doświadczenia i oczekiwania natomiast jednak nie uważam w związku z tym nie wstyd nie to jest tak jak najbardziej na plus tylko właśnie momencie osób też ma taką świadomość nie, bo podejrzewam, że ten pojawia się właśnie, gdy tamten wstyd i niechęć do mówienia też o tym też co za tym idzie późniejszy jakiś kontakt ze specjalistą okaże pomoc ma się ludzi trudniej, bo właśnie nie wiem, bo obraca się w innym środowisku nie wiem pracują w miejscu, gdzie pracodawca może gorzej potraktować jeśli oni będą otwarcie mówić o tym, że się leczą psychiatrycznie, bo mają rodziny, która tego nie rozumie też i nie rozumie też mówię tutaj bez obwiniania też pisze o tym jak z dużą wyrozumiałością spotkała się w swoim miejscu pracy godzinne czytanie z panów maili są bardzo jest ich w tym bardziej zdarzy się tam zaglądać co prawda nie na godzinę zwykle, ale faktycznie można tam odkryć bardzo ciekawe treści no ale od swoich perypetiach związanych z tym jak radzić sobie w miejscu pracy też pisać także odsyłamy do książki to na zakończenie zapytam jeszcze taką rzecz, bo depresja jest różnie ona się czasem pojawia jednorazowo jednak wyważona wraca temat gdzieś w tyle głowy jakąś taką uważność na sygnały, które mogły być to sugerować, że gdzieś tam jest jakiś nawrót za horyzontem trzeba być ostrożnym tak staramy się mieć jednocześnie staram się nie cha zwariować wyczekując czy po prostu jakoś też 3 lokali prowadzi do tego, bo wydaje mi się, że jak człowiek nie będzie tak strasznie skupiał na tym czy przypadkiem nie nadciąga zły moment to nie będzie miał czasu w głowie i przestrzeni, żeby się zajmować innymi rzeczami, więc taki, jakby ja się obserwuje i bliscy mnie obserwują, ale to się nie stało jakąś taką najbardziej nawet nie tylko istotny, ale też nie jest najbardziej obecną częścią mojego życia w książce przez o tym jak mówić innym o tym, że jesteś na lekach ale gdzie chciałem jak powiedzieć rodzicom o wszystkich lekach czy książka była tym sposobem wypowiedziała się wcześniej powiedziałem wcześniej antydepresanty ach, ani powiedziałem im całej mojej diagnozę i wpycha im powiedzieć, ale z różnych powodów medycy nie mieszkają w Warszawie naraz z różnych powodów nie zdążyłam głównie, dlatego że 1 przyjechał w piątek wieczorem chyba w sobotę zwana ręka pierwsze w życiu mój ojciec mnie zawisł na SOR i np. również przepraszam lekarza nas rzecznik PiS to w Rze, że tak krzywią się mówi przynieś przepraszamy państwa na kwietnych w ale potem następnego dnia z tą złamaną ręką porządnymi rodzicami na wystawę Fangora w Gdańsku, którą bardzo polecam misji jeszcze ktoś zdąży i spotkałem tam redaktorka moje książki, która mieszka w Gdańsku tylko w Warszawie nie jest Gdańska Lublina i trybu tam z koleżanką spojrzała na mnie moja mamy powiedział o to jest właśnie ta autorka chwili, więc w liście ktoś jest w stanie odtworzyć te konsekwencje wydarzeń, żeby powiedzieć swoim rodzicom to polecam nie łamać jednak ręki to jest dosyć bolesne, ale no, ale też jest także mój ojciec wtedy tek trochę zaciął płakać trochę się śmiecie jednocześnie powiedział tak, bo nikt nie ma dobrego momentu Protektor wiemy kim Toma tych co Very dziękuję za 1 000 000 książka jak szukać w miejscach publicznych one dostępne tak jest już ona 22lutego ma premierę będzie dostępna w księgarniach już teraz jest dostępna w przedsprzedaży i jak się kupi to pan znak wysyła tak wydawnictwo znak ja polecam NATO dziękuję dziękuję rękę to by spotkać spółka z książkami, a za aneksowania zapraszam na kolejne odcinki Zwiń «

"Nie byłam w stanie założyć rajstop. Wtedy zrozumiałam, że pora iść do psychiatry". Emilia Dłużewska o depresji

AUTOMATYCZNA TRANSKRYPCJA PODCASTU

PODCASTY AUDYCJI: PÓŁKA Z KSIĄŻKAMI

POSŁUCHAJ RÓWNIEŻ

DOSTĘP PREMIUM

SERWIS INFORMACYJNY

Wydanie z godziny 14:00

Najnowsze Podcasty

Tworzenie kwantowego internetu

Słuchowisko "Chcemy całego życia"

"Był nieśmiertelny i stary jak kino "- wspominamy Kennetha Angera

Zapomnieliśmy o znaczeniu słowa "polityka" - Zbigniew Bujak o wolności i solidarności

TOK FM

Polecamy

Popularne

GOŚCIE TOK FM

Gazeta.pl

WYBORCZA.PL