REKLAMA

O co pyta Lear w wykonaniu Andrzeja Seweryna?

Kultura Osobista
Data emisji:
2023-03-31 11:40
Audycja:
Czas trwania:
13:01 min.
Udostępnij:

AUTOMATYCZNA TRANSKRYPCJA PODCASTU

Transkrypcja podcastu
dzień dobry przed mikrofonem Marta Perchuć-Burzyńska moimi państwa gościem jest Andrzej Seweryn dyrektor teatru polskiego w Warszawie reżyser aktor witam serdecznie dzień dobry pani dobry państwu kilka dni temu obchodziliśmy międzynarodowy dzień teatru w tym roku polskie orędzie na ten dzień napisała ukraińska twórczyni teatralna widywana Leszko reżyserka dyrektorka teatru Arabeski w Charkowie, która u pana teatrze w teatrze polskim znalazła schronienie znalazła dom Rozwiń » znalazła pracę po inwazji tej ludowej Rosji na Ukrainę Swietłana pisze w orędziu tak wydaje się, że w 2022 roku życie i teatr były tak blisko siebie jak nigdy wcześniej i zastanawiam się czy pan ma podobne refleksja w pani polemizować ze Sweet planu nie byłoby stosowne, ale musiałbym dobrze zrozumieć co ona na myśli, ponieważ ja bym powiedział, że teatr w sytuacji, w której się znajduje dzisiaj wszystkim Ukraina potem Polska potem Europa okazał się miejscem, w którym można się schronić, w którym można spać tak żyć przeczekać bombardowanie w piwnicach teatru można zagrać przedstawienie teatr wyszedł zresztą poza swoje siedziby, bo można np. w metrze dać premiera Hamleta, bo tak się stało przecież nowe w Ukrainie w tym, więc sensie zgodzi zgodziłbym się ze Swietłaną natomiast no jest wiele teatrów wie pani teatru, który powiedzmy nie realizuje tekstów, które są tekstami interwencyjnymi, którym teatrze mówi się np. jest teatrem zaangażowanym prawna to taki teatr oczywiście no bardzo zbliża się dzisiaj do rzeczywistości w tym sensie, że np. robi się proces Putina albo robi się spektakl o prezydencie, że w chińskim albo nie wiem o tym, że spadły bomby w Charkowie na teatr światła Oleszko mogą być przepiękne przedstawienia bardzo ważnej taki teatr oczywiście jest przyczyną miesza się z rzeczywistością w sposób dramatyczny są inne teatry teatr, który odpowiada rzeczywistości, ale w pewnej przenośni operuje symbolami operuje inną poetyką, jeżeli gramy Szekspira to przecież w sposób oczywisty mówimy o rzeczywistości dzisiaj no przecież tylko chyba idiota myśli, że to jest historyjkę o jakimś królu który, który nie ma nic wspólnego z rzeczywistością dzisiejsze prawo jest taki teatr nie znajduje się w sytuacji takiej jak te teatru, który wspomniał przed chwilą on po prostu realizuje swoje swój program realizuje go najuczciwiej jak może bierze teksty najważniejsze w historii teatru bierze Greków bierze Szekspira bierze Moliera bierze Słowackiego i jego po prostu gra ja nie jestem za tym, żeby po pierwsze, jak to mówi Wcisło wiemy współcześnie, acz uaktualniać dzieła one są współczesnymi są aktualnymi dla wrażliwego inteligentnego widza no tak to znaczy, że-li Szekspira też może być przecież znają interwencyjnym naturalnie przecież lir to jest seks session przecież serial sex szerszym jest serialem, który jest bazuje się prawda na analizie scenarzyści doskonale przeczytali sobie lira króla w właśnie już niebawem za miesiąc 2009. i 30kwietnia w teatrze polskim lir w reżyserii Janusza Opryńskiego monodram pana wykonaniu spektakl, który powstał w teatrze Starym w Lublinie dla uczczenia dwusetnej tamtejszej scenę opowiadający historię Szekspirowskiego bohatera od końca jak czytać to odwrócenie chronologii zdarzeń wie pani proszę wybaczyć, ale ja sam nie wiem jak mówić o tym przedstawieniu ono samo mnie zaskoczyło ja grałem kiedyś miał zaszczyt grać króla lira w reżyserii Jacques Lassalle którym, którego nie ma między nami to euro 2014 tak, że pani to było dla mnie jak pan się domyślać jak państwo domyślacie ogromne przeżycie o roli lira marzą wszyscy aktorzy dojrzewając w tak jak młodzi Hamlecie i tam to zjawisko to to przedstawienie rozumiałem to co dzieje się teraz na scenie co dzieje się ze mną kiedy, kiedy gram lira jest jakąś tajemnicą ja nie jestem w stanie dobrze tego zdefiniować oczywiście można po prostu powiedzieć, że ten spektakl zbudowany w ten sposób że, że wyobrażamy sobie, że co się dzieje z królem lirę w momencie śmierci w momencie, kiedy zbliża się właśnie po pocałunku Kordel prawda, która już nie żyje coś co się dzieje z nim człony człon widzi całe swoje życie czy nic nie widzi czy przechodzi w jakiej rzeczywistości, która jest no właśnie, jaka jest rzeczywistość to taka nasza wspólna z Januszem Opryńskim refleksja, a miała na miejsce ma miejsce dzięki pani dyrektor karnie rozwódka zaproponowała by jak pani powiedziała zrobienie tego przedstawia z okazji 2 lecia teatru starego Lublina dobrze jak jest tamten dziś mówię o lirze oczywiście, że la Salle jakoś się uzupełniał z tym liderem w UE to dzisiejsza jakość dialogu ją 2 postaci planu i ja myślę, że tak ja myślę, że tak to znaczy to co racjonalne dialogu jest tym co nieracjonalne to co takie realistyczne z tym co jakiś symboliczne jak ja naprawdę sam pierwszy raz w życiu nie jestem w stanie dobrze tego zdefiniować zdawały się z tego sprawę w okresie premiery, ponieważ po premierze rozmawiam z ludźmi ludzie opowiadali co co odczuwali co przeżywali co jak rozumieją to przedstawienie jestem ciekaw co powiedzą widzowie w Warszawie w Jan Kott pisał w płci Rozalin, gdy lirze, że wszyscy inscenizacji, że realizatorzy zawsze borykali się stosem historycznym w tym szekspirowskim dramacie w jakim czasie, a może poza właśnie czasem analizie się znajdzie ja absolutnie ma pani rację i są w przedstawieniu elementy wskazujące na to, że liry jest obywatelem świata 2023 roku są elementy, które wskazują na to, że że, że akcja w cudzysłowie mówię dzieje się 100 lat temu czy 500 lat temu no na tym polega bogactwo teatrów na tym polega bogactwo bogactwo rad, że 1 gest może przerzucić widza przenieść widza do rzeczywistości sprzed 500 lat, a potem w kosmosie także za sprawą scenografii, która bardzo ważna jest podobno w tym spektaklu był wyrażają stanęła w skali to było pasjonujące pierwszy spotkałem się z Justyną nie w teatrze, ponieważ Justyna pracowała w teatrze polskim, ale z nią, kiedy ja gram w tym przedstawieniu, do którego scenografią robi muszę powiedzieć, żebym uradowany jej językiem jej analizą jej postrzeganiem tego co dzieje się na scenie jej skromnością również skromnością surowością taką asceza scenograficzna wie pani będzie bardzo ciekawa sprawa pięcie scena teatru starego, gdzie powstało przedstawienie jest no nie wiem ile razy mniejsza 6× mniejsza niż scena teatru polskiego i proszę mi wierzyć, że naprawdę mam tremę naprawdę myślę, że staje przed nami piękne zadanie zagospodarowania tej wielkiej wspaniałej przestrzeni, która jest tak bogata historię, na której tylu wspaniałych aktorów grało igra gra gra dzisiaj grają w projekt rodzi to będzie piękne zadanie które, które stanie przed nami bardzo się z niego cieszę to jest chce człowiek przerażające ekscytujące i wspaniałej dzięki Bogu dzięki Bogu, że człowiek ma takie zadania jeszcze w moim wieku w Samuel Beckett i pana bełchatowskie postaci, które możemy podziwiać w Polskim na scenie kameralnej również także przez tego ile przemawiają w pewnym sensie tak nut to jest to jest także Antoni Libera, który wiele zrobił wiele już przedstawienie tekstów Becketta z wieloma wielkimi aktorami Tadeuszem Łomnickim spiskiem Zbyszkiem Zapasiewicz tak by zaproponował nam to 13 lat temu w 2010, a potem realizować to 2011 roku końcówkę Becketta końcówka jest dzisiaj my tę końcówkę i programy, a jutro pojutrze rząd dzisiaj też dzisiaj też i ona ma czy jestem przekonany, że my aktorzy dojrzewamy, grając przedstawienie, że coraz lepiej chyba rozumiemy odczuwamy prosto w gruncie rzeczy, ale jakże bogatą rzeczywistość Becketta myśmy zrobili również Krappa nawet rozkłada się, na który składa się 3 tekst pomścił Doha Och, kochają fragment dramatyczny 2 i ostatnia taśma Krappa i też mam takie poczucie że, że w tej małej kameralnej sali teatru polskiego scena kameralna imienia Sławomira Mrożka, że tam się odbywają no bardzo ciekawe rzeczy bardzo ciekawe rzeczy jak mówią różnych przedstawieniach nawet ja ja mam na myśli te te przedstawienia ten charakter intymny naszej pracy myślę, że ma ogromne znaczenie ja jak ja myślę, że warto pogadać z ludźmi z widzami, którzy którzy, którzy słuchają widzą nas słuchają Becketta głupio bym podział Beckett zawsze wiecznie zawsze współczesny wiecznie wiecznie aktualne, ale to co bronić nie znaczy Becketta rzeczywistość koresponduje z naszą rzeczywistością i rzeczywistością każdego wrażliwego człowieka też z rzeczywistością tego lira ryż z rzeczywistością Iran tak stosu cham czyli, czyli bohater 12 głównych bohaterów końcówki jest właśnie takim skarbcem oślepiony nie powie już, który nie może się ruszać na patrzę na to swoje życie na świat podobnie jak ja Clear zawsze kojarzą się te role ze sobą i słusznie w Szekspira i o tym trochę pan powiedział oczywiście nie wiedząc o tym dialogu jest naszą współczesnością odnajduje tak naprawdę w każdej po celi i w każdej epoce i każdą epokę stawiano pytania to teraz już na koniec, o co pyta dzisiaj pana lir w reżyserii Janusza Opryńskiego przede wszystkim myślę, że on pyta o to co najważniejsze w życiu i wydaje się że, że miłość, że w współczucie, że tolerancja, chociaż tego słowa nie lubię wolę mówić o współistnieniu z kimś, kto inny myślę, że on wraca do takich lir takich podstawowych haseł wartości naszej europejskiej cywilizacji naszej judeochrześcijańskiej cywilizacji on dostrzega wagę dobra on dostrzega wagę miłości oby ci, którzy dzisiaj decydują bardziej niż my artyści naszej rzeczywistości też nie zapominali o tym od tych podstawowych wartościach naszej cywilizacji Andrzej Seweryn dyrektor teatru polskiego w Warszawie reżyser i aktor był gościem kultury osobistej bardzo panu dziękuję dziękuję pani bardzo dziękuję państwu lir na podstawie Williama Szekspira w reżyserii Janusza Opryńskiego 2009. 30kwietnia w teatrze polskim w Warszawie wcześniej jeszcze oczywiście mnóstwo przedstawień, ale także weekend z Mrożkiem to piętnastego 16kwietnia o tym wydarzeniu też będziemy mówili niebawem w kulturze osobistej bardzo dziękuję panie dyrektorze dziękuję Tomaszowi k owcy za pomoc w przygotowaniu programu za chwilę Mikołaj Lizut, a teraz na poważnie, a teraz informacja Zwiń «

PODCASTY AUDYCJI: KULTURA OSOBISTA

Więcej podcastów tej audycji

REKLAMA

POSŁUCHAJ RÓWNIEŻ

REKLAMA

DOSTĘP PREMIUM

Słuchaj wszystkich audycji Radia TOK FM kiedy chcesz i jak chcesz - na stronie internetowej i w aplikacji mobilnej!!

Dostęp Premium

SERWIS INFORMACYJNY

REKLAMA
REKLAMA
REKLAMA