Spojlerofobia po najnowszym odcinku "Sukcesji". O filozofii oglądania

AUTOMATYCZNA TRANSKRYPCJA PODCASTU

jest ze mną Diana Douglas Dąbrowska film znawczyni witam bardzo serdecznie dzień dobry część chciałbym, żebyśmy porozmawiali o zjawisku w kulturze masowej, które niektórych doprowadza do absolutnego szału i załamania nerwowego dla innych stanowi jakąś no zwierzęcą satysfakcję chodzi oczywiście sparowanie głównie dotyczy to z seriali i w przyczynkiem do naszej rozmowy jest afera z serialu sukcesja sukcesja i tego co zrobił ostatni w ostatnim tygodniu Los Angeles Times, Rozwiń » który w tytule właściwie zdradził główny plac główny wątek ostatniego odcinka tego bardzo popularnego na świecie serialu i doprowadził do spazmów wściekłości widownie sukcesji ja jestem bezpiecznym rozmówcą w sprawie sukcesji, ponieważ postanowiłem obejrzeć cały serial już jak zostaną uwolnione wszystkie odcinki jakoś bardzo lubię oglądania z tygodnia na tydzień, więc obiecuję państwu, że przynajmniej z mojej strony nic takiego się nie wydarzy ciekaw jestem czy ciebie także doprowadza do szału z polerowanego to może zaczną takie uwagi mam dokładnie tak samo i ale nie ma może problemu z tym, żeby konsumować co z tygodnia na tydzień, ale chciałbym się trochę uwolnić od tej globalnej rzeczywiście gorączki o tej spojler fobii jak jest często określane, tym bardziej że patrząc na samą historię kina historia medium nie zawsze tak było i tak naprawdę przyzwyczajenia widowni, a właściwie taka chęć by być jak najlepiej przygotowanym do sensu szczególnie kinowego wówczas i właściwie wiedzieć co się wydarzy nawet w ostatnich 5 minutach to było coś co nam jako odbiorcą odbiorca kultury w ogóle nie przeszkadzało im także również dopiero rozmawiać dilerów jest od lat 60 sprawach powiela recesji starsza niż nawet historia kina no bo potrafię wyobrazić, że w przypadku literatury polerowanie także może doprowadzać Czytelników do szału ma szczególnie, gdy rzecz np. dotyczy kryminałów na nie ma większego chamstwa niż powiedzenie czytelnikowi np. w pociągu, widząc okładka kryminału który, który czyta, kto zabił dla jest taka scena, która też często powraca prawda w takim nurcie niemalże komediowym, że są osoby, które wyrywają ostatnią stronę, żeby tego nie wiedzieć, ale chodzi bardziej takie po głębszym antropologiczną zmianę to znaczy z 1 strony możemy mieć jako gdzieś tam indywidualni użytkownicy jak podchodzimy do kwestii przyjemności, która płynie z tekstu szeroko rozumianego tekstu czy to będzie literatura czy będzie dzieła audiowizualne ja muszę się państwu przyznać, że często nie jestem w stanie wytrzymać tego napięcia i potrafi sobie doczytać, jakie jest zakończenie jeśli akurat dany serial czy dany film jest opisany, żeby potem oglądać w sposób bardziej bezpieczne to znaczy móc się skupić na wszelkich jakiś takich przesłankach detalach, które mogły też prowadzić do takiego rozwiązania, jakie będzie na końcu i mam też takie wrażenie że, ograniczając się wyłącznie do tego co jest tym listem, kto zginie, kto okaże się czy ojcem, pamiętając prawda takie kultowe wyznania w świecie popkultury to tak naprawdę ujmujemy bardzo dużo samym tekstom kulturę i ta kwestia konstytucji tutaj tak jak powiedziałem czy teraz seriale szczególnie seriale będziemy dostawać takim pakiecie całościowym jak to Netflix w pewnym momencie zrewolucjonizował czy trochę tak jak było z grą o tron czy też jak było jak jest teraz sukcesją jest to jednak takie przyjmowanie cotygodniowe i odpowiedniej dawki też takie bycie przez ten tydzień cały prawda w danej czy to żałobie czy to euforii w zależności co dany odcinek dał, że to jest jakby szersza wydaje mi się antropologicznej refleksja w ogóle on nas jako odbiorca kultury, że nie dziwi mnie teraz taka chęć posiadania, chociaż tutaj takiej kontroli właśnie my nie chcemy, żeby nikt nam nie zdradza także wręcz taki bardzo ciekawy psychologiczny mechanizm dla szczególnie, gdy zrobią to media w dodatku wielki zielnik tak jak, ale i Times NATO rzeczywiście tutaj Czytelnicy i widzowie mogą mieć słuszne pretensje jeśli tego nie nie lubią co więcej wydaje się, że w kulturze masowej trudno właściwie od spoilerów uciec prawda no trudno uciec wydają się tutaj, że jeżelibyśmy się jakąś taką etykę zawodową gdzieś chcieli tak podłączyć to rzeczywiście już samym tytule tutaj doszło do takiego znaczącego na szarpnięcia, ale prawda jest taka, że wiązanie tak naprawdę rąk krytykom filmowym recenzentom recenzent com jak to bywało chociażby z okazji premiery filmu Tarantino łącza monetami Ameryka czy jak mieliśmy wszystkie te marne Loski takie wielkie zakończenia, a będzie SUV na zasadzie nie nie poluje się nieswojo ludzie te tej gry, że wydaje się, że dochodzi do takiego też bardzo niebezpiecznego przesunięcia, w którym tak naprawdę zmniejszamy pracy całego zespołu, który stoi za przygotowanie nie tylko kwestii scenariuszowych, ale całości widowiska naprawdę taka, że w tej bieżący, która jest wszystkie takie deklaracje, że pierwszy raz oglądam w emocjach drugi, żeby zobaczyć szczegóły wydaje się że, gdyby ktoś przeprowadził takie badania socjologiczne okazałby się rzadko kto wraca, bo jesteśmy tak głęboko po prostu w tej nadrabianie byciu tutaj i Rze, że jak coś wracamy tylko do tych piosenek prawda tutaj cykl, który znamy, ale po prostu, które po prostu znamy, które gdzieś tam lecą w telewizji po raz enty jakoś tak siadamy na chwilę oglądamy także wydaje się, że my źle konsumujemy teraz te produkty kulturę, ale powiedziano, bo jawory szeroko pojętej ja mam wrażenie, że te siadając do oglądania filmów aż po prostu znacznie lepszej bogatsze narzędzia od nas nowych służb choćby przez wykonywane przez siebie zawód przez swoje wykształcenie patrzy na co innego dlatego być może w te spojlery lubić no tutaj ty tak widzę, że miękką podaje świty piłkarza szefowie, ale tak tak po prawdzie wydaje się, więc nie wszyscy nicią ujęcia mamy te Bill Murray nie wszyscy, a ich nie wszyscy patrzą właśnie wiersz na pracę kamery na na rzeczy no wyjątkowo techniczne czy związane z z danym stylem znaną formą to krótko mówiąc nie trzeba znać rozumieć nowej do męża, żeby zainteresowanie obejrzeć film tak, ale z drugiej strony mamy przecież jednak jakieś takie pole manewru w ramach opisywania sobie świata w tym ze świata filmowego, jakim są chociażby gatunki, że my też chcemy się często pisać na taką powiedziałbym bezpieczną rozrywkę na takiej zasadzie, że idziemy z dokładnym celem wtedy, kiedy następuje rzeczywiście zabawa z naszymi przyzwyczajeniami odbiorcy mi wtedy się ciekawie wyłamuje, ale tak naprawdę dużo tych konwencji jest tak naprawdę opatrzonych już odpowiednimi znakami którymi bardzo dobrze znamy jeśli wdanej komedii romantycznej para na 3 czwartek do końca sensu się pokłóci mamy 99 przecinek ma 9 że, że będzie prawdach 5, którego teraz tak powszechnie bardzo prawda jest taki realizowany przecież wiemy z historii kina, że kiedyś smutne zakończenia jeszcze za czasów Charliego Chaplina były tymi, które publiczność chciała także wydaje się, że w tym jak my podchodzimy do spraw związanych właśnie z tą ma pomóc pisywał Ania świata gatunków pozycji filmowych jak chcemy właśnie, żeby się nami by jakiś sposób tam obawiano, kiedy np. taki boom na bardzo dużo takich powiedziałbym narracji z takimi niepewnymi narratora mi, że nie do końca wierzcie to był sen czy to nie był sen, że to jest tak naprawdę odpowiedź trochę na to co się dzieje współcześnie na to co się dzieje w danym momencie społeczeństwie i to wydaje się, że to jest najciekawsza refleksja, kiedy możemy zespole to co na ekranie z tym co jest poza kadrem właśnie w tym kadrze rzeczywistości, ale tak masz rację można powiedzieć, że coś takiego jak choroba zawodowa i człowiek wie, gdzie usiąść w kinie, żeby oglądać wszystkie mocne punkty kadru itd. tak dalej, ale mam takie poczucie to jest podzielę się z tobą z państwem taką refleksją, że ten moment, kiedy tak naprawdę zapominamy możemy poczuć jak taka table raza i chłonąć poczuć się trochę jak dzieci urzeka nas być może prostota lekarz tkliwość danej historii, że wszyscy się zamieniamy trochę tego chłopczyka z Cinema Paradiso tego to, które ogląda z tą stąd burzom otwartą to wydaje się, że to jest tak naprawdę największej możliwie najpiękniejszy prezent, jaki możemy dać kina kino może być może dać nam także lubię te momenty, kiedy w ogóle zapominam się w tym wszystkim i też nawet jeśli świadomie wiem do końca prowadzi to wydaje mi się, że też można ciekawie skupić się na takiej starej prawdzie filozoficznej nie do końca ważny jest ten cel jakkolwiek by to brzmiało górnolotnie tylko naprawdę ta droga i wszyscy wiemy jak dużo racji skończy włącznie z naszą samo tak może być tragiczne komiczne tragikomiczne wiemy jak to się kończy tylko to jest pytanie czy chce siedzieć wieś na katusze tak jak się tu mówić wygodnie fotelu poruszyła rozumienie niezwykle ciekawą która, która dotyczy właśnie różnych narracyjnych reguł tego, czego możemy powinniśmy się spodziewać w kinie bądź przed telewizorem tutaj ciekawym przykładem jest właśnie sukcesja, bo mam takie wrażenie przynajmniej tych sezonów Press widziałem dotąd, że z ta narracja jednak kłamie pewną regułę regułę taką, którą bardzo często powtarza się powtarza się scenarzystom musisz napisać takiego bohatera, za którym widzowie pójdą krótko mówiąc no musi mieć coś takiego w sobie co widz polubi w sukcesji mam wrażenie, że wszyscy ci bohaterowie są potwornie źli no, a zarazem do bólu ludzcy moglibyśmy powiedzieć prawda zaczyna się takie wikła się taką interpretację, że czy paradoksalnie w tych zachowaniach nawet jeśli nie jesteśmy w tych salonach nie jesteśmy prawda w tych samych miejscach przy tych samym statusie koncie bankowym itd. tak dalej to potem, kiedy przychodzi do tego, żeby cierpieć przeżywać czy po prostu poczuć się zdradzonym, że wtedy się nie liczy prawda numer konta czy numer majtek to wydaje się, że tak naprawdę znów pokazuje, że my znamy przebieg tych wszystkich historii rozumie co oznacza, że Muzaj może to jest centralny może sobie odwołują się do mitów dokładnie dokładnie, że tak naprawdę zawsze znamy jeśli, jakkolwiek prawda przeżyliśmy jakąś taką podstawą edukacja tak naprawdę nie chodzi o podstawową edukację, bo na tych takich na racjach bohaterskich, nawet jeżeli to będzie antybohater w takim rozumieniu tych cech, które kiedyś był uznawany za prawe jakże mężne itd. tak dalej to my przebieg tych historii znamy i teraz my w ogóle jesteśmy w stanie dokonać jakiś taki większej rewolucji w opowiadaniu tak naprawdę gdzieś tam próby są w elemencie nie ma ucieczki do pełnej miski i ja uważam że, dlaczego miałaby być na takiej zasadzie, że wieś z 1 strony człowiek jest coraz bardziej do przodu hop i marzy mu się podróż prawda Kupczyka z kapsułą kosmiczną dokoła świata potem, kiedy wraca do swojego łóżka to Mars gminy jak Homera Szekspira i w sumie ten dysonans będzie nam towarzyszył zawsze tak to ten ten trosk rok właśnie w tym rozkroku wydaje się, że jest fajna przestrzeń żeby, żeby dziwią, żeby trochę się bawić, żeby były rzeczy potwierdzone znany i te nieznane, ale mam takie takie poczucie, że my tak naprawdę bardzo dobrze znamy te zasady i wydaje się, że po prostu teraz jesteśmy w takim momencie naszego konsumowania kultury które, chociaż chcemy mieć sprawczość w tym, żeby nam nie zabierano przyjemności tego już pierwszego spojrzenia tego pierwszego wysunięcia tej pierwszej żałoby, że za dużo nam się jak odbiera, żeby odbierać nam jeszcze na tym polu kultury to i wydaje się, że to jest bardzo ciekawa antropologiczną psychologiczna refleksja, skąd bierze ten boom na to spojrzeli sobie teraz w bardzo dziękuję za tę rozmowę i ta analiza Diana Dąbrowska film znawczyni była gościem państwa i moim wielkie dzięki ich ofiarą dziękuję i to wszystko co przygotowaliśmy dzisiaj z Anną Piekutowska program realizował Krzysztofa Lesiewicz za chwilę informacje Japonii program połączenia, na które zapraszam w imieniu Jakuba Janiszewskiego Mikołaj Lizut do usłyszenia Zwiń «

Spojlerofobia po najnowszym odcinku "Sukcesji". O filozofii oglądania

AUTOMATYCZNA TRANSKRYPCJA PODCASTU

PODCASTY AUDYCJI: A TERAZ NA POWAŻNIE

POSŁUCHAJ RÓWNIEŻ

DOSTĘP PREMIUM

SERWIS INFORMACYJNY

Wydanie z godziny 19:00

Najnowsze Podcasty

Czarny humor, czy przytulny kryminał? "Poker Face" i "Zbrodnie po sąsiedzku"

"Pójdę sama" Chisako Wakatake

O polskich powrotach z Francji

Czy Wiedeń w Warszawie jest możliwy?

TOK FM

Polecamy

Popularne

GOŚCIE TOK FM

Gazeta.pl

WYBORCZA.PL