Dlaczego „Bo się boi”? Monumentalny film Ariego Astera

AUTOMATYCZNA TRANSKRYPCJA PODCASTU

Patrycja Wanat dzień dobry rozpoczynamy magazyn filmowy do zobaczenia do godziny jedenastej będziemy państwu opowiadać tutaj co ciekawego w świecie filmu się wydarza wydarzyło, ale na oczywiście jak to zwykle w magazynie filmowym będziemy rozszerzać nieco naszą dyskusję czy będziemy rozmawiać o filmach, ale myślę że, analizując firmy będziemy w stanie powiedzieć coś ciekawego o o tym co te firmy mówią o nas nie tylko filmowca, ale również widzach, którzy te firmy Rozwiń » oglądają studia ze mną już dr Małgorzata Ula szewska z SWPS kulturoznawczyni film znawczyni mediów znawczyni dzień dobry dzień dobry dzień dobry czas będziemy rozmawiać o filmie, bo się boi w reżyserii Ariego Astera, ale jeszcze, żeby na początku państwo tak nieco wspomnieć o tym co w ogóle w kinach słychać od tego weekendu ta oczywiście muszę powiedzieć, że również martwe zło przebudzenie kolejne bank Chin na odsłona w trafiła nam na ekrany w całej Polsce, ale to również równik łomem firm, którym będziemy na dziś przed jedenastą jeszcze rozmawiać Michał Chmielewski reżyser tego filmu będzie będzie z nami również w kinach brat Marcina Filipowicza bardzo ciekawy również film dotykający trochę nie wiem czy problemów, ale na pewno spraw młodego nie młodego pokolenia no i również dla młodszej widowni czarodziejski flet także tak mniej więcej wygląda to co w ten weekend w kinach się dzieje, ale również państwo przypominam, że przed nami majówka, a to oznacza, że również na zbliżają nam się nasze wiosenne festiwale filmowe Cieszyn Kinona granicy o plus Camera w Krakowie to wszystko również pod koniec tego zbliżającego się tygodnia rozpoczyna wczoraj nieco po godzinie dziewiętnastej w TOK 360 państw opowiadałam o programach tych 2 festiwali także zapraszam również do archiwum Radia TOK FM tam kilka tych informacji można znaleźć albo oczywiście na strony internetowe tych, że festiwali, ale my wracamy do tych naszych lęków, a może nie naszych lęków, ale do lęków bo, bo się boi to jest trzeci pełnometrażowy film Ariego Astera, którego państwo pewnie dobrze znacie po nic co Maryi po dziedzictwo Hereditary to jest no taki reżyser, który można powiedzieć, że trochę rozsadził nam ten gatunek horroru przyczynił się też do ogromnej popularności horroru, ale tych horrorów na nowo rozumianych, czyli nie chodzi tutaj o tę starą szkołę straszenia czy też taką z laserową, ale właśnie bardziej łączenie tych gatunków mieszanie tych gatunków najgłośniej też trudno nazwać, bo się boi horrorem, chociaż także tak jest określany nie będziemy może jakoś szukać może konkretnego określenia tego gatunku czy ten film jest, ale jednak będziemy przyglądać temu, czego faktycznie, bo się boi dlaczego, ale jednak pod względem gatunkowym może parę zdań o tym powiemy, bo to, bo to jest ciekawe co w ogóle jest co zobaczyliśmy poza tym zobaczyliśmy film, który trwa ono 3 godziny dobre tak długi długi rzeczywiście długi film cześć przygotować, że po pierwszych 30 minutach możecie państwo być zdenerwowani wkurzeni czy też zniechęceni, ale dopiero przygrywka jeśli chodzi o samą gatunkowo NATO rzeczywiście współczesne kino trudno powiedzieć, że jest gatunkowe jednak to jest chyba jedyna forma łącząca wiele gatunków i tutaj mamy horror niektórzy widzą czarną komedię, chociaż mało ta my film psychologiczny, ale dla mnie przede wszystkim jest film drogi i zarówno fizycznie, jaki w sensie metaforycznym fizycznie, bo on zmierza do domu rodzinnego, a metaforycznie, bo poszukuje własnej tożsamości w no to jest historia właśnie tytułowego, bo oczywiście jest taka gra słowna po polsku jaką, bo się boją, ale to tak naprawdę jest imię, bo pisane inaczej oczywiście niższy niż niż nasze, bo w tej roli głównej Hakim sinic to kolejna fantastyczna rola haki na finisz pewnie trochę się przyjrzę przejrzymy jeszcze za chwilę, ale zacznijmy od tego kim jest w ogóle Bono, czego ten, bo się boi właściwie chyba powinno pytanie paść trochę innym, czego się, bo nie i charakter tak, bo w zasadzie, bo się, bo wszystkiego świata otaczającego rzeczywistości, a te pracy ludzi, którzy są koło oczywiście ma obawy związane ze swoimi rodzicami obecną bardzo obecna w jego życiu matką i kompletnie nieobecnym ojcem boi się miłości boi się seksu, bo się odpowiedzialności przede wszystkim zasięgiem no tak albo też wyjść na ulice, bo się, że ktoś go zaatakuje boi się, że ktoś zaatakuje w mieszkaniu na zasadzie zaczyna się od tego, żeby się po prostu boi w ogóle wyjść Annę prawda z tego z tego mieszkania ten strach jest tak paraliżujący w momencie, kiedy się czuje zagrożony to po prostu zastyga wygląda jak jakiś taki wielki owad, który chce się przykleić do ściany i chce by do jakości nawet nie tyle uciec nie ma nawet Energi na ucieczkę on po prostu się zamraża się zamraża i tak stara się nie wykonywać żadnych ruchów czy też podejmować jakichkolwiek decyzji, ale co powiedziała pani redaktor jeszcze parę sekund temu, a mianowicie rząd się boi wyjść na ulice tak naprawdę nie wiemy wciąż się faktycznie boi wyjść na ulice czy to jest jego wyobrażenie a bo te pierwsze 3040 minut wydaje nam się, że my naprawdę nie wiemy, gdzie jest ta realność jest świat realny, gdzie ta Imaginarium, w którym orze ja nie wiem co jest prawdą co jest czymś wymyślonym przez niego, a i może też jeszcze wracając do tej pierwszej sceny drugi w zasadzie sceny, kiedy wraca do domu to jego powrót trochę wygląda jak z kina kategorii IBE przypis w przyspieszonym tempem albo z z kolei psy kina typu fiction, kiedy ci źli jakieś zombie, jaki nie wiadomo, skąd atakują go ze wszystkich stron i on musi dotrzeć do tego domu, bo tam czuje się bezpiecznie, po czym okazuje się, że w samym mieszkaniu też lęki różne na niego czyhają na inne zastanowimy się po informacjach Radia TOK FM, skąd te lęki, bo biorą też bardzo ciekawa jestem kwestia poczucia winy i przede wszystkim przyjrzymy się relacji, bo z jego natką będziemy to wszystko analizować na morze w końcu też spróbujemy odpowiedzieć na pytanie, dlaczego Ari Aster taki film faktycznie zrobił to jego terapia czy jednak jest w stanie powiedzieć coś więcej widzą, a również bardzo dla mnie ciekawe jest to jak ten film uruchamia nie tylko widzów nie tylko krytyków filmowych, ale nawet innych filmowców tutaj Martin Scorsese powiedział o tym filmie zrobiły coś niesamowitego widziałem, bo się, bo już kilka razy ten film jest olśniewający na wielu poziomach, więc teraz informacji Radia TOK FM, a po informacjach tych wielu poziomach, które Martin Scorsese w tym filmie zobaczył będziemy rozmawiać magazyn filmowy do zobaczenia wciąż Patrycja Wanat dzień dobry w studiu ze mną wciąż dr Małgorzata Olszewska z SWPS kulturoznawczyni film znawczyni media znawczyni dzień dobry raz jeszcze dzień dobry rozmawiamy dzisiaj o filmie, bo się boi nowym filmie Ariego Astera film, który od tego weekendu właśnie trafił do naszych kin jest ogromne w ogóle poruszenie w śród krytyków filmowych pierwszych widzów, którzy film zobaczyli zastanawiam się, dlaczego ten film tak bardzo uruchomił widzów przyznam się, że mnie również tutaj, gdzie dziś byśmy się takimi wrażeniami powiedział pani doktor, że czuje taką potrzebę, żeby obejrzeć jednak ten film jeszcze kilka razy może chwilami jest nudny irytujący gdzieś wymęczone, ale mam wrażenie, że jest również zamierzenie reżysera, żeby nas wprowadzić trochę taki stan nawet zmęczenia tą postacią, bo odgrywaną wspaniale przez Hakim finisz należał się zastanowić jak pani na to patrzy czy arię faktycznie udało się dotknąć czegoś istotnego w tym momencie, czyli tych wszystkich naszych lęków euro z traumy może nawet czy jednak nie w jakim sensie na pewno tak, ale wydaje się, że to co ważne w tym filmie to, że my tak jak pani redaktor przez lata zmęczeni trochę chyba mieliśmy się poczuć w skórze głównego bohatera, bo 8 bardzo niekomfortowo w tym życiu czuje i my, siedząc na tych krzesłach przed wielkim ekranem też mamy takie chwile niekomfortowe, chociaż jest taka część filmu której, która jest dla mnie odskocznią i rzeczywiście się tam relaksował, a mianowicie część, która wprowadza nas taki świat metafizyczne trochę raj my o prawda trochę rodem z czarnoksiężnika z eos i to naprawdę bardzo relaksuje natomiast ten Miś widać, że to jest taki film o tożsamości i tych różnych wzorcach męskości, a i chyba nasz główny bohater po prostu nie potrafi się zdecydował on w ogóle nie potrafi podejmować decyzji, ale chyba to wynika z tego, że nie potrafi mi się zdecydować, jakim mężczyzną on chce być od 2, jakiego mężczyzny chciała by w nim widzieć jego matka aż innego pełnego pomysłów sukcesu i nie chcę wiedzieć, że macie, bo nie, ale takiego człowieka sukcesu mężczyznę sukcesu biznesmena może natomiast on wie, że taki nie jest, ale niewielki ma być, ale to, ale jest ciekawa ze staram się czy faktycznie jego matka chce go tak widzieć, bo jednak ta relacja, bo z matką jest bardzo toksyczna to jest matka niezwykle dominująca ona z 1 strony mówi mu i rzezie no dla takiej dominującej kobiety to partner też musi być po prostu silne, ale z drugiej strony od początku no nie dzielnie elementarne początku budzi w nim te lęki właśnie budzi w nim celem, bo ministrze wydaje, że ona po prostu potrzebuje, a czy 3 czy też potrzebuje tak potrzebuje czy ma kontrolę nad jego życiem, że dopóki ona jest na tym świecie to jednak ona jestem samicą Alfa tak to nazwijmy, a on co prawda ma być może w przyszłości samcem Alfa, ale na razie ma być takim lekiem, który hoduje się pod jej skrzydłami i chyba relacja tak przebiega to ona jest zdecydowanie w tej relacji dominująca ma wysokie oczekiwania w stosunku do swojego syna, a z drugiej strony równocześnie wprowadza go stan no właśnie tych wszystkich lęków, a jest taka scena, w której nasz bohater pyta swojego ojca, a i matką opowiada mona opowiada o ojcu, ale też o innych członkach pokoleniowych męskiej linii, a w zasadzie wszyscy niżej o, a ona wzbudza w nim lęk i jest pokazane w takiej niesamowitej scenie kiedy, bo młody, bo leży patrzy na twarz matkę w zasadzie jest teściem no widzi w zasadzie tylko jej twarz i ta twarz ten zmienia się zażycie tego, jakie kolory się pojawiają jest taki moment, gdzie ona, a dosłownie pojedyncze sekundy, gdzie na jej twarzy przebiega taki kolor fioletowy co od razu się skojarzyło książką partii na lot pt. jeśli to fiolet ktoś umrze, bo ona rzeczywiście można w tym momencie mówi o śmierci tak bardzo sugestywnie nie chce opowiadać jak bardzo sugestywnie w jaki sposób zginął jego ojciec, a on jest na swojego ojca tęskni za męskim wzorcem, a przecież wiemy, że współcześnie jest bardzo dużo męskich wzorców i każdy młody mężczyzna czy też ten, który poszukuje swojej drogi może wybierać wielu, a to, bo nie potrafi się zdecydować chyba właśnie z tego powodu, że matka jest tak dominująca i on nie wie czy ona bardziej chce, żeby on także stał się podobny do niej, bo taki dominujący czy raczej właśnie widzi w nim kogoś ułomnego kim trzeba się opiekować, mimo że te słowa prawda mogą świadczyć o czymś innym, a przy tym w też, bo przez cały czas odczuwa ogromne poczucie winy to jest człowiek, który ciągle przeprasza, który już powiedziałem o tym, żeby wyglądać taki zamrożony VAT na na ścianie w momencie strachu i przez cały czas czuje to poczucie winy, które też wynika z tej relacji z matką, która mówi ja tak kocham trakty aktywnie nie kocha, chociaż boją oczywiście była Chada Acta, bo ją kocha oczywiście na swój sposób jest do niej bardzo przywiązany od niej uzależniony a, ale rzeczywiście ma ciągłe poczucie winy, że sobie sztucznie radzi, że nie zdąży na samolot wrzenie nie dojedzie na czas, że nie za wizualną, a i tak przede wszystkim, że zawód matka i to poczucie winny jest takie rodem z chrześcijańskiej tradycji katolickiej, gdzie czujemy się winni, choć nie bardzo czasami sobie uświadamiamy, jakiego powodu jesteśmy w innym, bo tak naprawdę chyba czuje się winny, że ja na to, że żyje, że jest tym kim jest, że nie dorasta do wyobrażeń własnej matki, którą bardzo kocha, ale jednak ma takie poczucie, że powinien średnio odseparować stąd nie mieszkają razem prawda i UE, ale jednak w sytuacji kryzysowej, która się wydarza, której nie będziemy chyba szczegółowe Jaracz en on wie, że musi do niej dotrzeć oczywiście różne przeszkody po drodze, a wie też także, że powinien się leczyć i że to leczenie, którego o 8, któremu podlega nie przynosi rezultatów i też ten film pokazuje, że te miejsca, w których faktom, a w zasadzie powinniśmy czuć się bezpiecznie to nadal nie są bezpieczne dom lekarz którym, którego się leczy, a jakiś ośrodek AM, które nazwalibyśmy ośrodkiem opieki zdrowotnej, a dom rodzinny jego własne mieszkanie te wszystkie miejsca, które wydawałoby się są miejscami, po które powinny być bezpiecznymi miejscami one kompletnie nimi nie są nie dającego poczucie bezpieczeństwa tak tak tak nawet jest taki fragment ten film jest w ogóle tak jak film drogi właśnie podzielone na jakieś etapy w tym momencie, bo trafia do takiego nie do bezpiecznego domu którym, gdzie panem domu jest znany chirurg, który też okazują się jakimś przerażającym opresyjnym opresyjnym miejscem my proszę nie mieć takiego wrażenia, że my tutaj państwu ujawniamy bardzo dużo z tej na samą, bo naprawdę to co mówimy tylko wycinek tych wszystkich zaskoczeń tego co nieco w tym filmie się dzieje z drugiej strony ten film jest tak skonstruowany jest tam tyle takich filmowych fajerwerków takich zabiegów filmowych, że to absolutnie na pewno film do wielokrotnego wielokrotnego oglądania na mieście jest 1 rzecz, na którą zwróciłam uwagę propos tego poczucia winy tych lęków głównego bohatera to jest też coś co być może MCS symptomatyczne czy nie dla współczesności aż takiej wiedzy ani takich badań robiłam, ale bardzo ciekawe jest to połączenie Rze że, że przyjemność łączy się zagrożeniem, że nie ma takiej przyjemności, które nie kończyłaby się karą prawda to prawda i też dlatego ja trochę w o tym filmie myślę nie tylko jako film drogi, ale także o filmie, gdzie jest wina nieuświadomione na, bo jednak nasz bohater on czuje się w jakim sensie winnej tak się zachowuje tego zamrożenia są też takim przejawem winy, bo nie wie jak postąpić, a nie podejmuje decyzji, ale z drugiej strony gdzieś tam na końcu pojawia się kara, a im też nie opowiemy jak kara wygląda, ale trzyma do niej natomiast może się na razie do tego do tego bezpiecznego miejsca znanego chirurga, który powiedział pani redaktor wolno mi się to miejsce kojarzy z filmem lot nad kukułczym gniazdem, a i ten chirurg i jego małżonka, a to niby takie osoby, które się opiekują, a które są przyjazne dobrze nastawione, a w dużej mierze jednak są postacie, które próbują przejąć kontrolę nad bohaterem, a i to one chcą za niego decydować co i w którym momencie ma robić, a on jakoś udaje mu się wyrwać z tej matni, niemniej jednak, a on dalej robić trochę przez przypadek i te jego wyrwania się różne wątki i co przemieszczanie się w czasie przestrzeni, które mamy w tym filmie ona odbywa się taki sposób, żeby tak naprawdę nie wiemy co w danym momencie jest to realnością rzeczywistością, a co jest właśnie jakimś Imaginarium, bo to się dzieje w momencie, kiedy traci w jakim sensie przytomność albo zasypia albo po prostu fizycznie traci przytomność to jest moment przenoszenia, jakby do innego wymiaru, a w, którym się znajduje i w którym dalej mamy film o bo dalej o jego lękach czy też także o jego marzeniach są takie fragmenty, gdzie wiemy, jakie są jego marzenia, do których dąży, których nigdy nie zrealizował, a i to jest bardzo dla mnie ciekawe że, że oprócz tego że, że film się przenosi bezzasadnie dania racji to znaczy my nie wiemy, dlaczego w tym momencie się dzieje to nie coś innego jesteśmy wyrwani z 1 rzeczywistości i wkładanie kompletnie inną opowieść kompletnie inną bajkę, aczkolwiek jeśli zobaczymy cały trzygodzinny film to to widzimy jak te wątki się ze sobą łączą jak one układają oczywiście tak no pan, przeglądając recenzje tutaj przed naszą audycją bardzo byłam no zaciekawiony to wielką polaryzacją opinii na temat filmu jednych ten film zirytowało i nazywają go jakimś megalomanię z kim megalomanią autor terapią inni mówią, że jest jakieś dzieło totalne czy faktycznie można odczytywać na wielu poziomach, ale również filmowo jest niezwykle ciekawe no Ari Aster nie ukrywa, że to najdroższy film, jaki przyszło mu do tej pory robi ten rozmach faktycznie realizacyjne w tym filmie widać prawda, ale wydaje się jednak no on bardzo ciekawie tymi środkami filmowymi od kieruje do bardzo ciekawe właśnie się zastanawiam jak to opowiedzieć słuchaczom, żeby nie spoiler on latać, a ja tak jak już wspomniałam bardzo lubię tę część, kiedy oni w tym świecie los jak tak sobie nazwałem eter tam jego, a widzimy jego marzenia, a które połączone są podstawowym rynkiem związanym z rodziną i z seksem i a on bardzo ciekawie, ale ze stratą i utraconą i ich bardzo ciekawie reżyser pokazuje jak pan właściwie ogląda swoje własne życie i też ogląda nie jako przebłyski filmowe czy też fragmenty marzeń, ale jako spektakl teatralny, bo wiele tych scen w zasadzie możemy określić jako takie osobne, a wystawiane na deskach teatru spektakle są takimi zamkniętymi, a aktami można powiedzieć i prawda to jest bardzo ciekawe też jak jak fajnie tę sztukę filmową, a Ari Aster połączył właśnie ze sztuką teatralną, bo to jednak bardzo moim zdaniem się wiąże ze sobą i zresztą w każde z tych elementów, których on przenosi nas do innego czasu jest właśnie takim osobnym aktem osobnym aktem, ale dalej opowiadającym o tym samym głównym bohaterze proszę państwa zapraszamy do kin w kinach, bo się boi Ariego Astera już jest bardzo jestem ciekawa państwa na opinię ten ten ten film jakoś prowokuje do rozmów i to na pewno trzeba, bo oddać do zobaczenia małpa TOK kropkę FM to jest adres mailowy, na które państwo również możecie pisać też bardzo często spotykam się z taką opinią, że to nie jest film dla wszystkich, ale który film jest dla wszystkich na oczywiście, że żaden nie obraza nawet nie będziemy rozwijać tej idei tej myśli bardzo dziękuję dr Małgorzata Ula szewska z SWPS kulturoznawczyni film znawczyni media znawczyni była z nami dziękuję bardzo, dziękuję bardzo już mówiłyśmy proszę państwa na kolejne rozmowy dotyczące kolorów w filmach pani doktor pracuje teraz właśnie nad raportem na ten temat, więc na pewno na antenę wrócimy jeszcze and teraz informacje Radia TOK FM po informacjach Radia TOK FM Michał Chmielewski będziemy reżyser filmu rozdźwięk moment i będziemy rozmawiać właśnie na tematy też podróży podróży po bezdrożach na Stanach Stanów zjednoczonych Zwiń «

Dlaczego „Bo się boi”? Monumentalny film Ariego Astera

AUTOMATYCZNA TRANSKRYPCJA PODCASTU

PODCASTY AUDYCJI: MAGAZYN FILMOWY „DO ZOBACZENIA”

POSŁUCHAJ RÓWNIEŻ

DOSTĘP PREMIUM

SERWIS INFORMACYJNY

Wydanie z godziny 09:00

Najnowsze Podcasty

'Zielona Granica' czyli seans kłamstwa? "Agnieszka Holland gorsza od Tuska"

"PiS zwija polskie rolnictwo. Piękne słowa i frazesy a działania brak"

"Nie jest zdrowe, jeśli państwo angażuje się w bojkotowanie filmu"

"Interes narodowy nie ma okresu wyborczego. To długie trwanie"

TOK FM

Polecamy

Popularne

GOŚCIE TOK FM

Gazeta.pl

WYBORCZA.PL