Sztuka zanurzona w rzeczywistości - o książce "Rozrzut"

AUTOMATYCZNA TRANSKRYPCJA PODCASTU

dobry wieczór państwu to jest wywiad pogłębiony Anna Wacławik-Orpik dzisiaj mają państwa gościnią jest Anda Rottenberg historyczka krytyczka sztuki dobry wieczór dobry wieczór pani Anno witaliśmy się nie tak dawno, bo o piętnastej z niewielkim ogonem dzisiaj w radiu TOK FM teraz mam grzech na sumieniu, bo nie zapowiedziałam, że będziemy rozmawiać też dziś wieczorem tylko częściowo sztuce to, o czym panią Anną no jak to, o czym kolejnym Opus magnum Anda Rottenberg rozrzut Rozwiń » wydawnictwo krytyki politycznej pani najnowsza książka nie lekko nie lekka pod wieloma względami no to nie jest Opus magnum to jest raczej podsumowanie pewnego okresu mojego życia rodzaj takiej autobiografii zaczął układ książki został tak pomyślany, żeby odzwierciedlał i tytuł zresztą odzwierciedlał moje zainteresowania z roku na rok, które chcą rejestrowane przez sexy to, że tam co nie są nowe teksty są teksty już dawno napisany w większości publikowane nie wszystkie, a rozrzucone po różnych wydawnictwach czasami po raz pierwszy ukazują po polsku są też wstępy do katalogów wystaw felietony czy gatunki przemieszane gatunki przemieszane z tego co się zorientowałam może mnie pani poprawy zaraz ułożone w przypadkowej kolejności w każdym razie w kolejności chronologicznej chronologiczne, ale to chronologia ma jakąś swoją dynamikę czy za chwilę może może ja zobaczyłam coś, czego pani nie zobaczyła tak jak artyści, których rolę, o których pani pisze czasami dowiadują się od pani, o czym, o czym sobie sztukę i to też jest jakiś rodzaj pani darów wynikający z wielu lat praktyki jak sądzę więc, przedstawiając dali jego goście chcę powiedzieć niezwykle płodna publicystka ta książka rozrzut ma ponad 500 stron jest ilustrowana jest ponad 70 tekstów i nie wiem czy to czy to dobrze zabrzmi, ale nie jest to lektura weekendowa teksty, chociaż nie są długie są gęste dziękuję, że pani zniechęca słuchaczy do czytania tej książki panie wyższe o sztuce tekstów w ogóle nikt prawie nie czyta to teraz też się niechęć pani do jazdy nie mam wątpliwości co do tego, że publiczność nasza to jest ta czytające część polskiego społeczeństwa co więcej czytając ze zrozumieniem dodam jeszcze od razu, że to są teksty tylko częściowo sztuce to dalszy inaczej udaje pani często pisze pani o sztuce nie udaje tylko pisze o sztuce zanurzonej w rzeczywistość pisze pani sztuce zanurzonej w wielu rzeczach to teraz będziemy się może trochę leciutko niewiele kłócić jasne posługujemy się kłócić paniami na tak jak zwykle nie będziemy się kłócić, ale np. pani pozwoli, że przeczytam taki króciutki fragment tekstu poświęconego twórczości Aliny Szapocznikow GUS przestaje być bez osobową tkanką jakimś ogólnym guzem staje się narośla poszczególną jednostkową upodmiotowienie nią zdefiniowaną jako GUS spersonalizowany przez swoje zespole jest bardzo konkretnym ciałem, a więc z bardzo konkretną osobą to tak, jakbyśmy mieli do czynienia z portretem trumienny kata twarzy swej ofiary i skazanego na ścięcie podczas tej samej egzekucji klasyczne portrety trumienne nie przenoszą takiej wiedzy o modelu, ale humory Aliny Szapocznikow tak patrząc na nie wiemy nie tylko to, że powstały bardzo szczególnym momencie, ale to, że guz, który żywi się ciałem ofiary żyją tak długo jak długo żyje ofiara śmierć 1 oznacza kres drugiego pozostaje tylko sztuka to, jakiego porządku to jest wypowiedź pani do UE to jest próba zrozumienia czym były była seria humorów osłabionych Aliny Szapocznikow, dlaczego robiła muszę powiedzieć czytelnikowi, że była chora na raka i próbował sportretować swoją chorobę oczywiście, ale już wycieczka tego rodzaju, które do której, bo w tym tekście akurat też jest przywołuje pani te historie tego portretowania trumiennego sięga pani do przepastnej skarbnicy własnej elokwentny, że tak kojarzyłem historii sztuki pani tak jeszcze parę innych historii z tego co mi wiadomo w każdym razie są to tekst dlatego powiedziałam, że gęste, że właściwie na takim 1 fragmencie, który przeczytam przed chwilą można się naprawdę na dość długo zawiesić zastanawiałem się też czytając tekst nie tylko te o sztuce również te, które charakteryzują się pewnym oglądem rzeczywistości politycznej społecznej relacją władzy z artystami władzą ze światem zewnętrznym władzą z ze sobą SA z władz jak to się między sobą sam ze sobą samą no właśnie zastanawiałam się jak się dochodzi do takiego poziomu rozumienia rzeczywistości, że można pisać tekst w 2000 dajmy na to ósmym roku, który dzisiaj czyta się, jakby powstał wczoraj nie wiem co panią pytam nie wiem nie wiem jak się dochodzi do tego, ale ja no chyba już musiałem się przekonać, że dużo rzeczy, żeby za wcześnie i wystawy robiłem za wcześnie, do których publiczność była przygotowana stawiam różne też za wcześnie, których nikt jakoś nie chciał przyjąć, więc być może diagnoza społeczna jest parę takich temu ten felietonów pani myśli ten wizję tego, że dostajemy reparacje ten również, ale nie tylko i co się dzieje, kiedy zaczynamy dostawać no to jest troszeczkę naprawdę nie trzeba uruchomić wielkiej wyobraźni, żeby sobie spróbować otworzyć kolejne kroki tego, jakie są konsekwencje pewnych politycznych decyzji to może z tej perspektywy jest pani artystką jak pisze Małgorzata Omilanowska prof. Małgorzata Omilanowska we wstępie, bo artyści również potrafią intuicyjnie wyczuwać zjawiska, zanim zostaną one jeszcze nazwane na wyjazd śmierci sami mamy do czynienia przez całe życie to się nasionka czy jednak wiemy jak się do tego dochodzi czujność pewną charakteryzują się czujnością, ponieważ ja od sześćdziesiątego ósmego roku byłam człowiekiem politycznym i rozumiem co znaczy, jeżeli przywódca coś mówi to co on mówi, więc też zabawiła się takie przy przed przeglądanie się osób politykom, którzy byli sprawcami mojego sposobu życia, czyli Gomułka Gierek Jaruzelski no przecież przed przeżyła to wszystko Jaruzelski no dobrze, że pani go wspomina pamiętam takie hasło, które w Polsce było modlę Polska czekana Dubčeka ze 60 ósmy rok, kiedy było dna jasna Pragę wojsk układu Warszawskiego w tym, w którym uczestniczył gen. Jaruzelski okazało się, że ten, który bardzo tłumaczył, że wszystko w obronie polskiej był podczas strzelania w Gdańsku 70 był w Pradze wprowadził stan wojenny i to pani to nie jest tak, że to przypadek jednak, owszem, bezpośrednio hasło do strzelenia dał chyba Korczyński generał w Gdańsku, a i potem jego sensu się urodził już po jego śmierci chodził z tym syndromem mówił jestem dzieckiem mordercy jak może to zrobić swoim dzieciom jak można to zrobić swojemu narodowi pyta pani w tym jest też w tekście zatytułowanym rocznicowe dyskusja poświęcona właśnie dyskusji wokół wprowadzenia stanu wojennego wokół w ogóle postawy Wojciecha Jaruzelskiego właśnie także Janie jestem taka tolerancja inne i nie uważam żebyśmy, że duże, że mamy rozgrzeszać generała, a nie to chyba nikt tego od pani oczekuje chwała Bogu CEED to ja pozwolę sobie krótki fragment tego tekstu zacytować jeśli niema nic przeciwko temu, a proszę Jerzy Urban wygłosił podczas 1 ze swych konferencji prasowych słynne zdanie utrata posady nie jest najwyższą ceną za posiadanie poglądów rzeczywiście nie jest to zbyt wysoka cena DUB czekiem zapłacił umarł z czystym sumieniem nie musiał się niczego tłumaczyć przynajmniej przed swoimi rodakami, bo może Moskwie musiał z tej perspektywy konieczności tłumaczenia się w Moskwie lepiej oczywiście niemieć żadnych poglądów tylko rację wtedy można się nimi kierować nie zważając na konflikt sumienia szczególnie, kiedy zaczniemy mówić o racji stanu znamy z historii liczne konfederacje Rokosz knowania z obcymi mocarstwami i straszenie większym złem miały to samo podłoże lęk przed utratą władzy, ponieważ władza to taka jednostka chorobowa, na którą bardzo lubimy zapadać rodzaj uzależnienia, z którego nikt nie chce się wyleczyć osoby uzależnione potrafią wyprodukować sobie ogromne poczucie odpowiedzialności nabierają wówczas przekonania, że są niezastąpione na swoich stanowiskach i że bez nich będzie tylko gorzej dlatego nie mogą ryzykować utraty pozycji bez względu na cenę, jaką płacą inni Polska nadal płaci społecznej moralne koszty choroby generała jesteśmy podzieleni zatruci przeszłością nie potrafimy się cieszyć wolności i nie bardzo umiemy z niej korzystać nie umie nawet generał zajęty przekonywaniem narodu swoich racjach, więc o swojej niewinności, a wystarczyłoby wyjść do kamery i powiedzieć przepraszam chciałem dobrze, ale zrobiłem źle proszę was o wybaczenie no tak, ale trudno się były spod spodziewać po generale takiego takiej ekspiacji, bo to wymaga dopiero odwagi 2009 rok słowo przepraszam zawsze wymaga większej odwagi niż przeproszenie nie chodzi o potrącenie kogoś oszczędzają przecież, chociaż to też wymaga dużo odwagi większość osób w tym nie potrąca tam też nie mówi przepraszam pani, że przeprosiny nawet publiczne nie przynoszą publicznego oczyszczenia osoby, które wyznawał kiedyś socjalizm komunizm później zmieniły zdanie przeprosił się nawet 100× i tak były do końca życia od czci wiary odżegnywali pani co to bywa różnie oczywiście w oglądzie takim populistycznym i nie jak ktoś w wieku lat 18 wstąpił do Ludowego wojska polskiego na terenie Rosji, ale w Rosji się raz uciekał z Polski uciekał z Polski, żeby go ktoś nie pokazał palcem na ulicy, żeby nie wylądował w obozie zagłady to przyjeżdża do Rosji i tam Monikę wypomina pochodzenia i 18 lat 316 staje się wyznawcą komunizmu, a w wieku lat 30 przestaje być wyznawcą potem przez kolejne 60 lat jest kry krytykiem tego systemu jest wybitnym naukowcem jest osobą szanowaną na całym świecie, a w Polsce dalej jest tym mówi oba mają oczywiście oczywiście jest nadal jestem agentem kat wag i to oczywiście są częste wypadki będę się wydawać te rozważania tylko mówię, że mamy taką przypadły, żeby komuś wy tam wypomnieć liczbowo oku jak swoje Belki nie widzimy, więc od tego nie robimy się mądrzejsi bynajmniej, ale to właśnie to, o czym mówiłem wcześniej, że pani to wie i teksty, które są mają kilkanaście lat nie tylko w tej książce na 1 już 23 lata pierwszy tak mają mają pewien uniwersalny charakter Heger mówił, że historia uczy, że niczego nie uczymy się z historii tak Helge też powiedzieć, że Sowa Minerwy wylatuje o zmierzchu ja tego nie widzę, żeby te starzejące się społeczeństwa bardzo, bo oddziały nie nie ma żyjemy właśnie może to jest ten przepis na uniwersalne widzenie świata, bo natura człowieka jest niezmienna mamy cały czas te same wady i będę panią polemizować przypomnę, że moją państwa gościnią jest Anda Rottenberg jej najnowsza książka rozrzut ukazała się dopiero co nakładem krytyki politycznej i do tych tekstów odnosimy cały czas, dlaczego coś przyciąga wzrok pani do to też jest tytuł jednego z tekstów, ale poza tym, że tekst dotyczył wystawy litewskiego artysty w twórczości nawet nie wystawy twórczości litewskiego rzeźbiarza nowa kasa w centrum rzeźby polskiej w Orońsku to jednak pytanie z tytułu, dlaczego coś przyciąga wzrok wydaje mi się zasadne no to cytat z Arte jest on powiedział ja się tego złapałam, bo to bardzo interesujące figura, na którą nie jestem w stanie odpowiedzieć każdy wzrok jest przeciągany przez co jednak wzrok każdego ja sobie nie odpowiedziała na to pytanie po obcowaniu przed przez ostatnie, a 60 ze sztuką, a nie odpowiedziałem na pytanie, dlaczego coś przyciąga mój wzrok jak to się dzieje nie umiem odpowiedzieć, skąd pani wie, że coś się dobre, a co się niedobre ja tego nie wiem ja sobie po prostu pozwalam na to, żeby w moim przeświadczeniu uznać coś za dobre ani ja nie narzucamy tego zdania nikomu ja nawet nie pisze nie wartościuje w tych tekst także nie pisze, że coś jest dobra, bo sam fakt, że pani, o czym pisze już ustanawia to coś w kręgu wartego przez wartę za jego treść Resovia Ania pani Anna niemożna takich wykonywać tutaj zwrotów akcji będąc euro autorytetem w swojej dziedzinie proszę się nie wykręcać nie no ale ja też naprawdę bardzo się starałam przez całe życie nie narzucać swojego zdanych pisałam od tych rzeczach, które mnie interesowały i nie pisałem o tym, który wydawał mi się nieciekawy i to jest jedyne być może suma tych moich tekstów głoszonych opinii, ale nigdy nie była opinię wartościujące ja tego zawsze unikałam Damian, jeżeli mówiłem o kimś to się spróbowałam koncentrować na tym co artystami mówi swojej sztuce ani czy to jest dobre czy złe, bo nie mam takiej władzy orzekania, a ja, jeżeli się pochylał nad czym się, dlatego że mnie coś zaciekawiło i próbowano ten busik rozwiązać to może też pomylono kategoria w ogóle możliwe nie wiem, ale jeżeli pani mówi że, że ktoś się powołuje na moje opinie to bardzo pełną świadomością chcę podkreślić, że ja nie wydawałam sądów wartościujących co się składa naszą pojemność wzrokową, bo cały czas się zastanawiam nad tym, dlaczego coś przyciąga wzrok ja sama niesie powoła na Strzemińskiego oczywiście dokłada nam się znajomość historii sztuki, a do tego jak oceniamy dzisiejszą sztukę tylko, że najpierw musimy tę historię sztuki poznać, bo wtedy wiemy, że mamy w głowie nagromadzone kanony rozmaitego rodzaju kanony piękna kanony estetyczne zmieniające się zmieniające się priorytety mam przez te od czasu starożytnego Egiptu do dzisiaj i że ta suma daje nam to się na 2 pojemnością wzrokową jak dzisiaj rozglądamy mając w głowie prawda na tor rozglądamy się za czymś, czego jeszcze nie widzieliśmy co nas zaskoczy to nas przyciągnie i każe nam zadać pytanie o to co to jest czy przeczytać to zdanie, które artysta pisze, używając swojego języka właśnie realny to prosty sposób prowadzi do wniosku, że należy trenować należy trenować, żeby uniknąć pułapki tych nieszczęsnych rozważanie czy coś jest sztuką czy sztuką nie jest, bo to istotnie pytanie bez odpowiedzi, od którego pani ucieka od niej nie uciekamy to jest pytanie to jest tak samo jak SB sprawa Czytelnicy jedni całe życie przeczytali 1 gazetę przez całe życie nie przy 4000 książek to ja wierzę tym, którzy przez 4000 książek, że ich oczekiwania wobec literatury są poparte tym, że znają już mają ułożone w pamięci inne książki nie, że bierze Artura, kiedy skończył na Ala ma kota system SIS dla pani Anno tak jest albo, że potrafi zobaczyć jakieś, ale ogólne cechy między miastem ślepców dżumą Alberta kami no dokładnie, więc są dla mamy wymóg, że literatura to też jest alegoria pewnego rodzaju, że nie czytamy wprost tego tekstu tylko próbujemy zgadnąć co jest ukryte za takim lub innym zdaniem konstrukcją książki co mówią bohaterowie jak znamy tylko w piosenkę wlazł kotek płotek to nie jest rozumiemy tego co nam powiedział Chopin nawet w etiudzie rewolucyjnej już pomijam innych kompozytorów prawda musimy się nasycić pewnego rodzaju wiedzą czy przetrenować nasz słuch otworzyć uszy otwieramy uszy oczy na słup kształcimy swój słuch muzyczny literacki i wizualny jak tego nie robi inny to jesteśmy analfabetami po prostu nie wie nie wiemy, że mówimy prozą chodzimy do galerii się obrażam no to oczywiście, tak więc nic nikomu nie zabrania się kształcić, ale przeświadczenie, że nie musi się kształcić, żeby mi się coś podobało jest powszechne w Polsce, bo Paul Polak nie zada pytanie, bo wiele lepiej paniom, bo nam się podobają tylko te piosenki, które już słyszeliśmy na tak, ale jeśli wtedy ta piosenka z lat kotek płotek nie pod słuchamy bardziej skomplikowane melodie, nawet jeżeli to jest polonez Ogińskiego prawna to daleko nie zajedziemy głos wołającego na Puszczy w trybie to 60 lat woła na tej Pusz panien czy sztuka musi być elitarna, bo w tym wszystkim, o czym pani mówi jest tam z tą nieszczęsną skaza że, o ile mamy w szkołach lektury i prędzej czy później biorą do ręki jakąś książkę o 12 trzecią wiedzą, że istnieje coś takiego jak literatura, że są gatunki literackie, czyli robią to, o czym pani mówiła przed chwilą kształcą się tak nie ma tego w przypadku sztuki jeszcze paru innych dziedzin np. ekonomi też by się przydało prawda, żeby nie odpowiedzieć na pytanie, skąd biorą pieniądze z bankomatu np. albo nie budżet państwa przepraszam za to wycieczkę bo, ale też mniej więcej to samo na to, że rządy 500 plus no właśnie to, skąd się 500 zwierzę z bankomatu, więc z tej perspektywy sztuka jest skazana na wygnanie jest skazana na wygnanie na niezrozumienia pewnie, kiedy byłem dzieckiem to ja miałem w szkole tzw. rysunki i ja też, ale to mijało od razu od razu perspektywy zbieżnej z byłym była nauka kolorach podstawowych zapewniających oraz perspektywy zbieżnej zrobiliśmy skok do renesansu rysowaliśmy zbierze perspektywę i już było wiadomo, że to jest norma i potem jak się gal zaprzecza tej perspektywie to nie wiadomo co z nim robić, bo się odwrócił całej renesansowej wykładni tego jak powinien być malowany obraz więcej nie ma chyba ja nie wiem szkół, które pozwalają dzieciom na ich własne ekspresy i na nie ma szkół, w których średni uczy albo się może powiedzieć, że kiedyś był Kan egipski mówi o śródziemnomorskiej kulturze, ale że w Indiach zupełnie innego prawda w Ameryce Południowej co innego, że sztuka Majów była zupełnie miała inne kryteria inne kategorie piękna i perspektywa zbieżna to jest taki jeden z przypadków, którzy się przyjął historię sztuki był obowiązku przez 400 lat na to nałożyły jeszcze wtedy inne wynalazki czy inne próby przekroczenia kanonu czy przekroczenia progu upowszechnienia, bo zawsze jest ktoś, kto przekracza próg i odsłania nowe światy nowy sposób widzenia, a on się potem upowszechnia i staje się bliski zrozumiały staje się zrozumiały, że wtedy już mamy kogo innego, kto przekroczy ten bruk w innym kierunku wskaże inny obszar, który jest ciekawy ciekawszy niż to czym jesteśmy otoczeni czasami trwa bardzo długo w niektórych krajach bardzo dług, w których to zależy nie mówię o całym świecie, bo w są ja nie znam standardów azjatyckich np. i tego, jaki tam kolejny przykład należało pokonać szmat drogi edukacyjnej, żeby dzisiaj jak się robi, więc Biennale kończył, o którym mówiłyśmy nie tak dawno to, że to jest najbardziej zaawansowane i jakby Biennale, bo nie ich radykalizm z radykalnym podejściem do tego co jest na co dzisiaj patrzymy, szukając sztuki prawda, a oni mieli tak samo zamordyzm my tylko swojego generała mieli i tyle czasu są mniej więcej mniej więcej w tym samym czasie się wybili na wolność demokrację koni wiedzieli co z nią zrobić może, dlatego że mają Koreę północną blisko siebie i muszą zadbać o swoje społeczeństwo mamy też mamy blisko siebie coś na kształt Korei północnej, a nawet wojnę od pewnego czasu, której końca nie rzecz Małgorzata Omilanowska pisze we wstępie Anda Rottenberg uczy rozumieć to co ważne i inspirujące dla artystów tworzących świecie po Holokauście po upadku wielu systemów politycznych w czasach nowej humanistyki w dobie antropocenu jestem pod wrażeniem ile znalazła przyjemnych słów w tym wstępie, a ja jestem pod wrażeniem jak trafnie mówi to, czego pani nie chce powiedzieć, że pani uczy rozumieć sztukę jednak, chociaż nie ma pani takich ambicji, a może nie próbuje oczywiście to nie jest także innym tylko nie z pozycji kogoś, kto naprawdę wszystkie rozumy tylko to jest raczej propozycję odsunięcia metody spojrzenie na takie lub inne dzieło sztuki ostatni tekst z książki jest notowany na 2020 rok jednak przygotowanie trwało jakiś czas jest księżną rejestru, ale poślizgu IT już odrzucony później tekst mam takie pytam go, które oczywiście nurtuje od pewnego czasu, jaka jest dzisiaj Polska sztuka ja wiem, że pani twierdzi, że sztuka nie ma narodowości się z panią zgadzam, ale jednak z perspektywy specjalistki i ekspertki od sztuki, a także osoby, która naprawdę dużo czasu wysiłku sympatii serca poświęciła polskim artystom i udowadnianie światu, że Polska sztuka nie ustępuje w niczym sztuce robionej na świecie to jak wygląda 2003. roku co to jest intelektualny tygiel konformistyczne bezwład awangardowy rozrzutnie awangardy awangardy już niema, a te historyczne dzisiaj pojęcie nie potrafi pani zdefiniować tego czym jest sztuka, która się rodzi dzisiaj mamy przyspieszone dojrzewanie kolejnych pokoleń próbujących się pokazać swoim światopoglądem niewątpliwie zdominowały dzisiejszą sztukę kobiety, które chcą powiedzieć coś o sobie i osoby jako pokoleniu osobie indywidualnie szukają NATO Formuły jest to pokolenie, które chyba szuka swojej stara się nagłośnić swoje problemy każde artystka ma inne i o tym mówi biograficzne psychol logiczne, a bardzo różne, ale każdy się koncentruje na sobie, jakby wreszcie przez ten moment, że ja nie muszę konkurować z mężczyzną, żeby orzekać o świecie tylko mówię kim jestem, jakie są moje problemy to jest taki trend trwa od czasu, kiedy muzeum sztuki nowoczesnej, bo wystawa farba znaczy krew, a którzy kobiety zaczęły się domagać swojego prawa do seksualności prawna do aktywności innej niż bierne znaczy aktywności nie bierności odwróciły wektor, a przyjęty przez całe stulecia i zobaczymy co z tego zostanie dla historii, bo zawsze tak jak ktoś się upowszechnia to o potem zostaje kilka nazwisk z kilkudziesięciu na, więc nie wiem czy tego dożyje, ale też ja szukam twórczości, która reagujemy obecną rzeczywistość i nie znajduje, dlatego że kiedyś przewidywałam, że będzie ciężka sytuacja społeczna to sztuka przybierze formę ruchów miejskich i przybierała, ale przestała przybierać, więc coś się przyczaił gdzieś artyści chyba przestali wierzyć w swoją sprawczość i rozkładają ręce co jest bardzo no przykre, ale nie tylko oni przestali wierzyć się sprawczość my też powiedziałam pani na pytanie czym jest sztuka wyciągam z tego wniosek, że jest silnie feministyczna kolejną chwalono mnie to nie jest taki termin swymi cały jest po feministka to już nie jest to już nie jest walka z mężczyznami tylko koncentracja na osoby a, nawiązując do tego poczucia braku sprawczości to być może zabójcza dla sztuki jest rzeczywistość, bo szacowana z każdej strony kolejnymi mediami kolejnymi narzędziami do komunikowania się z całym światem wszystkimi lokalizują pan rozwiązanie w postaci SK pismu uciekamy w inny świat swój wewnętrzny świat, który się kończy za progiem naszego domu 3 dni czy za progiem naszej wyobraźni kierowanej na siebie samą czy samego, bo nie ogarniam my tego świata, który chce żyjemy jest zbyt skomplikowany zbyt przemocowych nie mamy na to żadnego wpływu właściwie nawet nie do końca rozumiem, a czy ten jest także świat zawsze taki był go teraz o tym wiemy więcej, ponieważ mamy internet może był i może teraz wiem więcej mamy internet, ale tracone bombarduje również dzięki internetowi nie tylko propagandy i właśnie tym narzędziom propagandy jest na to nie nie nastraja dobrze kiedyś inkwizycja, która mera w sumieniach ludzi powszechność konieczności spowiedzi i wyciągania ludzi nie nawet nie wyznań dotyczących przewiny, ale nawet tego, że mieli myśli niewłaściwe teoretycznie się skończył razem z córką Magdą, ale też tylko teoria pani Anna potrzeba potrzeba chodzenia głowy ludzi i manipulowania ich myśleniem jest nieśmiertelna myśl zbrodnia panią do to jest znamy i trafione zjawisko przez różne gremia instytucje od pewnie dalej niż inkwizycja sięgała każda każde odstępstwo od porządku, które ma być z jakiegoś powodu normatywny może być myśl zbrodnią tak bywało jak się pani czuje ME w świecie, w którym podmiotowość jest czymś, czego trzeba bronić niepodległości osamotniona naprawdę nie no w pani obecności nie, ale no jest jest coraz mniej ludzi, którzy klub chce walczyć chce się mówi w swoich własne zdanie i in niektórzy, którzy nie są napędzani irracjonalnym lękiem, bo jak już powiedział Jerzy Urban utrata posady nie jest najwyższą ceną za posiadanie poglądów to niech to będzie płyta do naszej rozmowy, do której punktem wyjścia i Kotwicą jest książka rozrzut Andy Rottenberg krytyka polityczna wydała książkę z ponad 70 tekstami mojej dzisiejszej gościnni serdecznie państwu polecam lekturę to są teksty o sztuce plus, że sięgnę potem znak dziękujemy no chyba tak Anda Rottenberg Anna Wacławik-Orpik o pożegnaliśmy się jak w Andymaterii, ale bardzo się cieszę, że przyszła pani do wywiadu pogłębionego ja też pani Anna, bo to nie jest pierwszy wywiad pogłębiony troszkę się obawiam, że pani mnie jednak faworyzuje, ale poznałyśmy się przy pierwszym i to był 2009 rok, więc już mamy za sobą lata znajomość z czego nie ukrywam jestem bardzo dumna Anda Rottenberg historyczka krytyczka sztuki i publicystka rozrzut książka Andy Rottenberg dzisiaj była bohaterką wywiadu pogłębionego Anna Wacławik-Orpik zapraszam za tydzień po dwudziestej Zwiń «

Sztuka zanurzona w rzeczywistości - o książce "Rozrzut"

POLECAMY KSIĄŻKI

AUTOMATYCZNA TRANSKRYPCJA PODCASTU

PODCASTY AUDYCJI: WYWIAD POGŁĘBIONY

POSŁUCHAJ RÓWNIEŻ

DOSTĘP PREMIUM

SERWIS INFORMACYJNY

Wydanie z godziny 18:00

Najnowsze Podcasty

"Wszędzie tam, gdzie jest kobieta, to jest pomniejszana"

"Jesteśmy o krok od wygrania z PiS-em, ale potrzeba mobilizacji"

RPP znów obniża stopy - przedwczesne otwieranie korków od szampana? Inflacja będzie przez to dłuższa?

Normalsi, lokaliści, samotnicy ... – jak dzielą się Polacy? I czy coś nas łączy? [badanie]

TOK FM

Polecamy

Popularne

GOŚCIE TOK FM

Gazeta.pl

WYBORCZA.PL