dobry nazywam się Justyna Sobolewska kultura na weekend cyklu jednak książka, ale dzisiaj to będą 3 książki będą to 3 tomy dzieł wybranych Rolanda topora właśnie ukazał się tam trzeci w wydawnictwie lokator moją gościnią jest Joanna piechura literaturoznawczyni tłumaczka redaktorka wizji dzień dobry dzień dobry to BOR właściwie był strasznie popularny w Polsce w latach siedemdziesiątych osiemdziesiątych też zaskakujące tak się przegląda starą prasę był, bo
Rozwiń »
publikowane w szpilkach no w ogóle taką postacią niesłychanie ważną o PRL-u po prostu dla polskiej kultury i to we wszystkich swoich odsłonach głowę i rysunki tekst jeszcze w latach dziewięćdziesiątych były małe wydawnictwa, które wydawały topora tylko topora gdzieś na słowa znikła dzisiaj jest także, że właśnie wspaniale, że lokator topora przywraca i świetnie, bo o nową warto właśnie o nim mówić dzisiaj, ale ten kapitał topora w Polsce trochę znikną tak to jest bardzo ciekawa sprawa, bo to u nas są zresztą o tym mówił miał większe branie niż we Francji ją bardzo cieszy z tego, że w kraju, z którego pochodzili jego rodzice tak, bo on był żydowskiego pochodzenia polskiego pochodzenia jego rodzice wyjechali z Polski i wszystkim ojciec znajduje z Polski potem wprowadził właśnie do Paryża matkę to sporo i tam tam pokory już się urodził no właśnie całe życie bardzo chciał do tej Polski wraca bardzo chciał u nas pojawiać i cieszę się z tego, że Polska publiczność chyba lepiej nawet rozumiała jego twórczość niż Francuzi mówił, że właśnie humor jego twórczość jest też bardzo zbliżone do tej, jaką nazwał schizofreniczne bankowości i Europy środkowo-wschodniej, a tutaj np. Kundera też bardzo bardzo duży wpływ na niego miały się chodzi o podejście właśnie do do absurdu groteski i to do wszystkiego co też przypomina polityczną satyrę, mimo że są topory długo długo walczył z łatką pisarza zaangażowanego bardzo nie chce też być odbierany jako jako pisarz jako artysta rysownik który, jakkolwiek aktywnie brał udział właśnie w różnych konfliktach politycznych prawa tak nie chciał być też łączone ze zinstytucjonalizowanych awangardą cały bądź przeciwko surrealizmu owi prawda z tego wzięła się grupa paniczna, która później jak mówił, ponieważ nie zaistniała nie mogą się rozwiązać to był taki właśnie pseudo ruch trochę towarzyski jak większość rzeczy topora przy stole stworzyli ruch grupę paniczną z przyjaciółmi w sześćdziesiątym drugim roku, ale po to, żeby nie być branymi za surrealistów tak przyczyny co też znowu pojawia się kolejny paradoks błąd założył tę grupę paniczną mówi rząd założył ją ze Sternberga takim pisarzem science-fiction francuskim, który też bardzo się odżegnywał od tematyki politycznej raczej pisał właśnie klasa tylko o osobach zatrudnionych w dużych firmach do tematyka bliska operowi tak, a z sten Belgiem założył z robotem i z Chodorowski, który u nas jest chyba najlepiej znane ster z tych 3 sercach twórców i faktycznie bardzo długo nie było tam żadnych manifestów oni starali się każdy dokument publikowany pod tą egidą właśnie grupy panicznej, a starali się właśnie nazywa się dokumenty anty manifestanci albo jakoś tak uciekać od od różnego rodzaju spotkań grupowych czy spotkań z czytelnikami, które byłyby właśnie firmowane tą nazwą grupa pamiętna, ale w pewnym momencie właśnie w latach dziewięćdziesiątych Araba zaczął chyba najbardziej z tej całej trójki dążyć do jednak jakiegoś takiego katalogowania tak on zaczął wydawać właśnie z dużym opóźnieniem, ale jednak zbiory esejów czy zbiory właśnie takich kwestii manifestów, gdzie tłumaczy UW czy czym był w ogóle pomysł na grupę paniczną także da się dzisiaj dorwać 34 nawet książki, a właśnie z tekstami robala nie tylko o grupie panicznej, ale to byłoby bardzo późno kodyfikacja, która która, których długo umyka z nich chce artyści szczęśliwie no właśnie czy wolność przede wszystkim myślę, że taka wolność różnych rzeczy była bardzo ważna dla topora mam tutaj jego zdjęcie postawiłam a bo wydawnictwo lokator też razem z jego książkami publikuje pocztówki z 100 portem także jego twarz, która zresztą jest jest obecna nawet też na okładce książki archipelagi topora Agnieszki to morskiej, która też jest wielką promotorką twórczości topora i tłumaczką każda twarz topora i postać topora przyświeca przez wszystkie te teksty nie może się od niej uwolnić prawda na morze księżniczce anginie grzeczność nie bardzo dużej unikał biura filmu mimo, że to jest też kolejne określenie, które bardzo lubił, bo też jedną z jego ostatnich książek o właśnie dysz w tym tytuł jest wzięty z angielskiego giną mentalność nazywani są takie zapiski, które przypominają niebem zbiór opowiadań zbiór anegdot z ich zbiórką wałów edycję został wydany właśnie 1009. roku po francusku, a w Polsce teraz dopiero możemy sobie przeczytać właśnie w trzecim tomie dzieł wybranych Rolanda wydanym przez lokatora i właśnie w tym dziele and Time bardzo dobrze widać jak Topor bawił się sobie z rasizmem wyznaczyli sposób oscylował właśnie między tą miniaturą prozatorską, a jakimś takim taką dziwną formą Dziennika pamiętnika, w którym wiemy, że jednak pojawiają się różne epizody z jego życia osobistego, bo nie wiem czy to z różnych opowieści o nim wiemy, że to rzeczy faktycznie się wydarzyło albo spotkał faktycznie któregoś z bohaterów czy którąś bohaterkę mamy jednak nie nazwałabym tego pisaniem autobiograficznym tylko właśnie fikcją przez, która jest przypuszcza przez siebie tę tę autorską biografie i no to jest w ogóle rodzaj pisania, który był bardzo bliski też założenie grupy panicznej tak, czyli no i ich, jaki był cel grupy panicznej siać panikę, a co to znaczy siać paniki poznacie no wprowadzać w zakłopotanie wstyd dać 2 ule na różne sposoby de konstruować takie mieszczańskie sposoby myślenia moralności o prawdzie tak oni twierdzili, że nie ma czegoś takiego jak takie kody moralne, które obowiązują w sposób uniwersalny dlatego też bardzo często na przykładach własnego życia próbowali bawić tymi kodami bawić tymi formami no właśnie moralności, czyli takiego języka poprawności politycznej o scena ciało to wszystko są rzeczy, które są obecne prawo też w jego rysunkach gdzieś, jakby na środku tego wszystkiego np. kupa, która właśnie, gdy Air wprowadza tę panikę i chaos, ale rozmaite właśnie formy cielesne metamorfozy ciała tylko tego niesłychanie interesowało tak by się otworzyłam sobie pdf faktury jest na szczęście dostępne online co prawda w wersji włoskiej, ale reforma sokistów, czyli jego debiutu właściwie to jest debiut rysunkowy ze wstępem właśnie Jacques Stern Berga tego służy współzałożyciela grupy pamięć, o którym mówiłem przed chwilą no właśnie są jeszcze są taką Seko malutka książeczka, która zbiera kilkadziesiąt rysunków topora i pt. tej książki jest sił nie wrażenia album rodzinny, ale co znaczy oglądać w przypadku wyboru albo rodzinny moją przeglądam sobie książeczkę i tutaj są po prostu postaci, które na różne sposoby robią sobie krzywdę odcinają sobie nogi podpalają sobie palce niebem strzelają same do siebie albo wsadzają palce w kontaktach i not w oczywisty sposób jest to rodzina topora tak, ale off, ale czy pojawia się figura kobiety, która wyszywa sobie kwiat na udzie no tutaj jest takie całkiem czytelne nawiązanie do matki topora, który bardzo mało wiemy wiemy też była hafciarką właśnie i że no też Kret zarabia jako krawcowa w Paryżu no i ten motyw owczarki po będzie wracał właśnie w takich trybach mówienia o robieniu sobie krzywdy takiej o tym w jaki sposób w ogóle funkcjonowanie w społeczeństwie można by metaforycznie przedstawić jako no i chronienie siebie ile Łotysze nasz debiut jest no co powiecie skupiony nie na literze tylko właśnie na wizualną ości na przedstawianiu postaci, które w, których mają problem co z tym procesem socjalizacji no tak, ale dzisiaj jak to dzisiaj mogło być odebrane czy niemożna pokazywać okrucieństwa pytam to jest zachęcanie do okrucieństwa to jest właśnie dziś to się pojawia u niego rozmaitych takich TW tekstach o swojej sztuce, że to co najbardziej to przeciwko czemu najbardziej chce tworzyć sztukę to jest jakiś dydaktyzmu to jest właśnie używanie sztuki do czegokolwiek dlatego ja myślę rząd dzisiaj bardzo potrzebnej i właśnie takie nadzieje, bo pokazuje, jaki jesteśmy mówi Kawka jesteśmy, że naprawdę wszystko jest ograniczony z tego powodu, że może działać albo powinno nas czegoś uczyć postacie fikcji powinny nam nieść dobre przesłania, że to jest jakby coraz bardziej doprowadzone do absurdu właśnie, a Topor, zwłaszcza w tym to pisze o tym manifeście auto szkoły w takim właśnie tekście też fragmentaryczną ości, która jest dla niego ważniejsza niż całość, ale też w wielu miejscach w jednej z rozmów z Agnieszką Pomorską właśnie też mówi o tym o tym że, że ta dydaktyczna sztuki jest czymś co coś strasznie ograniczające zmniejsza okrucieństwo o tym, że on dzisiaj w Tychach trudno byłoby wydawać jego jego próba jest wydawać jego tekst takimi no bezpośredni bezpośredni tak mnie nie działa wybrany na przychodziła zebrane zrobić, gdyż było ogromne wyzwanie no bo w jego opowiadaniach pojawiają się drastyczne sceny mówimy np. nauczycielu, który w autobusie szkolnym po wypadku zaczyna no rzucać przekleństwami dzieci, jakby w różne formy przemocy stosuje patrząc na ciała masa w kraju zmasakrowany w wypadku tak na nie wiem dziecko, któremu brakuje ręki albo inne dziecko by czołga się w stronę wyjścia chce jakoś tam w uciec z tej sceny wypadku nauczyciel trzyma trzyma dziecko w autobusie nie pozwala im pozwala mu się z niego wydostać, więc to są rzeczy albo inne opowiadanie himalaista, którzy powolutku zjadają ciało kompana także by utrzymać w przyszłym o ten kompan cały czas duży, więc to nie są rzeczy, które czyta się łatwo, ale oczywiście każda z tych każdy z tych opowiadań jest metaforą takiego szerszego problemu nie są scenki rodzajowe z nie wiem tam motywami gwałtów czy przestępstw innego rodzaju które, które po prostu mają epatować brutalnością tylko one są żydowskim doskonale napisany one odnoszą się do różnych szerszych planów politycznych czy czy moralnych, ale nigdy nie robią tego z wyższością tak topornie znosił pretensjonalności w ogóle w literaturze sztuce dlatego realiści byli tak za Odrą w oku grupy panicznej, bo tam hierarchia i właśnie taka moralna wyższość tak artysty nad resztą społeczeństwa cały czas była bardzo aktualna, a jeszcze to co powiedziałaś też bardzo mi bardzo o anty dydaktyczny bardzo mi się kojarzy z księżniczką anginą, którą można by uznać za leki manifestantom tak czy mogłaby to jest nastoletnia bohaterka, która podróżuje po świecie w towarzystwie no różnych dworzan różną tak to ujęć i ona jest oczywiście wzorowano Alicji w krainie czarów, ale przeżywa o wiele bardziej obsceniczne przygody po drodze są również no epizody seksualne różne różnego rodzaju brutalności właśnie, których nie było Alicji w krainie czarów Topor po prostu stara się jakoś tak otwarcie pisać o czarnej pod szewcy dojrzewania o tym jak trudno jest odnaleźć w świecie, kiedy dzieje się tyle złych rzeczy, których bardzo rzadko chcemy mówić otwarcie szkół na ruble czarnej podczas rzeczywistości myślę, że wszystkich okrucieństwach jakich takie właśnie poczucie straszną ości istnienia po prostu bardzo dobrze opowiedziane w taki sposób często, a no właśnie waha się na całym zabawne, bo to nie jest zabawne, ale należy dziś jest taka absurdalność możemy jak lekko przeczytać jak czytamy w projektach przepraszam tego dopowie do tego co mówisz o humorze czarnym humorze jest też taka, gdy określenie, które często się pojawia w kontekście topora myślę, że tutaj bardzo dużo mówi nam jeden z takich jednostek winien tak właśnie, które pojawiają się w udzielonym Time, gdzie one mówi o tym, że właściwie to we Francji te widownie, które śmieją się na sitcomach i są złożone w całości z imigrantów, którzy proszą o azyl we Francji i urzędnicy, zanim wpuszczą ich we Francji, zanim dadzą im obywatelstwo testują ich, żeby sprawdzić potrafił śmiać jeśli kim grać dobrze potrafi udawać śmierci są zatrudniani właśnie w tych widownia sitcomu owych tam zasilają całą tę branżę filmową telewizyjną swoim sztucznym uśmiechem ich oper kwituje to winietę takim zdaniem pisze także drodzy Czytelnicy nie śmiejcie się następnym razem będziecie oglądali sitcom, bo zatem śmiechem jest ogrom bólu rozczarowania naszym naszą piękną Francją w myśl, że zwykle dobrze podsumował jego dysk kwintesencja topór, który zresztą no właśnie otacza się imigrantami przyjezdni byli dla niego ciekawi dla niego Paryż i oczywiście to z jego Paryż on jest bardzo paryskiej, ale z drugiej strony w AK to one w tym kinie zresztą stworzony przez polskiego imigranta Kazika chęć Ela pisarza no właśnie jednej z takich postaci, które które, w które były w otoczeniu topora dziwnych postaci z różnych stron świata właśnie hackathony spotykali się rozmaici przybysze dla niego historia przybysza były bardzo ciekawe, więc on jednocześnie obu jednocześnie ze środka jak z Paryża jednolitego historia też jednak historia ukrywania się czy się wojny, która też wraca w jego tekstach właśnie zaskakujący sposób taka groza powraca w jednym z z opowieści właśnie w tym trzecim tomie opowieść szynki osi co niejakim szyjce, które właśnie ukrywał się w czasie wojny, ale jednocześnie miał głównie ataki i jakąś chorobę psychiczną, której się wyleczył dzięki nim trafi na torach zginął, bo przestał bać i to jest po prostu też no te historie mnóstwo nowych warstw jest też to warstwa ukrywania się po prostu dziecka żydowskiego w czasie wojny my tak na znika znika panika, więc znika sztukę taki musi umrzeć to jest to jest coś z pracą w innych tekstach, ale właśnie dobrze, że wspominasz o tym ukrywaniem się, bo on też może nie wspomnę o tym często też motywach autobiograficznych wpływie w ogóle przeżyć biograficznych ma swoją twórczość, ale zdarzą się parę razy w takich wywiadach telewizyjnych, które są dostępne w sieci po francusku niestety nie ma oczywiście tam napisów czegokolwiek, ale można sobie obejrzeć mimo wszystko ja się on parę razy dopiero jak za namową publiczności zaczyna powolutku tak otwiera się opowiadać o tym właśnie, dlaczego to konieczność jego twórczości, skąd w ogóle taki sceptycyzm wobec lokat rządzących wobec takiej psychologii tłumu wobec różnych sposobów manipulowania tłumem na jednym z wywiadów pod koniec życia został właśnie zapytany przez jakąś kobietę z publiczności ona zadał takie proste pytanie krzyknęła właściwie jest pan stroma celowane na co bardzo długo nie chciał odpowiedzieć i no tak zareagował negatywnie na to pytanie, po czym po kilkunastu minutach różnych innych tematów wrócił do tego pytania odpowiedział, że właśnie sianie paniki w sztuce wzięło mu się z z szóstego strachu, którą czuł przez kilka lat wojny, kiedy właściwie żył osobno rodziców taki z siostrą ukrywali się zupełnie innym gospodarstwie rodzice byli 40km dalej, bo tak było bezpieczniej i z tej krwi z tych szlaków wojennych wzięło się potem u niego bólem zafascynowanie chciałem rozstroju innym takim pokazujący swoje wnętrze tak okrutne okropne obrzydliwe, ale też bardzo bardzo ciekawe, a także on starał się unikać takich biograficznych odczytanie nie lubił tego, ale od czasu do czasu do tego wracał zresztą po dziewięćdziesiątym drugim roku napisał bardzo taką dziwaczną nawet jak na siebie książkę, która nazywa się po zbyt, czyli w no albo myśli zwierzaki albo głupie myśli i napisano wydał tę książkę rok po tym, jak ilustrował myśli nieuczesane Stanisława Jerzego Reca, a także aforyzm zleca bardzo na prawdopodobne, że aforyzm zleca zainspirował jego własne jak własną formę właśnie florystyki w tych po zbyt no i tam ułożona sam początek wiersz pierwszych, którym właściwy rytm rymowanki dziecięcej, gdzie właśnie 1 jedyny zachowany tekst, w którym Topor bezpośrednio odwołuje się do Realu wojennych mówi o tym, że w związku z tym, że sam w wieku 4 lat został wrogiem publicznym numer jeden z Chin dla wszystkich Francuzów i dla Niemców, którzy we Francji wtedy oczywiście zdecydowali też w związku z tym, że został wrogiem publicznym nr 1 musiał zacząć bać się no stopni sposobu myślenia i ukrywać się ze swoją żydowską gościem w domu to został fragment auto szkoły właśnie takiego tekstu o tej ja mam mu mówiącego o jego myśleniu o sztuce nie cierpię pracy i twierdzę, że więcej sztuki w 8 godzinach snu niż 16 godzinach działalności produkcyjnej krótko mówiąc uważam, że więcej skażonej twórczej energii poezji sztuki jest szkicu niż ukończonym w dziele podporządkowanym swej roli społeczną dochodowej, a więc obliczonym na cudze zyski co tu kryć publika docenia robociznę intencje z tym co zaś tyle ile pracy, a przecież sam pomysł krążący między mną, a mną miał już forma listę zresztą inicjatywa nie zawsze przynależy głowie czasem wodzirejem jest ręka to też bazgroły, jakimi bezmyślnie pokrywa strony książki telefonicznej są ciekawsze wyrazistej sugestywnie, iż od tego co powstaje za 1010 sławetnego 1% kosztów nowych budynków ustawowo przeznaczonego na sztukę tytuły notatki zgrał rozmazane numery telefonów malunki nie do pokazania Sciapana obrusy pomięte papiery brudne łapska palce kreska plamach tuszu szarej obwódki naszych na nogach tezy skoro widzę rozkłady zajęć myśli związane na suk suk pałek itd. itd. te wszystkie fragmenty śmieszki taka wyliczenie Jakub Reka numeracja po prostu wszystkich drobnych drobnych detali właśnie po stronie tego fragmentu to też jest bardzo na dzisiaj takiej właśnie by go w trzecim tomie są re są właściwie felietonem tam, żeby rzecz, że właśnie Johna in Time, czyli żona i kim są takie sobie toniki albo w ogóle dziennik kasę palnik czy obuwia opowiastki różnych postaci to zbiór opowieści zasłyszanych w w tej wyobrażonej Kasia Panik, więc takie różne fragmentaryczne rzeczy, które jakoś próbują zaatakować rzeczywistość w ogóle twórczość topora jest czym jest taka, że wychodzi z jakiegoś konkretnego miejsca wagę zawsze swoich oczy często swoich proza opisuje właśnie kawiarnie czy wnętrze taksówki opisuje sytuację zarysowuje ją potem właśnie podsłuchując swoich bohaterów podaje historię czytelnikowi także jego książki właśnie z opowiadaniami często krążą wokół jakiegoś konkretnego miejsca i z różnych stron z różnych perspektyw ukazują życie tego tej osi jako główny bohater, czyli narrator, który słucha sam nie jest nigdy przedstawiony program po prostu mówi cudzymi głosami i mnie się to chyba najbardziej byłem też w działach topora, że nikt nie wraca do samego siebie tylko stara się pokazać, że zamiast tego ja jednorodnego tak coś takiego zunifikowane go jest wielość postaci to też jest bardzo ciekawy ukazane w dramacie oko świętuje rocznicę chyba 1 lepiej znanych dramatów to porządzą on był wystawiany w Polsce w latach dziewięćdziesiątych zgarnia wtedy fenomenalne recenzje no i wielką świętuje rocznicę właśnie problem gościa, który musi nosić na plecach, bo nagle zapanował taki zwyczaj ten sąd staje takimi no tak importerem tak i zajmuje się bogatszymi od siebie żeby, żeby taką żywą taksówką i w pewnym momencie wszyscy jego klienci zlewają się w Kubę i staje się częścią własnego ciała i to bardzo pięknie pokazuje też no właśnie polifoniczna dość opowiadań Korea, gdzie wszystkie te obowiązki składają się powrót na na narratora tak i tworzą jakiś taki listki uniwersum topora, który byli sposób utożsamia się ze wszystkimi swoimi przyjaciółmi ze wszystkimi osobami spotkanymi na swojej drodze, które stają się częścią jego, a tego anturażu właśnie paryskiego, które mówiły tak, czyli migranci, którzy no mogą pokazać świat poza Francją, która bardzo mało interesowało właściwie on zawsze gdzieś dalej sięgał myślami jamy i też wydaje mi się to osoby, którym ją otaczał dosyć takie widziałaby dzisiejszych inne od na Odrę nazwijmy to mieszkanie na francuskiego tak te osoby były też jego antenami na świat znaczą bardzo lubił latać tym zawsze podróżował ludowo i mocno ograniczało jego możliwości prawda więc, słuchając o tym co się dzieje, gdzie indziej też bawił się przednio i mógł dzięki temu podróżować tak jak w snach zresztą tak jak ma dla mnie historię to myślę, że tak było tak jest, bo rzeczywiście zaprosiłam do tego na Katona przez pisarza polskiego Kazika chęć Ela na błąd bardzo wystraszona tam dwudziestolatkom nie mówiąc po francusku, ale tam było taka zbieranina bardzo różnych osób i by wszyscy byli ciekawi, jaka jest moja historia małej Polki nas to po lata dziewięćdziesiąte, tak więc tam coś tam szukałam, ale bardzo to było no takie właśnie zbiorowisko nastawione na opowieści wreszcie każdy proszę coś opowiadał GE no oczywiście śmiech śmiech jego śmierć taki po prostu, który unosił obcym nad tym stołem, bo tam było też jedzenie siedzenie przy jedzeniu i szkolenie tak było wiadomo jak opowiadała o tym spotkaniu miał takie mocne wrażenie teatralności tego wszystkiego dać minę miał swoją rolę Jana pięknie odgrywana z humorem ze swadą ma jednak teatr no teraz, z którego jednak się brało jakąś pożywkę w tutaj widzę jednak czy coś takiego zbioru Białoszewskiego, że u niego też było także ludzie przynosili różne rzeczy co się mogło zdarzyć jest dla topora to był chyba ten stół właśnie był miejscem, gdzie coś mogło zdarzyć zresztą właśnie w którymś z tych tomów jest taka uchwała w taki właśnie ulotności spotkania, którego coś może rosną jakieś kwiaty, a bez balu na ugorze walnął go, że rosną chwasty te chwasty są najbardziej interesujący to są właśnie jakieś takie rzeczy, które się zdarzają, ale są z obiektywnego punktu widzenia niespecjalnie ciekawy jest jakaś ważna historia jest jakieś ważne stanowisko ważna opinia one są drobne nieciekawe, ale co z nich może być dla sztuki te chwasty na ugorze 16 bardzo piękny tekst późne taki taki tekst o niemożności różnych lobby przerażenie jakaś afera kryminalna tropem bohater zostaje wplątana w życie bohater pisarz, który nie może napisać zaś ma jeszcze skażenia Dygata bony, bo tak osobowościowo pasuję dotyka też przez tę formę felietonu nową re bardzo dużo toporna pisał o tym, że nie może napisać nic tak jak Dygat, który też już deadline niemożność pisania tekstów była jego tematem wielu rozkochanych felietonów zmyśla żeni się dobrze wykładali albo nie, bo może byli zbyt zbyt podobni w każdym razie właśnie takie zdarzenia w tym balu na ugorze jest cudowna scena, którą zrozumiałam czytając inne teksty to pora, kiedy gonią książeczek książki są prześladowcami palnął głośnej książki w domu, którą zaczyna niszczyć bohater ów niszczyć wyrzucać, ale w końcu nagle widzi tę książkę, kto jednak nie może nie może jej zniszczyć, więc przeprasza i potem ustawia wszystko ślicznie robi porządek, ale potem idzie po mieście i książki jak sprawdzać na wystawach są jego książki oczywiście nie ma po jest pisarzem marginalnym tak jak Paul a, ale potem idzie koło biblioteki księgarni pedagogicznej książki pedagogicznego zaczynają gonić to właśnie ten jego antyki tego pedagogicznym tak w ogóle on był pamiętajmy twór swą też książę przedmiotów tak, dlaczego sztuka wydawania książek, bo bardzo bliska jako rysownik oczywiście też po prostu artystą wizualnym i on stworzył np. kilka sztuk książki zapinany na guzik przy pięknie wyglądało na albo właśnie w DT to po zbyt też ma wspaniałą formę dodał są piękne rysunki przeplatane takimi bardzo krótkimi zdaniami właściwie forma wizualna jest o wiele ważniejsza i no w ogóle tak bardziej formę materialną książki dlatego też mi się udaje, że jakimś takim nie do badanych nie doszukałem tematem spadku po raz go archiwa, które bardzo mało wiemy dzisiaj tutaj syn to poradnik lato port artysta był bardzo pomocne jeśli chodzi o powiedzenie więcej na temat tego co zostało po oporze, jakie tam są cudowne materiały notatki właśnie te fragmenty, o których mówiła tak, bo tak jak słusznie wspomniała on to bardzo często mówił o tym, że nie jest w stanie dokończyć czegoś musi marzyła w ogóle dłuższe formy prozatorskie tak chciał pisać powieści, a i znajdzie się bardzo często też żartował z tego co znaczy jakoś tam się zasłania przed tą ideą napisania magnum Opus, które byłoby długą piękną opowieścią nie dochodziło, ale jednak bardziej ciągnęło do tych drugich formy trzeba do tego tyle mamy krótki rozruch nigdy nie był w stanie wygląd dzieci i z kolacją nowacji tak, żeby była, żeby była z tego powierzchni może kilka powieści napisał i też takie hybrydy są ciekawi w jego przypadku szkoła świętuje rocznicę zostało wydane w formie powieści, więc tam są różnice fabularny, tak więc dramatem powieścią są różnice w sposobie ukazywania postaci jest zupełnie zakończenie też na jej i ciekawie byłoby prześledzić na podstawie archiwów i papieru, które zostały nam to pożycz rysunków też w jaki sposób dochodzi do niektórych motorów w jaki sposób niektóre kawały otrzymały tak albo niektóre postaci jakoś tak stawały się z drzewami, które zdaniem cokoły i on żyć nie stanie się od nich wyzwolić i wiem z jakiegoś tam też wywiadu obskurnego wobec bardzo trudno znaleźć po francusku w sieci, że Nikola Topor mówił o tych archiwa kilka razy i nawet jakoś tak liczy chyba na to, że ktoś się nimi zainteresuje skoro wylicza ile egzemplarzy powieści można w tym archiwum znaleźć tak niedokończonych albo coś w tych powieściach znajduje, jakie to są w ogóle szkice fabularne także, a może ktoś ze słuchaczy albo słuchacze będzie chciał kiedyś się nad tym pochylić, a może te może od Acta tak myślę, że to jest pomysł na czwarty tom, który miejmy nadzieję nastąpi tutaj wracamy do wydawcy mu re wydawnictwo lokator mamy nadzieję, że będą właśnie przynajmniej będzie jeszcze czwarty tom z rzeczami zaskakującymi powiedzmy jeszcze tłumaczka ach, tych tomów, bo to jest pierwszy tom to jest chimeryczne i tam mamy lokatora chimerycznego, które dzisiaj rano przeczytałam i oczu oderwać Brodki medycznego lokatora poczułem tę grozę, ale też temat mieszkania ZAK to, że mieszkanie jest czymś takim za co można zabić po prostu przespać się z kimś, żeby to mieszkanie Miedź oraz presja tych sąsiadów też w tym normy my społeczne to lawirowanie wtrąca prym wprost jest to kapitalna rzecz zresztą bardzo dobry przykład Marcela Cichockiej jest muzeum może powiedz o tym, że to jest piękny epizod zostawiania główna właśnie na schodach w celu sprzeciwiania się tej presji od sąsiadów, tak więc mamy jednostkę, która jest otoczona ze wszystkich stron jakimiś dziwnymi mocami, które próbują zdusić zarodków i właściwe jedyną ucieczką staje się w przypadku chimerycznego lokatora zmieni się w kobietę no tak szybko się cykl mamy kobietę, która staje się mężczyzną lokator zamienia się lokatorka i znowu ktoś się wprowadzić do tego mieszkania przekleństwo przekleństwo groza, ale po pustej to też fantastycznie napisane naprawdę niestety musieliśmy zacząć musiałyśmy zacząć rozmawiać musiał przerwać czytanie 2 latach Erne mu ten Agnieszka Zaborska, która była właśnie walną gorzej księżniczka angina stąd pierwszy tom drugi to są dramaty, czyli to jest to po obsceniczne i tłumaczyła Ewa Kuczkowska, a ten trzeci właśnie złożone z tych drobnych tekstów, ale też z wyznań starego busa, o których jeszcze nie mówiłyśmy to też jest inny tytuł niż wcześniej wcześniej to było wyznania starego bała, ale wódz jest lepsze będą mniejsze Karolina Czerska cały ten tom przełożyła króla nawet on chyba ten stary pierdoły się pojawią także tutaj różne były wersy myślę bardzo podoba struktura tego trzeciego tomu, bo właśnie zaczynamy od wspomnień, którego płuca siedemdziesiątego piątego roku kończymy na tym, że w Walencji czy dzielną Time z osiemdziesiątego dziewiątego, gdzie wspomnienia starego płuca są właściwie taką mistyfikację i teraz mamy narratora, który twierdzi, że każdy ważny ruch artystyczny lub literackiej wziął się z jego własnej twórczości zna wszystkich od Picassa Bergsona po tam Eliota i po prostu powolutku zarażał cały dwudziesty wiek swoimi genialnymi pomysłami i mi szczerze by szczerze mówiąc zajęło jednak trochę za nimi w ogóle zrozumiałem, że to jest żart tak, bo ja bardzo mało widzialne wartości topora jak się nam wspomnienia starego budżetu, a jeden z pierwszych rzeczy, które w ogóle obejrzałam tak autorstwa topora nawet zanurza się w tym nas oczywiście tematyka bardzo bliska kocham rozmawiać o tym co się działo, gdy w tym wieku jeśli chodzi o różnych dziwactw dziwactwa artystyczne no i ten dobry, choć wszystko po kolei dopiero właśnie tam kilkunastu strony co irytowało się, że to jest żart też on we Francji bardzo chciał osiągnąć taki efekt np. Władek audycja radiowa, którą nagrał nie pamiętam dokładnie kiedy, ale tam on bardzo starannie odczytuję te wspomnienia starego płuca i razem z gospodynią rozumiemy duchów prezenter ku starają się po prostu rozmawiać o tej książce jak ona była czystą autobiografią wszak nikt nie przyznaje do tego, że to jest też żart literacki także kolejna rzecz która, która jest bardzo jego z tym no tak właśnie takie wspomnienia wielkich sztuk w sztuce wielkich wielkich artystów, ale właśnie też to, że Awangarda zamienia się w instytucji analiza vana Awangarda zamienia się w coś sprzecznego z samą osobą i właśnie to, więc ja, bo ja byłem wtedy, kiedy Breton coś tam ja byłem wtedy, kiedy Hitler coś na czymś plaże to 1000 to już jednak jest to jest żart może być nawet nie jest moim ulubionym tekstem topora w tym sensie, że szybko zrozumiałam koncept już troszkę męczyło temat wyliczanie wszystkich nurtów w sztuce nie bawiłam się przy tak właśnie pisanie, które wchodziło najłatwiej, bo przecież niem się do tego i tutaj doskonale wiedział co chce osiągnąć tutaj był w stanie kilkaset stron napisać o jak przychodziło do czego chciał coś nas bardziej na serio zrobić to już to już nie szło gładko także też wolę tego fragmentaryczne go z trzeciego to mu na to jest tutaj tym tekście też coś co mogłoby być na serio na końcu jest taki inne no taka chwili pika przeciwko opinią właśnie wyrażanie opinii, toteż bardzo dzisiaj wszyscy wyrażają opinię bardzo ważny opinię ma co się dzielić swoimi opiniami, więc tutaj rozmyślam też bardzo trafne, że to właśnie żart każdy jest bardzo prawny on tego nie znosi właśnie takiego no takich autorytetów publicznych, które takich wyborców właśnie dzisiejsza kultura lekko Xing byłaby czymś co zresztą nawet przywraca się grą jak sobie glony w procesie święcie, ale ty też któregoś tam raz został tak po pytany o to no ale jak to jest dziś na świecie są wojny na świecie co pan czuje się zobowiązany do pisania o tym dlaczego takim lekkim tonem pisze o strasznych rzeczach na co on odpowiedział bardzo krótko, że on jest obserwatorem i broni obserwatorów, tak więc zawsze zajmował tylne siedzenie zawsze raczej oglądał niż krytykowali o albo głosił opinię mojej chyba to było bardziej produktywne niż właśnie zajmowanie stanowiska takiego prowodyrem VAT mimo rządu stanowisko od któregoś momentu nawet we Francji myślę objął tak, mimo że tam fiskus siedzi na piętach nie był w stanie się uwolnić z długów różnych musiał z komornikiem cały czas pertraktować miał, czego w ogóle płacić mieszkania, więc Nikola odporność właśnie pomóc znaleźć zupełnie inne lokum, którego szczerze nienawidził, ale mimo tych problemów finansowych miał już wtedy oddane grono wielbicieli i w Polsce i i we Francji najbardziej, żeby w Polsce ci wielbiciele pojawili się nowi oraz wrócili ci, którzy byli dawniej kasę teksty są bardzo użyteczne np. jest tak wśród tych taksówką owych rozmów z felietonów to jest tekst pt. rasizm zrobi się jest bardzo użyteczne w dzisiejszej Warszawie również chodzi o to, żeby się do taksówki ja taksówkarz oczywiście w Paryżu mówi, że wszędzie ci Arabowie i zapłaci w ogóle nie ma prawdziwych Francuza itd. samo możemy usłyszeć dzisiaj w Polsce w taksówce i co wtedy ten narrator mówi, a znacie się zastanawiać co robić co robi zaraz będzie zaraz nie będzie wyzywa od pedałów wszystkiego będzie nie da się tego ratować no, więc pan się właśnie stąd jak to nie jest jestem Paryża Nina ratuje się, jakie plany szczecińską kulturę to 6 Jani itd. tak i przyjmuje się ton księdza ją o tym czym raty, bo to zapędza się w takiej właśnie miłości chrześcijańskiej do wszystkich innych Chrystus zdań ich numer w końcu ten taksówkarz prosta mieczy i jest naprawdę zarządzony w nie nie ma wyjścia w tej sytuacji czy wygra wygrał, więc myślę, że to jest użyteczna wskazówkę tak jednocześnie my jako jako czytelniczki czujemy doskonale, że narrator zgrywa się z tym wszystkie Chemnitz nie chcę mieć wspólnego tak to jest nią mówi nawet wprost, żeby koszty użył tego, ale po prostu trzeba znaleźć argument myślę, że to jest potrzebne również dzisiaj u nas, więc towar może być też bardzo użyteczne nie tylko bezinteresowne wsparcie na zasadzie Prudnika jak rozmawiać z ludźmi, którzy myślą nieco inaczej niż my na to jest zanikająca sztuka tak chcemy więcej topora zgodzimy się z tym prawdę tak czekamy i czekan tak mamy, a na razie 3 tamy działa bramę i wydawnictwa lokator dziękuję za rozmowę i zapraszam na kolejne kultury na WIG cieszymy się, że słuchać naszych podcastów powstają one m.in. dzięki wsparciu cyfrowych prenumeratorów dołącz do grona naszych subskrybentów, aby słuchać tekstów z polityki w wersji audio oraz mieć pełny dostęp do tygodnika jego wydań specjalnych szczegóły na polityka PL
Zwiń «