REKLAMA

Osoby w spektrum autyzmu, czyli kolorowe ptaki. " Dziś wiem, że to córka objaśnia mi świat"

Kolorowe ptaki
Data emisji:
2023-05-15 09:30
Audycja:
Czas trwania:
37:17 min.
Udostępnij:

Serial "Kolorowe ptaki" to opowieść o dzieciach i dorosłych w spektrum autyzmu. Są kolorowi, tak samo jak wielobarwny i różnorodny jest sam autyzm. Serial opowiada konkretne historie, począwszy od diagnozy, przez terapię, pobyt w przedszkolu i szkole, aż po czas, gdy edukacja się kończy i zostaje pustka. To opowieść o różnych obliczach spektrum, ale też o stereotypach, które się z tym wiążą. Dlaczego część z nas boi się osób z autyzmem? Czy każdy autysta to świetny matematyk? Czy wszyscy autyści rzeczywiście nie rozumieją przenośni? Dlaczego żyjemy często w przekonaniu, że autyzm to agresja albo ukrycie się za szklaną szybą? Rozwiń »
O pięknych, ale i trudnych stronach spektrum - w naszym serialu. Staramy się odpowiedzieć na wiele pytań, choć oczywiście wiemy, że na wszystkie - odpowiedzieć się nie da. Bo każda osoba w spektrum - to inna historia, inny człowiek, inne doświadczenia. Zapraszamy do słuchania Zwiń «

AUTOMATYCZNA TRANSKRYPCJA PODCASTU

Transkrypcja podcastu
proszę państwa 2 panie są z nami w studiu w Warszawie państwa i moimi gośćmi jest pani Joanna Jurewicz profesor na wydziale orientalistycznym Uniwersytetu Warszawskiego dzień dobre dzień dobry pani Anna zajmuje się filozofią indyjską lingwistykę kognitywna cokolwiek to znaczy brzmi bardzo bardzo poważnie, ale jest też osobą spektrum autyzmu z zespołem Aspergera dowiedziała się ten 1,5 roku temu, gdy miała 59 lat i tak naprawdę to pani Anna właśnie napisała do mnie po Rozwiń » wysłuchaniu odcinków serialu kolorowe ptaki właśnie osoba z Petru w spektrum autyzmu i tak umówiłyśmy się na rozmowę, a drugim gościem jest córka Zofia Jurewicz dzień dobry pani Zofią dzień dobry pani Zofia jest po studiach psychologicznych co podkreśla jeszcze przed obroną natomiast pracuje w gastronomii jako menadżer no właśnie drogie panie umówiliśmy się na rozmowę by przedstawić perspektywę właśnie mamy i córki spektrum mama jest osobą spektrum autyzmu UE wiem, że córka podejrzewała to od wielu wielu już lat, chociaż tak jak usłyszałyśmy mama poszła i dostała diagnozę dopiero niedawno pani Zofia no właśnie, jakie to były początki to znaczy, w którym momencie pani zaczęła podejrzewać, że być może chodzi o spektrum autyzmu i że pani mama zachowuje się nie wiem inaczej niż inne mamy lepiej gorzej w jakiś inny sposób żeby, więc trudno nawet taki jasny moment znaleźć punkt, w którym się zaczęło i najbardziej widziałem takie mamy fiksacji i brak nie wiem zrozumienia tego co się dzieje dookoła i tak naprawdę bardzo się zaczęło mecz, w którym ja zacząłem rozumieć i ja zacząłem widzieć te wszystkie relacje międzyludzkie nie wiem różne problemy, które się też pojawiają w życiu i nagle zacząłem widzieć, że NATO jest prostsza droga, a moja mama w zasadzie stoi nie wie co zrobić po prostu jakiś rodzaj stuporu niechby nawet nawet nie ma takiego lata ja zaś zamraża tak wrósł jej olbrzymia pasja do właśnie starożytny filozof windy, która jest w zasadzie dla mnie no niemalże obsesją, a nie do końca pasją jest też zawsze miałem ja mam drugą siostrę w postaci jej pracy i el w poziomie wasze tej fikcji na tym gdzieś mi tak aż 2 nietypowych i UE i to też jakoś spowodowało na taki właśnie wcześniej wspominaliśmy już przed audycją jak dziś, w którym będziemy każdy miał dostęp do tego opisu z nazizmu Aspergera zespołu i jak przed dawnym opisy usłyszałam nowi po prostu dla mnie to było Boże to jest moja mama z obrazu, ale to mówiliście pani, że to pojawił się serial dr House tak dokładnie w sektorze, choć słyszałam tam jest moment, który właśnie podejrzenie, że dr House, a ma ten zespół Aspergera i wtedy jego przyjaciel czytam z słownika właśnie, jakie są cechy c tej osoby no i w zasadzie mi w głowie nagle wszystkie zaczęły pasować włącznie z kimś takim brakiem empatii takiej, którą nie ma bardzo dużą, ale były takie momenty, w których ja potrzebowałem takich jak jest w rodzaju zrozumienia, że nie nawet, że płacze tylko takiego jak zrozumienia mechanizmów, które są mnie w życiu dzieją i Rosja w tamtych momentach czułam jak rozmawiam ze ścianą, a nie, a nie z osobą którekolwiek stanie się postawić na moim miejscu poczuć to czy zrozumieć mechanizmy, które tam dzieją i pani Joanno pani pamięta PEM te pierwsze momenty, kiedy gdzieś ktoś pani daje efekt takie sugestie, że może to jest właśnie autyzm zespół Aspergera z rzeczywiście pierwszy pierwszą osobą była Zosia i co pamiętam bardzo dobrze jak my mamy takich także przyjaciół, którzy są właśnie psychologami czy psychiatrami i w myśmy wszyscy śmiali Zosi biedniejszych, uważając ze uważając, że to jest ja również, że to jest jakiś takiego tak jak dzieci mówię prawda potem chodziłem na terapię dość długo i boja terapeutka mu powiedziała zaczęła sugerować, że może może jednak to jest jest coś narzeczy i inny przykład, kiedy pytała się mnie jak rozmawiałyśmy o sprawach społecznych i relacjach społecznych i bycia z wśród ludzi i tam opowiadałam jak nie jeszcze bardzo dobrze zresztą maskuje tylko się oczywiście w domu Musk nie maskuje tak wobec złości jak wobec innych ludzi ale, ale sama sobie dopiero późno też uświadomiłem ile mnie to maskowanie kosztuje no właśnie pamiętam jak psychoterapeutką pytała mnie dobrze, a co pani nie mogłaby podejść tak do tych relacji społecznych jak do problemu naukowego i tak właśnie się dzieje to się tak troszkę cofnąć tak by spojrzeć tak jak pani to robi w nauce no i tylko potrafię zrobić to znaczy nie umiem nie umiem się cofnąć zastanowić właśnie zrozumieć, jakie mogą być mechanizmy, że ktoś się tak zachowuje albo inaczej i co ja wtedy powinnam powiedzieć, jakby cały czas jestem raczej w takich kategoriach powinna mnie powinnam niż chce, że przeraża, ale zupełny brak myślenia o konsekwencjach w tym sensie, że to się zatrzymuje na miejscu tu i teraz to dotyczy dla mnie dużo też takich zachowań no, które są związane z życiem takich poważnych rozwiązań wyzywania problemów życiowych jest oczywiście mam zasady rozwiąże to co jest teraz apotem będziemy się martwić co będzie dalej, ale wracając do tego rezydent właśnie moja terapeutka i zaczęła sugerować i też psyche moja psychiatra też niezależnie, że może warto się warto sobie sprawdzić czy to nie jest autyzm no i się okazało, że jest tak, ale też wnioskowałem się w czasie diagnozy na tyle, gdy w czasie tych spotkań na tyle dobrze, że przez jakiś czas właśnie doznać Tool długo trwało, zanim w zasadzie rozmowa ze mną, że działania repo dawał rajdach, jakie codzienne przykłady, które pokazywały, że rzeczywiście jakoś myślę inaczej tak to powiem ani się to, jakie to przykłady mam nawet przykład, że sektor my wczoraj, jakbyśmy rozmawiały mama ma samochód bez przeglądów w tym momencie i mama uznała, że w ogóle nie ma problemu, żeby dzisiaj jechała z psem do weterynarza tym samochodem nie myśląc po prostu ja widziałam w tym, że to jest brak pomyślano o konsekwencjach o tym, że jeżeli nas wierzyli w nią wjedzie samochód będzie też z jej winy, bo ona nie ma przeglądu i rzekł no zdradza finansowa jest taka, że nie stać na to, żeby np. naprawie Betleja, który nią wiedzę happy no tak, ale ktoś może pomyśleć Noto to takie trochę na bezmyślność tak może nie przewidziała nie pomyślała, ale co życiowym takim codziennym codziennym funkcjonowaniu co pani dokuczało jako córce czy, po czym pani widziała, że coś nie tak najbardziej za dobre decyzje te momenty stresowe dobrym przykładem jak żeśmy adoptowała mamy 2 psy jakiś czas temu jest potwornie bał samochodu cały czas z niego ucieka cały czas po prostu, a no i podeszła właśnie tam pani ze schroniska powiedziała, że tylko pani pamięta, że za jak pani dojedzie na miejsce to trzeba go przepięcia drugą mecz ja po prostu widzę, że mamy stoi w tym uporze i ona mówi tak tak rozumiem ja widzę żona nie rozumie zwiąże do niej podejść wtedy i powiedzieć mamo czy zrozumiała i najczęściej pierwsza odpowiedź na to pytanie jest tak tak chodzę mówię mamo czy to na pewno zrozumiała wtedy mają zaczyna dopiero po takim wyciągnięcie mówi dobrze nie rozumiem wtedy ja muszę to przełożyć jej po prostu dziecku po kolei każdy krok włącznie z tym, o co w tym chodzi, czyli że pies ucieka, czyli jak przypiąć go w pasy to musisz, zanim odetchniesz pasy zapiąć drugą Smecz na to samo kółeczko i dopiero wtedy możesz odpiąć pasy jak trzymać mecz w ręku Tomasz otworzyć drzwi i wyjść z tym psem wtedy jak ja powiem, żeby mamo czy to rozumiesz mała odpowiada tak, po czym mają jeszcze proszę często o to, żeby ona powtórzyła swoimi słowami i dopiero wtedy mam na 80% pewności, że się uda jeśli chodzi o dzieciństwo, bo rozmawiam z jedną z córek córką właśnie osoby w spektrum i ona mi tłumaczyła, że bardzo trudne było to jej dzieciństwo to znaczy czuła się nie rozumiana przez mamy także mama nie była w stanie rozmawiać z nią takich babskich sprawach w kontekście dojrzewania nie była w stanie zrozumieć np. jej Niewiem zawodu miłosnego dziś takich problemów emocjonalnych związanych z takim no kobiecym codziennym życiem ja na pewno mamy taką dość dużo musi się naprawdę bardzo źle umieć miałbym zaczęła mówić, że tak to ujmę, a ja wtedy raczej mama raczej mnie nie nie dajemy feedback komis słucha tak powiedziała, że to raczej jest wtedy taką stronę, że leci słuch, ale ogromnie i to muszę przyznać rzeczywiście mama mnie w takich sytuacjach słucha mnie dzieci było większym problemem to, jakie miały ich porażki np. nade mną znęcali w szkole i wracam do domu zaczynam płakać średnio spędzają w szkole mama zaczyna płakać żona jest złą mamą i momentalnie zaczyna być także zmieniają musiałam pocieszać i podnosi na duchu, że nie jest tak źle wcale, że tak naprawdę gdzieś powinnam skupić nie na niej jego życiu to jest zmodernizowane bądź starsza, ale mama mnie wywoziła na wakacje prezes Puszczy augustowskiej, zamykając je na 3 miesiące w namiocie tylko ze sobą nie tylko w namiocie, ale wojna, ale azerskiego łączenia, ale byłam tylko łącznie z nią, więc ja jak i ja proszę panie dobrze wracam ze szkoły bądź kursem, który praktycznie nie był w stanie obcować dla mnie potwornie trudne wrócić też strasznie tęskniłam za rówieśnikami bardzo chciałam, żeby te wakacje były tak jak innych, czyli żonie, gdzie spotykają tutaj gdzieś jeżdżą jeżdżą na dziś już nawet nie chodzi o to, żeby z nią inkluzji ale, żeby w tym all-inclusive są ludzie w podobnym wieku ma najbardziej wyższe najlepiej dla nich wyborem zamknąć dział w namiocie samo zostawi z jej książkami pani Joanno właśnie, ale córka powiedziała takie znamienne słowa o tym, że miała takie poczucie przez jakąś część życia, że ma siostra, czyli że ta praca pani jest pani siostrą praca czy pasja może bardziej poparł mówi była mowa o pasji, ale ta pasja rozumiem też przełożyła się na to, że do, czego pani doszła w karierze zawodowej pani profesorem na wydziale orientalistycznym, czyli ta pasja jest jednocześnie pani pracą miłością życia czuła pani miała pani poczucie albo, choć przez chwilę przeszła pani przez myśl że, że właśnie córka tak te prace postrzega córka mówiła, a ja miałam poczucie, że to jest bardzo niesprawiedliwe, ponieważ ja z mojego punktu widzenia to wyglądało tak, że ja właściwie cały czas wolny, który miałam w moim odczuciu poświęcałam Zosi to znaczy było także, że zeznaje była w szkole na to pracowałam jak tam potem przyszła opiekunka to też pracowałam, ale już jak jak nie było, jakby nie pracowałam byłam cały czas Zosię i właśnie poświęcamy bardzo dużo czasu, ale musiało być coś takiego, że nawet jeżeli, jeżeli nawet obiektywnie tych godzin było nie tak mało to jednak jakoś na jakość taka była we mnie ścianę czy coś takiego, zwłaszcza że ja mam wrażenie wywierały pasa robiła co i tak wydała książeczkę mama się zarzutu bawiła tam czyta książkę oczywiście tak jak słyszę to rozumiem, że rozumiem na poziomie racjonalnym, bo na szczęście jeszcze umysł pracuje, że dużo pani rozumie, ale jak rozumiała to Zosia w tym czasie właśnie, od której mówimy, że czuła, że ma drugą moja siostra co pani przeszkadzało oburzona byłam oburzona wtedy uważałam, że poświęcą cały czas albo właśnie do pracy albo na osie miałam poczucie, że bardzo dużo czasu zaś poświęcą kursu byłam wewnętrznie oburzona i takimi oskarżenia, bo rzeczywiście przez spektrum autyzmu część osób jest bardzo skupiona na czymś co je szczególnie interesuje tak mówi o tym, że część na matematyce inni na historii jeszcze inni np. mają są świetnie językowo pani przypadku to jest filozofia Wschodu pani Zosia no właśnie, ale jak pani postrzegała to znaczy co panią najbardziej bolało denerwowało irytowało mnie strasznie, bo tak jak teraz o tym myślę, że mama nie miała normalnego czasu pracy, że ta praca była zawsze wręcz do tego stopnia, że my teraz np. rzadziej naczyń mam pan my mamy bardzo bliski kontakt cały czas i miłość sporo kłócimy w bo to jest relacja trudna to praktycznie codziennie bo, chociaż przez telefon rozmawiamy i uważa Rosję wypłacie to naprawdę dla mnie i zamówić ważną osobą, która też bardzo dużo dała w życiu w Boże to słychać co należy, więc aż rząd, że w oczach zebrały w porze przepraszam na chwilę tak, a to może pani Anna jak włączyć nie zawsze chusteczki zawsze osiami mówiła, dlaczego inne mamy mają ze sobą chusteczki tak jedno takie papierowe czy akcja nazywają tak jestem nie mam chusteczki to jest to jest właśnie to są też takie drobiazgi właśnie z Osia rzeczywiście musiała od zawsze o siebie zadbać to znaczy jak wychodziła gdzieś musiała sama pamiętać, że ma czy wziąć czapkę Różański przysłowiowe chusteczki czy ludzie domu lewą, bo ja Wojas nie potrafiłam znaczy ja nie umiem powiedzieć ja ja po prostu tak stałam wyprawiała ją do szkoły bez prezesa bez presji by obudzić mało wypraw byłoby dziś czuł, że tak to im życzenia miłego dnia no no właśnie, więc jest oczywiście byłam bardzo dumna z się, że jest to samodzielnie, ale właśnie to co teraz też opowiada dzisiaj rzeczywiście jest jedną z osób właśnie jedną z osób którymi objaśnia świat dopiero teraz właśnie on właśnie no powiedzmy na czym polega właśnie np. na tym tak jak podała przykład tej tej smyczy w faktach, ale też wczoraj nawet tak takiego myślenia o konsekwencjach, a ja jestem do młodsze owady odnosi nie pomijany Eurazji jak rzeczywiście matka powiedziałabym, chociaż oczywiście nie traktuje tak, ale w sensie takiego wyjaśnienie wyjaśniania świata to rzeczywiście jest i to jej i jej próbujemy też właśnie poradzić jak sobie, gdy karteczki układać, że w ogóle karteczki, żeby zapisywać, że z no takie różne sposoby sama się, że coś trzeba zrobić tara Murphy znany z rozwiązań manga sposoby, jeżeli nie mamy nogi to nie znaczy, że nie możemy chodzić tylko musimy znaleźć sposób na to jakby tej nogi chodzić przepraszam, że za nogę, ale okres w 2 SA po amputacji ład widzieć taki temat na bieżąco są mniej, ale jeszcze raz jak ujawnia cały czas złości przekonanie, że sobie świetnie radzę i że w ogóle odchodzi tak przeżyłam tyle lat przeżyłyśmy osią tyle lat no cóż Zosia musiała biedna przeżycie nasz rozwód ja też musiałam prawda dajemy jakoś radę lepiej gorzej, ale tam na tym rolę kasę skos też życia jedziemy i właściwie, o co chodzi ja zupełnie nie mam nadal nie mam świadomości tych trudności, które mam albo je wypieram umowę z dobraniem, bo ja nie będę zaczynać od mamusi nie widzisz jak nie widzisz tego, że jeżeli podejmie jakąś, bo my żyjemy dobrze na tym rollercoasterze można było różnych decyzji, które nie utrudniały nam tego rollercoastera uniknąć wiem ja mam kłopot zmyśleniem liniowym najpierw to potem to potem to po tak pani też wiąże się z tym, że np. my teraz już bardzo burzliwym okresie 2 miesięcy, gdzie właśnie dużo żeśmy się kłócił o to, że mama podejmowała decyzje bez rozmowy ze mną z niewiadomych przyczyn częściowo na terenie działań ani ocenie nieracjonalne tak albo wie pani za mnie, gdzie z 1 strony ona nie traktuje ponad swój wiek, a z drugiej strony traktuje mnie jako zupełne dziecko i podejmuje za mnie decyzje, gdzie tak naprawdę ja jestem osobą, która bardziej myśli właśnie liniowo, czyli jak np. myślę o konsekwencjach danego czynu niż mama no bo mamy się no jeszcze zdarza bardzo zdanie, które najczęściej kłócimy to jest Japonia myślałam, że tak będzie dobrze Azja mówi mamo jestem drugim człowiekiem i musimy o tym porozmawiać, ale ja byłem święcie przekonana, że tak ci będzie okej nie była opresyjna wtedy za każdym razem mówiono tak, ale mamy jest dorosłym człowiekiem i obcujemy tak od wielu wielu lat jednak jest mnóstwo czystymi ze mną rozmawiać, a potem nagle podejmuje decyzję beze mnie i to prawda mnie nawet do głowy nie przyjdzie, żeby się zapytać i są często takie decyzje rozmawia, że nawet w zasadzie się pytam czemu tego nie powiedziała to my mamy nawet nie potrafił odpowiedzieć czemu, że nie wiem np. rzeczami przed czymś uchronić albo coś tylko często to jest także założyłam, że tak będzie z ich udziałem się nie zapytam po prostu i jakby była tu i teraz decyzja, więc trzeba było ją podjąć i jak znów wracamy do tego, że ona sama żyje albo jak pani pani Anna mówi o tym, że Zosia objaśnia pani świat teraz dni potem już diagnozie ten 1 przez przykład z psami bardzo ze smyczą bardzo obrazowy, ale czy pani mogłaby pokazać nam wszystkim jakieś inne przykłady właśnie takiego objaśniania świata jest ruch jest ich mnóstwo tylko oczywiście teraz nie przychodzą do głowy suszenie objaśnia świat już już jako mała dziewczynka to znaczy np. ja się permanentnie lubiłam w jaki jeździliśmy samochodem tam dziś, zwłaszcza na wakacjach, ale nawet w Warszawie, gdzie trzeba dojechać to co się i ja po prostu jechałam na pałę, że się tak wyrażę, bo zakładałem, że świetnie pamiętam a, ale się gubią się nie wtedy kilkuletnia dziewczynka mówiła mamo, ale to tu trzeba skręcić, bo to jest Zielona apteka tak czy to ma jakiś no właśnie się zastanawiam, bo możliwe, że tego nie widzimy, dlatego że na szczęście umiem to trauma jeśli mogę tak nazwać może tak bardzo dobrą stronę, że ja się nie załamała tym wszystkim tylko właśnie raczej znalazłem zrobiłam się bardziej dorosła bardziej odpowiedzialna zastanawiam się na ile np. moja dobra orientacja w terenie, dlatego że mam dobrą orientację w terenie na ile od dziecka jest mi się gubiły, więc ja wiedziałam, że mama tego nie nauczy złoże ja się tego nauczyć gdzieś podświadomie udało mi się po prostu wypracować, żeby było mi łatwiej różne tego typu mechanizm, więc jest często było także pani wolała porozmawiać nie wiem z koleżanką albo mama koleżanki już własną mamą wie pani na pewno miała go w sieci Castro na pewno Evan rzeczy nie mama przyjaciółki się nazywa Ewa i na pewno nieraz łatwiej było porozmawiać natomiast przez ja żyłam dużo byłam tylko łącznie z mamą też na tych wakacjach ja byłam dość takim dzieckiem trzymającym się spódnicy, bo jak ich rówieśników nie miałam ja tak naprawdę gdzieś grupę znajomych co zaczęłam mieć tak naprawdę liceum gimnazjum, a wcześniej byłam takim dzieckiem ja też bardzo przez ska nie zrozumiała też miałam różne zachowania ja akurat mam ADHD co jest drugim biegunem auto autyzmu jest czego nie mam stwierdzonego, ale leki na ADHD na mnie działają, więc najprawdopodobniej mam ADHD, więc ja też byłam trudnym dzieckiem, bo miałam dekadę zupełnie nie zdiagnozowane i wszyscy zakładali, że tak naprawdę nawet nie wiem co zakładali, że atak był temperament ma takich inicjatyw miałem dużo problemów przez ten temperament szkole im nie po prostu nie lubili, bo gdzieś nie Bano, a jak wchodziłem do domu to wszyscy uważali, że dawno przecież wszystko okienek tak to było jak Ano np. było tak było także pani gdzieś tam miała takie momenty w życiu, że zastanawiała się czy coś się ze mną dzieje czy ja mam jakiś problem, dlaczego inni mnie nie rozumieją ja wiedziałam, że coś jest nie tak jeśli chodzi o jak też tak jest miałam teraz jest wszystko opanowane takie różne stany lękowe i te rzeczy czułam, że to jest chyba trochę przesada natomiast jeśli właśnie chodzi o o takiej oto poczucie, że z tym nie zrozumiana albo jakieś odczucie, że ktoś mnie nie lubi prawda, bo to, bo jednak tak nie jest ja zupełnie jest jak lalka kukła wśród ludzi takie wyczuwam różne emocje, chociaż nawet nie znaczy niewiele za to samo jak często lepsze mamy takie, że mówi do mnie o tym pan zdenerwowane mówienia raczej bardziej zdegustowany naj naj niż w szczegółach, ale uwzględnia średnie nos jest plan, ale tutaj podpowiem dobra i ten i no właśnie np. już jako dziecko przychodziłam do domu mówiłam to mówiłam ktoś nie lubi to mam zawsze moja z kolei mówiła zawsze nie opowiadaj takich rzeczy na pewno nie lubi tylko się tak wydaje i ja raczej takie miałam właśnie poczucie, że ze mną jest coś nie tak, ale właśnie w takim wartość ująć w tym sensie to znaczy, że jest jakaś taka zła czy coś takiego to jest wspaniałe co dała diagnoza to znaczy to poczucie, że to to, że ja nie rozumiem nie wyczuwam nie chce ludzi nie chce się z nimi spotykać za bardzo no to jest nie wynika z tego, że jest jakiś bez wybrukowane człowiek tak tylko no po prostu tak mam natomiast ja przez lata bardzo siebie właśnie maskował się sama przed sobą to znaczy starałam się sobie powiedzieć wszystko świetnie również z ludźmi tak że, że to żyje nie lubię wyjeżdżać na wspólne wyjazdy, chociaż tych wszystkich ludzi bardzo lubiłam to teraz zastanówmy tak, bo pani Anna jest profesorem wykładowczynią od wielu jak rozumiem wielu wielu lat ma kontakt ze studentami, czyli relacje, jakie muszą być są egzaminy są zaliczenia jak to pani perspektywy jak pani teraz patrzy na to z boku wyglądało czy pani w stanie sobie przypomnieć jak to jak ja oglądać np. pani rozumiała, że nie wiem student, któremu pani nie daje zaliczenia jest smutne tak nie rozumie tego co się dzieje, dlaczego tak dalej tak dalej nie zaliczył jest komuś kiedyś coś nigdy ja tyle tyle tak dręczy studentów, a liczą nigdy nie jest chyba nigdy nikomu może jakieś pojedyncze wypadki były właśnie, dlatego że ze ze no po pierwsze, zależy, żeby ta osoba umiała bardziej niż niż to, żeby nie zaliczyła, a jak człowiek pod pyta raz 0203. poprosi, żeby przyszła jeszcze raz ta osoba zdaje się ten to tutaj mam taką raczej w tym kierunku ideową satysfakcję, że jednak się, walcząc o tę ocenę to zaliczenie nauczyła ta osoba czegoś, ale bywało także pani tych studentów nie rozumie sport to trudne pytanie, bo to jest pani taka sytuacja, w której jest z mamy rolę do wygrania prawda ja jestem nauczyciel czy profesor no wag, a i oni są ten jest nimi mam się studentami i z nimi mam dobry kontakt mam wrażenie, ale przez to, że jednak cały czas jestem w tej roli to to i to daje takie poczucie bezpieczeństwa, że ja nie muszę sięgać do tej strasznej części mniej, która musi być uruchomiona w momencie, kiedy jest normalnie z ludźmi jako ja jako Joanna niejako pani profesor, że mogę tych rolach powiedzieć staną przed miałem takie momenty, że po prostu stoi już taka ma już po cały ze sfrustrowaną tak, że już Niewiem co mam zrobić imprez już potrzebuje mamy jasny mamy 3 Czech, że po prostu mamo włącz mamę za Jérémy le ma bądź mamą w tym momencie ja tutaj nie umiem jej roli przy potrafi potrafi czasami umieć czasami udaje się włączyć to, że mama jest mamą, ale w większości wypadków niestety moje takie emocje stoją np. rok zupełnie doprowadzają do tego żona leży koło mnie płacze, gdyż teraz papierowy, ale mentalnie tych legalnie tam pani Anna powiedziała takie zdanie, że to było dla niej ważne niezwykle cenne, że ma już diagnozę, a dla pani pani się dla mnie też, zwłaszcza że ja też cham prostego nienormalna, bo widzę, że mało jest coś nie tak, a jest w Rosji zaczyna sama zastanawiać może ja jestem tym człowiekiem, który tworzy ten to duża ilość problemów, więc mi bardzo ożyło jak się okazało no też powiem szczerze człon pewnego rodzaju satysfakcjonował po prostu mam tyle lat wyśmiewana z tą opinią, że wręczona została jego przed potwierdzona Dobrosława poczucie, że okej wiemy co ja na oczywistej poza tym dla mnie też jest wysoki mówiąc człowiek, który stara się raczej szukać rozwiązań wydaje się, że dzięki nim jednak naprawdę, bo mama jest taka, że nie dało jak równy nie załamujmy się tylko rób wystają znajdź rozwiązanie co się dzieje jak mama jest Wola Boża ma rolę mamy wtedy to wtedy potrafi tak zachować, że przyjść powiedzieć dobre Zosia nie załamuj się wstajemy robimy, choć dzień jeszcze młody, ale w to się oczywiście rzadziej zdarza dłuższa niż inne chciałam powiedzieć właśnie to z tą diagnozą jest taki problem, że nikt nie wierzy tak, a jednocześnie dla mnie dużym ułatwieniem było to, że wreszcie wiem jak mamie pomóc Janowska maja mówię, że jak nią nie rozumiem mimiki twarzy to, żeby sobie od ekipy wzięła różne obrazki po prostu człowiekiem uśmiechniętym smutnym, żeby sobie oglądała jak by dzięki temu mam jakiś poczucie, jakie mogą pomóc, bo ja wcześniej, zanim ją do diagnozy podchodziłam do niej jak jak do mnie i dawała mi rozwiązanie, które były dla mnie dobre, a po prostu okazywało się, że to jest za dużo, bo to jest za bardzo liniowe myślenie udziela informacji dużo informacji za dużo bodźców za dużo w ogóle wszystkiego najlepiej to by było, żeby to było ciche miejsce i na spokojnie wszystko do tego podejść stoi dodała, że cały czas mamy próbuje powiedzieć jej i dacie ich różne narzędzia do tego, żeby się uczyła żyć z tym co ma i żeby było coraz lepiej to jest tak często słyszę właśnie to polega na tym, że się osoby spektrum wielu rzeczy na przestrzeni życia uczą tak ja się naprawdę uczy po prostu tym w końcu pogodziłam się z tym jakoś dzięki diagnozie, ale co myślą właśnie Zosi i tym co co co co naprawdę światu ogromną rolę odegrało jak w takim Ross dla mnie w rozpoznawaniu rozpoznawaniem siebie aż głupio tak mówić, bo właśnie z matką to ja powinnam uczyć ani mnie mnie córka uczyć, ale w każdym razie mam wrażenie, że w tej chwili no właśnie różne sprawy no minimalnie lepiej umiem rozwiązać tutaj coś kiwa głową ja się zrezygnowania z gazem jednak na koniec pani Anno pani powiedziała teraz chwilę temu, że nikt nie wie, że co znaczy to znaczy, jeżeli nie wierzą ani przyjaciele ani rodzina daje się śmiali ze mnie to teraz śmieją z tej diagnozy tak, bo po prostu mamy na tyle dobrze się maskuje, że jeżeli nie ma się z nią kontaktu codziennego wolnego i to wręcz bym powiedziała, że właśnie wydaje mi się, że nawet mój tata tego nie widział znak, ponieważ w relacji równej, gdzie nie potrzeba tego opieki takiej i takie właśnie wyjście poza siebie mama jest daje radę tak bym powiedziała naprawdę natomiast ojcem też takie różne upadki kłóciła, która chodziła tego, gdy wiście taty czegoś niezrozumiała jest coś zawaliła kogoś nie chciała z nich chciała za nie umiała się tym powiedzieć np. mówiłam mówił, chodźmy na spacer jak ujawnienie to, żeby jeszcze muszę państwu tutaj skończyć ten rozdział tak bardzo dużo tego do 21 realizację właśnie zaczęła w z kolei do tej pracy wracając, że ja wiem, że rodzima czas nienormowany prace, ale mamy tak, że każda nasza rozmowa po 15 minutach kończy się tekstem, że mama musi wracać do pracy my nie mamy w ogóle nigdy przestrzeni na to, żeby porozmawiać z miejsca NATO i każda rozmowa wiąże się z tym, że ja czuję po prostu przerażenie, że zaraz przyjdzie siostra Józia, która jest jej pracą i zaraz zawieziemy mamy, ale z drugiej strony tak z tej rozmowy wynika, że obie panie jesteście w stanie w tej chwili przyznać, że ten autyzm nie jest straszny jest jest trudne, ale nie jest zresztą tylko ich widziałam też różnie rzeczywiście mamy mamy Farta u tak mówiąc, że ma mnie, ponieważ ja rzeczywiście z tym człowiekiem, który jego staną na wysokości zadania zamiast gdzieś się załamywać nie wiem odbijać sobie jakiś się nie wiadomo jakich ekscesach takie rzeczy zaczęły się po osiemnastym roku rycerzowi bardziej, ale właśnie, że coś nie odbiło tak na mojej psychice, że to wpłynęło na mnie źle może rzeczywiście z takim dzieckiem, które raczej od samego początku Łach wzrostu, o czym my działamy dodał, że jeżeli nie daje rady te same stały się zajęła jest, toteż sytuacja taka rzeczywiście uważam, że nie jest straszne nie jest straszny dzięki naszemu układowi Jaya jestem taka, jaka jestem, bo jeżeli bym była taka, jaka mama jest coś rozdać autostrady A2 gotowy, ale nie biorę na pozycji jest także to nie jest straszne ostatnio tak właśnie zastanawiam, jakie są atuty tej tego no i są różne atuty rzeczywiście np. Tal jak te elementy, które wychodzą one po prostu czasami tak jak właśnie tak pasja naukowa to one są aż ekscytujące, bo one wychodzą naprawdę bardzo fajnie, ale właśnie pomyśle jak gubię gubią się w relacjach nawet właśnie choćby Zosią jak właśnie często ma i to uczciwie mówię tak z głębi serca właśnie no, jakby nie daje takiego wsparcia, które potrzebuje takiego psychicznego tak takiego nawet nie chodziło o materialny czy jakiś, bo tutaj to nawet nie uważam, że tak straszliwie źle natomiast not no nie rozmawiają z Wybrzeża w sytuacji materialnej, ale na pewno tego psychicznego jakoś jest, ale też się sama tego powoli uczy jak to robić to znaczy np. kiedy sąsiad dzwoni to odwracam się od komputera, żeby nie patrzy na komputer, żeby patrzeć wok no gdzież ja zrobiłem tego człowieka, który ma ja bardzo dobrze mamy znam ja nawet przez telefon jest rozmawiam to mówię co robi wczoraj dzisiaj byśmy go wczoraj nowelizacja jest tam mama nie może zmusić do pracy bowiem leży jeszcze w łóżku ona do mnie, skąd ty wiesz hańby pobliską Dworzecki, więc no, ale myślę, że jest to, że to strasznie potrzeba właśnie kogoś kto, kto tak jak w moim wypadku Zosia i mam poczucie biedna obciążona i pełna wyrzutów sumienia jednak mamy te wyrzuty sumienia weź sobie tłumaczy, że to siła może to jest taka jestem tak, ale każe się na pewno jest potrzebny i właśnie ktoś wtedy dużo łatwiej, jakie ktoś, kto raz jak nam huknie raz drugi się zdenerwuje, ale potem weźmie głęboki oddech i powie, ale posłuchaj najpierw, a potem by potem c, a nie od c i w dodatku najczęściej z górnego ile chce ze tak tak też np. to co mi pomogła diagnoza mamy to jest urzędy poczty i takie różne miejsca, bo ja miałam zawsze lekkiego lekki stres, że mama, tudzież coś wypełni tutaj coś załatwi, zwłaszcza jak np. nie dotyczy samochodów udział w 2 jesteśmy połączone w tym miałam zawsze w tym mama wchodzi do urzędów mówi dzień dobry ma autyzm, a ja popieram słowne ja wiem to, że obrażanie poprowadzą ją, ale Rostów panowie też panowie rady już uwagę, iż ja nie będę musiała tak nawet by nawet nie mówi to sprawdzałam tak, że mamy taki siadała sprawdzałam tego nie robiłam, ale że ja wiedziałam, że to nie będzie także za tydzień wyjdzie, że to jest zrobione i że np. za tydzień się okaże, że coś co miał 2 tygodnie temu zrobione jak nie ma przed papiery podpisane to one nie będą podpisane, bo mamy mamy przerosła i nie powiedziała tego i oddanie, aby po prostu udawałam zrozumiem podczas gdy nie rozumiała nic tak po prostu siedziałam grzecznym uśmiechem słucham co ta urzędniczka urzędnik do mnie mówił, po czym wychodziłam robiłam źle albo nie robiłam wracałam, ale w momencie, kiedy mogę powiedzieć ja mam autyzm rzeczywiście podczas gdy taka relacja z taką właśnie przyjacielsko zawodowa to jest cały czas właśnie wszyscy się ze mnie śmieją uważają, że wymyśliłam sobie nie wiem właśnie moda jakaś czy coś tak problemy sobie wymyślam, bo przecież autystyczny to są pozbawieni empatii nie mają kontaktu tym z ludźmi natomiast taki świetny kontakt ja mam świetny bo, ale też zewnętrzny kontakt to jest to jest gra tak to jest natomiast na to właśnie w urzędach mogą przyjść powiedzieć i wtedy jest krok po kroku nie po po pokazują ja się pytam 4× czy to w tej tabelce się podpisać czy tamtej i nie wstydzę się to jest mama też wprowadzenia apatii ja czuję, że ma sympatyczna, ale mało sympatyczne tylko wyłącznie rzeczy, które sama przeżyła, jeżeli to dotyczy czegoś, czego ona nie przeżyło nie mam nie mam w momencie przykładów artysty co czuje, jeżeli złe rzeczy, które tak, jeżeli te rzeczy z tymi nigdy nie miałem do czynienia z Przytyka potrafi mieć różne frustracje w pracy takie właśnie społeczne frustracje w pracy to mama tego słucha, ale ja widzę, że to nie jest ona nie rozumie ona np. rozumie właśnie moje problemy w związku myślę, że dlatego, że miał problemy z ojcem moim i po prostu gdzieś czuła to, że ktoś zdanie nieprzyjemne to jest przykro, więc rozumie tego, że jak dla mnie w związku też nieprzyjemne to nie jest przykro Alone to rozumie, ale ja nie mam przecież ona to czuła się, że takiego współ chciałem kiedyś kojarzy z takim kimś byciem w tym uczuciu stał drugą osobą w takiej współ odczuwać tak mamy tego nie ma ona rozumie materią cały czas jestem gdzieś odcięto na pewno rozumie i na pewno widzę jej takie współczucie, ale to jest trochę takie współczucie, że ja wiem, że ja muszę współczuć, więc będę współczuć, bo takie właśnie to jest i przeminął ja czuję partie różnie trochę inaczej niż mama no na pewno jest także jest jakaś taka warstwa odcięta całkowicie cały czas ona jest jest równocześnie właśnie empatia, bo ja mam takimi momentami zalewa to empatia śmie aż przeraża to że, że tak to z tak moc co mocno odczuwane w miłość do ciebie tak ale, ale jesteśmy partią miłości do mnie i ja, ale jest ona mnie zalewa i koniec no nic z tym zrobić nie wiem co dalej tak można by ktoś chce tak i i np. nie potrafię w takich różnych społecznych sytuacjach to nie potrafi przed poradzić co zrobić od jak jak ewentualnie można np. rozwiązać jakiś problem czasami wiem, ale często nie mieliśmy aż z takimi rzeczami są kwestie tak na co dzień to ja ja mam duży problem z tym, że mama ja widzę, że na bardzo chce, ale cały czas robi po swojemu zamiast posłuchać tego co mówię np. no za przykład dzisiaj mama zaczęła do mnie wydzwaniać dziewiątej rano ja musiałam wstać o dziesiątej jak ja wiem żona chciała dobrze, ale ja wczoraj w 20× powiedziałam, które ja muszę wstać, jakby aż nie wierzę w to, żeby ta informacja uciekła, bo ona nie była powtórzona raz, którego uciec od 2 x razy powtarzane myśmy miały 5 rozmów w ogóle na ten temat jak ten poranek organizujemy, po czym i tak zaczyna mieć telefon za telefony mogą mieć rany ranom, bo czym jak mówię jej, że muszę wstać o dziesiątej to i tak po półgodzinie kolejny telefon wchodzą też na terapie w tej chwili taką z jego z celowa na spektrum tak czyli, czyli jest mam nadzieję one bardzo fajna bardzo jest dobrą terapeutka teraz do właśnie rozumiejącą, bo miałam też straszne przeżycia z psychologami, którzy też uważali, że w sosie etykiet tuje, a nie, a nie naprawdę mam autyzm ale, więc tutaj bardzo dobrze natomiast Bytomia właśnie myślę, że ja do nie do końca zdaje sprawy budzą się powiedziała mi np. żebym obejrzała film jakąś nazywa ten film od chłopaka artystycznym atypowy typu seria z ja oglądam mam wrażenie, ale ja tak nie ma zamiast ja widzę bardzo dużo cech wspólnych AJA mam wierzyć, że w ogóle nie ma ten ma problemy tak ja po prostu wie pani lądem tak jak Boże mamo jesteś ty tutaj proszę państwa to była pani Joanna jej córka Zosia pani Anna jest osobą spektrum autyzmu dokładnie zespołem Aspergera i zgodziła się nam o tym właśnie na antenie opowiedzieć za co bardzo bardzo dziękuję Zwiń «

PODCASTY AUDYCJI: KOLOROWE PTAKI

Więcej podcastów tej audycji

REKLAMA

POSŁUCHAJ RÓWNIEŻ

REKLAMA

DOSTĘP PREMIUM

TOK FM Premium 40% taniej. Radio TOK FM bez reklam, podcasty z audycji i podcasty tylko dla Subskrybentów.

KUP TERAZ

SERWIS INFORMACYJNY

REKLAMA
REKLAMA
REKLAMA