REKLAMA

Fotofestiwal. Andy Warhol, Madonna i Grace Jones na parkiecie kultowego klubu Area

Kultura Osobista
Data emisji:
2023-06-05 11:40
Audycja:
Prowadzący:
Czas trwania:
14:33 min.
Udostępnij:

AUTOMATYCZNA TRANSKRYPCJA PODCASTU

Transkrypcja podcastu

Rozwiń » Jedenasta 43 Filipka Kusz przy mikrofonie to jest kultura osobista, a ze mną jest Marta Szymańska z zespołu kuratorskiego Fotofestiwalu w Łodzi dzień dobry. Dzień dobry, witam państwa, będziemy rozmawiać właśnie wokół zbliżającej się tegorocznej edycji Fotofestiwalu, czyli Międzynarodowego festiwalu fotografii, który odbywa się w Łodzi właśnie ta edycja rozpocznie się 15 czerwca. W tym roku to będzie festiwal pod hasłem nadzieja inspiracją są słowa pisarki Rebeki solni, że nadzieja domaga się działania działanie. Nie jest możliwe beznadziei. No i to jest takie hasło proaktywne, ale i odważne biorąc pod uwagę to, co działo się na świecie w ciągu 12 miesięcy. I co jak wynika z waszych zapowiedzi, znajdzie się na fotopestiwalu?
Takie jest odważne i rzeczywiście także jest wynikiem tego naszej obserwacji tego, co dzieje się na świecie i naszych też wewnętrznych potrzeb. Myślę, że po tych 12 miesiącach, a nawet więcej w wielu miesiącach pandemii i tej okrutnej wojny też wszyscy mamy potrzebę, aby przyjrzeć się temu, co jak odnaleźć w sobie tą nadzieję, ale też obserwujemy bardzo aktywnie to, co interesuje fotografów fotografki. I o tym jest przede wszystkim Fotofestiwal Fotofestiwal jest o tym co roku, co jest najważniejszego we współczesnej fotografii. I rzeczywiście ten aktywizm działanie takie realne zainteresowanie światem dookoła i ludźmi dookoła i nie tylko ludźmi. To jest coś, co szczególnie interesuje w ostatnich latach fotografów i fotografki i o tym jest także jest ten festiwal, był także poprzedni festiwale. I ta nadzieja, która się pojawia jest taką ramą, która pozwoliła nam zbudować opowieść i o świecie, ale także o tym, co jest ważne we współczesnej fotografii obecnie.
No właśnie trochę dopytuje o te nadzieje, bo rozmawiałem kilka tygodni temu z Andrzejem Zygmuntowiczem, jednym z juorów Grand preswoto. I pan Andrzej Zygmuntowicz przyznał, że w tym roku Żyry tego konkursu miało do czynienia z o wiele trudniejszymi i tematami i fotografiami i kadrami, które oceniało także ta nadzieja właśnie wydaje się na pierwszy rzut oka na przekór.
No prawdopodobnie były to kadry, które rzeczywistość jest trudniejsza, a to jest Grant pre fo to jest to konkurs, który relacjonuje i pokazuje to, co działo się w ostatnim roku reporterski, więc to myślę, że jest zrozumiałe na Fotofestiwalu, będą rzeczy bardzo współczesne, te trochę mniej współczesne, ale głównie rzeczywiście wokół tego wątku i tematu zaangażowania i działania.
Do tej części festiwalu właśnie części związanej z nadzieją zaprosiliście kuratorki kuratorów artystyki, artystów, którzy prezentują 7 wystaw zbiorowych indywidualnych, które poruszają aktualne społecznie tematy, jaki świat wyłania się z tej mozaiki?
Bardzo zróżnicowany bardzo zróżnicowany świat. I myślę, że może warto zacząć od tego, że tutaj geograficznie ten program jest bardzo zróżnicowany, ponieważ będzie wiele wystaw dotyczących rzeczywistości małych społeczności w Ameryce Południowej 3 wystawy indywidualne i 1 projekt w ramach wystawy zbiorowej, ale także podczas Fotofestiwalu będzie można zobaczyć bardzo ciekawą wystawę przygotowany przez naszych przyjaciół z festiwal odesa footorejs. To jest festiwal, który przez lata odbywał się w Ukrainie, ale on od 2 lat, oczywiście nie ma nie ma możliwości być organizowany właśnie tam u siebie w domu i znalazł taką tymczasową przystań u nas w Łodzi i po raz kolejny gościmy właśnie festiwal odessta foodes. I kuratorka tego festiwalu przygotowała bardzo ciekawą wystawę, która pokazuje, w jaki sposób ruchy protestacyjne, ale też społeczeństwo obywatelskie budziło się i tworzyło m.in. w Kirgistanie tad rzekistanie, ale także w Ukrainie w Białorusi.
To skoro rozmawiamy o gościach właśnie, którzy znaleźli bezpieczną przystań na Fotofestiwalu, no to jest jeszcze miesiąc fotografii w Mińsku, które również drugi rok z rzędu gości u was na fotofiestiwalu, ponieważ też z przyczyn takich samych tak naprawdę jak w Ukrainie nie może się odbywać.
Tak miesiąc fotografii z Mińsk w Mińsku jest z nami po raz trzeci i więc na pewno Fotofestiwal w tym roku będzie bardzo ważnym miejscem, gdzie będzie można i poznać osobiście, ale też zobaczyć bardzo dużo fotografii z Europy wschodniej środkowo wschodniej i na tym też bardzo nam zależało w tym roku. W poprzednim roku, aby ci fotografowi fotografki właśnie m.in. z Ukrainy z Białorusi, którzy nie mogą pracować u siebie, nie mogą pokazywać prac u siebie, żeby mieli taką przestrzeń właśnie u nas na Fotofestiwalu, więc oprócz tego, że fantastyczne wystawy m.in. właśnie z Ameryki Południowej, to także świetnie fotografowej fotografii z Białorusi Ukrainy, ale także i z Azerbejdżanu z Armenii.
Ale jest też kilkanaście wystaw właśnie niezwiązanych z tym głównym nurtem i tutaj zaprasza się np. na wystawę fotografii folografhiingza, na których można zobaczyć nie tego orholla gra z jos madonne trochę odetchniemy w tym momencie od tych trudnych społecznie tematów, bo wrócimy do popkultury, takiej przez przez duże PS lat siedemdziesiątych.
Tak, to jest prezentacja klubu Area, który w latach osiemdziesiątych działał niedługo, ale bardzo spektakularnie działał na dolnym manhatanie w Nowym Jorku i to było takie miejsce, które troszkę zrewolucjono zrewolucjonizowało performens i sztukę taką na granicy teatru i sztuki wizualnej. To było to był klub, który działał normalnie jak klub, ale jednocześnie był także takim miejscem, gdzie mogli się spotkać tzw. zwykli ludzie i pobawić się także aktorów przebrać się. Co klub był reorganizowany raz na jakiś czas pod hasłem 1 tematu były to proste tematy jedzenie np. jedzenie albo dom i w artyści art artysty, ale także zwykli ludzie, którzy mieli ochotę wziąć udział w tej zabawie, musieli się też przebrać zgodnie z tymi z tymi hasłami i zaczynała się impreza. I to była impreza, która łączyła zarówno tych artystów, o których wspominasz, czyli była animdonna była grys jos był edewarhold, ale byli też zwykli nowej oroczycy, którzy po prostu chcieli przyjść tutaj ważne. Ważne była było nie tylko nie celebryckość i artystyczność, ale przede wszystkim pewna do zaszaleństwa.
Zbigniew Libera jest kolejnym gościem festiwalu z nową wystawą w galerii wschodniej ahaiowie, chłopcy polskie złoto itucjoniści. No i to jest zdecydowanie najbardziej intrygujący tytuł w całym zestawie.
Cieszę się, że ty powtórzyłeś ten tytuł, bo jest długi jest długi i trudny tak. No czekamy na tę wystawę bardzo to jest projekt, czy nie wiem, czy projekt, ale tego chyba to jest też klucz do oglądania tej wystawy. To są fotografie, które nie były prezentowane fotografii Zbigniewa liberek, które nie były dotychczas prezentowane sądem, także prace, które powstały specjalnie na Fotofestiwal, które pan Zbigniew w ciągu ostatnich miesięcy realizował. Wystawa będzie zaprezentowana w galerii wschodniej. To jest takie miejsce w Łodzi, które jest bardzo niezwykłe, jest zlokalizowane w Starym mieszkaniu w mieszkaniu w kamienicy działa już od lat. Osiemdziesiątych jest myślę jednym z najważniejszych łódzkich łódzkich przestrzeni jedną z najważniejszych łódzkich przestrzeni artystycznych Zbigniew Libera w dawnych czasach daleiej młodości był związany z Łodzią i to taki powrót właśnie jego do miasta. No czekamy na to wystawę bardzo bardzo mocno, ponieważ nie wszystkie procesami widzieliśmy, także jest wszystko jest obiane lekką mgiełką tajemnicy. Wiem, że Zbigniew Libera jest niezwykle intrygujący artystą, więc zapraszamy otwieramy tę wystawę w piątek, to już nie w najbliższy w piątek w kolejny piątek, czyli 16 maja o godzinie dwudziestej.
Pierwszej to jest chyba bardzo nietypowa sytuacja, że kuratorzy na 2 tygodnie przed otwarciem wystawy nie znają wszystkich prac.
Kuratorem tej wystawy jest Daniel Muzyczuk, który pracował ze Zbigniewem liberą nad tą wystawą, więc kuratorium.
Galeria wschodnia, jak piszecie, ostatnia czynna, galeria autorska powstała w Łodzi na początku lat osiemdziesiątych. No, więc zestawienie Zbigniewa liberys właśnie z tym miejscem sprawia, że przychodzą na myśli takie myśli jak sztuka fotografii odnajduje się w 20.01. wieku to znaczy wygaszanie właśnie podobnych galerii nie sprawia, że ta sztuka robi się bardziej z uniformizowana.
Jeśli chodzi o fotografie, no to fotografia nie znika, absolutnie no jesteśmy w momencie 20.01. wiek to jest czas absolutnego boomu fotograficznego, więc po prostu zmieniają się trochę narzędzia, zmieniają się odbiorcy trochę inaczej, musimy na tą fotografie patrzeć inaczej jej używać, więc je absolutnie daleka jestem od takich dramatycznych wizji śmierci fotografii, jeśli chodzi o miejsca takie jak galeria wschodnia rzeczywiście są to miejsca, które należy, o które należy dbać i które należy objąć, jakby szczególną ochroną, ponieważ historię, jaką niosą w sobie i także energię, jaką niosą, są niezwykle ważne dla rozwoju miasta.
Wróćmy jeszcze na chwilę do programu otwartego, bo tam warto zawiesić oko nad tymi wystawami na tych wystawach. Mam wrażenie, które nie rzucają się na pierwszy rzut oka, tak jak np. Zbigniewa Libery prezentacja twórcy docierają do różnych zakątków świata, o których w Polsce na co dzień nie mówi się wyjątkowo rzadko i np. jest sieraleona i wystawa getii smart opisująca stosunek mieszkańców tego kraju do wody wody, która stała się właściwie walutą.
Tak to jest bardzo piękny projekt dość nietypowy to nie będzie projekt dokumentalny, tylko seria kolaży, które artystka wykonała przy współpracy z mieszkańcamis reone. Ona sama pochodzi także z tamtych czy jej rodzina pochodzi, także z tamtego kraju, więc dla niej to jest kolejny kolejny powrót i ona tam jakby nie spada znikąd. Jest osobą, która jest zakorzeniona, także w tej kulturze, więc łatwiej jest jej też przekazać tę opowieść w sposób taki, po który jest daleki od takiego kolonizującego spojrzeniu ubóstwa.
Tak, o czym pisze, że stara się temu przeciwstawić fo to festiwal to jest festiwal, jak piszecie, świadomy, który stawia się, no mówiąc kolokwialnie zmniejszyć ślad węglowy i zaczynam się zastanawiać, czy generalnie festiwal fotografii to jest festiwal, który rzeczywiście bardzo mocno szkodzi środowisku. I jak bardzo można redukować jego koszty dla środowiska?
Dużo się nad tym zastanawiamy, w piątek wzięliśmy udział w spotkaniu, który odbywał się nie w łodzie, ale w Kopenhadze, które właśnie gromadziło m.in. specjalistów od fotografii, którzy dyskutowali na temat tego, w jaki sposób ten ślad węglowy. I to zagrożenie dla środowiska zmniejszyć. Oczywiście w zależności od tego, z czym porównamy w porównaniu z wielkimi korporacjami, pewnie ta szkodliwość jest niewielka, natomiast, jakby my absolutnie wychodzimy z przekonania i to także jest widoczne w naszym programie, że te małe działania i te działania jednostkowe one mają znaczenie i tylko tak i tylko jakby taka masa krytyczna jest w stanie cokolwiek zmienić i zmienić, więc my bardzo dbamy o to, żeby na tyle ile to jest możliwe używać powtórnie materiałów takich jak ramy ścianki, materiały, na których są naklejane fotografie, żeby jeśli jest to możliwe, żeby artyści przyjeżdżali pociągiem, a nie przelatywali samolotem. Jesteśmy także festiwalem, który od lat jest festiwalem wegetariańskim niemięsnym, jesteśmy też festiwalem, na którym nie znajdziecie plastiku, bardzo świadomie też wybieramy materiały do gadżetów, których jest bardzo niewiele także, więc to są te niewielkie rzeczy, które możemy robić, ale też staramy się tą wiedzę poszerzać i też jest coraz więcej możliwości, żeby ograniczać tą szkodliwość do środowiska.
Na koniec zapytam jeszcze o historię, bo już ponad 2 dekady istnieje Fotofestiwal. To jest inicjatywa, która zrodziła się w 2001 roku jako taka spontaniczna, jak piszecie, inicjatywa studentów socjologii, chwalicie się tym, że jesteście takim demokratycznym zespołem złożonym z kuratorów specjalistów od promocji i finansów oraz menerów kultury wciąż po tych 22 latach udaje się tego takiego niepokornego i swobodnego ducha utrzymać. Tak.
Tak, naprawdę to się udaje rzeczywiście te 22 lata to były bardzo przetestowaliśmy bardzo różne formy działania, przez ostatnie 7 lat działamy jako kolektyw, który składa się z 8 osób. Poszerzane jest oczywiście o osoby zespołu, które współpracują z nami także na stałe, ale nie przez cały rok, bo też festiwal nie jest takim wydarzeniem, które organizuje się cały rok, ale rzeczywiście udaje nam się funkcjonować w takiej płaskiej strukturze, która pozwala nam także. To, żeby wzajemnie wymieniać się kompetencjami, żeby ze sobą przede wszystkim rozmawiać, rozwiązywać konflikty w takiej bezpieczny sposób. Myślę, że miałam sama wątpliwości 7 lat temu, gdy podejmowaliśmy decyzję. Wiem teraz, że dla tej grupy ludzi w tym momencie jest to absolutnie najlepsza forma działania jest także skuteczna, bo widzę, że festiwal przez to ostatnie 7 lat jako impreza także niezwykle dużo zyskał na tym i staje się coraz ważniejszą imprezą w przestrzeni Europy Środkowo-Wschodniej i w ogóle fotograficznej Europy. Mamy gości nie tylko z Łodzi nie tylko z Polski, ale bardzo dużo gości z krajów ościennych, to znaczy przede wszystkim Niemcy Czechy Słowacja Litwa, więc wierzę, że jakby ta energia, którą wnosimy z tej kolektywnej pracy, ona także ostatecznie przekłada się na efekt końcowy, czyli na Fotofestiwal.
Marta Szymańska z zespołu kuratorskiego Fotofestiwalu w Łodzi była z nami bardzo ci. Dziękuję.
Dziękuję i zapraszam, zaczynamy fotowy.
20 czerwca.
Tak jest 15 czerwca w Łodzi tyminieckiego 3 o godzinie dziewiętnastej. I czwartek piątek sobota to tzw. nasz główny weekend i to jest naprawdę czas, kiedy warto być w Łodzi.
Od 15 czerwca już za chwilę informacja radiotokfem, a po nich program, a teraz na poważnie, na który zapraszam Mikołaj Lizut, wydawcą kultury osobistej budzić Tomasz Kopka realizatorem Szymon waluta. Ja nazywam się filipkakusz spokojnego popołud. Zwiń «

PODCASTY AUDYCJI: KULTURA OSOBISTA

Więcej podcastów tej audycji

REKLAMA

POSŁUCHAJ RÓWNIEŻ

REKLAMA

DOSTĘP PREMIUM

TOK FM Premium 40% taniej. Radio TOK FM bez reklam, podcasty z audycji i podcasty tylko dla Subskrybentów.

KUP TERAZ

SERWIS INFORMACYJNY

REKLAMA
REKLAMA
REKLAMA