REKLAMA

Francuzi zgodzą się na dłuższą pracę. Pod jednym warunkiem [protesty w Paryżu]

Światopodgląd
Data emisji:
2023-06-06 15:40
Audycja:
Prowadzący:
Czas trwania:
14:04 min.
Udostępnij:

AUTOMATYCZNA TRANSKRYPCJA PODCASTU

Transkrypcja podcastu

Rozwiń » Światopodgląd.
Agnieszka lichrowicz w studiu dr hab.
Michał Kozłowski, dzień dobry dzień dobry.
Prof. Kozłowski jest związany z wydziałem filozofii, Uniwersytetu Warszawskiego i z redakcją edycją polską Lemon di dyplomatic chciałam wrócić do tematu rozmawialiśmy, ale też no niebywale wytrwali też trzeba powiedzieć, są przeciwnicy reformy emerytalnej. Pewnie państwo słyszeliście, prezydenta Emanuela Macrona. Nie wiem, ile ludzi wyszło, ale oczekiwanie było, że wyjdzie około 600 000 mniej niż, gdy był szczyt, gdy było najwięcej na ulicy, czyli wtedy było 2 × więcej, ale trzeba przyznać, że po miesiącach protestów to jest znów bardzo dużo to 600 000 w całym kraju. No i jednocześnie jak czytam przeciwnicy z kolei w parlamencie też jeszcze szukają różnych instytucjonalnych, sposobów by reformę zablokować. No nie wiem, jak pan to rozumie, to znaczy z czego wynika ten nieprawdopodobny zaciekły sprzeciw?
No znacznym stopniu on wynika z tego, co wielki francuski socjolog pi budi o określał miem habitusu, czyli takiej ucieleśniony trwałej, a nie do końca refleksyjnej dyspozycji do tego, żeby manifestować. Co z kolei wiąże się z bardzo dziwnym unikalnym, tylko Francuzi o tym nie wiedzą unikalne, stosunkiem do swojego państwa, bo z 1 strony oni mają bardzo wysokie oczekiwania od państwa. Tak to można powiedzieć łączy ich no z takimi kulturami Wschodu trochę może nawet z Rosją pod uwagę właśnie ten etatyzm, że z drugiej strony to się wiąże z tym, że od tego państwa się strasznie dużo wymaga. I właściwie ten stosunek emocjonalny do niego jest zwykle negatywny i bardzo często artykuły się jako wściekłość właśnie jako tak i to też rzeczywiście paradoks tak, bo to państwo jest takie potężne. Ta Republika to taka świętość, a z drugiej strony ona jest bez przerwy bez przerwy poddawana próbie takiej bluźnierczej ze strony ze strony obywateli, więc to jest takie ogólne wyjaśnienie. No drugie, że oczywiście Francuzi nie chcą pracować dłużej, ponieważ ta reforma w stosunku do stanu aktualnego, tak jak się rzeczy mają teraz. No nic nie poprawia makrą.
US nic nieprawna.
No nie pracuje się długo będzie się pracować dłużej za te same emerytury. No makrą wykonał kilka manewrów, no podwyższenie minimalnej emerytury tam, bo teraz 709 EUR.
Powiedział też rozmowy o naprawie rynku pracy tzw.
No i tak tak no, posługując się argumentem, który najczęściej podnoszą, no znaczy inteligentniejsi kryzysy, ale krytykami są wszyscy, to znaczy makrą jest sam niemalże, to to społeczeństw, ale także wśród ekspertów naprawdę kogoś, kto wybronił tej reformy bardzo trudno znaleźć. No ale z drugiej strony też nikt w sposób przekonywający nie przedstawił reformy alternatywnej, znaczy oczywiście tam to podwyższenie emerytury minimalnej, ale ono będzie tak naprawdę działało. I dlatego niewielkiej części pracowników, którzy zgromdzzą 172 trymestry i wtedy to będzie gwarantowane 1200 EUR, też nie niewielkie pieniądze, prawda, ale, ale tak naprawdę nikt alternatywy nie przedstawił. I chociaż jest taki konsens, który wychodzi w badaniach socjologicznych, trochę bardziej pogłębionych, no, że Francuzi zgodziliby się pracować dłużej, gdyby zmieniła się natura tej pracy, gdyby praca stała się z mojej Infrastrukturalnej, na wielu zwraca uwagę, że, że stres choroby psychicznej, doleg znaczy choroby czy kondycje psychiczne, które które, które wynikają na tle pracy we Francji jest ich więcej niż wreszcie Europy, szczególnie nodzą się do Europy północnej pod tym względem, przy czym oczywiście z takimi sprawami. To jest zawsze także i nie wszyscy tak samo je badają, więc czy ich jest rzeczywiście więcej niż wreszcie zachodniej Europy. To to nie jest do końca jasne.
Źródło byłoby, gdzie w tej wg.
Tradycyjnie jest ono polega na tym, że można powiedzieć tak, że z 1 strony Francuzi dość zaciekle jak na dzisiejsze czasy bronią czasu wolnego i takiej sztywnej granicy pomiędzy czasem wolne, a czasem pracy. Biorąc.
Pod uwagę nasze zmianyany, to mu zdrowy ODR.
To jest zdrowy odru, czego czegotykulacją był już ten dawny kiedyś słynny projekt trzydziesto pięciugo godzinnego tygodnia pracy. No ale oczywiście z drugiej strony to spowodowało reorganizację zarządzania, który uczyniło tą pracę bardziej intensywną szczególnie w sektorze prywatnym, tak z reguły kapitalizm reaguje. Prawda na takie zachowania no z drugiej strony można powiedzieć, że Francja ma się lepiej niż się miała no ze względu na względne niskie bezrobocie pomiędzy 6 A7% także no ta inflacja po Francji przeszła łagodnie niż średnia dla Zachodu, nie tylko dla dla Europy. No ale nie zmienia to Faktu, że wygląda na to, że sprawa jest jednak skończona i że właściwie ta cała sytuacja utrwala ten nowy podział sceny politycznej. Francja właściwie nie ma dzisiaj lewicy prawicy i centrum tylko ma dość gigantyczne centrum już wzrosły notowania pana prezydenta do 32%, którzy go pobierają, ale to jest jego baza, tak znaczy on na tych 30% buduje tą swoją skrajnie cenentrystyczną, można powiedzieć polityczną siłę. No i zanim właściwie o równej sile sytuuje się sytuuje się radykalna prawica i realna lewica i one są tak naprawdę sobie mniej więcej te siły.
Równo, czyli zamiast, to czym się różniowo mówi pan, że nie ma tego podziału tradycyjnego.
Tradycyjna lewica, czyli socjaliści oscyluje w granicach 57% poparcia, a tradycyjna tradycyjna prawica goliskootowska dobija się o 10.
% czy jest centrów i po prostu bardziej wychylona lewica i bardziej wychylona?
Bardziej wychylone, tu centrum jest wciąż największej ciąż rządzące. No ale oczywiście, do jakiego stopnia francuska scena polityczna jest chronicznie niestabilna, jeżeli chodzi o ten wymiar instytucjonalny, to powoduje, że teraz nawet nie istnieją sondaże, takie jak u nas odnoszące się do wyborów. Zatrzyma.
Nie żyją bez.
Sondaż. To robi się różne sondaże, robi się ich bardzo dużo, ale nie ma co zadawać pytania o poparcie dla partii politycznych stricte. No, dlatego że nie wiadomo, jakie konfiguracje one wystartują i to właściwie za każdym razem starrtują w innej tak.
Sensie w jakiej konfiguracje.
Się np. lewica, lewica centrolewica zdecyduje się na pójście z radykalną czy czy się utrzyma. On on też jest dość zróżnicowany zróżnicowany wewnętrznie prawda, no raczej utrzyma się front Narodowy trzymany żelazną ręką mainnę Pen, ale on już też miwał swoje trudności i trzeba powiedzieć, że we froncie Narodowym, o ile nie istnieje spór, odnoszący się do Władimira Putina i do Rosji oni są pro rosyjsjcy. Czekamy na na lewicy, ale ale, ale takiego spu nie ma na tej radykalnej brwicy, no to jest jednak bardzo poważny spór między starą dobrą Konfederacją, czyli między libertarianami między przeciwnikami za dużo państwa innego niż państwo poacyjne.
Tak w partii Mar.
No, a tymi nowymi co odkryli, że populizm prawicowy powinien.
Tożsamość tożsamość to.
Powinien jeszcze aspekt socjalny i antykapitalistyczny wcześniej antykapitalizmu nie było w zgromadzeniu Narodowym. Tak to była taka trac tradycjonalistyczna, ultraprawica teraz się zrobiła bardziej hybrydowa. No i tak manifestaacje z tego, co czytałem w soszą mediach, są raczej mniejsze niż były, choć oczywiście jak na Francję, to liczby, które pani znaczy jak na Polskę te liczby, które pani przytaczała, nawet biorąc pod uwagę, że to dwukrotnie ludniejsze kraj mniej więcej. To i tak one są dość imponujące, ale chyba te dynamiki nie uda się odbudować. I ja powiedziałbym, że chyba większość w gruncie rzeczy jest zadowolona też jest znaczy większość nie nie obywateli ABS absolutnieninie, ale natomiast większość sił politycznych uznała, że co do wygrania znaczy to, co było do stracenia przez makrona makron stracił, a oni się jakoś tam umocnili, no, a przecież wiele jestem strasznie pobice ten makron nie jest, bo on zasadniczo nie aspiruje do 40 kilku procent poparcia, ona aspiruje do tych 30% poparcia, licząc na zawsze układ w drugiej turze. Zresztą one są i w wyborach druga tura jest i w wyborach i w wyborach parlamentarnych i wyborach.
Prezydenckich. Bardzo to wszystko ciekawe, ale wróciłabym jeszcze do kwestii sprzeciwu wobec wydłużenia w wieku emerytań czy opóźnienia wieku emerytalnego do sześćdziesiątego ósmego roku życia, bo nie wskazał pan, a ja rozumiałam i być może błędnie, a może to się zmieniło, że 1 też z kluczowych źródeł frustracji czy gniewu i sprzeciwu oprócz niechęci wobec prezydenta makrona. No jest poczucie krzywdy i nierówności polegające na tym, że no po prostu część ludzi pracująca fizycznie pracująca dłużej ma poczucie, że no nie są w stanie tak długo pracować, że tu to przeszkadza dużo bardziej właśnie ludziom pracującym intensywnie fizycznie. No i taki sprzeciw ideowy czy brak zaufania do makrona polegający na tym, że nie wierzą, że ta reforma jest potrzebna już Max niektórzy eksperci myślę, że w krótkim okresie wcale nie masz takiego dużego kłopotu finansowego, tylko makron zamiast podatkami uderzyć w najbardziej majętnych. No to właśnie im każe pracować.
Powiedziałbym, tak, trochę wejdę w taką hermoneutykę podejrzeń brzydką nicńską, ale to oczywiście ta troska o pracowników fizycznych, z którą ja się całkowicie zgadzam, żeby to było jasne, oni nigdy nie powinni być przegrane. Mi takich reform. Tutaj oczywiście są dla nich zostawione pewne rzeczy, ale tak naprawdę oni tracą tracą najwięcej, to jednak jest to jest świetne argument dla tych wszystkich, którzy nie są pracownikami fizycznymi, a także chcą chcą przechodzenia albo chcą we wieku, że się to ja uważam, że rola pracowników fizycznych jest troszkę instrumentalizowana, chociaż rzeczywiście o nich należy walczyć. Co do tego drugiego pyta no jest, co druga sprawa to jest metoda wprowadzenia tego prawa za pomocą tego art. 49 3 tego artykułu golistowskiego, który pozwala rządowi przepchnąć ustawę, nie mając większości parlamentmencie, kładąc za to swoje istnienie. Szali to znaczy no ale znów opozycją bronił nie ma większości, gdyby opozycja zdecydowała się, że ceną za odwołanie reformy jest odwołanie rządu, to by to zrobiła prawda, więc to nie jest sytuacja także do końca komfortowa dla opozycji. Tak to prawo jest barbarzyńskie, czyli francuskie, czyli golistowowską napoleońskie jest dziwolągiiem. No ale nie on to prawo wymyślił ono ono ono siedzi w tej konstytucji zdaje się od pięćdziesiątego ósmego czy pięćdziesiątego.
Wyjątkowo czy do roku często go jego ekipy z niego korzystają?
Nadzwyczajn nie wiem, jak często.
Tam statystyk dla pani premier.
Dużo to nie jest zasadniczo częsty częsty mechanizm, no ale moi wybitni przyjaciele biją w tarabany, że oną słabba ja napisał politolog, wybitny napisał nadchodzącym we Francji autorytaryzmie. I wskazują właśnie na ten wertykalnym pseudomertokratyczny jednostronny model władzy, który się kształtuje we Francji, ale ja muszę powiedzieć tak pod tym względem wciąż jeszcze żyjemy, wciąż jeszcze żyjemy na innych kontynentach, bo ja cały czas nie mogę do końca zrozumieć do dyskursu autorytaryzmie. W momencie, kiedy mamy pewność, że prezydent, jaką odejdzie za 3 lata ze swojego urzędu i wcale nie jest pewne, czy uda się dokonać takiej rekonfiguracji, że jego nawet ruch polityczny pozostanie przy władzy. No w tym sensie możemy mówić o charakterystycznej dla ewolucji na całym świecie we wzroście takiego poziomu autorytaryzmu w polityce, tak natomiast Francji może grozić autorytaryzm, tylko przy 1 wyborczym scenariuszu. I to nie jest też radykalna lewica, także ze względu na jej wewnętrzną strukturę ona się nadaje do wszystkiego, natomiast nie nadaje się ze swojej obecnej formie do do autorytaryzmu traktowanych na poważnie. No, jeżeli chodzi o front Narodowy, to bym powiedział tak nie wiem, nie wiem, ale to jest kwestia.
Otwarty. To mam nadzieję, że się w takim razie będzie okazja spotkać i porozmawiać na antenie, dlatego że czekamy na raport, który ma obnażyć powiązania partii mariny lepen z Rosjan. No i też pytanie, jaki to będzie miało wpływ?
Zaskakujące nas zaskakujące jest to, że dla przedłużająca się i nieprzyjemna i kosztowna także dla Francji wojna nie prowadzi do przeorientowania sceny politycznej. Na tak jak w Niemczech trochę jednak prowadzi tak to.
Kolejną rozmowy rozmowy. Prof. Michał Kozłowski z Uniwersytetu Warszawskiego był państwa gościem. Bardzo dziękuję za rozmowę informację.
Dziękuję, a świato podgląd. Zwiń «

PODCASTY AUDYCJI: ŚWIATOPODGLĄD

Więcej podcastów tej audycji

REKLAMA

POSŁUCHAJ RÓWNIEŻ

REKLAMA

DOSTĘP PREMIUM

TOK FM Premium 40% taniej. Radio TOK FM bez reklam, podcasty z audycji i podcasty tylko dla Subskrybentów.

KUP TERAZ

SERWIS INFORMACYJNY

REKLAMA
REKLAMA
REKLAMA