Co się dzieje w mózgu gracza?

AUTOMATYCZNA TRANSKRYPCJA PODCASTU

Rozwiń » Jan strradowski przy mikrofon, a nie witam państwa człowiek 20 zajmuje się dzisiaj grami, a właściwie tym, co te gry robią w naszym mózgu, to nasz mózg zmienia się pod wpływwem gierczu. Może niektóre cechy budowy naszego mózgu sprawiają chętniej czy lepiej gramy, w wtedy wideo o tym opowie dzisiaj doktor notalia Kowalczyk grębska z wydziału psych psychologii, uni, Uniwersytetu SWPS. Dzień dobry, dzień dobry, rozmawiamy o grach, czyli o zjawisku już dosyć popularnym, ale właściwie czy to jego popularność skłoniła panią do zajmowania się akurat tym tematem, dlaczego pani zaczęła badać mózgi graczy?
To jest taki dosyć kontrowersyjny temat, ponieważ ja sama nie jestem graczem. Natomiast mniej interesuje neuroplastyczności mózgu, czyli to jak mózg zmienia się pod wpływem nowych doświadczeń, tego jak człowiek uczy się nowych umiejętności i moja przygoda z grani była dość nietypowa, ponieważ w trakcie realizowania jeszcze takiego stażu studenckiego wiele lat temu trafiłam do kliniki, w której pracowałam z pacjentami po różnych urazach mózgu po różnych wypadkach komunikacyjnych pacjentów po udarach. I to była taka praca terapeutyczna bardziej neurosychologiczna, czyli pracowałam z pacjentami nad tym, żeby powrócili do do lepszego zdrowia, jeżeli chodzi właśnie o te uszkodzone funkcje mózgu. I tam mieliśmy do dyspozycji różnego rodzaju narzędzia. To były takie klasyczne testy i klasyczne takie treningi wykorzystywane w psychologii, ale też były różnego rodzaju gry. Takie bardzo proste gry do trenowania takich funkcji, jak uwaga czy pamięć i wtedy zaczęłam się zastanawiać, czy właśnie nie warto byłoby badać, jak te gry wpływają na mózg, ale nie te takie gry właśnie proste terapeutyczne, tylko te gry komercyjne, ponieważ te gry, z którymi się miałam styczność właśnie w trakcie tej terapii. One były dosyć mało angażujące dla tych pacjentów i zaczęłam się właśnie zastanawiać, czy nie warto byłoby przyjrzeć się, jak te gry komercyjne mogą wpływać na zachowanie człowieka i na mózg człowieka. I trafiłam do laboratorium gngslap jeszcze wtedy kierowanym przez profesor annetę Brzezińską właśnie na Uniwersytecie SWPS i to było laboratorium, w którym już toczyły się badania na graczach. Ja dołączyłam do tego zespołu, brakowało tam właśnie takiej osoby, która chciałaby badać to zjawisko na poziomie mózgu, ponieważ ja byłam po neurokomitybistyce, a to osoby, które tam pracowały, to byli psychologowie, i jednocześnie wielcy fani gier komputerowych, także tak naturalnie dołączyłam do tego zespołu i zaczęliśmy wspólnie badać jak gry wpływają na zachowanie i właśnie mózgi mózgi graczy.
Ale sama, pani się nie przechnęła do godania w gry wideo. Jak rozumiem.
Znaczy na potrzeby tych badań oczywiście korzystałam, natomiast jakoś w dzieciństwie nie była to moja główna taka rozrywka nie powiem, że nie sprawia mi to przyjemności, natomiast no nie nie jestem takim zapalonych graczem bardziej korzystam z tego no wysokich celach właśnie do pracy. Tak musiałam zgłębić ten temat, musiałam sama wiele godzin przegrać, żeby zrozumieć też to zjawisko. To natomiast to nie była jakaś moja pasja od dziecka. I dlatego zdecydowałam się badać te gry teraz w dorosłym życiu.
Mówimy tu o zjawisku masowym, bo często się jeszcze czasemmu pokoleniu wydaje w gry, to taka zabawa dla dla młodzieży dla dzieci dla młodwch ludzi, a generalnie jest to zjawisko globalnie w skali całej naszej planety angawująca około 3 000 000 000 osób. Z czego w Polsce jest to 16 000 000 graczy, to podobne do drugi najlepszy wynik w Europie, więc to nie jest jakaś nifowa. Czy też mało popularna rozrywka. To jest generalnie jeden z elementów naszej kultury informacyjnej kultury rozrywkowej.
Zdecydowanie tak i tak jak właśnie powszechnie wszyscy myślą, że gry to jest domena dzieci, absolutnie nie teraz już coraz więcej osób dorosłych gra gry i taki przeciętny wiek gracza. To są chyba statystyki ze Stanów zjednoczonych, ale z tego, co się orientuję w Europie odęga, prawdopodobnie to przeciętny wiek Grasza, to około 35 lat także gry to nie jest już tylko domena domena dzieci, ale to też zależy, o jakim typu gier mówimy, bo te gry, które na, których my skupiamy sam uwagę, które my badamy w laboratorium, to są takie specyficzne gry z kategorii gry reakcji do nich zaliczamy różne gatunki gier. To są m.in. gry strategii czasu rzeczywistego gry typu strzelanki i z takiej perspektywy psychologicznej. To, co łączy te gry, to to, że one angażują nie tylko zdolności takie percepcyjne wzrokowe one angażują też zdolności poznawcze. Takie bardziej podstawowe zdolności jak uwaga, ale też bardziej złożone aspekty naszego funkcjonowania poznawczego działanie pamięci tak specyficznego rodzaju pamięci roboczej. To jest taki rodzaj pamięci, który pozwala nam jednocześnie przechowywać informacje pamięci i aktywnie nimi zarządzać np. takim przykładem działania pamięci roboczej jest rozmowa, kiedy musimy zapamiętać jakieś informacje od naszego odbiorcy, jednocześnie wykorzystać je w podtrzymaniu tej rozmowy. To są też takie zdolności do planowania i podejmowania często pod dużą presję czasu różnego rodzaju decyzji, jeszcze, żeby to zobrazować. To mogę powiedzieć, że tego rodzaju w tych właśnie w tej reakcjcji tempo rozgrywki jest niezwykle niezwykle szybkie, musimy śledzić wiele zmieniających się bodźców nie tylko w takich centralnych częściach ekranu, ale często też na peryferyjnych obszarach ekranu komputera. No musimy śledzić te obiekty, tam te akcje na minutę rozgrywane są bardzo szybko bardzo szybko zmienia się też ta mapa, w której rozgrywamy nasze nasze pojedynki. No i właśnie ta zdolność do koncentracji uwagi przez dłuższy czas i szybkie reagowania to zmieniające się tutaj jest tutaj kluczowa, stąd też właśnie nasze zainteresowanie tymi specyficznymi grami tzw. grami akcji.
Czy państwo się interesowali konkretnie grami strategicznymi i z tego, co czytałem, bo to też są takie, które nie wymagają tylko mówiąc kolokwialnie subego refleksu. I czy takiego dobrego palca na spójście wobec strzelać do przeciwników, tylko jednak też pewnego planowania zarządzania pewnymi zasobami i zaangażowania się w bardziej złożone operacje.
Tak, to były w naszym laboratorium głównie poświęciliśmy uwagi grem strategii czasu rzeczywistego, czyli tam musimy różnego rodzaju zbierać zasoby, musimy rozbudowywać armię bazę, jednocześnie walczyć z przeciwnikiem, więc tak jak pan wspomniał. No tutaj kluczowa jest ta szybkość reakcji i taka koordynacja okorenka, żeby, gdyby śledzić te obiekty reagować na niej i podejmować te działania tak takie czyste motoryczne za pomocą właśnie klawiatury. I też to znalazł swoje odzwierciedlenie w wynikach na poziomie mózgu, o których myślę, że za chwilkę będę mogła opowiedzieć, ale to są też właśnie takie bardziej złożone funkcje np. zdolność do przyłączania z przyłączania się z wykonywania 1 zadania. Na drugie zawsze po to, wiąże się z pewnymi kosztami, kiedy musimy właśnie przyłączyć się z wykonywania zadania, a na zadanie b, a tutaj graczy muszą zachować, to odpowiedni poziom poprawności muszą szybko reagować, ale muszą poprawnie odpowiadać poprawnie reagować, więc to jest też taka właśnie zdolność, która czy też może umiejętność, która musi być dobrze rozwinięta, jeżeli chcemy grać w gry tego typu.
To nie jest ten słynny multitas, którym się mówi, że nie istnieje, bo tak naprawdę nasz mózg zajmuje się 1 rzeczą na raz, tylko może się połączyć na inną w miarę szybko, a nie mogę robić. Nie mogę mieć kilku procesów, na las składa, która jednocześnie, jakby w nim są.
Tak, no mózg działa także on optymalizuje sobie tą pracę, jak najbardziej, tak więc tutaj tak jak wspomniałam. No przełączamy się z zadania na zadanie i zawsze zawsze to jest związane z pewnego rodzaju kosztami, ale gry właśnie typu strategiie czasu rzeczywistego bardzo dobrze trenują tego typu funkcje.
To jeszcze wróćmy na chwilę zabudowy mózgu, wiemy, że mózg składa się składy mózgowej, to są półkula mózgowe, ale to chyba warto w tym kontekście pani badań powiedzieć o tym, że mózg ma 2 typy istoty istotę, to farą oni istotę białą. I państwo się interesowali głównie istotą białą.
Na początku, tak później przeprowadzaliśmy również badania na poziomie istoty szaryń, to są 2 takie główne budu ulic ośrodkowego układu nerwowego, gdyby nazewnictwo tych istota szaarrej białe wynikają z zabarwienia po prostu 2 tego tych tych tych 2 istot istota szara głównie ciała komórek nerwowych, a istota biała to włókna nerwowe i można badać tego typu właśnie charakterystyki naszego mózgu za pomocą. No już bardzo dobrze rozwiniętych dzisiaj metod neuroobrazowych w naszym przypadku to było badania z wykorzystania skaneraryzonansu magnetycznego. To są takie specjalne sekwencję zaimplementowane właśnie do skanera i dzięki temu jesteśmy w stanie podglądać ten mózg naszych uczestników badania czy to graczy, czy osób, które o tym też będę mam nadzieję wspominała osób, które przychodziły do nas do laboratorium i uczyły się grać do osoby, które wcześniej nie miały doświadczenia z dla mnie, więc zarówno tych badaliśmy mózgi tych osób dobrze doświadczonych już zgrami jak i tych, którzy z naszą pomocą dopiero uczy się grać w gryty pod tego typu no i właśnie te badania na poziomie istoty szary i białe były głównym centrum głównym centrum moich zainteresowań.
Można powiedzieć uproszczeniu za istota fara to te miejsca, które są, jakby ośrodkami obliczeniowymi i u mózgu tam są ciała komórek nerwowych, one te bodźce nerwowe przetrwają, a istota biała to takie swoiste okablowania, które łączy ze sobą te ośrodki obliczeniowe i pozwala im na wymianę informacji.
Dokładnie tak, dokładnie tak istota biała to właśnie głównie te połączenia w naszym mózgu, no mózg to jest taka ogromna sieć połączeń. To nie jest tak, że kiedyś myślono tak, że mózg ma taki charakter modularny, że są odpowiednie moduły za przetwarzanie konkretnych informacji za konkretne funkcje mózg to jest sieć, ona musi ze sobą dobrze by współdziałać. Te informacja musi dobrze przepływać pomiędzy różnymi rejonami mózgu, żebyśmy byli w stanie wykonywać nawet bardzo podstawowe podstawowe czynności.
Z badań, które są dostępne powszechnie już od pewnego czasu, wynika, że granie w grę wideo wpływa na mózg gracza i to jest taki wpływ. Też można tak chyba powiedzieć pozytywny, ponieważ właśnie kształtuje równe umiejętności. Widać te zmiany w mózgu, które zachodzą w czasie w czasie grania. Jak rozumiem, państwo badali trochę w długą stronę, to to było wcześniej ja jako czy kura czy mózgi dobrej zgodaczy faktycznie są jakoś już może wcześniej przystosowane do tego, żeby w wtedy grać.
Badaliśmy jedno i drugie zaczynaliśmy od badań takich porównawczych, gdzie zapraszaliśmy osoby, które miały duże doświadczenie z grami komputerowymi, one grały powyżej 6 godzin tygodniowo, średni czas to było około 10 godzin tygodniowo właśnie w te grę strategii czy czasu rzeczywistego. I dobraliśmy drugą grupę tzw grupę kontrolną, czyli osób, które nie miały doświadczenia z tego typu grami i badaliśmy właśnie, czy ich mózgi czy budowa ich mutków w jakiś sposób się różni. I tu wykazaliśmy, że te osoby, które intensywnie grały w porównaniu do tych, które nie grały miały więcej połączeń pomiędzy obszarami cieniowymi i politycznymi, czyli to okablowanie pomiędzy tymi rejonami było u nich częstsze. I to są takie rejony, które odpowiedzialne są za zdolności wzrokowe przestrzenne, czyli takie zdolności do właśnie wydobywanie informacji wzrokowych do wykonywania w umyśle operacji na tych informacjach wzrokowych przekształcanie ich w umyśle. I dodatkowo jeszcze wykazaliśmy taką pozytywną korelację, czyli związek pomiędzy graniem, a tymi wskaźnikami na poziomie mózgu, czyli im więcej osoby grały. To tym to okablowanie kolokwialnie mówiąc było u nich było u nich lepsze, czyli ta przepustowość przesyłanie informacji, prawdopodobnie u graczy była była bardziej intensywna lepiej rozwinięta w kolejnym takim podejściu na tej samej grupie przeprowadziliśmy analiza na poziomie istoty szarej i wykazaliśmy, że graczy wrównaniu do do nie graczy mieli większą objętość takiej struktury podkorowej i jądra soczewkowatego. To jest taka strukturę, wchodząca w skład większej takiej struktury podchorowej jąder podstawy i to jest struktura, która jest kluczowa dla zdolności motorycznych, czyli m.in. właśnie wykorzystywania w to przypadku graczy toestica czy też posługiwania siętami klaiszowymi do wykonywania różnych akcji w grze, ale to jest też struktura, która jest zaangażowana w bardziej złożona aspekt naszego funkcjonowania m.in. właśnie w tą pamięć roboczą, o której już, o której już wspomniałam i to był pierwszy nurt naszych badań, ale później zaczęliśmy się się zastanawiać. Czy właśnie nie istnieją jakieś predyspozycje na poziomie struktury mózgu, które wyjaśniałyby, dlaczego właśnie pewne osoby uczą się szybciej grania w gry tego typu w porównaniu do.
Innej. To już nie mogę wejść w słowo to do tego tematu. Wrócimy z ochotą za moment w drugiej części audycji ponownie janstradowski przy mikrofonie ze mną studiu wciąż dr Natalia Kowalczyk grębska z wydziału psychologii, Uniwersytetu SWPS. Witam ponownie.
Dzień dobry.
Rozmawiamy dzisiaj o tym, co się dzieje w mózgach graczy, jak oni się prezentują na tle innych osób, które tak często nie grają, co się to w tych mózgach zmienia mówiła pani w pierwszej części audycji o tym, że pierwszy taki nurt państwa badań to dotyczył osób, które już grają. Jak jak ten ich mózgu wnisi od niego gra? Czy jak się ten mózg zmienia w czasie praktykowania grania w gry wideo, w gdy wideostategiczne, czyli takie bardzo angażujące. Zaczęła pani mówić o drugim nurcie badań, no i właśnie co to za drugi nurt?
To były badania treningowe, w których skupiliśmy się na razie na badaniu tej struktury mózgu mózgów osób, które przychodziło do nas do laboratorium i uczyły się u nas w laboratorium grać komputerowe, czyli to były osoby, które nie miały wcześniej doświadczenia z grami tego typu. I właśnie sprawdzaliśmy, czy istnieją pewne predyktory predyspozycje co do tego, które by nam wyjaśniły, czemu pewne osoby uczą się szybciej efektywnie grać te gry w porównaniu do innych osób. I takie badania psychologii są już wykonane wykonywane od dość dawna właśnie inni badacze starają się wyjaśnić, czemu pewne osoby uczą się szybciej wykonywania różnych czynności od innych i skupili tamci badacze skupiali się na badaniu takich czynników poznawczych i poza poznawczych do tych czynników poznawczych, takich, które najbardziej, gdyby były już do tej pory zbadane, to były z tych poznawczej np. pojemność pamięci roboczej inteligencja po zapoznawczy. To np. jak wiek jak wiek jest predyk, dyrektor szybko się uczą, czy też cechoosobowości, a my skupiliśmy się stricte na badaniu struktury mózgu, czyli tym wykonywaliśmy te pomiary w rezonansie magnetycznym jeszcze przed tym jak osoby uczyły się u nas grać w Drach strategii czasu rzeczywistego. I badaliśmy właśnie tą strukturę mózgu tych osób i to, co udało nam się pokazać, to właśnie, że objętość tego jądra soczywkowa tego była jednocześnie dobrym predyktorem tego jak osoby dobrze uczyły się grać właśnie tę grę strategii czasu rzeczywistego, czyli pokazaliśmy, że jest pewien związek pomiędzy tą charakterystyką sprzed grania, a tym jak osoby dobrze opanowały tą umiejętność, więc wracając od pana pytanie, co było pierwsze czy jajko, czy kura, to nie umiem oddać taki jednoznacznie odpowiedzi na to pytanie, ale wydaje nam się, że kluczowa jest interakcja tych 2 czynników, czyli zarówno pewne predyspozycje, jak izwie jak i no cały czas szkolenie swoich umiejętności, które powoduje, że pojawiają się też zmiany na poziomie mózgu, tak różnego rodzaju nauka nowe umiejętności powoduje zmiany w ośrodkowym układzie nerwowym. To przekłada się na nasze zdolności konkretne zdolności poznawcze, więc prawdopodobnie te osoby mają pewne predyspozycje, dlatego też decydują się w ogóle na podejmowanie takiej no bardzo takiej wymagający aktywności, jednocześnie, angażując się w nią, podnoszą swoje kompetencje, bo grę tego typu są tak skonstruowany, że ich poziom poziom zaangażowania w grę osoby, która w nią gra zależy od poziomu i wykonania odpowiednich zadań w tejże, jeżeli osoba sobie dobrze radzi, przechodzi na wyższe poziomy. To powoduje, że na nowe kompetencje do nabycia rozwija swoje kolejne umiejętności, no i powoduje to pewne zmiany na poziomie na poziomie mózgu, także wydaje się, że kluczowe są zarówno te predyspozycje. No jak i po prostu te zmiany, które powstają przy okazji tego jak trenujemy, te konkretne konkretne zdolności inspiracją do tego też było takie badanie na londyńskich taksówkarzach. Nie wiem, czy może pan o tym słyszał? Bardzo.
Tak to znane badania.
Tak, tak może pokrótce przypomnę, że no właśnie lodyńscy taksówkarze mieli w badaniach neuroobrazowych, wykazano, że mieli większy hipokamp. No i właśnie stanowiąno się czy to jest proponowane tym, że intensywn dobosze czasy sprzed używania różnych aplikacji, tak tych wszystkich nawigacji, więc one musieli bardzo dobrze polegać na swojej pamięci przestrzennej i właśnie zaczęto się zastanawiać. Czy to wynika z tego, że oni, że mają ten większych hipokam, bo doświadczają takiego intensywnego treningu w trakcie właśnie wykonywania swojej pracy? Czy może osoby o pewnym pewnej budowie mózgu właśnie osoby z większych hipokampem decydują się w ogóle na podjęcie takiej pracy. To jest jeszcze oczywiście, no bardzo wczesny etap tych wszystkich badań, więc tutaj jeszcze gdyby nie można wyciągnąć takich jednoznacznych wniosków co do tego tak, jakie predyspozycje na poziomie mózgu pozwalają nam na na podejmowanie konkretnych aktywności, ale wydaje się to być bardzo obiecujący nurt badań. I my będziemy też to na pewno intensywnie dalej rozwijać w naszym laboratorium.
Hipokamp, to taka część mózgu sama związek z pamięcią i zorientacją przestrzenną to taksówka wy była kiedyś bardzo ważna. Teraz jak pani sama wspomniała taksówka we w ogóle kierowcy mają w aplikację z czy nawigację samochodową, która ich trochę odciąga w tej dziedzinie? Natomiast to rozumiem wam można sobie wyobrazić w przyszłości takie badania mózgu na wchodzi, jeżeli ktoś jakiś młody człowiek chce zostać zawodnikiem E sportowym, czyli takim zawodowym graczem komputerowym, który, który zdobywa nagrody uczestniczy w zawodach itd. no to można by zrobić badania predyspozycji pod kątem tej właśnie o aktywności za pomocą skanowania mózgu, mówiąc popularnie.
To już taki bardzo no plan na jeszcze myślę odległą przyszłość, ale zdecydowanie w tym kierunku idą te badania, natomiast to też nie jest tak, że chcemy wprowadzić jakąś selekcję, tak no bo to też nie jest także, człowiek nie jest w stanie nabyć jakieś umiejętności, ale na pewno są przesłanki, że istnieją pewne predyspozycje właśnie. No nie tylko na poziomie zachowania, tak te takie poznawcze po zapoznawcze, ale też na poziomie mózgu pewne takie predyspozycje co do tego, jakie właśnie jakich aktywnościach człowiek będzie się lepiej sprawdzał, jakich czynności będzie się uczył szybciej i E sport wydaje się takim taką dziedziną, w której no tego typu badania pewnie znajdą swoje swoje zastosowanie.
Muszę zapytać o taką kwestię, która dosyć wraliwa czy drwliwa, ponieważ w część dotychczasowego pokolenia to jest przekonana w gry generalnie uzależniają są tak skonstruowane, żeby tych młodych ludzi przy komputerach jak najdłużej utrzymać i są szkodliwe czy da się z tych badań, które państwo robią wnioskować. W takie granie w gry strategiczne, które państwo badali np. przekłada się potem na jakieś inne umiejętności przydatne, no poza światem wirtualnym poza tym graniem, gdy np. w nauce czy codziennym funkcjonowaniu, czy nie ma takiego powiązania.
Jeżeli chodzi o uzależnienie, to my tego nie sprawdzaliśmy w naszym badaniu w tym pierwszym, który badaliśmy właśnie to osoby tutaj intensywnie grały. To było jeszcze okres, kiedy toczyła się debata w ogóle na temat tego, czy wprowadzać uzależnienie od Bier jako taką osobną jednostkę do klasyfikacji chorób i CD. Natomiast no powszechnie myślę wydaje, że wszyscy wiemy, że wszystko, co jest w nadmiarze, szkodzi tak i to tylko gier komputerowych, ale przesadzanie z ćwiczeniami na siłowni też nie jest zdrowe dla naszego organizmu, więc wydaje mi się tak jak w większości czynności zachowanie tego tej zasady zdrowego rozsądku jest kluczowe dzisiaj już ta kategoria uzależnienia od gier pojawiła się w tej klasyfikacji kryterium czasowe, czyli od kiedy w zależności od tego, ile osoba gra. To już mówimy, że jest uzależniona bądź też nie no wydaje się tutaj takie jeszcze nie do końca dopracowana. Natomiast, jeżeli osoba poświęca graniu, no większość swojego czasu i to powoduje, że nie wiem ma gorsze relacje społeczne ze z rówieśnikami, że to wpływa po prostu negatywnie na jejdzienne funkcjonowanie na jej organizm. No to na pewno należy uważać i to nie chodzi o to, że my teraz chcemy wszystkich namawiać, tak, żeby porzucali wszelkie i wszelkie inne aktywności zasiadali do komputerów i grali. To to nie jest cel naszych Pa badań. Natomiast no i np. istniał taki powszechny powszechne przekonanie, że gry powodują pogorszenie wzroku. No już są takie badania, które pokazują, że wręcz przeciwnie, że osoby, które dużo grają lepiej, mają rozwinięte te zdolności wzrokowe, dostrzegają więcej różnego rodzaju bodźców informacji wzrokowych, nawet w takich trudnych warunkach w takich zamglonych wyszarzałych. I to jest np. taka zdolność, która się przydaje w jeździe samochodem, tak w takich trudnych warunkach pogodowych musimy no mieć ten wzrok bardzo dobrze wytężone, żeby reagować na różnego rodzaju zagrożenia, na kiedy te warunki pogodowe nie sprzyjają. No to jest dużo trudniejsze, tak, a tu się okazuje, że gracze sobie znacznie lepiej radzą w takich sytuacjach było też takie badanie na chirurga klaparoskopowych, gdzie badacze pokazali, że osoby wśród tych chirurgów, które grały w gry dokładniej dokonywały te operacje laforoskopowe na takich symulatorach. To, więc to ma też jakieś swoje przełożenie poza laboratorium poza poza tym miary, którymi mierzym różnymi kwestionariuszami testami czy też takimi testami komputerowymi.
Można powiedzieć, że coraz więcej dziedzin naszego życia czy nie tych zawodów przypomina właśnie dla nie, w gdy komputerowe, no ilugi laparaskopowa, czylugia robotytyczne, kiedy, kiedy to w zasadzie steruje się urządzeniem, które operuje pacjenta, to już jest trochę taka właśnie gra. Niektóre militarne instalacje, np. systemy obrony przeciwkietowej to często mają taką właśnie charakterystykę, mówi się, że ci ludzie, którzy działa obsługują muszą się znać trochę właśnie na grach komputerowych, bo to też wszystko dzieje się zdalnie sądzi pani, że będzie przebywało takich zawodów. Czy takich długo sytuacji, w których biegłość współpracy z komputerem będzie ważna?
Myślę, że tak myślę, że już w ogóle komputer dzisiaj nam towarzyszy obsługa komputera już towarzyszy nam w przyróżnej dziedzinach naszego życia. No i tak jak wspomniałem, graczami przyszłości będą osoby dorosłe i to już nie jest tylko i wyłącznie domena dzieci. No tak jak wspomniałam, przeciętnej gracza, to 35 lat nam z własnego doświadczenia powiem, że było do tego badania treningowego, bardzo trudno w ogóle znaleźć osoby, które nie miały doświadczenia z grami komputerowymi. Dzisiaj już naprawdę no duża część społeczeństwa miała jakikolwiek zmianę jakąkolwiek stycznągrami. Czy to na smartfonie czy na konsoli czy właśnie na komputerze, więc to nam też pokazało, że no bardzo duża część naszego społeczeństwa gra w różne gry komputerowe.
Państwo prowadzili na Uniwersytecie ZP z badania na nadbraczami dorosłymi, którzy do zaczynali dopiero grać w gry i okazało się, że u nich te zmiany w mózgu zachodzą trochę innych miejscach niż ługraczy młodych, o ile dobrze pamiętam?
To nie było nasze badanianie, to było to była praca taka przeglądowa. Myśmy podsumowali takie już istniejące badania właśnie na ten na ten temat, gdzie właśnie badacze skupiali się na tym szukaniu tych takich strukturalnych predyspozycji dogrania w gry komputerowe. I tam rzeczywiście w podsumowaniu wyszło nam, że osoby starsze angażują nieco inne struktury niż osoby młode osoby starsze angażowały obszary korowe w większym stopniu, a już o osoby młodsze struktury podkorowe, ponieważ wraz ze starzeniem się dochodzi do pogorszenia się naszego funkcjonowania poznawczego. Ta szybkość przetwarzania informacji wraz z wiekiem no znacznie się obniża, czyli powstają pewnego rodzaju takie wyzwania też no biologiczne dla naszego do naszego organizmu. I prawdopodobnie te mechanizmy takie kompensacyjny, czyli ten starszy mózg musi włożyć troszeczkę więcej pracy, żeby wykonać zadanie na podobnym poziomie. Jak osoba młoda i te mechanizmy właśnie prawdopodobnie kluczowe dlatego procesu, a angażują po prostu obszary korowe mózgów, w szczególności obszary czołowe. I to był taki to był taki wniosek, który właśnie wyciągnęliśmy na podstawie przeglądu już istniejących badań właśnie w tej w tej dziedzinie.
Warto pamiętać, że, gdy wideo są popularny, warto pamiętać, że mogą uzależniać z badań wynika, że w Polsce może być uzależnionych około 15% graczy tych intensywnych graczy w gry wideo, więc na takie oznaki niepokojące, o których mówiliśmy na pewno trzeba zwracać uwagę, ale to już warto pamiętać, że wygranie w gry zmienia mózgi, to jest zmiana, która może, czego się jeszcze innego w życiu przydać, oby zawsze taka zmiana była u nas tylko na dobre moją rozmówczynią była dr Natalia jako Kowalczyk którymbska z wydziału psychologii Uniwersytetu z WPS. Dziękuję bardzo.
Bardzo dziękuję.
Zapraszam, jak zwykle w sobotę po godzinie 14:20 mówił Jan storadowski do usłyszenia. Zwiń «

Co się dzieje w mózgu gracza?

AUTOMATYCZNA TRANSKRYPCJA PODCASTU

PODCASTY AUDYCJI: CZŁOWIEK 2.0

POSŁUCHAJ RÓWNIEŻ

DOSTĘP PREMIUM

SERWIS INFORMACYJNY

Wydanie z godziny 04:00

Najnowsze Podcasty

Swoją historię opowiada Łukasz Krasoń

Nowelizacja ustawy o lasach potrzebna od zaraz

System kaucyjny się zbliża. Co to będzie?

Czy będziemy tęsknić za "Sex Education"? Recenzujemy finał serialu

TOK FM

Polecamy

Popularne

GOŚCIE TOK FM

Gazeta.pl

WYBORCZA.PL