O tym, co go ukształtowało opowiada Daniel Passent

AUTOMATYCZNA TRANSKRYPCJA PODCASTU

dobry wieczór państwu Aleksandra PEZDA moim gościem dzisiaj jest Daniel Passent dobry wieczór panie dobry wieczór słuchaczom nie mam garnituru i troszkę się boję, bo pani z Barcą kulą i ja nie jestem w garniturze jak już chyba Redy słuchacze widzą wiedzą wiedzą myślę, że widzą to co otwieramy zieloną skrzyneczkę czy zielone pudełeczko jak to było one obłożone pudełko z żelaza w GOK w Danii ma namyśli Dec Agnieszka Osiecka przechowywana w butach w Pekinie Rozwiń » ostateczny dokument, który zawsze dadzą wtedy, kiedy jej w Zawadzie prace już z wywiadów pan powiedział, że poniósł też sobie szykuj takie zielone pudełko znaczy oczywiście to jest metafora tylko nie rozumiem nie tylko metafora, ponieważ człowiek w pewnym wieku nieuchronnie myśli o tym, że życie ma swój kres ich wszystko w miarę możliwości oszczędzić swojej rodzinie innych kłopotów z badania aktów rozwijać zawodowo w sferze tak też pan powiedział swojej autobiografii tak naprawdę żadne znaki zielone pudełko, czyli wspomnienia, a Tower to trochę taki charakter ma nasza rozmowa mieć, bo to jest taki cykl moja szkoła trochę wspominamy z z gośćmi co ich uformował już jestem do dyspozycji on 3008 . Stanisławów to ona strasznie dawnej strasznie daleko latają miejsc rozegrany on, a nagrywanie jej jak bezpieka polowała na Andrzeja Wróblewskiego i seniora i przyszli do jego mieszkania zrobić rewizję czytam akurat był Andrzej Krzysztof Wróblewski, kiedy syn czy junior daje ci oficerowie tam się, że funkcjonariusze przyszli ze do domu zaś netto przekracza 1 podnosi słuchawkę i mówić jak fabryka imigranta nazwisko gra i adres gra dla tanich dla zastraszanych lokal bez mężczyzny z byłych esesmanów gra Oliviera chłopak raj miejsce gra, a osoba w Nosal ma też osoba też ciągle ta sama się w jej dziejach wygląd tak naprawdę ten czas zacząć od tej szafy straszne, ale nie wiem czy to nie jest straszny żywot tego zaś jest na remont edukacja edukacja, a Mariusz Gadzina czworga 0 jedno 100 czterdziestego piątego roku nie proszę, chociaż od czterdziestego pierwszego nie jadłem przygotowanym na rozmowie, że na rozmowy o szkole na ulicy Marynarskiej, a życie nie jest nauką nożyc jest oczywiście szkołą, że z nauką, ale nie chciałbym się nad tym długo rozwoju ja bym chciała, ale może w takim razie zacznijmy od fortepianu w dniach od ładnych i nie to może jednak nową teorię oraz 2005 . roku, a Anglia Walia animozje, że i przejął pan prowadzeni jak mgnienie to tylko na chwilę, że jak skończyła się wojna to ludzie, którzy mnie uratowali zwrócili mnie mojej rodzinie, czyli mojemu wujkowi ciotce notatka była pana dziecko chyba taka, jaka była wręcz tak tańczy wkradła się z mego ojca i tak było w Warszawie jest tym, że mój wuj Doktór prawie został wkrótce szefem polskiej misji wojskowej w Berlinie Janie miałem innego domu w Polsce jest rodzina Lewina zabranie do Berlina możemy jeszcze wrócić do tego momentu oddania właściwie jak to się odbyło czy to było takie oczywiste, że w wizjerze panie jednak ciągle do tej szafy dlatego ukrywania w czasie okupacji byłem no ukrywany przez kilka rodzin nadzór nad moim losem sprawował pan mecenas Płoński przyjaciel moich rodziców sprzed wojny rodzice oboje zginęli w czterdziestym czwartym roku jej myśmy w ogóle wojny spędzali ją oddział osobno, bo rodzice uważali, że większa szansa przeżycia jest osobno niż razem i on, a nie osobno czy pan od nich, żeby modnie, choć nie oni byli razem ja byłem oddzielony i dzielimy dobrzy ludzie potem ten pan mecenas Płoński organizowała przekazywanie do innych domostw to już spakował się mną i płacił za moje koszty utrzymania i częściowo te pieniążki i rodziny jego rodzinie mojej częściowo te były potem pieniążki Żegoty to znaczy armii krajowej i to pan już pamięta czy jeszcze nie ma pan był na jak pamiętam ostatni dom, w którym byłemu co pamiętam to było w Warszawie na Pradze jeśli państwo, kiedy jej wojskową dywizja kościuszkowska, której był prawie nic jej dotarła do do Warszawy i dotarła do brzegu Wisły była już na Pradze to ci państwo przekazali gminie odnaleźli doskonale wiedzieli książkami jest wyższy niż są będą ja myślę, że to my teraz Płoński trochę wiedziało i trochę się może wiedzieli o nim nie zwrócili rodzinie, a Jeślinie wał, bo on był małym dzieckiem niejasne ja się nie bałem, dlatego że byłem przyzwyczajony, że jestem, że zmieniam domy nie wszelkich okoliczności przekazania mnie nie pamiętam, gdy wiedziałem, że później, że jej to przekazywanie 1110 lat i chyba tak nie odbyło się bardzo przyjaznej atmosferze jawi się odbyło i osadzonego wraz z nieprzyjazną mu z pojawieniem się do tego wracać na jej w ten sposób znalazłem się w rodzinie rabinów stabilizować Irak i zdrowi ludzie to byli surowi ludzie pan dosyć zdrowi Anna Jan Jakub prawideł wspaniale wykształconym człowiekiem przed wojną studiował w Wiedniu miał doktorat z ekonomii i mocno był lewicowy w Wiedniu zaraził się lewicą nie oni 1 zresztą z Polski potem wrócił do do Polski pracował we włoskim towarzystwie ubezpieczeniowym w Warszawie jako dyrektor i dosyć dużo wymagamy odsłonie mieli córkę własnym swoją 116 i dużo wymagał mało się mną w ogóle nic nie interesował raczej siatkarze interesował wujek ugięcie pracował, ale pamiętam, że kiedyś przeglądał mój zeszyt do matematyki rachunków i znalazca jakiś błąd nie wskazał mi tego błędu tylko po tych kazał mi się znaleźć inny błąd, a jeżeli nie we nie znajdę tego błędu to będę musiał mu przepisać cały zeszyt nie pamięta żarty się skończyło pamiętam w każdym razie był dosyć surowy, ale też bardzo dobrej i wciągnął mnie wciąga mnie w kulturę był wielkim melomanem miłośnikiem muzyki i klasycznej pamiętam, że chodziliśmy do Filharmonii na najazd na jak tylko ten budynek został oddany do użytku i wujek prawnik był dla mnie wzorem i wywarł na mnie wielki wpływ tam, gdzie wydaje na twarz dziecka w zastępowanie matkę, ale nigdy nie robiła mi złudzeń, że jest moją matką też jak go to znaczy ja w pewnej chwili zaczęto o nim mówić per mamo, bo wszystkie dzieci miały płacić prawie wszystkie Jola powiedziała tak gościu ja nie jestem twoją matką i miały swoją matkę jestem twoją swoją ciotką na jej trasie ze swym oswoił mnie, że tak powiem, że jest tam byliśmy w Berlinie do pięćdziesiątego roku, czyli jakieś 4 lata, a jeszcze pan wspominał, że wujek próbował on by chcieli panu przekazać właśnie to taki gruntowny dobre wykształcenie i umożliwić np. czyli pana grać na fortepianie, ale to ona nie szło tak sprawnej to jest jakieś przekleństwo moje mojej rodzinie muzyka EFG złota powiedział w ich uprawnień miał słuch absolutny brak wolnych świetnie znał na muzyce nawet publikował w tej dziedzinie jest natomiast reszta rodziny była głucha i próbowali mnie uczyć na pianinie i prawie nie mogę się jeszcze, jakie fałszuje pamiętam, że tupał w podłogę i Hiszpan popełnił błąd, jaki lekarz popełnił błąd w końcu zrezygnowali jak też próbowałem żyć moja córka Agata uczyła się grać na pianinie też nic z tego długofalowo podłoga też gojenie ran ne na podwoziu, a ja po prostu odmówiła po pewnym po pewnym czasie myślę, że dużą rolę mają nauczyciele ci nauczycielki, bo to dość sfeminizowany zawód nauczyciela muzyki i Agata nie miała nauczycielki dobrej 1 z jej nauczycielką była studentka, która na pewno świetnie gra na pianinie, a z nich nie była dobrym pedagogiem i jakoś nie wciągnęła w to Agaty natomiast nauczycielka niemieckiego germanistka w liceum Zamoyskiego, do którego chodziła agenta była znakomita wygrał Webber i miała taki wpły w na Agaty, że Agata zafascynowała się germanistykę i studiowała germanistykę, a one zaczął szkołę jeszcze w Polsce czy już w Berlinie taką regularną szkoły regularną wkole zaczynałem w Berlinie i jako siedmiolatek już czynny jest jako siedmiolatek na pewno możemy ośmiolatek i to była szkoła amerykańska po polskiej szkoły wtedy nie było do niemieckiej szkoły, by nie premierowi nie posłali na wodę przecież był czterdziesty piąty 6800 siódmy roku tuż po wojnie po tym wszystkim co Niemcy nam zrobili teraz miałby dochodzi do ich szkoły, więc chodziłem do szkoły amerykański językiem angielskim językiem angielskim dach, do której chodzili pracownicy różnych instytucji międzynarodowych dyplomaci dzieci dyplomatów dzieci wojskowych było przecież to była okupacja okupacja Niemiec jak pasy poradził z tym angielskim jak to się odbywało się zresztą z pewnie sporo z was nie znał jeszcze tego języka jest znaczna część z nas nie zna tego języka, więc tu nie było dla nas takie takie trudne, bo uczono nas najpierw u początków jej potem to poszło jak się ma 8 lat to się przecież święta język inny bardzo prędko jej w tej szkole to Libia podawało z 2 powodów po pierwsze nie zadawali z domu aktywny w naszym podręczniki zeszyty wszystko się trzymał w szkole i to szkoła trwała od rana, o ile pamiętam o godzinie siedemnastej i kończyły się regularne lekcje był jakiś obiad potem było odrabianie lekcji z tym, że te nie były lekcje domowe szkolne były odrabiane w szkole, więc jako 173 wychodził ciuchy, by człowiek, który był wali mu kopać piłkę czy ci robić co chce, ale dziś szybko męczą w takim systemie to znaczy w takim sensie, że po tym, obiedzie odpoczywa jeszcze, chociaż trochę była taka szansa na trawie Th już nie pamiętam, a jej natomiast co jeszcze pamiętam jeszcze pamiętam, że to nawet napisałem, że raz dostaliśmy baty, bo czekaliśmy z moim kolegą chyba Witoldem głośnym później prof. Uniwersytetu w Berlinie, a może mielibyście pamiętam to jednak było 70 lat temu w Czechach przed szkołą na autobus ścina samochód się na środek komunikacji i podjechał jakiś samochód miejscowy wyskoczyli z niego jacyś w muzeum faceci po prostu nas zbili z Villas ruszyli w samochodzie odjechali i prawdopodobnie byli źli Niemcy, którzy nie pogodzili się jeszcze z faktem przegranej okupacji zapisz się na dzieciach no właśnie to pan uczył w tej szkole syn nigdy nie byli niemieccy nauczyciele wznowienie nie jest to nie byli niemieccy oficerowie nauczyciele tylko zdobyli amerykańscy nauczyciele obie panie Ameryka ma bardzo rozbudowany jest system szkół amerykańskich angielskich również teraz w Polsce rolę, a co dopiero wtedy, kiedy setki tysięcy żołnierzy amerykańskich gwiazd nie wyląduję my i miałem też nauczyciele języka niemieckiego, bo nie wolno mi, że było bardziej miejskim na ulicy, kto zakazał też prawidłowe załoga kazali mi samemu wychodzić na ulicy, bo bali rzeczy nie spotka jakaś krzywda jej za to przychodził nauczyciel, który uczył niemieckiego i który był z wykształcenia antropologiem no może zaraz po wojnie w latach 41 pewne nie było łatwo pracy, więc zarabiają nauczanie języka niemieckiego i Niemcem był Niemcem tak tak, ale on był cywilny Niemcy już żonę do domu, ale był wpuszczany do domów tak 14 misji wojskowej geja ja miałem z nim lekcjami trochę opowiadał o Afryce do pani wie antropologii niemiecka w dosyć była na służbie rasizmu, ale tego nurtu ze mną nie poruszał tylko klubowe w plemionach afrykańskich ludożercy za wiele takich różnych historiach takie ciekawostki takie raczej ciekawostki jak pamiętam, że nie mówił, że wewnętrzna część dłoni na najbardziej spracowane jest surowe restrykcje w wolierze rodziców największym przysmakiem dla celów ambicji ciekawe czy ten mit czy prawda niech nikt tych w tego zweryfikować, a ile można się tak przestawić rasy życia w z takim ciągłym niebezpieczeństwie, ale musiał zdawać sprawę skoro zmienia Anton był pan ukrywany ciągle czegoś panu nie było wolno prawda tak to prawda do takiego życia otwartego i to w Berlinie w dodatku zupełnie inaczej świat było jej etapami po pierwsze, ostatnim etapem mojego ukrywania była Warszawa, ale wiedziałem, że te są ostatnie tak, że tak powiem o nich zaważyło o elitach ci ludzie są inne dziecko słyszy, że te wojaże zbliża się ku końcowi wieszaki nie pamiętamy expressis verbis, że rozmowy, ale to już znanym wziętym i nie z 1 strony nie wolno było oczywiście wychodzi na ulicy podchodzi do okna czy wychodzić na balkon, ale z drugiej strony miałem jakieś minimalne poczucie bezpieczeństwa, bo była ta rodzina raz na miesiąc mniej więcej albo częściej przychodził pan mecenas Płoński przynosi minęły te 10 słodyczy, a więc to tam była dziewczynka w tym domu jeszcze w tej rodzinie, która była moją starszą koleżanką i trochę opiekunką występu takiemu mini mini świat no ale poza tym, by pani szczęście, że w mecenas przeżył tę wojnę właścicielka wierzył, że wojny i mieszka w Poznaniu i zmarł kilkanaście lat temu uczymy utrzymywaliśmy stosunki były u państwa płytkich mniej w Poznaniu utrzymuje również kontakt z wnuczką, a on jak pan podchodzi do tegoż trzeba się uczyć wtedy, kiedy we własnym dzieckiem jak i jagody w wadze zjawiska naturalne w niej nie miałem oporów wobec nauki i byłym posłuszny w ogóle no chyba myślę, że ze względu na to jakich warunkach, spędzając okupację to myślę, że tam już zwyczajnie wideo obowiązkowości a kiedy się one udają albo nie udało tylko Hiszpan próbował właśnie się wyrwać scenę z tej obowiązkowości, kiedy one właśnie taki mały płotów nie jest jej nie mnie i nie prowadzi w wywiadzie bywa ja byłem przygotowany na sito miałem dosyć nakreślony granic tego, gdzie mogę być ci mogą wychodzić nawet do małych dzieci m. in. bawić się pies w piachu tak mi się nie bali, że dzieci nie nie powinno tak samo jak jednak raz jeszcze w tym domu, w którym się ukrywałem ten prawdopodobnie jej sąsiedzi podejrzewali, że ta rodzina ukrywa Żydów na rynku nie wiem czy aby być psychologiem czy wyjaśnić jak się kształtuje poczucie bezpieczeństwa każe być nadzieja, by później w wieku dorosłym nie miał żadnych koszmarów jakich przejściach deformacji większych myślę psychicznych natomiast nigdy nie byłem buntownikiem jestem bardzo przez tę wojnę musi przez rabinów nie wiem jak to nie chce takiej wiwisekcji swojej przeprowadzać może przy przysposobieniu do tych posłuszeństwa wychowany w pewnym stylu i MON w pewnej zmienności także np. byłem dobrym uczniem w szkole nigdy nie byłem na wagarach nie sprawiają kłopotów wychowawczych może też nie były specjalnie niezależnej rozbrykany i na pewno nie były nieposłusznych, a nigdy nie było także coś panu nie pasowało w tym wychowaniu w lawinę w bo ono było takie bardzo się w Libanie, która nie jest, ponieważ państwo rabina mieli córkę swoją starszą ode mnie 7 lat, a więc ja odczuwałem troszeczkę, że jestem dzieckiem numer nr 2 mam namyśli nie tylko młodszym należy, że dziś wcale, gdy dane imię jest dzieckiem jest trudno co do tego nie wyczuć i ona była starsza miała swój pokoik jest pan dzięki rozkładanym spaniu w jadalni duszy czułem się nr. 2, ale zdobył 2 panie i tak ogromny awans i ogromne szczęście w porównaniu z tym co przeżywałem przedtem nim także ogólnie jestem wobec wielu ludzi mam ogromny dług jedni mnie ocalili życie drudzy nie przygarnęli wychowywali i kształcili także jestem zobowiązany wielu ludziom, a mnie miłość, a pani ma namyśli miłość rodziców czy sprawy męsko damskich najpier w do rodziców, a potem męsko damskich na szubienicy, jeżeli chodzi o miłość rodziców, którzy są pierwsze 2 lata mojego życia, gdyż z tego nic nie pamiętam planuje, że one nie pamiętam nie chroni wygląd auta, a jeżeli tak, jeżeli mamy jakiś obraz to one raczej powodem z tego co mi opowiadano nam zdjęcie mojego ojca ożywienia w Paryżu, gdzie będzie studiował z kolegami no i siłą rzeczy wiem, że te go boją się z jej oczywiście każdy grosz są żywi gorące i najlepsze uczucie potem byli prawie nowych, którzy stanowili dla mnie inny rodzinę, więc od alkoholu ich pan tak jak rodziny nie mam porównanie i nie ma porównania to był jedyny dom, w którym się po 3005 . roku wychowywała bilans myślę, że tak myślę, że tak, ale ciotka prawie nowa nie karmiłam swoją pierwszą i wujek prawie nie było moim ojcem biologicznym, więc musielibyśmy zapytać i psychologów, a przytulali zżymał inny dosyć mało i wszystko co staram się potem zwrócić mojej córce jemu się mojemu pasierbowie i Anny i Łukaszowi, dla którego jestem mu się byłym ojczymem inny nic bym bardzo wydaje mi się troskliwym ojcem, a nabycie byliśmy w Ameryce to znajomi przez księży przezywali mnie jeździłyśmy razem w Ameryce, że tak mówić już nas tak znana na wiek ciążowy miały być nadopiekuńczy w akcji, ale i tak to było kiedyś pan powiedział, że kiedy ten nie miał oparcia w tym w rodzinie w korzeniach było właściwie okupacji Holokaust pana wykorzenić atak albo też chyba sam określa czyli kiedy się nie pamięta swoich rodziców nie może takiego poczucia przynależności to szuka się go gdzieś indziej pan znalazł te poczucie przynależności w systemie ich w w ojczyźnie tak w murze w szkole raczej, bo przecież, jeżeli chodzi o system to myśmy go nie wygrali byśmy nie wygrali ani okupacji ani nie wybierają życia w Berlinie idzie euro 40 myśliwce dziewiąty, którzy na pograniczu 2 systemów, dlatego że Polska misja wojskowa, w której mieszkaliśmy mieściła się wtedy w dzielnicy Charlottenburg na świecie w trasę 42 ten budynek zresztą stoi, kto był sektor brytyjskiej natomiast Polska misja wojskowa ideologicznie politycznie była związana już z polską ludową z Realem i najpier w chodziłem do szkoły amerykańskiej, a potem chodziłem do szkoły polskiej założonej przez ambasadę polską oczywiście nosiła jego imię Bolesława Bieruta w były takie w duże różnice w rolnictwie lub jako dziecko pani zauważa między tymi szkołami i tym wychowaniem niektóre szkoły proponowały nie my nie zauważyłem oczywiście widać było inne warunki zewnętrzne, bo szkoła amerykańska mieściła się w willowej dzielnicy idealnym w sektorze chyba amerykańskim szkoła Polska mieściła się w dzielnicy Pankow, które we wschodnim Berlinie wschodnim i nadal jest Wschodem Berlina prawne dyżurów budynek też było bardziej oficjalny mniej takiej lustracji jak i mieć ostatnie, ale jeżeli chodzi o treści nauczania metody nauczania to nie pamiętam żadnych różnic, a lewicowość, którą się cofa się wyraził zaraził się plany pana wuj to on tam na nią zaraził i trochę tak to znaczy jak to w podwójnej imponował nigdy nie rozmawiał ze mną o polityce raczej zaraził swoim przykładem przeznaczy kluczykiem lewicowych przekonań był komunistą i siedział w więzieniu przed wojną w Berezie Kartuskiej, a jednocześnie był moim idolem, ponieważ zastępował mi ojca był najważniejszym mężczyzną w moim życiu ich aktywa Pawłowicz twarzy jak on chciałem być tak jak on, zwłaszcza chciałem przykłada się do muzyki bez chwili bezskutecznie w UE w bezowocnych i jedno imponował mi się, że to jest częste zjawisko wrażenie, że syn chce iść śladami ojca nigdy się pan nie zawiódł na nim nie nigdy się nie zawiodłem oczywiście ta wiara uleciała wiara jego już system zaczyna się kruszyć już w połowie lat pięćdziesiątych w okresie października 2 tysiące szóstego roku, kiedy już mogliście o tym, rozmawiać sztandarowym mogliśmy rozmawiać ale gdy rozmawialiśmy ja sobie nie przypominam, że był ze mną rozmawiał o polityce różne gaz ziemny o muzyce rozmawia ze mną w sporcie i aleja róż w innych sprawach rozmów politycznych Sobienie przypomina myli on sam przeżył, bo na pewno już ten kryzys komunizmu, który stałby się oczy bardziej oczywisty pięćdziesiątym 0607 . roku i ale zmarł w 57 roku, więc utonął, więc w Wiśle, więc mandat pamięta, kto pamięta bardzo dobrze oczywiście to pamiętam bardzo dobrze mieliśmy wtedy 57 rok później 19 lat był studentem na Uniwersytecie warszawskim nareszcie ktoś chce moje pokolenie silny wpływ systemu znalazł się nasz stosunek do systemu, ale zdradził pan go tak jakby pan stracił ojca tak aktywne 7 lat dla mojej rodziny syna ogromna strata pozostała nie budować realne i jej córka Rita jak też system prawny był bardzo wysportowany człowiek wielu świetnie pływał i wiosłował miał korzystał z łódzkiej tzw. Ustki zwrócili też Jedynka Łódź teatr prawdziwy wioślarska i po tym, losowaniu poszycie wykąpać w Wiśle dostał ataku serca U 2 Bono niestety ograniczały się na tym terenie w każdym razie tak się stało byśmy zostali we trójkę ja zaczęłam wtedy pracować ja byłem na drugim na drugim roku na sam pan podjąć decyzję, że trzeba pracować czy taktyka była mowa, że pan będzie utrzymywał rodzinę nie ja nie otrzymywały rodziny tylko było oczywiste lub została prawie nowa jej córka skoro o ojca rodziny nie ma tu wszyscy musiały się, że oto, że zawsze o to zatroszczyć i ja zacząłem pracować jako dziennikarzach współpracownik sztandarze młodych na drugim roku co dziwi od tamtego czasu, by dzisiaj jestem dziennikarzem i rzeczy i tak zacznie zarabiać i tak zawsze na swoje życie zarabia, a czemu sztandarze czemu właściwie zostały one dziennikarza tanim niech dba o to, że dla oka na kupno nie to nieprawda wszędzie pan, mówi że pan nie żałuję raczej nie jest żałuję, że naszym nie żałuje nie żałuje jak wspomniałem na drugim roku studiów zacząłem się rozwiązać, jakim zarobkiem i zapytałem mojego starszego kolegę Andrzeja Garlickiego później prof. Garlickiego za znanego historyka czy nie widział dla mnie jakiś pracy raczej myślę, że te będą korepetycje tym czy praca spółdzielnie studenckie coś takiego, a on powiedział czy nie zechciałby spróbować w Gazecie Bogna kolegę, który pracuje w Gazecie sztandar młodych i tam jest kierował tym jego kolegą był Marian Turski, z którym jak dotychczas pracuje w tygodniku polityka, a jest najstarszym pracownikiem tego tygodnika, a ja chyba nr. 2 jesteśmy seniorami i tam zacząłem pisywać drobne notatki pierwsza na kontach pamięta pamiętam pamiętam pierwszą walkę z władz tak, że miał przyjechać do Polski premier Chin wczoraj dla jej kazano mi o nim coś napisać ja jako student wiedziałem, że źródłem wszelkiej mądrości jest biblioteka na Koszykowej ze wspólnej będzie się mieściła redakcja sztandaru młodych poszedłem na Koszykową nawet znana pani biblioteka już całe pokolenia się nie wykształciły i moja córka nadać temu chodzi pisze Will dowiedział się przeczytam co było możliwe niewiele rozdzielają napisałem i coś się ukazało potem imał się też interesować ekonomią i nie od chwili byłem studentem ekonomii w żadnym wypadku nie chciałem zostać dziennikarzem i to mnie do Boga przez myśl nie przeszło uważam, że będę ekonomistą na dorabiam sobie po prostu w Gazecie i tak to traktowałem pisałem artykuły o problematyce gospodarczej budżetem interesowałem moje pierwsze artykuły były o systemie celnych w Polsce im się nie bardzo podobał i pamiętam, że ujawni rabinowi też się denerwują się nie podoba byłem zawiedziony, ale nie podobałoby się co roku już nie pamięta potem były używane do różnych celów w redakcji wysłany na różne odcinki tras częściowo wynika z nich wynikała z mojego dobrego samopoczucia i tupetu, więc jej pamiętam, że pisałem o muzyce, że byłem wysłany na nie konkurs skrzypcowy imienia Wieniawskiego jak uznania jako głuchy Sarah Brand House długa, ale bezczelny, a od 2 wtedy nie było tak wiele ludzi w redakcji, którzy się interesowali muzyką czy czegoś co się tej muzyce wiedzieli, więc nie posłali je, chociaż byłem amatorem kompletnym i nawet robię wywiady z muzykami czy o wolnym od technicy i służbach to było coś strasznego, a dlatego, że jest zawsze byłem obrotny dziennikarzem, ale też zawsze byłem niedouczony i to często idzie w parze w naszym zawodzie nie wierzy w płucach ignorancja ja uważam, że tutaj ignorancja to co jest częste zjawiska wśród dziennikarzy nie tylko mojego pokolenia, ale i tych młodszych, których czytam słucham czy oglądał w telewizji mówią żacy z ważniejszych system czy ludzie generalnie idea o ideach czy ludzie tak dużo pytań niż system dla pana dla mnie ludzie dla mnie ludzie boja nie byłem chyba nigdy człowiekiem specjalnie ideowym natomiast pielęgnuje przyjaźnie od czasu szkoły podstawowej w i przywiązuje się do ludzi bliskich być może wynika to z pierwszych lat mojego życia z braku kontaktu z ludźmi być może z Chin to jest jakiś efekt jej choroby sierocej w każdym razie bardzo się do ludzi i przywiązuje cieszę się, że utrzymuje kontakty z kolegami ze szkoły podstawowej i Chin i liceum liczył i innych czy to będzie prof. Szymon Rudnicki z uniwersytetu Warszawskiego czy prof. Marian Grynberg fizyk z uniwersytetu Warszawskiego czy Jurek Popławski, który wyemigrował wraz z rodziną klasy 4 lata siedziałem w 1 ławce w szkole podstawowej niedawno był jej w Warszawie widzieliśmy się, więc proszę sobie wyobrazić w jakim żyjemy w jakimś dziwnym charakterze on był pamiętam mieszkalna dla nowych ulic jaja na Polnej i razem chodziliśmy do szkoły w inny od teraz był, choć w moim wieku czy już 7778 lat i został wybrany w tym celu, żeby przewieźć na motocyklu wieść Znicz olimpijski tzw. Makar w jaki to może pani powiedzieć, że Makabi to są żydowskie kluby sportowe i raz na parę lat zaś, że raz na 2 lata oni organizują swoją makabra dzieci taką ich olimpiady igrzyska światowe czy europejskie no i ten Znicz olimpijski w ten Znicz Baka gwiazdy o nich wiązało z Izraela przez Grecję chyba statkiem do Dyrekcji potem motocyklami aż do Berlina, bo w tym roku Tomaka biada była w Berlinie i okazuje się, że Jurek Popławski został uznany za najstarszego ocaleni psa, który jeszcze jeździ na motocyklu i to wspaniale jedzenie w świetnej formie i cała grupa tych Izraelczyków na motocyklach i pojawiła się w Warszawie byli umie, ponieważ jakaś telewizja anglosaska chyba amerykańska kręci film kręciła film o tych motocyklista, którzy od lat 5 zlotym w Zniczu 1 z nich miał na tylnym siedzeniu motocykla taką jak wyplata rękę to jest rodzaj słoika, w którym płonący Znicz i nie dojechali do odpowiedzi przez Oświęcim Wrocław Pragę czeską dowieźli ten Znicz i do Berlina, gdzie odbyła, gdzie odbył się też igrzyska, a Lakers Boston żydowskim wychowaniem pana panie Jerzy przypomina to dziennikarkę angielską, która towarzyszyła tym motocyklistom i kręciła film była w tym zespole min 200 tys komplement czy nie ma chętnych jest uwaga, gdy jest uwaga ono agresja na Londynie pomiarem jak w 2 nie, ale też nic nagannego mianowicie ona cały czas chciała się dowiedzieć się od nas jak to było, żebyśmy 4 lata siedzieli w 1 ławce szkolnej ocaliliśmy z Holokaustu nigdy nie rozmawialiśmy o Holokauście co jest prawdą i jaśniej interesowałem teraz ja myślę, że na wsi wiedzieli, gdzie rozlać motocyklach zaliczyło Makabi radzie mówi o sporcie o igrzyskach, a ona cały czas na to, że więź z internetu co o motocyklach ma się dowiedzieć się dowiedziała się, by w każdym bądź razie teraz pani mi wykazało, że śląskość ja w ogóle nie byłem wychowywany w atmosferze dzieci w klimacie żydowskim narodu oraz więźniowie tak, chociaż to była rodzina pochodzenia żydowskiego to było zjawisko częste wśród komunistów jej, a może nie tylko komunistów pochodzenia żydowskiego zieloni byli przede wszystkim komunistami za swoją ojczyznę uważali związek radziecki ojczyzny proletariatu byli też kompleks taki, że w ruchu komunistycznym był dosyć wysoki udział Żydów inni chcieli tego, że tak powiem, że bardzo podkreślać jest na to na ten temat cała literatura także nie będę na ten temat się rozwodził w każdym bądź razie to był dom Polski Anna stylistyczny nic nie wie nie było wychowania ani katolickiego anielskiego ani religijnego i to normalny Polski dom Polski język Polska literatura Polska sztuka Polska muzyka oczywiście ja wiedziałem, że jestem Żydem czy pochodzenia żydowskiego nawet pamiętam, że jeszcze w Berlinie, kiedy miałem kilka lat czy może 839 wypełniamy jakąś ankietę, w której była ona była rubryka narodowość w takie były jeszcze wtedy inny rubryki i napisem żydowska ciecia zrewidowana mi powiedziała niedawno, iż czy nie jest w żyle ty jesteś Polakiem czy my nie jesteśmy Żydami fetyszem Polakami i ja myślę, że to nie miało charakteru antysemickiego ta wypowiedź tylko taka formacja to Bright pływali grali dopiero ci, którzy przeżyli dłużej ja myślę, że często wracali do swoich korzeni dopiero później, kiedy system się zawalił, kiedy system wartości się różnią, kiedy komunizm runął związek radziecki runął, a dla nas system wartości żoną czy nie mój system wartości, jeżeli chodzi o samo pochodzenie to nie przywiązywałem do niego specjalnego znaczenia uważałem, że jest inny jak jest mniej niż Nowak w żadnym wypadku natomiast, jeżeli chodzi o poglądy socjalistyczne czy MON lewicowe czy panujące, choć oficjalnie to ja byłem wychowywany w takim czasie w takim klimacie i w takim środowisku i w taki szkolny i w takich czasach, że to była jej biologia obowiązujące papież mówił, że gdzieś w tym wywiadzie przeczytałam, że mógłby pan przyjść do opozycji tak, ale to pani mówi się udrożnić tak natomiast jako młody człowiek, gdy wyrastają w tamtym ścian tym czy tych 2 rzeczach Pm Jakub harcerstwo było harcerstwo takie trochę pionierskie potem były czasy, że tym polskie w szkole, czyli już nawet nie pamiętam ciepłem ze sportem czy nie wiem, że w Szczepanowie malował jako jedyny bank nie miał doniesienie wtedy nie miał jeszcze żadnego żadnych kontaktów z opozycją nie wyobrażam sobie, że może być inaczej przez rok studiowałem w związku Radzieckim zresztą nowość i wróciłem do Polski zresztą z inicjatywy rabina, który powiedział, że rok w związku Radzieckim wystarczy, ale to też biuro pięćdziesiąty szósty już jak wiele komunizm zaczął się chwiać w posadach w grę i również Jana i moje pokolenie myśmy nabierali coraz więcej wątpliwości co do istniejącego ładu raportem już w zasadzie nie wierzyliśmy w ten system nie, którzy wstąpili do pozycji nieliczni zresztą, ale bohaterowie mojego pokolenia Kuroń Michnik Niesiołowski, a pan natomiast niektórzy żyją mniej ideologicznym temperamencie ci od władzy nie jak to nazwać niektórzy wstępowali do partii jak do partii wstąpiłem, gdyż czułem, że te niedobrze pachnie też wytransferować z czystym kiepsko wygląda, ale też nigdy nie wystąpiłem przeciwko więcej się jak burza płeć płynem w głównym nurcie takiego posłuszeństwa jej można powiedzieć konformizmu, a mówi, że pan żałuje tych przepraszam mówi pan w wywiadach, że pan żałuje tego nie nie żałuje co pan zmienił, gdyby pan mógł je przeżyć drugi raz każdy z nas ma coś takiego zaś nawet takie drobiazgi takie jak pani przede wszystkim chciałbym być architektem, a my zawsze wierzyłem, że genezą tak zawsze dążyłem do tego, dlaczego nie ma żadnych zdolności no bo to AAA, a jazda z nienależnie chcę zdawać tych chciałem zdawać na ekonomię i że jest najmniejszy wymiar ekonomii dlaczego, że prawdziwy ekonomista miał doktorat z ekonomią mi bardzo imponowały chciałem pójść w jego ślady natomiast potem w dorosłym życiu nie były zadowolone i z tego, że byłem dziennikarzem mógł złapać wolną wolę Wola w bardzo się budowa zawód arch. Joachima Loewa dlaczego, bo było coś wymiernego ma budują coś muszą umieć dobrze liczyć dobrze rysować ja byłem zawsze beznadziejny z matematyki i beznadziejny, że są eliminowane zdjęcia beznadziejnie z matematyki jak pan studiował ekonomię do naprawdę z powodzeniem w lachowie ofertach, ale zawsze ze statystyką zakonom decyzją miały większe problemy z historią myśli gospodarczej czy bardziej humanistycznymi na nim znak z dziennikarzami właśnie, że to dziennikarze tak mazią do czegoś takiego bardziej wymiernego niż słowo, żeby tak coś postawić takiego materialnego tak coś po sobie ze zna nawet buty uszyć byle tylko to miała jakiś taki materialny kształt tanie słowa, a to może na tym polegać ma umożliwiać, który wyda mniej jej wypowiedzieć jej z Gliwic widziałem miałem szczęście pracować z takimi dziennikarzami jak Rysiek Kapuściński czy Hania Krall i którzy bardzo doskonalili swoje rzemiosło i swój zawód i to dzieło, które są ożywione jest nawet bardziej konkretny niż inż. Adam Łętocha w rozwój e -handlu wzorów i 3 czy budynek, a poza tym film czy dziennikarzy mam takie kompleksy, że chcieli pozostawić po sobie coś trwałego nie wie jak wiem, że to jest bardzo nietrwały co my pozostawiamy po sobie zazwyczaj tylko wrażenie ona niezawiniona teraz nastroje w popiersie ludzie nas bardzo krótko pamiętają mylona z jak już nieraz spotykałem ludzi, którzy nie mówili zwracali się do mnie per panie Toeplitz gruba baba na pasaż nasze drzwi, ale im gratulowali albo innej żony czynnie w albo nie pamiętam, że ktoś jechał taksówką i wezwano na moje nazwisko i ten taksówkarz znał tylko słyszał tylko mojej córce, a 1 osoba mu powiedział, ale wie pan one też ojca, ale miała tak tak mówimy dzieciom rodzice nie pamięta, a po i 2, jeżeli czasami idę na spotkanie z czytelnikami już coraz rzadziej ma miejsce i ktoś podchodzi młody, żeby dać mu autograf to zawsze mówi, że to dla dziadka albo dla babci albo dla rodziców to straszne, bo Isinbajewa obserwuje dziś są dziennikarze młodszych albo w ogóle dziennikarstwo realną jest coś co się panu bardzo nie podoba albo coś, czego pan żałuje, że jakieś narzędzia np. internet czy pan nie miał tego, kiedy pan był np. korespondentem z Wietnamu i pani to jest zupełnie inne dziennikarstwo ja myślę, że takie tygodniki jak polityka już należą do nielicznych, bo gros dziennikarstwa turyści coraz bardziej jest dziennikarstwo elektroniczny internetowe, a nie nie papierowe jeśli cieszy, że moja praca przypadała na lata, kiedy było dziennikarstwo wydrukowany papierowy, kiedy z moimi wzorami byli tacy być jak Antoni Słonimski Krzysztof Toeplitz Stefan Kisielewski, czyli felietoniści, gdyż gatunek, który w okresie międzywojennym powojennym Tereski w Polsce bardzo, że kwitnie na blogach wszyscy jesteśmy felietonista raz jest to ważna Friedricha von, ale wtedy dla mnie felietoniści na długie treści zmieniony wzór i potem byłem dumny, że jestem z niej felietonistą, ale dziś już ten gatunek jego ostatni nosiciele odchodzą przeszły jeszcze coś co innego znaczy dziś każdy jest felietonistą i politycy piszą na blogach i kucharzy kiszone w inwentarzu też w inny rodzaj dziennikarstwa jaj jak go nie zazdrości zresztą czuje się spełniony w tym Starym dziennikarskiej to mniej wystarczy dziękuję bardzo jak Wajda z moim gościem był Daniel Passent i może zagrać w lasach USA dziękuję Zwiń «

O tym, co go ukształtowało opowiada Daniel Passent

AUTOMATYCZNA TRANSKRYPCJA PODCASTU

PODCASTY AUDYCJI: WIECZÓR - ALEKSANDRA PEZDA

POSŁUCHAJ RÓWNIEŻ

DOSTĘP PREMIUM

SERWIS INFORMACYJNY

Wydanie z godziny 06:00

Najnowsze Podcasty

Podsumowanie tygodnia, a w nim lex Tusk

Na ukąszenie pająka najlepiej pomaga krzyż i różaniec

Gdzie wyjechać na długi weekend czerwcowy?

Anna Pamuła i jej niezwykle czuła reporterska podróż

TOK FM

Polecamy

Popularne

GOŚCIE TOK FM

Gazeta.pl

WYBORCZA.PL