w TOK FM dwudziesta pierwsza 6 piątkowy wieczór Radia TOK FM przy mikrofonie Hanna Zielińska już za chwilę magazyn horyzontem i bardzo piękny ciekawy temat i wspaniała opowieść proszę przyjąć wygodną pozę, zanim opowiem o tym, horyzontach to zaproszenie na kobiecy eter dziś po dwudziesty drugie naszym gościem będzie Kamila Zimoń policjantka z polskiej sieci policjantek, która opowie m. in. historii komisarz Stanisławy Filipiny Paleolog, czyli pierwszej szefowej kobiecej
Rozwiń »
polskiej policji oraz zaprosi na organizowany przez siebie ten sektor bezpieczeństwa na kongresie kobiet celne, w ramach którego będzie omawiana kwestia równości w sektorze bezpieczeństwa rozmowa po 2002 . po dwudziestej trzeciej dorosłe dzieci dziś naszym gościem będzie Marcin Polak redaktor naczelny portalu edu News PL i Sabina Piłat nauczycielka z dnia edukacji wczesnoszkolnej będziemy rozmawiać o tym na ile szkoła wpływa na życie rodzinne tak drodzy państwo o tym dlaczego ślub praca domowa tak bardzo wpływa na to czy rodziny zajmują się popołudniami, jaki dzieci noszą obraz szkoły w rodzinie i najem jest zależna od tego co rodzice Maćka mówią swej pracy jak bardzo funkcję mierzenia w poniedziałek rano i dzieci przynoszą cenne tę postawę na to co myślą o szkole o tym wszystkim wszystkim będziemy rozmawiać po 2003 . już dzisiaj zapraszam też państwa na jutrzejsze wydanie magazynu sztuka życia naszym gościem tuż po 13 jutro będzie Grzegorz Miecugow, a teraz pora na naszego pierwszego gościa jest z nami pisarka poetka reportażystka Agata Tuszyńska dobry wieczór dobry wiek mam przed sobą najnowszą książkę pani autorstwa narzeczona Schulza okładka tej książki więcej okładki jest również na profilu Radia TOK FM na Facebooku zachęcamy państwa do pytań do zadawania pytań do Agacie Tuszyńskiej komentowania odnoszenia się do kwestii do pytania, które zadaliśmy państwu się na Facebooku czy kobiety zawsze muszą odkrywać drugoplanową rolę u boku swojego partnera artysty o tym, między nimi się będziemy rozmawiać ciężka sprawa, abym ja czasami reklamuje książki, które zrobiły na mnie wrażenie tym, że podczas czekania bolą mnie brzuch tak bardzo się z czułam ich tak bardzo książka nie wywarła wrażenie, że właśnie fizjologia zadziała i teraz tak było nie pierwszy raz książka była świetna, bo bolała mnie głowa pachy i w piersiach 13 książki o dusznym i bezdusznym związku Schulza z jego narzeczoną, który zaraz będziemy opowiadać, bo mi tak źle, że aż nim aż mnie głowa, bo aż niedobrze właśnie głowa bolała od tego, jakiej sytuacji gminy była ta kobieta Agata Tuszyńska w pewnym momencie natrafiam na listy nieprawdopodobne na dające ślad istnienia bohaterki poważnej w życiu Schulza, który do tej pory mało co widzieliśmy w nim oczywiście nic nie wiedziałam niektórzy widzieli coś o niejakiej już nie Józef inie albo czasami tylko to właśnie tak było w dość długo w nie do momentu, kiedy Jerzy Ficowski znakomity poeta i biograf Schulza mu w UE postanowił zbierać dokumenty w materiały i listy okruchy wszystko co potrafił w, aby postać Brunona Schulza swojego ulubionego pisarza odtworzyć przywrócić w UE w roku czterdziestym ósmym dał ogłoszenie do przekroju i na to ogłoszenie odpowiedziało bardzo wiele osób m. in . Józefina Szelińska jak właśnie miałem też w ten wielki honor i radość, że w otrzymałam list, które ona właśnie June i pisała do Jerzego Ficowskiego przez mniej więcej 50 lat prawie pół wieku listy, w których opowiadała o swoim związku z Schulzem w opowiadała dziwiła się w pamięć się z Witkowskim, który w potem spróbował to postać przedstawiciele właśnie za jej życia funkcjonowała tylko pod literką i JSW na więcej nie zgadzała najwięcej się nie zgadzała i dopiero po jej śmierci w roku 90 pierwszym Ficowskiego zaczął owo i gitarę, a ujawniać i powiedział kim była o VAT kobieta narzeczonej jedyne kobieta, którą Bruno Schulz chciał poślubić w dlaczego by pani zdaniem tak się stało, że tyle lat Józefina była w absolutnym czarnym zewie strona nabyła w tym cienia z wyboru to jeszcze za życia bez Schulza LM, ale właściwie sama bym mogłaby zająć stanowisko tej głównej muzeum już po śmierci Schulza już, kiedy współpracowałam tak można nazwać relacje z Witkowskim właściwie obserwowała mnie do pewnego momentu dosyć biernie jak ta te role głównych Muz czy najważniejszych kobiet wżyciu w życiu Schulza są przypisywane w kolejnych opracowaniach inny jego twórczości innym kobietom w no właśnie, dlaczego tak było i Józefina twierdziła, że nie chce być bohaterką nieudanego romansu w i w ten sposób swój związek z Schulzem określała, chociaż nie była to z jej strony wielka miłość jak sądzę, że największe miłości życia w UE trwała 3 lata nieco ponad 3 lata, ale oni, że ta miłość trwa, bo związek rzeczywiście tyle trwała, ale ta miłość się, ale co zmierzyć właśnie dziś bowiem szarpana relację do końca życia ta kobieta pozostała samotna w, a wyboru z wyboru kandydatów nie brakowało tak myślenie stworzyła rodzina nie miała dzieci tak naprawdę była wypełniona tym, że człowiekiem tym artystą w genialnym z Drohobycza, który coś takiego jej zrobił jednak są nie pozwoliło jej się od niego oderwać uwolnić nawet czasami sądzę, że chciała to zrobić, ale coś jej nie udawało był kimś takim był tak ważnym w mężczyzną człowiekiem tak ważną postacią w jej życiu, że właściwie swój los jest mało zadedykowała w i obserwowała potem po wojnie jakże ten los się toczy co się dzieje z narracją o Schulzu też festyny i Brunem, którego w letarg w latach trzydziestych pokochała cała ta książka to jest 1 wielka lekcja MPO podmiotowi ośrodki podmiotowości kobiet w relacji o tym ile kosztuje brak tej podmiotowości tutaj rzeczywiście nie można powiedzieć żona została zmuszona do odejścia z Chin, bo wielokrotnie sama podkreśla, że jego wielkość jako artysty wymagała od nich roli nieco podległy ona musiała być wyrozumiała na tak rozumianą swoją rolę ona musiała przymykać oko na niektóre sprawy, ale przyznam, że kiedy właśnie w tym zamroczeni już kłamie i tętnice oraz tytułów rozsadzają głowę i zastanawiam się właściwie są oni zrobił takiego co on jej dał takiego, że nie tylko pozwoliła mu być ze sobą w tym kilkuletnim związku, ale właściwie była do końca życia w tej relacji z istotą takiego się zadziało, bo w książce wygląda to bardzo szaro i szaro dodała, że nic nie dał w Gnojnie Nowicki wszyscy o tym, mówią one o tym, mówić mówią np. jego uczniowie na hali to może byłoby czarną, bo słowo słowo w rozbudowę mistrz słowa Luto ktoś taki, kto tym słowem czarował, kto potrafił prowadzić rozmowę, która była bajką feerią fantazją była czymś co wzbudziło w ja znam takich mężczyzn podobnym człowiekiem był Izaaka Bashevisa Singera bohater innym usiąść i który również jako mężczyzna w sensie fizycznym przedstawiał się podobnie 1 z nich irlandzkie co Bruno Schulz, a jednak kryzys zaczynał potęgi intelektualnej, kiedy zaczyna mówić było w nim była w nim właśnie potęg było coś wobec czego nie można było to mógłby stanąć obojętnie i ta kobieta młodsza od niego miał 281 lat, kiedy się poznają miał lat 41 w to w nim zobaczyła poza tym one pokochała artystka i one wiedziało od początku, że kocha artystek artystek pisarzu artysty malarza no może to jego los sadomasochistyczny rysunki niekoniecznie przypadły do gustu zastanawiam się jak to właśnie było, kiedy w zaprosił ją po raz pierwszy do swojego domu do pokoju, gdzie na ścianach galerii rozpusty i galerii tak właśnie, gdzie głowę dziewczyny lekkich obyczajów leżały porozkładane czy też wisiały na ścianach to musiało być szokujące i sądzę, że nie szokujące, bo po pierwsze, dziewczęta lekkich obyczajów, a po drugie w ten obyczaj, którego wymagało Schulz z tymi panienkami był bardzo nietypowy gorszące tutaj, pisząc tę książkę, by konsultowała się pani z psychiatrą seksuologiem powołuje się pani na nich nazwiska w podziękowaniach na końcu książki, że złomiarze musiałem go racjonalnie i delikatnie poprowadzić ten wątek prawdziwie w UE to prawda miałem kilka spotkań z wybitnymi seksuologa Luo i dla nich nie było wątpliwości, że był to w ruch SA do masochizmu i te wszystkie rysunki Schulza, gdzie mają żal z Fidżi leży skurczony w rogu obrazka przy Depta Anny obca sitkiem kobiety czy też bity Bacik 9 to o tym, świadczy Józefina miała tego świadomość, ale być może w tejże swojej miłości trochę to omijała, a myślą dziś też realizował się w tej sferze zdaje się, że tylko właśnie z tego seksie płatnym tak to wygląda z relacji, jakie udało mi się nie zebrać myślę, że tak rzeczywiście było, ale zastanawiam się co jeszcze ją w nim u wiodło ja sobie zadawałam podobne pytanie i lód sądzę, że z takim mężczyzną chyba nie wytrzymałaby 3 latach takie gole, ale wyobrażam sobie, że to musi być niezwykle inspirujące także dla niej ona była absolwentką od odpowiedzi bezwonny i wykształcona wykształcona kobieta w nauczyciel ma uczynić wiele Lwowskich list Fillona oś kampanii to bardzo imponował badała zużywało inspirującej intelektualnie musiałoby narzeka na wieżyczkę, którego odmian czytał i recytować walkę o mało, że czytał, ale ten język niemiecki, który ich też zbliżał oboje okradali z jego rozmawiali po niemiecku mają trafić nawet w pewnym momencie najeżona jest wstanie o literaturze filozofii odpowiednimi pojęciami operować się po niemiecku tak jest ale by też mnie się wydawało, że on Schultz poznał Józefa, kiedy ona była na swojej drodze swojego rozwoju i zatrzymał ją zawróciłem z tej drogi są to co pozwala mi myśleć w ten sposób to numer fragment na, przytaczając domniemanej myśli zaraz powie mostu narracji na treść ani zdecydowała, kiedy ona pisze tak mówi Pisza teraz Niechciał grzęznąć w żałosnej przewidywalnej drohobyckiego codzienności i ponure widmo stale mnie straszyło nie po to, studiowałam we Lwowie nie po to, nad Sekwaną poznawałam artystyczny Paryż za wszelką cenę chciał się wyrwać z kotła prowincji rodzinną sąsiedzkich uwikłań Falcone mierzyła bardzo wysoko w nie chciało, a w prowincji nie chciała Drohobycza, a nawet Lwów wydawał mi się za mały chciała być w stolicy chciała być w Warszawie marzyły się salony co więcej taką przyszłość widziała również dla swojego mężczyzny dla swojego przyszłego męża dla tego pisarza, który czuła, że będzie pisarzem wybitnym, ale nie tylko sama chciała opuścić Drohobycza chciała, żeby on zrobił to z nią razem i żeby to małżeństwo realizowało się w innych okolicznościach niż ów plemienny żydowski w Drohobyczu, w którym się dusił zakurzone wg niej taki lekko zacofany zahaczą także pachnący Europą prawda Borysław obok błota Bolesławski obrzydliwe to wszystko jeszcze bardzo bardzo nie podobało była piękna była zdolna była wykształcona nie chciała żyć czy rzeczywiście on nią zawrócił w rozwoju muszą wiedzieć, że Jan, a tak o nim i o tym nie myślał rozmawiać, ale z tej drogi okna, żeby marzyć chyba zatrzymał ją w każdym razie z nich zmieniła ten skręciła powiedz anonimów może poszła do tyłu, ale gdzieś indziej poszło niż zamierzała gdzieś indziej poszła niż zamierzała i zrobiła to dla niego świadomie świadomie chciała przygotować grunt w Warszawie dla nich dlatego przyszłego życia, który miał się zdarzyć w wybrałam nudną pracę biurową po to, żeby zarobić trochę pieniędzy i czekała czekała czekała aż się nie doczekała tak, ale tam były listy po drodze właśnie płomienne namiętny miłosny list gryzoni podsyca pani wyobraźni czytelnika aż do ostatniej strony, bo od, dlatego że tych listów nie ma w niewoli nie wiadomo nie wiadomo nie wiemy czy ona je zniszczyła czy ona jest rzeczywiście ukryła na tym strychu w swoim domu w Janowie krzyż może już dawno nie ma domu nie ma strychu jest Janów jest są drzewa, które wyznaczają inni tego domu, ale domniemany czy jest zostawiła przy pani jako bohaterka takiej miłości zostali ładnej pistolet zastawiła go i zderzyć się jak też nie od stażu dlatego myślę, że zawyżone były spakowane gotowej tak opisuje właśnie tę paczuszkę w ostatniej chwili na strop za belkę w absolutnej no właśnie, więc czy tak rzeczywiście było 3 i nie było nie wiem co wiemy, ale wiemy, że tych listów nie ma natomiast Anna Fic zyskiem opisuje dokładnie w, że były to wspaniałe płomienne listy wysyłane ekspresem, ponieważ niemożliwe jest stylistyka była też na niej Schulza o tym, też pani pisze nie tylko obecne nie tylko do Józefiny do jony jak się nazywał, ale do wielu wielu innych korespondentów do wielu kobiet też równolegle zresztą Józefina ne po latach odkryła, że właściwie całe fragmenty się powtarzały czy też sformułowania wpis do bramy dla kobiet w filii, ale od Philip Roth mówił, że Schulz prowadził życie erotyczne korespondencyjna Anna i życzono sobie sam też tak było z Lalek intelektualny trzeba powiedzieć też takiego było prawda, że on się w tej swoistą manii w słowach realizował pięknie potrafią nimi czarować z listów do wyboru Vogel powstały sklepy cynamonowe, gdyby nie ona znowu bardzo ważna rola kobiet w jego życiu, gdyby nie Debora Vogel, która powiedziała Bruno jest świetna proza, dlaczego tego nie wie też, gdyby nie Zofia Nałkowska, która to przeczytała i powiedziała to jest genialne dzieło w być może nie mielibyśmy sklepów cynamonowych i tego wielkiego Bruno, na który wówczas był tylko nauczycielem rysunków prowincjonalnym miasteczku i dalej UoR jak Barbara nie umiał o siebie zadbać o tym, też jest ta książka o innych też nie miał absolutnie nie był to typ mężczyzny bez opiekuna i na nie mogła na niego liczyć się w trudnych chwilach raczej to było także starała się, żeby Bruno Schulz mógł liczyć się na nią, ale on nie mógł nawet zadbać się nie potrafił zadbać o siebie jako o mężczyznę artysta tego podróż do do Paryża, kiedy WWF kulą w pułapce trafią na z tą wielką taką pod pachą w środku sezonu turystycznego potrafił nie potrafił nie potrafił niestety w ten może tę cechę geniuszy, a może geniusz jest tak zaabsorbowany podsycanie im własnej wyobraźni, że nie jest w stanie zadbać o codziennej, że do codzienności do powszedniego ości potrzebuje kogoś jakiś wyrok górnicy pracownicy, bo nie wiem czy mąż no właśnie dochodzimy znowu do tego samego pytania, które zadaliśmy państwu na początku uczy kobiety zawsze muszą odgrywać drugoplanową rolę w u boku swego partnera artysty pytamy państwo dzisiaj na Facebooku nie mniej mnie, ale znamy sporo takich przypadków z życia wielkiej literatury i sztuki w samych praw do znajomej sekretarka kobieta kucharka kobieta zapewniająca cisza w mieszkaniu, kiedy artysta tworzy kobieta Powiernictwa pierwszych zamierzeń twórczych czy też nasza Czytelniczka, aby tekstów niekiedy i redaktorka niekiedy tłumaczkę, bo w przypadku Józefiny w 2 KC i to był ten model tak z tym, że czy o tym jest ta książka być może również o tym jest książka, ale nie tylko tym chciałam zapytać panią o o nowy styl prowadzenia narracji nowy dla siebie jak pani wprowadziła w książce narzeczona Schulza przeplata się narracja o Józefie nie z narracją Józefiny zastanawiam się czy to może mu wpły w prozy Schulza zapewne z przy odnowiła ani dyrektor Schulza, przygotowując się do tej książki próżno rzeczywiście odnowiła mu pewnie nie sądzę, żeby tutaj była jakaś zależność, o co tak no po prostu runął w stronę narracji czysto literackich to poszło w zachwyt bardzo się cieszy tak właśnie miało być ja mam wrażenie, że w każdą moją książkę z ule i narzędzia zbijała materiał zebrany w nadaje jej kształt w tutejszych chciała mówić siłą chciałam wejść w jej skóry i buty w FT lakierki paryskie, które którymi poszły w świat, z którymi właśnie uciekła w ruch z Drohobycza i to się wydawało man najlepszym pomysłem, żeby mówić o nią w, a jednocześnie w jak zawsze lubił lustra, czyli chciałam jeszcze wprowadzić kogoś, kto widzi z zewnątrz i z boku bez czego mamy narracji pierwszą osobą i trzecią osobową, które się jak sądzę dopełniają, jakby powiększają Daeszu w optykę w tej sprawie w zapewne wiele też osób zadaje sobie albo śmierć ani zadać pytanie, ale co tutaj jest prawdą, a co tutaj pani zmyśliła w zachęcam do lektury i do wyciągania własnych wniosków wszystko co zostało zmyślone jest zmyślone w granicach prawdopodobieństwa hotel i po torze byłby płynie gładko przechodzić od 1 refleksji do drugiej to się bardzo dobrze czyta, chociaż realny scenariusz to dla mnie był dosyć wymagający sporo energii nie to kosztowało, ale potem potem naprawdę robi się, by wymieniał tak robi się dramatycznie robi się, że zdecydowała się pani całkiem sporo tło historyczne tutaj przedstawić jeśli chodzi o drugą wojnę światową też jeśli chodzi o PRL tło nawet taki podział boom edukacyjny, bo przecież to w tę książkę, które będą czytać młodzi ludzie przy drugiej wojnie światowej przed antysemityzmem przed pogromami w sporo uwagi poświęciła pani klimatem społecznym kolejnych zmian oprawców kilku, ale jak tak zawsze robię, dlatego że mam takie przekonanie, że wybory moich bohaterów można zrozumieć tylko wówczas, kiedy rozmach ujemnej opiszemy tło, na którym dzieje się już żyć inaczej to jest kompletnie niejasne my uczestniczymy wżyciu w pewnym jedynym dla nas właściwym kontekście i ten kontekst musi zostać narysowany i tutaj właśnie został zrobiony bez wiedzy o tym, czym był w Drohobyczu w latach trzydziestych bez pokazania właśnie jak zmieniały się jak wkraczali Rosjanie Niemcy co się działo z ludnością żydowską tych miejsc nie rozumiemy wyborów nie wiemy, o co chodzi poza tym tożsamość żydowska dla Brunona Schulza była bardzo ważna, mimo że dla Józefiny zdecydował się nawet porzucić gminę żydowską przybyło w wielkim wyczynem jak sądzę szczególnie dla tego człowieka, który miał takie problemy z podejmowaniem decyzji ale, ale 2 silnych dokończył tego procederu w swoim stylu miał doprowadzić do małżeństwa tak jest, ale tło musi być tu musimy stać na ich tle historii musimy wiedzieć jak i na czym się poruszamy, gdzie się porusza miasto robiły wszystkich książkach tutaj się do wydało szczególnie ważne dlatego, że to jest ważne nie tylko jeśli chodzi o drugą wojną światową, ale także później, ponieważ to życie pożyciu Schulza, o którym pisze, w którą Józefina uczestniczy w działo się właśnie w latach czterdziestych socrealizm nie mogło się stać potem się stało musimy wiedzieć jak wtedy wyglądał ten kraj, w którym to właśnie dzieje się los bohaterów bohater naszym gościem jest Agata Tuszyńska rozmawiamy o książce narzeczona Schulza wydany przez wydawnictwo literackie zapraszamy państwa na krótką przerwę, po której zaraz ucina rozmowę Radia TOK FM dwudziesty pierwsza 32 piątkowy wieczór Radia TOK FM przy mikrofonie Hanna Zielińska z nami w studiu pisarka Agata Tuszyńska ze swoją najnowszą książką narzeczona Schulza ta książka będzie oczywiście dla państwa nagrodą pod koniec naszej rozmowy bez w trakcie przygotowań pisania tej książki oprócz tego, że rozmawia pani z wieloma osobami świadkami czy też spadkobiercami pamięci rodzinnej o Schulzu o osobach związanych z Schulzem oprócz tych rozmów oprócz lektury na pozostałych dokumentów listów wybrał się pani w podróż w podróż do miejsc innych ważnych dla Schulza i dla Anny Józefiny Drohobycz w zasadzie jest trzecim bohaterem tej książki to 1 , 5 miasta tak tak, by w inny tak nazywane przez Schulza pół Polski pożydowskie pół ukraińskie ten Drohobycz, w którym nie byłoby anonimowości, kiedy w, kiedy tam butan ścieżki prowincjonalizm również intelektualny, który Schulz uwielbiał dobrze się tam czuł ten cały absolutnie go świat dziś urodził zginął w obrębie kilkudziesięciu metrów co tam pani została w czy cokolwiek co przydało się do tej książki to była bardzo trudne dla mnie wyprawa w tym, dlatego że miałam wizję Drohobycza Schulz suskiego w z jego pamięci ze starych pocztówek z tego wszystkiego co wyobrażałem sobie, że zostanę w ten odruch bycia niema w i trzeba o tym, wiedzieć, że niemal nie istnieje czasu bardzo ją bezlitośnie właściwie zarósł i przykrył te przestrzenie przeszłości w i oczywiście my się bardzo starałem wydobywać wg bywać z tej codzienności w noc roku 2000 tych lat powojennych jakieś elementy przyszłoroczną kilkanaście lat temu Anita ja tam byłem wielokrotnie po raz pierwszy byłam tak już w tej sprawie w jeszcze nie w tej sprawie najpierw po prostu jeszcze nie wiedziałem, że będę pisać książkę już o Józefie niekiedy sam byłem po raz pierwszy zresztą z Jerzy Ficowski w tam od grzybów niesie to przeszłość, ale jest to bardzo dziwna praca, bo stoi dom Schulza jest nawet tablicy na tym, że dom jest miejsce, gdzie został zabity w tym miejscu jest taka tablica również na bruku drohobyckiego stoi gigantyczna synagoga, która w tej chwili jest już remontowana, kiedy byłam po raz pierwszy w była takim domem bez Boga domen z widmem z pustymi otwartymi oknami, gdzie latały ptaki to przeszłość można sobie wyobrażać natomiast rzeczywiście śladów jest mało w i ja miałem z tym bardzo duży problem nawet pisałam, kiedy tam byłem robiłem notatki z tego jak to miasto we mnie funkcjonuje, które nie jest już w tamtym miastem i to było to było przykre nie ma Schulze nie ma tamtego Drohobycza no ale jednak jest coś podobnego zdarza mi się odczuwać w Warszawie, kiedy staram się w UE wyobrazić sobie żydowską Warszawę przedwojenną Warszawę okolice Krochmalnej nalewek to co robiłem przy okazji prac inżyniera z Comarch właśnie z nimi rozkopywać ziemię też nie ma to było też dla niego centrum wszechświata Krochmalna 10 to samo w Drohobyczu Stróże na dużo mniejszą skalę w ich, ale tak się chyba dzieje na tym polega w czas czas zmienia przestrzeń, jakiej żyjemy i trzeba się z tym pogodzić życie, że dla mnie to jest bardzo trudne do pogodzenia w myśl o tym w pogodzeniu się z czasem właśnie pogodzenie jest też trzecia część książki opisujące June powojenną gminnych i tę część życia nazywa pani życiem do wewnątrz ona właściwie zrezygnowała z jakiejkolwiek walki o siebie zrezygnował z relacji międzyludzkich zrezygnowała z potencjalnych przyjaźni nie mówiąc o miłości zamknęła się w sobie w sensie dosłownym i przenośnym nie lubiła chodzić mieszkania nie odwiedzała nikogo starała się nie przyjmować dużo też gości PRM ile musiała się w świat wspomnień właśnie lektury listów pisała listy do Ficowskiego, który interesował się jej życiem z Schulzem, gdybym zaczęła lekturę od pani książki od tych opisów ostatnich lat żonę pomyślałam sobie są za gorzka kobieta co za zgorzkniałego stara istotne zupełnie inaczej to wszystko wygląda, kiedy najpier w się przeczytało, jakiego rodzaju przeżycia miast rzucałem, czego zeznała w czasie wojny, a właściwie, czego nie zaznała, jakie utraty po kolei rodzice tożsamość Schulz godność majątek adres wszy właściwie non trudno trudno nie znaleźć taki, by w dziedzinę życia człowieka nerw, który nie poniosłaby bez straty dopiero wtedy czuli się dziwić, że ona wręcz przez tyle lat trzymała pion pracowała jako kierowniczka dyrektorka biblioteki lub wiata swoją pracę ma bardzo zdyscyplinowana była bardzo przytomna w tej swojej pracy właściwie udały się przez kilkadziesiąt lat po wojnie wydawałoby się żyć zupełnie normalnie o tym wszystkim w na zewnątrz tak myślę, że kluczowe słowo tu też wydawał się tak zdarzyć to było zupełnie normalne życie w to dobrze, że przy tych zadań tych już od 1 lat fundusz MCI nie od końca do początku myślę, że chyba na tym też polega ludzki los się najpierw jest młodość miłość marzenia plany potem straty straty AOTM w nasz świat, by się bardzo zmienia i tutaj dla ludzi, w których los wyszła wojnę ten świat się diametralnie zmieniło i tak było z Józefiną Schulz tej wojny nie przeżył w czterdziestym drugim po roku mając 50 lat zostaje zabity na ulicy przez ruch gestapowcy w i Józefina musi sobie z tym wszystkim poradzić w nie poradzić z kolejnymi utrata mi mam wrażenie, że buduje w sobie ten świat, który odszedł ten świat, którego nie ma ona po wojnie nigdy nie pojechała do Lwowa nie pojechała do Janowa, żeby zobaczyć swoje rodzinne strony w one teraz stały się za granicą w nie zam . w Warszawie uciekła do Gdańska chciała być jak najdalej w przyszłość zupełnie zmienić kontekst tak jest w rodzaju powiązania z przeszłością w mieszkała nad morzem lubiła wody, czyli po było to jakby nawiązanie do tego, ale i Janowskiego domu nad wodą w domu też nad wodą w alei tu wszystko to budowa w sobie i ten Bruno, jakby wypełniał jej świat ja atuty to bardzo dokładnie opisuje mam wrażenie, że to było szalone z nim był on zniżył ona żyła dla niego w dla nie tylko dla wspomnień rzekomo powiedzmy, że oba miały wspomnienia przygotowywanie latami archiwum notatek w osobie i obronie no właśnie poziom magnata kartę wlan fiszki nie sporządza bibliotekarka jak ktoś, kto chce zaksięgować własne życie i życie tegoż mężczyzny tego artysty, którego ona sobie wybrała i rzeczywiście w ruinach to życie istniało prawda na początku po wojnie Schulz nie był znany socrealizm lata pięćdziesiąte, ale później na skutek zresztą działań Ficowskiego, aczkolwiek nie tylko w Schulz zaczyna być nazwiskiem rozpoznawalnym najpier w w Polsce, a potem na świecie ona tym wszystkim też się zajmuje ma robić coś w rodzaju archiwum w pamięci i dokonań Schulza patrzy jak wygląda to jego życie pożyciu oni kiedyś mówił tenże nauczyciel z prowincjonalnego miasteczka zobaczysz ja będę kiedyś w lekturach szkolnych i to się wydawało kompletnie absurdalne, że co to w ogóle niemożliwe, ale mieszkańcy Drohobycza wyśmiewali się z tych jego książek, które opublikował, a tutaj proszek ona tego dożyła ona tego doświadcza zaczyna być znany z książki zaczynają wychodzić w różnych językach wychodzą potem list odnajdują się rysunki w ten człowiek ma olbrzymie no właśnie życie pożyciu, które być może przyjaciół prawda i to wydaje mi się tutaj był szalenie ciekawy sposób w jaki w przeszłość funkcjonuje w codzienności i Józefiny w i niezwykła rola Ficowskiego, bo z 1 strony to nie jest intruzem on jest osobą, która zadaje niewygodne pytania nie jest osobą, która dotykają najbardziej wrażliwe rejony pamięci, a z drugiej strony to jest właśnie istota ostatnich lat jej życia właśnie archiwizowanie tej pamięci opisywani w listach i Suskiemu ner czy chociażby organizowanie tychże w domu wszystko wokół pamięci w koszulce Micanski był zbawienny osobą dla niej w Orlen nagle poczuła, że jest to człowiek, dla którego Szulerzy trochę się o tym za najważniejszy i to był człowiek, dla którego Schulz był rzeczywiście w pewnym okresie najważniejszy, ale się pędzę, owszem, ale, gdyby chciała mogła przestać pisać przecież on i ówdzie kazał pisać do siebie listów, ale sama to robiłem to robiła przez regularnie przez kilkadziesiąt lat to jest niezwykłe taki związek właśnie biografa w z 1 z bohaterek w UE swoich późniejszych książek i dzięki francuskiemu właśnie ta kobieta mogła swoje życie swoją przeszłość przeczytać na nowo, dostając pewne elementy, o których wcześniej nie wiedziała np. listy okazywało się, że są listy do innych kobiet pisane w tym samym czasie, kiedy oni byli ze sobą co więcej nie tylko pisze on pisze oni, ale także radzisz pyta czy ja powinienem być sam szczyt jest dobra decyzja czy może w tys widzów perskie w prawdę małżeństwo może to zaszkodzi mojej twórczości nagle się okazuje, że ona była także postarać się w jego rozmowach z innymi ludźmi i czyta Elwira w niedawnych rozmów odpowiedzi tych kobiet z rozmowy o sobie i obrona nie, o których nie miał pojęcia o tej korespondencji właściwie nie bardzo wiedziała w uważam, że to jest coś absolutnie niezwykłego i mało znam rur ludzi, którzy mają tego rodzaju umożliwiło wejście do Izby pamięci pozbawiano życia talent tak to jest dla mnie to było fascynujące i i sama bawiłam się, układając tę ostatnią część książki i wyobrażając sobie właśnie jej reakcje na pewne informacje i wszystko to stało się dzięki francuskiemu uczyli wielka zasługa tego tego człowieka poety w wywiadzie, którego udzieliła pani niósł wołowinę w ostatnim wydaniu Newsweeka mówi pani o tym, że na przygotowania do pisania książki Józef imieniem właściwie dały panienka z takiego pierwszego naprawdę głębokiego kontaktu z prozą Schulza do tej pory nie było ani nigdy ulubionym pisarzem i o, toteż pyta nasza słuchaczka pani Aniela pytanie do pani Agaty Tuszyńskiej czy spojrzenie na Brunona Schulza oczami Józefinę pozwoliła panika bardziej zrozumieć czy może dzięki własnej bohaterce i ku swemu zaskoczeniu zmieniła pani jakiś swój dotychczasowy osąd czy przeświadczenie, że ja muszę powiedzieć, że Schulz nie był w najważniejszym moim pisarzem nigdy w wobec czego lub te wszystkie odkrycia, których dokonałam przy okazji prac nad tą książką są moimi odkryciami i nie mogę powiedzieć, że to coś zmieniło ja po prostu spróbowałam tego człowieka tego mężczyzny tego artysty rozumieć tak jak staram się rozumieć bohaterów moich książek tutaj pomogła mi wejść w te relacje z Schulzem właśnie kobieta kobieta, która była najbliżej w Ludowego Eugeniusz z Drohobycza i której oczami spróbowałem go w, a obejrzeć spróbował się zbliżyć właśnie do niego poprzez to w jaki sposób ona była z nim blisko, czyli jest to zapewne nieco inny obraz niż ten, który mamy ze szkoły albo tylko po przeczytaniu jego książek i 2 książek z autu przecież tylko 2 książek tymczasem znane są one na całym świecie, a trzecia owiana legendą najprawdopodobniej przepadło na rzecz Mesjasz szukała Mesjasza a kto nie szuka Mesjasza Jerzy Ficowski był pewien, że ten walec jeździł Mesjasza tak jest, że należy on, że on jest rząd niszczy się dziś pojawi się on jeszcze dziś wyjdzie bardzo w to wierzą i być może tak jeszcze stanie w Kol wiek dla Józefina też wierzył on wierzyła w jego prozy bardziej może niż w jego malarstwie mam wrażenie, że dziś jego rysunki są znakomitymi dziełami sztuki ja jestem bliżej tych rysunków niż wprost mam wrażenie, że w UE to jego wrażliwość specjalne użycie słowa jest dzisiaj lub, owszem jest nim ciągle wizjonerski jest bardzo takie mam zmysłowe, ale czasem mam wrażenie, że on używa zbyt wiele słów czekałaby go zatrzymać na chwilę przy jego twórczości Bert plastycznej, a właściwie Opowiedz o Schulzu naprawdę nieznanym szerzej, czyli nauczycielom, że w gimnazjum nauczyciel rysunku, ale też nauczycielom takich robótek ręcznych dla chłopców nieodparty coś w tym stylu wprowadził Szulc, a do tego ryby bywał zatrudnionych w szkołach nie w szkole swoje jako dekorator budynku gimnazjum na różne uroczystości portrety marszałka prezydenta Mościckiego marszałka Piłsudskiego oczywiście prezydenta Mościckiego opisuje to pani, by ten cel to jego hobby zamówienia i trochę człowiek się uśmiecham pod nosem do czasu, kiedy zmienia się epoka zmieniają się zamówienia pojawiają się okupanci, a on nadal jest zmuszony do przygotowywania wielkich portretów wodzów i wtedy to już jest tak tragiczna no właśnie w UE po raz pierwszy wówczas mówił różę w nie martwi go w niszczenie własnego dzieła, kiedy Kafki w luz zanieczyściły obraz, który portret Lenina, który namalował, a potem deszcz rozpuścił te starty w Schulz wykonywał takie prace w, dlatego że no tak właśnie siedziało w tym, że gimnazjach i tam od robót ręcznych w środę miał także takie zadanie natomiast potem w stosunku wybory tragiczne on to robił uważał, że tak trzeba nie wiem czy musiał chciał przeżyć wszystko to co robił w UE podczas okupacji sowieckiej potem podczas okupacji niemieckiej Dudy rusztowania mówiono o agendzie, jeżeli chodzi o każdy dzień właśnie dopóki malował żył prawda malował bardzo dużo na zamówienie gestapowca Landaua, który przez jakiś czas był jego takim opiekunem przez jakiś czas udawało się jeszcze go tego żydowskiego artysty jakoś utrzymać przy życiu w ZDM odnalezione malowidła w pokoju dzieci dzieci Landaua to byłoby w rzeczy, które malował dla przeżycia, ponieważ to udawało w OWU i miskę zupy i nadzieję, że jeszcze kilka dni będzie mógł w ten sposób wygrać doszedł nie udało się udawało się do 19 listopada czterdziestego drugiego roku jedynie w tegoż mierzyć się też trudno się z nią pogodzić się, kiedy znane są okoliczności tłok do przygotowywania dla niego możliwość ucieczki on bardzo długo się opiera nie umiał zająć się sobą w czasach pokoju, ale w czasie wojny w nią nią nawet korzystać ze dokładnie zorganizowanej formy pomocy przygotowywane były dla nich przygotowane już były dla niego inne nowe dokumenty tak czekały na niego w Warszawie cały przerzut jego osoby był wzorem zorganizowane nie dał rady to był właśnie taki człowiek, który nie potrafił podejmować decyzji i który przyp aut w osi wałów w każdych czasach ich w czasie, kiedy jeszcze nic w Drohobyczu owinie groziło w i później, kiedy już byli najpier w Rosjanie w, a potem Niemcy były, jakby sparaliżowany nie był w stanie wykonać żadnego bardziej gwałtownego ruchu ucieczka to jest walka to był człowiek, który nie walczył państwo piszą donosy na Facebooku odnoszą się do kwestii drugoplanowej rolek roli kobiety przy mężczyźnie twórcy pani Katarzyna pisze tak co do pytania o drugoplanową pozycję partnerki wielkich artystów czy już sam tytuł prezentowanej publikacji nie narzuca takiej perspektywy czytanie czytelnik słuchacz odbiorca nie stawia tych kobiet właśnie w cieniu tych wielkich w ich narzeczona Schulza przypominamy TF rzeczywiście jak byłby tytuł Józefa Zielińska hymn wolno właśnie, ale czy ta kobieta nie jest dla nas możliwość uczy jej los nie jest możliwością wejścia w życie tegoż wielkiego twórcy tak ją potraktowałem tak tutaj się dzieje czy byłaby znana, gdyby los nie zetknął je na drohobyckim ulicy w SB Brunonem Schulzem nauczycielem rysunku nie jestem pewna i mam wrażenie że, że w tej książce jest bardzo ciekawie pokazany styk właśnie mężczyznę obdarzonego wielkim talentem i kobiet obdarzonego obdarzone również wielką siłą intelektualną w bardzo wiele my o tym, że to ona była autorką tłumaczenia trenowała, pod którym to tłumaczeniem podpisał się Bruno z Bruno za zgodą obojga umową to jest bardzo ciekawe i bardzo długo w proces Kafki funkcjonował u nas w Polsce jako dzieło przetłumaczone przez Brunona Schulza tymczasem to ona była tłumaczką w i ona zgodziła się czy też przy zwolniła na to, żeby on to podpisał chodziło o to, żeby ten przykład wydać on już wówczas miał nazwisko, które w literackim świecie coś znaczyło, ale była to kobieta o wyjątkowej sile i intelektualna była bardzo wykształcone władała biegle 2 językami 3, a nawet, czyli miała bardzo żywy umysł czy była równie twórcza nie była, ale no właśnie przez to, że się zetknęli teraz ja, posiłkując się jej pamięć o jej wspomnienie mogłam skonfrontować wizerunek Schulza znanego czy też nieznanego i spróbować, jakby do wejść w tę postać po raz kolejny poprzez to kobiety Schulz miał wiele kobiet, z którymi utrzymywał kontakty, ale ta właśnie żyła najdłużej i uczestniczyła w tym w procesie, o którym mówiłyśmy wcześniej właśnie Real lektury własnego życia i archiwizowania dorobku Schulza po wojnie w ich Schulz miał kontakty z wieloma kobietami, ale powiedzmy też tym kręgu intelektualistów, w którym Schulz funkcjonował bardzo często jedynie korespondencyjnie do nich personalnie ma swój właśnie wirtualny świat listów, które pisał niemal obsesyjnie ciągle pisał właściwie ciągle odbierał listy ciągle w ciągle pisał szczególna więź jak to twórca Stwórca może tylko nawiązać taką relację łączyła go z Witkacym w PS Witkacy myślałem, że powie pani Zofia Nałkowska w pucharach wc SW Boys no inie tylko jak kobieta mężczyzna również tak raz im się zdarzyła wspólna noc rzeczywiście, ale to był też ważne w ich relacji, że oboje byli pisarzami i co stanowiło bardzo ważny w róg tak taką płaszczyznę porozumienia w UE jak pisać, jaki to jest trudne jak właśnie odpowiednie dać rzeczy słowo wiemy z dzienników Nałkowskiej, że bardzo wiele o tym, rozmawiać w Witkacy natomiast to był ten kolorowy ptaki muszę powiedzieć, że związek przyjacielski Schulza Witkacego jest dla mnie mało zrozumiały, dlatego że były to 2 kompletnie różne osobowości Witkacy ekspansywny w dużo mówiący dużo pijący Schulz przy nim taki grzeczny chłopiec zmarł także licznych bardzo grzeczny chłopiec tym swoim garniturze i w krawacie w paski, w który alkoholu nie używa Towarzystwo go man 3 głusi boli w, a wszędzie widzi pułapki i przeszkody, a jednak było coś co go Witkacy fascynowało co więcej w Kilonii prowadził właśnie filozoficzne dysputy i bardzo cenili wzajemnie swoje malarstwo szczególne i specyficznym, o czym na szczęście wszyscy możemy się przekonać się drodzy państwo polecamy lekturę książki narzeczona Schulza autorstwa Agaty Tuszyńskiej od wydawnictwa literackiego mamy kilka egzemplarzy obiecanych na razie jeszcze dzisiaj nie wyślemy, ale prosimy już teraz myślę też w poniedziałek jak tylko dotrą to będziemy rozsyłać do słuchaczy Radia TOK FM prosimy o maile na adres wieczór małpa TOK kratka FM wieczór małpa TOK kratka FM, a ja bardzo dziękuję za dzisiejszą opowieści więcej szczegółów i meandrów tej historii w książce narzeczona Schulza naszym gościem była autorka książki reportażystka poetka biografistyki Agata Tuszyńska bardzo dziękuję dziękujemy
Zwiń «
PODCASTY AUDYCJI: WIECZÓR - HANNA ZIELIŃSKA
-
46:43 W studio: Małgorzata Nocuń
-
43:01 W studio: dr Barbara K. Lipska
-
44:40 W studio: Klementyna Suchanow
-
45:13 W studio: Julia Fiedorczuk
-
39:01 W studio: Ewa Chalimoniuk
REKLAMA
POSŁUCHAJ RÓWNIEŻ
-
-
-
-
-
-
-
-
08:58 Tak rośnie jedzenie01:12:16 TYLKO W INTERNECIE
-
16:00 Program Specjalny13:39 W studio: Grzegorz Kozieł , Tomasz Żółciak
-
-
-
07:00 Pod dyktando
-
-
-
-
08:59 Tak rośnie jedzenie14:01 TYLKO W INTERNECIE
-
-
-
11:40 Podróże duże i małe14:00 W studio: Mariusz Piotrowski
-
-
-
-
-
-
-
13:40 Życie w Zdrowiu13:37 W studio: Marcel Andino Velez
-
-
17:00 Przy Niedzieli o Sporcie25:28 W studio: Roman Kołtoń
-
17:40 Przy Niedzieli o Sporcie23:15 W studio: Jakub Bednaruk
-
28:28 TYLKO W INTERNECIE
REKLAMA
DOSTĘP PREMIUM
TOK FM Premium 40% taniej. Radio TOK FM bez reklam, podcasty z audycji i podcasty tylko dla Subskrybentów.
KUP TERAZSERWIS INFORMACYJNY
REKLAMA
REKLAMA
REKLAMA
-
TOK FM
-
Polecamy
-
Popularne
-
GOŚCIE TOK FM
-
Gazeta.pl
-
WYBORCZA.PL