Paszporty Polityki: Teatr

AUTOMATYCZNA TRANSKRYPCJA PODCASTU

kultura osobista Patrycja Wanat dzień dobry rozpoczynamy kulturę osobistą w studiu ze mną reżyserka teatralna Anna Smolar dzień dobry dzień dobry spotykamy się w studiu Radia TOK FM oraz okazji paszportów polityki co środę rozmawiamy w kulturze osobistej z laureatami paszportów polityki Anna Smolar została laureatką w tym roku w kategorii oczywiście, że teatr, ale musimy zacząć naszą rozmowę od tego co w Polskim teatrze najgorętsze w ciągu ostatnich dni, czyli od Rozwiń » spektaklu klątwa w reżyserii Oliviera Frljicia w teatrze powszechnym w Warszawie no może spętała się gigantyczna burza oczywiście polityczna mnóstwo komentarzy osób, które widziały spektakl, który nie widział spektaklu też spektakl widziała z widziałam tam w niedzielę, czyli dzień po premierze, kiedy na widowni zasiadła dosyć taka zwyczajna publiczność trochę ludzi środowiska teatralnego było, ale generalnie to byli normalni widzowi widzowie nie byłam pod wielkim wrażeniem spektaklu i przede wszystkim byłam pełna podziwu dla aktorów, którzy po pierwsze, dokonują aktu odwagi, dlatego że dosyć przewidywalny jest to, że spektakl się spod kas dużym sprzeciwem i oburzeniem po pierwsze, władza, ale też opinii publicznej części opinii publicznej, więc aktorzy w jaki sposób narażają się na na hejt po prostu, ale przede wszystkim wykonali miał wrażenie oglądając spektakl, że przeszli przez jakiś bardzo głęboki proces dzięki reżyserowi, który zaraził mam wrażenie odwagą mówienia ogłoszenia głośno o swoich poglądów i Ts nie lada odwaga i ta odwaga przenosi się na widownię czułam się zupełnie zarażona tą odwagą i Odry od razu nawet powiedziałam aktorom, że jestem gotowa stanąć się stworzyć łańcuszek chroniący ich w momencie, kiedy będą próbowali się dostać do swego teatru jeśli taka sytuacja może się wydarzyć, która może być dla nich niepokojąca albo nawet niebezpieczna mam nadzieję, że do tego nie dojdzie i że będziemy cały czas rozmawiać kulturalnie i merytorycznie o sztuce i o o tabu w sztuce o przekraczaniu tabu w sztuce myślę, że ten spektakl jest jakiś niesamowicie odważny i dotkliwy i otrzymać to znaczy to nie jest absolutnie się nie zgadzam z takim głosem przeczytam ci taką 1 recenzję, która mówi, że wreszcie test taki pusty przewidywalny gest mi się wydaje, że tam i skandal skandal nie z dnia zwolnienia od dziś jest pewna strategia bardzo klarownie opisana w wywiadach przez Olivera Frljicia Annie, która chce sprowokować dyskusję publiczną ta debata publiczna jego interesuje jej on chce, żeby ludzie, którzy się zazwyczaj Tatry nie interesują też zajrzeli do teatru, żeby właśnie włączyć w to debaty mam mam nadzieję, że ci ludzie, którzy chcą wyrazić opinię na temat tego spektaklu płyn go obejrzeć, zanim będą głosić swoje sądy, bo to jest chyba najgorszy po prostu natomiast to nie jest pusty gest tam spektakl jest bardzo precyzyjnie skonstruowany i nakręca się jak taka maszynka, która się wbija coraz głębiej w naszą świadomość jak i zmian takie poczucie, iż działamy zupełnie w sumie przyjęta, a im smutno a, ale też czułam takie narastające on poczucie siły i takiej chęci właśnie stawiana po tej Jasnej stronie dialogu, czyli bez wstydu bez księgowania się mówić o tym, kim jestem co czuje, jakie sumy światopoglądy co wierzy w to nie wierze i rozmawiać o tym, głośno i też starać się wysłuchiwać innych natomiast ten spektakl też uczy Emmę tego, że są momenty, kiedy trzeba przestać finansować inne i ja mam taką skłonność, żeby często próbować wyważyć zetrzyj, kiedy ktoś mocno atakuje powiedzieć no tak, ale z drugiej strony można, zwłaszcza rozumieć tak dalej robi to właściwie nawykowo, ale oglądając spektakl czułam, że kurczy są momenty, kiedy trzeba przestać to robić walić prosto z Monster intern et no to on słów pada coraz, więc daje, zwłaszcza właśnie z tej strony oburzonych tym w tym spektaklem zwykle są też osoby, które tego spektaklu niestety nie nie widziała, ale zastanawiam się czy inne we Francji, w której się wychowała się role i do której ciągle jest cisza, która ciągle ma związek wyobrażasz sobie aż tak gorącą dyskusję jest prowokowany spektaklem teatralnym do Francji jest krajem laickim zdecydowaniem w bardziej wolnym od takich rzeczy jak klauzuli sumienia i w ogóle wpływ instytucji religijnych na funkcjonowanie państwa i edukacji instytucji kultury i t d . natomiast trzeba powiedzieć, że w ostatnich latach jednak ERM te konserwatywne głosy jej takie ruchy skrajnie prawicowe stają się coraz głośnej były sytuacje, które przypominały zupełnie to co się dzieje w Polsce m. in. wokół słynnego Golgota Picnic, kiedy właśnie tam takie ruchy prawicowe też pośród, których było bardzo dużo młodych ludzi to było jakieś zaskakujące zresztą we Francji toto to jest jakieś takie zjawisko w ostatnich latach, które można obserwować czy jest coraz więcej takich bardzo młodych ludzi, którzy bez kompleksów wygłaszają zupełnie skrajnie prawicowe poglądy nocnej próbowali zablokować pokazy protestowali ta nagła burza medialna coś zrobić co w sumie ponad 2 porosły minuta Garcii Luny także dno już te różnice się jakoś tak bym zmniejszają to jest inna rzeczywistość tam są inne dane ale, ale jednak to nie jest obce, czyli ten argument obrazy uczuć religijnych też się pojawia jak najbardziej i porę powracał zupełnie podobne argumenty, że twórcy, by nie oprzeć miewali w podobny sposób religii innych religijną islamu czy judaizmu i tak i t d . że to zawsze chrześcijanie sumą co nie jest prawdą zresztą, bo w chwili ciszy właśnie pokazuje, że on się nie boi na 3 każdego potrafi jakoś tam mocno zadań należeć, a przede wszystkim samego siebie co robi bardzo dowcipnie, a jednocześnie okrutnie bezwzględnie i jakiś sposób uwiarygadnia bardzo silnie w związku z tym swoją refleksję wyobrażam sobie siebie w spektaklu tak mocno w innym politycznym pojazd oczywiście patrząc na te rzeczy, które zrobiłaś len do tej pory mam wrażenie że, tym bardziej stara się właśnie być bliżej jakiś uniwersalny i emocjonalności człowieka tak cudnie nacje myślę, że osobowość jestem bardzo daleka od tego jak też mam inne doświadczenia życiowe myślę, że to kim jest od Oliver Frljić jako artysta bardzo wypływa z tego, jakie jako obywatel chorwacki wieziono do obywateli chorwackich, który widział okropieństwa wojny przeżył potworne potworne doświadczenia myślę, że to niezwykle wpływa też na pewno taką determinację wizja tego jak ma rozmawiać z widzami co ma do zrobienia do przeprowadzenia ja mam pochodzę zupełnie innego miejsca i też faktycznie to nie leży moim temperamencie tak ostro ostro uderzać Ernst, aczkolwiek nie wykluczam, że może przyjść taki moment są pewne tematy, które właśnie wzbudzają we mnie chęć takich bardziej radykalnych przekazów tak jest np. takim tematem no oczywiście to co się wydarza w Polsce w ostatnich miesiącach wokół praw kobiet i ustawa antyaborcyjna to nie doprowadza suknie do szału i nieraz myślałam o tym jak wyglądał spektakl, który by się starał podejmować te po podejmować ten temat właśnie no różne różnym istnieją metody to znaczy ta metoda bardziej powiedzmy w skrócie Jon ca i empatyczna albo ta metoda brutalna, która próbuje właśnie wykorzystać te minuty godziny spędzone wspólnej sali widzów i Jaktorów żabią jakość odkorkować, a to co się w nas jakoś tam dzieje bardzo podświadomie głęboko ojej myślę, że w chwili niesamowicie pokazuje właśnie wracając do klątwy jak bardzo nawet nie wiemy, że jesteśmy pod wpływem pewnych nakazów zakazów myśląc, że mamy pewien dystans n p . do tego, jaki kościół ma wpły w na naszą rzeczywistość zresztą to odczuwam niema czegoś się chowam we Francji laickiej, gdzie szkoła, a republikańska jest on no tak nie ma lekcji religii postać księdza jest spełnienie nie nieobecna w takim horyzoncie i ja się tam wychowała przyjeżdżając do Polski mieszkając już prawie 12 lat wychowując dzieci jak czujesz, że w niektórych tematach jestem pod wpływem takiego katolickiego myślenia mimo tego, że jest mi tak strasznie daleki, więc to jest bardzo ciekawe jak to się wkrada aż do takich bardzo prywatne rzeczy a gdzie dzieci w rejsie rozłam nie są w wieku szkolnym tak, kiedy prawie nas cieszy tak od września i obserwujesz to co właśnie wyobrażasz sobie to, że dwoje dzieci jednak pójdą do polskiej szkoły z religią albo z etyką z polityką historyczną z żołnierzami wyklętymi jestem wszystkim nie nie wyobrażam sobie tego co znaczy mamy taki ambitny plan z mężem, żeby wybrać szkołę społeczną, aczkolwiek jest to trudne jeszcze przy dwójce dzieci przy czym zupełnie nieregularnych zarobkach, żeby na dłuższą metę coś takiego utrzymać, ale właśnie z powodu tego, jaki ideologicznie szkoła jest zakładnikiem rządu w tej chwili ERM mam wielkie obawy i z 1 strony jest zawsze wierzyłam właśnie ścieżkę państwową edukację uważam, że to jest to jest to miejsce, gdzie się buduje społeczeństwo demokracja czy można się spotkać z bogatymi biednymi dobrymi złym stanie zupełnie różnymi horyzont kamieni, że to wszystko się nawzajem wzbogaca zapładniania in to jest jest to miejsce, gdzie się społeczeństwo jakoś tak no tak był konstruuje interesuje, ale nie wiem czy bylibyśmy w stanie to wytrzymać nawet tłumaczyć dzieciom to znaczy oczywiście są różne szkoły różni nauczyciele ci sami tu wszystko przebiega całkiem fajnie jest jakiś taki luz i procent dzieci, które n p . nie chodzą na religię, który jest całkiem wysoki wtedy wreszcie się tego nie zauważano, ale jest masa przypadków oczywiście po prostu dyskryminacji i szykowania też wywierania presji zresztą w ogóle to jest szerszy temat niezależnie od tej kwestii ideologicznej jak wyższym bardzo dużo myślę o tym jak wygląda szkoła dziś jak bardzo pewne Włosi struktury i mentalność są przestarzałe i to się w jaki sposób łączy jedno zresztą ten autorytaryzm wobec dzieci ze mną bardzo silna hierarchia i gdzieś tam negowanie naturalnych potrzeb dzieci pragnienia nauczania, ale i taka nauka wbrew temu pragnieniu i t d . natomiast nota konkursy narysowanie żołnierzy wyklętych na jak tego nie się ciśnienie nie jestem w stanie sobie wyobrazić, więc zobaczymy jestem pełen pełna niepokojów w tym temacie, a Kopciuszek, który przygotowujesz Starym teatrze w Krakowie będzie spektaklem dla dzieci czy dla dorosłych czy dla jednych dla drugich noty nie jest Kopciuszek dla dzieci w pewnym sensie to znaczy jak się mówi Kopciuszek dla dzieci no to się od razu wyobrażamy sobie to dziś na ludzką wersję, że to, zwłaszcza dla przedszkolaków tak dalej to jest dosyć taka, a on poważna niepokojąca w sumie historia rodziny, która nie ma się zbyt dobrze i Kopciuszek w tym wszystkim to jest taka dziewczyna, która dojrzewa w cieniu śmierci matki i nie może się uwolnić od 6 takiego poczucia obowiązku poćwiczą poczucie winy wobec tej matki, która umarła, ale jakoś stara się żyć po przestój córka albo córka ma takie poczucie, że to ona ma obowiązek myślenia nieustająco matce o to, żeby nigdy nie umarła i to jest taka historia o o trudnych relacjach rodzinnych toksycznych relacjach właściwie PERN, ale też dojrzewaniu do prawdy do uwalniania się od kłamstwa dorosłych, ale też kłamst w właśnie, który sobie opowiadamy, bo mamy jakieś bajki w głowie ten motyw bajki jest przesuwany tu taka bajka bez magii trochę, ale gdzieś tam o przyjaźni w życiu wprawdzie no ja takiej kobiecej sile o dojrzewaniu do do swojej siły jako kobieta w 24 marca premiera Anna Smolar laureatka paszportu polityki w kategorii teatr dziękuję bardzo dziękuję Zwiń «

Paszporty Polityki: Teatr

AUTOMATYCZNA TRANSKRYPCJA PODCASTU

PODCASTY AUDYCJI: KULTURA OSOBISTA

POPULARNE

DOSTĘP PREMIUM

SERWIS INFORMACYJNY

Wydanie z godziny 18:00

Najnowsze Podcasty

Prof. Sławomir Kalinowski: Rolnicy nie mogą ani zboża sprzedać, bo ceny są zbyt niskie, ani przechować, bo silosy są pełne

Krzysztof Kwiatkowski: W Trybunale Konstytucyjnym nie ma osoby, która jego pracami kieruje

Robert Korzeniowski o decyzji MKOl-u w sprawie rosyjskich i białoruskich sportowców

Czy zatrzymywać pracownika, który chce odejść z firmy?

TOK FM

Polecamy

Popularne

GOŚCIE TOK FM

Gazeta.pl

WYBORCZA.PL