Yanka Rudzka. Gesty i tropy [Malta Festival Poznań]

AUTOMATYCZNA TRANSKRYPCJA PODCASTU

państwa moim gościem jest pani Joanna Leśniewska krytyczka tańca kuratorka choreografka i kuratorka projektu Janka Rudzka gesty i tropy i ten projekt Szanowni państwo już dziś w ramach festiwalu Malta w Poznaniu dzień dobry witam panią serdecznie dzień dobry ten projekt jest niezwykle fascynujący myślę sobie pani Jani wszystko, ale Janka Rudzka to była taka kultowa choreografka oraz trudność chyba polega na tym, że przez długie lata tutaj w Polsce nie wiedziano albo niewiele Rozwiń » osób wiedziało, że taka osoba jest, że święci triumfy za granicą, a dodatkowo jeszcze zajmowała się taką dyscypliną, którą trudno utrwalić, na którą trudno powiedzieć, że bardzo mamy tutaj 30 lat zapisów jej pracy i proszę sobie obejrzeć tak jak n p. mamy do czynienia z działaczy z malarstwem fotografią wszystko jest może sobie studio Czyczkowy mamy bardzo unikatowy rodzaj pracy i sztuki i jednocześnie osoby, które teraz musimy odkrywać no rzeczywiście Janka Rudzka jest kultową postacią, ale w Brazylii nowość w brazylijskim Salwadorze dokładniej w regionie balia bardzo specjalnym regionie Brazylii, który kiedyś był tak naprawdę stolicą tego państwa to tam Portugalczycy zwozili niewolników zniewolonych Afrykańczyków i to od dziś jest magiczna ziemia ziemia, która pamięta swoją przeszłość, która żyje swoją przeszłością, bo to w dalszym ciągu jest największe skupisko afro Brazylijczyków oraz IDM to tam, jakim się trafem na tej Brazylii w tym Salwadoru znalazła się Polska tancerka choreografka, o której w Polsce nikt nie wie i niewiele nie bez przyczyny, dlatego że wyjechała jako bardzo młoda osoba na sali wojennej emigracji, ale i właśnie podróżowała po Europie mieszkała w Londynie i we włoszech i znalazła się także w Argentynie, a za Argentynę przeskoczyła do Sao Paulo, gdzie w latach pięćdziesiątych stała się częścią takiego bardzo intensywnego awangardowego ruchu artystycznego, który tak naprawdę goście można powiedzieć tak złotą epoką współczesnej sztuki brazylijskiej to tam nasza Polska tancerka wychowana w duchu tańca ekspresjonistycznego niemieckiego tańca współczesnego stała się właściwie wydarzeniem zarówno artystycznym jak i towarzyskim była podobno niesamowicie charyzmatyczną osobą o blond lokach aniołem niebieskooki im niezwykle cenioną przez wszystkich tancerką, ale także wydaje się z relacji osób, które ją znały, choć niewiele już dzisiaj już nie żyje niezwykle inteligentną osobą osobą garściami czerpiącą nie tylko ze sztuki tańca, ale także ze wszystkich zdobyczy współczesnej ówczesnej sztuki i próbującą w pewnym sensie w ramach choreografii zintegrować doświadczenia wielu innych sztuk lnu w Polsce niż 10 nie wiemy ja się przyznam, że pierwszy raz jako kurator jako programator festiwali trafiłam do Salwadoru na festiwal Viva Dance na dobrych parę lat temu właściwie od pierwszego dnia usłyszałam nazwisko Janka Rudzka jajka ludzka Janka Rudzka i myślę sobie Boże i NATO rzeczywiście chyba jakiś polskie nazwisko nie odrobiłem zadania domowego czy nie nie doczekałam czegoś książkach tymczasem okazało się właśnie bardzo szybko, że nie miałam prawa w ogóle nie miałam sposobności poznać tej postaci, ponieważ nikt nie w Polsce nie wie i ona zresztą bardzo dbała też o to, żeby w Polsce oni nie słyszano właściwie oddała się w całości Penny Brazylii i ten okres pobytu w Ameryce Południowej jest najbardziej płodnym okresem w jej choreograficznej też inny twórczości w tym okresie działania w naturze wróci do Europy Fabianka wróciliście po kilkunastu latach wróciła do Europy mieszkała w Austrii, ale my musimy też pamiętać, że to co jest najważniejsze w jej historii brazylijskiej to też nie tylko to może, że była tam aktywną artystką, ale też fakt, że właściwie stała się matką całego środowiska współczesnego tańca w Legionie balia Salwadorze, gdyż zostaje matką ponieważ, ponieważ są oczywiście ten maraton tańca zostaje się, kiedy stworzy się podwaliny pod wyższą edukację taneczną do Salwadoru zaprosił naszą Janke Edward szantaż wizjonerski rektor Uniwersytetu lokalnego w Salwadorze, który chciał wprowadzić, by je we współczesność i stworzyć cykl szkoleń dla współczesnych artystów w oparciu o najnowsze pomysły filozofie dotyczące edukacji kulturalnej w idea, by pomyślał o tym, że to sławna charyzmatyczna ekspresjonistyczne artystka tancerka, która działa prężnie w Sao Paolo będzie idealną kandydatką idealną osobą, by stworzyć pierwszą w Brazylii w ogóle szkołę wyższą szkołę tańca współczesnego Janka podjęła się tego zadania przyjechała do Salwadoru i rzeczywiście dokonała tam tanecznej rewolucji nie tylko, wprowadzając do szkolenia tancerzy elementy oczywiście tańca ekspresjonistycznego, ale także i zajęcia z historii sztuki z teatru z literatury no i przede wszystkim zakochała się w lokalnej tradycyjnej kulturze afro brazylijskiej a gdzie pamiętać państwo to są lata pięćdziesiąte, kiedy ta dziedzictwo brazylijskie afrykańskie dna nie jest oficjalną częścią kultury PN Janka Rudzka była niezwykle wrażliwa na otoczenie i NATO, w jakich warunkach powstaje sztuka i bardzo zafascynowała się przede wszystkim ranny kulkami pandą ble, a więc religii afrykańskich przewidzianej przez zniewolonych Afrykańczyków do Salwadoru miała także wykształcenie najprawdopodobniej muzyczna była w stanie nie tyle muzykę słyszeć co ją analizować elementy muzyki, ale jak choćby sławny byli bardzo realny instrument, którego tańczą tancerze capoeiry tancerze wojownicy capoeiry wprowadziła na scenę, a także dramaturgię rytuału w Cannes dobra właściwie, po którym przetłumaczyła na język choreograf i za to pokoju Salvador tak naprawdę, ale opowiada pani o tym, trochę tak jak gdyby żyła 100 000 000 osób, które pamiętają, bo były filmy animowane i fabularnej dokumentalnej cała masa literatury nam się sobie ta historia, która tak brzmi jak po prostu każdy ją znał na miejscu czy na świecie może być złożona trochę tak wyciągnięta z mroków historii i rzeczywiście w momencie, kiedy ja dowiedziałam się Jan c Rudzkiej nie pozostało po niej bardzo wiele śladów, bo jak pan zresztą wspomniał wcześniej w latach pięćdziesiątych no nie dysponowaliśmy techniką wideo nie byliśmy wstanie rejestrować się, że Janki choreografii niepisaną w gazetach codziennych o współczesnej choreografii zresztą do dziś się oni nie pisze, a więc nie pozostały ślady w postaci recenzji czy wywiadów z artystką właściwie opieramy się w w całości na wspomnieniach na wspomnieniach osób, które z Anką pracowały, które Janko z Young znały dziś są to już ponad siedemdziesięcioletni artyści, ale jej asystentka przyjeżdża Calisia list nie udało nam się tak trafiliśmy do jedno do bardzo ważnej dla Janki osoby wieloletniej asystentki solistki w jej spektaklach, a tak naprawdę w pewnym sensie opiekun kijanki co jest dość paradoksalne biorąc pod uwagę, że Liu choroba ta, której mowa miała kilkanaście lat, kiedy została przez swych własnych rodziców oddana Jan c pod opiekę tymczasem okazało się, że w Bari Lecce w praktyce to folia musiała się Janko opiekować, bo nasza Janka była niezwykle innym wolnym ptakiem i nie ogarniała rzeczywistości codziennej i do dzisiaj opowiada, że się to ona prowadziła dominująca ani jaka się nią opiekowała alergia, która dziś jest zresztą bardzo znaną choreografką brazylijską i przyjedzie do Poznania opowiedzieć 0 swojej o swojej przygodzie życia, jaką było spotkanie Janki Rudzkiej realia jest 1 z tych źródeł bardzo cennych rynny, z których korzystaliśmy, ale też Wenger bardzo bardzo fascynująca nastąpił proces tak naprawdę w opowiadaniu wobec tych relacjonujący Rudzkiej, bo ona się w pewnym sensie jako ta symboliczna matka środowiska tanecznego w Salwadorze przesunęła trochę w obszar legendy w obszar mitu, który się naturalnie narodził wokół niej i tak naprawdę kojące Rudzkiej właściwie każdy opowiada trochę jak od dawnych przodkach jak Boga, którzy są urastają do historii walk Boga, którzy są w Salwadorze niezwykle obecni, bo ci afrykańskie oblicz czas bogowie, którzy na wzór rzymskiego greckiego panteonu w PN władają różnymi Dominiak mili wokół nas co tak naprawdę na co dzień nie my wciąż obecni i obecnie w kultach kanon lektur miarka się także fascynowała, a więc myśmy podjęli się w ramach projektu, ale doszukiwania się tego trudu doszukiwania się tych śladów, które pozostały jeszcze bojący mieliśmy też dużo szczęścia w tym, ponieważ Legia Robak to była żoną fotografa dla kogoś silniej fotograf to może do tego wątku powrócimy po informacjach Radia TOK FM bardzo proszę informację Szanowni państwo już za kilka minut o godzinie 1120 pani Joanna Leśniewska z kuratorką projektu Janka Rudzka gesty i tropy jest państwa, bo goście ze studia Radia TOK FM w Poznaniu na dzisiaj rozpoczyna się festiwal Malta i w ramach tego festiwalu śnie projekt dotyczący Janki Rudzkiej, więc o tym, projekcie o tym jak trafiona ślady po informacjach Radia TOK FM to specjalne wydanie programu Owczarek trwa 3 rozpoczyna się dzisiaj festiwal Malta w Poznaniu pani Anna Sznyrowska krytyczka tańca kuratorka choreografka wy też kuratorka projektu Janka Rudzka gesty i tropy jest państwa i Małgosia ze studia Radia TOK FM w Poznaniu wspominała pani o asystent c, jakie Rudzkiej, której ukochanym partnerem był fotografię rozumiem, że została cała masa zdjęć może nie cała masa, ale rzeczywiście całkiem sporo prezes, więc Ilja Roba to tak naprawdę w dużej mierze dowiadujemy się jak wyglądały spektakl jęki ludzkie i dlatego że zakochany w solistce Janki mieli artysta fotografik zaczął bardzo intensywnie uczęszczać na próbę, ale przecież na spektakle choreografie dzięki ludzkiej fotografował swoją miłość zakochał się także w tańcu i towarzyszyła artystom w ich scenicznych peregrynacja, ale i dzięki temu my dziś mamy dostęp także poprzez -li uprzejmość dzięki temu żona dzieli się z nami też tymi fotografiami możemy oglądać jak wyglądały spektakle dzięki ludzkiej i z nich domyślacie zredukować w jakim stylu czy w jakiej atmosferze, w jakich scenografia ach to widzimy pracowała Janka Rudzka ona na wzór PN współczesnych artystów tańca współczesnego z okresu międzywojnia współpracowała z artystami bardzo wielu różnych dziedzin i choć przykład scenografię do ich spektakli tworzyli wybitni artyści wizualnie i rzeźbiarza brazylijscy tamtego okresu to jest niesamowity dowód na to, jakie żywe było to artystyczne życie, by jak i tak naprawdę jak jak mieszały się ze sobą różne gatunki na scenie co zresztą stało się pewną cechą rozpoznawczą współczesnej choreografii która, jakby garściami czerpie ze zdobyczy innych dziedzin sztuki czy jak na wrzucamy Zarzycki to wtedy jesteśmy nowocześni, ale jesteśmy konsekwentni bliscy 1 stylowi to jesteśmy jakimiś polsku losami to absolutnie nie o to chodzi chodzi o to, że w choreografii współczesnej mnożą się artystyczne potencjały i wiedza, która pochodzi z bardzo wielu różnych dziedzin sztuki współcześni choreografowie rozwijają własny język ruchu i kompozycji, ale często dialogu ją z artystami wybitnymi artystami, których zapraszają do współpracy i dlatego na fotografiach chociażby z już tamtego okresu widać nie tylko ciekawe dynamiczne uchwycony przez fotografa ruch, ale także dość awangardową fascynującą abstrakcyjną scenografie, którą tworzyli tak naprawdę artyści wizualnie niekoniecznie scenografowie Agence niekoniecznie ci, którzy specjalizują się w tworzeniu dla sceny z relacji jej tancerze wynika, że te kreacje czy to kostiumy czy solaria często były niezwykłym wyzwaniem w wykonywaniu tańca no one nie zawsze były dostosowane do chociażby Zamasz z tych ruchów tancerzy te przezabawne historie mam nadzieję, że usłyszymy także w ramach spotkań, jakie będą towarzyszyć nam wokół projektu Janka Rudzka, bo one będziecie mieli państwo nie tylko zobaczyć dziś o dziewiętnastej i jutro o dziewiętnastej, ale spektakl, jaki stworzyliśmy razem z brazylijskimi naszymi kolegami, ale przede wszystkim także spotkać się w sobotę i niedziele codziennie od dwunastej w południe ze gośćmi z Brazylii ale, którzy będą kojące Rudzkiej opowiadać i będziemy się wspólnie zastanawiać także w jaki sposób kultura tradycyjna może karmić współczesną sztukę współczesną choreografię i że niekoniecznie musi to się ograniczać do rekonstrukcji starych prac, ale tak naprawdę, że jest to dziedzictwo żywe i które gdzieś w nas jest cały czas zapisanej, że jesteśmy w stanie twórczo je przetwarzać pełny program festiwalu znajdą państwo na stronie Malta Mieśnik festiwal wpisany przez wał krótka PL, ale tak jak mój dzisiejszy gość wspomniał dzisiaj o godzinie dziewiętnastej i jutro o godzinie dziewiętnastej Starym Browarze studio Słodownia studio Słodownia + 3 inny spektakl, którzy trochę taki taka archeologia w pewnym sensie rzeczywiście wyszliśmy od studiów nad życiem twórczością Janki Rudzkiej, ale tak jak wspominałam bardzo niewiele zostało zapisów w jej choreografii zarówno tych w prasie, jakiej zaledwie tych parę fotografii dostarczono pewne wyobrażenie jak mogło wyglądać jej spektakle, śledząc losy Janki i słuchając oni opowieści o wiele ciekawsze wydało się dla nas podążanie za jej gestami za jej gestami zwrócenia się w stronę kultury tradycyjnej na jej bezkompromisowością, bo ona rzeczywiście mimo, że to były lata pięćdziesiąte i kobiety raczej widziano w kuchni, a nie wy jako aktywne uczestniczki życia publicznego ona nie robiła sobie zbyt wiele z tego i bezkompromisowo podążała za swoimi pragnieniami lepsza była trochę osobą z zewnątrz, więc Troll myślę sobie, że więcej uchodziło wypadało, ale była jednak Moczko kobietą i bardzo odważnie wkracza w świat, który jednak zdominowanym przez artystów męskich i w każdym razie nigdy do nas o wiele bardziej zaciekawiło postanowiliśmy tak naprawdę podążyć śladem zwrócić się w stronę kultury tradycyjnej naszych obu krajów, a więc nie tylko tak jak Janka poznacie tradycyjną kulturę nie stylizowaną kultura brazylijską, a więc nie tyle karnawał w Rio samba na wysokich obcasach co tak bardzo interesująca rytualne samba bardzo bliska afro brazylijskiej kulturze kultem Kanton byle, a z polskiej strony z kolei inny poszukać także w naszej gminie stylizowanej kulturze i zaprosiliśmy do współpracy Anny wspaniałego specjalista od tańców tradycyjnych Piotrka Zgorzelskiego z Warszawy, który wprowadził nas w tajniki polskich mazurków i Ober kłów tańców wirowych halową mazurki tańców wirowych zwolnienia nie lubi pan w Mazurku nie no lubię tylko on wszyscy dozorczyni no ale nie wszyscy tak jak my, dlatego że myśmy odkryli, że mazurki w dni słodyczy mazurki wszędzie mazurki no bo to nasze polskie są one dobre w każdym razie mazurki oberki i są tańcami żwirowymi, a więc tak naprawdę tradycyjnie wprowadzają nas wprowadzały również ówczesny praktykujący buddysta tradycja, mimo że odradza się jednak wciąż jest troszeczkę zapomniane wprowadzały nas trans, a więc w pewnym sensie bardzo blisko tutaj do tych tego kultu pasyjnego Kan ciągle się oko wita nie jest nowy hymn moment wystarczy nam taniec my się upaja my tańcem w każdym razie postanowiliśmy też spotkać się z naszymi brazylijskimi kolegami w tanecznej w praktyce ta najpier w poznać nasze własne kultury, bo zarówno środowisko tańca współczesnego w Polsce, jaki w Brazylii no nie jest zbyt zaznajomić one z tradycyjną kulturą i w pewnym sensie pozostaje w dystansie do środowisk tańca Ludowego myśmy musieli się nauczyć polskich tańców nie stylizowanych, żeby w ogóle ten projekt przeprowadzić nasi koledzy w Brazylii również tej bardzo tradycyjnej sam by nie znali ja pojechałam do regionu Grekom KW, gdzie samba tradycyjna się narodziła uczyłam się jej od najstarszych nestorów możliwie nestorów tego gatunku od, a ty osiemdziesięcioletni sam listek i tory były rzeczy się niesamowite przeżycie zanurzenie się takiej prawdziwej żywej kulturze codziennej tradycyjnej i postanowiliśmy także przyjrzeć się obu tym tańcom, która na rzut oka wydają się czuje bardzo odległe, a przy głębszej analizie odkrywają bardzo wiele fascynujących paraleli bardzo dużo podobieństw i w pewnym sensie zagłębili się miesza ne nie tyle w ogóle w archeologię co w setną horror loggie, a więc w pewnym sensie stworzyliśmy na kulturę tradycyjną wszystkich w PRL kontynentów razem Die Welt odnajdzie odnaleźliśmy w niej bardzo wiele wspólnych elementów zrekonstruowali się w pewnym sensie, że przy pomocy też Piotra Zgorzelskiego MP tradycyjne tańce i dzięki temu słynny uzyskaliśmy pewne esencje pewne elementy składowe tej kultury tradycyjnej, która stały się dla nas punktem wyjścia do własnych choreograficznych poszukiwań, ale protektora wrażenie, że się weźmie elementy z całego świata zmiesza się je poda się jeszcze zrekonstruuje, żeby sączyć się esencja gotowości zostaje coś co można stworzyć w ogóle nie mając żadnej wiedzy o świecie myślę, że to nie jest takie proste wcale o to, żeby rzucić wszystkie warzywa owoce do sokowirówki po to, co ze 2 × przefiltrować i Zobacz co stoi na dnie to coś co właściwie jest niczym w znanym, ale jednocześnie nie jest niczym z tych rzeczy składowych, ale się ani kończył się smaczne, kiedy się głębiej wejdzie przyjrzy się kulturze tradycyjnej, a odkryjesz, że łączy ją bardzo wiele cech wspólnych, które okazują się niezwykle uniwersalne dla naszego ludzkiego doświadczenia poczucie wspólnego rytmu wspólnoty pełen ekstatyczne wymiar tańca taniec od zawsze właściwie od Grecji starożytnej był kultywowany i praktykowany w kręgu wspólnie po to, żeby uwolnić pełne emocji w społeczeństwie w grupie, ale także, żeby się skontaktować z czymś większym niż my sami, a więc w pewnym sensie też to są empatyczne rytuały interwencyjne powiedz może inne społeczeństwa gromadziły się w tańcu po to, żeby zawołać donieść mniejszym głosem do swoich bogów we poprosić o deszcz poprosić o zmianę w danej sytuacji jakiś problematycznej to jest niezwykle ciekawe w dzisiejszych czasach, kiedy wydaje nam się, że świat wokół nas zwariował, a w sztuce współczesnej ten element wspólnotowy jest coraz mniej, jakby dotykane czy deklarowany ciemny wieczór 3 najbogatszej rytuałów antropolog teatru powiedział, że rytuały w tym rytuały taneczne są takimi mostami rzucanymi na dnie spokojnymi wodami to nas w pewnym sensie zainspirowało wydawało nam się, że dzięki tym narzędziom, jakimi dostarczana znam tradycyjny taniec i pewnym formom, które powtarzają się w bardzo wielu różnych kulturach wydawałoby się zupełnie od siebie odległych gmin, a jednak w pewnym sensie podróżnymi klon geograficznymi szerokościami zespoły grupy społeczności dochodziły do podobnych wniosków posługiwał się podobnymi rytmami wydawało nam się, że dzięki temu jesteśmy w stanie tutaj dzisiaj 2001 . wieku też nawiązać do tej tradycji spotykania się w kręgu w kole tanecznym kręgu i w pewnym sensie odczarować się rzeczywistości i przede wszystkim staramy się w ten sposób powiedzieć że, że ta wspólnota, jaka się kreuje w tańcu ponad podziałami, która by formułuje się tak naprawdę niezależnie od naszych przekonań umiejętności, która jest po prostu takim ekstatyczne momentem, w którym zapominamy kim jesteśmy oddajemy się w tanecznej energii, że jest to być może jakiś sposób na przetrwanie na nasze wspólne grupowy rytuał po to, by tamta rzeczywistość, która tak nam coraz bardziej ciąży, której zapomnieliśmy już jak być ze sobą razem jesteśmy w stanie w pewnym sensie na nowo nawiązać z tym kontakt i nasz spektakl, ale jestem w jakim sensie nawiązaniem do tych pierwotnych tanecznych rytuałów posługujemy się w dużej mierze głównie językiem brak podstawowego Mazurka i samby tradycyjnej myśmy nie włączyli do spektaklu, a więc nie wróciliśmy do garnka tak jak pan sugeruje wszystkich możliwych kultur bardzo wnikliwie skupiliśmy się na naszych 2 tradycjach oboje najlepiej znamy, bo są nam najbardziej bliskie najlepiej znamy od niedawna dopiero no ale okazuje się, że odkrywamy odkrywamy jak wiele z nas tej kultury wciąż jest żywa, mimo że nie znamy jej źródeł myśmy naciągana oratoria myśmy trochę udowodnili, że damy radę że, że rozumiemy to jest to nam, że nam pasuje tam chodzi, żebyśmy ten sam jej zaskoczenie ja jestem w ogóle zakochana w obrotach zwłaszcza, bo to są też przez premiera szybsze, a samba to jest w ogóle łyżkami jeść oczywiście tylko Sobaszek kolebka 2 maja samba tradycyjne jak najbardziej, mimo że te rytmy brazylijskie to bardzo trudne są bardzo do naszej Słowiańskiej duszy, ale pocieszam się gromy, że nasze obrazkowe kroki również trudne dla naszych kolegów brazylijski tam znów spotykamy się gdzieś trudności spotykamy się w niewiedzy ale gdy mu będą bronić jednak zarówno nas jak i tej tezy, że gdzieś nas głęboko ta tradycyjna kultura tkwi w najem się, że najlepiej można dać nie ma co się bronić trzeba po prostu powiedzieć wprost niech państwo przyjdą zobaczą dno morza rozciąga się o dziewiętnastej jutro 19 zapraszam gorąco ja jestem strasznie szczęśliwa, że udało nam się ten projekt sprowadzić do Polski wrócimy do naszej rozmowy po informacjach Radia TOK FM informacja 1140 pani Anna Leśniewska kuratorka projektu Janka Rudzka gesty i tropy z państwa my gościem informacje wracamy po informacjach pani Joanna Leśniewska choreograf Ka krytyczka tańca kuratorka projektu Janka Rudzka gesty i tropy z państwa i moim gościem w studiu Radia TOK TOK FM w Poznaniu to jest danie specjalne Maltańskie można powiedzieć, że dziś rozpoczyna się festiwal Malta i w ramach tego festiwalu można zapoznać się, jeżeli ktoś nie zna albo odświeżyć sobie wiedzę o choreografce, która była bardzo popularna znana i czczona, ale w Brazylii, a w Polsce do niedawno właścicielka lat temu mieliśmy ani pojęcia nie mój dzisiejszy gość razem z ze swoim zespołem dotarł do ludzi, którzy opracowali, że pamiętają do zdjęć do z nielicznych materiałów, które pozostały no i udało się go, że teraz zrekonstruować ten spektakl, który dzisiaj można obejrzeć ci ne i jutro to jest taka trochę archeologia taneczna, a oprócz tego jutro pojutrze, czyli sobota niedziela samo południe w All Stations Foundation spotkanie z gośćmi czy oprócz asystentki Janki ludzkiej, której państwo jak to jeszcze będzie będziemy gościć także prof. Maria Clara biegły Mares, która napisała pracę magisterską mający Rudzkiej jest jedyną osobą, która z Janku rozmawiała w Austrii na kilka lat przed śmiercią będzie mogła opowiedzieć się o tym, czego się od niego wiedziała jak pianka Rudzka spoglądała Wsteczna swoją karierę i Maria Klaudia rzeczywiście bardzo dogłębnie zbadała życie Janki PL, ale ciekawostką jest także, że już od tygodnia jest w Polsce i kontynuuje swoje badania donoszą już ci, którzy z nią rozmawiali w Warszawie, że znalazła nowe ślady rodziny Janki Rudzkiej w Warszawie, że odwiedziła także łódzki Janka Rudzka uczyła jeszcze zanim wyjechał z Polski, a więc tak naprawdę dowiemy się także mam nadzieję nowych rzeczy ING buduje się, że nic nie znalazła mnie właśnie powiedziała nam już, że znalazła i że jest niezwykle podekscytowana, więc nie w pewnym sensie ta praca nad nad poznawaniem węgierskie wciąż trwa i wciąż możemy być czegoś nowego to jest fascynujące z pań mówi, dlatego że myślę sobie, że taniec szczególnie taniec nowoczesny jest taką sztuką bardzo ulotnego znaczy to jako mówią sprint trans jest pełne uczestnictwo pewna wspólnota czy wspólnotowość jesteśmy tu trwa, a za chwilę przestaje trwać już cenne jest uczestnictwo cenne jest tworzenie niczym cenny jest być może obserwowanie, a tymczasem dziś szukamy kim była jakaś ludzka no to jest takie trochę właśnie do dorabiania jest w teorii pomimo tego, że to to co najcenniejsze to się wydarzyło ci, którzy uczestniczyli to pamiętają moment pewnie bardziej niż osoby, a także osoby, które dba teraz ten moment, czego szukamy śladów nagrobków może rodziny, ale nie dotkniemy tego co jest najważniejsze, czyli tych emocji tej energii tego transu dzięki spotkaniem z o z obiema paniami dotkniemy dokładnie tego, bo tak naprawdę ta pamięć sztuki zapisuje się ludzkich emocjach nawet jeśli dziś, gdy dysponujemy nagraniem wideo te nagrania czy oko kamery nie jest w stanie uchwycić energię tanecznej bez bez atmosfery jaka, a panuje zarówno na scenie kina widowni i my w pewnym sensie zajmujący się tańcem, ale my jesteśmy do tego przyzwyczajeni dlatego też tak bardzo fascynuje nas mimo wszystko spotykanie ludzi, którzy byli świadkami konkretnych sytuacji czy przeżyć, bo słuchanie tego jak oni opowiadają nawet nie tyle co opowiadają ale jaki jest dla nas najlepszym dowodem czy czy wskazówką na to, jakie emocje budziła sztuka konkretnej artystki konkretnego artysty i to jest dla nas niezwykle cenna informacja, ale mówicie państwo także wiedzieć, że wbrew polskiej tańców w historii polskiego tańca jest bardzo wiele białych plam my nie znamy dobrze naszej historii chemii i panuje takie powszechne przekonanie, że taniec współczesny w Polsce zaczął się dynamicznie rozwijać dopiero po osiemdziesiątym dziewiątym roku, kiedy upadł mur berliński kiedyś uwolniliśmy od od komunizmu, kiedy balet rosyjski, który zdominował nasze sceny przez te 50 lat po wojnie przestał być już jedynie obowiązującą formą tańca na scenie tymczasem w dwudziestoleciu międzywojennym Polska obok Wiednia i Berlina Warszawa była 1 z centrum tańca ekspresjonistycznego, a i tak naprawdę Janka Rudzka, której my dziś nic nie wiemy jest takim właśnie dowodem także na torze w tamtym czasie taniec współczesny był niezwykle popularny, że właściwie wszyscy się nim interesowali, że bardzo wielu artystów jak wtedy kształciły one niestety historia spowodowała, że wielu z nich, że wyjechało z Polski lub po prostu zginęło podczas wojny i dla nas artystów tańca dogadywanie się każdy szczegół także historycznych jest w pewnym sensie budowaniem, ale czy uzupełnianie luk w naszej pamięci wspólnej jako formy sztuki i budowanie jakiegoś rodzaju tożsamości nas jako artystów, że jak nie urodziliśmy się 20 lat temu, że nie wzięliśmy się znikąd, że nie jesteśmy jakoś dzielności się wzięli to to przeszkadzało im się, że ten dość istotna też dla wszystkich, którzy doradzają, jakie ludzką, ale nie przyjechała z takim oczekiwaniem, że ani ja się znikąd przyjechała stworzyła nowe style ona przyjechała też, że w naładowany informacjami, które zdobyła tutaj w Polsce i w Niemczech na wielu różnych warsztatach szkoleniach, a więc w pewnym sensie kontynuowała tradycję rozwijała twórczo to czegoś nauczyła dla nas jest to niezwykle ważna dlatego też, że byłem społeczeństwo w Polsce Kreml postrzega taniec współczesny jako rodzaj choroby jednak w dalszym ciągu ani jako autonomiczną formę sztuki jest dość istotnym dla środowiska tańca, by podkreślać ciągłość tradycji Pewel pewną myśl, jaka się przewija nie od wczoraj nie od osiemdziesiątego dziewiątego roku ale, ale o wiele wiele głębiej sięgająca wstecz dla nas tym kluczowym momentem rzeczywiście za okres międzywojenny, kiedy ten taniec ekspresjonistyczne był niezwykle żywe i tak naprawdę to jest tradycja, do której współcześni artyści nie sięgają po fajnie byłoby o nich wiedzieć, czyli współczesny taniec potrzebuje pewnego rodzaju legitymacji do trochę tak ważenia, które jak to te wszystkie spółki, które powstały właśnie po osiemdziesiątym dziewiątym roku, które przyjmowały nazwy tych firm, które istniały przed wojną wypowiedzieć to jest ta sama spółka ma, ale nie to nie jest, ale na przyszłość NATO odpowiedzieć jestem Super tancerza tworzy rzeczy jestem choreografem nie potrzebuje legitymacji, żeby powiedzieć traktujcie mnie poważnie nikt jednak ze mnie bardzo ważnych postulatów wianki Rudzkiej i w ogóle tej awangardy brazylijskiej zgromadzonej w Sao Paolo w latach pięćdziesiątych było przekonanie, że nie ma współczesnej kultury bez rozpoznania własnych źródeł, że tak naprawdę jest niezwykle istotne aby, by być świadomym co się przed nami wydarzyło po to, by nie otwierać drzwi otwartych już na oścież i po to, by móc nawiązywać z tą kulturą partnerski dialog w ten sam sposób my polskie środowiska tańca współczesnego ten jest w pewnym sensie zainteresowane tym coś przed nami wydarzyło, by móc z artystami, którzy kiedyś pracowali nawiązać jakikolwiek kontakt i w pewnym sensie mamy dowiedzieć się czegoś o sobie samych co nie oznacza wcale, że wszyscy teraz na trzy-cztery musimy rekonstruować historię i 11 przyklejać na scenę nie robimy tego także w spektaklu, który dziś państwo zobaczycie gorąco zapraszam do spotkania z nami w tej pracy, dlatego że my nowości daleko odeszliśmy od oryginalnych choreografii, ale nie powtarzamy kroków ani Janki Rudzkiej ani samby ani oberka i nie przyklejamy tak naprawdę tych formuł myśmy, podążając za Janko za jej bezkompromisowością i odwagą postanowili tak naprawdę zbudować ten spektakl na własnej praktyce choreograficznej, ale w pełni świadomi, że nasze źródła po obu stronach zarówno Polski i brazylijskiej biją gdzieś w tej dawniejszej tradycji i że nie musimy się wstydzić ani się od niej odrzekł Nevadzie, że tak naprawdę o wiele ciekawiej jest przytulić się do serca i się od nich odbijać echem i w ten sposób jakoś zachować ciągłości czuć się częścią czegoś większego niż tylko w rzeczywistości, którą kreujemy tu i teraz co najtrudniejsze takiej współpracy międzynarodowej, ale jednocześnie to obciążonej no bo oni Janka Rudzka, a w jedno myjnię nawet wiedzieliśmy, że ona istnieje, a jednocześnie musimy teraz, skąd skłonność frontowa ci zmieszać nasze tradycje, o których też trochę nie widzieliśmy za dużo, ale dowiedzieliśmy się teraz muszę to jakoś lepiej ci co najtrudniejsze w takim spotkaniu jak w każdym spotkaniu nie tylko międzykulturowym międzynarodowym najtrudniejsze jest komunikacja, a więc nie mówię tutaj tylko o poziomie języka, bo wiadomo, że Brazylijczycy mówią po portugalsku my mówimy po polsku język angielski, który jest tańcem językiem tańca współczesnego nie byłoby zbyt pomocny, bo w Salwadorze niewiele osób posługuje się językiem angielskim, ale nie to było tak naprawdę największym wyzwaniem największym wyzwaniem było spotkanie w praktyce i w pewnym sensie znalezienie tego wspólnego tego co wspólne, a więc z pełnym poszanowaniem tego kim jesteśmy i jak odmieni jesteśmy dość karkołomna próba nałożenia na siebie Penny kroków zarówno oberka i samby i też w pewnym sensie to to dla naszych kolegów z Brazylii było ogromnym wyzwaniem ta forma czy sposób naszej pracy, bo rzeczywiście and my dość mocno zaangażowaliśmy w ten oryginalny język sam mowy i dla Tax zarówno sam bowiem, jaki obrazkowy też, że z dużą świadomością zagrożeń, jakie niesie ze sobą taki projekt na cokole Ennis Kolonia listy chętnych pojechaliśmy do Brazylii i za wszelką cenę staraliśmy się, by ten projekt nie skończył się tak jak wiele innych często źle, a więc typową sytuacją, że Tusk Europy przyjeżdżają artyści, żeby pokazać tym w Brazylii zatańczy oberka jak się tańczy oberka i w ogóle jak się tańczy jak się robi, bo wiadomo, że ten projekt mógłby jestem pod kierunkiem 2 polskich artystów, a więc celem moim Janusza Orlika, a więc siłą rzeczy no przynosimy do Brazylii swój punkt widzenia i to czym my żyjemy czym się interesujemy, a więc niezwykle ważne było dla mnie w budowaniu tego projektu, by stworzyć przestrzeń dla wzajemnego praktykowania i uczenia się od siebie nawzajem, a więc zarówno my dzieliliśmy się naszą własną praktyką jak nasi koledzy dziwili się swoją praktyką artystyczną poświęciliśmy na to wiele tygodni, zanim tak naprawdę wkroczyliśmy w fazę decydowania jak będzie wyglądał ostatecznie spektakle, jakim językiem będziemy się posługiwać także zależało mi niezwykle, aby ten projekt niosę kontynuację w Polsce, by nie skończył się w Salwadorze nie zaczął nie skończył się w Salwadorze, żeby nasi koledzy mieli szansę przyjechać do Polski i podzielić się z sambą i swoją pracą z polską publicznością pierwszy przystanek w Polsce to Lublin pojechaliśmy do Lublina, gdzie brazylijscy artyści nie tylko dali niesamowicie energetyczne warsztaty różnego rodzaju samby, ale przede wszystkim także zaprosiliśmy lubelską publiczność na spektakl złożony jest ich solowych prezentacji, a więc mieli oni okazję także zaprezentować swoją własną sztukę siebie jako artystów nie tylko jako spadkobierców sądowych obszarów i i takich egzotycznych tancerzy, którzy przyjechali dzielić się sam, bo to jest niezwykle istotne, bo dzięki temu udało nam się w pewnym sensie uniknąć mam nadzieję, że do takich niebezpieczeństw, jakie to, że tego typu projekty ze sobą niosą już dziś można się o tym, przekonać się o godzinie dziewiętnastej, a oraz jutro o dziewiętnasty, ale jutro pojutrze o godzinie dwunastej, choć też z tamtejszym ne spotkanie z gośćmi właśnie z asystentką Janki ludzkiej nędzy prof. Marią Klaudią zima bez znaczkiem Różalskim, który mieszka na stałe w Salwadorze był tak naszym łącznikiem bezpośrednim jest antropologiem teatru i to on przeprowadził tak naprawdę ogromną kwerendę materiałów i nogi tak naprawdę dzięki niemu mieliśmy w ogóle bezpośredni dostęp do mówiących po portugalsku większości artystów i świadków pracy dzięki bardzo pani dziękuję za wizytę z dnia także system się pani Anna Sznyrowska choreografka kuratorka projektu Janka Rudzka gesty i tropy, bo państwo i moim gościem dziękuję bardzo serdecznie informacja Radia TOK FM już za kilka minut o godzinie dwunastej dzisiejszy program przygotował Paweł Zientara zrealizował Kamil Wróblewski ja przypominam tym cały pełny już szczegółowy program festiwalu Malta znajdą państwo na stronie internetowej Malta Mieśnik festiwal przestał Kopka PL informacje Zwiń «

Yanka Rudzka. Gesty i tropy [Malta Festival Poznań]

AUTOMATYCZNA TRANSKRYPCJA PODCASTU

PODCASTY AUDYCJI: OFF CZAREK

POSŁUCHAJ RÓWNIEŻ

DOSTĘP PREMIUM

SERWIS INFORMACYJNY

Wydanie z godziny 07:00

Najnowsze Podcasty

Duże frytki do tego? Niestety, będą tylko małe, bo na świecie ziemniaki są na wagę złota!

"To były wybory uczciwe, ale nie były równe"

Przegląd prasy ekonomicznej

30 osób na granicy prosi o azyl

TOK FM

Polecamy

Popularne

GOŚCIE TOK FM

Gazeta.pl

WYBORCZA.PL