O czytaniu życia na nowo. Rozmowa z Agatą Tuszyńską (powtórka)

AUTOMATYCZNA TRANSKRYPCJA PODCASTU

dobry wieczór państwu Wiktor Osiatyński witam w kolejnej audycji zrozumieć świat naszym gościem jest dzisiaj pani Agata Tuszyńska kino akcji Inter, który karta Tuszyńska z reporterem dziennikarką pisarką poetką trudno wymienić wszystko 2 0 parę książek wśród nich Rosjanie w Warszawie Singer kilka portretów z polską kler reportaże izraelskie długie życie chorych szelki losy świata Ireny Krzywickiej rodzina historia rodzinna historia lęku książka bardzo ważna piękna Rozwiń » dziewczyna z utraty aż wzruszającą książkę o utracie najbliższej osoby oskarżona Wiera Gran książka kontrowersyjna przedmiot procesów niedawno zakończonych ostatnio narzeczona Schulza czy coś chciał powinienem dodać myślę, że wyznaczać myślę, że ten rysunek poetka jeśli tylko zapowiedziałem w faktach powiedział, że poetka część zbiorów poezji najnowszy nadzieja w 2 tak czy już po ponad 9 pracujących nie było nie ma, więc energii, a może jakaś inna może być inny tylko nadzieja 3 pediatrzy jedno to będzie mecz, ale mam nadzieję mam nadzieję, że w końcu nadzieja w oddziale z spotykaliśmy się z okazji książki narzeczona Schulza apokryf apokryf to znaczy z greckiego ukryty w teksty niepewnego pochodzenia lub nieautentyczny często o charakterze religijnym może zawierać wiedzy tajnych elementy wiedzy tajemnej ezoterycznej, skąd ten pomysł na, a pokrywa, bo inaczej, skąd pomysł na ten opór krew i chciałem powiedzieć wyraźnie moim czytelnikom, że jest to moja wersja historii narzeczonej Schulza Józefiny Siejkowski w, a ponieważ wybrałam taki inny wynik niż dotychczas sposób narracji mianowicie mówi Iwoną mu panie mówią i sobą czasami ze zdania na zdanie pani przechodzić z fenomenalnym zupełnych nowości 1 się podoba innym się podoba mi Francuzom się podobała mi są specjalistami od prozy, więc stać się bardzo cieszy, ale właśnie dlatego pomyślałam, że owo zaznaczenie reformy apokryf będzie tutaj odpowiednie, żeby nie było bezpośredniości taki, że ja tu już mają na to jak i tekstach, a czy jest prawdą co zamysłem co zmyśleniem, choć myślę, że czytelnik sam sobie ewentualnie na to nie odpowie przeczytałem bardzo starannie odpowiedziałem dlatego pytam możemy zrobić musiałabym zrobić bardzo szczegółowo egzegezy prawdą jest, że istniała Józefina Szelińska nauczycielka z ruchu bycia, która mając lat 2 8 zakochała się Bruno Schulzu również nauczyciel z Drohobycza źle byli w związku przez 3 i pół roku i że ów związek był najważniejszą relacją w życiu tutejszych kobiet to na pewno sprawdzą jeszcze kilka myślę dość wyraźnych szczegółów biograficznych reszta to jest moje, a do wyobrażenie tej postaci tej rzeczywistości po to, by pozwolić czytelnikowi się w niej przejrzeć, a czy pani ma jakiekolwiek dane winno pustych 4 dań, które pani powiedziała o nim oczywiście w ja zrobiłem dla tej książki takie moje typowe śledztwo biograficzne i bardzo wiele udało mi się zdobyć materiałów i wiele ustalić, ale być może mniej niż w innych moich książkach stąd pomyślałem, że trzeba pójść tą narracją troszeczkę wyżej poprowadzić ją troszeczkę inaczej jak by odbić się trochę od ziemi w sferę wrażliwą ożywają June chce tworzyć zgraną kręcili się na pewno stoliczek wrażliwości uczucia jej myśli, bo na niej pisała dziennikarza naszła mnie nie rozlała się nikt nie pisała dziennikarek pisała listy do Jerzego Ficowskiego, bo tak to kto o tym, będą mówić pisać też listy do Schulza, który jak zwiększyć ich użyciu większej części listu przetrwała nie przetrwały listy Schulza Dolny kamienie nie przetrwały w ogóle żadnej listy dorzuca również nie ta korespondencja, która była podobno wspaniała namiętna miłosna i pełna tęsknoty niespełnienia tak jak ich związek ponad 20 0 listów nie przetrwała albo tak nam się zdaje, dlatego że w tej historii jest bardzo dużo zagadek Józefina twierdzi, że listy zostawiła swoje domy w Janowie, uciekając stamtąd do Warszawy nikt ich później w tym miejscu nie znalazł i co ski jadąc tam jeszcze znalazł dom, kiedy ja tam byłam nie było również dom i nic nie było poza drzewami, które okazały posiadłość przy sycowskiej były dowodami był strych, bo ona staje się bawiła się pani to nikt tego nie wiem czy na strychu te listy w tych pojazdach powiedziała, że schowała jednak krok śpią w Lipnie zawiązała wszyte paczkę 20 0 listów kolorową wstążką Ficowski strych znalazł listę chronionych w spaniu PiS -u po zamordowanych dzieci rodziców, kiedy wróciła z kąpieli w jeziorze, kiedy niemieccy zamordował rodziców, bo okazało się wtedy, że byli pochodzenia żydowskiego to ona uciekła w pośpiechu czy to znaczy, że te listy zawiązać spakowała już wcześniej w myśl, że zawiązała spakowała wcześniej z całą pewnością spakowała wcześniej natomiast nie wiem, kiedy nastąpił ów moment schowanie ich za krok w myśl, że też mogły to być wcześniej również wojnę przetrwała w aucie KO co odchodzi kilkakrotnie wpierw odchodzi od Brunona Schulza, kiedy ona przenosi się do Warszawy pracuje w kuchni urzędzie statystycznym, a on nie chce do niej dołączyć odchodzi myślowo mentalnie drugi raz ucieka z Janowa no chyba jeszcze też w Czechach do Wrzeszcza i we Wrzeszczu jakimś metaforycznym sensie przynajmniej tak jak czytam pani książka też jest ze 2 × ucieka niewątpliwie celem osoba, która po prostu ucieka pani wisi tak tak, by zasnąć neutrin, które ucieka w ich pierwsza ucieczka to była to była wielka i ważna decyzja, dlatego że stało się to po ponad 3 latach związku z Schulzem z artystą związku, który one bardzo chciała przekształcić małżeństwo i doprowadziła już do tego owego mężczyznę, któremu trudno było się zdecydować na cokolwiek doprowadziły do tego wysiłku świadczy wysłał pięknej Miss świata czynami do rodziców co więcej wystąpił również dla niej z gminy żydowskiej one jako wszechstronne Żydówka jako katoliczka w tego od niego żądała ją to zrobił w natomiast nie potrafił pójść dalej wobec tego to była jej decyzja ona już dłużej niż chciała czekać nie chciał w deklaracji nie chciała przyrzeczeń za którymi jednak nie stała ta ostateczna decyzja o tym, żeby się z nim związać i wówczas po raz pierwszy słowa popełnić samobójstwo to był styczeń 30 07 . rok wtedy anioły diagnozę lub uratowała wedle tego sezonu co pani pisze tak co sobie wyobraziłam tak tak właśnie się stało ta pierwsza decyzja w to był ważny krok to było powiedzenie nie obietnicom takiemu wiecznemu niespełnieniu, w którym główną Bruno Schulz jak kościół się zdecydowanie lepiej niż one nie chce powiedzieć, że nie mów ku podjęcia owego zobowiązania, jakim jest c małżeństwo czy też odpowiedzialność za drugiego człowieka nie chce chodzić jak każdy mężczyzna, ale być może jak wielu mężczyzn szczególnie mężczyzn, którzy zdecydowali się poświęcić swoje życie sztuce dla niego najważniejsza była sztuka i związek był potrzebny, ale obciążających lub inną mówiąc w skrócie można to tak można to rzeczywiście tak powiedzieć, aczkolwiek wydawało się, że dla niego samego wydawało się z tego co mówił, że on sam chciałby już jakoś się ustatkować przewidział w tym założeniu rodziny w pewien stały stabilny punkt, który pozwoliłby mu tworzyć i jednocześnie nadawałby jakieś ramy życiu, które dla niego było nieznośną co dzień zaś Chin jest znalezienie drugiej ligi nie było, kiedy czytałem książkę, jaką miałem taki przepraszam za trochę osobistych trend, ale miał takie poczucie, że do jego chce mnie ustatkować nasze to jest trochę tak jak alkoholik chce chciały przestać pić, ale nie potrafi, bo to jest silniejsze od niego, więc jego lęk, bo on też czekał przecież wlejemy olej rzepakowy dwoje bohaterów, którzy każdą uciech takich samych Chinach, ale inna strona 0 myślę, że to istotnie tak było, że on chciał się ustatkować jednocześnie wiedział, że to jest niemożliwe, ale jednak widzimy go jak wykonuje pewne gesty, ponieważ on do niej, mówi że tego chce on się oświadcza on występuje z gminy co jest bardzo za ten jest napisanie kolejnego listu to jest seria pewnych czynności, które on musiał zrobić on, który wszystkiego się boi przed wszystkim właśnie ucieka, który nie wie jak to zrobić jednak dorobić czyli gdy miał pewien zamiar nie możemy powiedzieć, że zamiarów nie miał po prostu no ale to jest też częste w życiu niczego zrobić krok wtedy wiem, że musisz uciekać rzeczywiście zrobiło się za kratki do przyrody woleli wydać dopiero człowiek nawet 5 300 lat wtedy czuję, że musi być wtedy czuję, że ludzie się zrobił się też tak sprzeczne z jego naturą, zwłaszcza to co powiedziałem, że jego natura pracy i oddania pracy i jednocześnie poszukiwania dość dramatycznych wraz z licznych różnorodnych przygód seksualnych, jeżeli tego natura była dla niego męcząca dolegliwa, bo musiała być to w pewnym momencie on chce z tego wyjść robi krok milowy krok i chwilę potem je nie nie mogę chcę uciec po medale MP z myślą, że tak właśnie było, ale z drugiej strony po stronie Józefiny po stronie June nabyły też pewne atuty była miłość była chęć zaopiekowania się nim była jednak akceptacja, której on bardzo potrzebowałem pewniak taki facet strasznie się, bo i tak poza opieką Anety Miłki ja myślę, że właśnie chce też Real w celach służbowych w nogach rywali się boję, że co stracił stracił wolność i stracił wolność dobroci ani z niewoli ogólnej i tam straszny lęk przed długi czas Pierre Rene, więc właśnie tak się stało ja muszę powiedzieć, że bardzo mnie to on w denerwuje, a co on zrobił i tak mnie rozczarowuje, dlatego że czasem myślę, że właśnie tacy są mężczyźni i jest mi przykro z tego powodu, że jest on tak zrobił jeszcze pan potwierdza, że to jest właśnie częste jest to mężczyźni, bo należy bardzo często twórczy pani Hanna Hamer twórca jak Polak z myślą o dobro mężczyźni twórcy, ale mężowi twórcy boją się komitent boję się zobowiązania bawią się czegoś co zabierze, bo istotą twórczości swoboda jest to, że to ja, a ja decyduję, kiedy w stanach, kiedy co zrobi, kiedy co zechce robić ja swoboda całkowita swoboda swoboda, ale z drugiej strony na nim ani razu, ale z drugiej strony one mnie gotuje będzie uplasowana nie będę musiał się zajmować tą drogą urządzenia trzydziesty piątym roku w Drohobyczu od dzisiaj facet ma pralnię ma restaurację ma im nawet przez internet z ziemniaków takich po co mu to wszystko powszechnym leży w 2 ułatwiło twórcom takiej życie w rozgardiaszu Wilno właśnie, ale Milito straszy zachód czuł, że pani będąc kobietą tę cechę męską męskiego twórczy tak dobrze uchwyciła ją od KUL taka leku własnej rozpaczy przekroczyli granicę w Hiszpanii problem powiedziałbym daleko czytelniczki do tego facet panią zdziwiło, że mi się ta książka podoba, bo co pani Ula rzekomo mężczyźnie nie może się podawać takie łóżka zdaniem powinna i ja mam wrażenie, że bez tak mówią moi Czytelnicy raczej czytelniczki, że to jest książka dla kobiet, że kobiety się w tym bardziej odnajdują mówi Czytelniczka kobieta chwalił taką chroniła wentylacja zobowiązałem się na imprezie jak niemiecka ZDF po naszej rozmowie, kiedy pani Ela wyjawiła, że w naszym mieście podoba jak widziałem tę recenzję to w polityce było takich RM w nocy patrolowali rzekę zleceń za darmo taka notka przeczytałem i takie strasznie panią obie objechała w tej recenzji myślałem, że to facet patrzę też pani Sobolewska kobieta w planowaniu i hamują zdarzać realnej zdarza się tak również ja muszę powiedzieć, że nauczyłem się w tłustych latach pisania książek, że nie wszystko się podobam i trudno i tak musi być ich wierze w takim razie Czytelników, którzy mogą się moich książkach przejrzeć wobec czego którym coś mówi natomiast innych ignoruje w i Alejami mostami rozmawiałam jakiś czas temu w zespole mostem, który powiedział mi, że on recenzji nie czytaj to nie czyta już od 2 0 lat, ponieważ jest to taka trucizna i to go tak dekoncentruje i tak go przeraża, że po prostu nie warto na to tracić czasu, więc też taka Martę pani przeczytała Belgia Moniko pan do nich tak, bo zgodziłam każdy miesiąc doniesiono mi życzliwi zawsze donoszą myślę, że Ostrowite donoszą nam się do tego nie przyznali poza tym jeszcze powiedział mi, że im gorzej piszący zna ten znaczy, że człowiek staje jakąś tam ważniejszą postacią, więc paliwa i to wyraźnie napisała podziały w naszej rozmowie z kim był Bruno Schulz dla Joanny Zielińskiej z kim była Joanna dla Brunona Schulza oprócz tego, że była kobietą, którą w nowych chciał się ożenić czy trochę z tego co pani czytać golami wymusiła na nim to, że los powiedział, że jednak zechce się ożeni się potem móc rzeczywiście tak to wygląda żona wymusiła niższe trochę się na tak kilopaskal prezydenta te oświadczyny wymusiła ją potem tego znowu się kim ona była dla niego Bona nie była 1 z tych pań, które rysował, do których chodził, którego pantofelki po plecach waliły Chińczykiem wrażliwych danych regionalne z Gdańska głównego tak tajemniczy klient to niebyła 1 z tych minie one nie za 1 z tych Camerona była ona była żoną była tą kobietą, której Sygma solista marzy, że będzie miał taką relację niebie pańską przede wszystkim zaczęło się od tego żoną zauważył na ulicy, czyli była kobietą, która się podobała ja bardzo prosił kolegę, żeby zapewnić czasem się wstydził była piękna była przeznaczeniem była piękna była przystojną błyskotliwość w ruletkę z pięknymi oczami z długimi nogami, którą on uwielbiał i najpierw spodobała mu się fizycznie najpierw nie wiedział jeszcze, że znów będzie miała tę drugą lecz, którego kobietach pociągała bardzo mianowicie intelekt i zaczęło się od rysowania zaczęło się od rysowania portretów, a skończyło się na tych wspaniałych rozmowach, których Józefina ciągle mówi, o której wspomina w rozmowach o Tomaszu marzenie o kawce recytacja w jej tego po niemiecku oboje władali niemieckim i dla nich obojga w tym, że prowincjonalnym Drohobyczu to była swego rodzaju uczta intelektualna i to było bardzo ważne dla obojga i bardzo długo tego rodzaju związek trwał natomiast to wszystko co było dalej było wynikiem właśnie owej fascynacji także intelektualnej i Schulz miał inne kobiety, z którymi korespondował n p. Debora Vogel Romana Halpern, który także były uczone wykształcone i które rozumiałem jego artystyczne skłonności jego artystyczne potrzeby ich właśnie były taką intelektualną Iskrą przecież z listów do wyboru Vogel właściwie zrodził się sklepy cynamonowe to ona zauważyła, że są to teksty wybitne grono ich Cieszyńska świetnie się trzymał z doktoratem z uniwersytetu lwowskiego syn znajomością literatury romantycznej słowacki Krasiński znakomity niemiecki przecież później tłumaczyli razem proces Kafki tak naprawdę to ona tłumaczyła on zrobił jedynie korekty, czyli intelektualnie to było złamanie jego muzą modelem i partnerką intelektualną, której w Drohobyczu nie miał, dlatego że wszystkie te inne kobiety łącznie Zofia Nałkowska w Ostrowąsie w pewnym momencie bardzo przyjaźnie jak wiemy z dzienników również spędzili 1 noc nie wiemy dokładnie ona wyglądała Nałkowska mówi on mnie wielbi uporamy się wstydzi się pojawia nowy generalny pocałunek z list napisała w Halle była pani Lorenc i 1 noc, czyli w Drohobyczu na miejscu nie miał takiej kobiety, a z Józefina właśnie taka była poza tym oboje lubi spacerować oboje kupili lubi rozmawiać i jedno właśnie tu tak było czy bratnia dusza jak najbardziej bratnia dusza i ktoś, kto go akceptuje on w bilardzie zoo ma jeszcze o pustym bratniej duszy ściany bratniej ciało i może na wyłączność to był trudny tak bank tak, chociaż żona mówiła często żona rozumie to, że on jest artystą tylko, że to jej rozumienie w USA się, jakby nie było w głowie realnie nie było całkowitej, czyli rozumiała, ale nie potrafiła zaakceptować tego wszystkiego co owa artystą ska dusza i chciał ze sobą uniosły, a zza ciekawi panią, jakby chciał powiedzieć, o czym tak książka jest dla mnie bardzo o miłości wielkiej June Szaliński miłością odtrącony i akceptacji tego potrącenia o znalezieniu środka radzenia sobie z funkcją placu do prawie, że do końca życia o miłości zdradzanej przez Schulza miłość jego istnienie dojrzałej po stronie Schulza o potrzebie potwierdzania się przez wiele kobiet o kwestiach seksualnych o potrzebie bycia podejrzanym o masochizm imię człowieka o bardzo niskim poczuciu wartości wyniesionym prawdopodobnie ze swego pochodzenia co jest pod sporym ciężarem polskiej inteligencji i może, jakby powiedział Adam Małysz bycia nikczemnej postury to wspaniała jest recenzja właśnie tym dla mnie cenniejsze, że wypowiedziane przez mężczyzn pani diagnozę czworonogi ze ścigania pod koniec książki pani zwraca uwagę na 3 równe, ale pani na torze przy rysunkach Schulza z kobietami i nikt nie zwrócił uwagi na miednicy małej wsi i że miednica to jest rekwizyt prostytutki z całą pewnością piszę o tym, sza lińska pisze pan, ale mam pytanie do pani, która się malarze dziewiętnastym szósty w wieku od większości nie rysowali niemal wali prostytutek, bo one były dla nich dostępne są one były łatwe, bo można było zapłacić tyle co za usługę albo trochę więcej śmieci w trybie namalować chwali popatrzy na wielkich malarzy to też bardzo częste tak to prawda może tak było, ale ja w tym moim komentarzu chcę powiedzieć, że nikt tego w rysunkach Schulza nigdy nie napisał nikt tego wziąć może dostrzeżono Jerzy Ficowski troszeczkę próbował Schulza oszczędzać zarówno w komentarzach dotyczących jego życia, jaki w komentarzach dotyczących jego rysunków, ale niewątpliwie tak było jak mówi teraz pytanie, które staram się również jako się rozwiązać czy też uświetnić czy on chodził do tych domów schadzek i tamto rys całował właśnie, płacąc nieco więcej czy też chodził spełniał owe czynności fizjologicznej anemii z Rzeszowa z głowy taki jest tego nie wiem, ale niewątpliwie dla również psychiatrów, z którymi rozmawiałam oni twierdzili, że on się spełniał seksualnie erotycznie w akcie rysowania tych scen i głównie właśnie tych scen sadomasochistycznych natomiast jak tu fizycznie wyglądał on tam bywał i rysował etapem jest natury w NATO mu trudno jest odpowiedź, ale odpowiedziała pani na coś innego bardzo ciekawy sposób i ważny, że w latach 19 30 to było wstydliwe, ale oczywiście się z tym ukrywał to była dzisiaj też pewnie głowę wstydliwe, a dzisiaj, ale że dzisiaj teraz to się stało najbardziej atrakcyjne przy renesans zainteresowania Schulz jak miłość i aktora jak te ważne w usługach jak tak uważa ja właśnie myślę, że tak się stało kilka ze względu na zmianę kultury anemię choroby jak w taki jest, ale Schulz ten taki właśnie biedny pełen kompleksów nauczyciel rysunku z Drohobycza mówił także do Józefiny, ale również do innych zobaczycie moje książki będą kiedyś w lekturach szkolnych, a o moje rysunki będą się biły galerii na całym świecie dla kogoś takiego jak on w właśnie lękają cegły się życie niewierzącego swoje możliwości tego rodzaju zdanie było niezwykłe nuda, ale o to co pani Mar ca się to jeszcze jest wspólne z tym, że ile muzeów w ostatnich dziesięcioleciach czy biuro wystawy późnych głównie rysunków wielkich malarzy Picasso mogę wymienić fachowiec tego okresu prawie wyłącznie rysowaniem gołych kobiet i organów przejść jutro wszyscy robili zawsze mieli taką potrzebę podobno może do tej koszulki tylko, że teraz przyszła w tym zawiera zmianę języka i teraz relacjach sprzedaje tabor gramy źle się sprzedać tak to prawda ścian jedno pytanie w tej części naszej rozmowy mówiliśmy o tym, że ją namówił od siebie, że pan pani piszą nie w trzeciej osobie czasem to 3 zdania na zdanie z akapitu makatki czy jest jakaś reguła jakiś zamysł w tym przeskakiwania ja szukałem nie znalazł pech może trochę znalazłem się tam, gdzie bardziej osobiście namówił tłum no właśnie myślę, że to jest po prostu z prostej reguły, kiedy jest bardziej ze środka Afryki jest bardziej z brzucha, kiedy jest bardziej, gdyby Howard to jest ona od siebie natomiast pani przez nią od niej tak jest jak przez realne, ale i, ale to nie jest chemia tak samo jak ja nie jestem Wierą Gran tak samo ja nie jestem Józefina Szelińska to jest książka to jest literatura uwaga to jest ważne to nie ja a kiedy jest dystans pewien wówczas pisze osobie trzeciej to może wrócimy do naszej rozmowy po chwili przerwy zrozumieć świat Wiktor Osiatyński rozmawia w TOK FM witam państwa ponownie Wiktor Osiatyński rozmawia z panią Agatą Tuszyńską ojej ostatniej książce narzeczona Schulza i może zacznę od bardzo, że coś powie powiem tak przesłuchać te same święta wielkanocne z końcem marca lub po członkiem kwietnia wychodził z tyloma synka Tobiasza zwieńczenia, do którego zamykano wrót co roku na zimę po awanturach i szaleństwach lata jesień kończyłem Schulz Schulz sklepy cynamonowe cytat, który ma w głowie od 5 2 zlote netto z pamięci powiedział tak już w pamięci pojazd mogą złożyć, ponieważ mając 18 lat po osiemdziesiątym trzecim roku w teatrze 2 + 1 grałem trochę tego chłopca właśnie Józefa w przedstawieniu mu ach, pierwszym w Polsce sklepów cynamonowych właśnie w teatrze studenckim w tym samym spektaklu wybrał ze mną udział w znanych dziś Job dziennikarz ambasador Krzysztof Mroziewicz niesamowite to znaczy, że rosół sam byłem bardzo przywiązany jak pani się może domyślać czy to znaczy, że pan profesor zamierza zostać aktorem Niewiem czy zamierzałem, ale bardzo chciałem, a tak tak jak ja cię tak jakby co wy tak wymyśliłem, że ja chciałem być aktorem, ale my bardzo niskie poczucie własnej wartości i tego, że odmiennie przyjmą Oklejak to mały jest nikczemny kosztuje tyle węgla z dobrej strony zajął to miejsce zajął się Roman Kłosowski no to ja nie mogę nie ma miejsca na drugiego po sobie wymyśliłem tak, że może ja zostanę reżyserem, bo ja chodziłem między chyba czternastym 2 17 osiemnastym rokiem życia prawie codziennie do teatru znałem większość sztuk na pamięć od drugiego aktu, bo nie kupują ubogie nie mają pieniędzy i choć jest moim przyjacielem Piotr Parandowski i chodziliśmy od związku stowarzyszeń od drugiego aktu jak ludzie wychodzili na papieroska to myśmy tam przekraczali chodziłem prawie codziennie nie wyobrażam przeżycia poza teatrem jest już wiem, że może zostanę reżyserem to wtedy siebie czy przy obsadzeniu jak to u i poszedłem ale, żeby puszczali serial to ciało studia skończyć poszedł na prawo, o którym za bardzo mnie interesowało ale, ponieważ los dał w życiu pewną ilość pewnie spektakli do obejrzenia zdobyłem chyba pod koniec drugiego roku studiów, kiedy poszedłem do teatru i zadającym pytanie, jakie to strasznie nudne czatu robi, więc ten mój pomysł spalił na panewce, ale rzeczywiście moja ta próbuje tego były w teatrze w 2 + 1 i i zaczęły się od Schulza teraz czy każdy rzeczywiście młody człowiek chce być aktorem myślę, że Bruno Schulz nigdy nie chciał być aktorem on by umarł ze strachu, gdyby czuł, że inni na niego patrzą tak zdarzyło generalizować to było dla niego strasznym co więcej jeszcze mamy informację o tym, że bardzo lubił cenił kino i chodził w Drohobyczu do kina chłopak, którego właścicielem był jego brak natomiast Atu się bał bał się, że na sali jest ciemno jacyś ludzie obok naprzeciwko odgrywają jakiś rolę to było dla niego bardzo tajemnicze niepokojące nie lubił teatru był 2 × stać przyznał kąsków w Warszawie, ale to nie były doświadczenia, które aż blisko do kina chodzili tak sielsko chodzi do kina po książkę składa się z 3 części opierają na złe tak pierwsza to jest miłość 3 4 3 7 rozstanie odejście próba zapomnienia i wojna to druga część trzecia Wrzesz Bruno wraca, a raczej nasze lińska przywołuje go do siebie w Liszkach na nowo Jandura także herosów których, która się panu profesorowi część najbardziej podoba, bo ja mam ulubioną część, ale tego zawartymi się oczywiście tak jakby pani pisała wielki wielką epopeję, którym 2 pierwsze części były przygotowaniem do tego wszystkiego co rozkwitło trzeci co jednak trzecia Magda mysz śmiech, ale ja uważam, że trzecia jest najważniejsza w zamian, gdyż jest chyba najciekawsze literacko ja mam takie firmy tak jest najciekawsze literacko ma różne style łącznie z fragmentami 2 publicystycznym niemalże dotyczącymi marca, w której bardzo dobrze grają one wyraźnie od literacką gości pięknego literackiego języka areszty odbiegają tak jakby pani chciała powiedzieć nam, że te sprawy polityki sprawy świata, które tak ogromną rolę odegrały tak wpłynęły na pani bohaterkę zielone są w innym porządku winnej kategorii, że tu żadna literatura piękna nie pasuje pozostanie tym upokorzona czuł podlana, że tutaj prosta taka publicystyka to jak to odebrałem, ale pani pisze, kiedy ona w tej trzeciej części, bo to nie jest także ona go przywołuje ona obsługuje odpychają znowu przywołuje chodzi ten pisowski i pińczowski pozwanej szczegóły życia przy życiu Kulczyk, który nie jest niesamowite dla mnie to ja właśnie dlatego tę książkę napisała, ponieważ nam się nie zdarza taka możliwość, a tutaj Józefina Szelińska dzięki francuskiemu dzięki temu, że Jerzy Ficowski zbierano wszystko co możliwe na temat swojego ulubionego pisarza Schulza on dostaje listy on drukuje jakiś anons w prasie ludzie przynoszą mu wspomnienia i fragmenty elementy życia Schulza i on się tym dzielić związek inwalida one z nimi to jest koncepcję zmian Bell z kimś zdaje, że to jest właśnie powielają ziem macierzystych od jej akceptacji miłych pań i Yahoo próbowałem po czymś tak książka to akceptacji lub chemia i tam jest także ona on pisze o przysyła listy Schulza i ona widzi zachodnią pomniejsza w listach do innych, zwłaszcza o kobietach jako, jaką ma to odbiera i w pewnym momencie przeczytam to fragment bez tych zwykłych to nasze zamykamy cieśninę to wcale nie jest trudne zaś murować pancerz pancerz najgorsze praktyki moja ulubienica bez majtek półnagie przyjaciółek czy i które licytowały się rzekomo dla sztuki mówi pan też jest prawdziwy, choć przecież niewidoczny odrodziła się od świata inni ludzie widzą tylko to co chcieli pokazać zresztą teraz prawie każdy ma swoją bolesną tajemnicę wystarczy się przejść ulicą albo wsiąść do tramwaju, aby zobaczyć jestem sam to niezwykłe jak on ani to tak napisała i zobaczyła pani uogólnia nie żal, że się, że wszyscy mamy potem już mur, który zbudowano strzeże nas przed wszelkimi zagrożeniami nikomu nie zaufam pikowanie dopuszcza do tej liczy jest wiąże się z nikim trumna z nikim więcej w no i co no właśnie kijek czasami na spotkaniach autorskich w Czytelnicy mówią, że to jest niemożliwe, żeby była taka miłość, która opanowuje determinuje określa całe życie po proszę zobaczyć o nasze zakochała w tym, że w drohobyckim artyście mając na 2 8 par żyje niejako z nim z jego cieniem z jego zdjęć członkiem jego, których w niej żyje do osiemdziesiątki po osiemdziesiątce odbiera sobie życie, czyli jest bardzo duży szmat czasu jest całe życie ja uważam, że to właśnie jest możliwe i to jest jest niezwykłe także, dlatego że właśnie można przeczytać własny los odnowa my nie mamy takiej możliwości rzadko mamy taką możliwość rzadko mamy dostęp do elementów, które naszą przeszłość tworzyły, dlatego że mam już jakiś obraz jakąś wizję przyszłości prawda i trudno jest i wzmocnień, zwłaszcza czy wie pani minister części, która była o miłości, która się zerwał, w którą nierównomiernie obie strony zerwały to zdarza się, że człowiek może być w takiej miłości bardzo zastąpiony na długo ona bardzo wiele znam przypadki, że wspólnoty, w której jestem ludzie mówią bardzo wiele o swojej przyszłości w swoim życiu ją w swoich myślach uczuciach że, zwłaszcza od strony co na miłość miłość niespełniona może taką rolę determinującą ogromną część życia odległych jak też uważam, że to jest możliwe ich Szelińska jest dla mnie takim przykładem, aczkolwiek nie wiem dokładnie, jakiej życie powojenne wyglądało wiem na pewno kilka rzeczy po pierwsze, że nie związała się z nikim, że żyła samotnie w tymże mieszkaniu w Brześciu we Wrzeszczu poza tym jest ważny myślę, że ważne jest, że była została bibliotekarką, bo to dawało jej możliwość bycia w stylu wśród książek prawda styl bycia w tak w zamian ma się już na dal i ona chodząc między tymi spółkami chodząc po tej swojej bibliotece była niejako w tej samej rzeczywistości sztuki książki tego czym żył Bruno prawda ja nie wykluczamy ciągle myślę sobie, żeby ci może jakieś listy jakieś notatki coś ona ukryła w tej bibliotece, że jest jeszcze gdy chcesz widzieć jego niemalże Tuszyńska pewne jest, że jest dziś nie wiem w jakim skrytykuje jakimś schowku w jakim w, jakim schowków gdzieś niekoniecznie wodny z katalogu zwaną książką Bruno Schulz zresztą we Wrzeszczu w bibliotece, która teraz przyszła do Uniwersytetu gdańskiego są książki Schulza skatalogowane i jej ręką, ale myślę, że ona to gdzieś może ukrywać widzimy w dzień i to w pewnym momencie wyjedzie znajdziemy te miłosne listy będziemy mogli przeczytać jak oni się kochali wersach spytał ma pani warsztat emocjonalny czy były fragmenty książki te pojęcia, jakby w transie i Lechia zawsze pisze mam taki dziwny sposób to znaczy najpier w pisze wszystko co chce napisać, czyli wszystkie moje rękopisy są bardzo duże natomiast potem praca polega na skreślanie jakże Linda w małżeństwie apotem wręcz idealnym byłby to Dudkiem o Browarze w Tatrach potem skracać skracać skracać tak, żeby to było jak najbardziej wyrazistej, żebym słowa i żeby zdanie miały taką siłę rażenia, czyli ja potem skracam i właściwie fragmenty napisane od początku do końca moich w ogóle tekstach nie istnieją one ja zawsze pisze na okręg pisze więcej w biegach czuję, że już jest napisane dużo dużo więcej wtedy z Radosławem przeczytać, ale jeszcze 1 list sobie obiecała szkole taka opanowana tak zimno krwista poproszę na chybił trafił los może będzie bardziej łaskawy dorodnych no pewnie do jego najświętszych lakoniczne i chyba powiernicy czyta od obawiam się, że rok pracy szkolnymi nie zabije, ale dalej ten temat mamy już przećwiczony Bruno Afryka może wręcz jako przeciwwagę tego, przygniatając tego walca szkoły rozpustę przychodziło mi to już na myśli koniec cytatu co spojrzała jeszcze raz mandaty i adresata Romana Halpern 30 sierpnia 19 3 7 roku cytat, ale to nie jest zbyt nerwowo wstrząsają wyczerpuje w tak trudnych niebezpiecznych warunkach, jakie tu mam małe miasto nauczyciel koniec cytatu drukowanymi literami pisze autorka Leon i są co i teraz, jakim cudem nie przeczytała tego ponad 10 lat temu nie było pewnie tego listu w tamtym zbiorze sześćdziesiątego czwartego roku przecież, gdybym był z Piłatem spółki sprawdziła był i te wszystkie zdania też były co do 1 planował po rozstaniu z nią nie mniej ni więcej rozpusty znowu chciał pod okazywać pokręcić się tak dalej nowi fani pani tutaj tworzy jego ilość co można tylko staramy się stworzyć ani tutaj robi także ona ta pani bohaterka czyta coś, czego nie zauważyła 10 lat temu i po 1 0 latach cóż zauważa i patrzy jeszcze na ich dachach to wymyśliła, bo to jest niepojęte jest częste w życiu rzeczywiście można popatrzeć, bo jak najmniej dla mnie są realia nie zauważyłam, że tam było wyznanie miłości nie byłem już powiedziałem dla mnie kapitalne i w ogóle kluczowe była ta możliwość czytania życia na nową, a i tak to sobie wyobraziłem, że Szelińska czyta listy innych kobiet przecież ile razy się radził im czy to dobrze, że ja się stabilną obniżenie czy to dobrze czy to dobrze już dla mojej dla mojej twórczości czy to nie jest zbyt finis perskie o mnie wiąże nie potrafi on nie może podjąć decyzji ona to wszystko po latach po pół wieku 300 wysp, czego muszę sobie wyobrazić sute jej reakcji to samo, ale właśnie z tą rozpustę i ja myślę, że może ja też bym się naczytałem drugie bardzo lubi powieści detektywistyczne bardzo lubię czytać kryminały i staram się pisać te moje książki tak, żeby teraz to był rodzaj thrillera psychologicznego, ale tak się zastanawiamy w kryminale to mogłoby być, ale jest się z książki, bo mam pytanie wszak inne, kto wie pani to zabrzmi, ale będzie komplement, bo umorzy przesadnych, a jak na przednią pod koniec książki czytam takich fragmentów starości zaczynający się słowa Sobiesiaka cuchną stale kobiety nie nie chodzi o zapach to nie jest żaden zapach no dobrze ostry smak ciężkiej duszący i zapachu dla mnie nastrój tego jest taki jak po śmierci Stalina z Lampedusy chyba większego opisu śmierci nigdzie nie przeżył śmierć Ali na Lampedusie z nas dziękuję, ale chcieli, by stworzyła bardzo wielki silny, by starość to jest jakieś doświadczenie, który jest bliski, ponieważ ja w ogóle lubię starych ludzi często jestem ze starymi ludźmi moje bohaterki były stare n p. Irena Krzywicka czy Wiera Gran miałam z nimi bardzo silną i taką długość halową relacje mam wrażenie, że coś się starości wiem i mimo że nie towarzyszyła panią przygotowuje nostalgii za 3 3 ile szlachetnie myślę, że szybciej mnie nie jestem bardzo zbuntowana w tej sprawie i nie może mnie w starości, w których śmierć przeci w starości przeci w starości bardziej niż przeci w śmierci śmierci mnie w i mojego najważniejszego mężczyznę dotknęła i to było dla mnie na jej bardziej dotkliwe przeżycie natomiast ja sama siebie się nie boi nie boję się tego, że w pewnym momencie będę musiał zmienić adres na ten adres, gdzie nie dochodzą listy z tego świata, ale starości się boję starości niemożności niedołęstwa zresztą myślę sobie, że Józefina chyba dlatego postanowiła w dziewięćdziesiątym pierwszym roku drugi raz triumf połknął wstyd, że gimnazja czarnej tak jest myślę, że dlatego, że bała się w zależności od innych bała się w Donbasie nie były stawała się tego, że będzie na łasce innych ludzi, a z tego ona na to akurat doskonale rozumie królowanie chciała one one jednak ale zanim tak królowa z pani bajki umarła w kopalni już o tym, mówiła, ale dla mnie kółek zdaniem tej książki z przedostatniej stronie dzięki poecie, czyli Witkowskiemu miałam możliwość przeczytania mojego życia na nową rzadko się zdarza taka okazja przywilej to czy tortura wielki takie właśnie chciałam, żeby to było najważniejsze zdanie tej książki, żeby o tym, ta książka była, więc jeśli jest w tak wspaniałej lektury jak pana profesora to jestem w kwestii technicznych w nowych państ w jest dla mnie nagość jest charakter paneuropejski taki wniosek o dramacie w tle tej książki, które z tym dramatem jak i innych paru książek, ponieważ pani o tym pisze NYT pisze pani o swoim życiu na ten temat to jest temat tak rzadko rozmawiam rzadko odważnym o to pytać to jest dramat w spolonizowanej inteligenci żydowskiego nie Żydów tylko spolonizowanej polskiej inteligencji pochodzenia żydowskiego itd to jest dramat nie Szulca trwa dramat Joanny Zielińskiej, że ktoś czy to będzie gestapowiec czy to będzie moc handlowiec ją z tego narodu wyrzuci się domyślić się i to był pani na początku czwartej części Kielc marzec przychodzi jest to co jak skarb, jaki się domyślili żydowskiego cienia pani to nazwać czarnym był między wojnami potem był przez Niemców potem marzec lęk przed tym, że się do owych czy też temat jakiejś mierze pani życia czy pani twórczość niewątpliwie tak i pierwszy raz chyba zmierzyłem się z tym w mojej książce rodzinna historia lęku, która jest książką o mojej tożsamości o moje zdziwienie, ale i, jakby od 2 takich wątków dach najważniejszych, których się splatają we mnie wątku polskim, czyli mojej części ojca w kolejarskiej rodzina z Łodzi i Szwajcarii tożsamości pierwotny jak najbardziej mojej tożsamości domową z lat 19 bardzo Polski bardzo niebiesko kii nieopartej głównie o polską literaturę, bo to jest wyznacznik język literatura Polska mróz 6 państ w niezupełnie, dlatego że ja jednak lojalnie mówię, że pani wyznacznik tylko, że Polska wyznacza tak to prawda natomiast ja sama zostałam co prawda ukradzione przez Małopolską babci, która mnie ochrzciła natomiast już na religię nie chodziłem nie miał sukienki do komunii bardzo na tym rola w natomiast druga moja część ta część bardzo ważna jest cień żydowska część rodziny mojej mamy, która właśnie z jakiegoś powodu została przede mną ukryta i utajnione ta przeszłość i moja mama zdecydowała się powiedzieć my o tym, że jest Żydówką, kiedy skończyłem lat 19, ponieważ wydawało, iż już wtedy będę mogła coś zmienić tak unieść ten ciężar, że będzie zmierzał rozwój ciężar dla polskiej tak jest była tego pewna IMP cieszyła się bardzo, że urodziła niebiesko dziewczynka i że nikt nie powie Żydów do gazu i że nikt nie rzuci kamienia do jej wózka takiego zdarzyło się to jej samej mojej mamie, kiedy była dzieckiem wózków Łęczycy tam kamień został rzucony na żydowskiego bachory w i to jest ów żydowski cień, który towarzyszył mojej rodzinie w tym jej członkom, którzy przeżyli jednak okupacji, którzy zdecydowali się zostać w Polsce łatwiej im było nie mówić o tym, łatwiej im było ukryć tę część, która nie była częścią wspólną tych ludzi, którzy chodzą po ulicach 1 z członków tej rodziny wujek o Oleś, który zresztą ratował Polak, który ratował wszystkich żydowskich członków tej rodziny mówił pamiętaj nawet kiedy jeszcze tę książkę opublikowała pamiętaj jeśli żyjesz w kraju, gdzie są ludzie biali masz dziecko, które z 1 strony białe z drugiej strony czarne to musisz go odwrócić musisz je to dziecko odwrócić białą stroną, żeby się nie wyróżniał, żeby było w takie jak wszyscy zobaczysz to jest ważne to jest chodzi o poczucie bezpieczeństwa w ideę tak było z moją rodziną tak było też zimą, która w pewnym momencie pisze do Ficowskiego z wściekłym żony i przysyła jakiś Hebrajskiej książki i że są nadruki żydowskiego Instytutu historycznego napisze do niego co by powiedzieli ci dobrzy ludzie, którzy nie przynoszą rano chleb, czyli fakt bycia Żydówką jest niewygodne podobnie chroni pamięci Ficowski był on buntują się przeciwko próbie stworzenia nagrobka dla Legii z dawnych lat, mówi że biuro nie zabierze go z polskiej kultury literatury jak w 2 SA Kamil jest i więcej to jest niewątpliwie mój temat jest niewątpliwie ta sfera, z którą ja się utożsamiam i ciągle staram się o tym, mówić pisałam także Irenie Krzywickiej są bardzo wiele rozmawia właśnie o tym co to znaczy dla niej być Polska, że lęk przed 1 świat się ujawnieniem ludzi, którzy tożsamość całkowicie polską mieli własną wpłynął pani zdaniem na sposób myślenia i postawy polskiej inteligencji o korzeniach żydowskich czy nie zrodził lęku przed wspólnotą przed pojęciem naród religia, bo one były zawsze wykluczające niewątpliwie tablicy było takie ciekawe zjawisko, dlatego że ci Żydzi, którzy przeżyli wojnę dzielili się na tych, którzy mówili o swoim żydowskim tak jak rodzina mojego męża n p . u niego nie było choinki nie było noszenia żadnych święcone było wiadomo, że są to świeccy Żydzi, którzy przeżyli wojnę w Rosji natomiast u mojej mamy u jej ojca o żydowskiej nie mówiło się ani słowa to było to był temat wykluczony zarządzany niż u nas było ich być takim jak inni go, dlaczego dopiero inni was wyrzucali nas nie zalega June jak się domyślam, więc i wskazali i pokazali inni natomiast my sami nie mówimy o tym, ten temat nie zmienią zwracamy się być tacy jak wszyscy w tym kraju to jest dramat pozostanie nim mamy już tylko minuta mamy jedno pytanie pani biografii z taką kilka lat temu podczas spotkań Silva rerum w Sztokholmie widziała pani wraz zalicza się etosem udział w wieczorze pisane życiem postawiono mam pytanie czy człowiek składa się z innych ludzi z wielu miejsc z różnych epok czy tak jest niewątpliwie tak i ci inni, z którymi dane nam było się spotkać w te służą w właśnie naszą tożsamość naszą istotę ja uważam, że tworzymy z przeszłości pamięć i inni ludzie, ale także okres to trochę zapomnieć jak najbardziej prawdopodobny dziękuję za rozmowę dziękuję pani za piękną książkę naszym gościem moją rozmówczynię była pani Agata Tuszyńska rozmawialiśmy o książce narzeczona Schulza apokryf dziękuję bardzo zapraszam na kolejną w liście zrozumieć świat za tydzień o tej samej porze dobranoc państwu Wiktor Osiatyński Zwiń «

O czytaniu życia na nowo. Rozmowa z Agatą Tuszyńską (powtórka)

AUTOMATYCZNA TRANSKRYPCJA PODCASTU

PODCASTY AUDYCJI: ZROZUMIEĆ ŚWIAT

POSŁUCHAJ RÓWNIEŻ

DOSTĘP PREMIUM

SERWIS INFORMACYJNY

Wydanie z godziny 02:00

Najnowsze Podcasty

Jak władze PRL kreowały politykę wobec twórców i twórczyń kultury?

Jest i Polakiem, i Bengalczykiem. Kandyduje do Sejmu

Debata kandydatek do parlamentu o sytuacji kobiet w Polsce

Test: Volkswagen Golf

TOK FM

Polecamy

Popularne

GOŚCIE TOK FM

Gazeta.pl

WYBORCZA.PL