O książce Juliana Barnesa "Zgiełk czasu"

AUTOMATYCZNA TRANSKRYPCJA PODCASTU

Agnieszka Lichnerowicz w studiu jest już Renata Lis pisze lekarz m. in . ostatnio Lesbos, którą trzeba czytać i wyjaśni przystankami i cały czas się zabiera leży na podstawie następnym razem spotkamy się właśnie w sprawie Les Bos, ale dziś chciałabym porozmawiać z panią też jako z pisarką jako Annę Ewę fascynatów Rosji chyba tak można powiedzieć o tej porze nie wiemy dokładnie się mówi Lech jest o wielkim rampa genialnym kompozytorze Szostakowicza lub wyszła Rozwiń » książka została przetłumaczona i wydano już w Polsce MR Juliana Barnesa zgiełk czasu przełożyła ją Dominika Lewandowska rodak wydało wydawnictwo świat książki zgiełk czasu to jest właśnie opowieść o Szostakowicza tak jak rozumiem z wywiadów i takich taktyczne książkę czytam być może to wynika z mojej subiektywnej lektury to przede wszystkim Anne oboje w poszukiwanie tych odpowiedzi czy opowieść o tym jak ten wielki kompozytor mógł przeżyć w związku Radzieckim i tam tworzyć, a nie być takim skończonym złamanym konformistą imion dla dla pani, o czym jest to opowieść przede wszystkim Barnesa tańczy jak ja myślę, że właśnie ona jest takim skończonym złamanym konformistą, w którym co prawda na zakupy w jakiś taki jakiś głos sumienia do końca nie zostały zagłuszone jak balans sugeruje no ale on właściwie nam daje studium łamania człowieka do igrzysk przez 3 części to się odbywa są takie 3 zasadnicze cios wrzuciły Dymitra Szostakowicza, na które następnie ją zresztą w takich równych właśnie interwałach 1 2 lat co 3 okresy właśnie takie jak zawsze to rok przestępny co 1 2 lat następuje kolejny cios i w zasadzie zostaje właśnie nie wyprze położone jak w pewnym momencie czytamy tylko właściciel rozbitego jakieś zupełne gruz prawda ten człowiek taki z młyna Woźnik jest rok 30 06. czyli na sam początek wielkiej czystki, kiedy właściwie jako trochę jako odprysk jednak sprawy Tuchaczewskiego jest aresztowali go masz żalu żonę sympatię ta dotyka zupełnie bezinteresownego, ponieważ marszałek Tuchaczewski miał różne pasje muzyczne, które rozwija niezależnie od swojej kariery zawodowej my po prostu został takim mecenasem można powiedzieć Szostakowicza zupełnie bez żadnych tutaj podtekstów politycznych ale kiedy Tuchaczewski został aresztowany w ramach takiej rozprawy z generałami, która już się zaczęło no i kiedy też sam przez spadkowicz podpadł za pomocą swojej opery Legii Makbet niżańskiego powiatu, która jakoś nie spodobała się Stali noży najpierw kulała też tych 2 angielskich słów, ale potem Stalin poszedł o wężu na świecie właśnie była główną wychwalany, po czym poszedł niestety ktoś Chince Diego Perez Stalin, który niestety był czy uważa się za wielbiciela muzyki ze swoimi właśnie okolicami kojarzonym, zwłaszcza Żdanowa takim właśnie katem Leningradu no i im się to strasznie spodobało no i zaczęła się po prostu nagonka nasz Ostachowicza nie doszło do aresztowania on był tylko przesłuchiwany Rosji właściwa sprawa się tak tajemnicza rozwijała rozmyła, ale właśnie pierwsza część książki poświęcona jest cel takiej sytuacji, która nie wiem czy miała miejsce na prawdę czy też bałam się w myśl, ponieważ na bank jest jednak powieściopisarze miodu korzysta ze wszystkich przywilejów, które ma powieściopisarz, więc może coś wymyśli czy pod kolorową w każdym razie jest niesłychanie efektowna sytuacja, kiedy Dymitr Szostakowicz przez 10 dni nocuje pod windą po prostu własny dojazd legenda czy to jest nic nie wiadomo czy pragnęło, że coś dolega na tym, że on po prostu tak się spodziewał bardzo był przekonany, że przyjdą po niego nie chcą kłopotać rodzinę Niechciał wiem, że na pewno na pewno w Leningradzie Moskwie i wszędzie w tym czasie mnóstwo ludzi wreszcie spędzało noce na czekające na to walenie do drzwi, ale raczej w łóżku prok Małgorzata OSIP Mandelsztam z żoną na dobę przez całe noce spędzali w łóżku leżąc nasłuchując co wiemy o tym, natomiast Szostakowicz, który nie chce po prostu dręczyć żony i właściwie też nie chce dawać rodzinie takiej, by takiego spektaklu swojego upokorzenia, kiedy jest wyciągany nie w bieliźnie z łóżka i dziś w rzeczonym po prostu pakuję walizkę te rzeczy, które uważa, że mu się przydadzą na wypadek aresztowania ubiera się i po prostu siedzi przed nim przyjdzie nasłuchując czy ona jedzie czasem przyjdzie jakiś sąsiad chciał wtedy udawać, że 60 proc, a więc inni no to jest czas na jego rozmyślanie to jest 1 osoba z najbardziej poruszających scen już nie mogę w tej opowieści rozszerzającego 02 03. łamania, ale jeszcze warto zwrócić uwagę, gdy mogła pani podpowie, że słuchaczom, skąd ten tytuł zgiełk czasu bądź też wiąże z myślą o obchodach zgiełk czasu jest nawiązaniem wprost do takiej autobiograficznej prozy Rosji to Mandelsztama, która została wydana w 9 19 2 5 roku nie to jest niesłychanie wydaje mi się ważny kontekst pomijany często w tym czasie piszą o tej powieści Barnesa, bo mało, kto czyta Mandelsztama uważam, że niedobrze, bo to jest chamstwo wspaniała proza niesłychanie nowoczesna oczywiście czytam ją niedawno i po prostu w przekładzie Ryszarda Przybylskiego jest po prostu to znakomity przekład i daje taką wielką przyjemność literacką w każdym razie to jest taka proza, której Mandelsztam wspomina ostatnie 10 lat wieku dziewiętnastego w Rosji wreszcie taki jest okres, kiedy umiera imperium rosyjskie masz już rozkłada śpi państwo śpi jak Okoń i mam zresztą właściwie cały jest słuchem w tej książce Bena wsłuchuje się tego kiełkują swego czasu z nasłuchu, jakby tego jak narasta przyszłość rewolucją w ich rewolucja to co po rewolucji i wreszcie, broniąc nas przenosi wczasy, które już wyrosły prawda już kiełkowała nie tylko wykiełkowała, ale bujnie wyrosły się z rodziną można powiedzieć taki przerażający dom właśnie jest nawiedzony mnie i to jest na pewno jej DUB i 1 tutaj kontekst, a drugi też jest taki, że to są, jakby 2 takie wydaje mi się przeciwstawne biografii, bo Mandelsztam uchodzi za taką biografię heroiczną brodatego człowieka, który właśnie on opowiada o każdym spotkanym na ulicy za swoje wie pan swój te swoje właśnie w ten swój PIT dramat czy lepiej gra na lepiej gram w Orzeszu ósma rano, by w każdym razie wiersz o Stalinie prawda, który był bardzo niebezpieczne jak każdy mógł opowiadał właściwie prowokował rozwój Rząsa, tak więc jakby jestem tym heroicznym właśnie takim człowiekiem, który nie poszedł żaden kompromis natomiast Szostakowicza z całkowitym przeciwieństwem właśnie jestem, kto wybrał życie, a więc jednocześnie na coś co można nazwać w pewnym uproszczeniu tchórzostwem prymat zapowiedziano w tej książce, że tchórzostwo to kariera na całe życie bohaterstwo to jest chwila natomiast tutaj trzeba znosić właśnie żyć ze sobą coś jest najstraszniejsze zadaniem maja 2 jak pan się odnośnie tego porównania takiego luźnego, ale jednak, żeby też odpowiedzieć słuchaczom o jak wielkich tragediach dylematach pisze Balic zniewolony umysł MF nie łosia, czyli lenno artysty, który nas za złożenie takiego grubego sformułowanie zaprzestanie się reżimowi i jakby próba zrozumienia, dlaczego logiki tak będzie się wydaje, że tutaj, bo to jest taki kontekst on być może jest możliwe są bardzo powiedział w 1 z wywiadów, że nie zna tej książki, więc aktorek dajmy się rząd niczego nam tutaj nie wnosi rząd nie jest niezbędny samba z pokazuje, że jakby Szostakowicza z osadzonych bardzo w Rosji rosyjscy kości, że jakby to jest jakby Gogol to jest jego punkt odniesienia jej taka specyfika rosyjska to, że nikt nie chce właściwie myślą o tym, żeby wyjechać z kraju żyć gdzieś indziej niż z nich Hani zakorzeniony w tym kontekście mną jednak oczywiście można, by tutaj dużo mówić o o różnicach funkcjonowania tego systemu w Polsce i w Rosji, zwłaszcza stalinowskiej no to jednak są nieporównywalne wydaje mi się obciążenia prawda te obciążenia, które miażdżą Szostakowicza nos są jednak bez porównania tego się nie da nie da porównać bar znakomicie pokazuje, że właściwie człowiek nie ma ruchu czy może po prostu albo został zmiażdżony albo albo może umrzeć, ale i śmierć też nie jest bezkarna, ponieważ pociąga za sobą cały, jakby splot śmierci innych ludzi którzy, którzy zetknęli się jakoś z tym człowiekiem, który nagle staje się wrogiem ludu prawda to jest cały taki kompleks, a on, jakby uważa Szostakowicz, że jego obowiązkiem jest chronić swoją muzykę i swoją rodzinę ma te 2 priorytety inne i oczywiście to tyle, by powoduje, że on staje się już pod koniec życia z kimś takim z kim sam nie może wytrzymać tam właściwie ma taki rodzaj pogardy do siebie, że pod koniec życia już nawet uważa, że nie zasługuje na samobójstwo, bo wreszcie nawet samobójstwo wymaga jakichś odrobiny szacunku do samego siebie natomiast on już nawet to traci balans pisze, że nikt z nas nie umiera spory, że wszyscy żyjemy jakoś za długo albo czasem za krótko, ale też, jakby nigdy nie umieramy w tym momencie, w którym powinniśmy my i sugeruje w tym tej opowieści, która właściwie jest rodzajem autobiografię Szostakowicza, że on powinien umrzeć znacznie wcześniej, że ten ostatni okres już takich puszczą włoski jego życiu żon drągiem Bożenki była ona jest ruch między nami i czego nigdy nie zarobić, bo taka ostatniego granica, która też zostaje nagle przełamana i nigdy skończyły się represji ludzie wracają z łagrów prawda system przeszedł na wegetarianizm jak powiedziała ach, matową natomiast okazuje się, że to jest właśnie czas najgorsze, że ten czas jest najgorsze, że jakby życie okazuje się my największą karą czy największą represji, jaką można było na tego człowieka spuścić ją właśnie łamie swoje ostatnie takie właśnie barier, które sam sobie postawił, że jak do tego miejsca jest jeszcze jakiś szacunek do siebie, a dalej już mamy właśnie wstępuje do partii zostaje zmuszony przez to właśnie upokarza upokarzającym zaszczytami, która na niego spadają, a ja tych bardzo ciekawa PL osobistego i jeżeli mogę pani odbioru tej opowieści Barnesa Szostakowicz obok Barrios jednak pisze z taką empatią to znaczy nie daje niemal oczekiwania bohaterstwa niema tam takiego potępienia a kto jest wspaniałe właśnie wspaniale się rozprawia z całą taką galerię można, by rzec z zachodnich postaw wobec wobec, jakby Rosji wróble totalitaryzmów rozmaitych rośnie, zwłaszcza z takimi humanista miał się, że tej rozprawy właśnie jak Bernard sho w albo albo jeszcze inni nim start się pojawia Picasso cała taka właśnie my znamy tych ludzi bramy rolowane zresztą malarza modą przeróżni tacy właśnie popuścić i tak tego tego systemu, ale też cieszy, bo tacy zupełnie też czasem właśnie niesprzyjający jemu, ale właśnie oczekujący od tych ludzi żyjących tam właśnie pod tym reżimem, że oni zostaną męczennikami, że będą umierali właśnie za za ideę mniej i jakby tak po podtrzymujących ich popychając w tym kierunku na nowe jeszcze się poświęcić wreszcie coś zróbcie wyjście na niedzielną dajcie się zabić Drozda bardzo w ogóle nie ma litości dla dla tych wszystkich zachodnich takich właśnie rozpowszechnionych postaw i tych wychwalających związek radziecki tych, którzy właśnie go krytykują, ale jednocześnie Włosi żądają od tych ludzi niemożliwego lampy, mówi że wreszcie nie rozumieją ci ludzie jednak, że nie dało się w tym czasie w Rosji mówić prawdy i żyć prawda albo ktoś po prostu mówił prawdę wtedy przestał słyszeć, choć po, którym mówił prawdy żył no ale jest we mnie to ciekawa, bo jakoś Systems scentralizowana silnie są w Polsce 8 w dziewiątym roku, gdzie mamy tę dyskusję właśnie odpowiedzialności i sprawiedliwości, że myślę jednak o tych kompozytora, którzy wyjechali to znak to też jest taka, gdy drugi element łamania odbywa się w dużej mierze w stanach Zjednoczonych, gdzie on jest jako propagator przedstawiciel domeny Kongres pokora to wyraz dali zajmowany przez Stalina, chociaż nie chce ataki zostaje też zmuszony do czegoś, czego Niemcy idą spotyka ze swoimi odciął się spod prezes Trawiński na tym jego marzenie wielki ten odrzuca moralnie go od nas daleko tego, który dał się złamać, który tam został tak czyni to jednak pokazuje, że można było dokonywać różnych wyborów ja od razu mój umysł zaczyna tak myślących w sposób nieograniczony winny być w ogóle nie wpuszcza do tej opowieści można było wyjechać można było, ale nie mieć rząd wpuszcza go pokazuje go takiego człowieka, który właśnie był bardzo zrośnięte z Rosją niż wydaje w ogóle, że są tacy ludzie wyszli dzielona takie pewne grupy, że jedni właśnie są w stanie wyjechać żyć gdzieś w innym miejscu, a inni nie są wydaje się, że Szostakowicza z takim typem, który nie może wyjechać, który w zasadzie poza tym swoim kontekstem nie istnieje, czyja jestem za tym, że można wyjeżdżać Toronto Londynie FOT nie jestem tak jak ach, matowa, która potępiała wszystkich emigrantów uważam, że to niedopuszczalne, żeby komuś mówić co powinien robić to to jest absolutnie można tylko od siebie wymagać po prostu, zwłaszcza męczeństwa natomiast natomiast Szostakowicz Żninie nie bierze pod uwagę jest napisane, że nie bierze pod uwagę emigrację nie nie jest w stanie na oczywiście to to nie jest tak, żebyśmy zaraz musieli po tej książce propagować nie wiem konformizmu ważny to jest oczywiście kontrowersyjna postawa, ale wydaje się, że właśnie zaletą tej książki jest to, że tutaj nie mamy tego łatwego potępiania właśnie one spisze w pewnym momencie, że przyszły potem tam przeminą te wszystkie szałas przejdzie przyszłość my oczywiście TTP pokolenia następne będą chciały uproszczonej wersji historii, że to jest normalne to zawsze następuje, ale ono właśnie dojenie uproszczoną wersją nam bardzo głęboko wchodzi wszystkie motywacje szczegóły właśnie to takie nieprzyjemne uczucia wstydu upokorzenia te, które się najchętniej wypierają o nich zapomina on bardzo w to wchodzi i to rozbiera taki sposób, że w zasadzie zaczynamy współczuć temu człowiekowi myślę, że to jest zaleta, bo my jak jest to powieść bardzo konkretnej osobie znać dzięki temu dostaliśmy pewną pewną porcję muzyki nie oczywiście różnej to jest też zagadnienie prawda i rozwoju muzyki może napisać dobry kompozytor i czego on nie napisał Ano pisałby, gdyby nie żył w takich okolicznościach właśnie dlatego, zwłaszcza do jego twórczości Oporowa została stłumiona bardzo wcześnie no, a on właściwie nawet sam uważa, że rzecz w tym byłby najlepszy, więc coś zupełnie nie rozwinęło został symfoniczny symfonicznie zaczął komponować głównie symfonii to jest jego znak rozpoznawczy więc, jakby ten system wypatrzył też jego rozwój na nim nie dostaliśmy jakąś ważną rolę ludzi, ale także Stachowicza kochamy takim jak go inna jeśli mamy fajną muzykę, jaką taktykę mowa o tym, wiedzą myślą o swojej śmierci to właściwie mówi o tym, że to będzie ten wspaniały moment, kiedy jego muzyka zostanie uwolniona od jego Rzeszów Ależ niesamowity, bo oglądałam wczoraj jeszcze warto tę książkę czytać uczyć się, słuchając muzyki AJD nam wczoraj na YouTubie różne wykonania i takie m. in. jak tysiące ludzi w Holandii tam my takich szczęśliwych we wspólnocie ogląda tę muzykę i myślałam właśnie o ciążącym Szostakowicz mógł, żeby je, w jakich okolicznościach byłby wiek w jakim kontekście ta muzyka powstawała atut tej bogatej mieszczańskiej bezpiecznej Holandii sprawia nadaje tym ludziom nieznani jakoś ważna i to też tak jest, gdy Fed oczywiście nakręcą coś co, jeżeli data and mail mogę o to zapytać co po to, o czym najczęściej po nim ślad czytając książkę miał przy tym kilka razy czytałem po raz jedno Poznań Widzew przewieziono je wraz z autografem zresztą Williama Burnsa, którego styl życia w Moskwie to było w 20 1 6 roku w płaceniu czytałam jeszcze 2 × po polsku po angielsku nic nie znam tak dobrze angielskiego, żeby Bancer zięć pani w Czersku i ja wiem, o czym ja myślałam Niewiem nowa bardzo, jakby o tym, że już w ogóle nic nie wiedziałam o tym, człowieku tak jak prawdą, że to jest zaszczyt dla mnie jakiś odkrycie i właśnie, że jak strasznie fajną Andy Chan fajnym zmarznie dobre słowo, ale jakimś ciekawym pomysłem jest właśnie wybranie tych momentów takiego załamania, bo nie dość heroicznych chronienie symfonię leningradzką niejaki takie momenty właśnie się już największego triumfu tylko właściwe branie tych takich naj naj bardziej upokarzających momentów i takie pochylenie się nad nimi z jakimś takim właśnie zrozumieniem pokazanie, że to to też można zrozumieć i też właśnie też można pomyśleć wtedy właściwie, jakby człowiek się sam zachował prawda na co by go było stać było takie właśnie łatwych ocen i potępienia to jak rozumiem, że zakładają, że wszyscy uważamy się za zdolnych do heroizmu no to ja gratuluję talent tam, a w Rosji z dużym zainteresowaniem został przyjęty na lunche dania widziałam taką recenzję właśnie 1 z nowej Gazecie która, jakby napisała nazwać spowiedzią tchórza napisaną przez niego samego zdania, iż żołnierze to właśnie nie było takiego takiego sympatycznego pochylenia się to jest trudne wydaje mi się dla Rosjan jest trudne, bo to pokazują mniejsze niż stała, ale właśnie dla nich chyba jeszcze trochę inaczej, bo pokazuje, że tak, by ofiarami systemu nie być tylko ci właśnie bohaterowie albo właśnie takie ewidentne ofiary rozstrzelani w Lesznie za zamęczenie w łagrach czy mierzy się wszyscy nawet 3 sukcesu największy problem 1 z takich naprawdę na uprzywilejowanych też jest ofiarą możliwości ten to upokorzenie ten strach to wszystko gdzieś coś rozeszło po tym, społeczeństwie to jest moje największe pytanie dla Lubania, gdzie to wszystko jest bardzo bardzo dziękuję Renata Lis tłumaczka pisarka m. in. unijne na wygnanie ostatnio w las pozbyła państwo gościom rozmawialiśmy o Szostakowicza mógł po lekturze Juliana Barnesa zgiełk czasu informacje, a po ich części idealny niedziela te Zwiń «

O książce Juliana Barnesa "Zgiełk czasu"

AUTOMATYCZNA TRANSKRYPCJA PODCASTU

PODCASTY AUDYCJI: WEEKENDOWY PORANEK RADIA TOK FM

POSŁUCHAJ RÓWNIEŻ

DOSTĘP PREMIUM

SERWIS INFORMACYJNY

Wydanie z godziny 17:00

Najnowsze Podcasty

PE o polskiej aferze wizowej; UE zabezpiecza pomoc dla Ukrainy przed “zmęczeniem” [relacja T.Bieleckiego]

“Zabójstwo drogowe” - postulat nowego typu przestępstwa z surowszymi karami

Parlament Europejski poparł “Akt o wolności mediów“

Demokracje i państwa ignorują przyszłość i nie radzą sobie z problemami. Jak temu zaradzić? [książka prof. Zielonki]

TOK FM

Polecamy

Popularne

GOŚCIE TOK FM

Gazeta.pl

WYBORCZA.PL