Architekci muszą w końcu zabrać głos. Rozmowa z dr inż. arch. Agatą Twardoch.

AUTOMATYCZNA TRANSKRYPCJA PODCASTU

ich z Cezary łasiczka programy off czarek dzień dobry witam państwa bardzo serdecznie zapraszam na dzisiejsze spotkanie łączymy się ze studiem Radia TOK FM w Krakowie tam jest dr inżyniera z tektury i Agata Twardoch katedry urbanistyki i planowania przestrzennego Politechnika Śląska dzień dobry witam serdecznie życzę im dobry witam w kwartalniku autoportret pismo od dobrej przestrzeni uczenie architektów czy architektury właściwie jest tematem w tego numeru pani w swoim artykule, Rozwiń » który znają państwo także w najnowszym kwartalniku autoportret pisze, że architektury ani urbanistyki czy architektura ani Urbańska nie są naukowo naukami ścisłymi nie da się ich nauczyć z książek rysowanie kolorowych koncepcji, czyli coś czym kojarzony jest zawód architekta lub kolorowych plam na mapie w przypadku urbanisty stanowi w porywach do 15 % właściwej pracy reszta to psychologia socjologia mediacje negocjacje prezentacje i zarządzaniu, a czy i trochę te dziedziny, których na początku z architekturą czy z architektami nie kojarzymy, dlaczego tak wiele czasu zajmują te rzeczy, których nie da się nauczyć, jeżeli nie da się nauczyć książek to jak się ich nauczyć i dlaczego zajmują tak wiele czasu no to jest wynika prawdopodobnie ze specyfiki tego zawodu, ponieważ punkt w wielbicielem zawodu architekta nie zna rysowanie czegoś tylko doprowadzenie do zbudowania do powstania, a proces budowlany jest tak skomplikowanym procesem, ponieważ Andrzeja bardzo dużo zasobów ludzkich Charles znaleźć inwestora trzeba się umieć dogadać z tym inwestorem zajmuje bardzo dużo czasu dużo więcej niż samo namalowanie, bo ten proces budowlany trwa łączy się z ze skorygowaniem bardzo wielu różnych branż, czyli budowlańców instalatorów geodetów i t d . no i pochłania bardzo dużo pieniędzy to nie jest tylko ten te pieniądze, które pochłania wydrukowanie projektu czy narysowanie go, ale to jej są pieniądze, które chcą nieporównywalnie większa w związku z tym tak jest w takim razie czy uczelnie, które kształcą architektów są i urbanistów są przez stosowane do tego czy te wszystkie elementy, o których pisze pani w swoim artykule kwartalnik autoportret są nauczane w jaki sposób czy to właśnie przy pomocy innych książek podręczników czy to przy pomocy zajęć praktycznych no, więc właśnie o to chodzi, że czegoś nie da nauczyć przy pomocy książek podręczników i to broń Boże nie nie mnie nie jest przesłanie mojego artykułu to, żeby powiedzieć, że to szkoły są niepotrzebne i od razu należy studentów wysłać te re oni rzeczywiście muszą mieć tę podstawę do bazy i muszą wiedzieć jak coś zaprojektować i w wiek nie nie ukrywajmy, że to jest najważniejsze, ale oprócz tego jest potrzebne jakieś takie sprawdzenie umiejętności w życiu w terenie no i teraz ja nie mogę się wypowiadać wszystkich uczelniach my się staramy na Politechnice Śląskiej bardzo mocno zwracać na to uwagę właśnie na to, żeby testować w różnych warunkach takich dni na polu bitwy tak powiem te umiejętności od samego początku najmocniej na inne na od pierwszych lat no ale sama szkoła ma jakiś tam ograniczone możliwości stąd zachęcam zawsze wszystkich do udziału w warsztatach w jazdach studialnych takich rzeczach poza uczelnianych w należnej warsztaty rozumiem to byłyby warsztaty urbanistyczne o architektoniczne czy także właśnie warsztaty psychologiczne o socjologiczną negocjacyjne są ekologiczne i jedno im bardziej interdyscyplinarny tym lepiej no bo w zasadzie potem cała praca na tej interdyscyplinarnej ci polega natomiast już w momencie, kiedy są warsztaty architektoniczne urbanistyczne sensu stricte one angażują właśnie te umiejętności, o których mówi to znaczy, jeżeli jedziemy całą grupą studentów spotkać się jakoś gminą i w tej grze dla tej gminy wykonujemy jako jakiś opracowanie to w zasadzie robimy to co architekt będzie Robbiego będzie prawdziwym architektem, czyli spotykamy się z ludźmi z urzędu rozmawiamy z nimi przeprowadzamy podejmiecie rozmowy z mieszkańcami UE, jeżeli jest zaangażowany też właśnie Chiny branży to najlepiej, ale nawet bez tego to już jest jakieś ćwiczenia, czyli najlepsze są takie warsztaty cie rzuca mi od razu uczestników na głęboką wodę, czyli w nosie zajmowali tym czym się będą docelowo zajmować i taki nie z mężem takie warsztaty są bardzo znana na pewno bardzo dobrej bardzo ciekawe ale, ponieważ my byśmy chcieli też, żeby nasi studenci w ogóle, żeby przyszli architekci mieli wszystkie szersze myślenie, żeby to nie było trochę na tej zasadzie, że te warsztaty raczej nauczą jest ich, że czegoś się nie da zrobić, bo czasami tak jest rzeczywiście mamy pomysły tegoż nie da w wdrożyć ale, żeby one ich uczył szukać wszelkich niestandardowych rozwiązań w związku z tym oprócz takich warsztatów sensu stricte z z przyszłymi inwestorami organizowane są też takie warsztaty zupełnie ze Niewiem pozbawiony właśnie tej realności, ale skupione na budowanie jakiś brył na jakiś takiego prototypowa aniołów elementów przestrzeni miejskiej, czyli takie trochę bardziej oderwane, ale warsztaty brzmią jak coś co niekoniecznie musi być częścią stałego procesu zaplanowanego procesu nauczania wracali raczej coś co może, ale nie musi pojawić się w procesie nauczania, jeżeli to właśnie pojawić się albo macierzysta uczelnia wpadnie na taki pomysł albo pojawią się jakieś inne pozarządowe czy branżowe organizacje, które coś takiego będą organizowały netto to nie brzmi raczej jako no powiedzmy zaplanowanej systematyczne i szczegółowo przygotowane dla wszystkich uczelni tylko raczej coś wyjątkowego powiedziałbym przygodnego tak może to jest też kwestia, jakie z tego tego tego wyrażenia myśmy się przyzwyczaili się nazywać warsztatami wszystko co ma taki element charakter trochę wdrożeniowy, że tak powiem natomiast takie działania da się też, że w za symulowanie czy w ramach takiego cyklu kształcenia znaczy to wymaga to więcej pracy i zaangażowania i ze strony prowadzących przede wszystkim, ale da się to jakoś tam połączyć z cyklem kształcenia, a jak i czy ktoś to łączyć to należy na zasadzie no właśnie takiego myślenia życzeniowego nokaut u nas w katedrze urbanistyki zdarza nam się w zasadzie co roku jak najbardziej staramy się do naszych projektów, których mają jakiś tam program to znaczy my wiemy jakich koszty, jakie poszczególne elementy studenci powinni przećwiczyć, czyli tam, zaczynając od różnych skal projektowych i dla tych elementów, dla których jest to możliwe staram się znajdować prawdziwych potencjalnych inwestorów to znaczy właśnie to jest znowu pojawia się lęk przed przykład gminy na poniższe, jeżeli chodziło pani styka to tutaj gminy są głównym odbiorcą znajdujemy na szkodę gminy, który dysponuje jakimś terenem, z którym nie bardzo wiedzą co zrobić jest to taka trochę obopólna korzyść to znaczy z 1 strony studenci przychodzą do prawdziwej sytuacji mają dojść do dołu do czynienia z prawdziwą działko sprawdzi się terenem z prawdziwymi potrzebami ograniczeniami prawdziwymi ludźmi z drugiej strony na koniec takich procesów gmina otrzymuje nie wiem 5 0 prac dotyczących 1 terenu my potem jako pracownicy jako jako jacyś eksperci ruchu wykonujemy do tego syn syntezę na jej dzięki temu gmina ma jakieś wytyczne, jakie możliwości ich otwarcie, które pozwala jej n p. znaleźć rozwiązanie dla problemu potem jest łatwiej ustalić warunki konkursu łatwiej jest kim rozmawiać z ludźmi no bo wiadomo, że zwróci mi się najłatwiej na podstawie obrazków rysuje rozmawia także tak tak to włączamy w cykl szkoleń to brzmi niezwykle interesująco, ale to trochę tak pani doktor zabrzmiało, jakby gminne myślę trochę szerzej tak i gminy zwracały się o pomoc w dal, bo do uczelni albo w ogóle do architektów urbanistów w momencie, kiedy mają przestrzeń, z którą nie bardzo wiedzą co zrobić rozumiem, że taka sytuacja nie zdarza się często ne, czyli że architekt urbanista jest właściwie ostatni w tym łańcuchu myślenia przestrzeni, że jedno dobrze Tajwanie my bloki tutaj będzie też bloki tutaj będzie centrum handlowe tutaj znowu bloki, ale z drugiej strony, żeby więcej położyć później media dalej ciągnąć, a tu mamy coś z tym nie wiemy co zrobi to z tym zrobić może zapytam architektów nie poczekajmy jeszcze już naprawdę będziemy wiedzieć co z tym zrobić to wtedy dopiero się odezwiemy, bo jeżeli tak jest rosną w klubach znaczy wydaje mi się, że architekci dysponują jakimś takim szerszym oglądem, że włączenie ich trzecia architekci urbaniści włączenie ich w ten proces od początku mogłoby ułatwić my staramy się w myśl, bo wracając do tego problemu uczenia studentów staramy się w nich też wywołać takie przekonanie, że ich rola powinna być troszkę większa niż tylko wykonywanie poleceń mają oczywiście zdając sobie sprawę, że tutaj inwestorzy zazwyczaj jednak decyduje o swojej o swojej własności, ale zakładamy, że barszcz, gdy architekt doświadczenie może mieć takie doświadczenie, które pozwoli mu przewidzieć, jakie się skutki, jakie działania dziś decyzji projektowych na jej, żeby architekt czuł się za to odpowiedzialny, żeby nie umywa rąk nie mówiono tak mi kazali to tak zaprojektowałem, bo to generalnie nie przynosi najlepszych rezultatów ale, żeby zdumiało nie wiem tak doradzić być na tyle właśnie asertywny, żeby coś poradzić nawet bardzo RR stanowczo wróciły do naszej rozmowy po informacjach Radia TOK FM informację za 3 minuty od dziesiątej 2 0 studio w Krakowie z dr inżyniera z tektury Agata Twardoch z katedry urbanistyki i planowania przestrzennego Politechniki Śląskiej w ponownie łączymy się ze studiem Radia TOK FM w Krakowie tam jest doktor inżynier architektury Agata Twardoch katedry urbanistyki i planowania przestrzennego Politechnika Śląska w kwartalniku autoportret naj nowszym tematem numeru jest uczenie architektury w tym, że w tym, że kwartalniku m. in. artykuł dr Agata Twardoch architektury niemożna nauczyć się w szkole, czyli wędzone, wspierając edukacji architektonicznej i urbanistycznej nasza słuchaczka pani Dominika pyta jak nauczyć studentów architektury i urbanistyki i 5 okna, aby projektowali ładną przestrzeń, a w tym ładne budowle i budynki tak bardzo dobre pytanie w 2 w myśl, że to właśnie o to chodzi i GM wydaje mi się, że problemem w dużej mierze ten ton, że ten stan przestrzeni, z którym tak do końca nie jesteśmy, bez którego tak do końca nie jesteśmy zachwyceni wynika nie tylko z tego, że studenci architektury po uczelniach nie potrafią zaprojektować pięknego budynku bo jakby państwo, bo patrzyli na te prace studenckie, które wychodzą z uczelni to one w zasadzie w większości są rewelacyjne to znaczy w szczególnie tych dobrych studentów problem jest właśnie przekazanie tej wizji dalej, czyli po pierwsze, właśnie się obrona swoich racji po drugie, trochę jakiejś takiej może skromności i takiej trochę wycofania swojego wielkiego ego to znaczy stwierdzenia, że czasami ważne jest, żeby ten piękny budynek był rzeczywiście spektakularne niż niewierni zniewalający, a czasami ważniejsze jest, żeby ten budynek był po prostu dobry, ponieważ w kontekście jest ważny dobry budynek w jakimś konkretnym, a nie najlepszy na świecie i to są m. in . te elementy, których trzeba uczyć właśnie poza uczelnią, a jak, wyrzucając trochę na gorącą wodę i otwierając Horyzonty pan ja opowiadałem już przed chwilą o warsztatach w takich urbanistycznych czy takim spotkaniu z miastem no ale fantastyczne są też takie warsztaty, które n p. zupełnie nie polegają na projektowaniu 2 lata temu czasopismo miesięcznik architektura Murator razem z krakowskim centrum ze swym znaczeniu międzynarodowym centrum kultury z Krakowa zorganizowali warsztaty p t . fakty stolic, gdzie udało nam się, bo brałam też udział w tym przedsięwzięciu udało nam się zebrać grupę fantastycznych kilkunastu studentów razem, z którymi pojechaliśmy na Biennale do Wenecji i rozmawiając z autorami wszystkich pawilonów, bo to było Biennale architektury pawilonów, robiąc zdjęcia opisując, badając historię danego kraju i kontekst, w którym te pawilony powstawały uczyliśmy się właśnie takich umiejętności i głębszego patrzenia szerszego patrzenia na ten sam budynek, który ma być efektem końcowym i właśnie wydaje mi się, że takie jak najbardziej dodawanie do tego samego procesu projektowania, którego w przemyśle i tych cech tych dodatkowych warst w może prowadzić do tego szczęśliwego sukcesu może, ale niekoniecznie, bo rozumiem, że Bach WEF w Polsce jest jakaś taka dziwna sytuacja, że od czasu do czasu powstają piękne budynki czy budowle i wszyscy się nimi zachwycają natomiast to jest trochę tak jak by komuś w błoto z padł ładny pierścionek jest to Pięta, bo but piękna but podołać piękny budynek, ale w jakimś przedziwnym kontekście po prostu brzydoty inne i Gargamela Ozzy no i teraz często pytani przeze mnie architekcie na pytanie, dlaczego tak jest, dlaczego godzą się rzadko podpisują, dlaczego zgadzają się na zmiany mówiono jesteśmy trochę niewolnikami bo, bo jest to taka relacja pomiędzy inwestorem architektem, że architekt nie jest często osobą decydującą tak czy też zgadza się na pewne zmiany i też pytanie, że jak jak sprawić, żeby kształtowanie przestrzeni wokół nas bardziej zależało od architektów albo jak sprawić, żeby mieli twardszy kręgosłup albo twardy kręgosłup no to tak to rzeczywiście zjadł jak jest 1 stroną jest to, żeby sprawić, żeby mieć twardszy kręgosłup i żeby w ogóle grzmieli, żeby przede wszystkim mieli przekonanie, że to, że ich rola polega nie tylko na na rysowaniu na komendę, ale też jakiejś decyzyjności natomiast to na pewno nie wystarczy to jednak trzeba podkreślać cały czas Żyto to trochę nie jest także architekci mogą wbre w całemu światu cokolwiek zmienić, że to raczej jest kwestia na tej przypuszczam, że już wałkowane i bez przerwy, ale takiej edukacji UE od samego początku i wszystkich i małych dzieci w szkole o architekturze i rozmowy z przedstawicieli władz z przedstawicielami władz miejskich jedno i w ogóle jakiś jakiejś szerszej dyskusji, w której wszyscy się zgadzamy w którymś momencie, że przestrzeń publiczna jest jakość wartością i nie tylko taką wartością merkantylizmu uczelnie tylko jest tyle Warta przestrzeni ile nam się uda z niej wyciągnąć pieniędzy, jeżeli jesteśmy właścicielami Ależ ta wartość jest dużo szersza i w momencie, gdy do momentu, kiedy my nam nie uda się tego przekonania, że jakoś bardziej upowszechnić to myślę, że Uber będzie, jakie z lancą n p . z takim odśrodkowe ruchem albo ich wydaje się, że teraz jeżdżącym po kraju powinniśmy otwierać nie wiem cerkiew w kieszeni architektom i powinni zadać pytanie, kto zaprojektował to lub co innego niż taka osoba jest w ogóle członkiem jakikolwiek branżowych stowarzyszeń, a jeżeli tak to nie powinna być jakoś Niewiem napiętnowana ukarana z re edukować na albo może w prezencie przestać książki jedno branżowe organizacje zajmują się szkoleniem rzeczywiście są obowiązkowe szkolenia co jakiś czas i t d . oraz miast, ponieważ wszyscy żyli funkcjonują w tej samej rzeczywistości to myślę że wywołuje to w sumie jakieś głębsze zrozumienie dla tych pomp błędów my nie mówisz też dobrze, ale po prostu, jeżeli wszyscy są w tej samej sytuacji no to potem trudno trudno się nawzajem krytykować wiem, że młode pokolenia często wytykają że, że jest jakaś stagnacja w w tych stowarzyszenia architektów izbie i Stowarzyszenie architektów polskich, że potrzeba tam właśnie młodych ludzi, którzy będą mieli szersze spojrzenie i mniej i będą bardziej bezkompromisowi, ale wytykają i co el Sol oprócz tego wytykania coś na papieroska sobie wytykają czy także zapisują płacą składki i wybierają inne osoby i powoli zaczynają wybierać inne osoby tak tak myślę ja mam wrażenie w ogóle, że ten proces w jakim stopniu jest zauważalny przecież już nowe stanowisko arch. Miejskiego w Warszawie przez bank, którym objęte przez panią Marlenę Happach tak no, więc jest taki wynik wyraźnie nowa dobra zmiana w dni, ale personalna w Rozmierzy warszawiacy nie zauważyli żadne zmiany na razie czekają na obiecane te, by płachty, żeby zniknęły, ale chyba nie znikają, więc ma warszawiacy mają wrażenie, że to wszystko jest jakaś taka właśnie to roszady stanowisko ale, ale bez przełożenia na przestrzeń to może patrząc na to by jakby patrzy tylko od środka, bo widzę co się dzieje w Warszawie, jakie są teraz projekty podejmowane n p . o centrach lokalnych w dzielnicach o rewitalizację parków jak bardzo się rozwinęła sieć ścieżek rowerowych UE to to są takie małe zmiany salony gdzieś tam do przodu idą i do tych płacht też dojedziemy myślę, że już w doszliśmy do tego momentu, w którym wszyscy się zgodzą GI to przejdzie także ma też bardzo powolny proces szczególnie, jeżeli mówimy, że my zmieniamy studentów, których kształcimy więc, zanim oni dotrą do tego etapu PE, ale ten proces postępuje i naprawdę nie da się przyspieszyć synom fatum, bo może się da n p. jeżeli masz jakieś sukcesy to wiem to w Sopocie na molo ostatnio ski zniknęła wielka płachta, która właśnie mocą uchwały krajobrazowej miasta Sopot została zdjęta mu także w ewidencji także zobaczyć właśnie teraz nad tymi, które architekci urbaniści szczepień do kożucha skoro słonia pani Sopot Sopot był taki moment nie 10 lat temu 1 5, że było w miłym kurortem z zachowaną pewną taką takim sznytem przeszłości któryś momencie wybetonowano najpiękniejsze jego część, czyli Monciak tzw . tak zabudowano zalano betonem jakoś nie słyszałem głosów oburzonych architektów kolegów, którzy mówili co wy żeście zrobili wstydzę się, że jestem architektem, jeżeli tak ma wyglądać architektura jest, że 15 lat temu zdejmiemy płachty powiemy proszę bardzo ważny tekst jednak nie myślą tylko o kasie PL do zdjęcia płachty to jest jakby wynik uchwały krajobrazowej nie tyle jakieś działania architekt TUW właśnie rekin milczą słychać głosu nie no to może po prostu jest może dziś zajmującym się innymi może nie wiem nie dopuszcza wlewamy suma właśnie albumu Blood like, a ja słyszeli głos to prawdopodobnie kwestia branżowa, że znowu jesteśmy pozamykani w swoich bankach my może to jest jakiś krok do przodu, żeby się z tych baniek wyciągać i wychodzić na światło dzienne, bo w są takie granie, w których te głosy są bardzo mocno słyszalny, ale wszyscy wiemy, że wszyscy mamy swoje banki, więc to jest może jakiś dobry krok i to jest taki wniosek, którym można byłoby wyciągnąć z życia architektów wyciągać z biur i z uczelni albo nie da się ich wyciągnąć, jeżeli nie chcą być wyciągnięci, gdyby ich posłuchać w myśl chcieliby być wyciągnięte na lepszych ani grosza to działa, a nie, ale to jeszcze bardzo cieszy ale, ale panie te nie są przedszkolaki, które trzeba wyprowadzić na spacer do cukierka, żeby się zachciało grzecznie bawić są poważni ludzie bardzo wpływowi, którzy decydują o tym jak będzie wyglądała nasza przestrzeń przez dziesiątki lat oczywiście znaczy na pewno post factum post factum są wszyscy mądrzy ale kiedy się, by tonował Kliny na powietrze co Warszawę to nie było słychać głosy architektów et no myśmy myśmy myśmy te głosy słyszeli, ale ma pan rzeczywiście rację, że może w takim szerszej dyskusji głos jest niesłyszalny ja sobie wyobrażam że trzeba też architekt to właśnie w tym jest bez systemie kształcenia dać narzędzia do zabierania głosu to znaczy, że ich głos, żeby był słyszalny musi być, lecz w sposób profesjonalny, ale i ja się staram też swoich studentów od samego początku zachęcać do tego, żeby oni próbowali pisać jakieś krótkie artykuły krótkie eseje wysłać do gazet, żeby ten ich głos był słyszalny no bo EFG pro patrząc na taką tradycyjną edukację ich elektroniczną to w zasadzie architekci, ale w całym systemie kształcenia, ale niewiele n p. piszą ten trend to ta ta kwestia, żeby ciało coś napisać praktycznie jest pomijana głównie rysujemy projektujemy wymyślamy, ale są takie jakieś kanały artykulacja, które są zaniedbane Enei i o tym trzeba rzeczywiście byłoby może więcej mówić do stracenia powrócimy po informacje Radia TOK FM informacje za 3 minut dziesiąty 4 0 studia w Krakowie dr inż. Agata Twardoch katedry urbanistyki planowania przestrzennego Politechnika Śląska to ich w studiu Radia TOK FM w Krakowie dr inżynier architektury Agata Twardoch katedry urbanistyki planowania przestrzennego Politechnika Śląska, a kształcenie na architektów i uczenie architektury to temat najnowszego kwartalnika autoportret w swoim artykule pisze pani o Project Based Learning, czyli nauczaniu poprzez projekty na czym to polega ono nie chciałam się tak bardzo powtarzać, ale właśnie to to ten krążek proces krążek, by stolarni gesty triumfu Barcy, który opowie, o którym opowiedział na początku, czyli takim czy ta gmina, która ma tak, ale może to być też jakiś inwestor prywatny może to być na ktokolwiek, czyli chodzi o takie uczenie przez prawdziwe projektowanie, czyli w wychodzimy z tej strefy komfortu klasy wylicza naczelnik uczelni mówią, że bardzo to jest prawdziwe życie prawdziwe problemy prawda ludzie w Investors ujęcia porozmawiać wprawdzie problem, który nie jest taki terror teoretycznej taki prosty chodźcie idziemy dokładnie sprawdzić cały proces najlepiej, jeżeli takie procesy są odbywają się n p . w takich interdyscyplinarnych zespołach, gdzie próg współpracują ze sobą architekci i studenci studenci architektury i studenci na wkład budownictwa i muszą się dogadać co do UE rodzaj konstrukcji, a negocjacje w jaki sposób można się nauczyć są uczone są tutaj gorzej chyba wydaje się to pewnie mniejszy nie mniej jest takich projektów przy czym warsztaty pewnie można zorganizować tak nie jest projektów, gdzie można negocjować, bo trudno się z grupą 5 0 studentów czy świeżo upieczonych studentów czy dla absolwentów powiedzieć Doroty oraz systemy dosyć w no tak ma pan ma pan racje dlatego po pierwsze, PL staramy się kończyć takie projekty jakimiś prezentacjami, jeżeli te prezentacje odbywają się w grupach i one są przez tę jakość tego szerszą publicznością to bardzo często się kończy właśnie takimi negocjacjami one są to Sojusz wprawdzie negocjacje po obu to jest raczej jakaś taka obrona przed krytyką czy obrona swoich pomysłów, ale jest to taki mały zaczątek tego co możemy zrobić, a z drugiej strony w ramach takiego kształcenia normalnego już w szkole staramy się robić takie takie gry, które sprawiają, że dzielimy n p. studentów na różne grupy i mówimy mu twoim zadaniem jest doprowadzenie do wybudowania tutaj supermarketu, a twoim zadaniem jest przedstawicielem społeczności lokalnej twoim zadaniem jest właśnie doprowadzenie do zrobienia tu parku, a ty jesteś przedstawicielem władz i marż w Rosji tutaj takiej takie założenia i teraz proszę z macie tutaj godzinę czasu spróbujcie wreszcie jakiś tekściarz kompromisu, czyli zabawy tak, a jak nauczyć, żeby można było w rzeczywistości negocjować dobrze no bo jednakowoż to środowisko szkolne czy takiej zaba w czy warsztatów to jest wciąż mamy tę te granice takiego czy ten margines bezpieczeństwa, że dno jak źle wynegocjuje to co najwyżej będę miał gorszą ocenę bowiem ze skwaszoną miną, ale nikt nie straci pieniędzy no jasne mają tego czas od tego trzeba zacząć, żeby móc potem wyrzucić dalej takim pierwszym elementem z konfrontować dnia z prawdziwym życiem są prowadzone u nas system półrocznych praktyk stażów pod koniec pierwszego stopnia kształcenia, czyli studiów inżynierskich wysyłamy wszystkich studentów na semestr praktyk w różnych miejscach Tajani pracują w biurach wyjeżdżają zagranicę mogą pracować też w urzędach miejskich mają oczywiście tutaj i metą kontrolujemy tylko, tyle że na koniec jest takie sprawozdanie każdy opowiada co robił przynosi raport pokazuje i na tym dyskutujemy, czyli gdzieś oceniamy co był udany co były nieudane no natomiast to jest właśnie takie pierwsze zanurzenie w prawdziwym życiu, gdzie jeszcze te konsekwencje nie są takie bardzo Eldo uciążliwe, bo dalej to studenci mają status praktykanta są pod jakąś rozsądną uczelni uczelnie zapewniają w tym czasie też ubezpieczenie więc, więc dalej mają status studenta, a jednak testują to sprawdzi się życiu rzeczami szefa kolegów z pracy pewnie dziś inwestorów drobnych i pewnie nie powierza im się jakichś wielkich zadań, ale albo są elementem zespołów albo są wysyłani do sieci takich drobniejszych prac nie do inwentaryzacji, gdzie też trzeba umieć się dogadać z właścicielem klubu wpuścił pokazał wytłumaczył w tym kwartalniku autoportret wiele bardzo interesujących artykułów ze 1 z nich Aleksandra Kędziora k pisze zastanawia się co nam mówią siedziby szkół architektury autorka zastanawia się czy to jak wygląda budynek uczelni od razu w pewien sposób nie sugeruje czy nie wskazuje kierunku w jakim dzieci nasiąkają studenci czy też przecież gdzieś podświadomie, jaki jest preferowany ne na świat wskazuje, aby budynek Politechniki warszawskiej wydział architektury Politechniki warszawskiej, który no raczej pewnie nastraja do tego, żeby projektować rzeczy mieć głowę kilka wieków wcześniej, a nie myśleć współcześnie czy przyszłościowo zastanawia się niejaki są pani uwagi na temat dała się samego otoczenia architektonicznego i jego wpływu na przyszłych architektów czy to w jakim środowisku chłonąć naukę, w jakich budynkach w jakim stylu sądzi pani to jest ważne to jest po prostu miejsce, w którym pobieramy nauki już w niem nie mogę powiedzieć, że to jest komisja jest nieważny, bo równocześnie, że jakoś bardzo mocno dobrobyt znaczenie tego co robimy potem chcieli jednak uważam że, że ta ta środowisko zbudowane, czyli to w ciemno przebywamy i w jak się poruszać, a my i t d. ma bardzo duży wpły w na nasze życie i na nas na to jak się czujemy Nike samopoczucie no na pewno nie odczytywał bym tego w taki dosłowny sposób, że właśnie tutaj skupiamy się, ucząc się w budynkach zabytkowych skupiamy się raczej na tym kontekście historycznym wydaje mi się, że wydział architektury Politechniki warszawskiej oprócz tego, że matki szacowny gmach to sam fakt jak jest wykorzystywany ten gmach, czyli że tam się środków UE odbywają się różne debaty nasz Nana Nana na samym korytarzu żadni obwieszony jakimiś pracami daje taki oddech i tak jak jest myślenie do przodu takie otwarcie Edyp by, jeżeli chodzi o sam inne warunki uczenia samych, by kształt architektury to też to jest też u nas taki jakiś papierek lakmusowy nasz wydział architektury jest takim modernistycznym budynku chcieć Modern czy nas pouczać modernizmem ech, i ochrony to jest także studenci przychodzą z doń tego budynku patrzą na niego dosyć sceptycznie natomiast wychodząc wszyscy są już bardzo zakochali także 3 przeszli udane pranie mózgu tak właśnie gdzieś tam latem natomiast dorodna mówię to z lekkim przymrużeniem oka, że po prostu uczymy ich też dostrzegać wartość się różnych elementów architektury i ocenia się trochę głębiej niż tylko przez pryzmat tego, że to jest tam ładny obrazek, a to niekoniecznie właśnie chyba znowu wracamy właśnie do tej kwestii jak nauczyć piękna czy jak nauczyć pewnej wrażliwości i też jakiś odwagi w tym żeby, żeby bronić swoich pomysłów my w międzyczasie nasza słuchaczka pani Magdalena napisała przykład to swoje spółki mieszkaniowej pewnie nic co z co architektowi spędza sen z powiek, bo chodzi o blokowisko po prostu ale kiedy przebiega terminowo modernizacja powstały projekty z przeciwnymi kolor kami różową pomarańczowymi, kiedy we wspólnocie w GL rozmawiam z architektem, który przygotował projekt i powiedzieli o tym, koszmar ku architektonicznym architekta dział no gdzie pani mnie się nie podoba, ale wszyscy tak chcą to sport jest wstyd z powodu takiej odpowiedzi tego architekta, bo ja znam ja raczej bym wskazywała torze w tam, gdzie jest prawdziwe architekt, bo teraz pytanie jeszcze właśnie kogo nazywamy architektem architektem nazywamy wszystkich, którzy się zajmują projektowaniem Renato to nie byłoby trochę zgodny z prawdą, bo takie proste prace bardzo często nie architekci wykonują właśnie mnie wiem są to n p. budowlańcy z uprawnieniami, którzy mogą o to chodzi tylko jakiś techniczne, jeżeli chodzi do dociepleń natomiast tam, gdzie prawdziwe takiej osobowości architektoniczne z zatrudnionych są do ocieplenia to bardzo te bloki na tym zyskują jest przecież już teraz coraz więcej takich przykładów, gdzie da się to zrobić dobrze po Filip Springer, który pisało pastele z pierwszej i tam gdzieś bardzo mocno ten temat poruszył zapytał mnie kiedyś w UE czy ja mam jakiś pomysł, dlaczego tylko Lary są dobierane takie straszne rzeczy n p . jest tak, że pastelowe odcienie są Kalisza patrzy nic na ten temat nie wiem i w chwili nie ma takiego powodu bardzo często to wynika z rzeczywiście z tego co sobie życzą odbiorcy no i przykro mi z powodu tego w tej odpowiedzi rzezie architekt od nich nie próbował zrobić czegoś lepiej rzeczywiście dobrze wykształcona architekt nie powinien sugerować naz w początku czegoś do czego sam nie jest przekonany, że w Niemczech taki ranking prawdziwych nieprawdziwych i takich taki czyściec architektoniczne, ale to już nauczyła się znowu branżowe inicjatywy ba może powinien być rzeczywistym, ale też, wybierając jakiegoś architekta to bardzo często not należy sprawdzić to co już zrobił należy z nim porozmawiać na razie należy poprosić n p. o przygotowanie ich koncepcji wstępnej, a czy zamówić taką koncepcję wstępną w u kilku architektów problemem jest wyższy no niestety wybieranie architektów z przetargu, bo to jest element, w którym no właśnie tutaj wizji tak jest, jeżeli wybieramy rozwiązanie najtańsze są właśnie trwa niestety na razie jest, a na razie wizytówką polskich architektów jest samowola budowlana przy ulica Foksal na terenie wcale jeszcze nie architektów polskich to to duży wpływ nie mam nic dopowiedzenia na ten temat w ich wiemy, że tak nie powinno być nowocześni, bo po mszy za na zakończenie zaś taka sytuacja, że tej, którą widzieliśmy także w innych branżach, że trudno jest bronić w branży, która się sama nie broni albo, która sama nie zauważa wyzwań i która sama z tymi wyzwaniami się nie zmaga, bo to trochę tak jakby mówić o sobie uzależniony jest uzależniona, a osobą winien nieco swój byt wydaje wam się tak w środę whisky architekt jeszcze strony ten problem szczególnie to pokolenie troszkę starszy ode mnie, czyli dzisiejszych pięćdziesięciolatków takich właśnie, którzy wchodzili w dorosłość na przełomie w tym takim wejściu wolną Polskę jest niesamowicie przekonane o sile i ważności tego wolnego rynku i że właśnie to co inwestor chce też święte, a z drugiej strony takie wykształcone architekta w zasadzie trochę przez system IT jest, dlaczego mówiłam od tej potrzeby współpraca setki wykształconych przez system edukacji poczucie, że ja bym zrobił lepiej jest taki bardzo znany kawał jak to spotyka się w parku 2 studentów 2 architektów 1 na wózku dziecko, a drugi mówią fajne fajne, ale ja bym zrobił lepiej UE no bo trochę tak jest, że rzeka 4 tys jest przekonany o tej swojej wyjątkowości i wyciągając studentów obrazu dzięki współpracy staramy się jednak zaszczepić w nich przekonanie, że ważne jest dojście do szczęśliwego rozwiązania, czyli do tego, żeby dany obiekt w danym miejscu rzeczywiście pasował, żeby nie było tak jak mówił jak pan wiedział, że są perły w wrzucone w błoto tylko, żeby to całe środowisko było dobre UE i czasami, żeby to osiągnąć czas trochę wycofać teraz powiedzieć, ale może bym chciał zrobić inaczej, ale tutaj będzie pasowało zrobienie tego w taki sposób może uważam, że Belg nie wiem najlepiej dobrze, że potrzebowałbym chciałbym zrobić dzieło życia, ale jednak dzieło życia to nie jest potrzebne, czyli czasami wycofanie tego swojego ego Czyżby różowo pomarańczowo, bo tak wszyscy chcą, a moje ego wycofał, a nie ze szpitali Magellana odpisał zdobyła pracownia architektoniczna nie budować bardzo pani dziękuję dr inżyniera z tektury Agata Twardowska tedy urbaniści i planowania przestrzennego Politechniki Śląskiej była państwem moim gościem na 1 artykuł pani doktor znajdą państwo najnowszym kwartalniku autoportret także wiele interesujących zagadnień z dziedziny architektury informacje o godzinie jedenastej wracamy państwo Zwiń «

Architekci muszą w końcu zabrać głos. Rozmowa z dr inż. arch. Agatą Twardoch.

AUTOMATYCZNA TRANSKRYPCJA PODCASTU

PODCASTY AUDYCJI: OFF CZAREK

POSŁUCHAJ RÓWNIEŻ

DOSTĘP PREMIUM

SERWIS INFORMACYJNY

Wydanie z godziny 05:00

Najnowsze Podcasty

Jak Trzecia Republika Grecka ukształtowała współczesną Grecję?

Trochę o cyfrowych renowacjach, trochę Chmielewskim, trochę o Tatim

Dziś Dzień Dziecka - gdybyś miał lub miała wehikuł czasu, co powiedziałbyś/powiedziałabyś młodszemu/młodszej sobie?

Test: Dacia Sandero i BMW M3

TOK FM

Polecamy

Popularne

GOŚCIE TOK FM

Gazeta.pl

WYBORCZA.PL