Reżyserka Anna Smolar o zderzeniu antycznego dramatu i wyzwań współczesnej wielokulturowości z polską rzeczywistością

AUTOMATYCZNA TRANSKRYPCJA PODCASTU

Radia TOK FM piątkowy wieczór Radia TOK FM specjalne wydanie prosto z Poznania prosto z festiwalu Malta przy mikrofonie Hanna Zielińska, a naszym pierwszym gościem dzisiejszego wieczoru Radia TOK FM jest Anna Smolar reżyserka teatralna dobry wieczór w wieczór wśród różnych wydarzeń na Malcie my akurat ja i Paweł Siezieniewski wybraliśmy sobie temat, który pani przygotowała dla publiczności czytanie performatywne czytanie inscenizowane zaraz porozmawiamy o tym co to za Rozwiń » formuła sztuki Antygona w Molenbeek sztuki, która nie odnosi się do z 1 strony odwiecznego problemu jakiś rywalizacji prawa naturalnego przy rządzonego z prawem stanowionym, a z drugiej strony odnosi się do tego wszystkiego, z czym zmagamy się od kilku lat jeśli my nie dłużej w Europie na świecie od kryzysu związanego z tożsamością tożsamością lokalną tożsamością globalną tekst Antygony Molenbeek zastał przygotowanym na podstawie tego co dzieje się m. in. w tej chwili w Brukseli Molenbeek to jest ta dzielnica, która można powiedzieć, że pełni równocześnie w naszej dzisiejszej wyobraźni taką figurę i piekła raju to znaczy z 1 strony stół cieleśnie nie multikulti wyobrażenia multikulti z drugiej strony nie jest takie miejsce, które wzbudza różne rodzaju obawę no i to jest jednocześnie historia, którą pani zdecydowała się przenieść na nasze polskie warunki pytanie kogo w Polsce taka historia może interesować skoro my tak bardzo się od dzieliliśmy ogrodziliśmy zniechęci szliśmy cały świat do siebie, że gościł u nas rozmową o Molenbeek multikulti o tolerancji z rozmową niestety tylko teoretyczną trochę tak jest to znaczy ja mam bardzo silne poczucie, że czymś innym byłoby to czytanie czy wystawienie tego tekstu n p . we Francji, z której pochodzę, gdzie terroryzm wpływa na życie codzienne ludzi już teraz i już teraz tak znana świadomość n p. moich znajomych paryżan 3 otrzymają rodziny, która tam żyje w natomiast w tym tekście jest zawarty coś co jest bliskie tym polskim sprawom UE od 20 1 0 roku to znaczy kwestia mam tego co robimy ze zmarłymi, kiedy umierają tajemniczą śmiercią i trzymamy prawą do ich szczątek czy mamy prawo czy państwo ma prawo też dzieje prawo jest ważniejsze czyje prawo jest ważniejsza im i co w kontekście politycznym bardzo silnymi burzliwym oznaczała oznaczają więzi krwi i Melbourne, a więc w jaki sposób myślę, że ten tekst może wybrzmieć też bardzo tutaj jakoś tak gorąco w kontekście katastrofy smoleńskiej i również może relacji z braci tutaj mamy siostry brata brat Umara siostra żyje tak powiedzmy, że autorem tekstu Antygony Molenbeek Stephan Hartman Ion przedstawił jako główną bohaterką młodą muzułmanka on sam sam jest pisarzem niderlandzkim, więc zna tę perspektywę Europejską tak, gdy brat Antygony to ten który popełnił atak terrorystyczny i z powodu, którego zmarło wiele osób nie wiemy do końca ile to znaczy sam zamach nie jest opisany przez autora nie znamy okoliczności ani tego ataku terrorystycznego ani śmierci tego brata wiemy tylko tylko, że brata nie ma i że ta współczesna Antygona, czyli Nuria walczą o pochówek swojego brata chce w ogóle pan zobaczyć jego ciało rozpoznać ciało i dotrzeć do prawdy o nim w ale przede wszystkim chce mieć prawo pochować swego brata cokolwiek by się nie wydarzyło, więc ten kontekst belgijskiej telewizji tej dzielnicy, która faktycznie owoce w oczach całego świata stał się symbolem takiego takiej zachodniej Anny, jakby to powiedzieć no takiej takiej tajemnicy tego rozwoju terroryzmu w samym sercu zachodnich społeczeństw Anny jest też dzielnicą, gdzie toczy się zwykłe życie i gdzie ludzie bardzo się buntują przeciwko temu jak ERM ta dzielnica jest teraz postrzegana zupełnie czarno biało i ta postać Nuri w pewnym sensie reprezentuje tą walkę o życie i oprawa życia i więzi krwi to wbrew potworności i ta potworność jest w tle, ale my mamy kontakt właśnie no z tą krewną potworami, bo są różne takie opowieści filmy książki, którą opisują właśnie los ludzi, którzy nagle odkryli, że bliska im osoba stała się kimś, kto uczynił straszne zło i tutaj w anty go na 3 Nuria w tym kontekście cały czas jest odnoszona przez innych do tego pradawnego prawa innych dochowania swoich krewnych, ale z takim sarkazmem one zwykle studentką prawa w i ludzie, którzy ją odwiedzają w pewnym momencie, bo ona trafia do więzienia, dlatego że właśnie próbował się dostać do ciała bez podobnie jak tego ma zostać oba warianty bądź też znacznie bardziej drastycznie tak tak tutaj nie nie nie wszystko leci tak do końca równolegle jest to jedno było to, że ludzie w oczach tak Pm natomiast oni wszyscy sarkastycznie pochodzą podchodzą do jej tożsamość jako do tożsamości osoby właśnie Anna gdzieś tam infantylnie połączone z prawem pustyni, że to jest takie prymitywne odczucia jak te więzi krwi tak być lojalnym najpier w wobec rodziny, a potem wobec wspólnoty i praw nadanych przez człowieka taki teraz to co jest ciekawe tez w ogóle ta kwestia pochówku, a terrorysty i to nie jest sprawa do końca jasna nie wiem dokładnie, jakie z Belgii, ale we Francji nie jest także jest zakaz chowania terrorysty, ale miasto albo region, w którym ten terrorysta żył może odmówić tego pochówku i to się zdarza a kto się zdarza była taka słynna sprawa, kiedy rodzina zaczęła walczyć o to, żeby ten syn został pochowany w kraju, z którym w, którym z, którego ta rodzina pochodzi, czyli w Maroku w i Maroko też odmówiło i w końcu został pochowany w ogóle w innym regionie Francji Annę zatem się kryje też taki duży lęk, że jak ten terrorysta został pochowany jeszcze w tym miejscu, z którego pochodzi, że rozpoczną się pielgrzymki do tego miejsca, że adoracja tego aktu Emmę samobójczego męczeństwa terrorystycznego zacznie być właśnie tak w rozgrywano, więc to jest w ogóle skomplikowana sprawa, która się kryje za to ZU walką z Deyną Dream tekst jest bardzo poetycki, a jednocześnie ma jakiś taki nerw i emocje bardzo silną mnie jest się takim takim wielkim monologiem opowiadane przez postać narratora i ten narrator non wchodzi wpłynąć w skórę tej Nuri i mamy bardzo silnej krytyki zacieranie granic między tym, który opowiada o tym, który przeżywa to historia i walczy i ta walka poprzez te słowa wy się jest to w i jest to bardzo gęsty tekst, który naprawdę nas prowadzi przez akcje tak na zwrot akcji zwroty akcji jakieś takie nagle spowolnienia i opisy jakiś taki stan ducha tej postaci i znów jakieś przyspieszenie i mnożące się postaci wokół niej to wszystko interpretować będzie Małgorzata Goral na scenie razem z Michałem Górczyńskim, który będzie odpowiedzialny za muzykę powiedz co to jest w ogóle ta formuła czytanie performatywne czy też czytanie inscenizowane dla tych słuchaczy, którzy nie do końca wiedzą co mają myśleć o tego typu formie właśnie te dobre pytanie myśmy dokładnie na próbie o tym, rozmawiały ostatnio różnie można to rozumieć, że i czasami czytania performatywne są tak mocno zainscenizowane, że mówi się o takim prawie spektaklu ja mam z tym kłopot to znaczy, kiedy dostaje propozycje wyreżyserowania czytania i dawno tego nie robiłam RM to rozumiem, że w centrum tego projektu leży tekst to znaczy to, żeby widzowie słuchacze zapoznali się z dziełem pewnego autora jeszcze w tym kontekście ten autor będzie obecny będzie sporo kanie z nim radzi Stephan Hartman z o nie jesteś autorem tekstu, na podstawie którego Jan małe rysy znikąd nie zrobił spektakl, czyli wojna i terpentyny, który będzie pokazywany też rannym żołnierzom coś się do podobnych problemów do wyzwań dzisiejszej cywilizacji też wezwań multikulti tak i dlatego tutaj no i w momencie, kiedy autor jest w samym centrum tego imamy genialna aktorka na scenie uważam, że to nie mamowy o reżyserowaniu to znaczy to co mnie interesuje to jest poznać ten tekst i przeprowadzić widza przez jakąś podróż, czyli stworzyć dobre warunki do słów Hania właściwie do wejścia w reakcji sektora wieże Radiowo formuła to znaczy trochę też takimi pojęciami się posługujemy, żeby myśleć w kategoriach słuchowiska radiowego co oznacza, że aktorka angażuje się całkowicie i całym ciałem w ale to słowo jest w centrum nie jakieś działanie 3 niestety też aktorka nie może wejść w pełen kontakt z widzem ani wzrokowy ani cielesny takiej oddać się scenie całkowicie, ale MO właśnie zamierzamy robić z tego wartość znaczy, skupiając się całkowicie właśnie na seansach, wydobywając te momenty, które są kluczowe mylę, ale traktujemy tekst trochę jak partytura zresztą bardzo emocjonalną faktycznie ten tekst mamy jakiś taki duży potencjał w ta prezentacja bez czytania performatywne Gocie inscenizowane go mająca miejscem na Malcie to pierwsza prezentacja tego dramatu w Polsce Antygona w Molenbeek czy są dalsze plany w związku z tym, jaką pracę wykonali iście zespołowo, żeby przygotować się to czytanie czy, żeby ta sztuka ten dramat będzie miał jeszcze jakieś inne odsłony są takie plany trochę mi trudno niech o nich mówić na razie, bo rozmowy się toczą jeszcze to nie jest potwierdzone, ale mamy taki plan, żeby po pierwsze, pokazać to w Warszawie, a może morze, by jakieś dalsze losy będą pracujemy nad tym, bo oczywiście zawsze EMG, jaki jest jakiś dobry materiał i dobre spotkanie twórcze nut po prostu szkoda się zatrzymać na 1 pokazie zdecydowanie, tym bardziej właśnie jeśli się napracował cała ekipa jeśli chodzi o samą figura Antygony i też różnego rodzaju odsłony interpretację Antygony no i przez to lata w pop kultura i kultura wysoka na różne sposoby interpretowała tę historię to by w różnego rodzaju odsłonach w ostatnich latach sztuk plastycznych pojawiają się pewne nowe rysy interpretacyjne i ciekawa jestem czy tutaj n p . pojawia się i w jakikolwiek sposób perspektywa feministyczna składna role kobiety, która przychodzi pozamiatać powojnie mężczyzn kobiety, która usiłuje poskładać resztkę rozstawionego przez ten akt terrorystyczny świata czy tutaj one tego nie w Molenbeek możemy jest jakiś minister można zahaczyć sobie tę refleksję feministyczną autorzy no taka jest historia wojenna naszej ziemi, że mężczyźnie wywołują u kobiety potem próbują ten świat po składać z powrotem całość w to znaczy takiej takiego wniosku o nie widzę w tym tekście natomiast postać Nuria reprezentuje dla mnie taką figurę współczesnej Antygony faktycznie, dlatego że fakt żona jest studentką prawa myśli ma ogromne znaczenie symboliczne to bardzo dużo wykształcona tak wykształcona i widzimy, że to jest postać, która może w przyszłości brać na siebie to jaki to społeczeństwo będzie miał kształt prawny polityczny to znaczy ona świadomie budujemy swój udział w tym społeczeństwie ma wiedzę jest uzbrojona w LM w związku z tym, kiedy spotyka się 3, z czym policjantem czy jest prawnikiem ona wie jak z nimi rozmawiać jak również pewnych argumentów używać albo rozsadzać ich argumentację AM z drugiej strony widzimy też jak ta historia prywatna rozwala jej LM wind takie zdolności w pewnym momencie racjonalna i to prywatnej polityczne się właśnie w nich łączy alem Anno wydaje mi się, że autor nie do końca chciał przeprowadzić takiej wyrazistej refleksji nad dna na temat miejsca kobiet to znaczy w tym, kto w tej kwestii terroryzmu n p. MO czy wojen, ale terroryzm ma swoją określoną narrację powiedzmy natomiast myśmy z Małgorzatą Goryl czytając ten tekst poczuły, że postać sznury jest rozpisana tak jak gdyby ona sama stawała się taką podpalacz szkód staż takie, gdyby one wpłynąć zarażał się tą energią gniewu brata i to chęć się rozważania świata, z którym ma do czynienia ona tego nie robi wprost, chociaż są pewne akty agresji, który się pojawiają w w tej historii z jej strony, ale to, jaką nam ten wpuszcza nas swoją jakość taką perspektywę na 3 to jak kamera jest prowadzona przez pryzmat jej widzenia EMG to jest takie, gdyby autor nas zarażał tym rodzajem spustoszenia, które następuje to znaczy takiego takiej utraty więzi z ludźmi wokół jutro ty sensu takiego braku wiary w ten porządek, w którym się znajdujemy i to jest bardzo dotkliwe w tym tekście zresztą Apropos idiomu festiwalu Malta skok wiary myślę, że tutaj jest to ironicznie w kontrze z VAT czynny to jest jakiś taki z niej bardzo dotkliwy kryzys wiary oczywiście terroryzm często odnosi się do Koranu i terroryści głoszą swoją, jakby służebność wobec ranni Kazań natomiast widać absolutną negację wiary w więzi między ludzkie tam rodzina się rozsypała kompletnie matki w ogóle nie było starszy brat zniknął nie wiadomo kiedy, a ojciec oślepł i zniknął inną jest sama jest jest z tą samotną kobietą, która faktycznie bierze na siebie to poczucie, że ona musi do końca im przeprowadzić prace, która jako jedyna będzie tu lojalnością wobec świata wartości, a co tutaj my możemy powiedzieć o samej figurze władcy nów klasycznym tego nie to jest bezwzględny władca destruktor tutaj autor Antygony moim zdaniem tak, czyli Stephan Hartman z nie mógł przewidzieć jak bardzo to wybrzmi zagra w Polskim kontekście ne w szczególnie w perspektywie na katastrofę smoleńską tej perspektywy, na którą zwróciła już pani uwagę na tej walki o to kto ma prawo do obrządku, kto ma prawo do szczątków, kto ma prawo do decydowania czy mies pogrzeb do kogo należy ciało no tutaj aż nasuwa się w nieprawdopodobnie wyrazisty sposób, kto tutaj jest tym destrukt torem tyle bezwzględnym okrutnym inne z takimi kwiatkami na oczach zaś zaślepiony miękkim szaleństwem swoim rejonem no tutaj nie mamy kręcono mamy Anny po posterunkowy ego okręt ma, który jest takim panem z wąsikiem takim dosyć poczciwym panem, który gdzieś tam rozumie ponury GI próbuje ją doprowadzić do rozsądku do porządku, ale jest miękki i Antygona czy Nuria Antygona niespotykana swojej drodze żadnego mocnego władcy i toteż jest ciekawy to znaczy tutaj ten antagonizm ta jest LM Ross Ross złożony na nasz system właściwie nam na taką grupę ludzi, z którymi ona ma do czynienia, którzy to prawo egzekwują w ale nikt nie bierze do końca odpowiedzialności i nikt nie jestem głównym pre SO rem, który jej stawia opór opór stawia cały system opór stawiają właściwie mury, które nią rozdzielają od tego brata to jak GM funkcjonuje jakaś taka tam PRM szersza instytucja strzeżony zaprawą, więc ona nawet nie ma z kim się zmierzyć tak do końca i ta samotność jest jeszcze bardziej dotkliwa i to poczucie bezsensu ptasich pustki w takim razie warto w tym starciu gra zdecydowanie jest zmierzenie z jakimi się osiągnięciami cywilizacyjnymi ani z konkretnym przeciwnikiem tak mnie o naszym kontekście to wygląda inaczej my mamy taką figurę taką postać w naszym naszych realiach społeczno-politycznych wciąż bardzo chętnie i łatwo umieścili w roli Kreona tak zdecydowanie można, by łatwo atakują takie przeniesienie zrobić, aczkolwiek non w momencie, gdy w teatrze zaczynamy tak doraźnie rozpatrywać te postacie to uniwersalny przekonać się coś się banalizują ważne, aby i myślę, że ta nasza rzeczywistość społeczna polityczna to się z bardziej skomplikowana niż to, że mamy 1 złe go pana więc, gdybym miała tak przyłożyć Antygony całkowicie na polskie warunki to chyba bym też starała się to postać ulokować w jakimś takim jakieś takie sieci powiązań chyba byłoby to ciekawsze, bo o, aczkolwiek no to w oryginale też znaczenie ma to, że te z krewnym, że kreowanie z wujkiem jest taką figurą ojca zastępczego również innym to jest w każdym razie wątek, którego Stephan Hartman z nie mógł przewidzieć jak bardzo to zagra w Polskim kontekście jeszcze ciekawą kwestią tutaj jest, która akurat też w Polskiej interpretacji nie jest oczywista jest status zdrajcę pan tego nie klasycznej wersji oryginalnej ta zdrada jest oczywista tak 2 braci walczy w 1 wojnie w ich przypadków jest to wojna bratobójcza 1 po stronie bohaterów drugiej po stronie zdrajców my w przypadku w historii Antygony w Molenbeek tak jak pan już powiedziano Jurija młoda muzułmanka nabrała tak, o którym wiadomo, że był terrorystą, że dokonał aktu ne terrorystycznego czy tutaj ten status zdrajcy jest na niepodważalny do polskiego kontekstu tym razem tutaj w myśl, że nie ma co do tego wodne dopasowywać natomiast sama dyskusja dyskusja o tym kto jest zdrajcą a kto jest bohaterem z kolei prowadzi nas inne do tego jak my dzisiaj by cały czas dokupujemy się na w takich plemiennych grupach my oni nasi obcy i żeby to prawo dotyczące wykluczania obcych ono działa również po śmierci co w zasadzie wydawałoby się nie ma najmniejszego znaczenia, bo ten rytuał ten fakt pochówku jest tylko dla żywych niż tylko dla tych, którzy zostali jednak to odgradzanie się od innych od tych, którzy złamali ostateczny tamtą zdradzili zasady społeczności wystąpili przeciwko niej nie tracą do prawa nawet po śmierci w tak od tych co się wiąże jednak z jakąś walką ideologiczną jakimś zamachem nad pamięcią pytanie czy w tym tekście Herman są też można mówić o dom w o taką walkę o prawa do pamięci czy manipulacji historią Joannie oczywiście w kontekście zamachu terrorystycznego w pewnym sensie jesteśmy w sytuacji zupełnie czarno Białej, gdzie trudno mówić o Omanić lansu tak tak bardzo w ogóle trudno jest cokolwiek niuansować swe w kontekście postaci wyszli tora terrorysty natomiast powierzenie właśnie na na bliską osobę od razu pozwala UE no dostać taki klucz do próby zrozumienia, a myślę, że ta próba zrozumienia jest absolutnie konieczna i dlatego myślę, że jedno jest jakaś duża wartość w tym geście autora, dlatego że do społeczeństwa LM cały czas próbują zrozumieć jak na ich chłonie wyrastają osoby, które tak się obracają przeciwko państwu mniej innemu społeczeństwu, z którego wyrośnie my ich w momencie, kiedy mamy taką siostry, która z kolei jestem zintegrowana całkowicie i studiuje i zamierza budować swoje życie w sposób pozytywny w tym kraju w żartach nowego społeczeństwa znaczy tego przybranego, a nie tylko dobrze ubranego, aczkolwiek trzeba pamiętać, że bardzo często to są kolejnym zezwoleniem pokolenia albo trzecia, czyli to są ludzie, którzy się wychowali urodzili już przy ich rodzice nawet czasem się urodzili w tych krajach oni są pełnoprawnymi Francuzami czy bez g ja to mówi z perspektywą osoby, która miała to samo doświadczenie to znaczy ja się urodziłam we Francji jestem Francuzką i póki tam żyłam nie było jak tego podważać natomiast wpłynąć wrażenie, że teraz jest taki moment, że ktoś mógłby chcieć to podważać płynnie chyba chyba inny w myśl, że we Francji nie ma w każdym razie wobec osób opolskim pochodzeniu mur takiego rodzaju na bieżąco oczywiście są osoby, które od zawsze po prostu mają ksenofobiczne spostrzeganie ludzi i własnego społeczeństwa i najchętniej, by się pozbyli wszystkich tych, którzy mają jakieś korzenie, ale toby zostało mało Francuzów znów się to społeczeństwo jest po prostu mnie bardzo bardzo poważne problemy z Latakii i ja nie mam żadnego problemu z moją tożsamość będąc we Francji no to jest po prostu chodzi o to, że już od wielu lat żyje w Polsce i teraz mam większy dystans może do mojej francuskiej tożsamości rannych natomiast ludzie o pochodzeniu arabski muzułmanie mają bardzo ciężko oczywiście ciężej niż wkładki do badań dzieckiem tak oczywiście zdecydowanie nocie zauważają Anielę różnica, w czym zauważa pan tę różnicę w codzienności takich w takich relacjach na ulicy w przestrzeni publicznej wyczuwalny jest napięcie ogromne teraz już jest trochę lepiej n p. pierwsze miesiące po zamachu nasza LipDub albo w 2 0 Pm to napięcie było niebywałe jak pamiętam jak moi przyjaciele mi opowiadali żonie cały czas się wahają się lepiej gdzieś pójść pieszo 3 6 do metra i że ta świadomość była bardzo obecna i ty znalazła zadziałał, bo tak 1 z Legią, ale z drugiej strony bardzo świadomie paryżanie właśnie budują taką narracja nie damy się zastraszyć żyjemy normalnie i nie ulegniemy właśnie temu nie damy im tego, czego chcą, bo taki niesamowity list ojca małego dziecka, któremu mu żona zmarła w Watykanie, a następnego dnia po jej śmierci napisał taki list RM do swojego syna, który upublicznił napisał takie zdanie nie dostaniecie ode mnie moje nienawiści na trzonku zwracam się do terrorystów nie dostaniecie tego po co to zrobili to nie dam wam tego nie dostanie będziemy blokować będziemy żyć razem i to był jakiś bardzo bardzo by taka przejmująca afirmacja życia Anny, a jednak podskórnie zagrożenie istnieje i w związku z tym wrogość oczywiście poza tym w niektórych dzielnicach pod Paryżem już są jakieś takie coraz silniejsze getta, które istniały zawsze w każdym razie w moim dzieciństwie, ale teraz te granice i ten brak przenikalności się zwiększyły drastycznie Anny tak myślę też, że zniknęły takie kompleksy czy poprawność polityczna czy niektórzy zaczęli po prostu bardzo wprost mówić się o swej niechęci czy nawet więcej i głosować na skrajną prawicę bez wstydu, bo w moim dzieciństwie to ludzie się z tym ukrywali w terenie mówił w Żorach, gdzie osiadł w głowie obliczach tak nerwowa nawet tam nawet w MDM teraz to nie jest tabu w teraz nawet młodzi ludzie tacy wydawałoby się z jakich środowisk liberalnych nie wahają się mówić rzeczy absolutnie szokująca czekamy w takim razie na kolejną odsłonę Antygony Molenbeek nocą na warszawską albo na odsłonę w innych ośrodkach za nami czytanie performatywne na festiwalu Malta ne pierwsza prezentacja tego dramatu w Polsce na czekamy na kolejne bardzo dziękuję za tę część programu naszym gościem w SP socjalnych wieczorze Radia TOK FM nadawanym z festiwalu Malta z Poznania była Anna Smolar reżyserka teatralna dziękuję bardzo dziękuję zapraszamy Zwiń «

Reżyserka Anna Smolar o zderzeniu antycznego dramatu i wyzwań współczesnej wielokulturowości z polską rzeczywistością

AUTOMATYCZNA TRANSKRYPCJA PODCASTU

PODCASTY AUDYCJI: WIECZÓR - HANNA ZIELIŃSKA

POSŁUCHAJ RÓWNIEŻ

DOSTĘP PREMIUM

SERWIS INFORMACYJNY

Wydanie z godziny 04:00

Najnowsze Podcasty

Co z seksem gdy wszystkiego jest za dużo? O przebodźcowaniu

Czy pozytywne myślenie może szkodzić?

Prawa osób LGBT+ w programach partii startujących do parlamentu - gdzie jest polska polityka?

Zmęczeni polityką - jakie jest źródło ich frustracji?

TOK FM

Polecamy

Popularne

GOŚCIE TOK FM

Gazeta.pl

WYBORCZA.PL