Moniuszki nie trzeba porównywać z Wagnerem

AUTOMATYCZNA TRANSKRYPCJA PODCASTU

wczoraj państwo moim gościem jest maestro Gabriel chmura dyrygent dyrektor artystyczny teatru wielkiego w Poznaniu dzień dobry dzień dobry pan oraz Paweł Passini reżyser teatralny dzień dobry dzień dobry jak się okazuje także operowy o tym projekcie rozmawialiśmy wcześniej sprawę pasji nim, ale dzisiaj takie spotkanie w tandemie, bo dzisiaj wieczorem w teatrze wielkim Operze narodowej w Warszawie gościnna wizyta teatru wielkiego z Poznania no cóż mogą państwo obejrzeć no Rozwiń » wiadomo rok Moniuszki na to nie da się niczego innego niż Moniuszki obejrzeć ani posłuchać ani zobaczyć szczególnie wrzesień jakoś jest najeżony tak wielki Opera narodowa Moniuszko Moniuszko Moniuszko uszkodzona Moniuszko Halka tatuś czy Moniuszko już o, jeżeli będzie dzięki Bogu Moniuszko, bo już go czy zanim przejdziemy tej walki, zanim się do tej produkcji bo, bo nie bez kozery Paweł Passini przestrzega Józef chmura ze studiów także razem ten program ten teren ten spektakl robią zastanawiam się, jaki jest pan zdanie na temat właśnie roku artystycznego dowolnego nie tylko, jeżeli chodzi o obniżkę, bo to jest zwykle taki okres, kiedy jest takie nagromadzenie takie nawarstwienie, że na koniec tego roku człowiek po prostu na następne 20 lat dość artysty maestrię chmura no widzę, że ma rację ja uważam, że fajnie jasne, że trzeba coś robić czy tak dużo czy tak nieduże tez na rzecz, ale myślę, że by było najlepiej tak rozplanować tego Moniuszki lub innych tych kompozytorów coś robi rok na, żeby on, żeby nie było roku potem nic co z wniosku musi boleć to nie jest to w Polsce Moniuszko jest grany, ale są no widziałem no i inni kompozytorzy, którzy no nie są tacy znani robi się rok pana x no i gratów tutaj potem nie mogą i właśnie to powinno być zwinne kompozytor, który jest ceniony no to powinno pojawić na stałe lekarza zła gra tak tak to Paweł Passini ja współczuję powiedzieć trochę innej perspektywy, bo wydają się dla bardzo wielu z naszych odbiorców i znowu nie dotyczy Moniuszki, ale w przypadku takich właśnie lat Lutosławskiego n p . to dla bardzo wielu odbiorców może to być jedyna okazja, żeby w rzeczywistości ten to postać się pojawiła bo gdzie będzie jakiś baner na przystanku 3 × ktoś powie w radiu 5 lat gdzieś to jeszcze się pojawi nagle krótko mówiąc gość może to nie jest słuszne, ale trochę funkcjonujemy w takiej rzeczywistości, że myślimy sobie, że tego naszego odbiorcę to musimy łapać jak sieć, bo inaczej sam nie nie przyjdzie i jeśli tak jest jeśli organizatorzy tych tych lat tych sezonów robią z tego powodu może to nie jest tak źle ja jestem jestem przekonany, że bardzo wiele osób, które w tym roku się Moniuszko jako zainteresowały nigdy wcześniej nie zdawał sobie trudu także może to nie jest tak źle czy mam jakąś alternatywę tak naprawdę mamy maestro Gabriel chmura tak wydaje mi się sądzę, że preferujemy preferuje dobrym słowem, ale lubi Wagnera repertuar niemiecki zostawia się jak pan odnajduje Moniuszki z morzem niż artystycznie nie można porównać to nie trzeba porównywać, bo nadzieja lubię ja też dyryguje lubię też no repertuar rosyjski repertuar włoski, jeżeli mówimy o operat ja kocham hotel tak samo jak jako latający Holender takie tak, ale toby głupio porównywać, bo nie może być kres lepszych tych gorszych Moniuszko jest na tyle dobry, żeby go wykonywać części na świecie, czyli to jest taki dobry jak Wagner nie to jest kolejna sprawa też starać się tego zmierzyć niemal nie da się tego zmierzyć na tak, ale muszę powiedzieć że, że Moniuszko oprócz Polski w Polsce jest rzadko wykonany jakiś egzotyki to jest niedobrze, dlaczego tak jest to jest nasza sprawa, ale jest powinno się zmienić i trzeba wszystko zrobić to nie zmienia to rozumie, że tak wielki w Poznaniu trochę to robi, bo już niedługo w Berlinie i tak no właśnie w tej w tym roku w tym roku Moniuszki to właśnie my jesteśmy teatr po tym, jak chce może takim przeklętym można uwzględnić tak, że Rezy no jesteśmy teatr imienia Moniuszki, ale to nie znaczy, że wie, że teatr białoruskiej n p . nie filmowania, a poznańska jest też zdaje imienia zapomniałam już kogo, które ranna na tych na programach Filharmonii poznańskiej prawie jedno w Warszawie mamy dworzec centralny zmieniano już po to, nawet walnie i tak jedno jedziemy jedziemy do Berlina, żeby berlińczyk com pokazać, ale to robimy jako może bardziej jako wersję koncertową i nie tylko to my pod tym baty potem w Berlinie też znak się zwrócił do nas właśnie do nas, że chce z nami nagrać halkę i korzystanie dla 1 , 5 miesiąca i może powiedzieć to jest też to się nie stało muszę powiedzieć tato nie spadło z nieba, bo nie jesteśmy nie na skalę nie com en Garde to jest też praca na rzecz pani dyrektor pani Renaty Borowskie Juszczyński, która naprawdę wszystko tutaj od siebie dała, żeby się te wszystkie rzeczy doszły do do Braniewa powiedzmy do skutku i nowi jak pan wizję, że się bardzo bardzo ciężko pracuje to i to co jest dość, ale myślę, że to też nie tylko, że praca to jest też praca orkiestry praca całego zespołu teatru, który no może powiedzieć, chociaż nie jestem obiektywny set przy jego dyrektor artystyczny wartych mnie, że parę lat na co jesteśmy aż na tacy też na takim poziomie że, że to może siedział sta sta czy to może się dziać wrócimy do naszej rozmowy po informacjach Radia TOK FM informacja już za kilka minut o godzinie jedenastej 20 studio goście majster Gabriel chmura dyrygent dyrektor artystyczny teatru wielkiego w Poznaniu i Paweł Passini dyrektor reżyser teatralny, ale także operowy, bo Paweł pas nie jest reżyserem spektaklu Halka, który to spektakle w 2015 roku miał premierę w teatrze wielkim w Poznaniu w czerwcu, gdzie 6 czerwca 2015 roku, ale także miał epizod hali tak, ale tak miało zostać gdańskiego, który rozmawialiśmy w programie Owczarek, a dzisiaj wieczorem w teatrze wielkim Operze narodowej gościnny spektakl teatru wielkiego z Poznania także 2 wielkie teatry będą teatr w teatrze wielkim wielkim teatrze wielkim Karbowiak, jakim czasie to wszystko i o tym, że rozmawiamy informacje o 1120 po informacjach wracamy do programu Owczarek wczoraj studia goście maestro Gabriel chmura dyrygent dyrektor artystyczny teatru wielkiego w Poznaniu i Paweł Passini reżyser teatralny, ale także operowy dzisiaj w teatrze wielkim Operze narodowej w Warszawie spektakl gościnny teatru wielkiego z Poznania Halka Stanisław Moniuszko Halka reżyser właśnie Pawła Passiniego orkiestra pod dyrekcją maestro Gabriela chmury ja wspominałem, że ten spektakl miał premierę w 2015 roku 4 lata temu w teatrze wielkim w Poznaniu i rozum Paweł Passini pojawił się ze swoimi niestandardowymi pomysłami na tę inscenizację i czy maestro pamięta swoją reakcję typu, kto w ogóle co coraz zezwolił co to jest nie tak nie było tak nie było ja jak ja muszę wiedzieć ja bardzo lubię teatr nawet jak byłem młody chciałem być reżyserem teatralnym znaczy o pod tym względem to ty ja znam halkę jako dziecko i tutaj jak jest młoda Halka jest alkohol prezent dyrygować w Polsce to widziałem tu i tam Halki i dzieckiem przez kazało ten cały pseudo folklor ten pseudo, jakie zaś myślałem że, że no trzeba teraz coś innego zrobić, bo problem walki nie jest problem, że nie wiem górale tańczą i to tamtego tylko jest problem właśnie socjalny między 2, bo ma warstwa ludności bogata 1 no i jak Paweł przejrzeć zjadł no właśnie posłuchałem 1 rzecz musi bowiem nie podoba mi się od początku o Aleppo, ale ta zmieniona zostanie, ale jeśli przekonali nas on reżyseria reż znany nie przekona zażyć jego idea była, żeby ten Mazur, który normalnie na koń na pot na końcu pierwszego aktu, żeby go dać na końcu tej opery ja normalnie takie rzeczy mogli nie robię na czyny jako muzycy jesteśmy właśnie tak uczeni i tak jest nasze kości aż to wszystko święte co jest bardzo duże odwrotnie co reżyser rys zdrowie oni są już podniosła się doczekać, żeby to podziała się starać się zdarza etnicznie Moto zorganizowane było Turandot Turandot, ale ja muszę on mnie przekonywać, że z punktu dramatycznego to ma sens dlatego podział okien robimy tak jak długo zajęło dzień tych jakich argumentów Paweł Passini żył to jest prosta sprawa dla mnie ja myślę, że mamy już tą opery, że tak powiem zapoznano ze wszyscy wiemy, o czym jest kilka naprawdę rozmowa sensowna człowiek, który przychodzi do opery przychodzi do opery poznańskiej, która znane z różnego rodzaju eksperymentów takiego właśnie bardzo ciekawego spojrzenia na na NATO na ten materiał na to NATO przestrzeń ekspresję ekstrawagancji ekstrawagancji, ale też taki poziom gotowości NATO, żeby szukać spotkania z innym rodzajem też widza widza, który zainteresowany jest, że kiedy wchodzi do opery lub też czekały na niego różne też intelektualne wezwań ze strony wyznań nadają się do poznańska publiczność jest jednak bardzo taka klasyczna to dla owiec nie bardzo konserwatywnej to, że policja krzywa wieża do Poznania to interes, że zaszokowany różnym nie chcę teraz o tym, mówić, ale specjalnie właśnie powiedz ozdobną Orlen to nie wypada, ale powiedzmy tak, ale te spektakle, które mijam 2 spektakle były takie, jakie właściwie Poznań tak tak tak to na czyta też wszędzie widzi inaczej to jest wszystko to samo tak i nacji ja nie mówię, że tylko tylko to było w Poznaniu, bo ja wszystkich spektakli nie widziałem, ale to co widziałem ludzie są też na wieży publiczne na rzecz publicznych starsza była starsza i oni są przyzwyczajeni, że chcą tego Traviata zobaczyć tak jak zawsze jest Aidy tak jak jest na Bóg o po bożemu tak pomożemy też mówi no i to niełatwo się za teraz nie wiem 7 lat co pracujemy razem z panią dyrektor na tyle na włosku staramy się jakoś to percepcję zmienić, ale bez kompromisu w tym jakości artystycznej do tego od tego ja jestem odpowiedzialny i zdaje misję, że takie spektakle jak np. teraz w roku nie Łukowski byliśmy jedynym teatrem, który partię napar jest się właśnie zamach zamachnął i właśnie te to było też UE swymi, który dotychczas jeszcze można zobaczyć na Platformie oprawy Rzym dalsza oprawie syn i właśnie no w ogóle szczęście było, że taki wielki reżyser zagra kombi podjął się tego projekt to znaczy powoli powoli próbujemy jakoś jakoś zmienić ten wizerunek inscenizacji, ale bez kompromisu muzycznego muzycznej wokalnego Bach, ale rozumiem właśnie pozostaje spora przestrzeń dla interpretacji właśnie do tak przez zdrowy jest też taka spora w Operze bardzo trudno jest wykonać jakieś radykalne ruchy dzisiaj mam wrażenie może spróbować zrobić coś, żeby zirytować odbiorców, ale wystarczy się śpiewać, ale zawsze grać, żeby zaprosić odbiorców Halki do Idy jakieś jakiś podróży jakieś rozmowy to się trzeba tam paru momentach to przeciąć zaskoczyć czymś znaczy też rozmawiać z odbiorcą w taki sposób, żeby szanować się jego dociekliwości i chęć bycia zaskakiwany oczywiście, gdy trochę też nasze ścieżki przecinają w tych ocean tam do tej walki przychodzę z Dziadów Mickiewicza, a potem idę do widza Moniuszki i dla mnie to rozmowa z Moniką i przyglądanie się jak on z kolei próbuje rozmowy z Mickiewiczem to jest próba dotarcia do fundamentów tego czym się znajdujemy tutaj wszyscy znaczy co tam w tej naszej polskiej duszy na dnie jak to tam spółki dane i to jest dla mnie bardzo istotna jak ci 2 twórcy jak podkreślają pewien aspekt naszego człowieczeństwa czyni wrażliwości to, że nie powinniśmy być obojętni wobec cierpienia nawet kogoś kogo postrzegamy jako innego z drugiej strony, że się coś o swoim jak się coś przez 2 do swojego świata też się za to odpowiedzialnym mały Książe się kłania swoim o mały Książe też szalę, ale też z tymi z tymi śląskimi sytuacjami Mickiewicza z tymi bankami duszami, którym obiecuje się, że pomoże też też ma pewne obowiązki ze swoimi wobec swoich przodków masz pewne obowiązki, czyli tak naprawdę jesteśmy w obowiązku wobec różnych takich istot stworzeń i mamy obowiązek to wrażliwość rozszerzać i Moniuszko próbują opowiadać mi się przy okazji tego spektaklu mogli doświadczyć co z całą ostrością będąc z grupą śpiewaków naszych na Haiti, czyli okazuje się, że Moniuszko jest wciąż aktualny minister też stara ramota, która po prostu proszę wystawia bo, bo ma zachwycać rzeźby oraz jak idziemy wieczorem razem do teatru czy do pary coś oglądam co jest aktualne przecież ten może truizm, ale zostawia się na temat czy maczet czy to jest aktualne czy nie dysk pytanie interpretacji co z tym zrobimy jak mamy żywy do tego stosunek nieważnych obowiązek, żeby to przed tą przyswajać po prostu uważam rząd w tych dźwiękach chwyta coś co nas opisujący opisuje naszą wrażliwość, że tam są pewne klucze może do tych nas przed sprzed kilkudziesięciu lat tych poprzednich nas, ale tym są tam są tam można coś usłyszeć co stworzy, a pan doświadczenie reżysera operowego ten projekt sprawił, że chce pan tak jak n p . Andrzej Chyra podążać w tym kierunku czy może jednak moja reżyseria teatralne jak zostałem reżyserem z tego powodu, że śpiewam w Operze w górze patrzą sobie na reżyserów, którzy reżyserują Śląsk, ale oni mają fajnie to wielka scena największa scena w Europie niesamowitą przestrzeń teatru teatru wielkiego w Warszawie i i ten to ogromne przedsięwzięcie, w którym spotyka się balet chór soliści i zwierzęta to było to było coś co mnie jakoś lepiej było i spowodowało, że potem zacząłem robić całkiem malutki teatrze, który da się za to bardzo daleko wywieźć dzięki temu, że jest malutki, ale na pewno chciał chciałbym kolejnych doświadczeń operowych choćby, dlatego że jest to dla mnie wyzwanie chce tego mojego widza teatralnego przekonać, że on ma powód pójść do opery dlatego też, że dostanie tam coś intelektualnie artystycznie żywego nie chodzi o jakość chodzi o to, żeby to było faktycznie żywe realne odniesienie się wrażliwość wrażliwości ani też wklejanie patentów, skąd tam czy jakiś teatr klubowy, jeżeli sprawdzi wykonane teatr Hasa po bardzo dziękuję, jeżeli to jest prawdziwe to to wtedy jest szansa, żeby ten widz, który jakiś czas temu mam wrażenie operę sobie odpuścił już, żeby znowu tam zaczął przychodzić bardzo na tym bardzo mi na tym zależy, a ja się przenosi jak się pracuje z produkcją, która jest realizowana na dużo mniejszej scenie na scenie no właśnie na większej scenie w Europie z tego, że chmura czy to jest to bardzo, gdyby zmienia oczekują jej to w ogóle się tego nie da nie jak ja byłem znaczy jasne, że scena teatru wielkiego w Poznaniu jest o wiele mniejsza niż cena w Warszawie, ale jak tutaj przyjechałem popracujemy to nie miałam wrażenia, że coś zmieniło członka o prawie tak samo i pod tym względem coś zmienia akustyka się zmienia jasne jest większy teatr akustyka jest jak jest no i CBA szybciej machać nie szybciej nie wolniej na kryteria w orkiestrze może szybciej już nie da tak nędzy i ich ja też nie jestem roboty nie wiem jak 1 spektakl dyryguje szybciej drugi pożyteczny wolny, ale nie dla razy szybciej i 2 zwalnia orkiestra do tego innych rynkach orkiestra też musi wiedzieć, bo te próby są o to, żeby oni więcej wiedzieli co chce moim profesora zawsze improwizuje i pod tym względem odpowiedź jest i dlatego tutaj mieliśmy no 2 , 5 dnia próby, żeby się oswoić z tym nowym aklimatyzacja ta spektakl spotkał się bez z olbrzymim zainteresowaniem z tego co wiem to wszystkie bilety są wyprzedane natomiast ten spektakl będzie można obejrzeć jako stronnik podglądać będzie można nie wiem z domu albo parku, ale to jest także ostrzeżenie dla tych, którzy mają bilety na dzisiejszy spektakl, żeby jednak ubrać się to także podał się nie wstydzić niech się sam do siebie to wrócimy do naszej rozmowy po informacjach Radia TOK FM informacja godzinie jedenastej 40 studia goście Paweł Passini maestro Gabriel chmura informacje 1140 informacja wracamy do programu Owczarek wczoraj studia goście maestro Gabriel chmura dyrygent dyrektor artystyczny teatru wielkiego w Poznaniu i Paweł Passini reżyser teatralny i operowe teatr wielki w Poznaniu gościnnie w teatrze wielkim Operze narodowej dzisiaj wieczorem o godzinie dziewiętnastej Halka Stanisława Moniuszki w reżyserii Pawła Passiniego i pod batutą maestro Gabriela chmury i tak jak poprzednia część naszej rozmowy Paweł Passini przemycał taką przestrzeń, że to jest w pewnym sensie powrót obaw wobec niego do teatru wielkiego opery narodowej ich, w której spędził 10 lat tak wiem miał wielką frajdę być w chórze Alla klatka takim chórze laury kontynuował tradycje zespołu prowadzonego przez Władysława skoro czeskiego przy teatrze wielkim i ja miałem miałem szczęście być tam już w czasie, kiedy dyrygencką dyrektorką była pani Sabina Włodarska i przez 10 lat od ósmego do osiemnastego roku życia to się udzielałem i dzięki temu występowaliśmy w operach po prostu, bo w większości oper jest jakaś mała partia dla dzieci i ten chór dzisiaj Mariusz Treliński był używał Pawła Passiniego często tam, gdzie dziś często pojawiają się tak, że mógł przecież zmieni jak robił za cały biały taki są brani skończy, ale jak ten 0202 . ale bardzo często ją chrypa i byłem 1 z gorszych chórzystów w ogóle jeśli chodzi o śpiew nigdy nie śpiewam żadnych solówek natomiast tym momencie się okazało, że aktorskim jakiś zapędy, a potem nawet reżyserskie trochę już tak potem zostało rzeczywiście patrząc z tamtej strony dlatego człowiek, który to wszystko ustawiał najbardziej lubię próby zawsze oczywiście spektakle była była adrenalina butem to niesamowity szum taki, który jest w Operze narodowej, bo tam jest ponad 1000 miejsc 1 ten jest taki rodzaj ludzkiej obecności jedynej w swoim rodzaju kiedyś wychodzi na proscenium i słyszy tam to dechy, ale ja najbardziej lubię próbę czy lubię takie bardzo długie pauzy podczas, których scenografia tonęła w jakiś półmrok kach i przemieszczane jakieś ogromne konstrukcje, ponieważ ten człowiek daleko tam, siedząc na widowni jak pomysł i próbował go wszystkim wytłumaczyć się wszyscy słuchali, ale nigdy nie rozumiało najwyraźniej jakoś tam rozumieliśmy a, żebyś zabawni ja debiutowałam w góry komunia szkoła w taki spektakl rozlewni domowy i w tym spektaklu kolejne pokolenia chórzystów wcielał się w postać młodego Moniuszki i też miałem tak jak epizod to moje tam 1 scena wychodzi na Borys Szyc jako Piłsudski Paweł Pasiński obronił rzut oka coś pięknego i i to bardzo taki skromniutki spektakl nazwał to śpiewnik domowy i odbywało się na scenie kameralnej opery, ale ten budynek to miejsce ma w sobie dam jakoś tak jak się czuje taki wracając zaś ma właśnie to jest jest pełen jest o zapachu można dużo jest ten bardzo specyficzny zapach, który związany zapas okresu to jest jest to jest ten zapach możliwości zapach kreacji to zapach mieszanki olejowej napędzających zapadnie w Operze warszawskiej za banki, gdzie dzięki, którym mogą bez głośniej prawie opadać to jest taki teatr zrobiony z wielką miłością do teatru też miałem okazję poznać poznać dyrektora Bojara, który był jak ten, w którym pracował przez wiele lat był takim duchem tego teatru bardzo zaangażowany w jego kształt i te wszystkie do PIT pieszczą te wszystkie techniczne cuda, które tam były, bo to jest taki dosyć nowoczesny był taki jest nowoczesny teatr na tamte czasy no i nie ukrywam, że fakt, że to jest największa scena w Europie tego nie widać z widocznym, ale ci, którzy znają scenę warszawskiej opery to wiedzą, jaką się, że ma ogromną głębie i miał okazję występować spektaklu na podstawie bram raju wg skomponowane przez przez Drozdowicz to było tuż świetne doświadczenie, bo widownia była umieszczona na obrotu chce jeździła po całej tej sceny kiedyś otwierała Stalowa kurtyna to nas na widowni tej stabilnej opery był zrobiony płonący Konstantynopol, na którego tle przejeżdża jeździec na wjazd goły, chyba że Monka, a z góry spod sufitu sypał się Monka tak były tu pan to kwiaty, a maestro czy też ma takie podejście do różnych scen operowych, że zapach, że światło, że jakieś wspomnienia czy po prostu wchodzi pani orkiestra po prostu dobrze równo z sercem i emocjami grać musi policja nie byłem tak jak Paweł 10 lat jakiś Operze na wypłatę względem to ja nie jestem aż tak na co ich doświadczenie miałem, ale nie skończy studia izraelską związana idea jest wiele tych co bym na to jak mózg jest moje dzieciństwo to dane troszeczkę tak, bo przecież spędziłem dzieciństwo dzieci znaczy do 11 lat urodził się w Polsce we Wrocławiu mój ojciec były śpiewakiem w chórze wrocławskiej opery to moje właśnie pierwsze muzyczne doświadczenia we Wrocławiu tak nas pod tym względem jak ja wróciłem to to bardzo chciałem zobaczyć jak teraz wygląda będą moje moje bowiem moje jest moja pierwsza okazja do dyrygowania była nos jest jak widz był dyrektorem zaprosił mnie i to był pierwszy koncert w Polsce Katowicach i pamiętam mieliśmy tak taki 2 dni wolne to powiedziałam mojej żony chodź idziemy do Wrocławia po pierwsze, pokazać jej dziejami, gdzie ja mieszkałem, a po drugi jedno zobaczy operę nie mogłem wejść do wnętrza nie dlaczego, ale powiedziałem Zobacz tutaj to jest mój ojciec śpiewa i tutaj co takiego, ale tak teraz to o no ja są projekty bardzo lubi akustycznie KKT lisy jest akustycznie genialny skalę to znaczy na koncerty jest bardzo słucha na okres bardzo dobra pod względem akustycznym teatr wielki teraz bardzo poprawić nasz dzielnicowy z akustyką zrobili, bo przedtem akustycznie nie był to idealny śpiewacy też bardzo się no mówili, że trudniej śpiewać rzeczy naprawdę chwyta się przedostał do CBA naprawdę wielkie głosy teraz zdaje co się stało, że no mu te takie nawet nie Bandrowskiego oraz też przychodzą pod tym względem ja w Warszawie bardzo lubię teatr ten ten obraz narodową bardzo lubię tych ludzi orki z orkiestrą tak jest zawsze miał dobre doświadczenia świetni muzycy świetni ludzie i bardzo no bardzo lubię ten teatr publiczny, a akustyka w Poznaniu akustyka Poznań jest dobra może powiedzieć, ale nie bardzo dobra nie znaczy bardzo dobra jest wystarczająco dobra orkiestra dobrze brzmi śpiewacy przechodzą nawet z podziwu, że orkiestr jest bardzo niska i dyr prawie nie widać ja próbowałem n p . jak był Don Giovanni to próba orkiestry podnieść, bo zawsze, żeby orkiestra słyszała śpiewaku tak się robi i o dziwo, oraz akustyka się gorsza pożarnictwo latem podziemie lokalnie, ale też znieść tak nie jest pod tym względem to jest stary teatr mają dobrą akustykę potem względnie problem co się nie uda, czego nam się spodziewać wieczorem wszystko gotowe czy da zwracać uwagę na to brano szczerze rozmawiamy to wieś ja myślę, że jednak spora różnica w gabarytach tej sceny i ja widzę jak aspektach, które zrobiłem, który w pewne ruchy scenografii, które w Poznaniu są oczywiście monumentalne pojedynczy bardzo ukryte, ale jednak duże no to tutaj już takie nie są to tam wykorzystaliśmy już pracuje częściej sam tylko z zespołem ludzi razem z Zuzanną słabną, która jest autorką scenografii kostiumów i razem z Marią Porzyc autorką projekcji i razem z Weroniką Połczyńską program fotografką myśmy próbowali zrobić spektakl bardzo mocno tak jak zazwyczaj trudny bardzo mocno wpisany w przestrzeń wykorzystaliśmy tam różne elementy do projekcji różne elementy architektury poznańskiej sceny co tutaj jakiś sposób musieliśmy oddać no oczywiście dlatego tak się przyglądam z zainteresowaniem jak ten spektakl co funkcjonuje jednak ogromnej przestrzeni no i nie ukrywam, że to jest w tej chwili taki mój największy Jaskuła czy niepokój co to będzie 3 to będzie czy będzie mieć taką taką noc oddziaływanie w Poznaniu zróbmy tam rzeczy, które się tak często w Operze znowu nie robi śpiewacy znajduje się pomiędzy widzami w pewnym momencie śpiewają bardzo blisko to nie jest do końca komfortowa sytuacja mieć śpiewaka operowego o krzesło od ciebie ci, którzy byli na partie w Poznaniu już przywykli do tego, ale to nie myślę, że pierwsze, ale nie było zanadto nie było za godne życie cały świat będzie podglądał dzisiejszy spektakl tak, owszem, ale to co do tego, by tu też tutaj nie nie ten tekst tego nie obawiam, ponieważ znam ten spektakl cenię go i to nie zmieni jego kontekstu myślę oko kamery tutaj zmienić coś co będzie inne rzeczywiście to to jest to jest ta ogromna jednak scena warszawskiej opery no i też nie ukrywam ten powrót tych mecz na własnym boisku powodują taki rodzaj ekscytacji niepokoju zobaczymy walkę z folwarku zwierzęcego to jedno z o grozie nigdy się gorzej, bo miłe no to tak kilka recenzji było takich maszyn tych no wiele osób się bardzo irytowało i to w ogóle taka po tradycja polskiego piekiełka, żeby ktoś próbuje cokolwiek zmienić zaraz mu narzucać dyletantów i są ja poszedłem do opery, dlatego że się słabo biłem już po prostu najmniejszy na podwórku do mojej szkoły przychodzi selekcjonerzy zespołu Legia jest chór Lutnia ci z Legii kazał się pociągnąć 10 czas na drążku czy lutni zaśpiewać to ISO na drążku się nie udało strasznie chciałem być gracz Legii wtedy jak wszyscy moi kumple dałam zaśpiewać trafią do chóru Lutnia, który po prostu z czymś strasznym wtedy, kiedy tam trafiłem do takiego w pierwszym kontakcie następ nie widzieliśmy w ogóle osoby prowadzącej zajęcia się, że listy nic nie słyszałem nic nie widziałem następują i ktoś z przyjaciół powiedział, a słucha jest świetny zespół w Operze może tam i tak naprawdę to było miejsce dziś dla mnie mi schronienia dla ludzi wrażliwych taki azyl dla wrażliwców rzeczywistość miała mniej takich różnych możliwości wtedy i po prostu ja myślę sobie życie mówi komplement ludzie tam siedzi się pojawią i że ja będę się w koszulkach Legii zdać teraz egzamin z tej wrażliwości także dzisiaj Paweł Passini zdaje egzamin wrażliwości stacja obrazy rozbraja pensjonarki bardzo przyp, a powaga mu w tym jest Gabriel chmura o bardzo panu dziękuję metod, aby chmura dyrygent dyrektor artystyczny teatru wielkiego w Poznaniu Paweł Passini reżyser operowy teatralny i wrażliwy, więc informację za kilka minut mamy o godzinie dwunastej po informacjach Mikołaj Lizut jego program dzisiejszy program przygotował Paweł Ziętara nad jakością czuwał Krzysztof Woźniak Zwiń «

Moniuszki nie trzeba porównywać z Wagnerem

AUTOMATYCZNA TRANSKRYPCJA PODCASTU

PODCASTY AUDYCJI: OFF CZAREK

POSŁUCHAJ RÓWNIEŻ

DOSTĘP PREMIUM

SERWIS INFORMACYJNY

Wydanie z godziny 08:00

Najnowsze Podcasty

"Sukces tego marszu będzie polegał na spotkaniu obywateli, którzy dadzą wyraz swojego wkurzenia"

Zbiednieliśmy! Pierwszy raz od 10 lat - potwierdzają to twarde dane o domowych budżetach

Podsumowanie polityczne

Przegląd prasy ekonomicznej

TOK FM

Polecamy

Popularne

GOŚCIE TOK FM

Gazeta.pl

WYBORCZA.PL