Sztuka życia Stacha Szabłowskiego (cz. 1 i 2)

AUTOMATYCZNA TRANSKRYPCJA PODCASTU

niedzielny magazyn sztuka życia przy mikrofonie Hanna Zielińska dzisiaj naszym gościem jest Stach Szabłowski historyk krytyk sztuki publicysta dziennikarz kurator zawsze zapraszamy ludzi wielu talentów do tego programu dzisiaj będziemy rozmawiać o tym jak to jest próbować popularyzować sztuki wizualne w ogóle czy sztuka wizualna podlega popularyzacji to jest taki temat próbować, jakimi efektami można to robić jak to jest pracować z artystami jako partnerami do współpracy jak Rozwiń » to jest być pracownikiem kuratorem jakiejś instytucji sztuki, czyli będziemy trzymać o tym jak to jest żyć jako kurator jako historyk jako krytyk generalnie biorąc jak się dochodzi do, by tej tożsamości na początku cytat z siebie i poprosimy ciebie rozwinięcie myśli jestem namiętnym odbiorcą sztuki, który nie umie poprzestać na oglądaniu, więc także komentuje i organizuje to 1 wywiad z wywiadów z tą sprzed jakiegoś czasu są to jest namiętny odbiór sztuki tak fantastycznie brzmi tak apetycznie jest to chyba już zawarł w tej myśli to namiętność rozumie jako nie na ta namiętność tej myśli się przewodziła jakoś logistyka mnie interesują te Jeż emocje tak to namiętność polega na nieumiejętności zostania widzę po prostu aktem na takiej palącej potrzebie zrobienia z tym czegoś, ale ekspozycji, kiedy jesteś artystką tak, bo to oczywiście byłoby najprostsze, niemniej może wierzyć lub nie, ale nikt nie miał pretensji dobycia do bycia artystą jest taka teoria, że każdy krytyk każda krytyczka są spełnione postaci artystów, ale to nie zagra tak samo można, by mówić o każdym wydawcy o każdym recenzenci kinowym to nie jest proste to jednak ekosystem dowożone są potrzebni to w ogóle nie sprawdza to są inne są inne temperamenty, niemniej taka była moja droga czy furtka do tego zawodu raczej furtka w boczną, która była jednocześnie bocznym wejściem do centrum sztuki współczesnej w latach dziewięćdziesiątych to jest takim, by mit założycielski procesy mojej biografii zawodowej, czyli taka przygoda na zdrowie na samym początku lat dziewięćdziesiątych bylicę naprawdę miałem bardzo mgliste pojęcie o sztuce współczesnej bardzo mgliste nie wiedziałem co się z tymi centrum sztuki współczesnej, chociaż ona już w tym czasie działało ja po prostu projekty bożnicę to przy c 2 oba były 2 wielkie figury ty Azjatów takie statuetki, a wtedy chodziłem to naprawdę sobą jeszcze wcześniej to był jeszcze wcześniej to był to był zamach uwzględniający trochę inaczej niż gdzieś na tak to była on nie otynkowane co ujawniało taki zamaskowane obecnie fakt, że to jest budynek wymurowany jakiś pustaków taki PRL-owski tu takie były takie budowle zabytkowe nowego złożone, a potem odbudowany taką i tak był on był budowany od lat siedemdziesiątych ale, ale główna część robót przypadła na kryzys lat osiemdziesiątych, więc to było widać tak tutaj co jakiś cegły tam jakiś pustaki co tam było jakiś rozdzielni pustaków same ciało, czyli takim dosyć dosyć ważny obiekt nie historyczne, ale też właśnie bardzo taki peerelowski na dziedzińcu oraz jakieś chaszcze, ale były tam z tamtej wystawie nie widziałem istniejącego budynku po wzbudziły włócząc się po zdrowie zawsze jakiś jakich garach tak rzadko, że coś takiego stoi no i zobaczyłem tam jakąś wystawę niezrozumiany niewiele, ale zmian dość, by uświadomić sobie, że to jest jakiś portal do jakieś cele kultury do rodzaju sztuki, którego być może szukałem nawet nie zdając sobie z tego z tego sprawy i tu właśnie dochodzimy do swojego pytania o tą namiętność nie pozwalającą poprzestać na sam oglądaniu, czyli o takiej potrzeby, żeby nie coś robić wokół tak jak wziąć w tym udział zaś wziąć udział jeszcze innej pozycji widz tak rzeczywiście być jakąś częścią tego tego świata co potem realizowane jako wolontariuszka 1 z ówcześnie bardzo wielu osób tak kręcących się po prostu w pracowni potem zamku w 300 pomagających osób albo przeszkadzających być może nawet nawet nawet bardziej, więc to od takiej namiętności mówią to jest bardzo ciekawe, bo ja naprawdę często zastanawiam się nad tymi zdolnościami percepcyjnych sztuki możliwościami percepcyjnych mi i przyznam, że trzymam się takiej teorii, z którą zapoznał się lata temu w magazynie popularnonaukowym ona do mnie przemawia, że jeśli nie dostąpił ekspozycji na sztukę w trakcie odpowiedniego okienka rozwojowego w dzieciństwie właśnie w wieku nastoletnim to potem co najwyżej możemy rozumieć, że to jest wielkie nazwisko możemy rozpoznawać środki wyrazu możemy w jaki sposób też próbować pozycjonować siebie chodząc na takie czy inne wystawy, ale właśnie ta namiętność jest nam już niedostępna jeśli jesteśmy dorosłymi, którzy dopiero jako dojrzałe osoby mają kontakt ze sztuką tam było takie właśnie porównanie do nauki śpiewu przez pisklęta ta nauka może się odbyć tylko w odpowiednim momencie rozwoju potem jest już za późno czy twoja intuicja w jakimś przynajmniej jakiś części zgadzały się z tą teorią czy to jest także tej wrażliwości właściwie nie da się nauczyć albo się wykształca właśnie w wieku, kiedy człowiek jeszcze plastyczne i ta ta wrażliwość jest wciąż taką dynamiczną jeszcze przestrzenią czy jednak jest także każdy może przyjść w każdym wieku tę namiętność poczuć, bo zależy, czego innego wyjścia nie znam się na tym dobrze też psychologia rozwojowa, ale obserwuje ludzi pisarzy publicznych artystów publiczność rynek widzisz jak to jest myślę, że są to bardzo bardzo skomplikowane procesy te, które modelują wrażliwość w taki sposób, aby była bardzo otwarta na tego rodzaju bać też mogę powiedzieć na swoim przykładzie, a potem można kilkorga artystów, których stan się bardzo są moim zdaniem nieliniowe relacje między doświadczeniami, które kształtują potem reakcjami na sztukę ja np. byłem jako dziecko w wystawianych bodźce artystyczne, ale takie dosyć klasyczny z konserwatywnym prowadzony Guliwer do muzeum Narodowego no już dziś to już jednak dosyć elitarna rozrywka i oglądając ojcem mieszkał duńskiego ale, ale np. moi rodzice przy takim ogólnym przekonaniu, że jakieś rodzaju odsiadka nie z kulturą sztuką jest potrzebne nie znali tego świata, jakby awangardowego trzeba sięgać nowe nigdy się tym interesowali Nisko interesowali, ale mam takie potrze bardzo niewielu o nim wiedzieli po prostu w związku z tym też jakoś nie znałem, a więc np. to drobna olśnienie, które przeprowadzałem zamku Ujazdowskim ono polegało również na tym, że ta sztuka, która tam była pokazywana radykalnie zerwała ze wszystkim przyzwyczajeniami wyobrażeniami moim na temat sztuki sami się w nim podobało podobała się to właśnie, że nie jest na nią przygotowanym żona pruje zupełnie innym językiem niż to co to co domów głos serwowane w postaci albumów czy jakiś wypadów, a jakiś wypad do muzeum chyba w podążają śladami modernistów wczesnych turystów, którzy chcieli spalić muzea jeszcze albumy w 100 wyrzucić na śmietnik historii i robić jako zupełnie nową kulturę albo wręcz kąt kulturę tak myślę, że getto może chodziło raczej kwestia przekory czy taki przekory intelektualnej tam się w sztuce w tej sztuce podobało dziś oglądałem wiem, że również niedawno wystawę kard Karola Radziszewskiego potęga sekretów wymusza zaś jest ograniczone do niego ciągle do niego wracamy i na tej na tej wystawie jest takie fantastyczne fakcie pierwsza sala wystawy z wypełnioną pracami Carrolla, które on zrobił, kiedy miał 9 lat mniej więcej na przełomie lat osiemdziesiątych dziewięćdziesiątych ktoś taki ważny moment transformacja on z dzieckiem i ich rysuje takie te rysunki, które pewnie nie do końca nie może się pochwalić kolegom tymi rysunkami, bo z chłopcem, ale swoje księżniczki, a ja sobie ukrzyżowanego tak, aby siebie jako Jezusa albo jakieś modowe fantazje nie ma żołnierzy tak nie ma nie ma wojny nie ma nie ma czołgów tylko tylko zupełnie tylko zupełnie inne tematy i oprócz tego, że te rysunki oczywiście są wstępem do chwilowej wrażliwości, którą Carol potem potem rozwinął to one one w ogóle ta tego obrazowanie tego wrażliwość plastyczną nie jest zaczerpnięta ze świata sztuki wysokiej to jest zupełnie inny kod wzięty z kreskówek z takiej komisji kultury dla dla młodszych dla młodszych dzieci na wysokiej kultury z takiej kultury dziecięcej, a mimo to bardzo wywrotowe są te do pracy są wice dzisiaj Karol przed powiększa swoje dziecięce rysunki, które sparował na karteczkach z bloku rysunkowego albo na kartkę w zeszycie w kratkę i też oszczędności jego z nich mógł, ale albo albo albo przenosi na płótna i maluje na ich podstawie obrazu nagle się okazuje, że są także to świetnie działa, chociaż nie jest wynikiem jakieś takie bardzo głębokiego wprowadzenia kulturę w kulturę wysoką także ścieżki wrażliwości myślę są bardzo badają już bank na razie bardziej kręte to nie jest jakby historia, którą my np. oboje jako rodzice wiemy jak to jest muzyką tak to znaczy jak się niech się nie pracuje nad ćwiczeniami słuchu muzycznego rozróżniania tonu świetną wczesnym wieku to bardzo trudno potem nadrobić można, ale wysiłek jest za to jak co robić profity na szeroką skalę są ogromne nie tylko na polu muzyki ale, ale muzyka na swój sposób to z 1 strony jest ocean otchłań, ale z 1 punktu widzenia jest stosunkowo wąska dziedzina jeśli chodzi o taką czystą fizyczną biologiczną mechanika jej i odbioru tak to ucha albo jest jak wystrojone do rozróżniania świadczy trud no bo to jest dopiero sprawa sprawa do zrobienia co jest trudne w późniejszym wieku, kiedy to co uchodzi z mniej elastyczne inne organy nie są ułożone w odpowiedni sposób natomiast sztuka to jest bardzo mgliste ogromne, ale taki trudny do zdefiniowania obszaru sztuka współczesna fakt ma wszystko naprawdę wszystko co Comarch wyobrazić coś chce wybrać sztukę współczesną jako dziedzinę, w której ktoś stoi przed sztalugami maluje w realistyczne obrazy jak różnym wieku co się dzieje w ich też wyobrazić sztukę współczesną, która jest o tym, że ktoś wychodzi na ulice i organizuje demonstrację rzuca to wydarzyć to też sztuka współczesna bieguny moglibyśmy te przykłady mnożyć, ale wszyscy wiemy, że na tym polega też fascynujących charakter tej dziedziny żona stała się niesłychanie faktem mieści w sobie usta twórczy gestów, które nie mają tak naprawdę wspólnego mianownika w sensie takim perfekcyjny czy czy estetycznym drodzy państwo dzisiaj naszym gościem jest Stach Szabłowski historyk krytyk kurator sztuki zapraszamy państwa na informacji Radia TOK FM zaraz po nich wracamy do rozmowy druga odsłona magazynu sztuka życia przy mikrofonie Hanna Zielińska dzisiaj naszym gościem jest Stach Szabłowski historyk krytyk kurator sztuki rozmawiamy dzisiaj o tym jak to jest w szczególności w dzisiejszej Polsce być kuratorem sztuki, ale też śledzi karierę Stacha Szabłowskiego bywa często bywa określany przez ludzi, którzy znają swoje prace wiedzą jak pracujesz bywasz nazywany kuratorem obdarzoną ogromną intuicją to ze względu na to, że wystawy, które masz na koncie jako organizator w szczególności wystawy, która organizowała młodym artystom okazywały się często początkiem ich kariery no i teraz chciałbym przyjrzeć się tej intuicji jak z twojej perspektywy wygląda dobrze zapowiadający się początkujący artysta myślę, że ta odpowiedź może być ciekawa dla wszystkich osób, które współpracują z artystami różnymi dla wszystkich menadżerów generalnie dobre dla wszystkich osób, które w organizują pracę innym osobom je do jakiegoś stopnia, skąd wiesz krótko, mówiąc że w człowieku tkwi potencjał i otacza w tym skrzydłem właśnie kuratorskim, a potem się okazuje, że wypływa z tego taki piękny ptak trzeba zaznaczyć, że ja się zupełnie nie czuję teraz promotorem młodych młodych artystów bez przyczyn takiej budowy siatki różnych moich zobowiązań zawodowych stają się trzymać daleko od rynku od rynku sztuki, a za tym też zestarzały, kiedy byłem młodym kuratorem te były pierwsze lata 2001. 22002 w taki kuratorskiej, a potem betonowych w lipcu 2007 letni jeszcze narzędzi, by ten debiut, ale już nie chcę nie chcę powtarzać, że wieś to jest dosyć proste kiedy, kiedy byłem tzw. młody kuratorem najbardziej większych wad podczas moich rówieśników po pierwsze, tego, że w głów rozumieliśmy się nawzajem mieli też potrzebowali kogoś, kto mówi językiem im te same doświadczenia po drugie, wydawał się wtedy oczywiście, że ja moi rówieśnicy właśnie odkrywamy świat na nowo tylko i tylko będziemy, o co chodzi byliśmy młodzi i arogancji albo kto woli jak to głupi natomiast z biegiem czasu ten entuzjazm dla młodych artystów może ze mnie nie wyparował, ale docent dostrzegać również ogromne zalety akcesu starszych, więc zaobserwowałem, że w niektórych gatunkach sztuki jak przed malarstwie w ogóle artyści straci tym samym lepsi naprawdę bardzo trudno w jakim sensie lepsi są lepsi się bardziej doświadczeni malarską mądrzejsi ciekawsze bogaci bardziej bardziej wyrafinowani, a czasem prości jeżeli, jeżeli tego potrzeba ma malarstwo tu wracamy do tych naszych analogii z muzyką jak trzeba wymalować swoje naprawdę bardzo trudno spotkać malarkę, która w wieku 40 lat nie byłaby dużo lepsze niż w wieku 2025 lat to niekoniecznie tak działa z artystami konceptualne mi i konceptualnych artystkami, bo może być bardzo młodą osobą i mieć nic ani błyskotliwe pomysły, ale ta sztuka, którą się, którą się robi poparzyła warsztat w oparciu o warsztat ale, ale nie chodzi tylko manualne umiejętności chodzi o pewien bagaż bagaż doświadczeń potencjalnych akt akt nie bójmy się tego słowa w 2 takich w takich dziedzinach sztuki jak malarstwo rzeźba tych warsztatowych transmisja w bagażu doświadczeń na formę na materię jest bardzo istotne jest naprawdę się naprawdę się dzieje więc, więc efekt moich fascynacji od dawna doszło też zainteresowanie artystami, dla których kategoria młodości niezwyciężone nie mówiąc o tym, że na wakacje w Polsce przeszłością jak artysta jest partnerem do współpracy biorąc pod uwagę fakt, że widujemy często artyści lubią wyłączać się spod pewnego porządku zastanego oni są inni oczywiście pod wieloma względami, ale też bardzo często pilnują tego, żeby nie byli zbyt zanurzeni w codzienność zwykłość tabelki w rachunki regularność obowiązkowość zobowiązania, tworząc z tego też pewnego rodzaju gra tak jest artyzm ja nie muszę ja nie chcę ja będę pracował nieregularnie ja będę się dziwnie zachowywał ja muszę kontestować system nawet jeśli tym systemem w mikroskali instytucja, która zaprasza mnie do ne z pokazania moich prac reprezentantem tej instytucji kurator jak sobie wypracowały przez lata model współpracy z artystami czy to są trudne osoby współpracę z przymusowymi, że w tym obrazie jest Paweł stereotypu, że to nie jest tak do końca to ekstrawaganckie zachowanie i i taka radykalna odmowa zajmowania się praktycznymi problemami to nie jest jeżeli, chociaż premier panuje będą nawet kilka młodych, bo możliwe tak wygląda, bo właśnie może być z tym strony, a potem, a potem rzeczywiście zaczyna pracować w SLD wydaje się, że wśród artystów nie ma wcale większej ilości osób nieprzystosowanych dożycia codziennego niż pośród całego z nas na pewno masz mnóstwo znajomych, którzy nie są artystami, którzy też są mocno niedostosowanie tak tak albo nie chcą dziś większym rozstawem osi nie potrafią nie potrafią dostosować, czyli sztuka też może być wzorem dla takich osób, ale myślę, że to w ogóle nie to jest to jest istotą sprawy to, o czym powiedziałaś na pewno jest dosyć ważne rząd rolą kuratora często buforowanie między między instytucją między biurokracją, a kimś, kto w tym czasie ma coś stworzyć nawet nie chodzi o to, że traktujemy w artystów jak jak dzieci tak czy artystki jako osoby w exposé społecznie rozwinięta, że nie mogą się cenowo uprzywilejowane zajmował się skonfrontować nie z księgową, która jest opryskiwać, bo spadnie ochrona głowy kończy chodzi o to czy, że to osoby często naprawdę muszą być skoncentrowane na zupełnie innych rzeczach jak miałem walczyć na wszystkich frontach naraz czyli, czyli nie mogą w zupełnie jakichś absurdalnych wniosków o wydatki publiczne z jakimś mini przetargi i zbierać 7 podpisów pod formularzem, bo jak niezdrowym w tym czasie swojej swoje rzeczy w tym sensie w tym sensie kuratorze kuratorki często są tym z taką strefą zdemilitaryzowaną tarczycy czy osłoną artystów, ale to bardziej wynika bardzo wynika tak, żeby podzielić proste zadania bo jakby nie zrobimy za nich prac tak jako jako kuratorzy tamtą debatę produkcyjną możemy wykonać tu wyższe, gdyby jeszcze do tego swojego poprzedniego pytania o rozpoznawaniu takich artystów artystek z potencjału wyczuwania, więc oczywiście nie ma reguł, dlatego że wystawa, która tak bardzo byśmy chcieli teraz urzędnicy cała wartość praktyk artystycznych polega na tym, że są dziełem osób, które mają inne spojrzenie inny język tak też bardzo bardzo jednostkowe, ale 1 rzecz, która w, którym wszystko jest ważna jest obiektywna, czyli rodzaj rodzaj determinacji i prezes pracowitości tak to znaczy oczywiście to jak obraz można zauważyć osoby, która strasznie chcą robić sztukę i to również napędzane ambicją to z, nawet jeżeli jest napędzane takim przekonaniem Jerzy też, że są najlepsze na świecie i na razie tylko ty tylko dziewictwa to przekonanie, ale ona jest mocne, jakby to, że jest też druga ignorowana także mało potwierdzeń nie jest w stanie tak łatwo tym czym zachwiać to jest rzecz, która jest dosyć obiektywna i która to nie żonatym nic dla dla kuratorów dla należy stów dla osób, które promują sztukę dla osób, które zarabiają na sztuce to wszyscy używają tego kryterium tak jak chodzić do pracowni widzisz postój 7 teczek wypełnionych piosenkami po po kokardę i i widzisz jakieś rodzaju napęd to oczywiście jeszcze nie przesądza wszystkim, ale dobrze rokuje, ale wiesz tak, że to jest, że to jest sygnał, że ktoś, że masy do powiedzenia, że ma potrzebę też nieprędko nieprędko wypali, iż też prawdopodobnie ta osoba jest gotowa wiele znieść tak to bardzo bardzo ryzykowny zawód artysta ryzyko mniejsze na pewno niż ich zawód kuratora ma tylko o tym, bym chciała porozmawiać, bo zawód artysty mówimy bardzo dużo w mediach jest ciekawa do jakiego stopnia kurator sztuki ma kontrolę nad przebiegiem swojej pracy zawodowej planowaniem rozwoju kariery kurator jako pracownik jako członek związku zawodowego jako osoba protestująca i to drodzy państwo zostawia wiele kropek zapraszamy na informacje te kwestie rozwiniemy w trzeciej części naszej rozmowy, a całość będzie do wysłuchania na portalu tokfm Zwiń «

Sztuka życia Stacha Szabłowskiego (cz. 1 i 2)

AUTOMATYCZNA TRANSKRYPCJA PODCASTU

PODCASTY AUDYCJI: SZTUKA ŻYCIA

POSŁUCHAJ RÓWNIEŻ

DOSTĘP PREMIUM

SERWIS INFORMACYJNY

Wydanie z godziny 08:00

Najnowsze Podcasty

"Marsz pokazuje jak bardzo ludzie chcą zjednoczenia opozycji"

"Są podstawy, aby postawić Prezydenta przed Trybunał Stanu"

"Marsz był ogromnym sukcesem"

Odc. 1: Aneksja, czyli jak utrzymać się u władzy przez 17 lat

TOK FM

Polecamy

Popularne

GOŚCIE TOK FM

Gazeta.pl

WYBORCZA.PL