"Zapiski dla zabicia czasu"

AUTOMATYCZNA TRANSKRYPCJA PODCASTU

Cezary łasiczka program off czarek dzień dobry witam państwa bardzo serdecznie i zapraszam na dzisiejsze spotkanie łączymy się ze studiem Radia TOK FM w Poznaniu tam jest pan prof. Arkadiusz Jabłoński japonista wydziału Neofilologii Uniwersytetu imienia Adama Mickiewicza w Poznaniu dzień dobry panie profesorze dzień dobry panie redaktorze mam nadzieję, że dotarła do pana pięknie wydana książka przez wydawnictwo Karakter krakowskie wydawnictwo Karakter książka zapiski dla Rozwiń » zabicia czasu autorstwa okienko w przekładzie bez dotarła jest dokładnie tak pan mówi tak w przekładzie Henryka Lipszyca tak w i myślę, że warto wskoczyć na główkę do tego tekstu, rozpoczynając od autora i od właściwie sytuacji czy też kontekstu w jakim ta książka powstała jak najbardziej odbija piłeczkę pana stronę pytanie autor Pieńko po japońsku jego imię być odczytywał Kane osi, ale samorząd z bardzo ciekawą warstwa interpretacyjna już ze znakami składowymi tego imienia, ale to chyba nie jest najważniejsze autor, który należy do japońskiej elity owego czasu, który żył na przełomie wieków trzynastego i czternastego doświadczył kariery dworskiej, po czym resztę życia i to chyba nawet dosyć długo resztę życia po zakończeniu tej kariery spędził jako mnich w pustelni i tam właśnie powstały teksty, bo właściwie pewnego punktu widzenia trudno jest mówić o 1 tekście, który składają się na zbiórek po polsku w tym wydaniu zatytułowany zapiski dla zabicia czasu, chociaż można tutaj tłumaczyć ten oryginalny element japoński jeszcze parę innych sposobów co przejawia się zresztą w tytułach wyjątków z tego zbiorku, które ukazały się również przedtem także w innych tłumaczeniach czy mamy tutaj do czynienia z sytuacją, w której ktoś wycofuje się życia dworskiego osiada troszeczkę na uboczu rzeczy, po czym właśnie nawet nie myślą o czytelniku tylko z myślą w samym sobie trochę stale się pewne myśli pewne sentencje pewno opowieści pewne wrażenia zapisywać, ale to jest takie typowe pisanie do szuflady dlatego wśród często takich bardzo głębokich szerokich i wysokich myśli mamy jakieś takie dotyczące wydarzeń nie może dnia codziennego wierzę, że te zapiski zostały po jego śmierci odnalezione i ułożone pewną kolejność także ta kolejność to się pojawia z kolejnością, o której zdecydowali, by osoby już po śmierci autora tak jest to arbitralna kolejność, która nie odzwierciedla prawdopodobnie, bo trudno nam też zweryfikować kolejności powstawania tych zapisków i stąd rzeczywiście bardzo często mówi się o tym, że jest to dzieło nurtu, który się tak ładnie nazywa po polsku jak pędzel prowadzi albo wg pędzla, czyli właściwie bez określonego porządku bez określonej struktury wewnętrznej co też można różnie interpretować, ale myślę, że jeszcze do tego wątku powrócimy w każdym razie mamy tutaj książeczkę bardzo ładnie wydaną w serii wydawnictwa Karakter serii dzieł japońskich, która już przedtem zaistniała w postaci kilku dzieł w postaci kilku tłumaczeń tutaj mamy zbiorek dość pokaźny, bo on ma około 180 stron, więc to już dzieło takie jako całość dosyć rzeczywiście pewnie leżące w ręce natomiast rzeczywiście trzeba powiedzieć, że nie jest z pewnością książka, którą czyta się szybko i nie jest to z pewnością zbiór tekstów równych co odpowiada niejako w założeniu tego typu właśnie literatury, która nawet niespecjalnie była wydawana jak literatura dla kogoś tylko tak jak pan redaktor powiedział do tej szuflady nawiasem mówiąc nieistniejącej w meblach utensylia japońskich tamtego okresu do szuflady, czyli właściwie dla nikogo teksty są tekstami z pewnymi przemyśleniami dotyczącymi życia natury ludzkiej sensu istnienia ale, ale także, jakimi z zadumą nad estetyką i etyką nie powiedziałbym im w najbardziej fascynujące dla mnie było to, że pomimo, że od momentu powstania dzieli nas kilkaset lat, bo to, by mówiliśmy o przełomie czy autorzy, którzy na przełomie trzynastego czternastego wieku, więc to wydaje się strasznie dawno temu, a jednocześnie znacznie od od naszej odmiennej odmiennym kontekście kulturowym to wiele wiele nie wiem czy wszystkie, ale bardzo wiele z tych złotych myśli nazwijmy to te są niezwykle jest niezwykle aktualnych proszę zobaczyć w najbardziej zaczniemy od od 1 zapisków nr 127 króciutki, jeżeli zmiana nie przynosi żadnej korzyści nie należy niczego zmieniać nie wiem czy powinniśmy od razu politycznych rzeczy zaczynać, ale to jest panie profesorze to żadna politykami, aby nałożyć ją założyć u nas, ale rzeczywiście jak najbardziej to są teksty, które powstały jeszcze przed naszą bitwę pod Płowcami od tego czasu trzeba powiedzieć wiele się zmieniło wiele się zmieniło w Japonii w Polsce zresztą wystarczy przejechać przez pół owce jechałem tydzień temu zupełnie przypadkiem i rzeczywiście zmieniło się wiele zmieniło również wiele w Japonii natomiast rzeczywiście pewne aforyzmy, które istnieją i są cytowane również w Japonii mniej lub bardziej świadomie zresztą współcześnie pochodzące z tego zbiorku tekstów są cały czas aktualne i to jest urok nie jedyne właśnie tego pisarstwa zwykle pytam pana to na końcu, ale tym razem rozpoczną jak pan ocenia tłumaczenie tekstu to znaczy to jest pan zawsze w ocenie tłumaczenia jest ryzykowne zresztą co się łączy również z szerszym tłem powstania tego zbiorku tak bo, oceniając tłumaczenia jestem w pracy, czyli jak ocenia jako Japonii ta jako Japonii nie znam się na wszystkim z pewnością nie znam się na tekście Kajko tak dobrze jak zna się tłumaczy prawdopodobnie każdy z nas, gdyby tłumaczył w całości ten tekst, by zrobił to zupełnie inaczej natomiast całą pewnością trzeba powiedzieć, że to nie jest na pewno tekstury tłumaczyło się łatwo również ze względu na jego wewnętrzne zróżnicowanie, bo te fragmenty są pisane różnym językiem jak to zresztą sam tłumacz wspomina to był trud autentycznie trud morzu, żeby zrobić aluzje do innego zbioru tekstów Święty mocą niemalże, który tutaj w przypadku tłumacza trwały no chyba ponad 20 lat, bo pierwsze wyjątki wyimki z tego zbiorku ukazały się w 2001 roku w takim pierwszym tomie takiej kolekcji estetykę japońska, które chcą prof. Gosiewskiej i rzeczywiście przetłumaczenie całości zbiorów równy sposób jest zadaniem właściwie bliskim niemożliwe mu natomiast bardzo dobrze, że mamy po polsku całą kolekcję tych tekstów dostępną nam wg oryginału japońskiego, ponieważ dotychczasowych zbiorów fragmentów można, by było wysnuć nie do końca uprawniony wniosek, że to są jakieś podniosła teksty, które ktoś stojący na pograniczu życia śmierci chce przekazać potomności, że to są wyłącznie wysmakowane estetycznie wydumane refleksję na temat estetyki dobrych manier jakości życia moralności czy też wyższego sensu istnienia jak widzimy po tekstach tego zbiorku absolutnie tak nie jest to znaczy jest to bardzo nierówna kolekcja tekstów niektóre z tych tekstów właściwie równie dobrze niewiele takich tekstów, które z tych tekstów mogłyby równie dobrze w tym zbiorku nie być oby nie odniósł z tego powodu żadnego uszczerbku natomiast z drugiej strony trudno się dziwić, że te teksty, które są częściej cytowane są częściej zauważane charakterystyczne dla stylu autora trudno się dziwić one przetrwały tak długo, gdyż rzeczywiście tutaj rzuca się w oczy i myślę, że bardzo łatwo jest dostrzec oczywiście jeśli przebrniemy przez pewne mechanizmy tych tekstów, który dzisiaj od nas oddzielają rzuca się w oczy taka ludzka strona tego autora wydają się to tłumaczenie jak najbardziej oddaje wrócimy do tego zbioru po informacjach Radia TOK FM państwa mają goście ze studia Radia TOK FM w Poznaniu jest pan prof. Arkadiusz Jabłoński japonista wydziału Neofilologii Uniwersytetu imienia Adama Mickiewicza w Poznaniu rozmawiamy o zbiórki autorstwa okienko zapiski dla zabicia czasu książka wydana przez krakowskie wydawnictwo Karakter w przekładzie Henryka Lipszyca wcale państwa moim gościem ze studia Radia TOK FM w Poznaniu pan prof. Arkadiusz Jabłoński japonista wydziału Neofilologii Uniwersytetu imienia Adama Mickiewicza w Poznaniu mężczyzna panie profesorze nie powinien mieć żony miło słyszeć, kiedy ktoś mówi wciąż jestem sam, ale traci moich oczach ktoś kim dowiaduje się, że wzięli się taką, a taką rodzinę albo ktoś inny, kto wziął sobie taką to taką za żonę i mieszkają razem śmiać się będę będą kogoś, kto uznał, że to wspaniale ożeni się z prostą kobietą dlatego wspólnie zamieszkali a kiedy kobieta jest piękna z pewnością powiedzą, że uwielbiają tak jak gdyby była samym Budą ręczę za to kobieta może być bardzo zajęta domem i mieć w ogóle nie ma w ogóle czasu dla męża zdarza się, że kiedy przychodzą na świat dzieci żal patrzeć do troski uczucia poświęca, kiedy mąż umiera zostaje niską starzeje się żałośnie niedołężne nie jest spędzać ranki i wieczory z kobietą obojętnie, jaką musi być niemiło nużące sama kobieta zapewne także ma poczucie niespełnienia związek być może trwałby nieprzerwanie długie lata, gdyby oboje mieszkają oddzielnie, a mąż odwiedzał żonę od czasu do czasu zostając, gdyby mężczyzna spotykał się z kobietą niezbyt często dodałoby to związkowi świeżości no proszę receptę wspaniała nic tylko zapamiętać brać używać to są przemyślenia Kajko zapiskach dla zabicia czasu książce wydanej przez państwo charakter, o które dzisiaj rozmawiamy tak jest, ale nie wszystkie dotyczą relacji męsko damskich nie wszystkie, a nawet stosunkowo nikła ich część tak samo widzimy też tutaj co zresztą potwierdza się odpowiednio długi tekst także, jeżeli teksty nawet bardzo klasyczne i nawet pretendujące w naszym pojęciu do miana przewodników życiowych będziemy cytowali roli oręża na potwierdzenie pewnych tez to możemy w tych odpowiednich tekstach znaleźć fragmenty przeciwstawiające się sobie to nawet niekiedy dość zaskakujący sposób też to akurat była mowa o bezwzględności i o przedstawianiu dystansie od siebie mężczyzny kobiety natomiast no przynajmniej pewna niekonsekwencja może tutaj zaistnieć jest dosyć licznymi fragmentami chyba 2 albo 3, w których np. okienko stwierdza, że mężczyzna, który nigdy nie czekał pod domem kobiety w nocy on właściwie jest z wartą właściwie nie jest też życie albo mówić w tej właśnie o miłości pożądaniu kogoś w sposób taki, że z 1 strony rzeczywiście uważa to zapewne doczesności pewną próżność, która minie, ale z drugiej strony jest to pewne niezbędne doświadczenie życiowe z czego trudno się wypowiadać o świecie w ogólności podobnie o dzieciach gdzieś w początkowej części wspomina, że właściwie w ogóle było dobrze nimi dzieci zresztą w 1 fragmencie stylizowanym na inne dzieło, które tutaj jest aluzyjnie, kiedy przywoływane, mówi że nieprzyjemną rzeczą to jest właśnie, kiedy jest za dużo dzieci za dużo wnuków, a z drugiej strony w którymś z późniejszych fragmentów przejmie w obecnym układzie stwierdza, że jednak, jeżeli ktoś nie miał dzieci to nie wie co to jest uczucie nie wie co to jest miłość jest poświęcenie także widzimy, że nie są te przemyślenia, bo wcale nie jest taka rola nie są do przewidzenia konsekwentne nie są one jednolite co również powinno jakiś sposób nas skierować ku szerszemu spojrzeniu na tę kolekcję szkiców, jakby to należało właściwie powiedzieć tak, ale jeszcze 1 szkic panie profesorze mam nadzieję pan też jakieś sobie zaznaczył takie było mnóstwo zakładów hut, ale nie mamy tego pokazać przygotowałem przygotowałem się w dobrej wierze jak najbardziej pozbawione owej melancholijny urody byłoby nasze życie, gdybyśmy mieli nigdy nie zniknąć tak jak znika Rosa na równinie Ada kino albo nie lecieć akurat ją dymy znad szczytu to ryby jamy tylko trzymali się bez końca tego żywota cały czar życia w tym właśnie, że jest nietrwałe przyjrzyjcie się innym stworzeniem żadne nie żyje tak długo jak człowiek Jędrka nie doczekać wieczora, ale nie CKD nie Poznań wiosnę niesieni to cudowne uczucie uświadomić sobie, że przeżyliśmy choćby rok niespiesznie smakując każdą jego chwile, a jeżeli tego mało, jeżeli żalić chciałby więcej to choćby żył nawet 1000 lat i tak wydaje się, że to zaledwie sen 1 nocy życie nasze nie trwa wiecznie po cóż, więc czekać aż zawładnie nami brzydota im dłużej człowiek żyje, tym bardziej naraża się na wstyd zaoszczędzilibyśmy sobie wiele kłopotu, gdybyśmy zeszli z tego świata najpóźniej przed czterdziestką, gdy przekroczymy ten wiek zapragniemy niepomni swej szpetnej postaci spotykać się z ludźmi zechcemy okresu naszych dni hołubić wnuczęta prosić losu długie życie, aby upewnić się jak się urządziły pogłębi się nasze przywiązanie do spraw doczesnych aż w końcu najgłośniejsze co się może stać utracimy stopniowo zdolność odczuwania i urody świata myślę, że też ZUS, by się podpisał panie profesorze pod tą sentencją jak jak najbardziej no niestety tutaj oczywiście mówię za siebie niż my tu widzę pana redaktora, ale tu właściwie teraz ten rozsądek odejścia z tego świata przed czterdziestką no niestety nie był mi dane także mogę to wyznać tutaj w ten sposób zresztą jest to literatura koncesyjne jak to określa tył okładki, więc wyznanie jest najbardziej na miejscu z pewnością musimy też pamiętać o realiach owego czasu, kiedy to wcale nie tak licznej grupie obywateli Japonii świata było dane żyć dłużej niż lat 40 z pewnością elita dworska miała się pod tym względem nieco lepiej, ale to niebyła żadna reguła absolutnie z drugiej strony widzimy tutaj też to dzieło zdaje się powstało dosyć wczesnym jeszcze jednak okresie życia, chociaż już po zarzuceniu kariery polskiej przez autora też nie wiemy dokładnie z jakiego powodu się stało podawane są różne daty odejścia ze służby nadwozie autora, ale też możemy wyczuć takie nuty nostalgii ja oczywiście jako przedstawiciel Uniwersytetu imienia Adama Mickiewicza muszę tutaj zacytować wieszcza i powiedzieć polały się z ME czyste rzęsiste nam młodość górną i Durną coś w tym jest rzeczywiście jest pewien taki wątek może nie tak wyraziście pokazane, ale to widać z drugiej strony i to jest chyba najważniejsze w tych tekstach widać tu to jest taka ich tak takich takich japoński motyw bardzo, że istnieje bardzo wyraźne rozróżnienie między dworzanina, który jest na służbie tak jak powiedziałem wcześniej jest w pracy on nie jest sobą odgrywa jakąś rolę on pełni służbę, którą jest zajęty właściwy podczas tej służby nie może sobie pozwolić na tytułowe zabijanie czasu, który został też nie do końca zabijaniem czasu zabijanie czasu jest bardzo dobry tytuł bardzo chwytliwy tytuł, ale tu chodzi o wolność od codziennych obowiązków, czyli też o wolność od osądu społecznego autor mówi w niektórych momentach, że nie obchodzi mnie to co myślą i jestem sobą mówię to co myślę nigdy wżyciu okrutnie zresztą mówić co myśli i rozróżnienie właśnie tej służby, czyli aktywności społecznej, która siłą rzeczy nie może być wyrażaniem siebie, ponieważ to powoduje wchodzenie w konflikty intrygi dworskie, które zresztą są cały czas w tle również tych tekstów, a z drugiej strony pewna wolność, która z 1 strony tutaj polega na przestrzeganiu nauk Buddy jak to sam autor parokrotnie stwierdza, a z drugiej strony jednak ta wolność wcale nie jest taką rozkoszą, ponieważ cały czas pozostaje w pamięci to co było kiedyś pozostają w pamięci rzeczy ulotne które, tym bardziej chyba są przez autora cały czas przytaczane w roli pewnego rodzaju pragnienia powrotu do przeszłości to takie myśli odważne my mówienie autora wynika z tego, o czym pan wspomina także z 1 strony to są zapiski dla siebie, a z drugiej strony to człowiek, który odszedł z tego świata dworskiego, tak więc nawet, jeżeli ma jakieś żale no to nie obawia się wygłaszać, bo właściwie mówi sam do siebie rozmawia ze sobą trochę podsumowuje może zastanawia się być może inaczej by ten pędzel prowadził, gdyby wiedział, gdyby miał świadomość, że jeszcze za jego życia ktoś do tego dotrze on zresztą sam autor jest znany również jako poeta, chociaż nie aż tak znany jak właśnie z tego zbiorku zapisków i całkiem niezły poeta zresztą mu całkiem tego talenty literackie, które zresztą były i 1 z wymogów w każdym razie 1 z bardzo pozytywnych cech ówczesnego dworzanina one z pewnością zapewniły mu przynajmniej na pewnym etapie życia błyskotliwość kariery dworskiej nie wiadomo jak już wspomniałem, dlaczego musiał odejść to znaczy są na ten temat ich przypuszczenia, że prawdopodobnie odszedł jego Protektor czy być może tak się losy ułożyły, że ta jego na jego emigracja z ówczesnej stolicy zresztą wcale tak daleko nie emigrował, bo jak podają niektóre źródła był w pustelni ja masz należy też ta sama ja mam się na po dzisiejszym Kioto, którą ja z różnych względów przywołuje pamięć nie jest wcale daleko to jest 1 dzień wcześniej drogi do stolicy dzisiaj kilkanaście minut pewnie pociągiem natomiast nie była stolica, a stolica była właśnie to miejsce, w którym elita się spełniała w różny sposób również, konkurując ze sobą również uprawiający intrygi również bacząc na przestrzeganie etykiety, wytykając innym popełniane przez nich w sposób nieunikniony gafy wrócimy do naszej rozmowy o zapiskach dla zabicia czasu książce wydanej przez wydawnictwo Karakter wrócimy po informacjach Radia TOK FM informacje o dziesiąty 40 już za kilka minut pan prof. Arkadiusz Jabłoński japonista wydziału Neofilologii Uniwersytetu imienia Adama Mickiewicza w Poznaniu z państwa mają goście wcale państwa moim gościem ze studia Radia TOK FM w Poznaniu pan prof. Arkadiusz Jabłoński japonista wydziału Neofilologii Uniwersytetu imienia Adama Mickiewicza w Poznaniu rozmawiamy przepięknie wydanej książce przez wydawnictwo Karakter zapiski dla zabicia czasu autorem okienko w przekładzie Henryka Lipszyca bardzo trafia zbiór z czternastego wieku Szanowni Państwo niektóre sentencji wydaje się bardzo czas rytmy wydaje się bardzo aktualne, które pana profesora oko przykuły mnie najbardziej podobał się, gdyż przygotowałem się na to ustawiony zawczasu pytanie aforyzm ze strony trzydziestej czwartej nr 192, który mówi do świątynie zarówno ości to stycznych jak i buddyjskich najlepiej chodzić w dni, kiedy inni chodzą albo nocą i nie wiem czy nie dałoby się tego jeszcze jakieś inne miejsca kultu rozszerzyć, ale mnie osobiście to jak najbardziej zapadło w pamięć tak to przepiękny też też jest też sobie zaznaczyłem już czy jakieś z pewnością jeszcze wiele by było miejsc, w których warto zwrócić również takich, które mnie osobiście moim curriculum Japonii w styczniu się przypominają np. jest tutaj bodajże na stronie NIK sprawdza 50 tej trzeciej, jeżeli pamiętam jest to bardzo uroczy początek ust. 55 domu dom należy budować zmyślą o lecie zimą wszędzie da się mieszkać jak tak sobie o tym, pomyślę to tyle razy słyszałem w Japonii, zwłaszcza jako student, kiedy ktoś mieszkał w bardzo różnych miejscach, gdzie zimą czasami było zimne jak w obszar nigdzie potrafiła w szklance woda zamarznąć w ciągu nocy i wtedy zawsze znalazł się jakiś japoński mentor, który pokiwał głową ze zrozumieniem nad tym nie rozumie rozumnym cudzoziemca powiedział, bo dom japoński jest budowany po to, żeby przetrzymać w nim jakże ciężkie lato zima to zupełny drobiazg to poniekąd wyjaśnia japońskie nastawienie do kwestii klimatycznych, gdyż rzeczywiście zimą jak to zresztą powiedział nasz klasyk jest zimno tutaj da się na to poradzić taki mamy klimat jak powiedziała inna klasyk natomiast z drugiej strony rzeczywiście możemy obserwować również współcześnie jak to cudzoziemcy litość nad tymi biednymi dziećmi, którzy właściwie już po takim przełamaniu tradycyjnym na początku lutego, kiedy ktoś ma się właściwie wycofuje i zakłada się już prawie wiosna tych początków wiosny w Japonii jest kilka tak między między nami mówiąc nawiasem mówiąc, kiedy dzieci muszą przebierać w mundurki właściwej oceny na jeszcze w ocenie za bardzo nie jest taka była pod zakład od zimna nastawieni w sposób dość ambiwalentny natomiast oczywiście trudno jest znaleźć w Japonii kogoś, kto powierza przyjemnie jest japońskie lato, kiedy rzeczywiście żar leje się z nieba koszmarna wilgoć sparaliżuje, a jeszcze do tego dźwięki cykady sprawiają, że znajdujemy się w jakimś wsi i w jakimś hipnotycznym uniesieniu, które bynajmniej nie jest przyjemne nie ma z niego właściwie żadnego wyjścia także również trywialne skojarzenia na myśl przywodzą teksty przyczyn to są raczej fragmentaryczne odpryski zapisków dla zabicia czasu, bo właśnie oprócz takiej zadumy nad życiem nad etyką estetyką sensem jawi nam się pewien też obraz Japonii i Japonii podzielonej Japonii różnych klas społecznych w Japonii, w której jeżeli ktoś należy do do elit to może sobie pozwolić na to, aby w, którym będzie zostawić służbę i przenieść się na ubocze tam kontemplować życie piękno no, jeżeli ktoś do elit nie należy to raczej będzie tym bezimiennym służącym lub służącymi, których co raz wysyła się, aby sprawdzili to albo owo co tam panu do głowy wpadnie tak albo ich druga albo ich ma stosunkowo nikłym poważaniu no pamiętajmy, że autor jest tutaj członkiem warstwy społecznej, która w owych ukształtowała, którego wydała na świat i oczywiście z 1 strony jest to pewien komfort nic się odsunąć od odpowiedzialności i pędzi życie w pustelni z drugiej strony pamiętajmy, że do tego poprzedniego życia no nie ma powrotu żaden sposób także ten motyw, który zresztą wspomniałem jest to widoczne jeśli chodzi o kwestie społeczne to nie wiem czy to rzeczywiście da się dużo tego tekstu wyczytać w sprawie innych warstw społecznych na pewno dużo możemy się zorientować dużo informacji można uzyskać na temat obyczajów dworskich na temat etykiety na temat stosunków między dworem, a cesarzem stosunków między dworzan nami na temat rangi dworskich czy też szczegółów pewnych ceremonii natomiast jeśli chodzi o ogólne kwestie odnoszące społeczeństwa jest tutaj parę rzeczywiście refleksji dotyczących sposobu sprawowania rządów, które są jak najbardziej utrzymane w takim duchu konfucjańskich powiedziałbym chyba nie robi tutaj panicznie też zbytniego zbyt nachalnego uproszczenia natomiast czy to jest jakiś Skarbiec informacji na temat społeczeństwa japońskiego trudno powiedzieć natomiast bardzo wiele rzeczy tutaj też na drugim planie właśnie takich jak to rozróżnienie między aktywnością społeczną odpowiedzialnością robieniem czegoś dobrze jest wielokrotnie podkreślane to może się znaleźć bardzo wiele cytatów również dla miłośników japońskich systemów jakości może nie jest powiedziane, że powinno się zrobić coś dobrze za pierwszym razem, ale jest kult umiejętności, które umiejętności powinno kojarzyć nie powinno przeszkadzać współzawodnictwo niezdrowa konkurencja z drugiej strony cały czas jest tutaj to tło, że właściwie dziś w tle mamy właściwie gdzieś gdzieś gdzieś pod tym wszystkim u podstaw tego wszystkiego jest marność vanitas właściwie nie warto dążyć do chwały nie warto kończyć dzieła nie warto stawiać kropki nad i jakbyśmy powiedzieli, ponieważ życie jest okrutne nigdy nie wiadomo czy uda nam się spełnić nasze cele od nas o wiele trwalsze są przedmioty, a i to jest bardzo okrutne, bo przedmioty niosą ze sobą wspomnienia chwil, które nigdy nie wrócą bądź ludzi, którzy odeszli i w związku z tym widać pewne rozdarcie autora to jest właśnie ta jego ludzka twarz, która z tych tekstów wyłania, chociaż chyba nie jest to widoczne tylko i wyłącznie po lekturze wyjętych z tego seksu cytatów rozumie, że właśnie to taka to tak taki Namysł nad życiem sprawił, że ta lektura jest wciąż bardzo popularne nie tylko w Japonii, ale ale, ale przede wszystkim Japonii wspomniał pan o tym, że, że mając znają się to albo bezwiednie autor jest cytowany i tak to prawda, chociaż z drugiej strony pamiętajmy, że jest to dzieło z kanonu dzieł japońskich, które po prostu nie wypada przyznawać do tego, czego nie zna co znaczy, że każdy jest prawdopodobnie większość Japończyków, których zapytamy o to się w oryginale japońskim nazywać córek reguł SA będą wiedzieli co to jest dzieło albo będą wiedzieli, że powinni wiedzieć co to za dzieło natomiast większość z nich skończyła obcowanie z nim zapewne w trakcie edukacji przed uniwersyteckiej pamiętają być może jakieś wydzielone fragmenty natomiast tak jak zresztą zauważa tutaj tłumacz we wstępie to dzieło cały czas skarbcem informacji o historii Japonii o obyczajowości historii myśli japońskiej, gdyż autor tutaj pisze z 1 strony jako dworzanin z drugiej strony jako właściwie no budy stale też intelektualista i tutaj to, że te informacje są tutaj dostępne to nie jest absolutnie nic, że tak powiem egzotycznego jak widziałem w wielu opisach tego dzieła takie stwierdzenia, że autor wykazuje się znajomością realiów dworskich no to by było mniej więcej tak jak napisać o Prus się, że w tekście lalki wykazał się znajomością realiów warszawskich no po prostu jest częścią tożsamości on nawet on nawet pani z tego dumny to jest po prostu jego tożsamość, której one nie wspomina bardzo, jeżeli mówią pospólstwo niekiedy w sposób wydawałoby się dość pogardliwy jak też bardzo pary fragmentu będę chciał sprawdzić jak to wygląda w oryginale rzeczywiście to nie wiem czy to czasami nie jest też po prostu stwierdzenie własnej tożsamości nawet bez jakiegoś wartościowe Ania innych tak po prostu jest zdanie oczywiste co się panu nie podobało panie profesorze w tej książce w tym wydaniu po co trzeba, bo może autora dało i nie to czy na pewno będą w tekście tego rozmiaru na pewno nie sposób jest uniknąć pewnych literówek, które czytam gdzieniegdzie zdarzają na pewno ktoś mógłby czuć pewien niedosyt ale, toteż trudno zarzucać wydawnictwa autorowi, ponieważ forma serii jest taki, że np. być może dobrze by było, gdyby znaleźć na końcu indeks japońskich terminów z wyjaśnieniem zamiast wyjaśniania niektórych zresztą niektórych terminu, bo wszystkie te japońskie są wyjaśniane te w przepisach to rzeczywiście może stanowić pewnej hermetyczności tego tekstu dla czytelnika polskiego, który nie zna języka japońskiego APEC czynników nie zapewni pewnie będzie większość natomiast pamiętajmy, że nie można w, zwłaszcza takiej publikacji, która się po raz pierwszy ukazuje w Polsce pełnym kształcie nie można uniknąć pewnych kontrowersji z pewnością jest to cenny tekst dla również współczesnych badaczy cywilizacji dla Japonii stów i dla badaczy literatury chociażby po to, żeby sprawdzić w jaki sposób ktoś przed ponad pół 1000 lat mógł demonstrować rozterki, jakie właściwie towarzyszą nam w niezmienionym kształcie do dziś, ponieważ na współcześnie vanitas współcześnie śmierć ta druga strona ten ten inny świat jak to się czasami mówi tamten świat jak to się mówi po polsku po japońsku nie są wcale bardziej od nas dalekie być może są troszkę lepiej w życiu codziennym zamaskowane, ale to nie zmienia absolutnie ich dotkliwej konkretności no dobrze panie profesorze, czyli czy wprowadza pan niektóre z tych aforyzmów życie czy są panu bliskie czy wyznaczające sposób w jaki pan myśli o pewnych rzeczach czy są wie pan co tu bym może nie przesadzał podobają się te, a pryzmy jak najbardziej to mogę powiedzieć z drugiej strony pan sam jestem, chcąc nie, chcąc w wieku, w którym zauważam coraz więcej to niekoniecznie rzeczy, których chciałbym zauważyć wydaje mi się, że większości ludzi, którzy są obdarzeni brzemieniem jakiegokolwiek myślenia krytycznego nie wszyscy są obdarzeni tym brzemieniem dla większości ludzi taki czas przychodzi i z tego względu nie powiem, żeby dzieło to było dla mnie jakąś pociechą, ale z drugiej strony sam fakt jego wydania sprawia, że to co mówię studentom, że bardzo to, że jest jakiś sposób zwiększyć swoją karierę pianistyczną np. taki sposób, że przełożymy jakieś japońskie dzieło w Polsce my je i w ten sposób po pierwsze, pozostawić coś o sobie, a z drugiej strony w ten sposób również otworzymy innym jakiś jakieś drzwi, które być może dla nich samych byłyby trudniejsze do otwarcia być może jak to mówił świętej pamięci prof. Wiesław Kotański jak to napisał w swoim tłumaczeniu kroniki chodziki być może, jeżeli ktoś kiedyś stworzy inne tłumaczenie tego samego dzieła być może będzie to dla niego samego szczebel okiem do większej choćby nawet doczesnej chwały bardzo dziękuję panie prof. prof. Arkadiusz Jabłoński japonista wydziału Neofilologii Uniwersytetu imienia Adama Mickiewicza w Poznaniu państwa moim gościem rozmawialiśmy o książce Keiko zapiski dla zabicia czasu książkę wydana przez krakowskie wydawnictwo Karakter w przekładzie ze wstępem Henryka Lipszyca informacji Radia TOK FM już kilka minut o godzinie jedenastej po informacjach wracamy do programu off czarek Zwiń «

"Zapiski dla zabicia czasu"

AUTOMATYCZNA TRANSKRYPCJA PODCASTU

PODCASTY AUDYCJI: OFF CZAREK

POSŁUCHAJ RÓWNIEŻ

DOSTĘP PREMIUM

SERWIS INFORMACYJNY

Wydanie z godziny 06:00

Najnowsze Podcasty

Swoją historię opowiada Łukasz Krasoń

Nowelizacja ustawy o lasach potrzebna od zaraz

System kaucyjny się zbliża. Co to będzie?

Czy będziemy tęsknić za "Sex Education"? Recenzujemy finał serialu

TOK FM

Polecamy

Popularne

GOŚCIE TOK FM

Gazeta.pl

WYBORCZA.PL