Teatr w czasie pandemii "Oglądanie teatru w internecie to lizanie loda przez szybę"

AUTOMATYCZNA TRANSKRYPCJA PODCASTU

Cezary łasiczka program Owczarek dzień dobry witam państwa bardzo serdecznie zapraszam na dzisiejsze spotkanie państwa moim gościem przez Skype mam nadzieję, że uda nam się połączyć z pan Paweł Passini reżyser teatralny dzień dobry dzień dobry udało się cudownie, gdzie pana ta cała afera Korona wirusowa zastała uwięziła czy też spaceruje pan podróżuje nie jak wszyscy system z małej przestrzeni w Lubinie z 3 pokoleniami rodziny no 2 w 2 pokojach, więc myślę, że tak Rozwiń » ma podobnie jak wszyscy gęsto rozumie z 1 strony to pewnie czas na czytanie przeglądania różnych tekstów także Unię do żartów zaraz na stanie przy stanie przy kuchni i i robieniu tych wszystkich rzeczy, których o, których zazwyczaj, które można podawać zapomni się w lesie robi także wręcz przeciwnie zdumiało bardzo duży problem oglądaniu spektakli z internecie z tego względu, że dla mnie jednak w trakcie najważniejszą sprawą jest z równoczesną ość, a nie obrazek i taki ogrom oglądanie teatru w internecie, jakkolwiek pocieszające czasach zarazy to dla mnie trochę język lizanie loda przez szyba, ale rozumiem, że centrum kultury w Lublinie działa net Theatre działał net Theatre, który jest no właśnie tym zdaniem loda przez szybę, że nadchodzi też coś innego próbowaliśmy właśnie znaleźć ten moment równoczesną ości spektaklu i teraz tuż przed ogłoszeniem tych najbardziej tych największych zaostrzy, które uniemożliwiły nam już w ogóle jakikolwiek rynku pracy jeśli taki pomysł, żeby zminimalizować grupę osób potrzebnych do zrealizowania spektaklu, czyli skupić na fonogramach i oczywiście szykowaliśmy taką taką sytuację, żeby móc je transmitować na żywo czyli, żeby widz też w trakcie mógł mieć jakiś wpływ na to co tam się dzieje lub przynajmniej mieć mógł sprawdzić to, że to rzeczywiście dzieje się na żywo, bo dla mnie cały czas w teatrze jest jednak to największa frajda, że to, że my się nad tą sprawą w ten świat zanurzamy w tym samym momencie równocześnie nawet, że jesteśmy jesteśmy daleko od siebie net Theatre ktoś zaczął od i wcale nie od teatru tylko zaczął się od podglądania autostrad w Portugalii, które bardzo szybko miał swój własny system monitoringowi, do którego można było się podłączyć przez internet mieć bardzo piękny widok na komputerze trochę co skarżący, ale właśnie w szkołach morza no jakimś ładnym zakręcie i i to, że to jest w tym samym czasie to jesteśmy równolegle to było dla nas takim takie najważniejsze żeby, kiedy ktoś zasiądzie przed komputerem jakieś dziwnej pozie w Indiach to, żeby wiedział, że to co wtedy ogląda na ekranie to czy może brać udział w tym samym czasie dzieje się gdzieś po drugiej stronie rzymskiej, dlaczego równocześnie nowoczesność jest ważna, bo liczne cykle intuicyjnie można w teatrze, ale można, by też jakiś na to pytanie próbowali odpowiedzieć topnienie nie, ale antropologiczne rabować mienie nie proszę próbować odpowiedzieć proszę odpowiedzieć no bo pan rozumie, a to wszystko przemyślane i mówi że oglądanie spektakli to nie, bo to w ogóle lizanie loda przez szybę, ale równoczesną tak no to dlaczego równoczesną tak proszę nie próbować pochodzi opowiedzieć teatrzyk w teatrze chodzi o to żeby, żeby świętować coś, żeby zawiesić wszystko inne i przez ten czas, który jest czasem teatralnego święta czasem, kiedy jesteśmy razem w 1 sprawie, żeby móc być razem w 1 sprawie, a a, kiedy oglądamy te spektakle to nosi już one już odbyły i wydaje się, że w teatrze to myślę też popularność ciekawił kata telewizji w Polsce myślę też była związana z tym, że to było żyło, że to się, że to się działo w tym samym czasie to był nasz wspólny czas, nawet jeżeli jeżeli patrzymy na siebie za pośrednictwem szkiełka no a co jeżeli to nie jest ten sam czas wspólny czas to co się dzieje w jaki sposób to jest złożone no to potem może to jest i ciekawy rodzaj, jakiego filmu o jakiejś nowej formy filmowej ale, ale to są to co dla mnie najbardziej intrygujące w teatrze to co powoduje że, że chce, żeby to konsumował tak dużą część mojego życia to jest właśnie ten moment wspólnego wspólnego zanurzenia się jego trwania całej reszty i poświęcenia się temu na chwilę nawet 10, jeżeli to jest dzięki bardzo abstrakcyjny odległy kawałek świata to takiego zanurzenia się zresztą mi się należy wobec to nam po to jest potrzebny, żeby móc co jakiś czas zanurzyć się coś bez pamięci i takie rozwiązanie zadłużenie bez pamięci możliwe dowolne medium i w dowolnym czasie to znaczy oglądając pana spektakl można zanurzyć się bez pamięci będąc wśród publiczności można się zanurzyć bez pamięci oglądając zapis tego spektaklu można się zanurzyć bez pamięci oglądając spektakle np. jako transmisję to tak, ale cały czas mówi o oglądaniu dają się spektakl jest coś się współtworzenie jest też ogląda i ten znak syna doznał regionalnym jasne minimalne wersje współtworzenie, że nie jesteśmy po drugiej stronie kamer, czyja wiem jak robi się pierwszy spektakl przez internet to mieliśmy 16 000 zarejestrowanych numerów PIN przez całą transmisji z tych 16 000 osób kilkaset odezwało i to co mówiły to co umieszczały przestrzeń spektaklu pojedyncze słowa, które rzucały bardzo zmieniały ten odbiór tego tego wydarzenia powodowały, że aktorzy mimo tego, że byliśmy gdzieś małej miejscowości na ziemiach odzyskanych to jednak oczywiście, że znajdują się na jakimś ogromnym znakiem ogromnej scenie niczym teatrze antycznym, gdzie kilkanaście tysięcy ludzi się porusza wydaje jakieś dźwięki jakoś jednak reaguje na to stać się dzieje to dlatego kupuje rozumiem, że nie przed na tych na tych spektaklach, na których były nie zachęca pan jednak aż do uczestnictwa może to jest kwestia napinania też tej napisania tej tej potrzeby zareagowania może to jest kwestia tego, żeby sprowokować, żeby był na granicy tego, żeby zareagować ale, ale musi mieć taką możliwość musi mieć poczucie, że jak w stanie wyjdzie albo wytrzyma do końca to jest jakiś rodzaj decyzji, bo się wydaje, że to, że ten deal który, których najważniejszy temat czy to umowa, którą zawieramy twórca i jego partner widz ona polega na tym, że jeżeli zanurzyć się bez reszty jest, jeżeli zanurzyć głęboko to będziemy w tej trudnej sprawie przez chwilę razem no i wydają się też widzowie a w jakim zlecenie tego najbardziej poszukują w celu sprawdzenia czy w ogóle stać nas artykuł empatię, bo teatry są o wychodzeniu z siebie o tym, żeby na moment próbować się zanurzyć w z życia innego człowieka przymierzyć się do jego formy zobaczyć się dziś jest w stanie zmieścić np. poczuć, że to jest bardzo trudne niewygodne i bolesne, ale spróbować tam się, że takie zanurzenie się w innym człowieku to jest trochę wejście w w tym w takiej świat nie znają nieznany pewną niewiadomą pewną zagadkę, ale pan w swoich spektaklach nie pozostawia żadnych pytań, które są one dały odpowiedź tak daje pan wszystkiego mieć właściwie toczy się siedzi na widowni czy ogląda to przed telewizorem no to wszystko jest powiedziane to co tu wchodzić i pan tylko, bo chcą się mówiło się ogląda przed telewizorem czy tak jest także możemy oczywiście myśleć w ten sposób o tym, że to jest tworzenie i produkcji, które są w jaki sposób rozpowszechnionym tak dalej, ale ja o tym, tak myślę i nie pracuje w ten sposób jak tworzy sytuację, w której jest miejsce na widza, a w tej sytuacji są muzycy aktorzy czasami są osoby, które nie są aktorami, ale stają się tymi fakturami tylko z powodu tego spektaklu jak np. opowiadając osobie ale, ale zawsze, kiedy wychodzą kiedy, kiedy decydują się wyjść na scenę to jest akt pewnej odwagi, kiedy ten aktorka jest to jest akt odwagi i i to to jest to jest, przez które chcemy, które chcemy spotykać mniej jest miejsce na widza, bo dołączył to dopełnił i kiedy pracujemy nad spektaklem nie nie stawią się noc nad na tym czy to będzie dystrybuowane w taki inny sposób tak samo jak rzeźbiarz, kiedy tworzy rzeźbę zostawia się nad tym, jaką będzie fotografowana to wszystko jest jednak jakoś wtórnym do tego, kto tak mam wielu zajmuje czasu i uwagi teraz zastanawiam się co zrobić, żeby nie mając kontaktu bezpośredniego widzę jednak cały czas być potrzebnymi, bo chyba tego najbardziej boimy się okaże jesteśmy niepotrzebni się, że właściwie to niewiele zabrakło no to jest to jest ciekawe pytanie to moje, gdyby pewnie odpowiedź na to odpowiedzi na to pytanie każdy udziela indywidualnie w momencie, kiedy powrócimy do sytuacji, kiedy teatry będą otwarte będzie można już robić premiery wznawiać spektakle to odpowiedź pojawił pewnie w liczbie sprzedanych biletów czy liczbie widzów, którzy się pojawią na spektaklach nota to pierwsza odpowiedź to taka jest odpowiedź intuicyjna także tak brakuje mi z teatru barku i spektakli, ale no właśnie ale, ale teraz czy pojawi się wsparcie artystów chociażby w tym, że będziemy chodzić równie tłumnie chodziliśmy albo jak chodziliśmy albo bardziej mniej dobrze powrócimy do naszej rozmowy po informacjach Radia TOK FM informacji już kilka minut o godzinie dziesiątej 20 państwa moim gościem przez Skype jest pan Paweł Passini reżyser teatralny rozmawiamy o tym czy szynie oczy, ale myślę sobie, ale myślę, że ustalimy to po informacjach informacja dziesiąty 204 państwa moim gościem przez Skype jest pan Paweł Passini reżyser teatralny dzień dobry raz jeszcze witam pana witam witam to trochę nie do końca może jest także nie wiem, o czym rozmawiamy bo, bo wiem, o czym rozmawiamy albo, ale też ciekawe właśnie to ciekawe jest to, że tak sobie meandruje my zastanawiam się no to trochę trochę też zgodnie z tym co pan mówi o tym czy potrzebne nam jest teatr i myślę, że pytanie o to czy potrzebny nam jest tutaj niepotrzebne skreślić czy też potrzebne wypełnić zadaje sobie wielu osób na całym świecie także wielu Polaków tak czy moja praca jest potrzebna czy ona czemuś komuś służy szczególnie te pytania są ważne w takich trudnych momentach, bo nagle okazuje się, że właśnie ktoś został zwolniony komuś obcięto pensje, a ktoś doskonale pracuje tak ktoś inny przez lata był zapewniany, że narodowi należy np. na kulturze na sztuce na Operze itd. tak dalej teraz okazuje się, że właśnie co się okazuje to czy jak będzie wyglądał teatr, kiedy teatr powróci o tym przekonamy się tak naprawdę, kiedy teatr powróci jeśli powróci ale o czym przekonał się pan, o czym dowiedział się pan w czasie pandemii izolacji kwarantanny myślę tutaj zarówno takich relacjach pomiędzy reżyserem aktorami reżyserem, a widzami, ale także reżyserem twórcą człowiekiem teatru, a np. ministerstwem, a lokalnymi władzami, a instytucjami kultury no trochę się uczyliśmy rzeczywiście zostawieni na boku nie da się ukryć, że na tych mapach gdzieś przygotujemy przez przez Sitko pomysłów na na obrażanie ja, jako że panuje taka taką opinię nie wydaje się, żeby ono musiał koniecznie wielki związek z rzeczywistością, że kultura nie produkuje PKB w związku z tym, że ci artyści właściwie jeszcze i są artyści teatru sztuk tego to jest jakaś była mizerna grupka, którą dla, której żadnego specjalnego planu tutaj nie trzeba wymyślać w związku z tym klub naszej pracy okazuje się to, że my jesteśmy ci, którzy robią spektaklu występują na scenie, więc tych w mapie odmrażania stoimy będziemy stać czekać jeszcze długo nie mogąc pracować normalnie mogą spróbować, chociaż właściwie funkcjonujemy w takich w takich przestrzeniach, których moglibyśmy nawet łatwiej osiągnąć te potrzebne dystanse pomiędzy nami i też są przyzwyczajeni do aktora są przyzwyczajeni do tego, że różnego rodzaju mają sobie dziwne kostiumy, więc w działaniu maskę politycznie byłoby dla nich takim strasznym wyzwaniem, a jednak teatry będą stały do momentu aż nie uznamy, że już można pójść i dwumetrowych odstępach na widowni w maseczkach tam tam zasiąść i no oczywiście to jak bardzo jednak mizerna jest to no nie ukrywam też dotknęły nie dość poważnie to do sytuacji wszystko jest powoływany do do zimy tak naprawdę i pomoc ministerstwa i właśnie pomysł na na ten projekt kultura w sieci, który i okazało się, że wszyscy piszą wnioski cała Polska także serwery zapchały się na kilka dni przybyło przesuwać przesuwać termin okazał się są tryby poza tym za bardzo jest jest jakiś pomysł i oprócz skoszarowani nas w domach i powiedzenia teraz pomyśleć zająć czymś innym to to oni nie czujemy żeby, żeby się okazywało w tym czasie trudnym, że to co my robimy jest na tyle ważne, że trzeba, by to ratować trzeba stworzyć warunki żebyśmy, żebyśmy nie stracili tego co tego co mamy dla teatru tak jak w radiu o 30 sekund ciszy śmierć to w teatrze miesiąc nie spróbujemy no warto coś uczcić tam 30 może minutę ciszy do przedstawiciele warto coś uczcić no to dla od lat dla teatru tak długi czas bez widza bez bez kontaktu widzę to jest po prostu przerwanie rozmowy, jaką sezon w teatrze, w którym są kolejne spektakle, które układam jakąś powieść i i to nie, choć tylko, dokąd mnie pandemia została na 3 dni przed próbami generalnymi spektakl w najgorszym możliwym momencie o PIT pracowałem i pracuje, ale na razie z straszny moment właśnie cały stres zaczął ten zaczyna rożne 3 dni na ten stres jest część naszej pracy jesteśmy uzależnieni od tego stresu właśnie potrzebujemy życie jak powietrza, więc to żona jest ich naturalne dzięki niemu dostajemy dostają skrzydeł też dlatego z powodu tych tych tych wyzwań się tym zajmujemy, więc to, że to, że żadna frajda w tym ostatnim momencie tuż przed skokiem nagle nagle się dowiedzieć, że to jest to musimy zawiesić, więc co z tego będzie co zostanie z tego naszego spektaklu, kiedy zaczniemy zbierać od nowa się to się okaże wydaje się, że wszyscy mają dużo poważniejsze problemy, a jednak dla nas to sąd w tym ważniejsze problemy, bo tworzenie postaci to jest zanurzanie się jak państwo dzięki bliskości z kimś, kto tak naprawdę istnieje to jest otwieranie się swojej duszy na na coś co jest mi z natury obce to jest jakieś taka praca polegająca jednak na rozdrapywanie czegoś i szukaniu sobie tej wrażliwej strony tej wychodzenia wykryli jakieś podejmowanie ryzyka w kontakcie z drugim człowiekiem po to, żeby podjąć jeszcze większe ryzyko w kontakcie w kontakcie widzę, więc jak to, że nie mogłam zrobić teraz sam z solą w domu ja myślę, że to nie jest kwestia tego co można robić wszędzie można pewnie zrobić w pustym pokoju wydają się, że można robić monodram do ściany tak naprawdę, ale to nie o to chodzi, bo im nie brakuje motywacji tylko okazało się że, że ich praca ich istnienie na rynku jest nagle postawiony pod znakiem zapytania i właściwie nie budzi to te już takiego większego większego zdziwienia nie grasz to nic zresztą nie ma pieniędzy to jest oczywiste takie tak jak byśmy się tak bardzo łatwo z tym pogodzić, że nagle wszyscy ludzie mogą zniknąć i myślę, że wielu aktorów też odczuwa no to jest jednak taki zawód, który bardzo mocno pracuje na kontakcie z drugim człowiekiem być docenionym być zauważonym, więc to jest też dla tych wszystkich ludzi strasznie trudna sytuacja mentalna emocjonalna właśnie tego, że świat się może obyć bez nich tak nagle, a przecież przed przed sekundą jeszcze byliśmy w teatrze i podczas tych kilku kilkudziesięciu minut kilku godzin ten widz oddawał mi całą swoją uwagę bez reszty, ale właśnie teraz jak teraz żyć no właśnie, ale może to jest może to jest ten moment, który bardzo ważny no bo teraz przekonamy czy to co robicie tak czy co to na co pracuje reżyser to na co pracują aktorzy to na co pracują oświetlenia owcy muzycy co cały ten zespół czy to jest to coś co jest ważne tak, bo oczywiście w czasach przed pandemią mogliby mogliśmy sobie opowiadać o teatr cudownie przeżywa rozumiem wchodzę otwierają się klapki no tak jak powiedział nagle okazało się, że tego zabrakło i co i no wiemy np. że być może dla ministerstwa nie są rzeczy ważne, ale pytanie czy one są ważne dla ponownie przeważnie chodzi o to chyba jak jak jak one są ważne czy chce też nie chce 3 wpadają pan nie chce, bo były rozwinięte nadano rangę konkursu tak nie po prostu, jeżeli ktoś mówi do siebie to, ponieważ jest jest druga sytuacja zaproponuj chcą pokazać w internecie i to być może to jest fajna propozycja tylko wydaje się, że można, by główkować trochę więcej i spróbować za jakiś jakieś pytania co ta sytuacja między nami powoduje, żeby nie było znowu taka gra to zaś, że no trochę WHO hip hip hurra rzuca propozycję coś tam wybierzemy i nic i zobaczymy jakieś tam się ułożymy ministra myślę, że artyści w Polsce jednak mogliby podjąć jakiś mądrzejszy głębszym dialog spróbować jakoś mądrzej znaleźć jej sytuacji może, jeżeli nie możemy robić spektakl to może powinniśmy zastanowić nad tym jak w procesie edukacji moglibyśmy brać udział, dlaczego nie zajmować, a jeśli jeśli odpowiedź będzie taka, że no trochę trochę żeśmy na wyrost o tym, teatrze mówili, jaka jest ważny, ale właściwie możemy bez niego żyć nie do nowości jest nie tak to sobie rady przeobraża nasze plany nie myślę, że myślę, że zawsze sobie znajdę, kiedy widzę dziś na końcu świata user nie dla pana ważny cytat jest ważny istotny czy nie zawsze pan będzie sobie szukał idei, bo do aktora trudno ja trochę to zgrzyta z 1 strony to, że aktorzy czekają na ten tę informację zwrotną, że bez publiczności się nie da to publiczność do terminu itd. tak dalej no wydawałoby się, że jeżeli nastąpi taka sytuacja, jeżeli także okaże się, że właściwie to wszystko była taka takie słowa rzucane na wiatr opowiadaliśmy etaty cudowne tak naprawdę wcale, bo nie potrzeba no to podejrzewałem, że pan powie, a w takim wypadku trochę się zasmuca, ale nie wiem poszukam sobie innej roboty po kieszeni obrońcy w jakiej sytuacji z dotacji był potrzebny to raczej takie wypowiedzi pismo nie będzie potrzebna czy nie potrzebujemy teatru będzie co te mogą być inne może być taki ta przestrzeń bez PiS dla mnie nie będzie dla mnie nie będzie miejsca też jestem w stanie z tym pogodzić, że być może będę musiał bardzo sobie szukać tego miejsca, ale auta będzie jeszcze szczególnie w takim w takim kraju jak nasz trud ten teatr jest miejscem, w którym tak wiele rzeczy sprawdzamy od tak wielu rzeczach się przekonujemy zyskujemy odwagę, żeby wypowiedzieć pewne słowa sprawdzamy, jaką zabrzmią to jest dla nas narzędzie funkcjonowania w społeczeństwie i ta w Polsce zawsze będzie tym co nie nie boi się tylko, że może to być taki teatr, w którym nie będzie miejsca na to wszystko co co subtelne co jednak wynika z tego, że ten nasz widz, jakkolwiek narzekamy na to, że istnieje wyedukowany to jednak to jest widz, który do wielu rzeczy starsze przyzwyczajone i na wiele rzeczy jest otwarty i jest ciekawy i czytamy te same książki oglądamy te same filmy i ta bliska więź między nami powoduje, że możemy w teatrze mówi głębiej rzeczy bardziej skomplikowane poruszać jeszcze trudniejsze tematy jeszcze bardziej napinać tą poszerzać przestrzeń tego co w ogóle jesteśmy w stanie w ogóle chcemy zrozumieć czego, czego chcemy dotknąć pytanie czy przez to co URE trochę się nie nie ten nasz kontakt nie nie zgubi to coś, czego oczekiwał dzięki pomocy oczekiwał to że, że oprócz, że oprócz programów takich właśnie kultura w sieci, które bardzo fajnie, że jest to duży pomyślimy jak to zrobić, żeby w tym w tym świecie szukać miejsca, żeby ten teatr mógł tam się tam się pojawiać nie tylko wspomagać artystów zapomoga mi, żeby tam przebudowali rozumie to bardzo powiedziałbym pozytywna informacja czy bez względu na to czy widzowie wrócą czy nie wrócą będą pieniądze czy nie to pan Paweł Passini będzie trwał na swoim stanowisku teatr robił bez widzą jednak, że tak robił robił teatr w takim takiej niszy, że jak ktoś już na ma tyle wysiłku poświęcił, żeby te moje zawiłości się zanurzył Zawiła jest niewiele wszystko czarno nabiałem wyjaśnione scena bardzo bardzo miło, że tak pan pan redaktor to to to dostrzega wyraźnie, bo to zawsze jest największa obawa, że być może co to co mówi jest zagmatwany, ale nie żadna poza no ja naprawdę robił teatr nawet gdybym miał go robić w pustce to z jego robił, bo co, bo jestem nie nie to nigdy nie jest na siebie zawsze na siebie dobrze w takim razie proponuję byśmy do naszej rozmowy powrócili po informacjach Radia TOK FM, które już za kilka minut o godzinie dziesiątej 40 pan Paweł Passini reżyser teatralny z państwa moim gościem wracamy po informacjach które państwa moi goście przez Skype jest pan Paweł Passini reżyser teatralny słuchaczy piszą do nas Szanowny panie pani Urszula trochę tak jak pan podkreśla, że do uczestnictwa na żywo jest niezwykle ważne nasza słuchaczka np. nie słucha koncertów wcześniej zarejestrowanych nie ogląda spektakl spektakli operowych baletowych teatralnych woli uczestnictwo na żywo woli no właśnie tę komunikację za pomocą oklasków jak rozumiem czasem także gwizdów wcześniej pani Halina mówi pani Cezary czy wyobraża sobie np. oglądaniem mszy po kilku dniach także to rozumiesz teraz rozmawiamy o spektaklu teatralnym myślę, że wiele wiele osób wielu osób zgodziło się spektakl teatralny, który w pewnym sensie jest jest duszą jest jakimś misterium tak można, by powiedzieć, a co co w ogóle mówią aktorzy, jakie są głosy aktor o myślę tu oczywiście, że pewnie nie będę oryginalny, jeżeli powiem, że na pewno wielu z nich narzeka mówi dramatycznej sytuacji szuka alternatywy alternatyw coraz mniej ale, ale zastanawia się czy czystych z tej sytuacji jak jesteśmy może być coś pozytywnego w sensie procesu w sensie kreacji w sensie pomysłów kiedyś rozmawiałem z takim muzykiem amerykańskim herbie Hancockiem, który mówi przeszkody to są nasze najlepszy przyjaciel, gdyby nie przeszkody to w ogóle byśmy tworzyli kosztów, które nikomu niepotrzebna nie wiedzieliśmy właściwie, o czym mówimy, że to przeszkody trochę definiują to, że możemy zbliżyć do prawdy do do tego co się dzieje zastanawia się czy w tym kontekście coś się pozytywnego rodzi no ją sądy pracować z takim aktorom, którzy trochę z tą muzycy w związku z tym wiedzą, że pan być sobą ćwiczyć, bo to w aktorstwie może nie do końca takie oczywiste, więc ci ludzie z kim pracuje w większości poświęcają dużo uwagi teraz treningowi fizycznemu temu, żeby utrzymać ciało w dyspozycji i oczywiście to zamknięcie tych w tych pokoi kach czy na balkonach no to on sprzyja temu, żeby się też czegoś nowego o tym w swoim ciele w zamknięciu dowiedzieć tutaj różne rzeczy różne pomysły skaczą po głowach jednak najbardziej dominuje poczucie, że po prostu nie będzie mi do czego wrócić to co to co myśli przeszkadza kreatywnie podejść do tej sytuacji to, że całe mnóstwo tych aktorów którzy, których oglądamy nas cena to jedyne źródło ich utrzymania w związku z tym oni mają długą postój pozwolić, żeby przez chwilę zająć się czymś innym, bo nie bycie na scenie tu też czyta to jest kwestia pewnej odwagi i to tak jak po mówi się o tym, że po wypadku trzeba szybko znowu wsiąść za kierownicę żeby, żeby znów zacząć jeździć to jest także jak w dół i nie jest na scenie to to to człowiek człowiek gaśnie i dużo trudniej potem tuż potem wystartować, więc niż wydaje, że to był bardzo naiwny, gdyby oczekiwać, że z tego zamknięcia nagle urodzi się coś coś takiego nowego jak nowy ruch czy jakaś jakieś nie mówią po prostu chciałbym, żebyśmy mogli spotkać na sali prób, bo to jest to przez, których działamy i bardzo bym chciał powiedzieć, że próby przez Skypea to jest jakieś rozwiązanie ale, ale nie jest to po prostu nie jest to materia my pracujemy z obecnością drugiego człowieka z jego całą przyrodą z jego grymas sami z z dźwiękami, które wydaje z przy ducha mi z tym wszystkim, czego nikt nie nie jesteśmy w stanie dostrzec inaczej niż będąc będą ze sobą, ale też z jakimś przeczuciem siebie nawzajem no to jest to jest to tak naprawdę to jest teatr teatr jest o tym jak chodzimy do teatru to to chodzimy tam najczęściej z tego powodu, że jesteśmy w stanie to swoją to to miejsce spotkania z drugim człowiekiem trochę poszerzyć, że jesteśmy w takim momencie, że takie byśmy chcieli zaprosić kogoś do domu kogoś nie zaprosi wcześniejszy rząd, a teraz jesteśmy teraz wręcz przeciwnie teraz jesteśmy w odwrocie teraz zostaliśmy wypchnięci to co się okazuje przed nim ważne, żeby przetrwać potrzebne, żeby przetrwać patrzymy NATO i i zastanawiamy się czy jeszcze będzie, czego wracać wspomniał pan o tym, że trzeba szybko się za kierownicę po wypadku żeby, bo inaczej trochę się stać formę, ale już za tą kierownicą siedzicie wiele tygodni to by oznaczało, że kiedy odwróci to będzie to kiepski teatr tak, bo aktorzy bez formy bez kontaktu lepiej wtedy nie wybierać ile trzeba czekać taki będzie teatrzyki jacy będą widzowie, którzy do niego przyjdą o banał banał banał taka jest prawda jeśli ludzie przyjdą do teatru wygłodniali tego teatru to to on będzie świetnym rozwiązaniem odpowiedzialność rzucamy na widzów bardzo jest z punktu widzenia reżysera dary były różne, a co z odpowiedzialnością za twórczość odpowiedzialnością ono o nagrodzie może mam wizję siebie odpowiedzialność też dobre, bo nie dobre powiedzenie tak będzie trafiać będą widzowie właśnie zdejmuje pan odpowiedzialność i w sierpniu rozdaje Kreona zdaje sprawy ze stanu faktycznego to to nie jest ten teatr nie wystartuje przecież z jakiś pustki my po prostu jesteśmy jakimś koszmarnym zawieszeniu teraz, jeżeli ci widzowie się pojawią to wszystko ruszy z miejsca to chyba będzie dosyć radosny moment w teatrze daje się, że religia bez ich zmieniać zdrowia nie dali dyrektorzy inżynier reformie to to będzie radosne jeżeli, jeżeli przyjęta zgorzkniali i wy z depresją ami mówiącymi, że tutaj tego Noto no to nie będzie to radosne nie wiem czy to zgłoszenie tak bardzo wynika teraz zez ze stanu tego tego zamknięcia wydaje się, że inne rzeczy, które się u nas dzieją mogą mieć wydaje, że to to, czego możemy wrócić i wyzwania, które się pojawią jak się uporamy z pandemią i tu se przypomnijmy, iż wydaje się to, że to będzie dużo cięższa dużo cięższy cięższy kamień do przetoczenia można malarza ministerstwo myśli wydaje minister dość fajnie, że tak czujemy, że rząd, że czymś takim ważnym się ten czas się zajmiemy tym czymś ważnym i indeks postępy wykonujemy w tym adaptujemy się coraz lepiej trochę lepiej trochę bardziej zdyscyplinowani trochę mniej zdyscyplinowani, ale jednak, a szkoda że, że nie możemy się w sprawach klimatu równie równie poważnie przejąć, bo to jest to ten poziom hipokryzji jest jakiś zupełnie powalający ja myślę, że ten teatr po pandemii nie będzie merdał ogonem do widza tylko raczej będzie jak tu teatr im na alarm mówił ludzie wydają się, że rzecz, że za nami nie to dopiero początek teraz teraz lub dopiero 6 proc roboty to porozmawiajmy o hipokryzji, bo ja mam wrażenie, że pan uważa szkole teatralnej, bo to myśmy, bo ja np. gdzie 1 z pana spektakl na festiwalu szekspirowskich szekspirowskim myślę sobie, że po szkole teatralnej też trochę tego Szekspira dotyka liście albo przynajmniej to było w programie nie wiem zakładam Czyż to nie jest czysty Szekspir Czyż to nie jest poecie człowieku o tym, żeby nie robić planów tak się to przecież cały etat mówi cały czas o tym jakie człowiek o kondycji człowieka tej nieprzewidywalności o tym, że wszystko może spotkać wojna śmierć zdrada miłość rozumiem że, choć jakąś prawdę i teatr na całe lata wieki mówi o tej prawdzie i nagle, kiedy ta prawda się zdarza w postaci pandemii to tak mówi ojej to żeśmy w ogóle nie przewidzieli, że coś takiego się zdarzyć, bo mogliśmy to mówili no ale przecież my w to wierzyliśmy nie to było tylko gra tak, ale że, ale że ten dodatek mówi coś takiego no to tak teatr teatr mówi właśnie o tym, że jakiś człowiek tak coś może wydarzyć o nieszczęściach o nieprzewidywalności o tym, żeby robić planów o tym, że jesteśmy dobrze albo źli no proszę zerknąć na cały korpus Szekspirowski tak my w to wierzyliśmy przez lata nagle aktorzy mówią, ale my mówiliśmy co się może wydarzyć przygotowała przygotowywaliśmy własne katastrofy, ale broń Boże nie dopuszczaliśmy żona nas może spotkać w no bardzo sprytnie nie myśli ta w tym momencie tylko kiwa głową mówi i no właśnie ogłosił też scedował plan scedował pan ocenę etatu na widza jako widz to mówi czuje się oszukany, ale pan cały sektor, a wandale, którzy przez szarą cerę po całym torze kasa serów nadchodzi, kiedy nadeszła aktorzy i reżyser sobie przygotowali coś mówi pan jakiś taki banał odpowiedzieć czy widział pan kiedyś drogowskaz podążające drogą, ale nie zrobi tego, żeby nie poparzyć banał ja za późno 9 jesteśmy ciągle w tej ocenie i nie chodzi o to, żeby oceniać ten i też nie nie tak bardzo przepadam za tymi, którzy chodzą do teatru, żeby oceniać ja chodzę do tej mającej po to, żeby w halo pani Maria pisze słucham Pańskiego gościa dziwię się, że ktoś czekają biernie publiczna się wrócić czy nie mogliby próbować wyjść do publiczności ciepłe lato nadchodzi to nie przystoi sztuce schodzi z piedestału, ale dla kogo tworzyć teatr pyta pani Maria pewnie będą i tacy, którzy ze pani Marii odpowiedzą my raczej tworzymy sztukę nie uliczną tylko Piwniczną pod trybuną pyta, więc do nas trzeba raczej wdrapać przy przedrzeć przez kilka korytarzy i trochę się tytułować, zanim się tam wejdzie, ale jak już się wejdzie to tam się niesamowite rzeczy dzieją i też ja myślę, że ja się też mam frajdę zajmować się takim kawałkiem teatru, który nie biega do widza i nie wciąga go z ulicy tylko raczej ten widz to ma ochotę do nas te nasze zakamarki zaglądać, więc raczej myślę, że tylko damy sygnał, że zaczęliśmy to ten widz już nas znajdzie zawsze znajdą rządu tylko czy to pan do sklepu z wnioskiem do pana porządek musi być ja myślę, że teatr zrobienie miejsca i rejestrów robienie takiego dodatkowego miejsca jak komuś w życiu jest takie dodatkowe miejsca potrzebne do znacznego sobie szukać i wtedy znajduje mam nadzieję dobry teatr i wtedy znajduje jakąś zaskakujące odpowiedzi jakiś słowa, które się znalazły obok siebie się dziwią się obok siebie znalazły i i myślę, że tak tak będzie myśleć też to siedzenie w zamknięciu z powodu raczej będziemy bardziej wnikliwi i bardziej wygłodniali i że będziemy chcieć od teatru i od od sztuki więcej nie mniej niż przed jak system wygłodniały, więc życzę panu i wszystkim widzę, żeby aktorzy jak najszybciej wrócić do teatru, żeby reżyserzy mogli tworzyć po bo jestem bardzo wygłodniałe nie wiem jak nasi słuchacze, ale proszę szybko wracać oczy się wygłodniałych też tego, żeby jakaś część publicznych pieniędzy wciąż trafiała do teatrów i gotowała, żebyśmy oglądać wspaniałe spektakle wspaniałe msze w pewnym sensie bardzo panu dziękuję pan Paweł pasji państwa moim gościem przez skarb także prowadzenie nie zniechęcać proszę nie zniechęcać, ale absolutnie nie zniechęca też ci wysyłam tą drogą do moich wszystkich braci w teatrze gorące pozdrowienia i i sióstr Super, bo wie pan dwudziesty wiek jest, więc dobrze dziękuję bardzo, tak tak absolutnie informacje o godzinie jedenastej po informacjach wracamy do programu Owczarek Zwiń «

Teatr w czasie pandemii "Oglądanie teatru w internecie to lizanie loda przez szybę"

AUTOMATYCZNA TRANSKRYPCJA PODCASTU

PODCASTY AUDYCJI: OFF CZAREK

POSŁUCHAJ RÓWNIEŻ

DOSTĘP PREMIUM

SERWIS INFORMACYJNY

Wydanie z godziny 18:00

Najnowsze Podcasty

Opozycja odrobiła lekcję. Marsz 4 czerwca okazał się sukcesem

"Ludzie podnieśli głowy, patrzą w przyszłość optymistycznym wzrokiem"

"Weaknesses" - jak sprytnie mówić o swoich słabościach

"To nie był wiec poparcia dla jakiejkolwiek partii"

TOK FM

Polecamy

Popularne

GOŚCIE TOK FM

Gazeta.pl

WYBORCZA.PL