dobry wieczór przed mikrofonem Marta Perchuć-Burzyńska 6sierpnia, czyli już w najbliższy czwartek w Łodzi rozpoczyna się Fotofestiwal Krzysztof Candrowicz kurator festiwalu i artystki biorące festiwalu udział Katarzyna Marianna Wąsowski są gośćmi kultury osobistej Witajcie serdecznie witam witamy witamy w festiwalu foto festiwal powstał w 2001 roku ta kolejna edycja jest szczególna ze względu na tandemie zaczyna się z dwumiesięcznym poślizgiem, ale jest pierwszą tak dużą
Rozwiń »
miejską imprezę w Łodzi od czasu lock Down tak dokładnie te oczywiście wszyscy organizatorzy imprez kulturalnych w Polsce wiedzą jak trudna było przygotować jakąkolwiek imprez wydarzenie kulturalne pracowaliśmy nad kilkoma scenariuszami naraz i bardzo zależało nam na tym, żeby festiwal jednak nie był całkowicie wersji online, ponieważ oglądać fotografie on-line można je bardzo fotografie udostępnionej w internecie natomiast, jakby ideą festiwalu samego początku było spotykanie się rozmawianie i jakby prezentacja fizycznej fotografii ten wymiar fizyczny dla nas ważne udało się już w tym tygodniu 6sierpnia właśnie rozpoczyna jesteśmy pierwszym festiwalem po po tej długiej przerwie w Łodzi i oczywiście postaramy się bardzo bezpieczny sposób o odpowiedź czy kilkanaście wystaw no właśnie co roku nowe lokalizacje otwierane są specjalnie na foto festiwalowe wydarzenia czy to udało się również uda w tym roku tak kilka nowych miejsc natomiast ze względu właśnie bezpieczeństwa postanowiliśmy skoncentrować wystawy w tych miejscach, które dobrze znamy i który dobrze się poruszamy, czyli centrum festiwalowe stare fabryki i kompleks industrialnym TLK Scheiblera na Tymińskiego, czyli księży młyn dobrze znamy już właściwie 19 lat Fotofestiwalu w tych murach festiwale się odbywa, ale kilka nowych galerii ogrodowa 8 bardzo ciekawa galeria współczesnej fotografii, która już od roku funkcjonuje, gdzie po raz pierwszy z nami się Fotofestiwalu także jak co roku parę nowości oczywiście muzeum książki artystycznej na efekt jest piękna opuszczona willa pofabryczne również tam będzie odbywał się wystawa i wieczorne pokazy slajdów i w całym mieście w sumie będzie można zobaczyć ponad 30 wystaw tak udało się w większości o ożywić artystyczną scenę Łodzi w sierpniu co nie było naprawdę łatwy i tutaj bardzo mocno zastanawiamy się jeszcze przed nami 3 takie dni, w którym na nie wiemy czy faktycznie miasto się budzić jest taki głód na kulturę czy frekwencja będzie słabsza czy wręcz przeciwnie zastanawiamy się, bo widzimy, że po to, po ruchu w internecie, że frekwencja może być odwrotnie może być historycznie dur wysoka, ponieważ jest żyć bardzo silny głód będzie pierwszy festiwal faktyczny kolekcjonowanie to jest temat przewodni tej edycji tak i może być znika z pozoru banalnie na początku jak słyszymy kolekcje, by bardzo duże oczywiście w tym temacie bo przez ostatnie lata pokazanie ciekawych kolekcji artystycznych natomiast nas interesowały same by potrzeba i motywacja kolekcjonowania coś takiego siedzi w nas, że mam potrzebę gromadzić nie tylko sztukę obrazy generalnie i postanowiliśmy zaprosić bardzo różnych kolekcjonerów od takich, którzy prezentują swoje kolekcje znanych światowych muzeach po takich, którzy obsesyjnie chodzą po śmietnikach i pchlich targach i zbierają przez całe swoje życie takie właśnie sylwetki 5 kolekcjonerów, który cały cały, którzy całe swoje życie poświęcili kolekcjonowaniu fotografii, więc de facto nie chodzi o jak te same kolekcje tylko co przez tę praktykę chęci kolekcjonowania, manifestując kolekcjonerzy, a przy okazji niektóre kolekcje tak jak powiedzmy kolekcja, że Maradona to jest de facto jak historia całego dwudziestego wieku tak, bo chodzi o takie kolekcjonowanie, które nie potrzebuje wielu pieniędzy nie potrzebuje pozycji kolekcjonera w świecie też sztuki, żeby kolekcjonować tak tutaj pokazujemy 2 bardzo ciekawe kolekcje pierwsza z nich to Forte pan kilku węgierskich kolekcjonerów, którzy stworzyli taki i archiwum online, które zawiera kilkanaście tysięcy fotografii z reguły są anonimowe fotografie tam nurt fotografii już, jakby od kilku lat na wasze fotografie w regularną, czyli fotografie rodzinne fotografie amatorskie, które są pokazywane w innym zupełnie kontekście, które są przez kuratorów wyselekcjonowane i pokazane pewnym pewnej sekwencji opowiadają wiele historii ciekawych i też kolekcje, które pokazuje życie naszego tutaj, by w bloku wschodniego przez ostatnich 100 lat prezes dwudziestym wieku, a z kolei, że Maradona francuski kolekcjoner jego kolekcja zawiera prawie pół 1 000 000 fotografii amatorskich i wystawa nazywa się, a autoportrety dwudziestego wieku będziemy mogli zobaczyć nietypowy sposób jak wyglądało historia ludzkości poprzez, jakby albumy rodzinne i pierwsza druga wojna światowa bardzo ważne wydarzenie w historii ludzkości, ale opowiadane właśnie za pomocą fotografii amatorskiej co wydają się również ważne ciekawe to, że wspólnym mianownikiem wszystkich wystaw jest m.in. to, że sami kolekcjonerzy wcielą się role głównych narratorów i kuratorów ale zanim do kolekcji wrócimy bardziej szczegółowo, bo chciałbym, żeby na pewno padło jeszcze u nas audycji nazwisko żony Maradona i też słów kilka ofert panie porozmawiają sekcji open call, czyli sekcji programu otwartego, w której sekcji pokazywany jest projekt obecnych z nami artystek, czyli Katarzyny Marianny Wąsowski ich czekając na śnieg na czym polegał nabór do tego programu otwartego, bo w sumie zostało wybranych 6 projektów zgłoszonych było kilkaset takich co roku dbamy też profesorem takiej bardzo intensywne otwarty charakter, żeby każdemu Goodman lekarza swoją propozycję wystawy i właśnie tę część festiwalu nazywamy programem otwartym w tym roku nadesłano ponad 700 propozycji wystaw z czego przez ponad miesiąc nasze, jakby zespół ekspertów kurator wybrał 6 wystaw i jedno z nich właśnie będzie bardzo ciekawy projekt, który ma pewien Polski kontekst, bo jest też międzynarodowa część festiwalu natomiast bardzo cieszyliśmy się jak zobaczyliśmy w na tej liście 6 nazwisk w 2 polsko brzmiące nazwiska projekt czekając na śnieg autorstwa Katarzyny i Marianny Wąsowski sióstr Wąsowski ich kuzynek ciotek kuzynek, które mieszkają w różnych częściach świata tak to jest także Jaś urodził się w Paryżu, ale moja matka jest z Polski, a ja jestem w Gdyni całe życie mieszkamy w Polsce więcej wychodziliśmy z takich 2 różnych gradu i dlatego też odpowiadamy w tym projekcie migracji, bo mamy jej bardzo dużo też u naszej własnej rodzinie właśnie był wasz projekt dotyczy zjawiska polskiej emigracji do krajów Ameryki Południowej w czasie zaborów oraz dwudziestolecia międzywojennego czemu ten kierunek właśnie, czyli Ameryka Południowa są takie chyba 22 różne powody ku temu i każdy z nas trochę wychodziła z różnych z różnych takich pobudek do realizacji tego projektu i jak dla mnie ten projekt zaczęto tak się rodzić tak 2015 roku, ale tak, jakby dużo o nim rozmawialiśmy dużo rozmawialiśmy o tym, bo Marianka też dużo czasu spędziła w Ameryce Południowej i też, że w pewnym momencie wyprowadziła się do Argentyny dla mnie zaczął się urodzić 2015, kiedy była tak bardzo duże nagonkę na uchodźców imigrant i migrantów ekonomicznych i zacząłem się myśleć jak to jest możliwe tylko jak ten jakby jego taki jak w Polsce też możliwe skoro jesteśmy bardzo migrujących narodem pomyślałem, że bardzo było ciekawie zobaczyć to z drugiej strony typu jak migrowali ludzie do bardzo innego kraju pod względem kultury klimatu jak wyglądał ten proces potem 100150 latach za chwilę wrócimy do naszej rozmowy rozmawiamy o Fotofestiwalu i o projekcie czekając na śnieg autorstwa Katarzyny Marianny Ossowskich teraz w radiu TOK FM czas na informacje o dobry wieczór raz jeszcze przed mikrofonem Marta Perchuć-Burzyńska 6sierpnia, czyli już w najbliższy czwartek w Łodzi rozpoczyna się z dwumiesięcznym opóźnieniem, ale rozpoczyna się foto festiwal o projektach, które będą pokazywane na Fotofestiwalu rozmawiamy z Krzysztofem centrowi ciem kuratorem festiwalu i artystkami, które biorą kwotę festiwalu udział to Katarzyna Mariana Wąsowskiego autorki projektu czekając na śnieg projektu, który dotyczy zjawiska polskiej emigracji do krajów Ameryki Południowej w czasie zaborów i w czasie dwudziestolecia międzywojennego Marianna podobno w Argentynie spędziłaś trochę czasu no tak to jest także jak by jak miałam 18 lat wyprowadziłem do Meksyku nauczamy hiszpańskiego i po i potem to to o także wyprowadziłem do Argentyny i zaczynamy robić osobny projekt to o pamięci i o pamięci i migrantów ci tak i wtedy zaczynają szukać o o Polaku, czyli o lekach które, których nikt tam grywali i to jest jak skarżą zaczynaliśmy coś wyobrazić razem no, jaki miała charakter południowo amerykańską emigracja nierolnicze i po myśli też skupiamy jakich regionach wiejskich, które jakby, do których głównie migrowali rolnicy z jak z obszaru, który teraz zajmuje Polska i którzy jakby ten ten charakter był taki, że nie ma większości tych w większości osoby lub NDN analfabetami nie wiedziałem, gdzie jadą czyli jakby nie miał na tyle tak jakby nie miała takiej wiedzy, która mogłaby im ich nawet przygotować na to jak tam wygląda jak i jakie są warunki co tam czeka i deszcze i doszedł, by nadal też, by te ten charakter rolniczy powodował, że na ziemiach zyskuje taki jeszcze ważniejszy element w tym w tej całej opowieści bo jakby podstawą życia, jakby nic takiego takiej rodziny rolników, które jakby, którzy gdy i że należy nie nie było może znać na pewno poważne dzieją uprawiają, ale samo to, żeby ją mieć, żeby młodzi nie jeść było tym podstawowym czynnikiem motywującym do migracji nawet nie zważając na to jak ciężko było to ziemie przygotować do uprawy, bo oni musieli często tam ścinać całe pole połacie lasu, żeby się tam osiedlić i zacząć uprawiać np. grykę, które oryginalnie oczywiście pewnie nie rośnie Gryka jak śnieg biała na czysto stąd tytuł projektu czekając na śnieg nie tytuł projektu w związku z tego, że właśnie przez to, że ani rzadko kiedy wiedzieli co czeka na tym nowym lądzie i tych w tych nowym nikt ich nowej ojczyźnie często przygotowywali się bardzo reżimy i to dość często jak ma bardzo dużo różnych rezerwową potem idących konsekwencji, bo dzięki wjeżdżają książkach budowali domy, które miały spadziste dachy, które miały ich, jakbym chciał po to, żeby ten śnieg spada z tego dachu jak przychodzi zima albo wiedzą jak przyjeżdżając ciągle kumulował-li nam na później co jest jakby świat wśród ludności oryginalnej w Ameryce Południowej jest zupełnie niespotykane, bo nie jest potrzebne jeżeli, jakby okres wegetacyjny trwa cały rok na dzień musi się akumulować, a potem na Janinę, mimo że potem zauważyli, że ta zima nie przychodzi to pewne ich nawyki tak zostały do teraz, więc stąd też ten no i też często jak przeprowadzamy różne takie wywiady rozmowy z SM gospodarka imigrantów to temat śniegu pojawia się zawsze jak takim pytaniem typu a jakie jak wygląda też śnieg, że kiedy się 20 lat temu było u nas trochę śniegu i dla mnie ten ten pomysł o akumulację było bardzo ważny wątek, bo ta historia też, że chodzi o początku kapitalizmu czy i jak budowali z szóstej społeczności tak no jakże budowały tamten irlandzkiej społeczności w powiecie z jakich materiałów korzystał jeszcze przy tworzeniu tego projektu kasie wspomniała w rozmowach z potomkami emigrantów głównie pracowaliśmy w taki sposób, że jeździłyśmy po zęby po wioskach miasteczkach i Brazylii Argentynie i na początku po prostu spotykaliśmy ludzi z nimi rozmawialiśmy mieliśmy takich jak Brazylia już nie takie szczęście, że z jakimś cudem udało nam się poznać taką nauczycielkę polskiego na która, jakby stan i które nas czeka Polskę, które stamtąd i która jeździe po różnych wioskach uczy polskiego, więc była dla nas jako tylko do do tych społeczności dzięki poznawaliśmy bardzo duża potomków polskich migrantów no i zbierałyśmy jak wybraliśmy tę historię, które nam opowiadali bardzo bardzo chętnie dzieli się z nami takimi opowieściami o ich rodzinach mieli o tym, jakby jak jak wyglądało wtedy jak przyjeżdżali już jak na te opowieści są dla mnie piątej generacji, że kto, więc też, by jak pokazują jak ten proces pamięć o tym, też ewoluuje jak kształtuje podczas w czasie dokumentowały szczyty wasze podróże i rozmowy jak rozumiem również fotograficznie głównie używaliśmy tego jako inspirację do tworzenia obrazów i materiał materiał materiał, żeby budować centra no i że np. starałyśmy się z tak jakby wyłapywać tych historii takie takie rzeczy, które o jak opowiedzieć więcej, a ich stosunku do tego żadnej do tej do tej nowej ziemi też o tym jak sobie radzili z pewnymi prok problemami, które już się zaś przez to, że to są opowieści wspomnienia są często bardzo, jakby bardzo wizualne mamy takich jak będą na parę takich obrazów, które pokazujemy na Fotofestiwalu jest o tym, przypadek my też moja ulubiona historia jak chodzili po ogórki Vive wodospady ach, a do nauki, która da się też bierze się z tego też bierze się z tego, że nie, jakby te warunki były zupełnie odmienne niż, który znali, ale zwyczajem Sammy ręce, jakby tak robili ten te kieszonki na zimę zima nie przychodziła wręcz była była strasznie gorąco, więc musieli jeszcze chodzić kiszonki, żeby wydaje nie pracowały i chodzili po gospodach wydaje się, że to jest taka bardzo dla mnie jest bardzo daleka łatwo, jakby ładne wizualizacja tej syntezy tych 2 kultur i tych które, choć tego cena jak nam na pierwszy rzut oka może do siebie pasować co można bardzo za bardzo ładnie graliśmy, jakby funkcjonującą całe, czyli tę powieść Polska opowieść południowo amerykańska też które, które się gdzieś tam wymieszały pokazujecie w projekcie czekając na śnieg projekt autorstwa Katarzyny Marianny Ossowskich do zobaczenia na Fotofestiwalu w ramach programu otwartego w tej samej sekcji insekty insekty, czyli nowe spojrzenie na słynnego hiszpańskiego reżysera Luisa Bunuela czy projekt strzeliła ile indziej chaos, ale wróćmy jeszcze na chwilę do tematu kolekcjonerstwa kolekcjonowania i kolekcjonerów co jest takim głównym tematem Fotofestiwalu w Łodzi w tym roku, że Maradona życie codzienne ponad 400 anonimowych kadrach kolekcja niecodzienna także Maradona poświęcił całe swoje życie kolekcjonowaniu to nie tylko kolekcjonowaniu fotografii kolekcjonował wiele ciekawych obiektów łącznie z insektami chrząszczami, ale też np. był producentem i kolekcjonerem jamajskiej muzyki także jest bardzo wszechstronnym kolekcjonerem natomiast jego głównym zainteresowaniem jest fotografia amatorska fotografia rodzinna i na wystawie autoportrety dwudziestego wieku pokaże pewne typologie fotograf najbardziej, jakby popularne gatunki i sposoby fotografowania się, więc w pewnym sensie będzie to taka bardzo liryczne opowieści o ludzkości człowieczeństwa Federer przez pryzmat ostatnich 100 lat i jak od odbiła się pierwsza druga wojna światowa zimna wojna w Ford w albumach fotograficznych na całym świecie i nie będzie tak bardzo właśnie Europa Centralna wystawa na wystawie pojawią się również wątki z Ameryki Południowej afrykańskie z Azji jest to niesamowity studium takiego kulturowe pokazujące jak rozmaicie fotografujemy się jak fotografie uczestniczyła w naszym codziennym życiu jeszcze słowo o kolekcji, które nie zaproponowała bardzo amerykańskiego fotografa, czyli zdjęcia ludzi sfotografowanych literkę o lub literkę i ich tak chętnie to z kolei nowojorski kolekcjoner, który jak pozostali prezentowanie kolekcjonerzy poświęcił swe całe życie kolekcjonowaniu fotografii i też stworzył pewnie nietypowy typologii interesowało najbardziej znane kolekcja to tańczące niedźwiedzie dancing Bert są osoby z zamkniętymi oczami i ma inny to kolekcje również pokażemy na Fotofestiwalu natomiast po raz pierwszy pokażemy historii pokazujemy jego kolekcję i o, czyli kolekcję grup osób fotografujących się w grupach lub też kolekcję osób fotografujących się w parach może brzmi to niesamowicie banalnie natomiast jest to bardzo liryczna kolekcja i od strony takiej wizualnej 1 z najciekawszych kolekcji powiedziałem dziewicę od szóstego do 23sierpnia tradycyjnie w pofabrycznych przestrzeniach art inkubatora foto festiwal w Łodzi przypominamy też, że wydarzenia do zobaczenia będą również w internecie to już stało się ostatnio tradycją bardzo bardzo dziękuję za to spotkanie na łączach skarbowych Katarzyna Marianna Wąsowski artystki, które biorą udział w tegorocznym Fotofestiwalu ze swoim projektem czekając na śnieg i Krzysztof Candrowicz kurator Fotofestiwalu byli gośćmi kultury osobistej dziękuję bardzo, wielkie dzięki zapraszamy do Łodzi mówi dziękujemy do zobaczenia w takim razie do usłyszenia ciasnej formacji
Zwiń «