REKLAMA

Małgorzata Żerwe o albumie fotograficznym "Życie grobowe"

Kultura Osobista
Data emisji:
2020-08-10 19:00
Audycja:
Czas trwania:
21:33 min.
Udostępnij:

Gościem audycji jest artystka wizualna, kuratorka i dziennikarka, Małgorzata Żerwe. Opowiada o albumie "Życie grobowe" Rozwiń »

Małgorzata Żerwe: "Wesoły cmentarz w Rumunii to chyba jedyny na jaki trzeba kupić bilet. Na grobach można przeczytać opowiastki z humorem o tych, którzy są tam pochowani." Zwiń «

AUTOMATYCZNA TRANSKRYPCJA PODCASTU

Transkrypcja podcastu
kultura osobista dobry wieczór przed mikrofonem Marta Perchuć Burzyńska Małgorzata Gervais artystka wizualna publicystka dziennikarka kuratorka jest dzisiaj gościem kultury osobistej witam serdecznie dobry wieczór witam okazją do naszego spotkania jest wydane przez wydawnictwo część proste album ze zdjęciami zatytułowany życie grobowe śnią się pani cmentarze spędzamy na nich tak dużo czasu, że chyba już we śnie nie musieli oglądać cele rzeczywiste tak jest, że cmentarze Rozwiń » ta moja duża przyjemność ich odwiedzania zapytam o to od sny także, dlatego że cmentarz ze snami kojarzy się również lingwistyczne i znaczeniowo cmentarz, czyli greckiego miejsce snu powiedzmy w takim razie co było na początku albumu, który trzymamy dzisiaj w rękach na początku chyba także fotografowałem zawsze cmentarze znaczy od momentu, kiedy mogłem fotografować nie analogowe powiedzmy, kiedy było łatwe wyjęcie takiego prostego aparatu albo potem telefonu to były moje notatki, kiedy zupełnie takiej rozmowie prywatnej luźnej zwierzyłam się szefowej gdańskiej galerii fotografii, czyli części muzeum Narodowego w Gdańsku, że takie notatki to było na wernisażu, gdzie były właśnie takie piękne decyzja losowane zdjęcia szalenie profesjonalne cmentarzy, bo no nie ukrywajmy cmentarz jest nim używać słowa banalne, ale może powszechnym tematem do fotografowania, bo bardzo wdzięczny bardzo piękny najwięcej robią notatki od zawsze i zaczęły się wystawy zaczęły się wystawy pod koniec 2018 roku właśnie Zielonej bramie w Gdańsku Night wystawę ta wzbudziła duże zainteresowanie i grały inne te na wernisażu g nagrobki na jaki fajny duet moich młodych przyjaciół, który z nich powiedział no te nagrobki ich musiały grać na cmentarnej wystawy i któryś z nich powiedział, że pewnym wydać książkę z tymi zdjęciami to był właśnie początek trochę trwało, bo wydanie książki nie jest takie proste, ale część proste się zainteresowały, więc już nie było łatwiej podobne często pani mieszkała w pobliżu w pobliżu cmentarzy tak całe dzieciństwa do matury spędziłam w Lublinie przy pięknym Starym cmentarzu, gdzie różne wyznania, ale też cmentarz komunalny, gdzie leżeli leżeli spoczywali notable partyjni lokalni lubelscy Sejm sekretarz KC PZPR bardzo lubiłem tam chodzić i obok były groby żołnierzy pierwszej wojny światowej, ale przepiękna część prawosławna przepiękna część ewangelicka i równie piękna partiami miejscami część katolicka tego cmentarza to był mój ukochany cmentarzu, gdzie no może nie powinien tego mówić, ale pierwsze randki to właśnie ten był romantycznie bardzo przyjemniej nie było tam w duchu zresztą w duchu się nigdy nie obawiał może, dlatego że nie bierze duchy, a później mieszkałem w Gdańsku w takim blokowisko na Zaspie miałam z okna jedyne cudowne zielone miejsce to był właśnie cmentarz na zapis, który zresztą znajduje się w książce tam są zdjęcia nawet krótka opowiastka w Berlinie mamy zmierza takie nieduże mieszkanie na króla Belgów mieszkamy przy właśnie między 2 cmentarzami 1 nie pamiętam wezwania tego cmentarza, ale tam jest pochowany Mendelssohn Bartali, a drugi cmentarz jest przepiękny ogromny i tam są przez cudzej urody stare grobowce bardzo lubię tam chodzić na spacer zresztą bardzo dużo osób spaceruje w Berlinie cmentarza jest takie miejsce spacerowe i można tam spotkać matki zwózkami na niektórych cmentarzach berlińskich są np. place zabaw jest takie zdjęcie mojej książce, gdzie jest zorganizowany plac zabaw na takim cmentarzu wielo wyznaniowym na Prenzlauer Bergu, ale jest zakaz grillowania np. także dzieci mogą się bawić, ale grillowanie już to było przesada, kiedy pani przyjeżdża do jakiegoś nowego miejsca miasta miasteczka miejscowości to jest także pierwsze kroki kieruje pani na cmentarz właśnie przeważnie taki jest albo jak mijam samochodem, mierząc dużo jeździ samochodem po Polsce i po Europie jak widać cmentarz to co się zatrzymuję bardzo często tak jest NATO NATO zawsze znajduje czas jestem zawsze ciekawe co się dzieje na tym cmentarzu czy odkryje coś nowego często świadomie przypadki muszę przyznać, że wiele tych miejsc to są miejsce niezamierzone miałem takiego celu, żeby znaleźć coś albo kogoś tych grup nie to co się zdarza, owszem, ale nie aż tak częsta w swoich projektach nie poszukuję pani podobno filozoficznej nadbudowy tylko raczej tak jak przeczytałem sytuacji binarnych, bywa że cmentarz to taki wizerunek miejsce bardzo często bardzo często proszę sobie wyobrazić np. wg mnie to jest absolutnie binarne binarna sytuacja jest przepiękny znany zresztą dość powszechnie, bo bardzo ucierpiał podczas huraganu Katrina i spoczywały pod wodą ten cmentarz są im nr 1 w nowym Orleanie dużo się czyta i tam te grobowce są w dalszym ciągu dosyć opłakanym stanie i nagle piętrzy się taka trzymetrowe piramidę no czy nie jest to sytuacja ziarna a kto tam pochowane być może pani wie pani Marta znaczy nie jest jeszcze pochowane przygotował sobie piękną piramidę nasz znany bardzo aktor Nicolas Cage, a to wiedza jest no właśnie takie mizerne miejsca można oglądać pani albumie np. dla mnie takim miejscem jest niezwykłym odkryciem również jest był wesoły cmentarz w Rumunii tak ja o tym, cmentarzu prawdę mówiąc nie widziałem wcześniej ktoś mi powiedział, że on jest, że istnieje jest to przepiękny cmentarz Góra i on jest rzeczywiście bardzo wesoły to chyba jedyny cmentarz, na którym żeby wejść trzeba kupić bilet i uroda tego cmentarza jest tak niezwykła, dlatego że oprócz tego, że są wszystkie nagrobki pomalowane jest również grupy twórcy tego cmentarza, który pierwszy rozpoczął malowanie tych drewnianych nagrobków to wygląda w ogóle jak banalnie jak taka polichromia, ale oprócz tego na każdym grobie jest portret albo sytuacja często właśnie mizerne, bo np. nagrobka możemy się dowiedzieć, że dziewczynka, która tam została pochowana została przejechana przez czerwone ciężarówkę, ale też są opowiastki tych ludziach pisany, gdyby z ich punktu widzenia też leżenia w tym wypadku no i bardzo bardzo ciekawe obrazki do tego wszystkiego także to jest cmentarz naprawdę niezwykłe i ci wszyscy, którzy jeżdżą do Rumunii to bardzo polecam trochę nadłożyć drogi obejrzy ten cmentarz, bo te naprawdę widowiskowe miejsce więcej takich historii nie tylko zamieszczonych fotografiach, ale również w takich pani notatkach na temat niektórych miejsc pani refleksji na temat cmentarzy znajdziemy w życiu grobowym, czyli w albumie Małgorzaty Gervais Małgorzata Gervais jest gościem kultury osobistej za chwilę wracamy do naszej rozmowy teraz w radiu TOK FM czas na informacje dobry wieczór raz jeszcze przed mikrofonem Marta Perchuć-Burzyńska Małgorzata Gervais artystka wizualna publicystka dziennikarka kuratorka autorka albumu życie grobowe jest dzisiaj gościem kultury osobistej albo wydało wydawnictwo część proste witam serdecznie raz jeszcze pana nie witam dobry wieczór życie grobów, czyli życie grobowe inna strona życia ludzi jak czytamy w nocie na końcu albumu pełni życia można pani zdaniem paradoksalnie dostrzec zrozumieć właśnie ta o absolutnie absolutnie dlatego, że to czytanie cmentarzy jest z takich kilku z kilku punktów po pierwsze, dowiadujemy się, kto jest tam upamiętniony no bo taką ma rację jest powszechne jest takie zdjęcie na samym końcu przed okładką, gdzie mamy taki żółty kwiatek zrobiony przez przywraca teraz skargi na książki, żeby zrobić to samo w butelki z butelki po jakimś, ale i albo albo innym płynie też cmentarzy, na które trafiają zupełnie przypadkiem, kiedy pływałem po morzu Korteza jak ten z przyjaciółmi zatrzymaliśmy się i poszliśmy z góry i mijaliśmy właśnie taki cmentarz i tam nie ma żadnych napisów jest grupa anonimowy, ale ten naprawdę wzruszający obiekt ten ten żółty kwiatek ja patrzę na takie na takie nagrobki z czułością, więc to jest to jedno pytanie, kto jak upamiętnia to jest właśnie to drugie, kto tam leży to upamiętnia co się dzieje na tym cmentarzu, jaki jest sąsiedztwo tego cmentarza redaktorka książki Małgosia Ogonowska ułożyła oczywiście w uzgodnieniu ze mną, bo współpracowaliśmy bardzo ściśle na tę książkę z wydawnictwem części proste ułożymy tutaj racji którejś stworzyły natychmiast niedobrze w komputerze najpierw moje zdjęcie i tak ma rację, która jest w książce też pokazuje te wszystkie aspekty czytania życie właśnie no bo można się też dowiedzieć wiele rzeczy historii historii człowieka historia ostatniej wojny chociażby albo takim nie wiem czy zwróciła pani uwagę na cmentarz właśnie nagrobki kilka nagrobków ukryty gdzieś w lesie w Borach Tucholskich bezimiennych grobów dopiero zdarza mi się czasami śledzić ich śladem tych tych nagrobków i pytać miejscową ludność o jakieś sprawy związane z tym miejscem tutaj dowiedziałem się, że to żołnierze rosyjscy radzieccy, którzy był tam szpital polowy i oni tam zmarli zostali pochowani w jakimś bezimiennym dużym grobie miejscowa ludność później już po wojnie ułożyła takie nowinki otoczone łóżkami ramami łóżek nawet to na też można, by było powiedzieć, że to zaś Ibiza na sytuację, ale też historia, która za tym gry sir, która właściwie jedno, kiedy znikną ostatni świadkowie to już nie zostanie opisana być może badacze cmentarzy, który jest bardzo bardzo duża ja nigdy nie utożsamiam się zbadać cmentarzy ani tym bardziej antropolożka ale, ale myślę, że takie miejsce przetrwają jakieś pamięci czy jakimś słowie pisanym na myśli pani, że jest coś takiego jak filozofia cmentarzy pewnie tak, ale nie namówi mnie pani na powieść filozoficzną mentalnie, bo jestem skromną obserwator koło nagrobka ową nie filozofka no ale jest chyba trochę także chodząc po cmentarzach tak jak pani cmentarze fotografując, opisując staram się pani się stara jakoś obłaskawić niechybnie nadchodzącą śmierć i odejście na jedynym do tej pory takim nie wirtualnym spotkaniu autorskim ktoś właśnie zapytał czy ja czytam o śmierci i wiem być może dla wielu osób to jest takie obłaskawić ani śmierci, ale tak jak rozmawia się na początku pierwszej części naszego spotkania, ponieważ jeszcze wychowywałem bardzo blisko cmentarza to ja byłam oswojona z cmentarzami na pewno czy ze śmiercią to już sprawa tak bardzo indywidualna intymna i druga można w niej oczywiście rozmawiać w kontekście mojej książki ale, ale czy to jest ułaskawienie raczej chyba w moim wypadku jest to traktowanie cmentarza je z miejsca takiego jak każde miejsce w naszym otoczeniu, czyli może być wieś miasteczko domy zresztą jestem dużo sąsiedztwa cmentarzy ludzie żyją tuż przy bramie cmentarza ten wieszają swoje pranie tam często wychodzą z psem na spacer może to nie jest takie powszechne, ale w niektórych kulturach jak najbardziej cmentarze są ogrodzone jest jakimś miejscem obcowania ze zmarłymi tak myślę, a przecież te fantastyczne grobowce romskie, gdzie są stoły ławy, gdzie ludzie biesiadują tak jak byłem w Moskwie na niestety nie udało się tam być w czasie, kiedy te ptaszki ćwierkają chce to mój zegar, który towarzyszy także niemieszkalne mieszkam mieście i w tej chwili nie nie jestem blisko cmentarza, bo jestem w Gdańsku Wrzeszczu wniosek, który przypomina o upływającym czasie również no właśnie wspomniała pani toruńskie cmentarze, kiedy o nich myślę to to to tym bardziej przychodzi mi taka refleksja myślę, że do dość powszechne że, że cmentarz jest takie miejsce bardziej chyba potrzebne jak jednak nie tym, którzy którzy, którzy z niego korzystają tylko bardziej tym co jeszcze są i co jeszcze tak jakby zmuszą mnie do refleksji głębszej w trakcie przeglądania pani albumu cmentarzach w bardzo zastanawia i uderza często to, czego inni, gdzie indziej nie da się chyba tak mocno spotkać zauważyć, czyli to zderzenie niematerialnego materialnym zapalamy znicze kupujemy kwiaty polerujemy płyty, a nad tym wszystkim unosi się pełną metafizyki niepewności czasem pustki duchowej często rozpaczy czasami też nadzieję, jakbyśmy materialnym próbowali zrównoważyć to wszystko, czego no po prostu nie da się często objąć rozumem tak to przywiązanie do odwiedzania cmentarzy to jest dosyć szczególny w Polsce zobaczymy te migracje ludzi okres w czasie Zaduszek czy święta wszystkich świętych zresztą w Niemczech np. tak samo ludzie przychodzą, ale właśnie czy pielęgnują te groby z potrzeby obcowania z osobą bliską, która tam jest pochowana czy raczej to jest przyzwyczajenia, że trzeba pójść uporządkować chciałbym wierzyć jednak to jest ten moment obcowania jest taki mikro reportaży wspomnienie z Lublina wspomnienie z dzieciństwa, które opisałem, które dotyczy to mogę zdradzić, chociaż to jest bez zmiennymi reportaż oczywiście, nazywając to mikro reportażem mam pełną świadomość, że to zjawisko sytuację prawdziwe tam niema fikcji w tych w tych opowiastkę dotyczy mojej akcji, która zawsze chodziła na cmentarz co dzień nie może tego, że właśnie mieszkaliśmy dosłownie kilka kroków od cmentarza był to rytuał, ale właśnie obserwowany czy ja jej wnuczka umiałabym tak obcować z kimś bliskim nie wiem chyba to jest bardzo indywidualne i być może związane też jest wiarę, a ja jako osoba słabej wiary to bardziej niż metafizyką zajmuje mnie bardziej niż metafizyka tak właśnie materialna część te dziwne sytuacje, ale oczywiście pani rację za każdym nagrobki za każdym miejscem upamiętnienia jest no to co zostało po człowieku pamięć pani bywalczyni cmentarzy woli ten nastrój zadumy jak najczęściej towarzyszy nekropolią europejskim czy jednak lepiej się pani odnajduje na cmentarzach chociażby w Ameryce Południowej środkowej Chem i kocha wszystkie cmentarzy podobnie tak jak nie wiem z klimatem z życiem zjedzeniem ze wszystkimi aspektami życia, bo cmentarz jest też fragmentem życia i stąd też ten tytuł życie grobowe oczyszczany jest, a jest też wieloznaczny ale, ale dla mnie nudne oglądanie cmentarze to jest tak jak wchodzenie do muzeów ja mogę pójść do muzeum Etnograficznego albo mogę pójść do muzeum sztuki współczesnej 1 i drugi jest interesujący aspekt tego muzealnego życia podobnie cmentarzami myślę, że tak jak tak jak ze wszystkim w naszym życiu to jest to muszę spytać panią te dźwięki, które towarzyszą albumowi w jaki sposób powstawały tutaj słuchaczom wyjaśnia że, że album składa się oczywiście fotografii autorstwa Małgorzaty Gervais również zmienia Tur narracyjnych, których też wspomniały my, ale także z dźwięków to są jak rozumiem nagrania terenowe tak czasem nagrania ten terenowe, które noszą tytuł właśnie życie pozagrobowe, bo one niekoniecznie grobów dotyczą czy też cmentarzy, aczkolwiek część z nich chociażby w nowym Orleanie była nagrywana w pobliżu cmentarzy tam, gdzie ludzie muzykuje na ulice akurat jakiś festiwal odbywał całe miasto była pełna muzyki dźwięków no, więc to są grania z całego świata praktycznie do naczep może nie całego świata oczywiście, by znaleźć miejsce, których nie odwiedziła np. Azję jeszcze jest dla mnie nieznana częścią świata i być może taka już zostanie, zwłaszcza że nie wiadomo jak długo potrwa pandemia no ale nie chce się w tej chwili Zagłębia dygresje dźwięki dźwięki są skomponowane tak, żeby towarzyszyły tej tej narracji można sobie pobrać poprzez kod QR, który jest na stronie to składkowe w tle jest Anioł widok na tego słynnego Chrystusa, który tutaj słabo widoczny jest akurat dostał lekka, czyli fantastyczny piękny ogromny cmentarz w Rio de Janeiro i tam można zacząć słuchać oglądać jest objęte taką próbkę i rzeczywiście, jeżeli czytasz wszystko, a nie zastanawia się bardzo długo nad każdym ze zdjęć Kate 38 minut tam kilkanaście sekund ten akurat taki czas, gdzie wymarzony oglądać książki może z nią obcować, ale polecam też syn może inne konfiguracje, a ja polecam obcowanie z albumem Małgorzaty Gervais życie grobowe jak napisał na okładce zespół nagrobki trzeba to proszę państwa przeczytać przed śmiercią bardzo pani dziękuję za rozmowę jeszcze 1 informacja mianowicie spotkanie z Małgorzatą Gervais, które poprowadzi Joanna Cichocka Gula dyrektorka sopockiego art inkubatora przy ulica Gołębiej 3 już niebawem na literackim sobocie zanurzymy się w niepamięci w czwartek 20sierpnia od trzynastej spotkanie będzie można również oglądać online bardzo pani dziękuję za naszą rozmowę dziękuję bardzo, dziękuję bardzo do usłyszenia do usłyszenia jeszcze tylko dodam, że życie grobowe to album wydany przez część proste tak nazywa się wydawnictwa teraz czas na informacje Zwiń «

PODCASTY AUDYCJI: KULTURA OSOBISTA

Więcej podcastów tej audycji

REKLAMA

POSŁUCHAJ RÓWNIEŻ

REKLAMA

DOSTĘP PREMIUM

Słuchaj wszystkich audycji Radia TOK FM kiedy chcesz i jak chcesz - na stronie internetowej i w aplikacji mobilnej!!

Dostęp Premium

SERWIS INFORMACYJNY

REKLAMA
REKLAMA
REKLAMA